Desponsatio fidelium cum Christo, qvam ex Hos. 2, vers. 19. 20. exercitatione academica expositam sub præsidio ... Sebastiani Schmidii submittit Hect. Gotfried Masius

11쪽

spontusaster hoc modo: Qv ibuscunque justitia Dei imputatur, illi de gratia salute aeterna certi esse possunt. Atqui s delibus c. E. Majorem ponit extra dubium,Minorem occuliat in his verbis: Desto sibo te mihi injustitia. Π Argumentum a desponsationis perpetuitate: constantia sumitur. Poterat excipe te afficta anima, sed qualis haec est grat: ae certitudoὶ sorte seria non est, sed lubrica, sed inconstians Igitur aliud argimrentum insinuat terno nexu cum Deo juncti esse possunt, illis de gratia dubitandum non est. Atqui Deo desponsari&c. E. IV. Argumentum petitum est e misericordia desponsantis, in quo iterum latet tacita occupatio. Poterat enim quisqvam cogitare At indignus ego is eritis destitutus, qui potero partice pes este tantae tamque sanctissimae conjunctionis Occurritur ergo his cogitationibus per vocabula: et ' r 2 Izrin in miseri zordi ad miserationibus:q. d. uxta misericordiam Dei desponsantur,illis propter indignitatem suam de gratia unionis dubitandum non est. Atqui E.

f.3. Hic igitur est dicti sensus Q vi gratiam iii N. foedere obla- So. i. m. tam accepturi sunt,variis a me bonis assicientur, in quorum numero illud quoque non minimum est,quod cum Deo suo propius uniti,eidemq; modo singulari de mystico desponsati erunt.Ego enim ipse Dei filius humanam carnem assumpturus spondeo, fidelibus arctissimam conjunctionem; in dotem offero justitiam meam .h.e omnia beneficia ipsis parta, quae si fide vera salvisca sibi applicuerint, iam firmus ille nexus d parte quidem mea aeternus erit. g. .Sed ut haec clariora fiant, paulo penitius inspicienda sunt textus nostri viscera,&singula ejus verba sedulo evolvenda. Id fiet hoc ordine ut I. Subjectum desponsans. II subjectum desponsandum III. Sponsalia ipsa IV. sponsi sponsaeque partes V.Desponsationis ad j cta expendamus.

g. s. Ut rami natice textum resolvamus, opus non est, careti Hectum

omni dissicultate. Eruenda potius mens est,eo, quo diximus,ordine, Hyonsam. iItaq; quod subjecitum istanonsattinet dubium non est, quin secunda Divinitatis persona Christus Salvator noster Ecclesiam alloquatur, eique amorem Munionem indisolubilem modo singulari flemystico spondeat. Neque tamen Pater Spiritus Sanctus ab istis sponsalibus excludi debent, cum sint opus ad extra adeoque indivisum peculiari tamen modo Salvatori nostro asseruntur,cujus incar A a nati

12쪽

tiationem si non involvunt saltem tanquam sundamentum praesu ponunt. Sunt nonnulli interpretum,qui ter repetita desponsandi vo-

ad SS. Trinit mysterium respici putant, quorum uti pia est conjectura, ita improbari nobis non potest. B. Hieronymi alia tame est sen. tentia, c. hic triplicem desponsationem cum Abrahamo ante legem, eum Mose sub lege, cum Christo post legem factam intelligi quam sententiam argutam frivolam appellat Calvinus set ipse vero, ut&aliqui nostratium per repetitionem istam foederis mystici certitudinem innui existimant, nequis dubitandi locus relinquatur. Non desunt etiam, qui haec ad desponsationis mysticae modum trahunt, quem triplicem esse volunt,cum sponsus incarnatus carnem sibi nostram copularit,cum pactione sua summi amoris pignus obtulerit,&in Pentecoste largissimis Spiritus . donis obsignarit cis Sed hi ascopo plane abeunt, quo longius etiam recedunt Judaeorum Magistri super hunc locum,ut R. David Κimchius,qui haec ad tres captivitates, Egyptiacam, Babylonicam&Romanam refert A barbanel vero in hunc locum,tres hab lationes,,losis habitaculum,templum Salomoni sat templum Zorobabelis interpretatur. α Comment in Hosucap. cβhρ sementia est Philonis Carpi.rbiorum Episcopi in Cami. Cant Tom.I. Bibliotl.Patr in Cam. II.

