Synopsis nosologiae methodicae, continens genera morborum praecipua definita, additis speciebus cum harum ex Sauvagesio synonimis ...

발행: 1790년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

VI Icertum nihilominus est, ad morborum Sinceram promptamque di agnos in nihil magis conferre , quam Characterum , cuivis inter illos essentialium. et affinitatum, quibus ad eandem familiam pertinere docentur , Succinctam eXpositionem : aqua, si aliquanto nimis adhuc distemus, fatendum tamen est, perfectionem in eundo, non Sine vacillatione gressuum poSSe attingi. Filum igitur hunc ariadneum ambabus manibus arripite, Auditores; non quod ipsam sic Scientiam pugno tenere confidatis; sed ut, in morborum vastissimo labyrintho, conductorem Sequamini ; faciem cognitarum aegritudinum et VC-bis perspectam reddatis ; ad lectulos aegrotorum, si penicillus alienus morbum infelicius eXpressi S- se Videatur, propria demum manu CircuitUS amribitumque imaginis corrigatis 3 colorem hinc , iulincque umbras vobis visas, collocetis, et ordinem tandem magis naturalem in morborum dispositione inveniatis. Quod si et nobis dat mnon fuerit invenire quid sit; - saltem quid nou. sit, quod certe in rebus medicis quam plurimum est, detegemus. Voluissem utique et eX meis aliquid hinc inde huic operi a icere, qUae, mi hi, vel non ubique cum CULLENIO Consentienti, vel de rebus ipsi dubiis per proprias eXPe-

Iientias convicto, necessaria satis poterant videri; ast Vero otium ad hosce labores necessarium mihi deest : ut in propriis potius praelectionibus Practicis, et ad aegrotorum lectulos, haec mihi ASSUmum supplenda . Vos i ta terim , Commilitones, ULLENII opere egregio utamini feliciter.

12쪽

1 Uitia . et Febres.s PhlegmaSiae.

io Cachetalae. Genera 3Is1 EXanthematici . a Critici. 3 Phlogistici. Dolorosi .s Mentales. 6 Quietates. Motorii -8 Suppressorii 9 Evacuatorii. io Deformes interni 11 Vitia externa. Genera 3 as

13쪽

VOGEL 1764.

' I. MORBI UNIVERSALE. si Febres . 2 Inflammationes .

3 Profluvia .l Dolores .s spasmi. 6 Debilitates & privationes.' Anhelationes . a Mentis morbi. st Cachexiae sive morbi hum

rateS. II. MORBi TOPICI . 1 Morbi singulorum sensuum internorum. a Morbi singulorum sensuum externorum .

3 Morbi singulorum appeti-

ruum .

4 Morbi singularum secretionum vel excretionum .s Morbi singulorum modus Organorum ,

ε Morbi externi sive superficia rii r Morbi partium organicarum s

loco suo motarum . 8 Solutiones continuitatis αdestructio conteXLUS . III. MORBI SEXUALES .

a Morbi generales , maribus Propriis . x Morbi topici, maribus Pro-

3 Morbi generales , Deminis proprii . 4 Morbi copici , neminis pro-il pixa .

IV MORBt 1NFANT LES . , a Morbi generales , infantibus' propitis a Morbi topici, infamibus Pr ' prii .

14쪽

io Exanthemata. 11 Phlegmasiae .ra FebreS .is Vesaniae. Genera 3s I. Species as O .

1 FebreS . a Inflammatione S.; Dolores .

4 Μorbi convulsivi. s Morbi mentis. 6 Debilitates . et Evacuationes. 8 Errores loci partium

organicariam .

