Ossa temporibus Homericis esse diis oblata [microform] : Abhandlung

1쪽

Nationat Enoowmont for tho Humanitias

2쪽

Tno institutio rasorvos in risntrio refusa io accopi acopy ordo is in iis ludumant, fulsi limanti inmorosrinoulo involva violationifana copyriunt lain.

3쪽

Homericis esse diis oblata.

5쪽

orae

ta e

si Z

7쪽

aber das

am rara August

in Eu deae

am' omittage de 30 Augus Stat findenden

seteruenera manumina aer Ahiturienten

9쪽

Ona temporibu Romericis erae viis oblata.

Monstat inter omnes, magnam et fuisse et esse eruditissimorum dissensionem hominum, disceptantium, utrum Victimarum semora una cum arae, an Ossa tantum in aerificiis, quae apud Homerum deseripta legimus, oblata sint. Ut nimis sit mihi arduum, arbitri partes hae in re suscipere, tamen ad quaestionem solvendam pro virili parte conserre studui. Disputationem autem meam ita dispertiam, ut primum de forma oeum ριζρους, μηρια, quibus poeta sacrificiorum imagines effingens uti solet, tum de earum vera atque propria significatione agam, denique reviter exponam, quae de illis sacrificiis existimatio proxime ad verum accedere videatur. Primum illud excutiendum est, quid sit μη Verbo, quod ab altero derivatum est, eadem vis subiici debet, quae est principalis vocis, additis certis finibus terminisque, quibus aretius eircumscriptum est. Notum et apud omnes est pervuia gatum Tamen horum vocabulorum quaedam reeenseamus et, quibus syllabis notae in iis appositae sint, consideremus. i. Loς, οἰκέω ακος Verbi haec vis est, ut notione universa et ommuni sedem et domicilium signifieet, id quod luce larius olligi potest ex versibus II 6, usu sqq. quibus Hector eoniugem in publico ommorantem admonet:

His αυτος μετα τους δηιο γλθε διος οδι σωυς. Ρlures etiam Ioci afferri possunt, quorum maximi momenti esse puto versum, quem

10쪽

quo Ioeo Penelope affirmat, se sua ipsius et famularum pera ustodire et observare, Gieunque sint per totam domum perficienda. Inde lux assertur versui 598. ibid. t συ δε λεξε τψ ἐπὶ μιν, quem versum Dammius in Lex. Hom. perperam interpretatus est contendens, ἄκου vocem angustius hoc loco Valere, eique notionem eius conclavis sive ubiculi subiiciendam esse, in quo enelope cum Ulixe ad focum sedebat. Id enim erat tri

quam vim voci Lo subiiciendam esse postquam demonstravimus, nee alius consideremus locum Il. 24, Ti. r ἐρ- Πρίαμος δ' οὐ ille ota ,

mi onserimus v. 572.r

Uiroque Oeo tentorium Achillis οἶκος vocem intelligere apertum est quod si eius

deseriptionem, quae est apud Homerum, accurate perpendas, Videas, quale et u mspatiosum fuerit. Versu enim Tl sqq. poeta prodit, Priamum regem per illud tentorium permeasse et in eam partem venisse, ubi Achillem eum Automedonte et Alcimo, carissimis duobus sociis, reperisset ceteros eius socios seorsum . . in alio conclavi commoratos esse. Divisum enim erat in varia ad varios usus destinata membra, id quod summatim exponitur versu 12.:

praeterea etiam per singulas species, ex quibus poeta de diaetis famularum v. 582. mentionem facit, neque v. 643. mittit, Achillem socios servasque iussisse Priamo eiusque comiti lectos ubiculares sternere Is αἰθουσρ, quod erat domus Vestibulum, ibique Troianos illos duo decubuisse, quum Achilles ipse in recessu tentorii, ι ιυχψ κλισινγ v. 675. dormiret. Neque deerat in hoc tabernaculo culina, in qua caro Digebatur non enim dubito contendere, in eo assatam esse vem, cuius mentio sit v. 21 sqq. In universum igitur dicendum erit, Achillis tentorium eius modi suisse, ut domos et regum palatia in Homeri carminibus descripta invenimus.

quid autem dicam de olyphemi yelopis antro, quod idem d. 9 478. λος

dicitur Num recte a vate eo nomine appellari potuit Nemo infitias eat, rem sic se habuisse, qui perpenderit, id antrum complura stabula complexum SSe, ne--