장음표시 사용
31쪽
o Das. V. NOTAE GRAEC R. NUMERAL. genremrii non literam esse, sed meram no tum numeralem. Τametsi autem negatum tinus, hos notas esse literas, tamen non sin causa videtur addidisse ia κυμως, απερ Em
te literam Graecorum olim misse sed in destheia iudinem abiisse postea, confirmat lirc locus
pendus videtur, scripsimusque E erar pro Merat, quod est in Editione Butschii, vel de aerit, ut stat Symrgius p. g. Alphabeti Graeci. Dereptus autem hac testione symur ius haec
addat quae tum ' Moriari ae Pone ritum fibra--m aEminare con met, rasisum est apud Graec, inatisae Historiae scriptores, non sc in talibus -- mira sed K conflant' usurpari. Arque apud ν ιustidius quidem Pol bium, Dionysium, Plutar chmis, ἰνθος, apud omnem modo Κώντιος, &κυ-λος, modo κυνΘος, κυντιος & κυντιλιος.
Nimiram, inquam, hanc ipsam ob causam &Latinorum Scriptores Graeci non per κο-α sed καs rex exprimunt, quia κοππα desiersae esse litera iam iis temporibus, quibus Homeri
32쪽
su siDIAE. ε ius, κωπα --ακτ4. 3 3libes sunt ordinati, qui eum numero sint lite ris Alphabeti aequales, hi iis nee το ε - -ου nec το κοπινα reperies.Et hinc Vetustatemis& numeri pariter vulgati & ordinis literarum in Alphabeto Graeco ipse confirmauerat Syl '
f. VIII. Facit huc etiam locus aliusVictoa
fini p. a C Scripseram autem vobis - ex adiectis
no os solum ia recepisse, F vero G σ Ong qco niam literis fui , s nunc esse, sed is nume re se nonaginta significate. Locum huno Eum corruptum,haberet Sylburgius e. lo.
non potuit se expedire e strupulo quodam de contradictione Victorini. Nobis heio sincit, quod auctoritate Victorini probaui. . mus, Coppa Graecorum esse ipsum Q Latinorum, illisque initio inter literas usurpatoni postea in desuetudinem venisse. Haua strunt nimirum, ut iam & quaestioni tertiis respondeamus, utrique hanc literam ex H hraeorum Alphabeto; ad quorum Cuph allu dunt nomina τὼ κοπιτα Graecum, & του Κulatinorum. Vnde & rationem peteS, cur haec litera seu noxa apud Graecos inter ας δὲ e locatu sit. Nam sic & Ebraei io a & intersiciunt p . I. IX. Non praetereundus hhic est locus egregius Scholiastae Aristophanaei de hoe κο rae ad νεφέλας fs9. Sed idini aliquan
33쪽
tum deprauatus, & a nobiS obiter emendania
paret ex imperitia Librarii iguot anitis, quodnodie Grammaticis passim vulgatum est, a fuisse etiam κτάν appellatum si
nio se senarii notam. Eam Victorinus eat dem facit cum litera G Latinorum, ut supra
34쪽
vidimus, quamquam in eius locis quaedam est perplexitas. Mibi vero illud Graecorum παράσηαον comparandum potius cum Latino xun F quam G videtur, G enim Latinorun .r a aecorum. Iam iri utroquἱ Alphabeto sexta litera apud Latinos quidem est F, apud GraeCOS IUrψεπισημον. Vtrumque substitutum pro Hebraeorum Vau, cuius i&pote statem Latinorum Finon male exprimit.Imci
