De Ecclesia Septempedana libri 3 auctore Joanne Carolo can. Gentilio e Sanctoseverino 1

171쪽

Christo conelliaverat, Romam forte adierat, nonnullis ( Italiae regionibus peragratis: Paulus

vero Ilieroso limis captus in urbem tandem (2 perduetus sitit; ubi, absente Principe apostolorum , qui se ad Propagandum evangelium in

alias civitates eontulerat, aliquandiu mansit, auxitque numerum christianorum. Quae quidem commemorans, is sane non

aum , qui Putem Petrum, aut Paulum fuisse, qui semel, et iterum per Italiam diseurrentes Christi fidem .apud Septempedanos Praedicaverint. Ex patriae annalibus sive editis, sive mss.lux ulla ad principia hujus Ecclesiae detegendis minime affulget. Ast, si non longe admodum ab urbe Roma Septempedanorum civitas distabat, ubi apostolorum Princeps arcem religionis eonstituerat; et si ardenti quidem studio ipso curaverat, ut in finitimas quoque regiones, illustrioresque earum urbes evangelii semen diffunderetur; cui mirum visum fuerit, cives nostros apostolorum tempore divina luee fuisse illustratos, alque in eos ehristianum nomen

172쪽

saltem fuisse inlatum a quopiam illorum discipulor Et dum Veliterni ( traditum sibi

a maioribus, aiunt, missum Velitras a Petro apostolo Epaphroditum suisset, dum eodem fere

tempore (2i Ostienses, (3 Poetu enses, Sabini,

apostolorum opera majores suos adductos ad

Christum fuisse, tradunt; et hoc : idem Praenestini, Tiburtini, Narnienses, Interamnenses, Amerini, diepesini, Sutrini, Anagnini, Te racinenses, Setini, Signini, Tu tertini , IIo lani, Ferentinates, Spoletani, Reatini , Assi sinates , Perusin , Aretini, Tiphernates . Cortonenses , Eugu bini, Nucerini, aes ini, Anco- nitani , Auximates, et Picentes caeteri fere omnes (M de majoribus suis narrare Pergunt;

173쪽

63 Septempedani divi Apollinaris, Petri i discipuli,

labore, ac diligentia idolorum superititio nem tolli in oppido suo caepisse defendunt. Uanc opinionem amplexus esse videtur Vedinetus Italiae sacrae editor Nicolaus Colethius. Et sane non in Smiliae i solum, sed etiam in Piceno praedicandi munere Apollinare' fuisse Periunctum, autumant eruditi. Eius ititulo inter nos adhuc insignitur templum. cui iverat animarum procuratio. Illud magnam redolere antiquitatem norunt omnes , aeque ac SermDeae castrum haud longe dissitum . . ubi metium nune colitur uti patronus, atque ubi ethniciis mores: viguisse geminae testantur, statuae ani- .ssae, de quibus porro accuratam dis-

174쪽

quisitionem v neque i instituti mei ratio a me requirit, neque praereptam volo eruditissimo viro , qnem in se hanc Praedivitem, provineiam suscepisse intelligo. Prope civitatem quoque divo Apollinari suit sacrum perinsigne monasti eum templum de vorellia nuncupa

quae Apollinarem penes majores nostros unice spectant , et in quibus, veris germanisque deperditis , minime libet diutius immorari sa- tenduiu tamen , quod, etsi haec opinio esset reiicienda , Septem dani iure semper conte derent, se alicujus apostolorum discipuli fuisse

auditorest. Nam si Neapolitani quoque , Nolani, Capuani, Campani, Etrusci, et Ligures ipsi, vel a Petro, vel ab eius auditoribus (M

(B Urbanus Vl. per suas apostolicas i literas sub datum Romae apud S. Mariam in Trans yberim xl l .i hal. maritistiti. i S s. Abbatibus det Apollinaria de Morellis . et S. Laurentii de Saticioseverino. ae Priori templi pnincipis quamdam excessuum absolutionem commisit. - Turchius sol. 2 Nomen, divi Apollinaris adhuc retinent nonnulla praedia abbatiali ecclesiae adncti Laureniti adiributa. t . A Caraeeiolus de Sare. Mel. Neap. sol. di . . Sl vius M. M. - Monacti Sanei. Capuan. - Giannona his . Disitired by Go le

