Tironiana et Maecenatiana, sive, M. Tullii Tironis et C. Cilnii Maecenatis operum fragmenta quae ...

61쪽

Quomodo Maecenas ViXerit, notiuS St, qu3m ut narrari nunc debeat, quomodo ambulBverit, quam delicatus fuerit, quam cupierit Videri, quam vitia sua latere noluerit. Quid ergo non orati ejus aeque soluta est, quam ipse discinctus non tam insignita illius verba sunt, quam cultuS, quam comitatuS, quam domus, quam uxor Magni ingenii vir fuerat, si illud egisset via rectiore, si non vitasse intelligi, si non etiam in oratione difflueret. Videbis itaque eloquentiam ebrii hominis involutam, et errantem, et licen

tiae plenam Maecenas de x cultu suo Ovid fur

Sed frustra hic Maecenatis appellationem quaeri, facile qui intelligat, qui voce impersonaliter accipiendum videat. Moricum specie fidem Opinioni suae concilia Rivinus adduci versu Maronis Georg. II, 39, quo aecenatem invocat, ut favorem operi suo praestet, quo nunc arborum Vitiumque propagines docere aggrediatur Tuque ades, inceptumque una decurre laborem. Hunc enim Versum ii accipere Videtur, quasi orietur aecenatem, ut, quemadmodum ipse in libro Georgicon, ita ille in libro instituto de Cultu artem et curam Serendarum arborum exponere pergat, atque Un Secum, Vel Sociata Opera hunc laborem absolvat. Hi expositis Si rationes Rivini valerent satis, colligendum inde esset, Maecenatem ante Columellam librum decuit hortorum versibus condidisse. Sed quamquam studiosissimum rei hortensi Maecenatem suisse constat, quem multum in hortis ab se instruciis sedisse refert auctor legiae de obitu eo. V. 33 sq. et cui Virgilius Georgicorum libros et Sabinus

Tiro κηποt ρικα . . . . dicavit: librum lamen ejus de Cultu solam hortorum culturam SpectaSSe, argumentis, quibu RiH-nus utitur, nondum evinci arbitror, neque eibomiu .... talo ejus argumentum SuSpicatus St. Ego sere existimaverim, aecenatem eo libro universum Vliae Uae cultum, OreS, acta, luxum, quae ciebs paSSim reprehendi, excusare voluiSSe idque praecipue defendisse, quod campum Ex quilinum publicis antea usibus destinatum, horiis suis et aedificiis magnilici occupasset, ibique vitam desidem et luxuria diffluentem ageret.'l Fuit qui legeret plenam, mecenalia in c. auo. h. e. videbis orationem dignam Maecenato, ita ut erat culto ei dis-nuente. Oui turpius Amne etc. Codd. pol et intiani cumino Voti hab. de . auo. Erasmus in . . Quattuor Voces haec de . . e margine intrusas esse putabat Gruter Cetorum

Lipsius omnia sic disposuit Commatio primum de cymbis inter hortos Amne silvisque ripa Omantibus

62쪽

Videa, ut oti eum intribus rent; eraOque ad remi iciunt hor os. .ommalion alterum Venereum: id, si vis feminae irro Herivata Labria columbatur. Tertium de Bacchabunda Incipitque suspirana, et cervice Mysa fanatur,

Nec more.

Quartum Super tyrannide Tyriann irremedDubilis fortio mimantur epulis, Iussenaque tentant

.uintum

Geniumque est vi. au testem Fenuia cerei fila, et erepacem molam, Focum mater aut uror invεatiunt. nuhkops. Ista omnia Senecae uere obscura quo magis nobis. Amne, O m. i. e. quum amni et SilVae ripam contineant.

