장음표시 사용
11쪽
utem librum vestrum prosecto enim Ecclesiasticu dici non potest non legmtri quem
rameu etiani in vernaculam linguam, ne
plebs virtutum istarum ignara e et, magno omnium fructu tran sis: addito tamen infando mendacio, nisi restrictione mentali excusetur, Iansieni, nouum opus, seu. νι olida restra phrasi riar aenda vaccarum cadatura a Ponti ce estprohibita. Vaticiniis o praedictionibus,quas in medium ad Aonsi, qtusque tribuet, quod i olet io si quis
etiam altera plura desiderat, Ie ripotent B.Hel Curdupradictionem apud forium relatam, ubi non pauca in Societatim cou- veniunt. Sed haec quia a proposito istata sunt 2, in quibusdam rideri potest, ans iu diramenta riris indigna P aeribo. t uo Societatis institutum saluberrii num agno- ον res in ea docti imbri extitisse non
nega: Moesinam, Bellammmam, Zuarum ,
T quium, Iesam, uti quesu picis Pen rorque: sed expertes errorum juisse, dum Philosophia duce Di arcana Dei penetra e
voluerunt, nam quam concedam. Erroris
autem notari veritatis semper interpat. Sed grauius, inquies, quam par erat, doctis mi vixi perlincti sunt. Vetus dictum est,qui. qua vast, dicit: prae non vult, audiet. Muid illi in Antistitem huc nostium prina essu-derint , cogita: ac deinde quid inclemen tius a Ian enio dictum occurrat, scias non
octum esse, sed responsium, quia tisierant
prius. Obiecti eprosolutionibus arreptasse cur aperire non siccat , si1 HVm est, ut ipsa rei e dentia o Io it 3 Subtii initi irimente mille ab ractionibus occupata obiterramquam caeci ex Nise aliquid ex scriptis peterum libarunt: ct non existimat humani aliquid Mi potuisse obrepere i ferant hoc ab eo, qui aetatem totam huius Magistris riptis se immersit, O sanctifima docti
nam ah ime bibit. Dilogis ilius,quem coralita argumenratione tamquam rabdoartae maniuisti, ridet ex his, γα si pradi erui , quam instri se'. Nemo indubium reuocat PQ ciam damnationem at. quemadmodum ostendi, non omnia propositionum doctrina sed quarumdam insolentia damnatas: non omnium omnis sesus: ceria non ille, quem huius Benedicti Doct
ris atque Ecclusis olim fuisse potest demonstrari. Itaque ut nem dicendi faciam: ex fimo non de Iansieny opere hic agi, sed de tua ipsius doctrina, Sanctifime PrasuIima vera de ipsa reterum Pont cum o Ecclesita serentia, quae vi in capitalibus dogmatibusue ellatur, Spiritum Sanctum huius com
unius primem prasitemque numquam
ind/mssurum si Magni huius & docti Magistri,
quod costabat inter omnes, minimi iactiosi oratio perculit animos : &plerique succlamarunt illud tritum; omnes, omnes. Praesules certatim de subselliis suis devolarunt, & Ianse- 'ium amplexati sunt; rapuerunt que
Virum ex F tolorum frustra frementium manibus ad se, ac iuxta se locum dede iat. Omnium )einde ora in Augustinum conuersapostremuna ab eo oraculum expectabant. Silentium es tum fuit , cum ille in haec verba fatur. Video huic Fratri meo euenisse, quod mihi olim factum est. Si ripta mea, uibus em yxose ror Pelagianorum impugnam infamarunt' 8 θ' no rorum etiam quidam, dicentes me libe-' .rum arbitrium penitus submouere, o ubgratia nomine necepitatem praedicarest levi. cum tamen no fierent, Romanam,
ricanamque riclesiam , ct per omnes mundi partes uniuersos promisionis fudicum doectrina mea sicut in toto te, ita ingratia conse ione congruere. Sed non l. ruit cis ista dixerintla hierunt enim insita Aug. ep.rocia magis,quam in Dei gratia gloriari. io6. ad Num x su Philosophi Dius mundi δε- P. Q. Pu