175쪽

se doctos, quid esset eredendum e istimant: quid de Septempedanis sentiendum putabimus in ipsius urbis moenibus ferme positis, et in consulari via iacentibus' ' Est iam multorum

consensione probata eorum GP;nio , qui, Insubres, reliquosque Transpadanae, et Cis padanae Galliae incolas, aut ab apostolo quopiam aut a discipulis apostolorum Misse ad Christum Perductos, arbitrantur. Aquileienses (s ipsi, Mareum Petri discipulum et evangelistam:

cum Romam veniret, aut in Aegyptum contenderet, Aquileiam pervenisse Probant. Si igitur de remotioribus 'etiam Italiae partibus haec. aliaque 'sunt Praedicanda ; consideranti plano persuaderi hoc idem posse existimo, fuisse inter' Septempedanos homines, qui Christi instituta coli oportere arbitrarentur, etsi radices pri maeva Ecclesiae aetate apud eos Christiana religio non egisset. iEt id erat Petro, eiusque successoribus curae, ut Christianorum coetus ubique i. Italia constituerentur, neque, eos esse dilatos ad

176쪽

tempora inde cunquam credam. Nam in remotissimis quoque regionibus adeo erat Christi religio propagata, saeculo secundo vix incae-Pto ; ut ne vicus quidem esset, iniquo Christus minime coleretur. Anno circiter centesimoquarto aerae vulgaris, teste Plinio iuniore ad Traianum, et in Bithynia is erat credentium numerus, ut, si suppliciis tollendi fuissent, toti provinciae ingentem cladem inerri oportuisset. Igitur ne vix quidem in animum inducere possum , prima fidei fundamenta apud

Septempedanos iacta fuisse a divo Marone presbytero. Sed plane assentior iis, qui in Piee

no, saeculo Primo ad occasum vergente , au

ctas ab eo majorem in modum ( christianas res arbitrantur. Quare debitam Maroni grati

animi significationem studuerunt semper exhibere Septempedani, et fidentes eum auspicem expostularunt , et ejus in sinum quasi sponte sua confugerunt (23. Caeterum vix dici potest, quot novas ap(i) Bernardus Gentilius in dis. Sept. - Calaianus de ecci. Firm. Marangonius hist. Civ. nov. lib. s. cap. II. se) In diplomate Episcopi Camer. ann. Odd. a Muratolio, Lilio . et Turchio relato in app. sol. i S. habetur . Inaescimati east in ( Sanctiseverini ) qui fuit de dote sancti Ara-

177쪽

pullationes Christiani invenerint, quibus sese ab aliis distinguerent, et suam erga Deum religionem , et pietatem explicarent in Proximos. Quare a Clemente Alexandrino observatum est, sacris (2 in literis agnos fuisse dictos, ob simplicitatem , et vitae innocentiam , etiam Probos, piosque christianos. Imo etiam Apo- toti eisdem rationibus et vocati a Christo agni fuerunt, et ea figura expressi a majoribus ti stris sunt, seu in antiquis Picturis quarum nonnullae in caemeteriis i(3 urbis visuntur, seu in lapidibus, quorum unus modo assutus

conspicitur in externis pervetusti huius templi maximi parietibus: nisi verius in ipso Christus agni symbolo denotetur ( Q.