Quo pacto& Latinorum H sebiicitur Graecorum H, quod non inepte dicas substitutum fuisse iis demum temporibus, quibus adspirationem, quam plane illi Latini scribebant, Hnumero literarum eiecere, sic enim H & in figuram eius & locum successit. Suspiceris& hoc, adspirationem illam primitus Bisse dictam Heta ex ri Hebraeorum; ut Bela ex apostea adspiratione eiecta,vocalemilam longam appellatam fuisse Eta, quam codex Ful-
35쪽
gentena ius. Pro hoc vacabat locus adhuc in Alphabeto Hebraeorum, nempe του quo pacto sedem habitisset inter κοπιπα & tho, Verum hanc notam,opinor, nunquam pin litera habuerunt Graeci, sed tantum pro signo numerali, subsidiario, ideoque iri finem totius Alphabeti reiecerunt. '
CDero laudans Latinos prae Graecis quod conis uiuia dixerint quu Graeci συμrοὶτια V V-uerint, ab aliis notatus. Vnde obseruaris narronum laudes νιtuperia etiam ex lingvia desami, re Eumoletivi potum saepe esse lubrica', in auumenta inde de sumi possint tam in Laudem es quam Pituperium. De Conuiuio locus.Ciceron pariabius ex Aristoteleg. LI. Item Iohanne Sarara eri . Non probabilem tamen es e, hanc cama eronis Gymologi m. f. III. Oms Iera lumbinet olosa riosis qui utim peram inum degina ain. g. M Locus ea de re Gomnis qui Luda a tis , qua hostem ut pergranum. de uertur aequitatis erga hostem etiam e ranaeacmemor .
36쪽
Similis. locus I reuertensis I. V. re B. Ambrosii'. contra ex ea etymologia vituperari etiam ρο- eerant Romani, quod peregrinum pro ini γ=ico habuerint. quod fecit Gratius re Borinus .m. No-ratur Ambrosius asserens etiam Hebraeis peregrinos pra hostibus sumi VIII. Notatur Bodinu dum Graecis etiam synonymice hostes re per ri- nos dictos fuisse flatuit.' IX. Neque id probario Plutarcho aut Herodoto x. νι qui Mane deo disersa loquantur, de Lacedaemoniis v id Hic est AEthenti um Legatos voce peregrin. ambigua ει dentibus I. n. adeoque parum apte post Bod Aetiam etiam ab aliis ad illustrandam Ciceronis βου-rentiam adhibentur s. XII. Notantur oe ab en intentia miram Ianu σ Bodiri. I. I.
ncero de Senectuto . yri re lib. m. Distram.. a a laudat prae Graecis Latinos .issum. quod accubationes epulares ami- , Corum Cum illi συρι ο α vocent femu rνοι, Kei' compotationes S Conc ma- ticines, monuiuiorum nomino bouestarint:
esse enim in eo gςnere minimum inluptatem illam, quae edendo bibendoque percipiatur longe vexo maximum illos amicorum in con- vidis mutuslsermones. Graecorum Causam aduersus Ciceronem huic lationi sepiculo Parum aequum, susceperunt in hoe negotio . Cii Hemq
37쪽
Ac θω. & M. Antonius inaretus Lib. N. r. bH - e. . Quorum hic: elegantius, inquit, illi si αGraeci) qui aliud esse viderunt una bibere, attliud una vivere. Ille vero in Romanae naimnis opprobrium id urget praecipue, quod vere ipsis saepe idem nt, quod genialiter vive
re, genio indulgere, curare Cuticulam P. y .
Idque prolatis Virgilii, Catulli, aliorumqueis locis probat s.s . . ' ΟΙ. ΙΙ Duo sunt, quae hinc discere postis.
