장음표시 사용
21쪽
In his enuntiatis, quae a verbis c0nsiderandi pendent, noti0nem finalem non ita esse perspicuam facile apparet haec enim verba acti0nem animi propriam Significant atque enuntiatum ab his verbis pendens nihil nisi quam ad rem hae animi actio pertineat, indieat ne tu illi animi acti0ni tanta es vis, ut ad seni efficiendam valeat. 0ta igitur re anim ipso c0ntinetur neque extra animum excedit aut ad effieiendam rem pectat. Magis perspicua est finalis n0ti e0rum enuntiat0rum, quae a Verbi curandi pendent, nam haec verba acti0nem indicant, quae iam propius ad exteriorem acti0nem accedat et effieisendi Π0tionem aequet. Attamen n0tandum est in ips iudicativ futuri nequaquam Voluntatis n0ti0 0m inesse, illam autem noti0nem ab e qui et loquatur et legat in indieativ futuri cum verb0gurandi c0niunct0 0ni40880 infitiandum n0n est, ut saepissime inter primariam Vocis cuiusdamn0ti0nem et usum multum interest es infinitivum ab H 0mer l0e imperativi adhibitum vel futurum et apud Latin0s et apud nos 140ti0ne imperativi praeditum, acies dii irs thun saethue vel ossis testudinis ' 0tionem primariam et Sum p0Steri0rem Vel 0Strum EeScheiden-h0it, ehalli, Dirne' alia. Exempla in quibus finalis noti iam magis perspicua est apud Her040tum sunt haece
libri m. exhibent futura, reliqui c0niunctivum a0risti, ut saepius talibus locis scriptura inter indicativum futuri et e0niunctivum st0risti uetuat. Sed cum primus verbi λείπεσθα storis tus remanendi noti0nem quae desideratur non habeat, p0tius oristus secundus Vulgo adhibentur, ips0 00 0e manifestum est genuinos futuri indicativos saepissime a librariis in st0risti 0
sequente indicativ futuri dati αυξεῖαι apparet, καῖ amat, quod reliqui libri m. Xeepto P exhibent, in indicativum futuri ciet auuat esse mutundum. Supplenda n0bis esse videtur curandi noti0
Etiam in hunc l0eum adit, qu0 de l0gis VII g et IV, 190 diximus, quam ob rem
c0uiunetivum a0risti detu et ibat, qui praset sera omnin non sit usitatus, in futuri indicativum, tuitius est mutandus. Ceterum in verb0 V0bet inesse n0bis Videtur Simul diligentiae et curae notio, unde nuntiata ab κρ, et incipientia pendeant; et hae enuntiata inter Se opp0nuntur particulis et hu, quae idem sere indicant qu0 particulae ε - δε es. Curtius-Gerili, riecti Sehul gr. 624 6 Anm. 2), sed particula ἀλλα alterum membrum gravi0re ictu pri0ri membr0 negati Vo0pp0nitur quam particula a.')' f. etiam tein praef. p. XXVIII. R De huius loci seriptura n0bis assentitur ah p. 8, qui utr0que cloe, VII. 8a et IV. 190 indi
cativum futuri e0niunctivo oristi praefert.' Aliter de structura sentit ah p. 8, qui putat se ex VarΞ λε' et infinitivum o 2εξε θ eb et ZOI TE . leum futuro construetum pendere et a particulum inter et interpositam esse, ut nuntiationibus copulandis
