Desponsatio fidelium cum Christo, qvam ex Hos. 2, vers. 19. 20. exercitatione academica expositam sub præsidio ... Sebastiani Schmidii submittit Hect. Gotfried Masius

발행: 1679년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

9.s. Ciuia autem fides nostrum opus non siitsed donum divinitus III. Causi dat uni, neq; tamen etiam immediate infundatur, vide mediis, qui-inybumen-bus fides accenditur, id saltem notamus, G2 Verbum c Sacramenta, talis a partu quae propterea nobis causa instrumentalis desponsationis mym coea Dei parte Dei audium hanc competere virtutem probamus ex Diactis aliis, per quodcunque enim medium regeneramur, si des inno bis accendit Ai Spiritus S. confertur, illud etiam medium est desponsationis mysticae. Atqui per verbum c. E. ajori connexio inde patet,quia haec apoteles nata, regeneratio, justificatio, unio mystica se invicem caecipiunt,imo omnia simul ac in instanti fiunt, ne sit, nisi nostro, 6nc sinendi modo,quod ad temporis rationem distinguuntur.Minor e Scripturae dictis perspicua est. β Ubi tamen e bo novamus Spiritus S per verbum, per quod uno apices aut literas, sed sensum intelligimus, una ea deamq;actione non diversa operatur. γγ Verbum enim externum ab interno realiter non disteri, Mneque tantum est objectiam, sed de principium essectivum fidei nec elevatur demum in actione ipsa, sed jam gaudet cu άεργον otiosum non sit irtute insitae sentiali& naturali. ζ quae tamen naturalis no est ex necessitate physica aut essentialis inde pendenter, sed ex Or-dulatione divina. quatin vis ut re ipsa virtutem exerata egi audirique oporteat, non tamen, qVia legitur vel auditur hos assecius producit Oscontra naticos β I. Cor. IV. V. MV, Ui c. II. I.Petr. Lahmm .X,l7-LX γ Contra Calpiu l. a. inst. c. F. g. F. Synod.

bus quibusdam ocriptu p. 72. 7'. ovium disi Theol. H. aifa- A. Sacramenta esse cauis . rvi instrumentalem desponsationis f stic ae,non minus constat. Et i de Baptismo id probamns breviter: Qvocunq; medio incommunionem capitis cum reliquis membris

venimus Christumque induimus rapiritum'. accipimus, illud medium est nos desponsandi cum christo. Atqui Baptismo c. E. Majoris connexio inde firma, quia το induereChristum caetera inferunt unionem mysticam, quae parte rei nil nisi ea ,de qua agimus, desponsatio est.2 linori dictis constat. ιι De Coena vero Quocunq;

22쪽

medio unum corpus cum Christo reddimur, per illud desponsamur Cluisto. Atqui per cenam c. r. Cora, tymiai unum corpus cum Christo fieri infert arctissimum indistantem unionis modum, qua proprie enim Scindistanter corpus: sanguinem Christi percipimus, tam propria etiam' indistans haec est unio. β Nota si hic juvat: t. Baptismum esse medium, quo foedus primum initura sponsalia inchoantur, sed cum scrimine. In adultis Baptismus non inchoat iidem, sed obligo at,siqvidemia adultis jam per verbum fides genecatur,' h. III. 7. Unde solo Verbi auditu ante Baptismum Spiritu S. repletus erat Cornelius. Act. X, s. in infantibus vero per Baptismum' inchoantur ibi ignantur haec Sponsalia.' Coena Dominica me tum est conservandi mystica sponsalia, si quidem fidem in nobis alit, vetatq; ada: rget. 3ne haec ordinaria media sunt. Extraordinatae vero De absque his mediis fidem conferre potest quod fieri speramus in Christianorum infantibus ante Baptismi percepti item en alis. γ Deum enim ad haec media, quibus nos alligavit, ipsum adstrictum non esse, docet exemptu Iohannis Baptistae Luc, L L Hic mediata est desponsatio Christi cum fidelibus per verbum vi sacramenta; in altera autem vita immediata erit, ubi sponsum de facie ad faciem visuri sumus. αἰ L IL 7.aI. Tu. III.;- βycontra Calain V. Cons. Heiret. A. τ . artar Chamis PMiserat. T. . . p. de Euchar. c. g. is con trae Lumbaria L . sent dip.rit L. Thoni. q. σύ art. . Greser in

