장음표시 사용
101쪽
sa ELEMENTA IURIS L B. I. TIT. XXVI. M. CCCIII.
Cur di- Dicitur accusatio quasi publica , S. 3. Insi L. r. s. 6. D. h. t. quia ςδxur omnibus patet. Alioquin enim nec publica est, nec coram eo , si tuta 'ρ cui merum imperium est, instituitur, sed coram praetore , prae--μ ' ' side, aliisque, qui ordinariam exercent iurisdictionem , siue pro priam , siue mandatam. L. . pr. D. de ost. eius , evi manae iurisdict.
Solebam Stoici uti particula ωαινδ. quoties aliquid non proprie , sed Ur' ita diei posse. in
non irascι, sed quas irascit non μιι- re, sed quasi metuere: non videre , sed quas videre, andire, somιm edere et v, uere, dicebant. PLvTARCv. de sollertia animal. Eodem exemplo I C:i , Stoicis innutriti dogmatibus, I. ιου. non modo senatorum filios, sed et quasi senatorum filios, L. f. q. R. e
L. I. pr. D. de sensitor. non modores consecratas , sed et quasi tonsecratas: Cic. Epist. ad Αιtic. Lib. XII. s. '. et 3 . non tantum ConIra ctus, delicta, possessionem , traditiones . acculilliones publicas , remedia possessoria, sed et quasi eo ractus, qua
si delicta, quasi posessionem , . quasi traditionem , accusationes quas 'publicas ,
remedia quasi psessoria statuebant.
Quinam Quum ergo haec accusatio sit quasi publica : is. 3o3.
suspectos consequens cit, ut omnes possint accusare , veluti contutores , . ui/ro L. 3. pr. D. h. t. liberti, L. 3. A. I. D. eoae immo et mulie- P0iiinx ' res, quae alias accusare nequeunt. L. I. g. T. D. eod. iuncta L. I. L. a. D. de accusat. et quidem non modo coniunctae , sed et aliae, sexus verecundiam non egredientes: ' f. 3. Ins. eod. non tamen ipse pupillus, quamuis pubes curatorem suum e consilio necessariorum recte accuset. L. T. D. pr. et S. Ins.
eod. Immo et ex ossicio magistratus tutorem suspectum, quem nemo accu- suspectos persequitur, quippe qui in sal, remouere poteli. L. 3. s. 4. D. malos homines inquirere debet. L. 3. eia. Quod et hodie frequentillime fieri L. t 3. D. de o D. praes. Ea hinc ille solet.
S. CCCV. Quinam Quumque rei p. intersit, rem pupilli salvam esse: f. 3oa.
suspecti consequens est, Vt omnes tutores accusari possint, L. I. s. s. st ien' D S a. Ins. h. t. etiam qui satis offerunt, L. F. L. 6. D. et ' ρ. vlt. Ing. h. t. immo et legitimi; quamuis ob necessitudinem, qua pupillo iuncti sunt, plerumque eorum famae consulatur, et loco remotionis eis assiungatur curator, ne, si sanguini
102쪽
honor non haberetur, infamia in ipsum pupillum quodammodo redundet. L. 9. D. eod.
Quum porro ea accusatio tendat ad tutoris suspecti remotio- Alodi nem: L 3Oa. ) consequens est, vi accusato statim inter- p edicendum sit administratione, quoad finiatur cognitio. S. T. Ins. h. t. I. Vt condemnatus plane remoueatur, vel cum infamia, s vel doli, g. 6. Ins. L. sis. C. h. t. vel culpae latae reus sit, L. T. S. I. D. h. t. vel sine ignominia, si culpae leuis. L. 3. g. vlt. D. L. vlt. C. h. t. I. Vt si tutor latitet, neque alimenta decerni patiatur, pupillus in tutoris bona mitti possit. S. 9. Ins. L. I. g. I l. L. T. s. a. D. h. t.