roti .. - Ex parergis notabilibus ad S. decimum iussu Dionysii Pieragostini Episeopi Septempedani anno i d . editis. et ab eodem Marangonio relatis. apparet. apud Septempedanos honorem semper Maroni suisse delatum: et in kalendario. anni tyd2. sub die i8. augusti ita legitur .. S. Maroniare in Melesia cathedrati tantiam aere'. 'min. Ob insignem reliquiam unio ex Mertebris nuper haditae in mimia r cognitione meri eo oris Peracta dia D. Iunii l di . . t J Lib. i. Paedagogi cap. ota trin. i. (2) Ioannes cap. 2 l. . (SJ Boldeitus .. ossem. avra i iamteri de M. Mariiradi Roma. .. Lib. i. cap. 6. sol. 22.(d Idem ibidem. Diuitiam by Cooste

178쪽

Ibi e vivis Domitianus excessit, et Nerva imperium fuit adeptus, Christiani pace tantisper potiti animum ad confirmandos in fide suos converterunt. Erat eo tempore Episcopus Romanorum Clemens, qui nihil praetermittebat, quod ad salutem suorum spectare videretur. Quamobrem vix eos optimis legibus munivit episcopos aliquot, ut est verisimile, ordina vit, eosque in varias misit : regiones. Imo ex priseis Ecclesiae annalibus constat, Pontifices

inde secutos non modo eos constituisse , qui rem christianorum sacram administrarent, sed caeterorum etiam coetuum curam gessisse, eosque omnibus rebus , quibus poterant, haud dissicile quidem, juvasse. Nam, Badriano, et Antonino Pio imperio , atque vita iunctis , scimus, . Marcum Aurelium Antoninum, Commodum, Si,ptimium Severum, Caraealtam, et Alexandrum aequitate in christianos utendum existimasse. Gallienus . sublatis Philippis Decio et Valeriano, ut christianis templa , , et eaeme-

179쪽

teria restituerentur . binis, edictis, mandavit. Simmopere etiam sub TMilo, dein sub Probo, post sub Caro augustis ita nostri , respirarunt, ut non Pauci eorum in aedibus priμ-eipum degerent, jus dicerent, provincias a ministrarent. Iloe statu diu eum Ecclesia suis set, conseqituta tandem ear, ut constantinus Maxentium tyrannum ,bello superaret, atque incUrbem ingressus templa vero Deo exstruidit beret, ac leges soriberet, quibus ethnici noti modo a vexandis nostris, sed etiam a superstitione deterrerentur. Christianis rebus ita firmatis, et a nobis eo quidem expositis , ut

in scopum nostrum contanderemus; quo tempore episcopalis Septempedanorum sedes linstituta; quo harbarorum immanitate eversa; et quo tandem, bellis ac ' factionibus omnino necatis, instaurata fuit, videamus. . Nemo est, qui nesciat, Apostolorum i aevo

episeopia (i fixam aedem. nequaquam fuisse. ordinabantur enim, non civitati unii eiusmodi Episcopi, sed universae nationi; propterea

180쪽

quod Persaepe nee nota quidem erant civitatum nomina. Adde quod viris apostolicis, proinde ut Appstolis ipsis, obsequendum erat, spiritui,

cuius impetu rapiebantur , nec remorandus evangelicae victoriae r cursus velocissimus. iΗine

Porro factum est, ut' hujusmodi episevi re, gioharii. seu apostolici dicerentur. Ilinc, eumdem Protoviscopum Plures sibi, vindicant urbes ; , quum nequaquam Protoepiscopi loco eum habeant, i qui, 'episcopali cathedra apud eas constituta, primus ibi sederit, sed qui Primus eas evangelii luce. collustraverit. Negari tamen non potest, quin, aucto ubique fidelium numero, fundatae cito fuerint ecclesiae, et i instituti

episeopi, qui novam Christi sobolem excipe

i ent, curarentque.

. Ei' vero plures ubique ( 3 episcopatus erecti sunt iam inde ab saeculo secundo , ut de Italia, maxime liquet ex libro pontificali

Ecclesiae Romanae. In eo enim vix ullus est ex Romanis Pontificibus ejus aevi, i cui non Plures ordinati mpiseopi adscribantur. De nonnullis vero Italiae ecclesiis, earumque traditionibus, etsi

Sartius de ecclesiae Eugubinae antiquitate.