V. causae mi s. IMς dia a Deo oblata dum applicant ministri,causae mimst seis riabs riales sunt, ,elut proxenetae ad conciliandum coelestis sponsi amo

sponsique notitiam gentibus instillando, hortando, monendo, it breviter dicam, applicando media, quibus vinculum istud mysticum coalescit. Quin imo quasi custodes pudicitiae sunt, ne spiritualis castitas alieno amore polluatur, aut si forte divortium fecerit pecca- dis infecta anima,ut ad priorem virum reducatur. Quem effectum etiam impii ministri producere possunt,cum verbi es acacia&virtus

nec ab intentione ministri ιι nec dignitate ejus pendeat. β)

23쪽

. δοξον,&c. b.V, 26.r 7. ita sponsae suae ineffabili & mystico modo,proprie tamen etiam juxta H. N. unitur. Ut enim & sponsus noster qua homo est, ita etiam in desponsatione mystica non tantum iuxta divinam, sed& humanam naturam proprie in distanter cum homine fideli unitur eique gratiose in his terris non tantum immediatione virtutis,sed&suppositi)praesens est. α)Est enim haec desponsatio potelesima S gανδαικον ossicia Christi regalis gratios,in

quo obtinet a non ille Calcedonensas: Utraque natura agit,qpo u-- es,cum communicatione alteriM, quae indefluit,praesentia alteris. Enostro textu potest vox emphatica copulandi, quae non externam tantum χε ιν, sed arctissimam realem unionem infert, qua et humana natura ut terminus desponsationis excludenda non est sed potissimum respicienda Provocamus ad ea, quae superius dicta sunt. Hi Cautem repetimus argumentum Iuxta quam naturam

sponsus noster est, juxta eam quoque indistanter unitur.Atqui juxta

humanam naturam. E. Accedunt&alia.Iuxta quam naturam toti Ecclesiae praesens est, juxta eam iuivis membro Atqui juxta humanam naturam c. E. Minor ex Matth. VIII, p. ao. c. XXVIII, ao. probatur. Iuxta quam naturam mundo conspectum subtraxit, iuxta eam se praesentem futurum promisit. Atqui juxta humanam naturam conspectum mundo subtraxit. Eporro Iuxta quam naturam Christus per fidem habitat in cordibus nostris, eam quoque nobis gratio se substantialiter praesens est. Atqui juxta humanam naturam, per Ephes III, 7. Loquitur enim ti Apostolus de toto λαν9ρούπω eademque ad Patris dextram sedente,ex aliatori mediatore nostro: Et ryjuxta quam naturam Christum fide apprehendimus, juxta eam nos inhabitat . . e .gratiose praesens est, sed& juxta humanam naturam Christum fide apprehendimu .E.Minor patet ex Joh. V ubi ejus carnem spiritualem edere ,h.e. fatentibus ipsis Cal

24쪽

Contra Calain communiter, inferi Wendet L, Chrys. N.c. s. I. F. TExertim. Ineol - f - . Non P, δ. Gat. c. M.f. p. 72. Reterm .l. a. bi. Theolf SU.Jast. o. spon s. Sponsa est Ecclatis, quaelibet fidelis anima Cant. I. r. IV. . D. seqq. depicta. Neque tamen corpii, raelium conjunctionis mysticae sub ectum si negatur ii quidem Christus totum hominem an inia dccorpore contantem di bjet, oh.XII unde corpus SpiritusS.tem plum est dicitur, Cor. V s. considera emphasin membra corporis Chri isti vocamuris h. V So. Subjectum ergo desponsationis myst icae non Eccletia tantum visibilis est, et sed vilibet fidelis homo, β neque tamen qua Homo, nec qua redemptus,nec mortaliter peccans, γ sed vera fide justificatus, ideoque non eleel tantum, sed omnes renati, quousque in fidei statu perseverant,etiam προσχαωροι δ' neque adulti tantum, sed etiam infantes,quia credunt,desponsa' tionis mysticae participes esse possunt εἰ α)Contra Becam Manual.D. cf. n. asi β nota tamen discrimen inter deles V. U N. T. illis quidem tora SS. Trinito perfidem unita erat,ad que etiam Λογγ,atHumana Natura ticetjam tum