Et quidem non solum custodiae quod , quae mora deteriora serent. eaussa , sed et ut alimenta pupillo distrahi a praetore iubentur. d. g. s. inde decernantur. Inde enim est . In'. et M. LL. D. h. t.
Quum et ad poenam arbitrariam tutori infligendam agi pose Tutorsit: g. 3oa. ) sequitur, cq ut, si factum atrocius in tutela vel non cura admissum sit, tutor vel curator ad praefectum urbi, id 'VM est magi stratum, cui merum imperium est, γ remittatur , ut is extra ordinem' pro modo deliAt in hominem animaduertat. A. nem pu-
IO. et II. Ius. L. I. s. vlt. D. h. t. - nitur.
Denique quia haec actio , quamuis in se ciuilis, publica ta- Quandomen iudicia quodammodo imitatur: f. 3o3. id quoque in- haec aede sequitur, s ut, mortuo ante sententiam reo , vel tutela culinio interea quocumque modo finita, id crimen exstinguatur. A. 8. φη p, xtras. L. penuis. D. L. I. C. h. t. Neque enim mortuus tutor remoueri potest, neque finita tutela opus est hoc remedio. quum per actionem tutelae pupillo satis prospectum st. f. 263. γ
Quia vero hodie quotannis rationes exiguntur , et hinc etiam ussi, ho ante tutelam finitam tutor ad eas reddendas adigi potest : S. clernus. 26 hine non tam quotidianae sunt suspectorum accusationes, ac tempore Vlpiani. L. I. pr. D. b. t. Vist. ΜΥNSING. ad pr. Ins. h. t.
103쪽
Ratio F T Actenus de personis, tamquam de primo iuris obiecto φρη' L 1 actum : A. τε. sequitur iam alterum , puta RES . in qua η'ς δ' rum iure explicando libri secundus et tertius cum initio quarti
Differena Quemadmodum I Cti hominem et personam distinguere solent tria res ei s. Ts.) ita accurate discernunt rem et pecuniam . quarum illa pecu- hac latius patet, si quidem REs etiam ea, quae extra computationem patrimonii nostri sunt, continet ; PECvNIAE significatio ad ea, quae in patrimonio nostro sunt, refertur. L. F. pr. D. deverb. sign. AvGusTIN. de doctr. Christian. eap. 6. p. F8s. Tom.'. p.
viriuς Rε eTO Vocantur, quae eius sunt naturae, ut in bo- oua de nis esse possint. PECUNIA contra, quidquid vere et actu es in pa- finitio. trimonio. VLR. HUBER. Prael. ad Ins. b. t. S. I.
Rerum Res, quod ad primam earum diuisionem attinet , veI DIvI- diuisio NI. vel HvHANI IURIs esse dicuntur. Mae denuo vel SACRAE, pri . vel RELIGIosAE. SANCTAE etiam quodammodo diuini iuris habentur. L I. pr. D. h. t. ' Quamuis hae partitiones paganam. superstitionem redoleant.
Paullo aliter IusTru ANus pr. Ins. vel fingulorum. Res nullau, vel Dorae, h. st. Res vel sunt communer, vel pu- vel religioseae, velsanctae. Sed nos Caium Misae, vel uniuersaam, vel nullius , sequi maluimus.
104쪽
DE RER. DIVIS. ET AD VIR. EAR. DOMIN. Suef. CCCXIIII.
SACRAE erant publiee consecratae DIs superis, a pom Res sa-rificibus, vel principe, tamquam pontifice maximo. ν. 8. Ins. h. de t. L. 6. g. 3. L. 9. pr. G S. I. a. D. h. t.
