장음표시 사용
1쪽
Nationat Enoorum nidor in Humanitios
3쪽
5쪽
7쪽
A D. XVI. . OCTOBRIS A. MDCCCLXXVIIIVSQUE A D. XXIX. M. MARΤΙ A. DCCCLXXIX
9쪽
ureus libellus est Taciti de Oratoribus et cuius elegantia sermonia et Sententiarum subtilitas iram legentibus uounditatem asserat sed tamon idem pluribus indiciis ingenium luxurians ne satis maturum prodere videtur, stilum autem ad Ciceronis illum quidem imitationem formatum sed non acri ubivis iudicio subactum aut cerio decoris seus temperatum. Quod ut probe ac penitus perspiciatur, pluribus de causis studiose agendum est, sed ea praecipua, ne proeliu errore lapsi librarios arguamus causamque corrigendi arripiamus in iis, quae auctoris culpa admisit. Cuius generis nonnulla hac prolusione attingemus brevi et speciminis loco, non ut exhauriamus materiam sed ut gnavos adolescentes, quorum hae causa maxime scribimus, ad hanc rem curiosius indagandam incitemus. i. Itaque Secundus et Aper ubi Matem cubiculum intrarunt eumqtie sedentem et Catonem tragoediam pridie recitatam inter manus habentem offenderunt, Secundus atomum increpat his verbis c. 3, 4 nihilne te fabulae malignorum terrent quo minu ossema Catonis tui ame3, an ideo librum istum apprehendisti, ut diligentis retractare et ublatis i qua praτae interpretationi materiam dederunt emittere Catonem non quidem meliorem re tamen ecuriorem ' Cui illum ita respondentem facit Tacitus Tum ille lege tu quidem quid Maternua ibi debuerit et agno8ce quae audisti; quoda qua omisit Cato equenti recitatione Thyeδω dicet, hanc enim tragoediam dispo/ui iam et intra me ip8e formavi. Prima illa verba Materni legec tu quidem quid Maternus ibi debuerit, in quibus quidem praeter codices de Seebodit coniectura Schopeno recepta addidimus, gravi reprehensione Nipperdeius corripuit: non iniuria neque nos acuti hominis1.
10쪽
iudicio repugnamus aut interpretandi artificiis sallere inscitiam orationis studebimus; sed dum fatemur non laudabili modo misceri et in unum conflari sententias duas
quas aegre concilies, ipsum incusamus scriptorem, neque adducimur ut ratum habeamus audax illius viri docti conamen multis probatum, quo cum haec tantum Tacito relinquat tum ille 'leg 'rinquit A libuerit et agnooce quae audiali cogitandi quidem severitati recte consuluit sed damnum damno reparans simul verba illa quid Maternus Abi debiae it gravia et hanc lenem Materni indignationem ximie docontia sustulit. Et quid exempta levat spinis de phiribus una Cum enim Aper
sermonem excipiens in hunc modum orba faciat: Adeo te tragoediae istae non attant quo minu Omiari orationum et caum ruma ludii omne tempti modo circa Medeam, ecce nunc circa Thyeδtem congumage eum te tot amicorum cauδae, tot coloniarum et municipiorum clientelae in forum
vocent, quibu viae Ueceris etiam gi non novum tibi ip8 negotium importa/heδDomitium et Catonem, id egi noδtra quoque historia et Romana nomina Graeculorum fabulis aggregare8, miramur rursus hanc orationem nec ipSam prudenter compositam et parum ad
Materni sermonem accommodatam. Nam si noli bat per quod licebat univorse loqui Comissis orationum studiis omne tempus circa fabulas consumas'), sed exempla ponere maluit, non Medeam praeter opinionem afferri sed ipso ducento sermonis itinere Catonem cum Thyeεte copulari oportebat 'modo circa Catonem, ecce nunc circa Thyestem' Dein idem extollit causarum militudinem, quae Maternum in sorum vocent, quibus ille vix par esse possit etiamsi quis non expectaverit dicturum misso nullas tragoedias faciat', ille vero ait 'etiamsi non Romana Graecis aggregaro fabulas instituerit'. Quasi vero Maternus melius satis facere forensi labori posset, Si pro praetextatis Graeca tragoedia componeret erunt haec noso si qua sunt leviora in illis incommoda mom coniecturis domanda arbitramur, sod culpae damus scriptori, qui cum maternum in miroque genere tragoediae elaborasse exemplis declarare parque pari aequa lance respondere vellet, sententiarum necessitatem sarum iuravit nec illud satis attendit quid sermo malivo flumine labens posceret aut ferret.
No illa quidem verba magnam stili aut diligentiam aut peritiam produnt quibus per suam Materni accusationem orditur . 5, 12. Et ego enim, quatenua arbitrum isti huis invenimtis inveniri libri: cf. 4.7), non patiar Maternum orietate plurium defendi, ed ψεum olum apud οὐ eo libri
arguam, quod natu ad eloquentiam virilem et oratoriam qua parere imul et tueri amiciliaδ ciscere nec δitudine8, complecti provincia po88it, omittit tudium, quo non aliud in civitate no8em et ad utilitatem fruetvoελε vel ad voluptatem iucundius vel ad dignitatem ampliua vel ad urbi famam pulchritia uel ad totis imperii atque omnium gentium notitiam illu8triu eacogitari potrat.