9 Morbi ex materiebus retentis. Ordines 48. Genera 478Species IS D

15쪽

I Es est inter medicos satis nota, morbo S qUD

dam natura SIV e Causa proXima diversos , eXterna tamen facie, Sive symptomatis, adeo Similes esse , ut alii ab aliis dissicillime internoscantur. Cum autem morbi natura diversi remedia diversa, quandoque etiam contraria, poStulent, SUmmi est momenti ut medicinam facientes morbum quemque, a quOVis alio, certo dignoscant. DUM medici vero, in ipso artis Usu Versati, de morbis distinguendis saepe incerti sint, merito queruntur , in scriptis de re medica , non Semper inveniri quae hanc ambiguitatem Sol Vere Ualeant. Saepe quidem observatum est, descriptio-TeS, sive historias, quas vocant, morborUm, inscriptis medicorum reperiundas, Plertamqtae man Cas et imperfectas esse; et nemo est , Ut OP, nor, qui non facile agnoscat , historias morborum Pleniores , magis eYactas , et characteribus melius distinctas, quam quas adhuc habuimus , desideratas e S Se . PUTARUNT quidem multi , medi cos Veteres Graecos et Romanos , in observandis et notandis morborum phaenomenis, diligentes et solem tes fuisse, atque in horum scriptis historias morborum complures quae nobis utiles esse possintextare. Mihi vero videtur vel ineptam et Suo

16쪽

perstitiosam antiquitatis venerationem , Vel quandi in eruditionis Ostentationem, Scriptis meis scorum Veterum in hac re aestimationem nimiam

conciliasse. Minime quidem dissimulandum, inscriptis illis quaedam quae morborum Character svero delineant subinde reperiri. Quae autem riu

modi ibi occurrunt, quantumcunque a recenti Uribus aestimata, parum profecto nos docui, Sent, et attentionem nostram penitus sortassis effugissent, nisi res eaedem nobis ex propria obserUatione prius innotuissent. Revera, neoterici libros veteriam raro , ad primam rerum notitiam Com. parandum , e Vol Vunt , sed plerumque , Ut propria tantum inventa et obser Uationes horum autoritate suffulciant, perscra tantur. Mihi quidem Persta a sum est , vel histori as morborum plerasque , qUae in scriptis Veteriam Jam in Ueniuntur, ad morbos regionis a nostra plurimum diversae Pertinere, ideoque nobis parum utiles esse; vel

Scripta eorum adeo mutilata et corrupta ad nos pei Venisse , Ut ad usus nostros parum Conferre ita eant. Fatendtam saltem, notitiam morboriam

e X scriptis veterum hauriendam multo minorem CSSe, Uam qua opus est ad illam, de qua di-γimus , ambiguitatem erit mendam. 2c nisi sero admodum et lente ad hanc remeXpediendam progressi sunt recentiores . Seculo enim decimo se reto, Galeni su quaces, in instauranda veterum doctrina, tanta C tam laude versati . in horum scriptis eXplicandis et illustrandissere solum occupoli 3 parum Omnino ad emendandam vel amplificancla in morborum historiam Contulerunt. NEC

17쪽

XIII

NE c ejusdem aevi medici chemici , Galenico

rum adversarii acerrimi, in illa re plus fecerunt med icamentis enim inveniendis, et promiscue adhibendis solum intenti , a morborum studio hominum animos prorSUS a Vertebant. HINC quidem factum est, quod ab instauratistiteris seculo decimo quinto, Usque ad tempora'Syden hami, nullae fere morborum historiae plenae Vel accuratae Conscriptae Sint . SYDEN HAMUS Vero, sagacitate et Judicio quibus maXime pollebat, maJorem in notandis et describendis morborum phaenomenis diligentiam adhibendam esse protinus sensit . et in hunc finem ad sedulam observationem se accinXit, qua Plili CS tandem et meliores, quam antea quisquam, morborum descriptiones protulit. AD huius eXemplum , et ad normam methocli, per Obser Vationes et eXperimenta, phil OSO-s nandi, tunc temporis in Valescentis, e Venit, Ut Ob eo tempore plures medici, in historiis mor- Dorum augendis et accuratius reddendis, Operam Collocaverint. VA tempore igitur Syden hami in hac re multum laboris nec frustra Impensum est ; rem ta- GJ mliali e adhuc absolutam esse Censeo. Multa lydrum accurata multa erronea, multa deni-

la SubrepsisSe. Scriptores enim, alii ad

18쪽

YI Utheorias sibi placentes stabiliendas , alii ad fidem

remediis ab ipsis sive inventis, sive multum laudatis conciliandam; vel Veritatem, praeconcepti SOCCaecati, non percipiebant, vel etiam fictis et falsis corrumpebant. Plures , re omni quo Vis

modo mirabili capti , quod ipsi facile credide.