. Publice fieri debebat consecratio, id est . publica auctoritate , ne quid
peregrinae religionis inueheretur , aqua maximopere abhorrebant Romani. BYNRER suoEx. de relio ter riCap. I. et x. Hinc si quis priuatim sibi saerum constitueret , sacrum id non erat, sed profanum I L. s. g. 3. D. h. t. aequis ac apud Ethenienses , qui 3 nefas videbatur . d mi facere insteria. CORN. NEP. ANeib. cap. 3. Cave tamen confundas sacra priuatim eons uiua, et sacra priuata deorum Penatium. Haec enim non priuatim eonstituebantur, sed auctoritate pontificum. Unde etiam hi in confarreationibus, arrogationibus, iuribus aedium , auctoritatem interpon bant. g. I s ' 379. CicFRo pro
m. cap. l . MACRO . λι-nes. Lib. I. cap. I s.
Ex quo inserebant Romani, I res sacras in nullius bonis Ius circa esse, L. r. pr. L. 6. f. a. D. h. t. adeoque a nec aestimationem tu . recipere, nec obligari alienarique posΙe. L. 9. s. s. D. eod. g. 8. Inst. h. t. quin potius loca sacra manere, etiam diruto aedificio, L. 6. M. 3. D. eod. PLIN. Dip. Lib. X. epis. 76. nisi vel ab hostibus capta, L. 36. D. de relig. vel sacris euocatis religione liberata sint. L. 9. g. a. D. h. t.
eeptionex quasdam addiderunt alendos pauperes in fame publica, L principes Christiani: veluti quod alim a r. C. de M. eeel. et aes alienum Gnari possint ad redimendos captiuos, etesiae dido luenaum. NMι. CXX. cap. s. 8. Inst. h. l. nou. CXX. cap. IO. Io.
Rgs RELIGIos AE erant sepulcra, dedicata Diis Manibus. GU- reli ΤΗΕa. de iuri Man. Lib. III. cap. I. Locum vero religiosum v- giosa nusquisque faciebat, dum mortuum inferebat in locum suum, L. 6. g. q. D. eoae et purum. L. a. f. q. L. 8. g. . D. de religios
Ex quibus principiis inserebant , I cenotaphium , id est , Iura -- sepulcrum honorarium, non esse religiosum, L. 42. D. de reli os siquidem ita contra Marciani sententiam , L. 6. S. vli. D. h. t. diserte rescripserunt diui Fratres. L. T. D. eod. Cons. BYNRERS- ΗΟΕΚ. OU. Lib. I. cap. s. a. Sepulcra commercio hominum eximi. L. I a. S. I. D. de religios L. Iq. C. de legat. 3. Quum
105쪽
sis ELEMENTA IURIS LIB. II. TIT. I.
in diuersis locis cadauer sepultum est, eum tantum locum , in quem membra principalia, veluti caput, illata fuerint, religione Occupari. L. qq. pr. D. de reli V. q. Eum, qui in locum alienum vel publicum mortuum intulerit, actione in factum pulsari posse, ad tollendum cadauer , aut soluendum loci pretium. L. T. pr. L. 8. S. I. D. de religios. q. Etiam sepulcra manere religiosa, nisi reliquiae auctoritate pontificum transferantur. L. i. g. I. D. de religios PMN. Dis. Lib. X. epis. 73. GRVTER. Iustr. ρ. FT8. Quam religionem etiam Christianis haesisse, L.
Iq. C. de relig. merito mireris. Sepulera ipia nec in bonis erant, telligenda sermula in marmoribus fre-
nee in commercio: ast ius inferendi quentissima: HOC MONIMENTUM HER - mortuum omnino. Hinc et legari po- DEs s EQUITvR. L. F. L. s. pr. D. deterat, quum monimenta legari non religios postent. L. 14. C de legat. Et ita in-
Res san- SANCTAE denique R sis dicebantur bifariam. vel quatenus sollemni ritu Dis medioxumis vel geniis tradebantur : GIs B. CvPER. OU. Lib. III. eap. I 6. p. 332. vel quatenus sanctione poenali defenduntur, ut, qui ibi aliquid commiserit, capite puniatur. L. S. pr. D. h. t. Cuius sanctitatis signum credebantur sagmina , id est, herbae sacrae , in pomoeriis frondescentes, L. 8. A. I. D. eod. quas et faeciales praeserebant, ut unusquisque . eos esse sacrosanctos et inuiolabiles . perspicerat. LI v. Lib. XXX.cV- Φ .