22쪽
22 Alia rati0n sexplanandi sunt l0ci Her0d. VIII 15 et III, 135 quo referendi suntio et III, 142 et VI, 5.
qui nutibus libris . excepi P traditus est, idem est 110tandum qu0d de l0cis III, 135 sit
Η0rum utr0que l000 VIII, 15 et III, 135 ὐκ uet eues futuri indicativ0 0st verba
παρακελευεσθα et δεῖσθαι seriptum hac rati0ne nobis Xp0uendum esse videtur: Saepius ὁκ 0 eum indicativ futuri coniunctum abs0lut digitur verbo unde pendeat n0n praecedente talia nuntiata adhortandi n0ti0nem exhibere Bahr p. 4 et 5)ὲ recte d0eet, ρdeum idem dicit Herod0tum eius generis Xemplum n0n offerre, eum praeteriit 0ssu Herod0teus III, 42 UL LLO 6 ὐκ met Hio dcusat et 09 1ετεχε ρ τα χρηl1uet ou hoc l0st indicativus futuri fungitur munere imperativi, partieula ὁκω igitur superVastanea et in eiusmodi nuntiatis ex antiqui0re dicendi usu servata esse videtur. Antiqui0re enim temp0re digendi usus magnam partem planior atque c0pi0Si0r erat, p0Sten mai0rem sibi indissavit angustiam vel brevitatem, itaque antiquioribus temporibus dicebatur ὁρα vel Metat Vel tota ὁκ 0c 676 δ ωσε c, 0stea h0mines id spectantes ut rem et brevius et clarius declararent, mi8S imperati V qui Super- Vacaneus esse Videbatur, dicebant ὀ κω 'oI0 δωσεις. Illud brevi0rem dicendi usum in vulgari praedipue Graeg0rum serm0ne diu l0eum tenuisse firmant ossi quidam in Xen0ph. an ab. I, 7, 3.
Arist0ph. Plut 326. VeSp. 1217. Quam imperandi, 0rtandi, petendi Drmam p0st Verba eiu S dem n0ti0nis aptissimum tener l0 cum quis est quin e0ncedat Itaque dicimus κω cum futuri indicativ0 0niunctum forma ac speei orati0nis direetae servata illis Verbis imperandi, 0rtandi, petendi simpliciter adiectum esse hyp0 taxi 0n adhibita, id qu0 neque ab II0merie neque ab Her0d0te dicendi
Huc referendum est exemplum negativum Her0d. VI, 85,' ubi r indicativ futuri legitur c0niunctiVus 0risti assimulatus coniunetiv enuntiati e0nditionalis iv αυτ πρ amira. Ceterum posteri0res et e0dem studi rei brevius Vel angustius exp0nendae e0mm0ti et illius particula ὁκ oc muneris n0u iam mem0res particula ὁκ uet omissa digebant HI6 6 uetat . MaXime Ver perspicua est finalis n0ti in is enuntiatis indicativ futuri indicatis, quibus verbum contendendi laborandi simileque praecedit.
inserviat et ho l0c Her0dotum liberi0re seribendi ratione usum esse . At Darius hae sententia ill0s quindecim Persarum nobiles h0rtatus esse nobis videtur: cognoseite Graeciae ras maritimas sequentes Democedem i. e. ad eum VerSante atque eum Servantes, iam Vos neque effugiet, sed eum certe redueetis'. Quem locum si a ratione intellexerimus, struetur aptior siet. Certe vero curandi n0tio hoc loco supplenda est, quae aut in verbo a i uc latens c0gitari potest aut ante κ uet sensui addenda est iussit eos . . . cognoscere id Spectante ne . . . i CL etiam dissert inaug nostr. p. 52 ad Herod. VI, 5. δὲ Neber p. 130 enuntiatum ab u sc incipiens intellegit ungielire Vermutung f. etiam ah p. 5 ' De seriptura es disseri nostr. p. 4 de iterata partieula finali huius comment. p. 20.
23쪽
pro e0num et iv a0riSi plurimis libris ni tradit indieativum suturi eum codicibus P t , qui in talibus saepe soli recta in scripturam X hibent, substitu8ndum SSe eXiStimamus, praesertim cum p08t 6 εε Her0d0to indieativum futuri usitati0rem esse l0cis V, 23. V, 109. IX, 1
nisi libri . A et B , qui praebent sinat α:1ε 'ση Sed indieativus futuri aetαμελησε legitur in libris m. AyΗΡ. quorum uet0ritati aliis l0 eis ambiguis teinius multum tribuere S0let, cum correc-t0rem valde vituperet; ' qu accedit qu0d etiam liber in C. futuri 1 0rmam χαῖα Ἀελησε seu εzal1ελη Gai 0ΓΓslplam praebet staque cum futuri 0rma plurimis iisque ptimis libris in firmetur et in praesente verbi id uis 40 l000 Simul peram dandi n0tio Suelie u eben, biete an)insit, indieativum lituri genuinam esse scripturam XiStimamus.')i CL uehne prioris edit ait II p. 94. R Stein praef. p. XXVIII. ' Ex h0 l0e apparet nuntiatum ab hibet incipiens primitus uisse nuntiatum primarium et n0n nisi eum verbo regente eoniungium vim enuntiati secundarii Recepisse, eum Verbum formam enuntiati primarii servaverit. Quae res qu0m0d in linguis ind0germanicis laeta sit, aptissime exponit egener p. 102-104: Viele Salge erdende F0rm nach al Haupisaige emplanden, dea Funktion nae sin es ebensaige; et telen ir aber aue die Formnight meh ais die Von Haupisaige emplanden . Id qu0d in h0 exemplum cadit, ut e particula pr0hibitiva scripta apparet. Itaque h0 exemplum n0ti0nem enuntiati Vere finalis Recepit, verbum formam enuntiati primarii servavit tibi offer aurum atque argentum sic nunquRm te poenitebit.
