De Ecclesia Septempedana libri 3 auctore Joanne Carolo can. Gentilio e Sanctoseverino 1

발행: 1836년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 로마

231쪽

maiestate est, ne illis ulla in re offensam Praeberent , nec quidquid aggredi, et tentare in agro de Cesano auderent, aliudque, quod eis detrimento esse Posset. . Dissidentibus a Lucio III. Alexandri sudicessore Romanis, decessorum exemplo ipse discessit , et Veronam se contulit, ubi mortuus A. C. est anno 85. Eius in locum sumetus suit 85 Urbanus III., qui, nondum sedatis Romae turbis , substitit pariter Veronae, ex qua canonicis ecclesiae nostrae solidavit singularia iura multa de ecclesiis, specialiter s. Seperini Uestilla Mathiticae. Quam sententiam suam suis A. C. cum literis datis anno 86. V. kalendas mali 86 perhumaniter denunciavit. Mox ad colloquium veniens cum Friderico, multa graviter Pontifex conquestus est. Commotus ad haec imperator cohibuit sese, ut Urbanum Pelliceret ad coronam imperii imponendam Ilenrico filio suo. Ast Urbanus secutus exemplum in Alexandri III. id facere constanter recusavit, nisi Prius ipse sese imperio abdicaret. Quaecumque(ij Ex tabulario reclesiae majoris Sanehiseverini. et ex lib. mss. Bemardini Crivellii. de quo in nola. i. capitis semcundi, pag. a 83. Dicit irod D, Coos e

232쪽

tamen ad Gargani prioris, aliorumque in canonica S. Seperini Deo famulantium incolumitatem pertinebant, in iis capitulo nunquam se A. C. de suturum testatus fuit idem Ilenricus cum di. idi plomate lato ured Inlginium anno ST XVI. kalendas februarii, neque illud laedi a quoquam se Passurum, irrogata quam plurium nummorum aureorum, Partim fisco, Partim ecclesiae inferendorum, mulcta ( J. Interim Clemens III. Summo Sacerdotio Praeficitur, tenuitque demum, ut Arnaldistae ad Ecclesiae obsequium redirent. Sed iam denricus a Ponti fiee appellatus Augustus Aenobarbo Patre truculentior erat. Nam rex Siciliae vix salutatus, repente e rege tyrannus extitit, et ditionem pontificiam pene omnem in suam redegit potestatem. Dum igitur Per calumnias, et supplicia omnium bona diripiebantur; Caelestinus III. ad Ecclesiae iura tutanda studium adhibebat. Quod, tametsi existimaret, canonicos nostros Per se ipsos satus esse facturos ; voluit ea

de re (2 literas ad illos dare anno sT V.( ) Ex eodem tabulario. et loco. 23 Turebius in app. sol. d2. Disti illud b, Cc oste

233쪽

idus septembris, ut magis etiam de sua voluntate certiores Leeret, cum id a Pontifice intellexissent. Quare jussit, ut sic fieret, quemadmodum Garganus prior consulebat, id est, ut capitulo integra servarentur jura, quae Roma ni Pontifices , Imperatoresque ei ad tribui mandaverant etiam super ecclesias S. Venantii de Cesriis , S. Angeli de fleriano , s. Nicolai de Submonte, s. Bartholomaei de Ptiliolito, et s.

Stephani de S tempeda. Reliquum diplomatis

erat , ut, canonicos sibi esse charissimos, facile quisque Putaret. Anno insequenti Plorans , ac renitens consecratur Pontifex Innocentius III., qui, mortuo Ilenrieo, Aemiliam, Umbriam, Picenum ar- A. C.

mis recepit. Ipse anno ss. m. idiis mali so suis eum literis datis Laterani ( praeeipuo amore suscepit iura capituli nostri, et magis magisque sua in illud officia exaugere valde eoncupivit. Quibus de rebus omnibus multosuit latius in diplomate loculus; eique voluit

singula confirmare ab antecessoribus elargita. etiam de ecclesiis s. siciae de Palemo, Et S. Idem ibidem sol. d8.

234쪽

2asi

Mariae de Cerrem eum conditionibus adiectis,

obeunte Priore, ritalitas ibi. Arctemneretur , nisi qtaem matreS . . . . Propidisunt eligensim .