. Unde facile patet, cur non solum muri castrorum, L. s. g. II. D. de re muris, verum etiam portis , sanctitas misu. portae, d. g. 8. immo et per- tribuatur, g. Io. Insi h. t. quum ta- sonae, Vesuti Parentes et patronii L. meri portis illam diserte adimat PLU- P. D. M ADP. par. N pia . tribuni TARCH. Quaesi Rom. eap. 87. Priore Plebis, LIV. Lib. II. cap. 32. Dio- 'nsu soli muri et pomoeria sancta NYs. Hal. Lib. UL pag. 41O. legati. L. sunt: posteriore non solum muri et vis. D. de tegarion. pomoeria , sed et portae, vallum, et
Eamm- Vnde expediti iuris videbatur, I. nihil immitti posse in mu-que iura, ris et portis , L. 8. f. a. D. h. t. a. neque reficere eas cuiquamlieere line principis vel praesidis consensu , nec aliquid eis coniungere, vel superponere. L. 9. f. . D. eod. 3. Capite esse plectendos , qui muros transscenderint , vel violarint. L. vis. D. et
106쪽
DE RE R. DIVIS. ET ADQUIR. ΕAR. DOMIN. 8
f. Io. Ins. h. t. Quale exemplum factum in Remo . veteres reserunt ae L. vis. eod. LIV. Lib. I. cap. T.
Quamuis vero haec omnia paganam superstitionem redoleant: Principia A. 313. a Constantini tamen temporibus etiam inter Christia-zoni nos creditum , res ita sacras fieri per consecrationem , ut domi- Πδηψης nium earlim Deo offeratur, et religio quaedam res illas Videatur νὴ, occupare. Quare principium hoc cum conclusionibus , s. 3IS. peram re- explicatis, in titulo C. de S. S. Ecclesiis, nec non in uniuerso iure ce runt. canonico regnant. BLON DELL. soldi. de episc. et presb. Sedi. III.
p. 26s. seqv. Z EGLER. de epise. Lib. III. cap. 7. PICTET Us in I bello Galilae scripto de templis.
Distinguendae tamen a rebus sacris ECCLESIASTlCAE , quae ς non quidem ἀμισως , sed mediate , cultui diuino me consecratione iu- seruiunt. Vnde et facilius vel ad tempus , Vel in perpetuum , eri, alienantur, quando id expedit ecclesiae , L. I q. s. s. L. IT. s. I. tinguen C. de Sy eccles Nou. CXX. cap. T. accedente tamen, Vti in alie- dae. natione rerum minoris, caussae cognitione et decreto. STRYx. Gutet contr. sect. L cap. I. s. T.
Canon istae rebus religiosis accensent non solum sepulcra et Q δ' coemeteria , verum etiam xenodochia, orphanotrophea, ptochotrophea. LANCEI. L. Inst. iur. can. Lib. II. tit. IT. Hinc et coeme res reli teriis aqua benedicunt, et benedicta subiiciunt iurisdictioni eccle- tiosae siasticae, quin eorum communione priuant haereticos, paganOS,
Nobis templa et coemeteria vere sunt res uniuersitatis, simul' d. tamen sanctae , quia inuiolabiles : muri et portae, ob ius praesidii principi vel rei p. competens, res publicac. q. Duae LVI. diuini 'Nullae ergo nobis res sacrae , praeter verbum et sacramcnta , iuris ii dum ea dispensantur. Nullae sepulturae religiosae, nullae res san- diernus. me, nisi quatenus sanctione aduersus hominum iniurias munitae sunt. s. a I 8. Res tamen sacro cultui deliinatas , et eccle fiasticas, non temere aliis adplicamus usibus , neque eas facile alienamus , nisi urgente necessitate, et suadente utilitate ecclesiae. Sepulcra sunt in commercio vel uniuersitatis, vel ecclesiae, vel singulorum. Qui muros, vel portas, vel palatia principum
107쪽
cipum violant, iis poena pro modo delicti statuitur arbitraria.
