장음표시 사용
11쪽
in ips0rum urbe perieulum erat, ne feminae a c0niugibus male tractarentur, cum ipsi, ne id fieret, pr0hibuissent. 0nsilium igitur ptativo indientum, cum a c0nSili0, quoi 00niunctiv0 X-p0nitur, tanquam pendeat, q0nsilium intellegendum est rem0tius. Τ)C0t 0rum illa enuntiata finalia tein ius, gum spuria ea esse putaret, ungi inclusit; sed quamquam ostes Θυχοῖεν, ε et Στερα Si Seriptas ab Herod0ti manu non es8 00nssedimus, tamen eum etiam aliis ossis formas J0nicas in Atticas mutatas Viderimus, ea e Verborum i dine eici nolimus, praesertim cuim, si praecedentis enuntiati ξη δ etc. rationem habeas, illa nuntiata finalia t0tius odi sententiae aptissime se adiUngant.
λα:1 ψευ ac ευ et ii Σαλα αλ 6ia et It . . . Eius c0nsilii, qu0st optatiV indientur, eventum a prioris coniunctivo expressi eventu pendere hoc ip80 000 maxime est per Spicuum ' c0nsilium erg0, quod coniunctivus indicat, est pr0ximum, c0nsilium ptatiVo Xpressum a pri0re Θndet. Deinde seseliptura haec addamus: Quid particula et, quae in libris in Ali 0st negationem 1η legitur, hi sibi v0lit, intellegi nequit; cuius rei mem0res c0rrectores C et B particulam n e Verb0rum ordine simpliciter iecerunt. Sed cum ipsi vetusti0res libri m. Ait inter Voces V et ρυτειν V0stulam sexhibeant, in v0dula te, quae hic ferri nequit, p0tius corruptela est suspicanda quam interpolati0, quam exstare librarii 0 dissum C et E putasse Videntur. Qu0d idem teinius existimasse n0bis videtur, eum dicit pro tha quies malim a ' δια ρυγεῖν . Sed cum Verbum Γλα ρυτεivapud Her0d0 tum nusquam absolute dictum, Sed ubique eum couSativo c0niunetum invenias cf. III, 19. VI, 5. 2. VII, 191 et a n0u tam fastile e V0 quia i QOrrumpi 0 Ssit, hane Steinii coniecturam, quamvis rectum Sensum praebeat, accipere nolimus. Potius δέ se genui 00η 0rruptum 110bis 8S Videtur, praesertim cum iteras E et II saepissime a librariis q0nfusas esse e0nstet et Herod0 tum in hac partissula Scribenda tanquam prodigum invenerimus'); praeterea S0riptura I η γ .da nichi h ast huius l0 ei Sensum aptissima est. Ceterum in particula δὴ in eiusdem enuntiati ambitu bis scripta nequaquam est flandendum, cum etiam aliis l0dis Her0d0teis I, 30. VIII, 9 et apud ali0s idem vel simile legatur' cf. ρα apud H0merum d.