se f.6. bjectum desponsandum e voce I TEIN simul innotescit. Inctum BD Hebraeo su Exum foemininu reperitur,ut populus Israeliticos instar fandum mulieris sponta sistatur. Λntea de Ista elitis in plurali masculino locut fuerat ,hac scemininum adhibet,sub quo stimul Ecclesia christiae unusquisq; fidelis intelligendus est.Cum enim additi.Destonsisse te mihi infide non obscure indicati Subjectum desponsationis mysticae omne, illos esse,qui vera salvifica fide oblatam sibi gratiam appredendant. Quod Ecclesii: ni visibilem hic tantum intelligit Becanus, et ex alio errore nascitur, qui refutari facillime potest eum fidelia Christi anima saepius, ut rosa inter sentes, lateat, omnique externo Ecclesiae splendore destituta sponse tamen sit adhaerescas initi-bet ergo fidelis promissi hujus participes est, licet non visibili modo. ut Catharina Senensis illa, quam claustro inclusam accellisi e Salvator

eique coram &conspicue sponsi fidem dedisse satis lepide fingitur a Pontificiis. β)Cui tantum fidei habemus,quantum Pontificiorum

fabulae, in monasticae vitae decus excogitatae,merentur.

13쪽

. per 'sagonsalia quid intestigendum sit, variae sunt interpre-ΠL. Sponsa turn sententiae, quarum praecipuas ad quinq; capita revocamus. Alii si i ... enim I volunt summuna Dei amorem in genere exprimi, quo suos complechi, bonorumq; omnium partiti pes reddere velit. α)Deinde II)aliispecialius amorem ad populunt Iudaicum restringunt, ut per desponsetionem denotari putent receptionem populi fornicarii ingratiam priorisq; foederis conirnuationem spiritualem. sv quibus IlI non aliena est eorum sententia, qui de temporibus post captivitatem Babylonietam textum explicant,&per spor,salia intelligunt re, ductionem captivorum ex angustiis in patriam fi IV Nostratium alii de incarnatione locum accipiant sive nuptiis personalibus λογουcum assumpta carne,ra mediante nobis etiam, ut ita dica, propinquo assinitatis gradu junctus sit. δ Alii tamen V de gratia Evange- In exponunt,obolitaV.T sublatis umbris legisque ceremoniis. ε)In his opinionum divortiis diuimus: Sententia prima de amore Dei generaliter quidem vera est,non tamen sic emphasis vocabuli deso finia exhauritur. Neque enim*necdochen specie progenere hic agnoscimus, ut per desponsationem qualemcunque an tam conjunctionem Mobligationem hic intelligamus ted singularem illam co-Pulationem unioni mysticae, ipsa conjugii corporalis copula a reliorem, docente Paulo ad Eph. V. Secunda sententia locum obtinere non potest. Nimis enim clarum est e toto capite, non continuationem rapti foederis,sed novum foedue promitti. Hine opponitur priori pacto ratione durationis, fore aeternum,/utione mediorum, iri coalescere debeat. Accedit vita verbia nUIN, quo non redintegratio conjugii,sed nova sponsalia significantur. At enim vero si maritus adulteram coniugem in matrimonii fidem rectiliat, non dicitur eam sibi desponsasse, sed denuo cum ea r gratiam redime. Sententia tertiae uda iranti totas textus reclamat. Nam quod hic promittitur vinculum, novum est,spirituale est, scilicet in fide consistens, non in rebus corporalibus, imo aeternum est. Quae omnia ad ed' ictionem e captivitate Babylonica applicari nequeunt inartae Sententiae ita indistincte eonsideratae quominus asssentiamur, Iures causae sunt. Praeterquam n quod de aptiis persenalibus vestigia nulla in Salteris extent, ζ)hic etiam textus non patitur praeci sede incarnatione

intelligi sponsalia . loquitur enim propheta de ejusmodi sponsalibus, vae fide tanquam medio coalescunt, at si umptio Hunu Nato

nostram

14쪽

nostram fidem non prae Iupponit. Ultima sententia assensum meretur, ilic novum conjugium noVamq; desipansationem in Evangelio per Christum factam indigitari,non quod in V T. ignotum fuerit Evangelium, aut ad fideles non spectarit,sed quod novi: singularis iii N.T modus accesierit, qui in V.T. praedictus erat, non exhibitus, nimirum ut supra dictum est, mediante incarnatione filii Dei, perquam adventante corpore, V.T. umbrae aboliti sunt, . . Ego Filius Dei mediante incarnatione mea ut Θεανθρωπ' te mihi dei ponsabo in conjugium verum. omnium aristissimum, sed mysticum&spirituale. Ita mihi praeivit Magnis. Dn. Praeses in Comm. NSto in Hoseam, qui ut lucem publicam aliquando videat; novi plures mecum desiderare.

