장음표시 사용
21쪽
notissi--. Eaque persona propria erat Alossanis, alienissima a palliatis, quarum species et eondicio tam divina erat ab illis, ut ridendum se praeberet, qui, quod Trimale si Peleonii facit, omoedos cogeret Atellam faeere Satyrie. 53. . Nam
in eomoedia personae ad veram ultioris vitae formam exprimendae et omnibus, quibus hinees et arietus Iominum produntur signis, euam occultioribus et quae
communem visum sallere soleant, distinguendae erant Atellanae satis erat, personas quasdam in Ia aliqua corporis animive deformitate conspicuas ex vita agresti desumptas, deformibus earum lineamentis in immensum auctis, ridendo propinare. Quae eum ita sint, nihil, puto, invenietur, quo Horatius iudicium suum de Plauto sortius pronunciare potuerit, quam quod comicas personas tanquam Atellanicas Bb eo tractari, eumque in parasitorum genere plane dossennum quendam esse dixit. Si licebit, comicum poetam, qui serie in aceto homine proponendo omnes urbanitatis sine excesserit, ita obiurgare, ut eum in hae persona sannionem et eurram, vel, ut significantiore vocabulo ex Atellanis nostri tam eis Petito utar, artisinum Bllere dicamus. Poetam nam tamq-- suarum sabularum actorem ab Horatio produci, etiam quae semiuntur ostendunt, quibus ipse Plautus Pulpita percurrere dieitur ). Ac profecto parasiti persona ea esl, in qua Plautus omnem veritatem et verisimilitudinem liberrime eludit, atque amem, voracitatem, luxuriam horum hominum ita amplificat, ut belluam, non hominem te spectare redas. Exempla
nunc prostant Ergasilus in Captivis, Curculio in Curculione, Saturio in Persa, Gelasimus in Sticho qui quod se Aet. I. c. III. v. 38. propter famem nunc in iecotrogum vocari dicit, referri nuper poterat inter vestigia Doricae comoediae a Plauto expressae es Parasitus piger, quae olim inter Plautinas fabulas habebatur,
' Dum simili exempIa quaero hominum feenteae personam nomine appellatorum ropportune admoneor Demosthenis, Aeschineis ipsum Οἰνομαον τον Κοθωείδην appellantis, quod ille hane personam in Courtensi theatro suseverat, de Cor.
22쪽
tota suisse videtur in hoc morum genere deseribendo die autem, reum vix ero, quendam e Plauti parasiti proprio nomine OSSennum diotum statuas, vetat, praei structuram orationis, diversa palliatae et Atellanae origo et ondicio et antiquoetuis in servanda peculiari artis cuiusque forma constantia. Poterant quidem, quod Horatius reprehendit, Atellanici mores introduci in palliatam sed abstinendum tamen erat in palliata ab Atellanicis personis et nominibus. Itaque Horatius consulto parasitum inter Plautinas personas extremo loco, qui in gradatione summus est, ponit, quod in eo illaeum fabularum vitium manifestissimum est. Quo saelo iam de omnibus Plauti personis iudicium sertur, non adstricto soceo eas pulpitum
Percurrere, id est, ertos sines, utra quo quaeque persona coercenda sit, et tenuia morum et ingeniorum discrimina parum observari. Cuius negligentiae et socordiae veramne causam oratius in ultimi Versibus, quos supra posuimus, aperuerit, huius loci non es quaerere sed iuvabit in fine eam versuum formam apponere quam disputando essicere studuimus
uti aeto partis tutetur amantis , hebi, O patris attenti. Venonis ut insidiosi, Quantus sit Mossennus edaeibus in parasilis, Quum non adstricto Percurrat pulpitia socco: Gesta enim etc. Imperfecta tamen relinqueretur haec disputatio, nisi Dossennus poeta, quem ex Horatii epistola exturbavimus, qui homo fuerit et quomodo in societatem eius nominis Venisse videatur, explicare conaremur. Qui fieri potuerit, ut hoc Atellanicae personae nomen certorum hominum seret cognomen habemus autem praeler hunc Fabium Dossennum etiam Rubrios Dossennos in numis familiarum quos vocant): sacile est coniectura assequi. Atellanae enim fabulae cum domesticae essent, non Peregre accitae, a civibus Romanis agebantur, ab omni nota liberis, quibus Graecarum fabularum histriones et mimi in mabantur V. Liv. VII, 2. Valer max. II, 4 4.