24쪽
In ips0 00 nuntiat0rum genere t0t, ut Vidimus, c0rruptelae XStant, ut in unoquoque fere X0mplo Heli 0nes inter indicativum futuri et coniunctivum st0risti fluetuent. Sed sa0pius indidativus futuri cert0 0stitui p0test, eum aut a0risti f0rma a futuri plane differat VIII, 15 παρησουσε cod. R. Tu=ηI , It): ταρ ibat. III, 14200 ,σεις R oz sc) 'et VIII, 10 ut1 νεῖα 00d. s. et αὐ: λὰ h. aut diversa n0ti0ne sit III, 36 T0zzηzovetcit da0zz I 0υῖα ): T0zzmat. aut dii eiusm0sti enuntiata, qu0rum in alter f0rma iudicativi futuri 0niunctivi oristi diversa exstat, e0niuneta Sint, ut in alter quoque enuntiat sine dubitati0ue indicativum futuri restituere lideat ut IV, 190 citis mal ἀποθανεεῖαι. III, 13, 6 αὐρηzarcit - ὰ tu ξ mat. H00 ut0m 0nstat indieativum futuri in multis nuntiatis, etsi non id0m valeat qu0d00niunctivus, tamen 140n multum ab e differre, in ut quo l0e hic qu ille sit restituendus, certis nequeat desiniri terminis. Tum ad extremum etiam mod08 nuntiatorum Vere sua lium . . 0niunctivum et Optativum parti quia V vel ευ aut praesente ut 0n addita in huiusm0d enuntiatis ut in H0meri carminibus η ita in Herod0ti historiarum libris saepius l0 eum tenere exemplis firmetur.')Iinque e0niunctiVum plerumque a0risti, p0st verba curandi, q0ntendendi etc. Scriptum legimus:
Quo addenda sunt exempla negativa, in quibus parataX adhibita . . particula ὁκω: vel huc omissa nuntiata ex illis verbis pendentia a s0la partistula μη indipiunt.
e0niunetivum cum particula V 0niunctum qu indicatur minus certa rei effigiendi exspectati0:
Cum apud H0 merum plativum fere nusquam invenerimus nisi verba e0nsiderandi sequentem, qua re interio gatiVam talium enuntiat 0rum riginem si mari supra diximus, apud Her0d0 tum haec structura etiam ad verba c0ntendendi pertinet. Itaque apud H0r0d0tum hae enuntiata, in quibus p0st illa verba ὀ κ Ac cum plativo legitur, iam magis finalium speciem ac n0ti0nem induerunt, ita ut plativo e0nsilium tanquam s0la 0gitati indissetur ut in enuntiatis vere finalibus. Exempla quae huc pertinent apud Herod0 tum sunt haece Herod. I. 63. IV, 78.
I CL cliss inaug. p. 52 te. Ceterum ut in lingua inuino, qu0 ad singulas f0rmas et enuntiata attinet, inter notionem primariam et usum multum interest, ita etiam in huiusm0di nuntiatis indieativus futuri eidem usui est ad coniunctivus in enuntiatis vere finalibus. De enuntiatis interr0gativis est egener . 75 et 76. Qu0m0do in serm0ne Latino enuntinium interrogativum quin e0nscendimus equos se n0ti0nem enuntiati 0rtativi acceperites egener p. 81. Enuntiata conditionalia ab H Idρ ath incipientia paulatim n0tionem et vim optandi accepisse d0cet egener p. 104 etc. Atque ita hoc enuntiatorum genus, in quibus χ oc eum indicativo futuri coniunctum est, ex specie et notione enuntiati interrogativi in l0eum et vim enuntiat0rum finalium paulatim transiit. Cf. huius comment. p. 18 et 19. ' Κuehiter II, p. 890 893. mariun p. 289 Aken p. 150. Matthiae 20 adn. R08 122 10 a. - Quae voerentur Vulgo , Parataliti seli Salge mit diss inaug. 08tr. p. 9.
