장음표시 사용
11쪽
inconsiderantia haud vulgari ap. Dind. ad v. 624:ανη ἄφαντος ἐξ 'Ami κου στρατουαυτος Τε a τὰ σπλοῖον relatum est praemisso etiam salso lemmate ἄφaντος, quamquam in ipso scholio τὰ Dag αντον legitur. Praeterea omissa sunt σχοι Ira at ad . 268, 269, alia, quae nunc e V. Heu 8d. ed. Agam suppleri possunt in aliis solio Iliis Triclinio omnia tributa sunt quorum pars vetustior est, ut v 306, 389 512, 7 16 al. Contra schol. v. 49 male inter Vetera conlocatum est cum sit Triclinii cod. Vind. . e. v. Heusd a s ετ.). Denique addendum est, indorfium cum
non nisi eam scholiorum partem dederit, quae in marginibus codicis cripta est, maiorem numerum corum quae cum se holiis Medic eis concinunt omisisse namque quod saope fit hic quoquo factum est, ut eiusdem corporis scholia alia in inargine scriberentur, Ilia, nec solum brevissima, inter tineas neglectis igitur iis quae non in margine scripta sunt Dindorfius
'viginti et sex scholia Medio eis similia dedit in codice octoginta sero leguntur. Ex quibus intellegitur, calculos a Dindorfi l. l. p. 29 seq. subductos die Zah diose Scholienaetragi 121, vo welchen 1 aus die in de medic eisclion Handschrist rhalieno 402 Verso, di libri genisus die jet2 in dersei ben set,lenden artieen de Stuckes fallen. Voncienen 1 Scholion sind 26 aus de medicet schen Handschris entnommen, thetis voli standi und wortlich. thetis
a bringe mare e. q. sec. ex omni parte esse inanes. His igitur praemissis scholia codicis Farnesiani Triclinio vetustiora ubi conserri possunt cum Medicet conferamUS. Agamemn. V. 1081 ad verba Cassandrae:
num in illis o stoλις intellegebat paene non' at scholion utrumque Verbis ἐκείνλὶν ra agro λειαν incipiens iisdem ingredi vestigiis videtur itaque originem quidem harum ineptiarum
12쪽
mihi videor intellegere nimirum grammaticus Mediceus cum legebat ἐκείνην πώλειαν πρ ίτον Ουμαι την τῆς δουλείας, δευτερα δε την του θανατου Voce που ta deceptu vocabula προ - την et δευτερα perperam interpretabatur primariam et ecundariam . itaque cum sibi videretur legere: captivitatem altero quod nunc instat maius habeo damnum', hanc sententiam etiam fortius redditurus ἐκείνην, inquit, ἀπωλειαν si oνco οριγ ια την τῆς δουλείας, υ ην νυν, qui
bus et a sententia scholiastae et a poeta prorsus aberravit. Ergo hoc codicis Farnesiani σχο- λιον παλαιον reapse et vetus est et votustius codice ediceo, cuius grammaticus ea ipsa quae eod. Farn aervaVit perperam interpretatus ineptias suas scripsit, ex quibus ne edi pus quidem elicuisset illam quae in cod. Farn legitur explicationem. Agam. V. 260: κω σεβίουν σον, Κλυταιμνήστρα, κρατος δίκη γαρ εστ φ υτος αρχηγου τίειν γυναῖwἈρηι coθέντος χρσενος θρονDυ. in cod. Farn hoc σχολιον natato legitur:
ad quae indoinus: nur die lotgton orto sin aus dem Med. Scholion entnommon'. in hoc scilico hae tantummodo leguntur verba: παρόντος ιεντο ου δε συντυγχανειν υτΓ. iam haec ipse consideres Velim quid dicant, si non praecedunt Verba βασιλεcυς αποδη ιουσος. nimirum παρόWro ad vocem βασιλεco refertur quae in verbis a vetere scholliasta praemissis legitur, et παροντος ιεντο scripsit, qui modo scripserat nody73ιουντος κείνου est igitur manifestum haec excerpta esse ex integro Vetere scholio cod. Farn. quod postquam grammaticus Mediceus legit, ex moro suo alteram tantum partem exaravit cogitando suppleta altera quod
bene intellegens Victorius sive Stephanus fuit , additis e cod. Farn quae ibi praecedunt, scripsit Dindorfius hae Robortellio dedit, qui iii nisi verba schol Medic habet): ν γουν ρη-
sic enim ille scholi: Med Icea ubi corrupta vel manca videbat ex aliis codicibus corrigebat. Simili modo grammaticus Mediceus ad Prometh. v. 409:
απολε ιος δε γε πολε ιος, rosea I Oριμος haec tantum adscripsit: πορι/ιος αυτοις
quae quomodo quis scripserit vix intelleges nisi adhibitis scholiastae A verbis:
τοις ἀδυνατοι ἐπιχειρων και πορι ιος αυζοῖς. ex quibus cum grammaticus Mediceus haec ultima πόρ si αυτοὶ excerpebat, ex iis quae legerat pronominis Vim Supplebat cogitans secum πορι lio αδυνατοι i. e. αποροις. Sic etiam tu Agamemnonis loco quae scripsit in iis nituntur quae in scholio cod. Farn praecedunt. Praeterea cum nil nisi παροντος μεντοι οὐδε συν τυγχανειν avxῆν dabat, brevitati studens τινα cogitando supplevisse videtur pro subiecto quod vetus scholiasta scripserat rectura et quod explicando addidit καὶ τον τυχοντα, quae p. indors in και τα τυχοντα corrupta sunt tamquam praecederet ' omnia'.
13쪽
Sic vera rerum ratione in locum opinionis praesumptae restituta in ceteris quoque plerisque facile intelleges scholiastam Medic eum e vetustioribus scholiis nobis servatis transscripsisse sua et excerpsisse. Agam. V. 11 3:αντ δἐ θεσφcuco τίς aracta φατις βροτοις στελλετae; aκων περ δια
nihili sunt neque enim ἐοικεν in scholiastae verba irrepsit no que Robortellius quicquam intempolavit, sed quod didit e codice suo edidit idem in cod. Mon. 91 legitur sed vetus sehOlion, quod gr. Med. cum vocem Let non intellegeret tam misere transscripsit, recte Scriptum legitur inter σχολια παλaιά Od. Farn.: εοικεν υς Dco ευρές ai a ητεῖν εἰ γέγονέ τις ἐνθάδε auto φονος. Ac vel minutissimae verborum inter Modicea scholia et Farnosian discrepantiae illa ine iis quae in his servata sunt provenisse ostendunt, s. quae a v. 11 30:ου os 7r Gatse αν θεσφατ υνον ὐφαυν ἄκρος εἰναι, κακευ δέ τον προσεικά .co Tόδε.