Prissim natioin alicui laudem aut vituperium conciliari posse ex ipsa loquendi aut sui
nominibus res appellandi conmemdirie; alte rum, gin mologias interdum sic esse luhricas, ut in lanciem pariter, lati disque Contrarium valeant. Nam quo ex loco Cicero Latinis suis laudem quaerit, ex eodem reprehendunt Stephala &Muretus. Cicero conuiuium inde sic ictum esse, st maioribus suis opinatur, quod qui una cibum capiunt,praues'iam voluptatem non ex cibo capiendo, secl ex umicis honestisque cDnsebulationibus' hs rire de heant: id Enim esse conuiuere, animos stla
potius pascere sermonibus, quam Ventremi eduliis. Et vero, sostendi possit latinis veteribus conuiuere id Disse, quod iFundos utilesque sermones istare, nihil pinuit profer ri honestius, cum si haec ratio ex ipso Philo
38쪽
iophiae meditullio depromta, nec male Ci- Cero, cum ad Poetum haec talia scripssseta , addit, philoQphando eumiqe ad coenas cUm amicis sumendas reuocare conari. Nam &Αristotelis haec Philosophia est elegantissimo loco & heic Etiam legi digno IX. Nic. 9. συν- Θανεὰ μ ἄρα S τῆ φίλου, οτι ser Τουτο
9. ΙΙ I. Ad mentem autem CiceroniS etiam Ioh. Saresberiensis respexit in his : quae
x Mud Graecos coepuiationis aut compotationis censentur numine, a nobis honestore nomine conuiuia nominantur. Coetuae siquidem conuiuentium , quam coepulantium aut compotamium venerab Eor est. Lib. I. HI ratici c. CF. V. Verum e-
Germani in verbo UIolleben & Graeci ire , suo ευφρενε Θαs Luc. XV . N. traductam suppse: valite probabile est, in appellando conui-hio ipsos, rudes quippe, meliorisque,& a seisibus abductae Philosophiae, parum peritos , eam potius vitae significationem, quae sensibus placeret, secutosesi Quis enim suspi- 3 cetur
39쪽
18 ORA H. NATI R. LAUS ET VLIVPER. cetur, indendis rerum quotidianarum vocabulis eos phllosophari voluisse λβ. IV. Caele m eoru lira: ha nus diescia fiunt, exempla etiam in vocabulo hosu deprehendas. Certum est ea voce Peregrinum antiquitus significatum fuisse, quod non suadetur autoritate Blum scriptorum LI . p. I. Uni σ s T. Mit. Gothostedii,& Laurembergit in Antiquario p. aia. sed insuper ex Etymologia, ii Cum Scaligero deducas agraeco οιτις pro quo AEOles dicebant οσαις ,
ut ab illo sc. esset hostis, ab hoc liospes νι Becmam Orig.l aol. qui & hodie peregritim notat, Cumque eo scepissime coniungitur Quanquam nec Festi Etymologia restagatur, ab ostire hostem deducentis, quod est aequare apud Buchner in Fabros φ . aequi tem enim colere intes se peregrinos conue
40쪽
ad hame x Uuetuae en addi potes , eum qu cum bellum geras, tam molti nomine appellare d uanquam id nomen durius iam escit vetustas,' a peregrino enim recest re proprie in eo , qui contra fer ει Arma, remansit. Caet rum id eo
laco agit Cicero, ut in hello etiam aduersus hostem iustitia aequitateque iniungi doceat
in oportere. Ciceronis sententiam hac in re si i quiuatur Crufius in Rhetor. p. ι . & Vossimi Lib. V. Muae Rheso . prus. dum in hac sigrim ficatione hostis υπακοριαμον quendum vel ' μώωσιν agnoscunt. V Quanquam autem G- in Cero non aperte ad illud hostis etymon ab
si hostiendo, i. e. sequando dicti alludit: factumlfinc tamen dixerim, ut in hanc allusionem Sarcstiriensis ea interpretatus esse Videatur, ς quaeipsa tamen huius expositio G verborum ambiguitatem dubium de ipsius mente redeti dat lectorem. Verba haec sent I. Polγωνο
- e. N. p. TUI au Dre quidem Cicerone ob ami
,' ia ratem 4 pisibas exhibodam hostis dicebatu li l . 4ntiquitur, quem modo dirimin peregrinum. . i j ut ais fueris inhaemanis, de iure antiquo iniquuουε est. . Declarant hoc legum tabuia re titulus iurisdi qui est flaturin dissecum hoste. H VL Putes etiam B. Ambrosium I. O ciέ i υ. ubi hanc ipsam do vocabulo hostis observationem argumenta sua accommodat, Cir