y Cf. praeterea ueline gramm. r. II p. 902. Bernhard Wissens hasti. Synta p. 40 l. eber p. 131 addit W0 die orte tu . . . . circi, et Wahrsehei licti erSehoben sind . De his tribus l0eis Herod0teis f. dissert inaug. p. 50. Ad Her0d. VIII, 6. eber p. 128 qua de causa m0di mutati sint, non exp0nit ad Od. XII, 156 0d0s mutat0s p. 43 non satis pr0babiliter, ut supra vidi-mUS, Xplanasse nobis Videtur.' Κuehnsiri II, p. 90l de h0 loe sententia n0 apta nobis esse videtur, nam ea, quam vult, n0ti Oe0niunctivo attribui nequit. 3 Cf. etiam oti mann De particularum nonnullarum apud Her0d0ium usu. Dis s. inaug. alis
12쪽
Alterum consilium, qu0d optati v in distatur, eum a navium ingendi pendent, rem0tius esse apparet. Sed Bel kerias, cum putasSe identur una eum priore e0nsili ad Ventum perduet etiam alterum eventum effectum esSe 0niunctivum cla 'ci s in optativum ita 'ohos mutavit suadente Hormann qu0que J At 0niunctivus cla 'α eo disium auctoritate satis munitus est. Il. XXIV, 58 μ' . . . ρυσα et0, Ayi in i Οὐριυθε h0 ηz0 κα ε κατακra vata, Λ ὀρδ'ὰλ et etα ἐίε linc ubi id c0nsilium qu0st in Achillis anim ante omnia praevaluit, diliget inservandis ovis mandatis religi0, coniuncti v indicatur, cetera e0nsilia tanquam sequndaria
Nam consilium, qu0d optativo indieatum est, ad eventum addussi nequit nisi m0rteeVitata, quae res partieipi ἀλευαu avus notatur, itaque eonsilium optati v indicatum ab eventu non Det eius e insilii qu0 coniungitv expressum est, qu0damm0d pendere apparet' se
G. Duo vel plura nuntiata sinalia ita coniunguntur ut alterum ab alter pendeat. Huiusmodi apud Herod0tum dii m0d exempla exstant:
dicat, item e0niunctivo indieari consentaneum est, praesertim eum et λυ T ad rem futuram speetet. Ceterum parti gula re in pri0re enuntiat finali 0niuncti0ni iv addita e0nsilium graviore letu premerse videtur cf. nostrum Heben se qu0d idem Η0ssmanu' putare videtur, cum d000t , ,han partissulam Saepe p0Sitam Sse, si quis respondens id qu0d alter modo dixerat, ita se haber affirmat, sed simul aliquid adicit, qu0 multum gravitatis habet neque neglegendum est .
Ahnlisthes haben i hier, das gweite Glied ir bellandeli, ais en es in selbstandiger Sat Ware: oder es Ware auch 0glich, as Wi dem sede e trinnen . At etiamsi congedamus hanc explieationem quadrare ad Oeexemplum, in quo optati Vus in alter membro est, tamen non valet ad ea exempla explananda, tu quibus stativus in priore membro St. CL dissert inaug. p. 16 De par nonu. p. Her0st. USU . 14.
13쪽
Gisa. A verbo γ0id u prius nuntiatum indienti v futuri indicatum pendet, qui, cum rem cert futuram esse exprimat, d 0niunctivum in alter enuntiat finali seriptum plurimum valuit'). Apud Her0d0 tum quidem ut 0d vidimus, in h0 enuntiatorum finalium gener aut iidem aut sterte similes scripti sunt modi, sed ad singula e0nsilia accuratius inter se distiugusenda liae particulae finales sunt adhibitae. Apud H0 merum h0 exemplorum genus aliquanto frequentius est, sed apud eum ii 0ci, ubi in singulis nuntiatis sualibus ii dein m0di et a sedem partissulae finales sunt, Seiungendi esse vid0ntur ab iis, ubi idem m0di, Sed diversae particulae finale eXStant.1 in singulis nuntiatis finalibus iidem m0di se est sedem partieulae vales sunt.
κ036c ρηα Ceterum particula j quae in altero inuntiat finali legitur ad 0nditi0 em generalem Speetnt , Si fieri p0test .' 2 iid0m 0di, sed ad singula enuntiata finalia aequi alius inter se distinguenda diversae particulae finales adhibentur. Il. III, 105 ξεχε pr0 imperativ0 δε ρ ὰ:16 6 ' ηυ, ὁ ρρ' ὀρχt Tu Dru broc . . . V Cυ περ αa 3 5wet λη a Lirat. 00 000 in alter enuntiat particula sitialis haudquaquam missa est, potius partissul pr0hibitia a qua enuntiatum in stipit, sui iuris est ε)
ubi prius nuntiatum finale bsolute digium Verb regent 110n praecedente tanquam XSeerati mi indicanda inservit, qua triactura Heet 0ris animi omin0ti apte illustrari 140bis videtur. hi etiam referenda sunt Il XXIV. 75 Od. I, 85. IV, J2. XIV, 32 T. Ex omnibus quae attulimus exemplis Satis apparet, m0dum pri0ris nuntiati sinalis ad eundem m0dum in sequentibus Scriptum plurimum ValuisSe. Exempla, in quibus in h0 enuntisti0rum sualium genere m0di variant, n0n inVenimuS, nisi liue referas l. VII, 342, ubi prius enuntiatum, qu0 a pr0nomine relatis incipiens stertes s li 0ti0n praeditum est, plativum sibi indistat 90 alterum a partistula pr0hibitiVR a vi incipiens, cum proprium et prim ni tum consilium Xhibent, e0niunctivum usurpat.