23쪽
Iiaque eniti Fabio euidam vi Rubrio ignominiosum non esset, sub persona manduci in scenam prodire, quam ui deriveret Atellanicus actor a spectatoribus eo: non poterat teste est a. v personata sabula, P. 15s. et actum esse videtur, ut nomen personae in I minem transiret, qui ea saepe suscepta et in is sustentata civibus suis alae saeiassis. Noh ontradie tamen, si quis nubriis hoc eri nomen inhaesisse statuat propter oris quandam deformitatem, ut multa. Sed in Fabio casn aecidisse non rediderim, quod idem cognomine suo Atellanica persona, et a Seho-sasta, cuius testimonium produximus, Atellanarum scriptor appellatur. Celerum huius eripi a tam tenui et exilis est memoria, ut absque scholio illo si esset, etiam Atellanas ab eo actas esse nesciremus. Nam Seneca, qui epist. s. ut ostendat antiquiores Philosophiam dixisse σοφίαν, hae proseri: Quod et Osaiae tibi initiquae probabunt et inscriptis nossenni monument tuuias nos ea resisteri sophiam Bossenni sese, eo potius nos ducit, ut tot larum scriptorem illum habeamus. Atque apud Afranium in togata v. Gellius XIII, 8. Nevhieeli de A.
ire p. 249 230. Sapientia si loquebatur: viaiara voeam me Graii, vos Sapientiam 'ec, quae magna illa sophia in Atellanis esse potuerit, satis intelligo. o magis Atellanae color deprehenditur in Versibus, quos Plinius '. H. XIV. e. 13. v. IS. g. m.), ubi d et lautissima apud priscos fuisse vina myrrhae odore
eondita, ex eo poeta adhibet. Sed ubius Bossennus, ait, his ematis decernit: Mittebam vinum pulchrum murrhinam, et in Acharistiane Panem et o niam, sinum murrhinam. Itaque hune Dossennum, acile adducor ut censeam, togatarum potius quam Atellanarum scriptorem fuisse, et eri nomen suum non ipsum parasitis agendis meruisse sed accepisse a maioribus: ceterum quisquis uerit, inlienum esse huno poetam ab Horatiana Plauti personarum censura.
Nunc cum huius coniecturae, cadatne ea an recto stare possit talo, iudieem circumspieio et aequum et peritum quem in enire possum in omni litteratorum
hominum orbe Te mTSCHEMICHI, vir celeberrime, et aequiorem et peritiorem Z
24쪽
Peritiam Horatiani styli et ingenii clarissima Tui nominis monumenta attestantur,
quibus trimus iecuratae eius poetae interpretationis viam . munivisti: in qua ter Sermones AEL Epistolam continuanda AEtiamnunc mon ideselisceris Ao largis illis racemationibus L quibus Tu non nisi maturissimas uvas et vine aliorum vindemia. lorum manus sugerunt. decerpis . hanc meam subacerbam omphaeis adiicere ausus non essem, misi etiam aequitatem Tuam. Vir venerabilis, diuturno usu cognitam habuissem. Pauca verba dicam, sed ex intimo ea pectore hausta Quid me, cum ante quindecim annos, Meereni benigno iudicio eommendatus . in hanc illustrem
literarum scholam et consortium inavissimorum munerum voeatus essem, cui adolescentes annis sere aequales non ex albedra tantum docendi, sed strenue exercendi it aeri disciplina instituendi et interdaim etiam mastigandi essent, quid me
usu et experientia destitutum et quasi in limine litubantem tum erexit et firmiore gradu collocavit, misi Tua et Dissent in adiuvandis meis consiliis in prudentia et benevolentia. Haec Tui benevolentia AE aequitas munquam di memorix mea elabetur qua pietate Monstat Te ab omnibus coli, qui seminarii nostri alumnipatemum Tuum animum et es regium illud 4everitatis et mansuetudinis temperamentum experti sunt, ea non minorem, crede, in meo collegae, Pectore infixam esse.
