Titi Livii Patavini Historiarum libri qui supersunt omnes ..

61쪽

Philippo foret. Id ne fieret, omnia tonanda . . Ibo. audenda Magnetibus esse. Et inter dicendi contentionem inconsultius evect us projecit, ει Tum quoque specie liberam Demetriadema esse : re vera omnia ad nutum Romanorum, fieri u Sub hanc vocem fremitus variantis multit udinis fuit , partim adsensum , partim indignationem b , dicere id ausum eum. Quinctius quidem adeo exarsit ira, Ut, A nus ad coelum tendens Deos testes ingratia perfidi animi Magnetum invocaret Hac Voce perterritis omnibus aeno, ex principibus Unus, magnae tum ob eleganter actam vitam auctoritatis, tum quod semper Romanorum haud dubie partis fuerat, ab Quin tio e legatisque aliis flens petiit, me unius, amentiam civitati adsignarent. Suo quemquei periculo furere. Magnetas non libertatem D modo , sed omnia , quae hominibus an taxi caraque fant, T. Quinctio, populo Ro- D mano debere. Nihil quemquam ab Diis ii γν mortalibus precari posse, quod non Magnei, te ab illis haberent Win corpora sua iis, partim assentiantium partim indignantium

c ab T. c tinctio Gron. Crem

62쪽

U. e. 16ο. 1,tius per furorem saevituros, quam ut Ro-

XXXII HUIU orationem subsecutae multitudinis preces sunt Eurylochus ex concilio itineribus occultis ad portam , atque inde protinus in Eloliarn profugit. Jam enim, cidineoli magis in dies, AEtoli desectionem nudabant: is is eoque luto Orte tempore Thoas, princeps 'μ μβς gentis, quem miserant ad Antiochum, redierat, indeque Menippum secum adduxerat, regis legatum. Qui, priusquam concilium iis

daretur, inpleverant omnium aures, terrestres navalesque copia commemorando; si ingen-r tem vim peditum equitumque venire : exs, India elephantos ante sed omni quo

D maxime moveri credebant multitudinis aniis mos in tantum advehi auri, ut ipsos emeres, Romanos possit. D Adparebat, quid ea ratio in concilio motura esset. am venisse eos in quae agerent, Omnia Romanis legatis deferebantur quamquam prope abscisa res erat, tamen non ab re esse Quinctio visum est, sociorum aliquos legatos interesse ei concilio, qui admonerent Romanae societatis tolos , qui Vocem liberam mittere d ad Gron. CreV.

63쪽

adversus regis legatum auderent Athenienses V. e. o.

maxime in eam rem 1done VIII 1unt, prop' ----

ter ω es civitatis dignitatem, vetustam societatem cum AEtolis Ab iis Quinctius petiit, ut legatos ad Panaetolicum concilium Coneilium mitterent. Thoas primus in eo concilio re . ' nunciavit legationem. Menippus po1t eum intromissus is optimum fuisse omnibus, qui 1 Graeciam Asiamque incolerent Lais intes gris rebus Philippi potuisse intervenire An-r tiochum sua quemque habiturum ferisse, o, neque omnia sub nutum ditionemque Ro- .s mdnam perventura. Nunc quoque inquit Ji si modo vos, quae inchoastis , consilia con - , stanter perducitis ad exitum, poterit, iis, juvantibus , in totis sociis , Antiochusa quamvis inclinatas i Graeciae res restitueret, in pristinam dignitatem. Ea autem in liber-ntate possita est, quae suis stat viribus, nona ex alieno arbitrio pendet. Athenienses, quibus primis, post regiam legationem, dicendi, quae Vellent, potestas facta est, mentione omni regis praetermissa, Romanae societatis totos meritorumque in universam Graeciam T. Quinctii, admosuerunt , ι neso propn Gron.