i Ρr lava , quod cum Beklier restentiores edit0res in verborum ordinem receperunt, malim legi Ξυῖα eum omnes fere libri m. γενη pluralem Vocis favo et exhibent, pro quo legendum esse sivaci red0vius lib. III,
p. 257 d0eet, et Iava pulmerodotum signi fleet nihil nisi aetatem hominum lI, 142. III, 122. VII, 17 aut nat vitatem III, 33. IV, 23). Cf. etiam ueline gr. r. II, p. 98 adn. 4.ὴ Cf. dissert inaug. p. 20. Dissert in ang. p. 7 et eber . . . M. T.
14쪽
Η. Variae irim adverSione S. 1 Praep0siti a vεκα et ινεκεν cum geneti V pron0minis Vel rarius substantivi cuiusdam c0niuneta ad Sequeus enuntiatum nate m0nstrat, quod in ei pita a partieula 'c Herodot. I, 80 82. 136 186. II, 89. III, 3. IV, 135. 201. V, 91 VII, 37 VIII, 40. 6λ' IX, T. 99.b a partieula A et Z Herod. I, 17. 22. 99. IV, 9 7 18T VIII, 35. 6.e a particula j Herod. VIII, 6 128. Apud I 0 merum iste ad sequens c0nsilium Signifieati rarissima Il. V 564. d. III, 15. XIX, 13 est, cuius rei causa inde n0bi repetenda esse videtur, qu0 H0m erigis temp0ribus dem0nstrativae partissularum certe particulae , et δ) 0riginis mem0ria aliqua ex parte in lingua G1 nega Xstitit, ut sequens q0nsilium ignifieare 110n opus esset, sed Herod0ti temporibus haec memoria iam plane Vanuerat, quam0brem ad Sequens c0n Silium m0nstrare perspicuitatis et gravitati cadSa saepius necesse Sse Videbatur. 2 Partissula O qc0niungit0 i s ali 0nnunqurem additur, quae igniseat manifestum esse aliquem id qu0d dicitur spectare atque expetere. ἶ Atqu0 ita apud Her040tum pari. γ addita Sta p08t v saepius: I, 29. 32. 4. II, 3. 161. V 68. T. VII, 149. VIII, T. 76. IX, 4.b p0st , et ὁ χωρ rariuS I, 22 66. Eodem m0d apud H0merum haec particula n0nnunquam particulis finalibus addita legitur cf. l. V 24 VII, 26. XXIII, 20 T. 3 Dii vel plura nuntiata finalia c0niunguntur, in quibus particulae finales aut repetuntur aut Varinnt. a A pud Her0dotum in c0pulatis enuntiatis sua libus eadem particula finalis repetitur 10 Iuω 000 III, 13 καὶ iv - καὶ 9α apud H0 merum eaedem particulae in c0niunctis enuntiatis sualibus nunquam repetuntur. b Ne qu etiam Fud Herodotum in c0niunctis enuntiatis finalibus unquam diversae particulae finales Scriptae sunt, sed praecedentis enuntiati finalis parti gula etiam ad sequentia pertinet Apud H0 merum in c0niunctis enuntiatis finalibus sa0pius div0rsae particulae finales leguntur cf. d. I, 135 Vi . . . i0' να d. XIV, 295 tu . . . sibi a L hc etc. 4. 0gaudi parti quia V a c0niuncti0ne finali aliis V0dibus seiuneta est aut 0culis v, da interp0Sitis est Her0d. I, 99 ὁκ0M: v c VIII, T. IX, 1. H0mer. d. II, 376 XVI, 4. Her0 d. II, 3. v 0η V Her040 t. VIII, H0mer. l. V 24. aut si partieula risi ad certam nuntiret finalis V0ssem referenda est Herod. I, 126 ὀχm εξ
15쪽
D finali qui sertur indicativi futuri Su.