Rei hu- IIactenus de rebus diuini iuris e sequuntur, quae ΗvHAN Ivari ni tu RIs habentur, c y. 3I 2.9 quaeque vel CoΜΜVNES sunt, Vel PV-ri qR BUCAE . vel univERsITAT is , vel f INGULORUM. pr. IV. L. a. iuplices ' D. h. t.
Res com- CΟΜMVNES sunt , quae, quod ad proprietatem , nullius; quod VRς's ad Utim , omnium hominum sunt. I. I. IV. L. a. f. I. D. h. t. PV-ph; u ia ' BLICAS , Ρι. e ratione proprietaι is populi sunt, quod ad usιm suu- ζ;, Iorum ex Populi. RES UNIVERSITATIS , quae quod ad proprietatem sura uniuersitatis, quod ad usim , singulorum ex ea uniuersitate '.
L. 6. S. I. D. h. t. L. I . D. de adquir. rer. dom. . Etiam haec Stoam redolent. g. a s. in Haec duplicem statuebat rem-
Publicam, mammam alteram , qua dii et homines contineantur , alteram mi norem , cui quemque adscripterit conditio na:cenda. SENEC. de otio Iap. cap.ri. In minoribus illis . in quas populus quisque coaluit, denuo veluti minimas reipublicas , quas uniuersitates vocamus , repetiri, res ipsa docet.
Quum ergo singulis rebuspublieis sint
sua patrimonia : hinc quae in maximae reip. patrimonio erant. REI CONMU NEs , quae in mιnoris , PUBLICAE; quae in minimae , v mvERSITATIS dicebantur. Cons. GER. NCODT. Pro babit. Lib. I. cap. 8. qui tamen , v tetes aliquando res communes et Pu
blicas pro iisdem accepisse, docet.
Communes orgo ex his principiis sunt aer . aqua profluens , .hibi P mare , et per hoc littora maris. L. a. f. I. D. h. t. S. I. IV. h. t.' Publieae flumina, portus, ripae , adeoque cuique permissa piscatio in flumine, nauis ad ripam adpulsias, exsiccatio retium , oneris in ripa expositio. L. F. pr. D. h. t. nisi quis ius piscandi in fluminis diuerticulo non interrupto longi temporis exercitio praescripserit. L. T. D. de diu. et te . praescr. Res uniuersitatis sunt the tra, stadia, curiae, senacula. L. 6. ν. I. D. eod.
at imo. sona, quae Universitas ita adquirit , ut usus non pateat si nium Q gulis ex ista Vniuersitate, non res uniuersitatis , sed PATRIMON lv Μniuersita- VNi VERSITAT Is vocantur , propter delinitionem rerum uniuersitis. tatis, supra datam S. 3as. Vnde et seruus publicus non eratres uniuersitatis, sed in eius patrimonio. L. 6. s. I. D. h. t.
108쪽
DE RER. DIVIS. ET AD VIR. EAR. DOMIN. 898. CCCXXVIII.
Sed hare principia hodie tantum non ubique deserunt, quum Vlus M pleraque, quae publica dicuntur iure Romano , imperantes sibi ius do- vindicent, laque earum rerum usui modum praescribere soleant. Quae de rebus communibus Ai utantur , commodius reseruabi- hui' mus Pandectis. f Vide quae diximus in Elem. iam Germ. Lib. H. tu. I. g. l. seqq. I
REs PRIvATAE vel f NGvLoavκ dicuntur . quae sunt in fin- Res sineulorum patrimonis , Me vere, siue per fetionem. Quamuis enim gui v. c. res hereditariae, ante aditionem hereditatis, nullius in bonis sint, L. I. pr. D. b. r. in plerisque tamen hereditas iacens fusi tmet personam desuncti. pr. Ins. desipui. se . L.6I. D. de adquir.