Sic plurimi xostratium tam reterum quam ricentiorum. Viae interpreres. Hita Iutherus aliiqre. ζ V. Dy.8s. Ta.qssit. g.8. Ut in corporali conjugio qntractus mutuus est,in certae sponsi sponsaeq; partes,ita etiam in conjugio spirituali Christi cum fideliby cernitur mutua quaedam relatio aliaeque partes sponsae, aliae sponso vindicantur: De hoc quide,quam dotem allaturus sit, de illa vero,quomodo dotem accipere debeat.Sponsi partes primu intuebi

ubi incipita copula specificativa q.d.d in specie quidem hae meae partes erunt ,haec tibi dotis loco conseram. Verum quid sibi velint haec verba:Justitia Iudicium,Gratiae misericordia, iton una est interpretum sententia.At sponsam referunt haec verba Iudaeorum Magistri,i.e Ecclesiam judaicam, in qua viguerit judicium,justitia die. sed cum disclimine, ut alii quidem merita Patriarcharum, alii vero posterorum hic significari putent. V. R. AmriR. D. mmchi, Abaris hane σι . Pontificii etiam communiter intelligunt vivendi regulam sponsae praescriptam, sed in explicandis vocibus non consentiunt.Videantur ipsi Calvin fanorum quoq; sunt diversae opiniones, nisi quod plerumque de virtutibus Ecclesiae propriis, vel de integritate ac rectitudine foederis interpretentur. Nostrates autem Theologi de sponsi partibus communiter haec verba accipiunt, ter justitia risti meritoriam intelligunt, quantum vero ad discrimen vocabulorum.

paulum discrepant Accuratisima mihi visa est ea verborum distin-

15쪽

ctio, quam tradit Magni f. Ian.Praeses intractati jam laudato, cujus vestigia seqvi sanctum mihi semper erit. Ita autem ille: Omnia ad articulum justificationis pertinem, quippe in quo revera desponsatio inter Christum & fidelem hominem fit. Si tamen liquatenus placet distinguere, ustitia erit justitia Christi,quae nobis imputatur; disium vero absolutio judicis vi usinia tibi gratia donans gratis justitis de Misericordia clusa impulitva interna motus misericordiae,ut pratis donetur justitia in judicio. Hactenus ille. Sponse partes descria

do sponsabo te mihi in fide&cognosces dominum. Equidem ad quem referenda sit a CN, num ad sponsum vel sponsam, non una interpretum mens est. Plurimi eam pro fidesitate Dei in promissis servandis accipiunt. Alii de fide hominis explicant, tam hoc tamen discrimine,ut aliis quidem fides illa sit actus vel opus meritorium, aliis sit notitia rerum Theologicarum. Sunt etiam,qui fidelitatem hominis erga Deum intelligunt ii .e constantiam di perseverantiam hominis in faciendis illis, quae ipsi sunt a Deo praecepta Nonnulli utriusq; tam sponsi,quam sponsa n Ni e constantiam & fidelitatem iungunt,quod utrinque foedus sincerum sine fuco esse debeat.Nobis dubium non est, quin de sponsae fide textus loquatur,eaq; nihil aliud est quam fides justificans,qua beneficia a sponso oblata omnia sibi salutariter applicat. Atque sic est optima connexio verborum cum versu antecedente, ubi Sponsus a parte sua justitiam,judicium, gratiam misericordiam quasi in arrhabone vinculi conjugalis Oia fert, sponsa vero nihil aliud exigit,quam fide,qua velut manu dona illa justificationis apprehendat. Quomodo etiamHabac.II, Nsumitur,frustra coi tradicente Calvino. Haec fides describitur a cognitione Dei,dum additur: Et cognosces D uMVa enim hic copulativum potius est,quam causale, ut cognoscas.)ta enim pars i dei iustificantis notitia,cujus solius mentione facta saepius tota fides

cum assensu fiducia innuitur,EL LlIl,li. Atq; scio sine emphasii

cognitio copulatur cum verbis antecedentibus,Desponsabo te mihi in fide qua fide cognosces Dominum, id est,non per coecam fidem me tibi desponsabo,sed per veram csalutarem, quae notitiam Θεαν-

