Ioachimi Camerarii Pabergensis In M. Tul. Ciceronem annotationes

21쪽

stigationem autem nondum reperio. quaeramus igitur amplius : nam quod in mentem uenit, pro, sub nubta ,saepsent cro, potuilbe in archeopo esse, etiam nlibi petita langius coniectura uisa egi T A multi sermones praedicti per cripti. praedicti uia

detur temere inculcatura,er Ueneti libri non tabcnt. α v A T E N v S ne hoc in acereo tritici Animum. Veneti, Q natenus nec hoc in aceruo tritici solus , unde nomen est. Ac esse quidem soritis nomen fictura ab aceruo, qui σωρor est, satis conmi. cula modi etiam hoc sit captionum a filaciarum mugis quam argumentationum genus, uri hoc loco a cicerone planugm'. Quid autem erutrum summum an forum 4be dicam, non etiam habeo comstituere. Quamuis quidem solum magis arride ita ut scriptura diiunguatur: Ut nuda in restituerensemur quatenus. Nec hoc in acervo tritici solum unde nomen eth sed

nulla omnino in re, Cyc. Atque propemodum ita non male se habere lectio huius loci uidetur. Vt Cicero dicat, non solum de tritici aceruo, a qua re ini captioni nomen re ritum lucrit: sed ne ulla quidem alia de re minutatim inmterroganti restonderi posse certum. v N D E ista comgregata ebet.) Veram lectionem coe pror*s mdo, coim gelata es t. Et mox, Aut ebore si latus. Non. legi E rob re delatus. EssE rerum eiusmodi s litudines. V neti , dfinalitudines. Idq; verum vi tur. Num si probabiles alis, contra aliae non probabiles uictri debeant, dis natitudo in rebus toportet. E T sne d etis uitam et

re non posit. In Vonetis negatio ql on se, id quod unii tandum putaui, cum id probaretur jine decretis non possem spirarem quidem uitam agere, id Vl: μκιδερ δεγματώ

22쪽

ANNOTATIONE LIoντα. quae enim haec vita esset Sed in his illum etiam proba bilia uult siqui Cicero. Dio oo Ro qu: d faciam Stoico.

Habuisse Cicoroncm fecum Stoicum philosoph*m conflat, qui Cr caecus lucrit π mortum domi il lius, Cr qui reliquerit ipsi ad contici, si lacus non est mendosus ad Atticum. Sed

hunc contendit P.Victorius uir do tisimus, cuius nuperlucidentas explicationes multorum locorum in scriptis Cia ceronianis astitas ex I talia v:dimus.Is igitur uult Diodotum hanc fui appellatum. Alterum autem ueter Peripatet, cum auditorem critolai Diodorum. Fuit Cr hoc uetustor Diodorus, qui dialecticus,er κρον Ο cognominaretur. s Italiciamus iusiuri Paulo utitor in Venetis hic locus legitur . sed aeque obscura π vacillante sententia, ut praete

quum quod depraxatus cse uideatur, nihil habeam dicere. Q v A M potissimambententiam π dsciplinam. Uen ii ita liquidiore, ut uidetur, intellcctu, Qua poti fimum sententia inclius eligat disciplinams Etsi quamcunqae, παINFINITATEM naturae. Recte se habere scripturam hunc dubium non est, dicit enim hoc Cicero nunc quod

cognitione, Cyc. Facit ex alibi huius philosophi mentisi nem , clitus Cr explasiam fiententiam dicit. Nihil enim expli-: .care videbatur: quippe qui ne ei e quidem cretum finem telum interdum docere uellet , sed tempore mutari, quemadmodum nunc de hoc aere Mexandristitua fieri, mox ubteri s similitudo exprimi posset. Scribendum autem puto Eolam, ut He lum a cra li . patria fuit Carthaginiensiis, auditor Zenoni S. Sed p. sulo post, Megarici,er lam, id est, θετριεορ , legendi ,non Megari neque Ere

23쪽

EX LIBRIS DE LEGIBULCERTE non loge) Vcra scriptura certen' non longe, id est,certetici civis PE cum in illa adueritarem ques res. Uencti iti, Quippe cum in illa ad ueritatem Qti interestrantur, in hoc ad det ut si ratio bubiem eius quod Q hicitus dixisset. Sed tum praescribendum erit his uerbis

N.nomen. I N cantu cecinerat. Veneti ceciderat, uest, lenierat, uel minutiores reddiderat. Cr mox non comelanctum, sed contentionibus legendum. Uidentur autem haec ita accipienda esse quas ab Attico pronuntienturier ijs quae mox equuntur, At mehercules σο ob. praestributar persona Qtiinti. sgo naris isti. hunc totum locum posese recte legi aliquando putaui sta nobis est complectenda

in hae disturitione tota causa liniuersi iuris atque Iegu m. In qua nunc etiam opinione perseuero. NEC Manilia cum sng. erc. Iii Ven. hic locus, ut uidetur, multo int prior ita reperitur, Nec Man: lia lege singuli scd ex ijs tres arbitri finis regemus.1 T A a V E cum ortu Tu Manus esset, ciuitate Romanus,hubitaliorum. Alij c, cum ortus Tusculana esset, riuitatem Romam habuit, alteram loci patriam, alterum iuris. SYMPHRADAs. Satta notum est Thesea Lib. II. tradi primum autorem popularis administi urionis fuisse in Attica, er coegise regionis illius incolus in unam urbem,