25쪽
25 Atque in c0niunctis huiusm0di enuntiatis apud Her0dotum in alter est iudicativus futuri, in alter optativus, si formam et Ela , indicativum futuri intellexeris. Her0d. I, 11 T. λ)optativus cum v 0niunctuSquem pr indicativ futuri p0st haec verba scribi p0sse, ut res m0 destius afferatur,* d0gent
et quem in Homeri carminibus nusquam 40st hae verba Agriptum legimus nisi l. IX, 680σο ρ 0ptativum intellegas, apud Her0dotum his quattuor l0stis exstat:
I, 91. II, 126. III, 44 VIII, 13.
Exemplis allatis satis pr0basse n0bis videmur qua rati0ne t0ta Struetura ab interr0gativo enuntiat pr0fecta paulAtim enuntiatorum vere finalium Speciem a noti0nem induerit.
Restat ut videamus quomodo Herodotus omissis e vitatis nuntiatis sinalibus consilium indicaverit. D H0meri atque Her0d0ti simpliciore ac S0luti 0re quae V0catur λὰξ c εἰρυμ υη ratione multi iam viri doctissimi disseruerunt, ' qu0rum e parte Subtiliter Xquisita rec0quere n0limus, sed ad h0 Herodoteste rationi genus perscrutandum h00 0nere neceSSe est, Herodotum saepissime missis vel Vitatis enuntiatis finalibus e0nsilium Sol enuntiatorum ordine iudicasse, nam nos quidem n0stra et c0gitandi et dicendi c0nsuetudine g0mm0ti multa aliarum linguarum strueturas ita vertimus, ut iis consilium indicari n0bis putandum sit. Atque ita Her0d0tus parataX quae vocatur usus id enuntiatum, quod eventum e pri0ris enuntiati actione pendentem significat, tanquam sui iuris ossibus και trico antep0sitis p0st enuntiatum eti0uem efficientem exhibens c0lloeat, ut
plurimis aliis l0eis Aut enuutiatum, quod Ventum c0gitatum Xhibet, per s0lam partistulam καί pri0ri enuntiat acti0nem effigientem indicanti simplieiter adiectum est, ut
26쪽
D0inde multa inveniuntur exempla, in quibus e0gitatus Ventu per tempus futurum notatus respieit ad pri0ris enuntiati eti0nem, quae imperativi forma indieata est, ut
Qu0d ad genus ea qu0que Xempla pertinent, in quibuS 0gitatu eVentus per prou0men relativum eum indicativo futuri c0nstruetum est indicatus, num antiquiorem vim ac noti0nem pron0minis o fuisse dem0nstrativam nemo est quin c0ncedat. Itaque ea qu0que, quae Statim Sumus allaturi, Xempla ab antiqu0re parata X Sunt profecta, etiamsi Herod0 tum huius riginis sibi n0n iam c0nscium fuisse e0ncedamus. Qui usus apud Herodotum I, 125. I, 66. III, 34. V, 7 non ita frequens apud H0merum latissime patet, ut Od. I, 312. III, 325. XIV, 333. XIX, 290 te. 0merus quidem in eius m isti enuntiati etiam particulam riv quae ad rerum c0nditi0nem spectat, ' pr0n0mini relati v addit, ut Il. X, 282. a XIII, 67 aliisqu0 0 eis Quin etiam apud Homerum enuntiata relativa, quae finalem noti0nem Xhibent eos temp0rum mod0s sibi vindicant, qui in enuntiatis Vere sualibus Vulgo exstant, Scilicet 0niunctivum et plativum particula si vel o aut addita aut missa. Talia extant exempla: c0 iunctivi Il. IV, 9 d. II, 213. X, 539. optativi Il. I, 6 8 c 'ε 6 ubi B0kkerc0ntra odisium auct0ritatem Seripsit a et s. l. VII, 342. XXI, 336. XXIV, 49 aliisquΗ
Huiusmodi exempla apud Her0dotum quidem 140n leguntur, Sed Her0d0tus similibus l0gis saepius imp 0rativ praesentis utitur, ut I, 89 uTt 0 . . . ρυλὰκ0υί, o 'SIόυῖ DV.Lretissime ver apud Herodotum patet 0Ium Xempl0rum genu8, in quo c0gitatus ev0ntus per verbum finitum, acti effigiens per partieipium indigatum est, ubi n0s quidem secundum n0stram et cogitandi et dicendi rationem saepi8sime causae cum Veritu e0haerentiam sinuntiat finali iudicamus, ut
