Observationum selectarum ad rem litterariam spectantium tomus ..

11쪽

s o 6. de Polygamia nihil reperio:) Eud etiam,

inquit, incredibile, verum tamen sit, ad Frentria onem aut pinem aut mustrem Use marium quam feminarum νbique copiam e ad austrum multos&res esse in omni genere animantium seminas, quam mares. Nam quod Caesar Britannos duodecim una uxoresaepe contentosscribit, Indos rem petulos greges uxorum habere compertum sit, heis copiam,

. illic inopiam feminarum arguit. Haec quidem in libris de Republ. invenio. II. In cap. veros. Methodi Hsor. UT.ea reperio, quae fossi & XV. lib. de Rec .publ. tandum non de verbo respondeant, tamen locum de Polygamia similem offendera non licuit. Aberravit ergo in locis Bodinicitandis Besoldus: Iam sententiam ipsam videamus. Bodinus eo, quem adscripsi, loco me inenon loquitur de jure, sed de facto. Aul igitur alium e B ino locum proserat Besoldus, aut agnoscat injuriam se illi fecisse. s. III. Quicquid interim sit de Bodino, si quis nihilominus existimet lege naturae licere Polygamiam, ubi largior firminarum quam virorum annona est : Videamus de hac opinione quid sit sentiendum Si praesupponamus ipso jure naturae prohiberi Polygamiam, quαquorundam est sententia, serri ista opinio proritis non potest. Facile enim est negata unive ter thesi , negare hypothesiu

12쪽

Cujuscunque circumstantiae. Quodsi contra

putemus prohibitionem Polygamite non lege naturae, sed positiva Dei factam esse sui

sentit post alios etiam B. HiilsemannUS c. ZI. Breviar. Theol. n. s. re I. J ferri quidem ea , sententia utcunque potest, sed sic tantum ut

sensus sit simpliciter, in istis terris jure natu me licitam esse Polygamiam, nisi prohibitio divina interveniat , quod perinde etiam in omnibus terris valebit) non vero, quasi illa steminarum abundantia sit causa, unde viris naturali lege nascatur jus Polygamiae. Falsum enim, abundantiam sexus supra sexum dare jus sexui deficienti ad Polygamiam. Se eretur alias, iis in locis, ubi major est Mascul rum copia, foeminis a natura Polygamiam permitti d quod omni rationi repugnat. f. IV. Redeo ad Bodinum. Labitur ille. dum ait: aetate Caesaris Britannos duodecim una vXore Contentos fuisseta Id vero ex Caesare nunquam probabit: acus ejus est lib.

V. da Rel. Gal. c. I . p. I C Edit. Francos Ann radio . Moeshisbent deni duodenique interse communes, re maxime fratres eum fratribus ' προ-rentes eum liberis Sed si qui sunt ex hi nati, eorum habentur tiberi, a quibus primum virgines quaeque adu sunt. Sensus est ; non duodecim viris esse uxorem unam, & illatina duodecis omnos esse sola contentos: sedduodecimisn-

13쪽

iugum paribus conjugia solere esse .comm nia. Atque sic intellexit etiam Graecus Caemris interpres priora sic reddens: Κοιι ανδεω- ποι δέκα η δυωδεκα κοινας ἀλληλοις ταας σφων

I. V. Ad eum porro locum Joh. Brantius

p. m. P. Verba Lactantii advocat exsib. . c. . Matrimonium dici non potes, ubi mucter una a multos piros habet, sed hac aret meretrix, ain adu reris nominabitur. Habuit sane eo pacto mulier una apud Britannos multos viros, sed sic, ut iidem multi viri multas quoque haberent' uxores: quae jam non Polygamia, sed eminarum & maritorum Communio est Platoniaca. Neque aliter inte exit Bessarion f N. contra ealumniatorem Platonis e dum illam P minarum Communionem Platonicam hoc de Britannis exemplo illustrat g. VI. Ex Caesare ergo Polygamiam Lstam non probabit Bodinus. Potuisset eam rectius sortasse an firmare ex Clemente R mano, Θ lib.ν. recognit.f m. I. siC loquitur Σin Britannia partibuου plures viri unam habent uxorem: In Parthia multae mulieres unum habent υι-

rum. Quorum sane verborum, quod ad BGtannos attinet, is plane sensus esse videtur , quem Bodinus e Caesare proseri, secus enim rigeret ista Britannorum & Parthorum Op-

Positio. uerum Clementis illius seu quia

14쪽

cunque recognitiones illas scripsit, non adeo magna est apud eruditos autoritas.