Burmann ad Anthol. V. . p. 57. legendum esse conjecit: Amnem illiaque ripue com Viridem Ioeum, Versoque etc. i. e. aqua remis agitat hortos post se relinquant. Pro remit Erasm dedit e=Mittot. I. calig. ergoδque ad Uemisunt; ips remi iciunt, s. eiant. - Dein post Quid intellig. turpius est Cirro cr. Lips interpretatur: oujus cirri penduli crispantur et annullati sunt a calamistro. Idem ad Ol. at colubratur nota oscula columbina. f. Matius apud Geli. Nocti. it. 20 9. Martiat. 2 66. I, II0. Muret legit Femina cirr erivst Erasm feminae cirro crispat. - Proferatur Lips fanatur i. e. surit, insanit unde innatici. Alii

iam Lips cum prioribus junctum, et de bacchantibus ultra morem explicat olim erat: emo tyranni etc. - Quae equuntur. Uni super tyrannide irremediuhili, implacabili, cujus satellitos in conviviis et oculis insidiantur, et delationibus suis exitium struunt. - Deinceps describitur estum genii parcum: tenuisve Cereri f. dedit caligocum codd. et edd. exhibent: tenuisVs Corei, M. Cere Intellig. sarinam in molendino perfiStulam manantem, quoniam tenuis ejus ductus, ut fili implent farina o mola salsa focum litandi causa propter nium. Qui cerei defendunt, cum Lips explicant lumen ibi

tenue cereus, vix ceratus. In sine calig. investanι. Alia Varr. lecti. V. p. Ficher . . l. - a Gratis omnia ita reddit:

63쪽

tres. - id, si quis feminae cirro crispatae, et lubris olumbatur Incipitque suspiram, ut cervice laxa feratur nec more. - Τyranni irremediabilis factis rimantur, epulis, agenaque tentant domos, et

saepe mortem exigunt. - Genium fesso vix suo essem, tenuisve Cereris stla et crepacem molam focum mater aut uxor investiunt. - Non Statim haec uuin legeris, hoc tibi occurret, hunc osse, qui solutis tunicis in urbe semper incesserit' una etiam quum absentis partibus CaeSaris ingeretur, Signum discincto petebatur. Hunc esse, qui in trihunali, in rostris, in omni vhlico coetu sic apparuerit, ut pullio velaretur caput, excluSi utrimque auribus, non aliter, quam in Mimo divit fugitivi solent IIunc SSe, cui, quum maxime civilibus bellis strepentibus, et solicita urbe et armata, comitatus hic suerit in publico spadones duo, magis tamen viri quam ipse Hunc esse, qui uxorem millies duxit, quum unam habuerit' ascverba tam improbe structa, tam negligenter abjecta,

tam contra consuetudinem Omnium OSita, ostendunt, more quoque non minus novo et pravo et singulares fuisse. Maxima laus illi trihuitur mansuetudinis popercit gladio, sanguine abstinuit nec ulla alia re, quid posset, quam licentia ostendit. Planc ipsam laudem Suam corrupi istis orationis portentosissimae deliciis. Apparet enim mollem fuisse, non mitem. HOC istae ambages compositionis, hoc verba transverSa, hoc SenSu magni quidem Saepe, Sed enervati dum exeunt,

cuivi manifestum acient. motum illi felicitate nimia

64쪽

M MAECENATIANA.

caput quod vitium hominis esse interdum, interdum temporis Olet.

V. Incerta.

ii Diomedes l. p. 366. Putach. Νecto, nexu vel nexi. Virgilius Aen. 5, 25.) palmas amborum innexuit armis Livius in Odyssea Nexabant multa infer se. Maecmas: - existi

si lecta ).12. Attilivs Fortunatiantis in Arte p. 2677 Putich. : Si quis autem quaesierit, quid ita, quum sit Galliambicus versus, Iambici quoque nomen acceperit hoc versu, qui est apud Maecenatem, lecto intelliget, eum ex iambico quoque nasci: in nympha cingit omnis Acheloum senem ).I3 Seneca, pistola 2 fin.: Diserte Maecenas ait: Nec tumulum curo, sepelit natura relictos. Alte cinctum putes dixisse. habuit enim ingenium et grande o virile, nisi illud secundis discinxisset. 14. Quintilianus, Instituit orati. 9 4, 28 Quaedam vero transgressiones et longae sunt nimis, ut superiorihus diximus libris, et interim etiam compositione vitiosae, quae in hoc ipsum petuntur, ut exultent atque lasciviant quales illae Maecenatis Sole et

aurora rubent plurima. - Ιnter sacra movit aqua fraxinos. - Ne exequias quidem unus inter miserrimos viderem meas ).