Ilaud multo post, disceptantibus de imperio Philippo Suevo, atque Othone Saxoniae duee, Innocentius III. causam adiudicavit Othoni IV., eidemque post Philippi mortem imperii insi- A. C. gnia imposuit. Ast ei minime in pactione ma- 2os nenti in Concilio Romae habito anno 2os imperium est abrogatum, atque ignominia anathematis addita. Tum Albertus Prior, ut homines strenuos sibi devinciret hisce novis in rebus . Affrico comiti, et Nupo, viris et Pro- A. C. bis et sortibus, apud nostros commodari an-

tace summopere optavit , ut illos in omnibus vindices capitulum experiretur. Sed Germani Proceres, Pontificis auctoritatem secuti, Frid riciam II. regem Siciliae jam Caesarem creant; et hinc certior sum factus, Othonem ipsum ad oppidum nostrum cum armatorum manu

235쪽

se contulisse, ( ex diplomate dato apud San- A. C. ctum Severinum anno die 8 novembris. 2 ii

In eo, quae fortunas, et dignitatem canonico-rrim ornare atque augere Possent, ea liberaliter imperator complexus. est. Imo curavit, ut eorum iura a quacumque offensa essent tuta. aegre sane legimus anno 2 3. , Attonem episcopum Camerinensem canonicos Provocasse ad tertiam Partem oblationiam altariS S. Severitii . . . . decimae .... et moratiarii sibi Per, solvendam , et voluisse ordinationi canonicoriam , is in aliis Sta viscopatus, interesse. Cum Perspecta canonicis tum esset Severini

Ugolinii Alti prioris virtus ; eum ad episcopum misere, a quo consilia, mentemque omnem capituli in tractandis rebus episcopus intelligeret. Quare ab Attone Prior ipse petivit, ut Maga- Iollio, et Paganellio iudicibus totum negotium adduceretur. Et ipsi ex composito mandarunt, ut viscopus consimctret, quem Prior, et canonici in ecclesia s. Severint eligerent, Sιne Sm- piamine et ut decimas ex IIugonis, Todini, et Acceptantis episcoporum diplomatibus obvenientes antistes non peteret et ut de mortuariis quo iti) Marangonius loco eit. lib. S.

236쪽

cumqtae Praecutiam viscutis faceret priori et canonicis , Osi deberent obserυαre. Sunt ea de re tabulae obsignatae anno recensito, et satis prolixae in tabulario ecclesiae nostrae (l). Ilaec inter Brennus Romam advectus, Issonorio III. auctore, Iolem filiam suam, IIieroso lymae reginam appellatam , Friderico Augusti nomine iam honestato in matrimonium dabat, ut dotali sacri regni titulo auctus majori animo sacrum capesseret bellum. Sed frustra inustitit Pontifex, ut fidem exsolveret de expeditione suscipienda in Palestinam. Quare ubi Gregorius IX. fuit Pontifex consecratus; Fridericum admonuit, ut, quae voverat, tandem susci-

Peret, et adhuc tergiversantem mulctavit anathemate. Itaque Raynaldus ejus vicarius patrimonium Ecclesiae. violenter invasit. Neque tamen minus eluxit rebus in nostris cura Pontificis. Nam diplomata Alexandri, Clementis, Cae- A. C. testini, Innocentii, et IIonorii in unum provi-

228 dit (2 redigenda, et anno 228 idibus augusti sub datum Perusiae' mandavit, ne quid

(23 Ex tabulario capitulari.

237쪽

posthac ab infensis hominibus detrimenti eapitulo inferretur. Neque solum Barthulum pri

rem, et eanonicos, universamque domum suam

in fidem recepit, sed ' omnibus etiam in rebus, quae ad canonicorum dignitatem in meo territorio , et hominibus , quos ipsi habebant in curia Polioliti, pertinerent, pontificiam , nullo tempore voluntatem illis defuturam signifieavit. Interita majore fama, quam gloria Fride- rieus e Syria revectus haud aegre veniam a Pon- tifice, et imperiit titulos impetrabat. Nec mi-ams elucebat rebus in nostris amor nobilis viri Leonardi, seu Servantii Radivisit, quem MMeeratenses inter selectissimos viros, m tumque splendidissimum vicariorum cooptavin A. et rant anno i 235. Sed brevi imperator ad in- 235 genium rediit, et Ecelesiae infensus 'Guelforum, Gibellinornmque factionibus foedum in modum laceravit Italiam. . Mortuo Priderieo , et Conrado Ie imperium assectante . fidelium communione diecto; Siimmus Ecclesiae Praeses constitutus suit Alexander IV. Concordiam provinciae nostrae ipse Peroplans suum ad ham rectoeem misit Anni-

