Zacuti Lusitani, medici et philosophi praestantissimi, Operum Tomus primus,…

111쪽

De Medicomm pris A Hist. Lib. I. QUAESTIO XIV

sanDis humanus ad curandos morbos sitsu. Contra Dan. Rodericum eruditissimum. Asmp tit.de hyd oro. Sic Anti monimn aduersus eritiale

aegritudines effracissimum in vacuando, codemnabimus v quod veteres de illius praestantia mira, nec verbum in protulerint Sic plutimorum medicamentorum quae alΙndiis adsportantur,vires eximias vituperabimus,qubd deis nihil mentione dignum scripserit prisca vetustas. Seide his satis, ad alia gradum sectamus. I I diuturn cap. .Licet enim auxilia ex humano sanguia die parata , ficulnea esse , & nullius usus plurimi iudica a etint cum Gril. Iib. ro Bnpl tu.de sanguine, qui nunquam to usus est, immis vana eius experimenta censens, timuit

HIST XX LV. SCRIB. LARGIDe Epileps a. Epilepsia, ebore assumpto, curatur.

112쪽

ob humoris motum in accinionibus quarto quoque die ad ventriculum confluit, quae nisi vomitu expurgetur, igrauiora damna essicere apta est. Quibus autem notis humor melancholicus cognoscatur, explicat inter omnes Alririus a Cruce lib. 3λ epile .lin i . Quae autem sint medicamenta melancholiam expurgantia, passim reperies apud Auct 'fes,& praesertim apud Mercat. lib. I . de morb. intem. p. a 7. Nicol Pisora. lib. i. de cognoscend.ct curand

QUAESTIO XV.

Dique sententia eadem si cum Auic. opinione, quod medicamenta purgantia si misera die substantia humores attrahant. Cora, tracra n Med corum sententiam milium varietas doctissimos selet decipere, existimantes diuersa illis significari.

Haec similitudo non est sita in mixtione primarum qualitatum elementorum, a qua quidpiam vel calidum, vel frigidum dicitur non in modo Hibstantiae , a quo qui θiam tepuis , vel crassis substantiae ; rarioris , vel densae dicitur, quam multi vitium vocant materiai, -- pius materiae copiam , vel paucitatem, puriratem , aut sorditiem; in quibus non sunt rocipiendi qui hoc putanta quia istae secundae sunt qualitates, primarumque u iam

in modo mixtionis quatuor elementorum , ex quorum

115쪽

De Medicorum princi R. Lib. I.

smsmilitudin iras sPistantiis dixim onidentita- Α Scholiast Peredalib. 1 - d. - . Moec . Nec obstat quod apud Conciliat. dif6I.ferrum a nes,qui ad accessionem leuandam, quLdita&1 Magnetis, aliud ferrim trahat , quoniam illud guine venas intercipiente,& occludentia virtute & empti te ferri, sed magnetis virtute fer- tticalis cerebri infixo, duxerit ortum, Ast. P. I 6.dicine AEthiopicum magnetem, alium maα Secus iaciendum est, iuxta Gal. lib. etem attrahere , & Cato deperistic.cap. I 6 scribat; frnimi cap.19. dc Celtatb. s.c p. v -i pi

obseruatio X X II.

Tondam Dilapsia sui a frequeiser concussis

sum;spracepi cuidam Medico Occidentali, quoaphlebotomaret ipsum de saphana, ct Medicis phlebotomauit estim dbasilica, ct extraxit mulium sanguinem,s isto anno non passis epilepsiam, sto. Rasis in lib. de mirabi misit qua

- m ST ORIA x XVII. RASIS, De Epiunia. Foemina Epilepsia prehensa , consectione

anacardina, & aliis auxiliis curatur.

117쪽

Rost aer. mprosem lib. 3.p0sic porro haec ut decet parata, epilepticos sanat, itavi qui Ille enim Alexandriam Regem hortatus est; ut ab huius eius usum assidue stequentauerit, ab epilepsia tutus puellae concubita abstineret, licet omni puellari veneriscindat: Quod auxilium auctor hic assidue propinandum decore, ad venustate praedita esset, quam Rex Indorum, veconsiliebat. Quare speculatione dignum est quaerere: illius contagione in ceretur , Alexandro dono laiferax Num sicut theriaca e lepsia correptos iuuat, sic sianos ab Hoc ita esse firmat Ioan. Iuvenis in epistol. ad Arachel

ea praeseruare possit Michael Ioan.Paschal .lib. 1. de mitim. Mortales autem educatione fieri veneficos, pro-- .c. 8 Ac ait. Theriaca magna veneno affetos curat, o in hant Mi Zaldiis cent. I.me rabit. h. 3 9. Cardan I b. 2. con nos veneno asscit,e c. Poterat tamen hic auctor opinionem trad.trast a contrad.7 Scsig.exercit.17 1 Adsub il. Candam

stabilire suam, Averrois dictis, qui ei se addixit opinioni, Clusius ad cap aue .lib. I. Gar ia.de aromat ibi Qua tamen

ut crederet, theriacam magnam, sanos a veneno, aeterist ratione venena digerantur, δant, & non noceane, scite que morbis non posse praebet re , imb illis esse praesen- docet Theoph lib. 9 de caui plantar. p. 18 . de nos in coni raneum venenum confirmauit. Sic enim ait lib. 1. collact. hist. 26 lib. 3.huius opem diligenter explicabimus. Interim Σ3 Et ista medicinae beetoardicae non curant, nisi recipiam lege Mercurial .lib. I lae venen. 's. tuticum est in corpore disto itio venenos acta a veneno , ct Uerum enimuero Ut ad institutum accedamus, Gai Ilib. tunc dant corpori unam virtutem , quae est contraria sinuti de theriac.ad Pison. I 6.tiberiacam pro praeseruatione pesti- teneni, c cura in venenum quasiper accideris: Propterea lentis luis miris laudibus effert Sequuntur Avicta . ab se quando comedit iasin homo anuue senisicus venenum,exceptis o pracit. dum si cait. Et illi qui utitur in Bbra sanitatu, non