I ad. eeιο leg. eeto. Pro secenate i. Propertium laudant. V. intpp. ad Properi. 3 8, 37. p. 263. d. achmann. Ad aristina pertinere hoc ragm. suspicatus est Franda. p. 16I. 2 Scriverius in Tragico lati reliquiis p. I57.: Haec Potius cothurni videntur quam Prisciano laudata ex Octavia ;quismquam ex alio Maecenatis opero et Ogmatio atri Idoas sacro desumpta cf. fragm. 5. possunt videri ex Galliambo puta. Doth. Scen. Poet. l. l. Perperam Sorivor dedit Aeheloium, quod Verbum Attilius genuin substituit ad omngendum galliambum. 3 Plurima est Abiat et reser ad am ora, quia trajectionum BVS usseruntur exempla. - In Mundo exemplo inter

65쪽

5. Senee de Beneficiis V, 36. Si majus erit promissum), non committam quemadmodum Maecenas ait ut sestertio centies objurgatus sim ).I6. Donatus it Virgil. 8, 1. Maecenas, Quid, inquit, Virgili, satietatem homini se assem t Omnium rerum, respondii Virgilius , aut similitudo, aut multitudo stomachum facit praetor intelligere. Idem interrogavit Quo pacto quis uvam felicemque fortunam servare potest Cui Maro si quantum honore ac divitiis aliis praestantior sit, tanta liboralitato et justitia alios superare nitatur. II. Grammaticus ab Hatipti in calce Ovidii Halicuticorum etc. a. I 838. edit. 3 p. 96. V. 1. Quirites singularem numerum non habet, nam Maecenas cod. micenas dixi Quaeritem, sed non recipitur.

p. 10I. V. 23. Τornum cod. urnum generis masculini, ut ua cenas cod. micenas cardine ' torno.

8. Servius ad Virgil Aen. 8, 3I0. Vol. I. p. 47 .: Physici dicunt ex vino mobiliores oculo fieri. - Hoc etiam Maecenas in Symposio, rubi cui )Virgilius et Horatius intersuerunt, cum ex perSona --

pertinere Videtur ad 'nae valdins inter cum movit corium git, . movi intransitiVe accipiendum putat; sive legend. manat. G. Olmus conjecit movetur. - Ad exemplum tertium Naidias haec sero annotavit Hoc exemplum male me habet, eo, quod miserrimum dicitur, ne exequias quidem Suas videre. An sententia occultum habet vel aculeum vel salem' Intelligerem, si deleto quidem, scriberetur non post e. - ΕΣ orationibu has excerpta esse suspicatur Bah p. 487. d. . coss. Suet. Aug. 6. Dialog de . c. l. 26. Senec. p. l4. et Macrob. II, 4.

I Argute Maecenas nolle o objurgari tanto impendio. id est, rebus ipsis, non verbis. χψε. a Bonignissime indigitavit C. FG Hermannua, V Cel. 3 ct m t. praes. p. XXVm Ah Franda. p. 167.

66쪽

salae de vino loqueretur, ait: ut id e m inor ' i)ministrat faciles evios, pulchriora reddit omnia, et dulcis juventae reducit bona. 19. Huc spectant, quae Suidas adducit sub v.