14쪽
in eod. Farn adscripta Sunt: ου λαγνετσομαι, φησi, φιαντις ἄκρος εἶναι επιγινωσκών τὰ θέσφατα. cum schol Medic. :οt αλa ονευοφιαι ιαντις ἄκρος επιγιγνο σκευν τα θέσφατα sic cod. et Gud Rob. Vict., omissa Scit. Voce εινat. Dind. de suo Lrιγιγνώισκειν scribens ne sic quidem orationem
rostituit). vel . 207: βαρεi δ' εἰ τεκνον δαιξco. schol cod. Farn. non habet Dind.):7rλεico οἶκτος sint, φηsi, διὰ το τεκνον. schol Med. :πλεin οἶκτος sic scripsit, hinc in G. πλεῖον οἶκτον διὰ το τεκνον. Denique hic quoque ut in ceteris fabulis scholiastam Mediceum ubique e pluribus lauciora excerpentem deprehendimus. quod longum est adcuratius persequi pauca exempla sufficient, cf. Agam. V. 273:
neque enim quae indorfius permutatis inter se duobus scholiastae Modicet scholiis huc rotulit Verba: rio sis δέπω ιετο ιένεον νεοσσιον ad lunes locum tertinent, sessi ad Ἀρ ratiχco in
15쪽
schol cod. Farn. hinc p. Vict. non quem Dind. dicit Roborti, qui nihil de i. v. habet): Deo Axis νου To 'ses aior, εν is Us - ο Ερμῆς. eod. Med. ορος 1 ιινOD. Similiter . 303 ρο et 'his' fri λαγο rna schol Med. Ορoc Μεγαριδος schol cod. Farn. non habet Dind. : b. τῆς Ιεγαριδος, εἰς is γε πλ&νωνTal. Qui plura desiderat, conferre potest scholia a v. 21. 23. 36 1117. l. Quae indorfius in gulis locis adscripsit, merae opinionis explosae sunt repetitiones, in quibus ne recte quidem scholiastae Medice verba transscripsit v. o. a v. 21 ubi ad σχόλιον παλαιον cod. Farn. δε i
Wiedorholu nidos Med. scholion δε - πορσόν scit in cod. Med. non legitur vocabulum ἐν- Tai cta, quod Victorius e cod. Farn. e Victorio, non monito lectore, Dindorfius addidit deest etiam in G. Moti Rob. . Et ad sequentia: OR Las Irthez ς νακτος Wιρε ὁ διδοῖς hi ιν cI 0Φυγνὲ Πιεραν monuit de spllior Scholiasten rhenni man an de Gebrauch dos Alectivum p 0rat γνης, melchos de hirchlicho non violen mittet alterii chen Schrinstellern ebrauchlicli si nempe
quaecumque in cod. Med. leguntur temporibus Valde antiquis a grammaticis Alexandrinis seripta sunt). De Med. Scholiast emerkte u νυκτος .sιερήσιον los ἐκ νυκτος 1 ερa r sti δεδους - at ne haec quidem scripsit, sed inepte exaraVit ἐκ νυκzος , ἐρραν s i dot σιν, quod Victorius correxit Rob. δουσιν, o codice suo, Sic etiam Mon. 13. Sic igitur in codice recentiore s. XIV scholia codice ediceo s. XI vetustiora repperimus nimirum hic quoque in commentarios incidimus, ex quibuS grammaticus Medi ceu sua hausit, i. e. scholia A quae linea directa, ut dicunt, commentarios Vetere contingunt, e quibus scholiasta Medicetis non nisi transversa linea pendet quod alias adcuratius explicabitur nunc de scholiis cod. Farn pauca addo. Vetus quom iuvenimus fons est, qui in fine Agamemnonis, ubi eo dices nil nisi: rρotis 1 σύ s azceres ν τωνδ' LGIMατων ...
exhibent, eo diei Farnesiani σχόλιον grai reiόν praebuit is Q, I si, Milis κρaTουνεες τ υνδε Tων δ υριατ υν lao Gὀ1 εcta Taraci ' cit Tox καλεος. in quo duo quae e verbis poetae exciderunt vocabula ἐγει et καλως SerVata sunt. Nec ad solum Agamemnonem hic codex scholia vetusta servavit. Sed intiam ad Eumenides nam ad
16쪽
σταλαγ/ιὰν interpretatio est scripturae quam Burgestus primus coniectura dedit λίβα os Pors. V. 613 λιβασιν, schol. σταλαγριοῖς Suid λιβας, o σταλαγιιος τῶν δακρHυν, Hesych. λιβαδa, στα- γονα λείβco στα co, al.), cuius vocis rarioris cod. Med. litteras initiales AI, in in corruptas,