Θο ου includit, Hic vero notatu digna est descriptio a CN, quae

tota videm fidem hominis justificantam indicat,sed distincte ponit

16쪽

causam epicientem & a sturii formalem Scilicet in illis verbis D sponsabo te mihi in fide, innuitur origo fidei,quod eam homo, non ex se habeat, sed a desponsante tanquam causa efficiente accipiar. In illis vero Et cognosces Dominum exprimitu tactus fidei formalis, nempe apprehensio ipsa, seu cognitio gratiae r Christo. Is enim fidei nostae objectum est atque ille Iehova, de quo dicitur Et cognosces Iehovam, non X ciris tamen Patre QSpiritu S. quem ita

Christo postidemus. α Gisis in h. L quod nonnulli philosephantur, in fide. h. l. per angelium ubi amplecidimur gratuitas Deisromis lanes, illud nimis argutum es. Ego non dubito, qpinser dem ntemgendas sabilitas

e firmitas.. s. 9. Inter adjuncta desponsationis referimus sceleris aeternitatem

Dicitur enim cies M, 'PU N des onsabo te mihi in aeternum.

Non desunt,qui hanc vocem non de ipsa aeternitate, sed longe temporis mi ista intellecta volunt, a captivitate Babyllanica usq; ad Christum; S c d feetius insistitur propriae iri mariae vocis significationi, qua vera si ne fine duratio exprimi ut plurimum solet. Quam sententiam juvat comparatio inter foedus prius domini cum servis ictum, VT estonsa ac inter hoc pacium sponsi cum sponsa initum. Ilud Qvissem ad cerrionis ad fam temporis mensura durabat, hoc vero perpetuum plane Saetemuiuncta, est.Non tamen hic audimus Calvinianos, qui aeternitatem hujus foederis mal e applicant ad perseverantiam sanctor irm,ita colligendo: Christicum anima fideli in aeternu se copulavit. E renati nec fidem amittere, nec gratia Spiritus S. excidere possunt. inam dit enim spirituale conjugium irruptum manet, tamdiu fidem Spiritus S. gratiam residuam esse oportet. Iam ero illud aeternum est. E. Re- ondemus enim si desponsationem illam e parte Dei ejusq; intemtione esse quidem aeternam neque enim quicquam ille omittit quominus indis lubile illird vinculum persistat, at vero a licetChristus se in aeternum sponsae se ae obstringat non tamen absolute, sed conditio nate illud fit sub conditione sidet Dulo abo te mihi in fide, quod si hoc requisitum a parte sponsae cesset, quid mirus ipsiuiti foedus rumpatur in emadmodum enim&in vita communi arctis imum matrimonii vinculam, licet usque ad finem vitae contrahatur,

nihilominus adulterio commissis disset vitur, ita di haec spirituali

unici

17쪽

unio per pirituale adulterium rumpi potest a Linde potius contra Calvi manos ex hoc loco argumentamur dulteri u committere .possunt, illi conjugium spirituale solvere pollunt. Atqui renati. E. Major firma. Minorem p abat totum caput secundum Hoseae, unde textus noster desumptus est. Et porro: vinculum spiritualerum-dunt, illi fidem amittunt. Atqui renati saepe dic. E. Majoris connexio sibi constat, quia inside sponsalia mystica contrahuntur. Minorem probo Q. ortali peccato se pollunt, illi vinculum sociale rumpunt. Atqui saepe renat icte. E.Minor liquet exemplo Davidis,