64쪽

N. e. io D temere eam celeritate nimia consiliorum

- - γ Verterent. Consilia calida .audacia pri- ma specie laeta , tractatu dura eventu tristiar esse Legatos Romanos, cinciis T. Quinci lium , haud procul inde abesse. Dum inter gra omnia essent, verbis potius de iis, quae D ambigerentur , disceptarent, quam Asiam a1 Europamque ad funestum armarent bellum. DXXXIII MULTITUDO avida novandi reS, Antiochi tota erat δε ne admittendo quidem in concilium Romanos censebant. Principum maxime seniores auctoritate obtinuere, ut daretur iis concilium. Hoc decretum Athenienses quum retulissent, eundum in Legui Etoliam Quinctio visum est. Aut enim mo- toliam aurum aliquid , aut omnes homines testes

fore, penes totos belli culpam esse inomanos justa ac prope necessarii sumturos arma. Ostquam ventum est eo , Quinctius in concilio orsus a principio societatis Etolorum cum Romanis, quoties ab iis fides mota foederis esset; pauca de jure civitatium, de quibus ambigeretur, disseruit is Si quid D tamen aequi se habere arbitrarentur, quanto Messe satius Romam mittere legatos . seu i disceptare , seu rogare senatum malleat;

eunt.

65쪽

n quam populum Romanum cum Antiocho, so. vlanistis totis, non sine motu magno gene-- a ris humani, pernicie Graeciae dimicares DNec ullos prius cladem ejus belli sensuros, D quam qui movissent. Haec nequidquam foti Velut vaticinatus Romanus. abffas deinde QUIUM H

ceterique factionis ejusdem cum adsensu chum

i. . . . ., dece nunt,

quidem concilio , di absentibus Romanis, decretum fieret, quo arcesseretur Antiochus ad liberandam Graeciam, disceptatumque inter aetolos S Romanos. Huic tam superbo decreto addidit propriam contumeliam Damocritus praetor eorum. Nam quum id ipsum decretum posceret eum Quinctius, non veritus majestatem viri ci aliud in praesentia, a quod magis instaret , praevertendum sibit, esse, , dixit is decretum responsumque, brevi in Italia, castris super ripam Tiberis is positis, daturum o Tantus furor illo tempore gentem tolorum, tantusque magistratus eorum cepit.

XXXIV. QUINcTIU legatique Corinthum redierunt. Inde, ut quaeque de Antiocho, nihil per se ipsi moti sedentes exspectare adventum viderentur regis, concilium quidem

66쪽

v. e. sco. Universae gentis post dimissos Romanos non I ' ' habuerunt per apocletos autem ita vocant sanctius consilium g ex delectis constat viris id agitabant , quonam modo res in Graecia novarenturi Inter omnes constabat, in civitatihus principes, Optimum quemque, Romanae societatis esse , di praesenti statu gaudere. Multitudinem, quorum res non sententia ipsorum essent , Omnia OVare fi velle. toli conssilium uno die spei quoque non audacis modo, sed etiam inpudentis ceperunt, Demetriadem , Chalcidem, iacedaemonem occupandi. Singuli in singulas missi sunt principes Thoas Chalcidem , Ale-Xamenus Lacedaemonem , Diocles Demetri dem. Hunc exsul Eurylochus, de cujus fuga caussaque fugae ante dictum est, quia reditus in patriam nulla spes alia erat, adjuvit Literis Eurylochi admoniti propinqui amicique, di qui ejusdem factionis erant , liberos

conjugem ejus cum sordida veste, tenentes velamenta supplicum, concionem frequentem adire jubent, singulos universosque obtestantes, ne insontem, indemnatum conisnes cero

67쪽

in exsilio sinerent. Et simplices homines mise U. e. Ico. ricordia, inprobos seditiososque inmiscend - -- res tumultu tolico spes movit pro se quissque revocare jubebant. His praeparatis , Diocles, cum omni equitatu C erat tunc praefectus equitum specie reducentis exsulem hospitem profectus, die ac nocte ingens iter emensus, quum millia sex ab urbe abesset luce prima tribus electis turmis, cetera multitudine equitum subsequi jussa . praecessiti postquam portae adpropinquabat , desilire omnes ex equis jussit; Horis ducere equos, itineris maxime modo , solutis ordinibus ut comitatus magis praefecti videretur, quam praesidium. Ibi una ex turmis ad portam re licta, ne excludi subsequens equitatus posset, media urbe ac per forum, manu Eurylochum tenens, nitis obcurrentibus gratulantibusque domum deduxit Ilox equitum plena urbs erat, Hoc obportuna occupabantur. Tum in domos missi, qui principes adversae factionis interficerent. Ita Demetrias Etolorum facta est. XXXV. LACEDAEMON non urbi vis adse Vettinerenda, sed tyrannus dolo capiendus erat : Ehe quem, spoliatum maritimis oppidis a Romanis, 'Πς '