Ssed 0nge saepissim Herodotus omissis vel vitatis nuntiatis snalibus ast e0nsilium indicandum, ut nobis quidem putandum est, participium futuri adhibet particula Ac aut addita
viris doctis existimamus in Articipi futuri haudquaquam finalem 110ti0nem inesse, qu0, ut apud R0manos gerundivo, nihil nisi in e , esse, ut acti fiat, significetur, attamen si c0haerentiae, quae participi futuri uni verbo m0 vendi te est rationem habeas, voluntati a c0nsilii 0ti0nem non abesse putandum est. Quae cohaerentia partieula chet addita etiam magis premitur, eum partieula chet illi l0 eis primitus duarum steti0num c0nvenientiam significet. Atque ille c0n
27쪽
sensus ad nem ac e0nsilium refertur, ut aliis l0cis ad causam, ita ut steti e0gitatione den0tata, inlaeta quidem, Sed quam a Xime futura SS dicatur. Atque in particula c. addenda Her0d0tus striam legem Secutus esse videtur. Nam omnin exstant in Her0d0ti historiarum libris participii futuri cum particula chet 0niuncti quadrRginta tria exempla inter qua octo inveniuntur cum Verbo generi Retivi 0nstructa I, 85. III, 36. III, 74. IV, 14 V, 2. VI, 28. VII, 134. IX, 121), tria cum verb0 generis passivi c0niuncta III, 2 VII, 146. IX, 50, nam IV, 13c zzzV a Ac Ula 'αλε0Meta larma generis passivi sibi vindicat noti020m generis medii ram si steliten sicli auf), reliqua triginta unum cum verbo generi medii 0nstructa. Sed participium futuri particula chet non addita invenitur centie et semel, nisi fall0r, pendens ut a Verbo generis activi aut passivi rarissime a Verb0 generis medii. Itaque Si e numero exempl0rum q0nclusi0nem Reere liceat, h00 0lligendum n0bis esse videtur H0r0d0tum particulam h participi futuri addidisse, ut privatum eius qui agit 0usiij unive consilium in eius qui agit anim0 0situm se agitatum subi0gtive Absielit significaret velut consilium ex ipsius genti animo proferret, quacum sententia aliqua e parte etiam uehuer gr. gr. II, 661 adn. 2 pri0r edit. consentire videtur, cum dicit , , Bel παραzκευα εGθα mith. uti dem articis des Futur ei schein das Subiqet War n0eli nichi in dei Thaligk0it,irklielibegri aber 00h mi seinen sed J en eli0n in dei selben Ver vellendi a selli Sch0n dashingia ges)gte chet, undeutet . Quae sententia etiam t0t 0gis si matur, ubi participium futuri cum duc 0niunctum cohaeret cum Verbo generis medii, nam primaria medii generi Vi ea est, ut assti0nem Semper ad agenti personam pertinentem signisisset Subielitive Bedeuiuia de M0diums). Nudum autem parti stipium futuri scripsisse videtur cum Simpliciter atque, ut ita distam, ex se externa iudicatum c0nsilium obielitive Absielit significare v0luit, qu0d in plurim0 ali0sl000 cadit ubi participium futuri eum verb0 ut activi aut passivi generis cohaeret Homeru autem, quamVis Saepe ad indistandum e0nsilium p08 Verba m0vendi te. participi futuri usus sit, tamen ne semel quidem particulam h participi futuri addidit. Alia enuntiata vere finalia vitandi rati iis l0cis subest, in quibus P enuntiat finali participia δουλό la Euset, θελ 0v, ευ ο ν εχ ει cum infinitivis coniuncta substituuntur. Qu0 genus etia in H0mero et Atticis usitatum apud Her040tum est frequentissimum, nam apud eum talia Gempla septuagintR duo egurrim t. Rarius apud Her0d0tum participium 3 λλ cum infinitiv maximam partem futuri 0niunctum consilio iudieand inservit, ut I, 132. II, 120 V, 72. VIII, 109. Deinde tali partieipio miss Her0dot sol insultivo, qui antiquus nominis cuiusdam dativus pr0positum qu steti tendat finem indicare dicitur, ad 0nsilium indicandum adhibet