antistr. 1raνώλεθρος δ' υποτ αν γένοιτο sententiam quidem scholiasta Mediceus explicat verbis: Πλει, φησi' ο δαιμco ἐπὶ τεὼ δίκν κακως πασχοντι, nisi quod pro his inepte re τέ αδί-χ. 9 πασχοντι exaraVit, sed ipsum Vocem a poeta adhibitam vetoris scholiastae quae non in cod. Med. Sed in Farn legitur particula servavit: Θερ ι λῆγ. Θεριιο verse quae interpretatio sic in vetustiore codice Superscripta: θερμοι σφγελα δἐ ab co ' νδρὶ θεριι μprimum in verba poetae inrepsit. do in etiam ho tro suadent in quatuor syllabas dilatata est. Idem . 163 actum est, ubi quod cod. Med. habet: To aDTa ὁρωσιν οἱ νεcoτεροι θεοὶ
Hesych. περα, πλέον); hinc in schol cod. Farn deest ap. Dind. legitur: rei τὸ δίκαιον. namque rei genuina Vocis περ interpretatio est Hesych. περ λόγον, rei λογον et υχυπερ αλογo i. e. ουχὶ περ λογον, D Drei λογον Quanam ratione incholiasta Mediceus his Scholiis vetustioribus usus sit, cerni potest etiam in V. 152: νέος ὁ γραίας δαβιονας baΘ πILasscs,
τον ιητραλ ίαν δ' ἐξέκλε 'a ευ θεος. ubi in cod. Med. margini adscriptum est: συλλny ιτικευς, quod quid sibi velit vix intellegas neque etiam lemmate quod praeponi inde a Victori solet: 'οκευσιν πικρον συλληπτικ so edOeearis, sed vetustius ex quo grammaticus Mediceus hanc unam vocem excerpsit scholion de voce μητραλοίαν sermonem esse ostendit: συλληπτικco δει λέγεσθαι το ' μητραλ/ίαν. Sic quoquo te verteris, vulgarem de scholiis Medicet doctrinam e sola codicum aetate adreptam falsissimam esse intelleges. - Sed haec nunc hactenus.
17쪽
Adpropinquantibus sollemnibus semisaecularibus Virorum eximiorum animum subeunt imagines qui in hac Univcrsitato olim suae quisque doctrinae antistites suorunt. In quorum memoria recolenda equo vivis sontibus fovenda non minima horum qui instant dierum festorum versabuntur deliciae. Ac de uno illorum qui inde ab ipsis huius academiae initiis per quinque lustra scholis Bonnensibus variae doctrinae copias dispertiebat, ut aliquid novi ineditique promere possim, oechingi nostri comitas mihi largitur qui cum ceteras chartas omnes ab Augusto Gulielmo a Schleget amico sibi relictas tum magnum sub signo habet epistolarum
ad Schlegetium datarum volumen quo litterarum Germanicarum historia saeculi decimi octavi exeuntis et ineuntis decimi non mirum quantum conlustratur ut sperandum sit fore ut hic παντοδαπῆς στοριας θησαυρος neque diripiatur umquam nequo etiam aliunde subripiatur, sed in aliquo Germaniae θησαυροφυλακιεν utinam in huius ipsius nostrae academiae Rhenana bibliothecal cum ceteris Schlegetii reIiquiis condatur conserveturque integer nimirum ea huius viri inter aequales auctoritas fuit eaque doctrinae copia atque varietas, ut cum plurimis illius temporis viris inlustribus commercio litterarum quo consuetudine uteretur continuis ut harum epistolarum lectio et iucundissimam nominum desideratissimorum suppeditet recordationem et multas rerum hominumque rationes reconditiores palam proserat, Occultas aperiat.
En litteras Bartholdi Niebuhri item olim nostri ex quibus intellegitur quanto studio vir egregius ex vitae publicae aestu ad huius academiae recesserit umbram otiumque. Cum primum
enim innotuit Niebubrium scholas habiturum esse Bonnenses, Schlegetius, huius Universitatis t. t. Rector magnificus, ilico has ad illum litteras dedit honestissimas: Enor Hochwohlgeboro bitto ic iam Erlaubnis dem hademischen Senat und mei nen 1mmt- lichen College voranei te et dilrsen, indem ch Ihnen personiich und in meinem ignenNamen mein Freude liber die achrichi egeuge, et che ic gester amitic dure ein Schreibe des Oniglichon Ministerium empsing das Sie geneigi ind, hier offeniliche Lehr-