Altera rerum diuisio in res mancipi et nee maneipi sublata Rmm-- est a Iustiniano L. On. C. δε nud iura Quirit. toll. Tertia in CoR- ς p ς PORALEs et INCORPORALEs sequente titulo explicatur. Hinc tena tituli parte potius de adquirendo rerum dominis, exemplo IV porale, ,sTINIANI nostri , erit agendum. et incor- Res mancipi erant, quae veteri- nii familias, g. i 36. margaritae PV
bus pretiosissimae, BYRREM HOEκ. de PMN. ML nat. Lib. VIIII. eap. 3s. rah. mane i ex nee mancipi p. 1 9. ut ULF. Fragm. tu. I s. l. I. Ceterae nec praedia Italica, iura praeesorum ru- mancipi. Fusius haec explicauimus ilicorum, serui, quadrupedes, quae in Antiquis. uotis. Rom. Idoris et collo domantur, hereditas,
DE ADQUIRENDO RERUM DOMINIO. . CCCXXXI.
Quod circa res versatur ius , aut IN RE , aut AD REM esse di- Iuscitur. Vocabula ius canonicum suppeditat, cap. 8. de concos Faeb. 22 in 6. et cap. F. de praebenae et dignit. in 6. Distinctionem ipsam ius ciuile non ignorat. L. I9. pr. et L. 13. 3. I. D. de damn infL. I. pr. eι L. a . D. de oblig. et action.
Ius tu RE, recte cum GROTlo definiente VLR. IIVBERO . v clus est faetitias homini in rem competens, fine respectu ad certam per- quo demsonam. IVS AD REM facultas, competens personae in personam , ut nitio. inereii Elementa Boris. Μ Mee
109쪽
m ELEMENTA IV RIS LIB. II. T IT. L
haee aliquid dare vel facere teneatur. Quo pertinent obligationes, quae proinde personam non egrediuntur. HvBER. Praelecit. ad
Inst. h. t. f. II. De illo sequentibus titulis; de hoe libri tertii tutulis postremis , et libri quarti prioribus erit agendum.
Ities, Iri Ex priore definitione fluit, I. ius in re non esse momen- re natura tan eum, nec , re licet surrepta vel deperdita, exspirare. Vnde et o- regula: quod meum es, amplius meum fieri nequit. Io. Insi delegat. s. I . IV. de ais. I. Idem ius producere actiones in rem aduersus quemcumque possidentem. L. as. D. de obl. et a t. s. I. Inst. de Mi.
Eiusdem Ex quo porro sequi Lur , 3 ut species iuris in re sint qua-
species. tuor, I. DOΜINIUM, II. HEREDITAs, III. sERVITus, et IIII. PiGNvs. q. Vt mssesso, quia et ius dumtaxat producit momen taneum , L. I S. D. de adyuir. ρὐ . iuncta L. F. D. de Uurp. L. vlt. C. qui legit. pers sandi in tuae nec amissa actione in rem recuperatur, L. T. D. de vi et vi arm. speciebus iuris in re accenseri nequeat. UL R. HVBER. Prael. ad Ins. Lib. IIII. rit. I s. s. a. et ZACH. HVBER. Lib. III. dissera. s. cap. a. f. IT. seqv. Iure canonico tamen possessio quodammodo naturam iuris in re induit.