ut assumenda dei objectum esset subsantialiter tamen praesens non

erat. Sedfidelibus in N. T. haec gloria relicta ut totum clyΘρα, πον

in assumpta carne sibi itemproprie ac indis anter se singulari modo ijunctum habeant. od discrimen nonnullino nitum ita enun-ciant: ο λύγγ ἀσαρκγ immediate cum piis unitus Arueκ mediate,videlicet in carne,cum carn per carnem. Ubi tamen Eudaddo: Voces immediate ediate non esse ad άκε SMetu oppositionis

conspetae trahendasse uxta mentem Theologorum intelligendas, ut nipolleant τοι solitaris e conjunctim Alis enim G λογίδ etiamnum immediate sis unitur, tam immediatione fumosi, qram Pirtutissimo utruisque naturae in Chris es eadempraesentia, non duplex, immed ata altera, altera mediata ipsius adessemiae resectu, con

25쪽

Mem diri vhumanae renato Dicori unionem Est enim desponsitio, ut ita loquarinpecies unionis mysticae, quatenus illa ad Christum Θεανθρωποι refertur.Qui inter nostrates eam unionis mysticae conisequens faciunt,vel inter unionem in actu statu distingunt, vel denominandi modum forte spectant. Unionis vocabulum non reformido cum nostratibus Theologis, neque etiam satis video cur vera conjunctio unio dici nequeat si Veram realem arctis amunionem dico. Non enim hic tantum θύετα quaedam relatio inter Chiistum fidelem est,sed arcta utriusq; copulatio,citra tamen e

tremorum commixtionem 3 ut 3 γam divina,quam humana Christinaturavere,proprie&indistanter,modo quidem ineffabili propioritamen substantia approximatione cum renatis uniatur. 4 Unde

porroi fero: Forma desponsationis mystica non exhauritur sola astectuum harmonia gratiosa sponsi

in nobis operatione. Equidem haec copulatio in nobis αεργος

non est, sed maxime operativa. Ubi enim Christus in renatis est gratiose praesens,ibi gratiose essicax est. At eade haec operatio gratiosa ut praesentiamChristi generalem juxta naturam utramq; praesupponit, ita praeter eam majorem utriusq;naturae propinquitatem importat. Ut enim generalis Dei concursus praesentiam universalem comitem habet;ita&specialis illa operatio speciali orem praesentiam ponit. Id in nostro textu haud obscure insinuat desponsandi similitudo, quae non mutuit favorem tantum,sed majore corporu propinquitatem &secuturam cohabitationem infert,quam comparationem non refugit Scriptura,Eph. V,sicut ergo conjuges arctius uniri oportet, quam extra conjugium, ut una caro fiant ita etiam Christum cum fidelibus juxta substantiam suam propius conjugi credimus,ut unum corp9 mysticum constituisse dicantur.Urget hoc tertium comparationis B. Huls. Brev.c.XIV. Juvat etiam hanc nostram sententiam emphasis verborum, παραπιπιὼν,quae cur mutabimus inmere ργηn 'ut pro illo: Ego te mihi destonsabo, i. e. armur meipsum tibijungam,substituam'.Non me ipsum,sed dona mea tecum copulabo. Quia potius insistimus verborum proprietati,quam magis filiciunto alia Ma,e.g.JohmV. Veniam ad illos caec ubi verba iterum et mis inferunt, non tantum operationem. Quid igitur me cogit deserere itera,&quae substantialiter dicuntur,imo in mete i Pcra

26쪽

operativa convertere 'Non desunt tamen inter nostrates, qui maj rem substantiae divinae ad renatos approximationem absurdam statuunt,sed rationibus philosophicis moti,in praecipue illa, quantum mihi cognoscere licuit Praesentiam substantialem divinam nullini utationi obnoxiam es te. Atqui praesentiam fatiosam ese mutabilem. E.non esse substantialem. Ad quod argumentum jam respondit . Fe uerbornius: β)Majorem indistincte sumptam negando.