ἐγγώνιος. et ' ρτιος:' γώνιος τραπεζα ἡ μὴ στρογγυλη, καὶ ιν παν

20. Charis Instituit Gramm. lib. I. ubin. . ll9. Putach. p. 84. Lind.: Volucrium Cicero; - lucrum Maecenas in dialogo secundo. 2 l. Plinius, Natur. istor. lib. I. inter auctores librorum 32 et 37. etiam Maecenatem refert, Sed quaenam sint, quae Plinius ex Maecenatis Scripti acceperii, non confiat. Sermo in illis libris est de quatilitas e gemmis unde de hisce scripsisse suspicati sunt. Ut nihil sere omittam, quod ad Maecenatem Spectat, hoc Ioco eos nomino, qui Maecenati suos libros dicaverunt in his primum Augustum imperatorem Sabinum Tironem 3 . Cassium Severum . .

3 Plutarch. it. Demosth. et Cic. Comparat. o. 3. P- τός ὁ Καισαρ ἐν τοῖς πρός bhoiππ- - Μαε- ναν προμνήμασιν εἴρηκεν.

67쪽

Ad Maecenatis fragmenta est fortasse qui orationem ab eo ad Augustum habitam, a Dione 52 I442. relatam, referre velit. Sed ita, ut apud hunc legitur, minime a Maecenate eam prosectam dicere possis. Habet fortasSe, quae ex ingenio atque ore amici Augusti fluxerint, et argumentum sere tale, quale probabiliter ab eo expositum est, sed omnis oratio rhetori Graeco magis debetur i). Laudibus justo majoribus extulit Barnevictus, in Boecteri operib T. 2. p. II 0. Oratio, ait, gravis est et castigata, sententiis

ornatior, quam verbiS. in ea vides curam honestatis,

judicii gravitatem, in Augustum fidem, providentiam

futurorum, cautionem et circumspectionem, notitiam status et temporum et ingeniorum.

g. 5. De Maecenatis in literas Romanas meritis. Superest ut hac pho de meritis, quae aecenas

in litora Romanas habuerit, breviter disseram. Singulari quadam ortuna accidit, ut ejus viri nomen in proVerbium abiret, omnesque, qui literis adjuvandis operam darent, mecertates appellarentur ). Atque neminem credo latent Maecenatis praestita literatis sere omnibus aetatis suae beneficia et intercessiones pro salute reipublicae literariae apud Augustum factae; qui

quidem imperator Sua sponte literarum studia Vix curaSSet, nisi Maecena eum excitasset, virosque dignos et benemeritos assidue enixeque commendasset Amissa libertate elanguescere coeperunt literarum studia Maecenati autem sere debemus podias maximos, Horatium

e Virgilium ) qui ab eo ab interitu et vita miser-

de istorr. Lati p. 109. d. II. cs. Haries notitia litorat. Om. P. H. p. 354. Fabric Bibl. r. V. I. p. 685. d. ari. I cs. einers l. supra l. p. 5. not. o. He e ad Virg. Vitam Donat. Is 78. Frankei. 153. atthes p. 24 sq. Fran eup. 85 sqq. E 39ei p. 290.2 Martial. 8, 56. 5. Sint, ait, mecenates, non deerunt, Flacce, aronea Tir9boschi, Storia etc. V. 1. p. 178. We3cheri. P. 420. 3 cf. Serv. ad Virg. Aen. Vol. I. p. I. V. 2 et 5. a s. dBuc. , 5. sol. n. i. 105.

68쪽

rima studiis pariam idonea, defensi Sunt, quique graio

animo commoti, pulcherrima ista atque praestantissima carmina, quibus quotidie summa voluptate afficimur, composuerunt i). Alio etiam magnopere promovit, nihilque non fecit, ut Vitam eorum commodam

