De veterum scriptorum interpretatione in Gymnasiis ita factitanda, ut ad divinae veritatis vritutisque sensum ac studium conformentur iuvenum animi [microform]

3쪽

TITI E me veterum Scriptorum

interpretatione in Gymnasiis ita factitanda, ut ad divinae

veritatis virtutisque sensum ac studium conformentur iuvenum animi.

5쪽

QK U

7쪽

IN V

9쪽

QUAM MUNUS AUSPICATURUS A. D. XII. AL MARTII MDCCCXXXII

rinte hoe quinquennium, quum tertii Prosessoria provinetam ut rite pleare In hane e thedram escenderem, Prior aurrexerat verba laetumst, in antiquarum literarum professi nem gubernandique Gymnasii foetetatem adscitus vir egregius, adhuc animis omnium vel dicam oculis inhaerens, eximiis ille splendens ingenii dotibus doctrinae copia exquisita imstructus, morum et consuetudinis suavitate et comitate ornatus, et vero docendi, disa Tendi et Iuvenum animos bonarum artium amore et studio imbuendi tanta praeditus facilitate et selieitate, ut in hoc natura quid efficere posset, experta videretur. Erat igitur tune quod de ella uero nobis collega eonciliato, erat quod iuventuti talem tantumque magistrum nactae gratuΙaremur. Etenim sortii quoque ea aetate viguitque tam firma et tenaci, ut videbatur, corporis valetudine, quae eum diutumum scholae praesidium ac decus futurum desponderet. Quae spes quam nos fefellerit, iam hodierni diei celebritas, viri illi nil nisi memoriam et desiderium repraesentando, testis est. Nondum exaruerant lacrimae de tanta elade prosusae, quum eiusdem anni vere fatalis eadem aestas tristium secunda novam scholae urbi, literarum denique reipublicae Iuetus materiem addidit in Ieri obitu viri doctissimi, humanissimi, mihi multi nominibus

' Quamquam milii hanc scriptionem olegenti atque Pertractanti multi Ioci mendandi aut accuratius exponendi videbantur, tamen, praetex alias causas idoneas, etiam religione quadam permotus destiti a consilio et orationem, sicut habita est, nulla prorsus mutatione facta, typis exscribendam ensui, ne me voluisse inlium audiri aIium Iegi speciem Prae me senem.

10쪽

nunquam non pia mente colendi qui vir, in his castris ad senectutem prope proveetus, postquam per quatuordeuim annos summa eum industria et dexteritate, quamquam sine pompa et strepitu rebus nostris Praefuit, inerescente valetudinis gravitate, quae erat elus modestia, in secundum locum se receperat, quem locum mox Viribus denegantibus, necessori modo Iandato concessit - Doctrinae ambitum, morum integritatem, virtutis praestantiam et de literarum studiis promovendis atque de Gymnasii nostri flore merita, triginta sex annorum spatio eumulata, haec omnia dignis laudibus Merre, animo quidem me impel-Iente, nec vires sumetunt, nec huius temporis est, et sane egregia ingenii documenta tam seriptis exarata quam institutis scholasticis salutaribus deposita, ne non permultorum, quibna disciplina eius Dul contigerat, Pectore recondita, ita loquuntur, ut meo Praeconio haud indigeant. Etsi vero Etalerus his proximis annis scholae negotiis resolutus honesto otio

fruebatur, tamen studiorum nomine, virtutis Exemplo et institutorum apud nos perpetuitate semper, dum vivebat, noster putandus erat, ita ut eius ex vita decessus ad nos quoque non pertinere iure meritoque non potuerit. Ita gemino fere easu lugubri is omiciorum locus vacuefactus est, quem ut nunc ego tr dito more estpessam Dei sapientia admiranda Vestraque voluit, Patres civitatis huiusque Gymnasii Praesides Ampilissimi, singularis erga me benevolentia. Et quamvis audacius quam verius dictum esset, si profitereret Sunt mihi, quae valeant in talia pondera, vires; μhoe tamen sincere mens mea me lubet adfirmare r Est animus Vestros certe sensurus honores. Nam profecto, est mihi animus et voluntas, Vestrae omniumque, quorum interest scholae nostrae salva conditio et decust quantum vires valeant, Deo eas prosperante, satisfacere et postulationi aequae et exspeetationi. Ut autem, qua potissimum via ac ratione in Iuventute ad humanitatem, qui est studiorum omnium nostrorum finis propositus recte consormanda vel hucusque usus sim vel utendum existimem, imagine quasi adumbrata cedinatis oratiuncula, quae de his gentiam, demonstrare periclitaboe, venia Vestra dicturus:

De veterum scriptorum interpretatione in Gymnasiis ita familianda, ut ad divinae veritatis virtutisque sensum ac studium

conformentur iuvenum animi.

Ad quae benignis auribus accipienda Vestram, Viri Amplissimi, Doctissimi, gratiam et indulgentiam studiose ex m. Erudiri, Auditores, nisi ab eruditis, homines non posse, inter omnes constat, et quales sint, quos duees sequamur, tales serme ipsos fieri probabiIe est Multum igitur re-