DE DEMOCRATICA LEGE iEPHESIORUM

LEx Democratica Ephesiorum Nemo de nobis

unus excellat. 6. L. Eodem modo explicanda illa Lex Subaritarum aut Milesiorum quamvis a multis exagitata: nemo nostrum frugi esto. V. Praeprimis cum Lex Ephesiorum eodem modo pro-eonarur a qui ψdam, ac Lex Sybaritarum III. 'Et Ephesii etiam luxui fuerunt dediti. g.M.

DΕmocraticis.praecipue rebus publicis

accommodata est illa Lex, qua nemo unus permittitur reliquis Omnibus excellere; quod si contingat tamen , Exostracismus inventus est illi rei remedium. Talis illa Ephesiorum fuit, quam Cicero nominathb. V. Tuscalan. p. a J. Nemo de nobis unuε

15쪽

Ebertinum de Origine juris p. s. s . Henris 'Stephanum Poes Philosoph. p. 19s. Bodinum de Republ. p. I. & Septatium de Ratione satur p. a I. s II. Jam autem diu suspicor, eiuSdem commatis fuisse illam Sybaritarum in haec vemba sic enim citari soletJ conceptam: nemo no 'um frugi esto : quam multi exa ant, tanquam extremae ignaviae indicinam, quod facit Christianus Matthiae si em. Ethic. p. a o.σθstem. Polit.37 . Jacobus Martini Pontis. Itterus Syno Philos Moral. p. aoo. Quanquam enim non ignoro, ignavissimam hanc,

& luxui deditissimam gentem fuisset dubito

tamen an ad vitam sceleratam ac tam turpem lege publica se obligaverint. Camerarius Cent. I. Succisis. e.s' p. I l.& David Chytraeus in Exod .aao. Milesiis eam tribuit: fuerunt au- tem Milesii Sybaritis non mediocri beneUolentia nexi. Vide Leonitum lib. IV Vari Hs. c.

3. III. Causa vero quae me movet, ut hanc Sybaritarum legem s de qua tamen veterem autorem citari nondum comperi si qua sumit, putem eandem fuisse cum illa Ephesiorum lege , haec est. Legem illam Ephesiorum ita concipit Strabo Lib. XIV. cujus graeca Verba

recitat etiam Petrus Victorius castigat. in Ciceronem ad Lib. V. Tuscul. p. m. Iar. ἡμεων ουλὶς

16쪽

LEGE EPHESIORuΜ.

λων. Neque aliter Laertius in vita Heracliti P. m. I. Edit. Graeci Illa vero Strabonis Latinus interpres his ipsis verbis extulit, quibus Legem Sybaritarum vulgo proponunt: nemo nostrum frugi so : Quod autem Ambrosius Camaldulensis in sua Laeretii versione non frugi, sed inaequalis vertit, inde dicam esse , quod sorte pro όνηιςος legit ἄνισος. I. IV. Caeterum omnino ad illius Ephe. fiorum legis notitiam legendae stini quoque Graecae Variorum epistolae ab Aldo Manutio editae p. m. vi. e quibus simul patebit, Ephesiorum quoque gentem luxui deditam fuisse.

Quod quasi vitium popularibus Rebus publi-

. Cis adhaerere solet.

OBSERVATIO IV. a DE ORDINE ALPHABETI LN TERARUM CONIECTURA.

ΡOs Maligerum N alios inquiritur in rationem ordinis literarum Alphabeti I. I. Vbi ordo fiterarum in AE abero Eisaeorum fusonitur pro fundamento, I. IL ad quem reliquae gentes se composuerunt III. Id quod deciaratur per ordinem Alphabeti Graecorum LV. V. UT 'L. re Latinorum β. VLII. IX. x XI. Adiicitur Paralutismas omnium retam alphabetorum. s. XII. :

17쪽

' . . .

NVllum esse literarum naturalem ordinem

diei apud Graeos, vel Graecos, vel Latinos, pel alios, communis omnium, quos videre

mihi obtigit, opinio es, verba sunt sera

nardi Mallincroi c. ι . de natura literarum. Ita

que ipse, qui ordo ad praescriptum naturae ii teris Alphabeti aptissimus esse videatur, ae . inquirit. Quod ante eum & Hermanous Hugo, quem ipse aliquoties Citat, & Scaliger a. 3I. de causis LL. secerunt. Mihi heic idem a. gere negotium non libet. De eo tantum aliquid commentabor, ut quoniam rationem ordinandi literas non ab ipsa earum natura Videntur petiitIe, intelligamus, quam sint ergo rationem secuti: Cassii enim hunc ordinem imputare velle, ineptum sit. g. II. Est autem hoc loco gens Hebraea , o separanda a Caeteris , ut ipsa quidem quam-Cunque tandem rationem secuta sit, hujus vero autoritatem populi reliqui habuerint is pro ratione , quod & Mallin otio p. 73. Videtur, sive ad Hebraeos immediate,sive mediate respexerint. Ac de Ebraeis, num ipsi ii ordine literarum aliquid arcanae intelligentiae comprehenderint,aliis disceptandum relinquo. Vid. interim MallinCrol. p. 7T. IC &conL Henr. Corn. . Agrippa IV. r. de occulta