Non uento tamen ex immensitate Dei obstaculum arcessit ita coli gendo: Alite praesentiam grati Os m inter Deum hominemque aut

distantia fuit aut secus. Si prius laeditur immensitas Dei perquam omnibus rebus Alistanter adest, si posterius, uniri propius nons test; qui jam in distanter adest. Unde concludit, Deum ratione substantiae uni rei magis approx inrari non post , quam alteri. Sed hoc argumentum sonitur per instantiam unionis personalis. Nonne enim λόγ2 infinitus salva in finitate sua carnem assum tam arctius sibi univit, quam sanctos aut alias creaturas E.ratione immensitatis nihil obstat, quo minusDeus juxta substantiam propi i creaturae uni,

quam alteri jungatur. Quam instantiam Summe Rev.in D.Hanne emi ,riae Ptormet serFetuo observano, potissimum inculcare so

lebat, ad quod etiam nihil respondet Theologus quida celeberrim9, licet alias eodem fundamento nostram sententiam impugnet. Quod si dicas te capere non posse, quomodo qui immensus est,propiores a V qui instanter adfuit, arctiori modo praesens fiat, fatebor& ego ignorantiam meam, quae tamen non magis etiam praesentiam Dei generalem capit. Interim dabimus illud verborum proprietati, dabimus etiam fidelium solatio & praerogativae, ut fieri posse existime

mus,cujus modum ignoramus.

Ab Contra Calymianos, qpinimis leniter de unione fidenti cum Christo sentium Vontra migeliani ac natici hane unionem nimia. extendunt. Da autem inting. pl. Catechesa r. iam nostra cum Chris es iancyram merabrorum eum capite, re palmitum cum vite, caput non's intra membra, ne estis intrasalmites e tu dissorunt, ne autem conreniente in unu corpus copulantur jNT .dit'. Ma p. IV.F.JU-co .Feurb.sect a.κενίου σιγρ. c. nssp.r s.c qq misem. m is

27쪽

y. in Ut vero desponsatio mystica nasorem substantiae Dest η .

Christi propinquitatem ad subitantiam fidelium involvit, ria tamen mutatione mellentialem aut personalem non inseri,utChristus&f-tionen es. dela, vel unam essentiam constituant, ves in unam personam coale sentiatinacis eant, quemadmodum Fanatici Volunt,intorque eos Vergelius et aut perlῖ-Hane enim Veigelii mentem fuisse nestio quo pacto nonnulli in natim non dubium vocent,cum publiea scripta hominis absurdi doctrina satis sonit.

superq; prodaot inod portentum licet refutationem no mereatur, suppedita tamen lic noster ext unum alterumve argumentum. i. in in desponsatione mystica nihilominus ut sponsius S sponsa diiserunt illi essentialiter aut personaliter non sunt uniti.Atqui Christus .fideles in desponsatione mystica nihilominus ut sponsus ocsponsa differunt. E. 2 c inobis amissibile est id nobis essentiale non est. Atqui unioChristi cum fidelibia missibilis est,E .essentialis no est.

α)Dial e Grasitan Cap.LV cae sart. t .stos. E. I . nae tames an ejus mens si dubitat Calixtus. At Vegeno proxime accedunt noni Fanatit Hoburgus, Amerabach aliique eorum socii ab integris ministeriis refutati Lutheri perba in Cas... Johannis in bae materia licet prima fronte duriora videantur, ex antecedentibus tam- σconseqnentibassatis commode eVonunt/V.