At non privati ossicii, sed iublicam gratulationis praeconem me agere oportet. Tuisque in uum honorem vicibus sungi, quae, eum Dissenius noster iniquissima valetudine prohiberetur mihi hac in re suscipiendae erant. GEORGIA AUGUSTA, quae his annis ad metam primi saeculi vitae suae ventura est post undecim professores quos propter dimidium saeculum in eo munere transactum salutavit, duodecimam Tuam nune celebrat πεντηκονταετηριδα Quinquaginta enim anni exacti sunt, ex quo GEORGIUS III., rex sacrae memoriae, munus literarum antiquarum in hac universitate publie docendarum in Te detulis, qui, patria Thuringus et Portensis scholae alumnus, Heynii maximo disciplina allectus hic sedes Tuas fixeras. Ex eo inde tempore bonarum artium praeceptor et, eum Ηeynius eo
25쪽
ia selliola disespiuis ei ire . neque habuit Georgia Augusta eivem
Ne sibi addictiorem, suisque eommodis et honori sollertius prospicientem Longius ud hune datissimum et ineundissimum eampum excurrere vetat et Tuus et meus pudor. Te enim, vir venerantus, tueor milia conspicere Illo supercilio, quo Inanes adulationes et iactationes abnuere ei reprimere soles, Heliam veras has et sineeras lautica hinanioni dii unum Te Iaudare paene immodestum et inverecundum est, maxime eum malignas vulgi interpretationes reputo, qui magis ad ea, quae omittuntur, quam quae dicuntur, animum attendere Het Ae suere sane laudatores, qui praevaricatione quadam claude musis minuere quam exomare studerent: quo St, it hoc dolum lublicarum audum aenus clam diu prudentioribus mordeat Verumtamen, quod Georgia Auosia Te mi nam publiea gratulatione salutat, id etiam eo spectat, ut se suae ipsam dignitatis non immemorem esse, meque illam, quam nunc multi Germaniae universitatibus eripere cupiunt, magnorum de genere humano meritorum conscientiam, deposituram se unquam esse significet. Quae eonscientia ut in peetoribus nostris firmetur et ab alia ad aliam aetatem Danainiana inova nemP- refiaequirat, cis mihi vidoliae sincera eme hortu similiumque solennium lange saluberrimus eque nostrae gratulationi aliquid servoris eo detractum putes, quod viri Te seniores, ibique aequales, iuvenilis Tuae et Virilis aetatis operum testes, plerique nobis erepti sunt, et per ultimos quindecim annos novi multi homines, ex longinquis terris non pauci acciti, in ordines mortibus laxatos successimus Homines mutati sunt, animus, quo universitates sicut civitates vivunt et florent, spero non mutabitur Durat internos religiosior quaedam munerum a nobis susceptorum observatio, clua hanc scholam excellere dicunt qui plures viderunt, reipublicae, quae nos indefessa iura sustinet et ovet, maritas a saeeuli levitato aliena, lietas denique et reverentia, qua viros de rebus nostris bene meritos colere et suspicere consuevimus Hac Tuorum
et aequalium et iuniorum fide et observanti ut multos annos Iaetus et Iubens evaeis, dilectissime MITSCHEMICHI , eum collegis et iuvenibus nostrae disciplinae mandatis coimnunia sicimus vota.