Philosep bia

18쪽

f. III. Reliquae gentes cum ad eXemplum Ebraeorum Componere se decreuissent, nisi' quod N v reliquis consonantibus propaesper aequalia apatia interiectae, vocalibus maxime amnes esse credebautur, faciendum sibi putauere, ut qui harum literariam vim ac potestatem in suis linguis non reperiunt,in ipsissimos prope bos im loως siccstes substitues

rent suas, serte interemialanantes quasi di Dpergerent eis: qua in re S rationem poss nivideri se uiae , ut consonantes illa vocalium mixtura pronunciabiles quodammodo fie-iant. g. JU. Iam cum ita quatuor tantum Vocalibus pateret locus, quas tamen s. Graeci haherent α. ε ι ο υ Vocales enim longae η & ωdemnm a Simonide feruntur additae, vid , Scaligerum es. F. de cain. LL. p. v. & Victoriatium Grammaticum p. a H I. Edit. Butuebit commodissimum videbatur,ut quinta illa vocalis esset literarum ultima Seo pacto alpha-hetum a vocali initium pariter & finem cape-Υet. Caeterum, neque hOC ignorandum,priscum Graecorum Alphabetum non modo vocalibus longis, η&ω, sed &Conson intibus

ruisse, fuisseque adeo literarum tantum 1edc

19쪽

dus. Atque in iis s observes, quae diximus ἰ& praeterea omittas eas Ebraeoru Ηteras ἐquarum potestatein Graret ignorarunt, ipsissimumEbraei Alphabeti ordinem agnostas hae

α j, 3 ικλειτ ι π t ir τ υ. Vbi fide unum obserua adhuc dubium esse posse, num ε litera Iubiicienda sit Ebraeorumn an ', de quo obseruatione sequente dicendu Quaeres, cur in locum τῶ substituerunt a & n0n potius υ vel etiam ο ξ Cremdo quia seinet decreuerant vocalibus hunc

ordinem θare : α. ε. ι. o. i. quae apud Latinos postea luerunt a. e. i. o. u. Quem etiam maxime naturalem esse assentior Mallincrontio F. v. c. . quicquid aduersus ordinem rocpptum argutetur Scaliger c. II. de GusLL.

8 V. Nunc videamus cur relIFae 8 lite me, quae sunt η hunc quemla Alphabeto Graecorum videmus, ordinem sint nactae. Qua in re liceat comesuris uti. Videtur autem & h eic ratio praecipua habita futile

20쪽

suisse ordinis Ebraeorum. Ac o quidem posteaquam P iam fuerat a F occupatum nubli melius hine at Iubstitiu,' quam ταν q. Z. Vtrum ad I an ad x potius referrexur, dubithi potuit. Sed cur τω at potius ingeretur sui omittam, quod vulgo nothim est ζ nihil aliud esse quam Ar vel σὲ, ut ideo a δ non debus

rit nimium remoueri) vel haec eausa suadere

poterit, quia 'τά & Θετὰ similem habent appellationis sonum. Iam ob eam

'ητα illis aggregare placuit: quo pacto factum est, ut 11 Graecorum oesup ret locum τοῦ nHebraeoru n, ut alias Aouoad figuram aliquomodo accedit. Imo etiam ut ex 2 Craeco

Θῆτα videli appellatum. Adstipulatur Syl- burgius ih Alphabeto Graecorum s , contraria ratione pro Graecorum Gτα Latini diaxerunt Zeth. ' : 0 g. VI. porro similis causa iussit το ξsuhm- tuere in locum του d. Nam eis: fortasse videatur esse potius Σ i tamen Σ iam V occupa- erat, & ita vacuum reliquerat τοῦ d locum, pro una ex Iiteris a Σ composita. Iam autem ζ suus erat assignatus locus, reliquae erant ξ ἄψ, utraque vel seni nomine digna quae iungerentur literis μῆ,-- Locus tamen hic cedere potius debuit - ζ, hoc pacto medu : B a am