장음표시 사용
1쪽
CICAE PRESERVATlON GRANT PROJECT
Nationat Encloismontuor ino Humanitiss
2쪽
3쪽
TITI E De Marsyis remm scriptoribus.
5쪽
7쪽
9쪽
VNIVERSITATIS LITTERARUM RATIS VI SIS RECTOR ET SENATUS COMMILITOMBUS
nter scriptores qui res gestas Alexandri agni litteris mandarunt non ignobilem arsyas nomen fuit. Quo nomine qui innotuerunt scriptores non est enim unus), de iis etsi dedita opera G. I. Vosmus de historicis Graee. I, cap. 10. Valesius in Harpocrat. v. δοτο, esselingius in Diodor. XX, cap. 50. et SchWe hae erus in Athen Indic seripi p. 143. m. commentati sunt, tamen plura quam exspectes sunt relicta, quae vel plenius dici vel rectius et subtilius posse videantur. Ac proficiscendum in hac quoque quaestione est ab Suidae memoria, qui haec prodidit vol. II, p. 503. editionis Κuesterianae nam Gai ordianae exemplum lugendum est sane in hac urbe Iitteratissima nullum reperiri):
Μαρσυας Περ-νδρου, muαῖος, στορικος. υτος δὲ ἡ προτερον γραμμαοδιδασMaos, καὶ ἀδεχτος Ἀντιγόνου του μετα ταυτα βασιλευσαντος, σύντροφος δὲ Ἀλεξανδρου του του Μακεδονιον Eudoc. βασιλέως ἔγραψε Μακεδονι,α ἐν βιβλίοις δέκα, ερξατο δὲ gris os πρωτου βασιλευσαντος Μακεδόνων καὶ excidit προ ηειπε προῆλθε μέχρι τῆς Ἀλεξανδρου του Φιλίππου ἐπὶ την Συρίαν ἐφόδου μετα τὴν χλεξανδρείας κτίσιν ωττικα ἐν βιβλίοινή, καὶ αὐτου του χλεξανδρου ἀγωγήν. Μαρο- μι φημ3υ, Φιλνππευς, 1στορικὸς ὁ νεωτερος. Μαρσυας Μαρσου, αβηνος ἷστορικος ἔγραφεν αρμιολογίαν ἐν βιβλίοι ιβ' μυθικα ἐν βιβλίοις , καὶ ἔτερα τινα περὶ τῆς ἰδίας καπρίας.
In his vix quemquam sugiat aliquantum esse turbatum tametsi nihil eiusmodi vel ossius sub- odoratus est vel professus SchWeighae erus. am cui non mirum illud accidat, quod e tribus rerum scriptoribus cognominibus unus dicitur ὀ νεωτερος Quo accedit, quod eorum quae
a Suida narrantur propemodum omnium apud reliquos antiquitatis scriptores nullum certum Vestigium exstat praeter Marsyae muroris Μακεδονικά, sed quibus certissima accedant etiam minoris Marsyae Μακεδονrκων testimonia. Qua re eum magis etiam suspecta reddatur tertii alicuius societas, tum dubitatio haec oritur, num Suidam veri satis sit simile unius tantum auctoris Μacedonica commemoraturum fuisse. Horum aliquid sensisse Valesius, plus videtur,esselingius quorum ille duo inquit Marsyae juere, auer Periandri fisus Pellaeus, auer Marsistius, quem quidem αβιο νον esse pro Tabeno vult h. e. natum Tabiis in Galatia hic vero duo adit fuemunt Marsyae rerum Macedonicarum scriptores, auer domo Pellaeua Persandris, aster Philippensis Critophemis, quem τον νεωτερον intelligit neuter rationibus expositis suae sententiae, quibus quid aut Philippensi aut Tabeno fieret explicaret. Propior autem ad veritatem Wesselingit sensus suit quod ita licet confirmare, ut nequeat contra dici. Apud Stephanum enim Byetantium haec leguntur . Urer πολις Λυδiας' o δε ναο τον rβυραν καὶ
10쪽
Μαρουαν αδελφους τον μὲν κτiσα Κιβυραν πολrν, τον δὲ Λιθας e. q. s. paullo autem post: πολέτης αβ πνος. Vnde planissime apparet deleto apud Suidam tertio iστορ rκος, quod esuperiore versu huc invasit, aut loco pellenda esse Μαρσυας ἄρσου αβηνος, sive ea post
scriptorum indicem Philippensis arsyae ab ipso Suida posita fuerunt, sive illata sunt, id quod