238쪽

halitum 'rasamundi, acturum de integris eret,siae iuribus immaniter direptis a Pieret valle de Orio, qui vicarium generalem Italiae pro Mansredo gerebat. Ad ipsius Alexandri aures

Pervenerat, Potestatem nostrum canonicis, aliis isque ecclesiasticis viris , nova inusitataque onera imposuisse. Quae cum eiusmodi essent, ut Pontifici ferenda non viderentur: misit in A. C. Oppidum episcopum Nucerinum. Mandaverat ei

25T auis eum literis ( datis Laterani anno 25TV. nonas martii , ut auxilio suo capitulo pra sto. esset, omnemque operam adhiberet, quo Potestas celerius jussa Pontificis conficere posset. Sin aliter oppidum hac in re gessisset, exploratum ei esse voluit Alexander, eam se

rem non laturum.

Sed adhue tempora erant insensissima , et nonnisi magna cum molestia percipere debuerant Romani Pontifices, ab improbo scelestoque Manfredo in ' Marchia Aneoni fana , et Aemilia admitti quotidie insolens aliquid. Quare Carolum Andegavensem comitem utriusque Siciliadi regem Romae inaugurari iussit Clemens IV. Mox gratulatus est ei ob victoriam de Mansredo, Pa-

239쪽

ramque eontinuo EreIesiae donatam, lyrannide omnino depulsa. Antequam vero postrema haec transigerentve, allatum ad Pontificem fuit . Perusiae adhuc morantem, canonicos in Cruei-gerorum iura ecclesiam sancti Severini de ponte cessisse , et cum eis quorumdam bonorum permutationem iniisse. Et quoniam ipse amabat A. C.

utrosque , suis ( eum literis datis anno 265 265

existimare illos plane voluit, quae ad contraetus firmitatem pertinerent, ea Pontificem rata semper habituraim. Quamvis Pontifices inde secuti operam dedissent faetionibus Guellarum, ac Gibellin rum extinguendis a tamen bella intensius re cruduere. Et eum nollet alter alteri concedere:

litem dirimere in Marchia Anconstana Rambaldus comes Trevisi, Pontificis militum ductor, A. eupivit. Sed Paulus Ursinus in armis plus idos spei, quam in aequitate rerum reponens , vi quam jure in Romanam Sedem agere maluit. tiae de re tota Carolum Siciliae regem Pontifex magnopere est hortatus, mitteret viros suis eum militibus, ne quid ex Romanae Ecclesiae iuribus ulterius in Marchia deperiret.

240쪽

Mandavit insuper Stephano C hunnae; omni

studio curaret , ut animorum motus reprimerentur. Ipse vero nec de oppido nostro conqueri , nee in illud gravius aliquid decernere coactus fuit , ope semper adjutus ( Malpilii e Pitino , Nicolutii domini Raynaldi, Thomae Thomasutii , et Maronis Alberti, (2 militum

sane strenuorum. Sed quo in loco canonicorum tunc essent res ProPter eorum audaciam, qui eollectis exercitibus omnia permiscere aggrediebantur , ex iis , quae dicemus inno

tescet.

Lugduni Pontifex ereatur Iacobus de Ensa , qui Ioannem XXII. se voluit appellari. et armis crucesignatorum Picenum compescere duxit. Tum, ne aliquid excitari ipse audiret imter nos, edicta gravissima proponebant Gabiit ius , et Smedutius fratres , operamque dabant

armatorum manu, ut omnes Pontificem timerent.

A. C. Quare Ioannes (3j suo cum diplomate dato. 32 Avenis ne anno 32 VII. kalendas . ianuarii

SEARCH

MENU NAVIGATION