redderet in Mirum tamen, neque Tibullum neque Ovidium, clarissimos ejus tempestatis Ofltas, mentionem Maecenatis facere; qui fortasse Maecenati ignoti, neque ab eo adjuti, non habebant, quare laudarent . In causas vero Si inquisiveris, quare postis maxime tantopere faverit Maecenas, eae quidem facito obviae fiunt. Ipse Maecenas eruditus erat, qui musico studio per omnem vitam deditus, licet negotiis districtus ei occupatissimus, ipso carmina aciebat, atque edebat multa et artificiosa, in quibus cum paucis ejusdem aevi podiis difficiliora metra tentaverat. Dein valetudine minus commoda usus, atque otii voluptatumque amans, in familiaritato, quam cum positis aliisque scriptoribus inibat, solatium quodammodo et recre3tionem habebat. Hinc in itineribus etiam viros doctose amicos secum duxit ). Ad hoc gloriae si sorte cupidu erat, poetarum carminibus se celebratum iri probo intellexi Fuerunt autem mon lauci, qui,

I v. vitas Hor in his Walckenaer I p. 200 sqq. et Virg. Probus ad Virg. Georg. 3, 40. Vol. II. p. 367. d. meae Serv. carmen a9reste imperatum a maecenate Sidonius Apollinaris in praes. Panegyric ad Valer Majorianum si tibi, Meee, acie Bruti marique aequuto, Carminis es auctor, vimi et veniae. Intellig. aecenaa Martiat. I, 108, 3. 4. O iada nobia, e qualia fecerat Iim aecenas Flacco Virgitioque suo. 8, 56, 23. Ergo ero Vir9ilius, a munera ae-eenatis De mihi. II, 4, 0. Et secenatem si mihi Romadaret. 12, 4. 1. 2. Quod Flacco Varioque fuit, ummoque Μaroni, aecenas. Auctor Carm. ad Pison. 218 sqq. ap. WernSdors T. 4. p. 2 4 sq. 3 Ipse etc. Virgilius Forsitan lanotus populi8, i aecenate areret, Otii tamen haud uni patefeci limina uti, Nec sua ii sui permisit numina soli. 2 Martiat. 7, 28, . . Et serenati aro cum cantaret Alexin/, nota tamen ars fuaca eluenis erat. Auctor Carm. ad PiSon. 226. Μoeeenua raste quatientem pulpita eaestu fressu Evexi Varium. V. supra es ave indio.

69쪽

Sonecae judicio nimis multum tribuentes, corruptorem eloquentiae Maecenatem dicerent ). Quod miror. Quamquam enim eum, qui in summo sere ortunae fastigio collocatus erat, magnam in literas vim habero potuisSe non negaverim, tamen quomodo in eloquentiam corrumpendam habuerit vim Maecenas, qui quidem sensu strictiori tantum oratoribus annumerari possiι non intelligo ). Licet vero beneficia, quae in multos homines contulit, et facili negotio in tali sortuna et rerum suarum conditione conserre potuit, non tanti faciam, ut eum propterea summum literarum fautorem dicam, quippe cujus plurimum interesset, non solum favere literis, sed viros hilareS, bonos Sodale circum se coactos habere, quique idcirco praemiis eosdem afficiebat, quod alii quoque multi secerunt ), voluntatem tamen, animi benignitatem et studium nescio quod iterarum promovendarum et jure quodam Suo denegari posse vix ac ne vix quidem

existimaverim. I Gedoyn, in Praelatione ad Quintil. 2 cs msist mann l. l. p. 281 et Biahr. l. l. Vol. II. P. 313. 3 Tiraboschi p. 205. My v. Wielavcl. l. l.

70쪽

Index er*torum, unde Tironis e Maecenatis Damonis hausta sunt.

Asconius PedianuM .... pag. 6. Cassius Dio 55. Charisius as M. Cicero II. Dialogus do oratorib. . . . m. Diomedes Grammaticus - 44 annoι. I. M. Donatus M. Fortunatianus M. nnot. I. M. Gellius T. 8. s. II.

Grammaticus Vetus .... - 44 Ennot. I. - alius Q. . . AER Isidorus I. annot a. Macrobius T.

Plinius major M.AT M.

Plutarchus ....... - .

Typis impressit . . uth.