12쪽
sute defendentes Hattiram ct liberem at i- trium ossenderunt in lapidem esio nis ri a caetcris quod olen una.) qui omnia
ad maiorem apud Deum gloriam rcfersint , ac tales quos non sacile contemna ista continenter mentes atque in bonis operibus laudabiles. Sed manissum est in hoc non Deis ritum habere, at mundii. Itane vero contra E. Ursam Matrem restram ratiunculis restris qi asparricidalibus pugiκnculis debetis armari 3 Hoc illiet est acumen vestrum haec Dialectica artis astutiaρCimcuitis quaerendo Dialecticos, st vitantistic emisticos iudices. Neque ros itiuat, quod ita fontentias vestras temperastis, ut nos pollent rideri. Potuit 2 Pelagius ita se latebris ob uritatis moluere, ut etiam js,
quae a S. Ambrosio conscripta posivimuη, consimire se diceret, ct ea si qurque sentire
proclamaret: atque ita nauta cenaretur exponere, ut etiam eius bententis congruerexi irentur. Cardinem consentionis refratu idem, ac olim, se video de libero arbitrio ctgratia potentia. Huius rora sicliseis rei, quem non tam meo, quam Ecclesiae nomine prompsicum a Dobim cociliis Numidia o Carthaginis mihi scribendi prouincia mandata fuerit, nobis obscurus se non potuit. Clamabat O tam lauavm h. bertas arbitrj in admittendi peccati is ab inedi a peccato posibilitate consisti. Item, libertim
nam ct malum. Rursus, peccatum non es, nisi roluntas illo ipsis tempore, quo peccat, potestate habeat recedere a malo. Stultumo prophanum meave abat, quod liberum vocarem, quod nisi unum velle nonpest. Teplicani; liber ergo Deus non est, qui malum non potest rege. tque in totum itas e de tui: fides Catholica neque liberam arbitriam negat me in vitam malum, siue in vitam bonam; neque tantum ei tritibuit, vi siue gratia valeat aliquid. Ac pas
kn: liberum arbitrium ad malum si s ib
ad bonῆ auum nihil est, n s adiuuet rab.
Omnipotenti Deo. Trisi. m: orlece: psim fptitant nullam esse nec narem peccandi, i si aut hanc non intelligunt illius peccati ese poenam, quod η Ea nec itate commisum
est. De gratia potentia hii semodi scripsi: Deo saluum facere volenti nullam hivismis De cor. remit arbitrium: sed ad stipsum omnipo- α grat.
tioni Dei,velab ea di sentire propriae voLnia Lib. de ratis est: ct qua in eamdem sentcntiam cpponi nsic audio. Deum reste omnes homin es saluti seri ita Pelagius ct Ilianus cxpo' Pelag. fuerunt; si accedant ad eum i seu si de epist. 1. ipsi velint. Eosecuti Masilienses,rtia ad Tim. me Hilarius sic est,expostiorum m a non ς-p susceperunt, ut eos tantum Deus relit uia uos ieri, qui ad Sandiorem numer m 'rtinebunt, sed omnes omnino, vin Lus habeatur exceptus. Hunc sen v, etiam re-srum Accusatores, ita tunc resistunt: si Deus omnes rust homine, saluos rei ct iu
nitionem veritatis renire: atque ideo non veniunt, quia ipsi nolunt; cur tot millia paruulorum .qui non percepto baptim tu cap smoriantur, non veniunt in regnum Dei Θnumquid aut homines non sunt, ut nopertineant ad H,quod dicitur omnes homines' ant aliquispotest dicere , Deue quidem ruit;
sed is nolunt; qui nondumi esse, vesnorei tu nouerent ὶ Alibi adhuc sensum meum
sic apparet: ita dicisim est, omnes homines Lib. ruit salvos fieri, ut intcssiguntur omnes cor.&prad inati quia omne genus h minum in grat, c- eis est. Expositionem a Protod ultro alla- tam etiam probaui vestram o soch constan- terrestri. Eodem sensi Chri tum pro om- se .c. ni us morti a domi incet Misit Dein Fi- de vexb.