Sequitur ut de structura quadam Videamus, quae ad illud proprium enuntiat0rum snalium genus tanquam additamentum est intell0gendum. Hic est halis qui fertur indieativi futuri usus, apud H0merum non ita frequens, Herodot usitatissimuS. A particulam ορρα cum indicativ futuri e0niunctam ex nuntiatis semp0ralibus in
ρ untiata finalia irrepsisse d0e0nt Iliadis l0ei VIII, 11 et XVI, 12, in quibus utrum vis temp0ralis an finalis sit, eri discerni nequit, et Odysseae l00 IV, 163 et XVII, 6, qu0rum vis iam pure finalis est.δ)Ρaucis locis H0mericis etiam enuntiata a particula prohibitiva V instipient exstant, in quibus indicativus uturi legitur Od. XXIV, 44. l. XX, 30 l), talia autem nuntiata intellegenda sunt non quae a pri0re enuntiat pendeant, Sed quae sui iuris sint, in illis enim e0gitatio se re futura, quae indicativo futuri indicatur, particula res prohibetur vel am0Vetur. Ceterum apud Herodotum huiusm0di nuntiata n0n leguntur, apud eum pauci l0cis coniunctiVus, rarius plativus in enuntiatis a Sola partissula a cingipientibus exstat. 1 Redipue Ver particulata ut in Her0d0ti historiarum libri ὁ κωρ et mc eum indicativ futuri c0niunctae leguntur. Apud II 0 merum in dyssea s0la paucis l0cis parti quia ita , , c, nunquam ni tistula λ - eum indicati v futuri coniuncta est, frequentissimus autem hic usus si in Her0d0ti hist0riarum libris atque nonnullis l0cis Her0doteis etiam particula in indieati v futuri praecedit. Particula , , , cum indicativo futuri 0 iuneta quattu01 viginti l0eis, si tribus l0gis legitur. Qu0st dicendi genu qu sit referendum et unde dueendum magna inter h0mines d0sitos est dissensio. )Ac primum quidem de nuntiatis pure relativis vel 90tius dem0nstrativis n0 est e0gitandum, cum partissulam ar0M , a qua hae enuntiata primitus incipere s0lent, nunquam notione dem0nstrativa vel pure relativa praeditam fuisse c0nstet '); neque ii recte iudicare n0bis videntur, qui haec enuntiata Simpliciter sinalibus adscribunt, neque enim in indieativo futuri v0lu tatis atque e0nsilii noti inest. Neque plane eum et, ero p. 57 - 64 00nsentimus, qui his enuntiatis partissulam et non a particula rauci dissseruit neque, qua de causa neque in Iliade neque in Odyssea particula set eum indieativo futuri c0niuneta legatur, exp0nit, quamvis recte nobis d0cere videatur insticativum futuri ex aliis enuntiatorum generibus in sualium enuntiatorum genus irrepsisse sis. p. 58), ut indigativum futuri a particula ὀρρα pendentem ex nuntiatis temp0ralibus. Sρ eum idem dicit indieativum futuri a particula ὀ et , et pendentum ex enuntiatis, quae v0est ,,unV0listandige bsichissatZe , ducendum esse non recte iudicasse n0bis videtur. 0squidem illa enuntiata magna ex parte X enuntiatis interrogativi 0rta paulatim enuntiat0rum finalium speciem a n0ti0nem accepisse infra explicabimus. In multis eiusm0di nuntiat0rum
16쪽
Neque ver recte eber ab iis enuntiatis, in quibus post Verbum indefinita quadam 110ti0n praeditum particula A Vel ranc cum coniunctivo c0niuncta legitur, profectus esse et ad se retulisse n0bis Videtur 100 enuntiat0rum genus, in quibus partissulam amet sequitur iustissativus futuri, eum dieit Eudlich ann dei Gedank0 80 0Kendet ei den, das voti der Willeus-ausseruti guli ab gesehen undisur a Lunflige E intreten des eW0liten ius Aug gelassi tril. μΡ0tius proseisdendum n0bi videtur ab iis enuntiatis, in quibus etlinc cum iudieativ0 futuri e0niunetum legitur 908 Verba indesiuit quadam n01i0ne praedita ex eiusm0sti enuntiatis 1 6st illa