s. ia .Edictis patet, quid sentiendum sit de ista phras, si quis pro-oes msi pter unionem Christi cum fidelibus dicere vehes Ego timci,sus. ' β' VVeigelianis ea locestio arridet,quae jam olim in Augustino de Romae Chrsμέ- Archiepiscopo Naeteno damnata est. α)Eade Luthero impingebatur a Conrado Vellera in Colloquio Ratisbonensi s d non sine crimine falsi. β)Nam quas addidit vir divinus, cautelae sensum plane alium

gignunt, quam volebant Pontificii, eumque a suspicione etero do-xias plane immunem praestant. Et nuper ejusmodi phrasis a Theol go quodam celeberrimo defendi coepta,ab alio vero impugnata, ubi tamen gratulamur orthodoxiae, quod utrinque obtrudatur nemini,

ab altera vero parte tantu emolliatur.In quo ut reprehendi non potest, qui Lutheri phrasin commode explicandam suscipit, ita facilius as sensum inveniet,dum paradoxon esse assirmat.Et certe paradoxon est,quod ut sollicite foveatur ausam nullam video. Neq; etiam sitis intelligo; quid solatii inde emergat,ut nonnullis putatur. Certe non

catent solatio haec scriptura dicta:Christo in me habitat,Christus seca mecum

28쪽

mecum desponsevit, etiamsi cum Iohanne caeteroquin profiteamur: Non sem Christus. Qui hic fundamentum unionis mysticae urgent, non satis commode procedunt. Alias enim.& dici posset: Ego sum Pater. Ego sum Spiritus s. Cum Paterin Spiritus S. non minus cum anima fideli,quam Christus uniantur. Equidem de Christo speciale est, quod e nunciat Paulus Eph. Esse nos membra corporis ejus ex

earne ejus πυssis ejus, qVae tamen verba alteram propositionem nondum inferunt, nec eq; dura sunt ut illis videtur ac si dicas, ostim Christis. Nanidccum proprie dicam de Eva, esse eam de carne Ad mi, nunquam tamen dico: Ga est Adam. Sed manum de tabula. α Viae Carantet insumm. Concit .sβ Vid.Reiat. de Colloqv. Ralisb. Imitarunn. it. p. n.

VIII. Tinis. F. II. Finis defossationis mysticae est certa fidelium persuasio de gratiosa Dei assistentiain propensissima voluntate, tum obsignatio beneficiorum a Christo partorum, itemq; firma futurae gloriae cum sponso participandae fiducia, ROm. VIII,io. II. seq. Ioh.V, 24.27.28-IT EJfctm. s. q. Feritus destonsationis mysticae est largissimae dotis communio. Ut enim alias unionem veram sequitur communicatio ita&coelestis sponsi cum sponsa conjunctionem mutua quaedam κοινω'νὶ excipit, ut&fideles sibi ea, quae Christo propria sunt, adscribant, vicissim Salvator ea, quae fidelium sunt, sibi tribuat. In nostro textu lustitiam, uti vidimus, in dotem offert, quo uno vocabulo omnia beneficia nobis imputata exprimuntur. Ubi enim justitia remisio peccatorum est , ibi estin vita&salus a terna. Alibi autem Scriptura fusius ter partes enumerat bona dotalia, quorum in desponsatione cu Christo participes reddimur, unde Gloriosa praedica tiones emergunt, ut dicamur cum Christo crucifixit e mortui&sepulti s)resuscitati. γ vivi. δ filiationis participes. ε imo ex asse haeredes scripti ζὶ ex qua haereditate communio regni, sacerdO

tii, gloriae: caelestis gaudii posses io redundat. η)

ae. μ ορ- 4. V. Ex iis, quae dicta sunt,facile est eruere hanc definitionem Desponsatio mystica est act9 gratiosae praesentiae divinae, quo se sal vator

29쪽

cum credentibus per fidem nexu aristissimo, sed tamen impermixti bili copulat, ad perpetuum suavissimumque amorem, bonorum mnium communionem, .futurae gloriae in nuptiis agni haereditatem.

g.i6. Adjuncta deston stionis varia ex analogia materia uniqnis ad A luna efferri posse nr,nos vero instituti ratio terminis arctiorib9 constrin- a. git 'Tria tamen, quorum intextumentio fit, reperimus i)Hanc desponsationem esse sensu spirituali junctissimam coris Hebr. VI. Σὶ Per peccata pro aeretica unipi a renatis sed tamen, s si resipiscat homo, redintegrari posse. β)s Contra Calainianos communiter an flecte contra Polan M. M.