13쪽
u . Omnia enim peris,qui anguine Chrissi redemptus est 'Potens homo non potest perdere , quod emit aurasim ; G Chri sperdit , quod emit anguine
suo 'De ignorantia in colu tenete, quod olim inculcaui. Si quis bonum pQEpi.I 6 4. tauerit esse, quod malum est, C fecerit hoc putando utiquepeccat. Et osunt omnia peccata ignoram, quando quisque bene feri putat,quod malest. Alibi quida petendum quid faciendum sit, quanto labore di tur ' quiautem nesciunt, is am boni appetendι, malique Utanae ignorantiam patiuntur ' candi necessitatem. Pro infidelium operibus urgebat me Iulianus si Gentilis Lib. . nudum operuerit, numquid, quia non tul est ex fide peccatum est' Ressondien
susin quantum non est ex fide peccatum est; non quia per se ipsum litum, quod es nudum operire, peccatum est : Ieddetati opere non in Domino gloriari situs impius negat sepeccatum. ibi a se te de uir omnis in eluum vitam catum est. I oluntas infidelis arbor est
mala, qua non potestfacere ni ructus malos.Quidquid boni fit ab homine; non Propter hoc fit , propter quia ridebere vera Sapientia praecipit, rno non reED sine peccatum est, Videtis igitur 'lij quomodo demastis r obliquos multos
tramites 2 extricabiles scidistis. Patimini ut fragilis cr arguta nouitas ve- coni. Iul.sra Sanctorum Patrum auctoritatec P. y conteratur . atque haec imprimisis μna, quam Romana Minim Oseruat Ecclesia. Sumno applausu omnium accepta fuit Augustini oratio: solis frendentibus Socijs, & aduersus hanc
Lunam clamose latrantibus. Raucus unus ex eorum turba ; hoc hoc
est, inquiebat , quod augurabar &dicebam non debuisse nos venire ad
hoc tribunal hominis nimis rigidi&exacti & probabilitatum nostrarum ac Philosophiae osoris. Interibi
non continuit se Prosper, quin me los suum ruisus effunderet. Insano veterem renouatis ore querela, ne opus arbitraj Ablatum vocife
Nec viti poenam deberi, autpraemia lauta, Si vel naturam obstrictam mala velle
necesse est, Vel nostro ascribi nequeunt bene gesta
Patia, qua Chrestipopulus sumus, hoc
cohibetur Limite vobiscum , cr formam hanc Umbitisilli, Ut cunctos vocet illa quidem, inuitets, nec vitam. Praeteriens deat communem a erre salutem Omnibus , ct totum peccato absoluere
Sed prapris que 'arbitrio parere vo
Iudiciol suo mota se extendere mente Adiacem oblatam , quasi nonsubtrahi iussi. Sta cupidos recte iuuatullustratque πο-
Omne opus arbitrio vultis P ere τροpro
Et quodnon cuncti mortales atria vita Ingrediutur, ita ex Esi perire putatis, Vt tam ex inducto constet cuiuis, q-
Quam quod non intrat: seu par in virumquefaculta Suppetat, ut i sit proprium bona, quam mala velle. At contra; omnipotens hMmnem cum grat fluet,
14쪽
Li: me vim causis anceps sit sim utar rris. Omne etiamprobnatis uus, nisi femine
Exoritur dei, peccatum est, inque erratκ
Pelagij.Motus hoc olim,quod tota nefanda Naretisci fremma exiguasio parte tega
De qua plana mali laber retraxerer,
Commenti corpus per singula membra resurgat. Recreatis omnibus poematis suauitate conuentus si lotui: est: solii Sociis aperatibus frontem ad strepitum huius lytae. Maluissent, in quit Eubulus, oden aliquam ex Imagine primi taculi audire praesertim ex capite de nocietate honorata. Vt ex domo laeti prodiimus: Eubulus ad me; vidimus qui lite actum sit Hippone : tumo do narra, quid L anij in ea re Actitatum sit. Lo- uani , inquam, eodem res loco est, quo hic Hippone; Sociorum scilicet causa in medio est luto. Magistri ta- me Academici inter se disiecti sinit. Quidam neutri se parti astaciant, omnes illas disceptiones nec unius aestimantes assis. Prudentiam alij interpretatur,quod neque consultum censeant,crabrones irritare; aut ante
Romanam definitionem alterutriparti se adiungere cum periculo co-demnationis. Alij ad Librum legendum verentur ingredi ne ab imbibitis suis sententiis distrahantur.Sunt,
qui in Libri doctrina splendidissimebilescunt: dc hi puri Aristotelici,puli Scholastici sunt. Merito ergo tumultuantur, ait Tubulus: nam si doctrina lans enirna inualescat; ae illud imprimi quod vult omnia ex Patri bus esse hauri eda relicto Aristotele;
uegrij quidem in Theologia stient,
eamque ab elementis discere cogentur: quod enim uero cano capiti est indecens .Rem acu tetigisti, in tu .am.