verba deliberandi ea nuntiata, in quibus T iri cum eouiuueti Vo 0niunctum XStat,p0stsea ita nobis 8Se identur V0luntate eius qui e0nsilium ceperit Regurate indicata, id qu0de6niunctiv fieri 80lebat. Itaque illa enuntiata paulatim vim et Speciem enuntiatorum Vere sitialium induerunt, ut pro particula amet, quae primitus et 80l illa verba deliberandi te sequi solebat, etiam particula et in usum Venerit et uua uni re partissula θlativa etiam si m0sti sit a particula adhiberi c0epta Sint, quae primitus in enuntiatis relativis exstare s0lent, sei licet piati Viis et partissulae a Vel χυ.H0meri autem temp0ribus particulam in eum iudiealix futuri verba deliberandi ρ- iusint per riginem et dem0nStratiVam Vel 0Sten pure relati Vam particulae , Vimine naturam coniungere non licuit, neque enim unquam particulae ci et Vi erat interrogativa, quae n0ti p0stilla verba pus esse Videbatur. Nam secundum eberi d0etrinam mirandum est, gur in H0meri carminibus nunquam partieula , eum indieativo futuri coniuncta exstet et particula se cum indieativ futuri in enuntiatis vere natibus c0niuncta in Odyssea 80la legatur. Quae res apparebit, si ab illis senuntiatis pr0fecti erimus, in quibus a et dum iustieativ futuri c0niunctum legitur, et iusm0disinuntiata primitus fuisse interrogativa dixerimus. Quare ne Bahri quidem assentiri n0bis lisset, qui his enuntiatis u0ti0nem partistulaetam vel ὁκ uc indefinitam intellegens interpretatur qu0cunque mod0μ vel infra in Hei 040ti 0e0I, 12 explanand0 qu0m0d00unque Sive utique y et illam partistulam ex vi relativa e0niuncti0nisvie fungi existimans has sententias ab κως incipientes revera esse nuntiata consecutiva d0sset. )Quae sententia Vel ea de causa nobis reissienda esse Videtur, qu0d in e0nsecutivis enuntiatis indidativum exhibentibus nunquam partieula cii negandi munere fungitur. Sed si illa enuntiata esse interrogativa intelleXerimus, Satis apparebit, qua de causa in segatis eiusm0di nuntiatis partieula 1η 000 teneat aptissimum. Nam is qui secum reputat, qu0m0d res n0n futura sit, simul anim e0gitat, qu0m0do impedir0 0ssit, ne res sat vel c0gitati0nem rem esse futuram pr0qui am0Vere cupit, atque partissulae η 0ti est prohibitiva. Quam b rem Bahi sententiae suae, dilidet talia enuntinia SSe 0 Secuti Va 110n 011- stare videtur, tum p. 8 de θη V cum indigatiV0 futuri 0niungi didit , is qui l0quitur
17쪽
voluntatem qu0que qu0dam modo valere Sentiens id qu0d futurum esse Seiat, ut qu0minus at pr0hibeat, negati0ne declarat . Sed in enuntiatis primitus relativis et iudicativ futuri indicatis, qua c0nsecutivam noti0nem induerint, negati0nem οὐ SSe Scribendam apparet. Simili de causa eum Alieni0ὲ partim consentire n0n possumus, qui dicit: Die gange finale VerWendun gri inde sicli aus essen Gebra uel in elativsalaen de Beseliasse heit , quamvis recte de iis verbis, unde in h0 enuntiat0rum genere indicativus futuri pendet, iudieasse n0bis videatur, cum docet: Die Verba des Strebens sinit unu0listandig, s lange ih enmiel, ilii Ziel illi obiekt, eigefugi Wird, an Wie Verba transitiVa 80das Sie, 0 Si night in 110men im Accusati sch0n ei sicli haben, einen Nebensat Zur Erganguit Verlangen. Dies obiekt 0-h0rt ais dem Veri, selber an, hii Rucksielit aut die haud elude ei s0n es si das init dei Haudiuit solbs Π0t endi Voralisges etZte, ibi ais 0rausllegend edaelit Ziel . Sed nostra sententia t0ta quaesti non magis ab illis verbis cura et studii quam a particula ὁ γ ac et indicativi futuri n0ti0ue duesenda est. Nam in iis