68쪽

me. 6ο tunc intra moenia etiam iacedaemonis ab ta Achaeis compulsior, qui occupasset occidere, eum totius gratiam rei apud Lacedaemonios laturum. Caussam mittendi ad eum habuerunt, quod fatigabat precibus, ut auxilia sibi, quum illis auctoribus rebellasset, mitterentur. Mille pedites Alexameno dati sunt, triginta delecci ex juventute equites. Iis si a praetore Damocrito in consilio arcano gentis, de quo ante dictum est, denunciatum se ad n bellum Achaicum Q ut rem ullam, quam suar quisque opinione praecipere posset, crede-Drent missos esse. Quidquid Alexamenum rares monuisset subiti consilii capere , ad id,

s quamvis inopinatum , temerariUm , audaX,r obedienter exsequendum parati essent, ac γγ pr e ncciperent, tamquam ad id unum, agendum missos ab domo se scirent. 1 Cum his ita praeparatis , Alexamenus ad tyrannum venit , quem adVeniens extemplo spei implevit. α Antiochum jam in Europam transsisse, , mox in Graecia fore terra , marix, Armis is viris completurum. Non cum Philippo remn esse credituros Romanos Numerum iniriis peditum equitumque ac naVium non posset , elephantorum aciem conspectu ipso debet. i His Crev. 1 laturam.

Nabinis

69쪽

ulaturam. EtOlos toto suo exercitu paratos Q.

ra esse venire Lacedaemonem, quum re po1 ri cat sed frequentes armatos ostendere ad-

D venienti regi voluisse Nabidi quoque ipsidi, faciendum esse, ut , quas haberet copias, , non sineret sub tectis marcescere otio sed ,, educeret, in armis decurrere cogeret, D simul animos acueret, .corpora Xerc ,1 et Consuetudine leviorem laborem fore, , Si comitate ac benignitate ducis etiam non, injucundum fieri posse is duci inde frequenter ante urbem in campum ad Eurotam amnem coepere Satellites tyranni media fere in acie consistebant , tyrannus cum tribus summum equitibus, inter quos plerumque Alexamenus erat, ante signa Vectabatur, cornua extrema invisens; in dextro cornu totierant, Si qui ante auxiliares tyranni fuerant, qui venerant mille cum Alexameno. Fecerat 1bi morem Alexamenus, nunc cum tyranno inter paucos ordines circumeundi , o nendique eum, quae in rem esse videbantur; nunc in dextrum cornu ad suos adequitandi; mox inde, velut imperato, quod res poposcisset, recipiendi se ad tyrannum. Sed, quem

diem patrando facinori statuerat, eo paullisperrim IX. . a

70쪽

αε. c., cum tyranno vectatus, quum ad suos con

--- e 1Iliet, tum k equitibus ab domo secum missis , Agenda inquit res est, juvenes, Daudendaque, quam me duce inpigre exs , qui jussi estis. Parate animos dextrasque r ne quis in eo, quod me viderit facientem D cesset. Qui cunctatus fuerit .suum comi, filium meo interponet, sciat sibi reditum ada penates non esse umorror cunctos cepit e meminerant, cum quibus mandatis exis,sent Tyrannus ab laevo cornu Veniebat. Ponere hastas equites Alexamenus jubet, se intueri Colligit, ipse animum confusum tanta cogitatione rei. Postquam adpropinquabat, inpetum facit, , transfixo equo. tyrannum deturbat Iacentem equites cons Oeeiditur diunt. Multis frustra in loricam ictibus datis, tandem in nudum corpus Vulnera pervenerunt priusquam a media acie subcurre Tetur, exspiravit. XXXVI. ALEXAMENU cum omnibus AEtolis citato gradu ad regiam occupandam pergit. Corporis eustodes, quum res in ocu- iis gereretur, paVor primo cepit deinde,

Nabis.