Porro sunt, qui Librum defensant acerrime: inter hos alii calidi, alii stigidi, alij ni ea morsia citate sormidabiles atque hip pontona stratum ad metam sitam scopuimq; perueniunt. Feruiatbpus; stringuntutvtrimque calami. Intelligo, inquit Eubulus, aduersus Iansenium sacras& solennissimas Theses esse editas. Ita, inquam,sacras quidam accipiti t. quemadmodum apud Virgiliu auri sacrassumes hoc est scelesta. In matu-dina disputatione tumultus leuis fuit ab umbris Ian lenianis. Intererant
Masistri duo, Viri scripti clarissimi:
duorum alter plaustrum librorum consti psit de omni pene argumeto, atque inter eos quidam unius soli sunt:alter de ente rationis & capitali illa syllogisinorum materia comentatus ostedere potuit,quatus Theologus mox sit futurus, Pauci Religiosi aderant; quia citati libello famoso ad licentiam veteris comoediqnoluerunt spectatorum numerum
augere, lactitarunt inter suos Socij rogatos & prensitos fuisse a Iansentanis, ne iret. Oblatus est otia libellus Serenissimo Principia Celeberrimo Vas liiij discipulo, quo contendit , ne Ianoniani operis patrocinium suscipiat sed necdum impetrauit paragraphen. Rescripsit Typographus Querimoniam, & sile multo Socios de cuit. Responsint hi rursum variis libellis strepetes tam- qua cicadae alis correptae: modo lit,
15쪽
tigantes meretricularum instar, de eadem verba regerentes: modo minutias aliquas refricantes libellulis pluribus, omnibus tamen in solio, ut cum Thesibus compingi possint;& ideo etiam appellare persunt siue apologeticas, siue additionales; vaferrimo scilicet commentot Pater Viuerus neruosissimum de ingetem commentarium edidit cui titulum fecit ad rem , ad rem. Sed alij literas verterunt, & res olida in risum abiit.
Aliorum ordinum Religiosi tacent hactenus. & ludi spectatores sunt: nisi quod Candidus ordo primum
lapidem coepit iacere in adulteram attratorum doctrinam. Sed mira dum de Augustinianis; cur ipsi Augustino suo offerendo non ardetius xl laborant. Male fortassis eos habet, inquit Eubulus, quod homo unus non Eremita melius Augustinum intellexerit, quam ipsi omnes. Fortassis,inquam. Adde, quod ex mantica vivunt, propitios debeant habere socios apud omne hominum genus gratiosos. Quid λ an non minantur vitis in summo di nitatis gradu constitutis: se posse illos Societati aduellantes digrutate exuere Ita omnes potentia sua terrent, ne
causae Ian se iiij faueant. Et versutEomnia obseruant, explorant: nihil in conuiuiis, nihil in accubationibus epularibus garritur,nihil in conuenticulis. quod ipsi per suos non resciat. Sed hoc lepidum Eubule. Qui de Ethica aliquid comentati sunt, valde aegre ferunt Iansenium; quod
Ethnicorum omnes virtutes comuincat esse peccata. Ergone sic tota nostra, inquiunt, euertetur Ethicar Querela naec ad Petermannorum
aures accidit.Et prae aliis quidam solutiore lingua, cereuisiaque rubens; si Ethica, inquit. vestra,d boni, euersa
est; superest aliud quod sua lingua vocabat drinckitam hoc nobiscum
exercete: &simul cantharum cere- uiliarium obtulit. t D itare Mnno risiu bibulionia turba.