carminibus, in quibus huiusqu0que dicendi generis tanquam fundamenta laeta esse M0bis putandum est, S0la particula noc, nunquam et cum in distativo futuri legitur. Atque, ut e partissulae amet, rigine et noti0ne primaria apparet δ), haec particula nunquam demonstrativa vel pure relativa notione praedita fuit; itaque cum incrementum, T - , in dialecto 10nissa - - , qu00um tu, οκωψ 0mp0situm est, saepissime n01i0nem interr0gativam' habent, n0n erraverimus, si particulae a met, etiam in h0 distendi genere n0tionem interr0gativam esse dixerimus, praesertim cum interdum in eadem structura etiam iis adverbiis logum esse viderimus, quibus in interr0gatione directa proprie Graeci utuntur, ut 0Ac pro athuc apud Xenoph. in an ab III, 4 40. VII, 8, 16. 0gitur. ε)Deinde indicativus futuri n0n aliud significat quam rem esse futuram Baeumletu autem Unterfusiliungen liber die M0di ei nimium tribuere nobis videtur, eum doget: de ind. lat. Stehi liter Wie 0ns der 0ni. W0 0mitandpunkte Ηs preehenden aus di Absicht avf in VerWirklichun gericlitet ist'. Paulo reetius, si eius qui l0quitur animi rationem habentes indieativi futuri n0tio sim desinimus, ostius B 0st,arteel, Gramm. 6. Αust. iudicasse n0bis Videtur, qui dieit: der indicativus sui. eZ0iclinet liter die est Ubergeugung, Ge Wisshei des Erf0lges'. N0stra autem sententia particula Θ athuc eum indieativ futuri 0 iunci nihil aliud indicat quam quom0d re futura sit atque hac n0ti0 e plura in Homeri carminibus Xstant exempla:
illis simplicissimis exemplis pr0scis gendum n0bis esse videtur, ut 0tum lio dicendi genus regie
18쪽
c0gnoscamus. Ceterum ipse indigalia us futuri p0st Verba c0nsiderandi, curandi te locum tenet aptissimum, quod hae animi acti0, quae illis 'rbis sturae et studii 0ntinetur, ad res quae temp0ris futuri sunt refertur. Ac pr0rsus cum Graeci omnino non pu esse Videretur, praeSertim antiquioribus tem-p0ribus, interrogati0nem blique dictam etiam temp0r Segundari praeste dente aliis m0dis atque interr0gati0nem directam indicare, in h00 qu0que dicendi genere, qu0d interrogationibus oblique pr0p0sitis attribuimus, etiam praecedente praeterit indientiVu Servatus St, praesertim cum H0m seri temp0ribus futuri plativus, qui erat seribendus, nondum fuerit et u tempore res fiat, iam in enuntiat regente indicatum Sit, ut ad tempus in enuntiat pendente m0nstrare 110n
Atque illam originem Graeca lingua tu eiusm0di nuntiatis etiam tum, cum in finalium
Vim ad 0tionem transeunt, fere constanter Servasse Videtur, ut multa antiquioris Sermonis
propria ad posteri0ra temp0ra servavit. δ)Deinde quo magis illa animi steti0, quae Verbis considerandi, curandi te iudieatur, aetionis Xteri0ris pessiem ac noti0nem in se rec0perit, e facilius in id nuntiatum, in qu indidativus futuri est, Voluntatis a Studii noti inem irrepere p0sse quis est quin congedat Nam quamvis concedamus in ipsa futuri natura V0luntatis 140ti0nem nequaquam inesse, tamen elim qui loquitur illam V0luntatis n0ti0nem indicati v futuri c0gitatione sua attribuere dicimus, nam qui secum deliberat quomod rem Vel finem e0nsecuturus sit, hane deliberandi operam n0n subit nisi e , 0nsilio ut luem consequatur. Itaque factum est, ut illa enuntiata paulatim malium enuntiatorum speciem induerint, cum is qui l0quitur rem certo futuram esse sibi persuadet, immixta V0luntatis notione ut res fiat. Hi transitus e l0 eis quibusdam H0m erigi perspissip0test, ubi id quod curae est et id qu0 cura efficere quis studet non facit discerni potest.