runt , alios credere cupientes, rem Omnem Praeter modum amplificarunt. Plures denique, ut observationibus, hodie adeo expetitis; famam sibi compararent , historias in mus eo fictas pro veris tradiderunt. Haec omnia, si specialius indigitarem , de imperfecta hactenus morborum historia satis clare constaret ; sed haec Omnia impraesentiarum praetermitto , et unum Solummodo , in historiis morborum conscribendis , vitium, ad rem nostram maxime pertinens, indicatum Volo. MULTI optimae etiam fidei medici , in morbis observandis diligenter versati, in historiis eorum conscribendis saepe nimium fecerunt. Non solum enim Symplomata morbi cujusvis semper praesentia et inseparabilia , sed plura etiam , et

cuncta quidem quo Vis tempore morbum comitantia, recensuerunt. Ita symptomata rarius , nec necessario Cum morbo conJUDCta , et Plura Omnino adventitia et fortuita, notarunt: dum simul illa in aqitata et fortuita ab usitatioribus et inseparabilibus distinguere penitus negleXerunt. Isin C. historiam morborum plenissimam reddere Conan, tes, quae ad distinctionem cujusque ab alio quovis conserre poSsent , omiserunt, immo dissiciliorem reddiderunt.

19쪽

Dg hacce in historiis morborum redundantia saepe conquesti medicinam facientes, Pathognomonica quae dicuntur desidera ruat; hoc est, ut notentur symptomata illa PauCa , quae cuique morbo adeo propria sunt, ut ab illis solis quisque morbus ab alio quovis illico et certo dignoscatur . Hujusmodi autem Pathognomonica inscriptis medicis nondum data , neque unicuique

morbo assignata sunt; nec quantum Video nisi

per Νosologiam methodicam , rite institutam , assignari queunt. DuDUM quidem SYDENHAM Us et solers BA-GLIVIUS, quo facilius et certius morbi distingue-

TentUr, morbos omnes , Per normam method/botanicae , ad genera et species , appositis cha'racteribus idoneis , referri voluerunt ; id est, ut institueretur No sologia methodica. Hoc etiam consilium alii summae famae medici comprobarunt, et quisque , ni fallor, in artis usu occupatus factum fuisse vehementer optaret. Nihil tamen hujusmodi protinus tentatum fuit; an quicem ex fructu inde capiendo Parum Perspecto an vero ex dissicultate operiS praeVisa, non constat ; sed revera nihil omnino tentatum fuit, donec celeberrimus FRANCISCUS BOSSIER DE SAU

VAGES, circa annum II a. rem aggreSSus Sit

QUAE quidem, exeunte seculo decimo sexto EUX PLAΤERUs in morbis secundum sympto

dia ordinandis conatus est quodammodo hucr terra possunt; conatus autem isti inconditi adeo et imperiecti erant, ut quenquam eosdem Pro

20쪽

XUI secuturum esse vix expectandum fuit; et revera ante SAU VAGESIUM nemo , qUantUm no Vim US,

Ulla ex parte proSecutus est. Haud dissimulandum quidem, PLATERUM SAUVAGESIO quaedam Suggessisse , pauca tamen , nec fausta admodum, et quae nemini usui fuissent, nisi SAUMAGE SI Us Cum meliore Spe Opus multo longius provexisset . IpsΕ quidem S ΑUvAGESI Us primum lente et titubanter progrediebatur; et, re iter Um atque iterum tentata, non nisi post multam lectionem, et assiduam per triginta annos meditationem , Nosologiam methodicam suam anno II 6 a. editam protulit. INTEREA, duo alia, in Nosologia methodica, tentamina facta sunt ; alterum a celeberrimo viro, et in distributione rerum methodica plurimum e Xercitato , CAROLO A LINNE ; alterum ab erudito Professore Gottingensi , RUDOLPHoALGus Το UoGEL. A neutro tamen , Ut Potevestigiis SAU VAGESII presse nimis insistente , Opus multum promotum fuisse videtur. Curi de utilitate hujusmodi tentaminum, iamdudum mihi persuasum sit, simulac ad medicinae praxin docendam in hac alma Academia admotus sui , mei ossicii esse putavi alumnos nostros ad Nosologiae methodicae studium allicere; et, quo sacilius hoc cilicerem, libellos quotquot ad id conferre possent , hic edendos , et in discipulorum manus tradendos, cUra Vi.

SEARCH

MENU NAVIGATION