veri esse omnium simillimum putamus, exisscripta in margine notatione aut eisdem suo in loco servatis sic esse scribendum dicam n ludendum: Μαρσυας rro φημου, Φιλιππευς, στορ et κος ὁ νεωτερος ἔτερος δε Μαρσυας Μάρσου, αβηνος ἔγραψεν δρχαrολογέαν καὶ ἔτερά τtνα περὶ τῆς ἰδiας πατρsδος, hoc est de rebus acedonicis. am Φiλrππor, Equis erret, πολr Μακεδονia est eidem Stephano. Sed ex Eudociae sane verbis illud assequi
nemo facile potuerit, quae Pellaei scriptis cum immemorabili discrepantia enumeratis sic pergit p. 298 εἰσὶ δε καὶ ἄλλο δυο lστος et κοὶ, ὁ μὲν Kρrτοφήμου iλιππευς δ νεωτερος, ὁ δεμὰρσου αβηνος, - καὶ ρχαroλoria ἔγραηλεν e. q. S. Licet autem nunc ulterius progredi et quae tempora suerint, quod vita enus utriusque scriptoris, qui ambitus, quae dispositio et fides utriusque acedonicorum, quae vestigia aliorum librorum ab iis editorum, aliqua certe ex parte vel argumentorum necessitate Cogere Veseruere coniecturae probabilitate. In qua opera ita versabimur, ut hoc in loco eoruφ summam comprehendamus, quae ex pertractatis singulis sive fragmentis sive testimoniis esse consectaria deinceps demonstrabimus. Ea autem, si recte numeravimus, praeter Suidam et Eudociam in
tota antiquitate exstant XXVI. et IX. quidem, quantum colligimus, pertinentia ad Pellaeum, ad Philippensem arsyam reliqua vel maxima certe pars eorum cs. D. XXII). Pellaeus igitur Μarsyas, aequalis Alexandri, cum eoque una educatus, Antigoni autem frater uterinus se. IX), etsi γραμμάτων διδάσκαλος aliquo tempors fuit, tamen mutata vitae condicione ad arma se contulerit oportet, quando pugnae navali ab Demetrio Antigoni filio Ol. 118, 2 contra Ptolemaeum ad Cyprum commissae intersuit, ipse classis particulae ab Demetrio praesectus ΙX). Rerum acedonicarum historiam decem libris complexus est ab originibus ad Ol. 112, 2. IX), ita quidem ut minimum quattuor libri medii in Philippicorum temporum narratione versarentur V. VI). Pro ea quae cum tractatarum rerum memoria intercedebat Marsyae et patriae
et aetatis societas, locuples scriptor et fide dignus videtur exstitisse IV). ec Atticorum ullum vestigium exstat es XI , nec damno imprimis dolendo, eius libri quo de educatione Alexandri Μ. commentatus est cs. XXVI). arsyas autem Philippensis, Herculis sacerdo. XVI), primum commemoratus circa Vespasiani Traiani Hadrianique tempora XIX. XX. XVI), etsi
quanto post Pellaeum vixerit non constat, tamen haud cunctanter ad posterioris aetatis ea tempora reserendus est, quibus in multiplicem variae eruditionis tractationem subtilemque commentandi exilitatem vetus et antiqua litterarum simplicitas verterat XVII sqq. . Huius acedonicon, quae multa suisse in locorum descriptione videntur XV), haec suit, si testimonio non ambiguo insistimus, ratio, ut inchoatum a Pellaeo opus continuarent, h. e. ut praetermi a Superiorum regum memoria ab ipsius Alexandri . rebus gestis, quarum partem tantum perscripserat
Pellaeus, ordirentur X), libris autem minimum sex comprehenderentur XIII). Quae autem inter haec Philippensis arsyae Macedonica eiusdemque τὰ περὶ Ἀλέξανδρον, quorum quintus liber excitatur, ratio intercesserit, perdifficile dictu est XXV. XXVI). Mythicorum pauca nec aperta Vestigia supersunt XXIII. XXIV), Archaeologiae obscurior etiam memoria est FI).