δ 80vat, παραδε δονα aliaque Ita infinitiVus XStat 0st verba m0vendi I, 83. III, 4. IV, 44. V, 33. 89. VI, 5. VII, 1. 1. 208. IX, 19; 0st verba tradendi I, 3. III, 119. 28 IV, 141 204 VIII, 10 T. 118. 127. IX, 111. Atque etiam alia verba sequitur infinitivus, qui ad finalem noti0nem referendus est, ut
28쪽
omnus illi infinitivi, qui consili indicando inservire n0bis putandi sunt 0cum bieeti tenentes ad verbi regentis 110ti0nem planius definiendam et supplendam pertinent. Cuius infinitivi usum apud Homerum latissime patere quis est qui nesciat 3 Il. 1, 338. 347 443. 3, 315. VII, 373. 41 T. IX, 443 d. VII, 14 VIII, 56 273. 410 X, 13 etc.)Nonnunquam apud Herodotum etiam particula aeta cum infinitivo c0nstrueta p0tius n0ti0nem finalem quam conSecutivum praebet, ut III, 48 VIII, 19. T. Ut apud H0merum et Attig0s ita etiam apud n0strum praep0sitione cum RSU PO- nominis vel substantivi coniungiae c0nsilio iudicand inserviunt. Ita legitur ε vrκευ' cum genetivo pron0minis cuiusdam coniunctum II, 160 ubi obet ob εtυεκε legitur pr enuntiat finali: υα Θυ Πλυα δεκα ues et bata et pari m0d III, 1, ubi Herod0tus ipse addit , ab σῖγiam θαυατυ cf. VI, VIII, 68V. 102. IX, 25. 114. E εκε cum genetiV Substantivi 0niunctum ecurrit II, 3T. 41. IV, 22 33. IX, T. Praep. at cum dat pr0n0minis cuiusdam g0niuncta c0nsilium indieat II, 86 ef. II, 38)VI, 26 VII, 146. 169. Cum dativo substantivi coniuncta praep. επι saepissime c0nsilio iudicando inservit, ut I, 41 ε ι γλ iat. I, 94 et i 10VI . . . seri ξ000 cf. II, 162. III, 14 48. 66 119. IV, 17. 112. 159 161 16 T. 3, 6 VI, T. VIII, 141. Quibus in exemplis nunquam apud Herod0tum partieula , praep0sitioni addita legitur, qu0d Atticis usitatissimum est.')Ρraepositio aeri etiam cum ecusativ0 0niuncta ad 0nsilium iudicandum est adhibita IV, 43 ueto Iouet τεμ ρθε c. IV. 140 arti t 'et citu V, 22 auet τυυῖω καῖαἶ uvet0et cf. V, 76.
IV, 1. VII, 119. IX, T. Semel praep. cum infiniti v articulo praedit c0niuncta legitur VII, 6 συυελαδε ἀρ
29쪽
nam parti stipit hic 'μεγος et χαῖ v, quamquam, quod attinet ad Graecum serm0nem, nihil nisi res quae est vel erat ignis statur, tamen ex c0mmunibus c0gitandi legibus et propter nostram digendi rati0nem e0nsilium indicari n0bis licet dicere, praesertim cum partieipiis enuntiatum finale opp0nitur, f. l. VII, 342. d. IX, 356. X, 539. Her0d V, 106 6 Q Ac αχος λε
enuntiat finali est: ne ipsa haec fierent', selliget ea quae futura esse Herod0tus illis v0gibus
motati ευ. 00ibu 70ueto et sivεκε praecedens enuntiatum sinale tii Περσαι . . . a si vivetα nobis in mem0riam revocatur ceterum Voce et00zου εἱvεκε enuntiati finalis locum tenere et sequenti enuntiat finali resp0ndere e particuli et - αἱ appRret. Hae extrema commentati0nis parte satis n0bis demonstrasse Videmur, quam Varia rati0ne Her0d0tus e0nsilium indicaverit et quibus alternis dicendi generibus rati0nem Variaverit.