Aaronis&c pontificii itidem Voce aeternitatis abiuntur, inferentes,

Ecclesia visibilem in fide errared a Christo separari non posse, cum sit in dissolubili nexu cum Christo conjuncta; sed illi ex his, quae

dixi, refutarisacile possunt. Praeterquam enita quod de Ecclesia visibili nihil habet textus, aeternus vocatur ille ne , non quod semperita sit a parte nostra sed quod esse debeat ut alia taceamus Verum nos hic contra Pontificios feliciter tuemur; foedus illud desponsationis mysticae cum fidelibus ictum a parte Dei omnino fit milio stabile esse, d quod semper, si forte per peccata exciderimus, per poenite tiam regressus detur. Non enim per poenitentiam tanqua secundum nauf=:gimbulam,ut isti loquuntur,noviani cumChristo foed c initus ed idem foedus in Baptismo ictum a nostra parte peccatis interruptum redintegratur. Dicitur enim in textu nos sibi desponsere in aeternum. Ita inter scyllam ' charybdim media via navigamus. s. io. Ad desponsationis adjunista nonnulli etiam referiant cognitionem Dei, quae ipsis non est actus formalis fidei iusticantis, sed illius consequens intelligunt vero cognitionem practicam, sensum videlicet jucundisiimum, qui ex unione Christi cum fidelibus fuit, ut quasi in effectu cognoscant, Deum sibi praesentem ac propitium esse. Ita putant continuari desponsationis metaphoram, ut effectus subjungatur: Et cognosces virum juum in hac umcxe, id est senties, quam probe tibi unctus sit salvator tuus quae explicatio tolerabilior tamen est, quam aliorum detorsio,quibus qui de haec cognitio etiam consequens est unionis mysticae,sed ita agnitionem theo reticam intelligant h.e notitiam fidei articulorum fundamental tu,quae demum, ut illi volunt,gratiosam spiritus S. inhabitationem conse

18쪽

&sdem habeat ante fidem.Dic enim a propheta post sponsalia uetum

demum cognosces Dominum. lnde etiam lianc praxin in conversione haereticorum inculcant,ut prius ad mores pietatis studia sormentur,quo donorum spiritus S participes fiant, deinde coetera, quae fidem spectant, sponte secutura. Quae pernitiosa est doctrina, omnem dissensum fundamentalem inter nos adversarios excludens &universalem quanda fidem nobis fingens; quae mera est ignorantia Aut nimium fallor,aut hoc pacto sub pietatis umbra ad syneretismum grassamur, qVqm alii per unionem dogmatum moliti sunt.Nos vero ante notitiam articulorum primario fundamentali. um desponsationem Christi nullam, gnoscimus,4 e nostro textu contrarium urgemus, ubi medium desponsationis mystica nou bona opera esi dicuntur,sed fide. r,eaq; non coeca, talis Edes,per quam Iehovam certe cognoscamus. Non tamen negamus hanc ipsam cognitionem esse augmenti majoris capacem , ut sideles magis magis. que de fide, in fidem,ad Veritatem lenitiorem dogmatum intelligentiam ducantur, ut qui lacte hactenus nutriti erant, solidiori cibo frui possint. De quo fide augmento siqvis accipiat cognitionem praeticam,non repugnamus.

ntionem placet ulterius ejusdem ductu, Desponsationis mystica actum juxta causas momenta singula paulo altius penstare,sed ta-

F.a Causa prin palis estonsation mysticae Deus est. Pater, T V Filius Spiritu S. Est enim haec desponsatio, ut supra indicatum, lρ' opus ad extra,adeoque indivisum commune omnibus tribus divi.

I 'ρ nitatis personis, quarum trium,ut una est ess entia, ita αενεργεια ac I operandi virtus una Quale fundamentum e ter repetita desponsandi voce nonnulli petant, superius i. sect. dictum est: cui non tam innitimur, quam aliis scripturae dictis,utium Viris,cumqva secundum rem coincidit desponsatio fidelium, toti Trinitati libuitur. in ipso tamen ordinem personarum .appropriandi modum, aliosque respectus personae desponsantis non excludimus. Etenim νatione termini cranionis ad Christum refertur mystica desponsatio

quippe qui ad hunc actum aon, enter tantum,stddcteministis

19쪽

dc modo quodam intimiori concurrit.Hinc pater QSpiritus s. in sacris litetis noster sponsus non vocatur,neque nos patris aut Spiritu, S. sponsa dicimur, sed solius Christi. ix Dubium etiam non est,

quin secunda divinitas persona in nostro textu ipsam simul Πιοουσι - ανὶ consubstantialitatem innuat, quae inter ipsum hominesq; tunc temporis adhuc futura erat,jam vero ita intercessit,ut ossa de ossibyejus dicamur, Eph. V. υ.Ratione'incisii veros unitionis patri competu haec eadem actio,iicet aliis verbis enunciata, DLXIV.Eph.LιL12. 23. Spiritui S. vero ut totum sanctificationis opus ita haec ejus