Gaudet quidem possessor iure rem retinendi. at ex ipsa re ipsi non est ius pos isonis, sed ex titulo, quo possidet, veluti pro suo , pro sinlutis, pro emtore, pro herede , pro donato , pro derelicto , pro legato , pro dote. Potest agere ad recuperandam possessionem anusiam , verum non actione in rem , sed perlonali, inter dicto unde vi. d. L. 7. D. de M. Nec interdicta retinendae possessionisium actiones in rem, quia , qui positam, In rem agere nequit, nisi unico et ab hoc diuerso caIii. g. a. IV. deas . Habet quidem et possessor amissa possetisne actionem ad exhibendum rL. 3. s. I A. D. ad exhib. sed ea non est actio in rem , verum personalis , quamuis in rem stripta , et competit non solum iis, qui ex iure in re experiri decreuerunt, verum etiam com modatariis, depositariis, conductoribus. L. 4. D. eod. Coni. laudatus ZACH. Ilvax R. l. r.
Domini; DOΜΙN Vri, de quo hic agendum, es ius in re corporali, ex definitio. auo facultas de ea disponendi, eamque vindieandi nascitur , nisi vellex, vel conuentis , vel te toris voluntas obsi t. Ita sere ΜYN- si NGE Rus ad pr. IV. h. t. immo et leges nostrae. L. a I. C. manae
L. est. C. de reb. alim. non alienanae
110쪽
Dominium hoc olim vel QUIRIT ARIvΜ erat , ,el BONITA- Domini v Μ , quorum illud a solis Romanis ciuibus adquirebatur modis eruilibus, ut hereditate, mancipatione , in iure cessione , v -ς capione, sub corona emtione, auctione , adiudicatione , et lege. tium. .e VARR. de re rus. Lib. II. cap. IO. VLPIAN. Fragm. tit. I9. p. a. bonit Cons. Antiqv. nostr. Rom. h. t. S. I9. seqv. Hoc autem , nempe rium. bonitarium , et ab aliis , modis quibuscumque naturalibus, adquiri poterat. Vnde et illud ἔννομον, LEGITIMUM ; hoc φυσικον , seu NATvRALE , adpellatur THEOPH. S. vlt. Inst. de libertis. Sed hane distinctionem Iustinianus sustulit. L. vn. C. de nuae iuri Quirit. toli. L. vn. C. de usucap. transform. Alio s. nsu hodie doctores domi. potest tamen alienare landum dotalem, nium dividunt in CiviI E , et u AT M. )-vxoris dominium, con-R LLE , et illud tribuunt martio in re- stante matrimonio veluti quiescens , bus dotalibus ; hoc tueori. Quamuis soluto illo reuiuiscit. Sed quum haec enim ille sit dominus, L. 13. C de diuisio non ad dominium generatim iure doti et vi istius dominii rem acceptum, sed ad dominium dotis vindicet: L. f. C. de rei vind. non Pertineat: ei non immoramur.
Hodie doctores dominium in PLENUM , et ΜINvs PLENTH Vel ple partiuntur. In illo iacultas de re disponendi, utilitatemque om- num, nem percipiendi, et facultas eamdem amissam vindieandi eoniun- Ru ctae ; in hoc eaedem quodammodo diuisae sunt inter dominum, V penes quem aliquid ex disponendi facultate remansit , quemque DIRECTvin vocant, et eum, cui ius vindicandi et viilitatem omnem capiendi est , quem VTILEM DOMINU Μ adpellitant. Huius dominii minus pleni species feruntur FAVDUM , EMPHYTEUSIS . Ius svpERFlCiEI , in quibus dominium directum penes dominum fudi , dominum emphiste ras , et dominum superficiei ; dominium utile penes vasadiam, e fleutam , et superficiarium esse dicitur. Res non absurda . quamuis vocabula ius nostrum ignoret.
Sed suda iure Romano ignota. De empbreus et super e ali- Ηuiu, db hi erit dicendi locus. Ipsa voeabula, semel in artem rece eta, nec uisionis in libris nostris occurrunt , nec admodum concinna videntur. fumla Quum res ipsa tamen fundamento non destituatur : 337. ς xv licebit per nos elegantiae studiosioribus dominium utile ius A. minis proximum , vel quas dominium adpellare.