et Xemplum Supra allatum Od. XX, 29. Sed haesi V0luntatis notio certe satis apparet ex h00 uno Odysssest l0q0, qui enuntiati finalis sp0giem ae n0tj0nem iam plane induit: d. I, 57 ε οε 1αλακ0tat καὶ at λtotat sotat Miniat, at uet θὰκη ε et λησεχαt. In aliis l0cis V0luntati noti aut non tam manifesta, ut Il. I, 136. IV, 14. XVII, 144, aut 0risti, non futuri 1 0rma intellegenda est, ut d XIII, 386. Quam voluntatis notionem cum is qui l0quitur in eiusmodi nuntiatis praeeipue indieari voluerit, post illa Verba nuntiati ab Thuc incipientia etiam enuntiat0rum Vere flualium formas sibi vindicare p0sse apparet Itaque p0st illa Verba legimus
δ) articula κε quam in enuntiatis vere finalibus nunquam in Homseri arminibus particulae rum: additam vidimus, in huiusmodi enuntiatis cum Tua coniuncta est, quod haec enuntiata a Verbi eonsiderandi pendentia primitus potius interrogativam quam malem i. e. dem0ntrativam et relativam naturam habent.
19쪽
Εnuntiata ver0, in quibus 90st illa Verba particulsi lac ac cum stativo coniuncta legitur,n0n enuntiata finalia, sed interrogationes indirectas intellegi Velimus, praesertim cum omnibus l0eis verbum c0nsiderandi et tempus secundarium praecedat, qua re interr0gativa talium enuntiat0rum origo firmatur, cum plativus in his enuntiatis nihil aliud sibi velit quam in interrogati0nibus bliquis qu0d idem Valet in eiusm0di Xempla, quae a particula c. incipiunt. c particula ὁπhoc eum stativo legitur ol. I, 344. X, 491. XIV, 160. XXI, 137. XXIV 680 d. III, 129. VIII, 31 b. IX, 20 554. I, 229. 79 XV, 170. 203.d particulam is met cum κε et optativo coniunctam in H0meri carminibus in eiusm0dienuntiatis nusquam invenimus nisi Il. IX, 680 σο et plativum intellegas. Deinde analogia quadam X enuntiatis vere finalibus, in quibus particula b iam pridem
eodem munere qu0 amet fungebatur, etiam particula chet in eiusm0di nuntiata, in quibus p0st Verba c0nsiderandi, curandi te primitus particula interr0gatiV δε nuc pu esse videbatur, irrepsisse n0bis videtur, sed mult0 Arius quam acu adhibita est.
a Particula I, oum coniunctis exstat Il. VIII, T. b Particula ch cum κε et coniunctivo coniuncta est: l. IV, 6, 71. IX, 112.