species peculiari modo & appropriative algerenda est. Unde sti,

tualis dicitur dis onsatio, no tantum,quod spirituali modo, non carnali essiciatur, sed etiam, quod Spiritu S. proficiscatur. Quemadmodum vero tota SS.Trinitas circa desponsandi actum occupatur, ita quoque sola media largitur ad disposationem ducentia, perque ea innot sessicax est,ut nos sibis ponsam puram ac illibatum e fommet Neque tantum efficit haec sponsalia,sedin virtute verbi e vcramentorum servat.Quicquid ergo in hoc amabili vinculo possiden ius id omne ipsi in acceptis ferendum est. αὶ Vide Cant. II I. Matth. IX,N XX Hi loci X XLa. G.

s.3. causa meritoria destonsationis mi icae Christus est cur Latissa cis ame-ctione dc justitia sua; quam nobis in textu per verba: CLUzz p SP,lio iad mi P Izn2 offert.Ut enim omnia bona spiritualia, ita hanc sto alionis quoq;desponsationem nobis acquisivit α velut mediator noster ju irae. ta utramque naturamis sis alis faciens obedientia tam activa,quam passiva, omnibus etiam hanc desponsationem promeritus inu-cet illius actu ipso no omnes propter fidei defectum participes fiant. Extra Christum vero in nobis nihil est,quod meriti alicujus rati

nem sustinere possit,non opera bona, quantamcunque fuerint a renatis prosecta, ε mulio minus naturalis liberi arbitrii vires aut genistilium cultus legi naturae conformes ζ)imo nec fides ipsa non tantum qua opus nostrum,sed etiam abstractive iserjto Christi,contra distincte consideratai licet concretive cum merito Christi, quod apprehendit,sumta ad justitiam amputari dicatur, Rom.V. Notamusia hoc Meritum congrui& dispositionis ad gratiam desponsandiaque hic Oxulare iubenturae meritum condiant, ii Et ut ionium

20쪽

gratiae fistificantis non meremur,ita nec hanc desponsationen aut foederis initi conservationem ac laerseverantiam. Θ'

I. g.de istis . sim contra Aug. Gibb. de Burgo in Concit. Trid. Iussi an a . cui as is videtur assertio et adiensium Eorundam: Per bona opera conservari sdem, quam tamen emollit Brutfacus in Script .Germ. contra Rheinb.F. ILIIL Causa a . . Sed quia meritum Christi non prodest,et iis applicatum seu p- infrumen prehensum, fides ille manus est,qua sponsum nostrum cum omnibus talis a parte beneficiis excipimus quae proinde desponsationis mysticae causa in-n apri strumentalis a parte nostri dici potest. Expressa autem in nostro textu fidei mentio fit, ut superius in Sedi. Exegetica probatum est. Et alias, ubi Christus sponsa suae meminit, illam ut fidelem sibiq; adhaerentem describit. Nec eget haec assertio aliis probandi subsidiis. Desponsatio haec beneficiis Evangelicum est. E. fide nobis appropriatur,

I. Cor. Lal.2.Petr. a. foedus est. E. unica fide nititur. Rom. Vter tot.

vitam spiritualem infert, ut haec est in fide. GLILao.fides igitur est, per quam haec sponsalia coalescunt, non vero implicita Pontificiorum fide sint nec Calvin illa peccatis mortalibus con possibilis, s Sused vera salvifica: quae tamen in desponsationem influit, non ut actio nostra, γ nec ut obedientia legalis, δε sed ut apprehensio meriti Christi, neque tamen, quia est apprehelisio, sed ratione rei apprehensae. Ut autem fide sola inchoantur haec sponsalia,ita fide sola servantur.Quemadmodum enim justitia nostra qua justificamur,perbona opera nec servatur nec augetur; ita mystica desponsatio. α Contra Bellarm. I. de iusis. c. I. 7. Taηner Toma dum c. b. .n.1K. Conci Tria sess. s.canaa. β contra Masson. Part6. S.c i.Polan .st. 5nt. c.L Rivet. T. a. pl. GI. Venilimmere. tao. γγontra Arminian.Episcvs Hy.7. F. S. cons. Asotria. rs. ad xc Leid. yeci s. I contra Socimanos Smal contra Erantzsdoaseqq.M. f. . Cum