SECTIO III. PRACTI . Tu vero siste mente BEN GNE LECTOR&meditare Salvatoris. Di tib ru- tui connubia. Magnum est dicente paulo hujus desponsationis my-LIN. .nςrium, ubi Deus ipse sponsus est procul est impuriores flammae, Ulia dida- Voluptatibus innutritae mentes, hic nos flamma coelestior: innocvjcticus. amor urit. ' Has foedas sine foedio cogitemus, sed pie, sed scripturaeco Venienter. Exulet, quicqvid praeteream vel fingit ratio Vel suggerit fanatica persuasio. Dignitatem spiritualem contemplari fas est, sed sine virium arrogantia gloriari licet de coelesti vinculo, sed sine operum fiducia quid enim tanto connubio dignum, rivam sponso dotem afferre postumus miseri mortales Nihil est in nobis, qVod placeat, praeter quod ipse dedit. Quod nostrum est, deformitas, impersee io,imo peccatum est Nobis pulchritudinis opinio; loe. III. qui aeque ac Episcopus Lara dicensis nudi miseri ac abjecti sumus in oculis Dei. At ille suavissimus animae nostra procus seipsum tradi Eph. IV, 7.dit, ut sponsam sibi nitidam absque rugis& maculis Sirmaret. Cape hanc dignitatem tuam fidelis anima coelestis illa copula Us spa/π- est,qua constricta teneris Platonis quidem illa sententia est ιος leti πι. δε ἀνθρώπ ου, γνυ rotis. At enim novimus praeseruem nobis Deum, Sympos& salvatorem nostru suavissim o nexu nobiscumjunctum sentim 9. E. U.

Non invidemus Estherae superba Ahasveti connubia ille amor est, ubi sponsus Rex Regum Dominus dominantium audit. Haec est Christianorum felicitas, & major quidem illa, quam ut cogitando,

nedum dicendo assequi post my,Deus ille sponsus est, θειώ nonstera

30쪽

mus amantesΘBenignus est,r quae vota implere nolis, amantistimus hominum est&qui sponsa sua poterit oblivisci idem nobis aeterni vinculi dedi eam ergo non fallet, aut sponsae repudium mittat Ouina. Am. ra potius certo cum Paulo persuasi esse possumus fore, ut nobis hoc quoque depositum nostrum usque ad novissimum diem custodiat. Sed idem illud errorern tibi incutiat, secure peccator, quod sola- αι --tium afferre posset Deus est, cui jungeris Cave ergo, non patitur minis amor iste rivalem. Zelotypus est Deus noster ruptiove foederis acerbissimus vindex Luere nefas Aaronis filii, cum ignem alienum sacrario inferrent,quid tibi reliquum esse censes, si alieno igne sanctissimum nexum conspurcaris Vae nobis,si divortium fecerit Redemptor, id est, a gratia, salutein vita bonisque omnibus exclusum esse. Cavebimus ergo divina gratia adjuti nescit thorus noster

alieni amoris consortia. Bonum vobis erit adhaerere Domino. nec prius quicquam alit antiquius,quam ut ipsi amorem omnem,&qvic- quid in nobis virium est,sol emancipemus. Nunquam mundus veniet in hujus vinculi societatem, nunquam amorem sibi nostrum ex-r .m,a pdgn/b x I ct ip0mpa mori. ν φαντασών, nobis illud Pauli ob oculos versabitur. η υκη τίζω, τὼ ἰωνι τουτω obiiciat voluptates suas carnisque illecebras, quicquid est in sinu terrae deliciarum nos quidem cum Dema non rapiet in sui amorem, sollicitet

ctione sponsi nostri usquedum nuptias agni celebremus, o III ubi sponsalia hic inchoata interminabiliconnubio sancientur. 1 JESU juva propositum, dc quae inchoasti in nobis sponsalia, atrupta servui; Sic nos vere r

belices ter&lius Quos divina tenet copula,nec malis Divulsus quaerimonii

Suprema citius bivet amor dici

SEARCH

MENU NAVIGATION