XV, 235. XXI, 459 d. II, 168 316 368 V, 31 VII, 192. e Particula het cum optativo coniuncta L. II, 4. IX, 181 Od. VI, 112 magis interr0gati0ni bliquae quam v0luntati indicandae inservit. d Neque partistula I, cum κε et optativo coniuncta ium0meri carminibus in talibus enuntiatis exstat. Cuius rei causa inde n0bis repetenda esse videtur, qu0d enuntiata a Verbi curandi, c0nsiderandi pendentia, in quibus plativus est, interr0gationem plane indirectam exhibent tan- qum meram c0gitationem, quae ad rem eram non spectat; quam0brem partissula a Vel P0ptativ in eiusm0di nuntiatis scripto n0n est addita, nam illas particulas ad rem veram et effigiendam pertinere plurimi viri d0gtissimi 0nsentiunt. Ceterum in eiusmodi nuntiatis quae a Verbis c0nsiderandi, curandi etc. pendent, Rrtistulam tacuc non ch primitus fuisse usui vel e numero exempl0rum apparere 110bis Videtur 23 12); et int0rr0gativa talium enuntiat0rum origo firmari 110bis videtur mai0re numero eorum exempl0rum, in quibus p08 Verba c0n Siderandi et praecedens tempus secundarium et i, cum 0ptativo c0niunctum legitur 13). Denique in talibus enunti tis, quae sti, interr0gati0ne bliqua pr0fecta accedente Voluntatis n0tione paulatim in finalium enuntiat0rum genus transierint, Si negativam n0ti0uem accipiant, particulam pr0hibitiVam io: SSe Scribendam iam Sua ponte repparet. Finalis indieativi futuri usus, cuius fundamenta inm0meri carminibus iaeta m0d vidimuS a p0sterioribus, imprimi ab Herodot arreptu atque excultu et praeeipue et fere c0nStanter p0St en Verba usurpatu est, quorum B0ti ad res futuras pertinet, ut 0st verba c0BSiderandi, curandi, contendendi, lab0randi similiaque. Cum apud Homerum c0nstanter ὀ Tmc, nunquam h cum indicati v futuri legatur, apud Herodotum et p0steri0res etiam adverbium relativum het cum indicativ futuri 0niunetum in eiusm0sti nuntiatis scriptum est, cum ὀ et uet et chet plane idem esse a Valere putarent, y uti CL etiam ah p. g.
20쪽
Itaque notandum est interr0gativam h0rum enuntiatorum n0tionem posteriore temp0re paulatim in relativam transisse, cuius rei testim0ni sit l0gus Her0d0teus I, 125 . . . is Κυρο ερρovet voras: τρόT ' σορ uetur ' Ιερσα ἀναπι σει nazασθαι. Quin etiam in enuntiat regente adverbi Oi hu Her0d0t. III, 40. VlI, 18. Xen0pli Cyr0p. I, 6, T. II, 4, 1 ad perticulas et , et vel . in enuntiato pendente Scriptas m0n StraVerunt, qua re si matur Sententia p0Steri0rρ interr0gativae h0rum nuntiat0rum originis sibi non iam consci0s fuisse, Sed talia enuntiata putasse relativa. Sρd iam c0nsideremus qua rati0ne Her0dotus hac Struetura sit usus p 0st Verba c0nsiderandi
I CL huius commentationi p. 10. Bah p. 5 imperativum modum ρα ante aeque atque imperativos I et ρερε qui emuitiatish6rtativis ab tu huc incipi0ntibus interdum praep0siti inveniantur, vix iam imperativos, sed adverbia adhortativa esse sentit Ceterum de scriptura la0 na0νῖαι f. Bahr et dissert inaug. 0Str. p. 4. ' De particula γ pro Vocula v quam mnes odices excepto B; offerunt, a nobis substituta es diss. inaug. 0str. p. 2 et 22. Bahr p. 7 eum recentioribus Beliker, bichi, Stein particulam, simplieiter e verborum ordine rem0vet; sed h0 loe 140 interpolati0nem, Sed 0rruptelam extare nobis quidem putandum est, id quod vel inde apparet, qΠ0d 0rrector inter Articulam , uic et substantivum Vinia seco in genuino verborum ordin Vocem quandam exstitisse ratus pr0 partieula, substituit αυτ 0M. Cum in dissertatione inaug nostra p. 22)dixerimus partieulam G 0 l0c nullo m0do per Herodoti dicendi usum ferri posse, sententia aliqua ex parte mutata nunc sentimus in Herod0ti quidem hist0riarum libris hoc loco excepto nusquam metis cum indicati v futuri coniunctum XStare Sed hane strueturam a Graeco Θrmone non plane alienam esse putamus, eum etiam in Homeri carminibus particulas a vel 9 L dicativo futuri in eiusmodi nuntiatis additas invenerimus LGl. XVII, 144 ubi in Aeoliis quidem scriptura a mari traditur cf. eber p. 1), aliis l0eis H0mericis et indieativum futuri et coniunctivum a0risti intellegi liceat ut Od. I, 270 et Iacet L. Ceterum haec struetur Graesti non usitata ea de causa fuisse videtur, qu0d in iudicativo futuri cum si Vel a coniuuet c0ntrarium atque repugnans qu0ddam inestes etiam dissert inaug. BOStr. p. 22.