cum ante per suos quo di populos,id est, Aluore per avrum

Atticum larii essent. Essi sunt qui ad Mentabra hoc β-

ctum referunt. Sed in populari adminin ratione φρατρι αι gentilitatis quaedam lucre conuinctiones,quibus liae com seruarentur. Itis legendum συμφρατ ar uri συμφατρί- aure nihil enim interesci, planemiuerem. Si inducere ani postem ut hoc uerbo Ie Uos uacrescre rem. Nam

24쪽

ANNOTATIONE Leos qui essent quasi Tntiles, id ς' - μὰ φραipae, συγγενίie nominalle remrimus, non συμφρατιδαρ. Et huiustamcn etiam uocabuli origo mansim illa quidem est: licefrina, ut exinimo, omnino aliena. Sed etiam hoc in medio de quo amplius quaeramin, relinquamus. Num quod quibusdam ευπατμαρ placuit, uereor ne munium audacius exias liniari posit. HABE τ ciuites duas, sed illus unum ciuitatem puni. Haec uerba pleris libri non habent.Et recte quidem. Nam quis non uidet inculcata esse in contextum d bstutationis ciceronianae, de diligentis lectoris annotatiui

cula, qui ueluti summulam illiu3 sibi in margine annota cis id quod Cr alibi accidisse animaduertimus. z T tibi ii hil eorum deberi potest.) Puto non longe a veritate abesse lectionem quum jubieci, sed tibi nihil horum deberi pote .

Iocutur enim cicero ut dicat promisboram esse ualde in morem fratrem, er ea solere exigere, neque pati ut diutius debeatu . Sic etiam secundam Tuscul. clausit, crus ergo ad Hephd- ,sic enim dicimus, sed tibi in Deo non pose deberi. cui quid mali fuerit ulla. Probatur Velim scriptura,cuicuimodi fuerit illa. Devocabulo autem, cuicuimodi supra diximus. Sed cicero nunc vult, legem perniciosumqtramuis praeclare pertiri atq; ctiam libenter a populo u cepta sit, legem tamen dicendam non Ube.

EGo uero ne Lemus quidem. Veneti Liuias. O s C IN A Piunto. Veneti,obhin. Quid enim oscina uerinis Etsi obiuri quoque neficio quid hoc loco elbe dicam: placuit tur quibusdam obscoena. certe enim ob coena portensa erabominanda dixere ueteres. Vt, fas in obstoem se

uertere uina cruorem. N E α v E Polidae, neque --

lampodis e . Uen. Poletis. Ac sunt alioram nomina quae hoc loco restrantur nota. Sta Pollem, nescio cuius, etsi hoc. I ratis

25쪽

- IN cic ERONEM italis cuiusdam reperitur ne caussa repositum, cum licrarusit Pol di. Hic corinthius luit , de quo Cr Cicin primo lib.

de Diuinat.mentionem fecit ex Homero.Sed immoricus I cus est Λ.

. Noes putaui faciendus ut in nostraram annoditionum quasi particulas quasdam praeser Rr saepius. Neque enim illarum exilitas tanto apparatu digna: er quasi purpureum hunc paruum crebrius apponere putidiusculum nubi uia su . Hoc tamen loco me coatinere non potui quin cum reprehensoribus ciceronis paululum quasii disceptarem, priusquam per criberem quasi rationes nostras recognitionis optimi Cr pulcherrimi utilitates prae1Entis libi LQusm non magnum illum quidem , sed uere aureum, utiliquid pretiosius est , omnes studiose honemtis er decori

proprietatisq; linguae Latiuae amantes, nunquam depon re de manu, uel potivi ad uerbion ediscere deberent. Qi id enim quod ad Lutim Cr decus pertineat, in hoc non ester traditura Cr explicatum s Quinta autem cum cura erexquisiitionenon sententiarum modo, Reriam etiam. uerborum, haec patrem exposuist putandum filio, quem eundemer recte sentire, Cr eloquentiae.gloria cxcessere cuperetinis qua undamentum quoddam cste non ignoraret proprium 1 Cr, ut ιta dicam, Wrnaculum usum Iermotus, quam Latinia uaten ut in illa gente φpcllauerunt. Sed quidam in hoc sim gulari, ex perstem omni bonitate libro, ingeniosius uideri uoluit: Ac cum in alia quaedm it trifiluit, quae praeterire ausum, tum insicriptionem, er nomen libri corrigore non

dubitauit. Multo enim rectius er plenias suturum fuse πω et, de oscio, quum de omji: rax tamen in iptio

26쪽

ANNOTATION Es αν quin diit oripti lyci, ne ipse quid ignorauit. A ce ego

hoc loco primum ui menter inror istorum hominum tum audacem inuerecundiam: qui nullo nos respectu Muciicratione diuinae inius doIrinae, noc pudore muginri omnis eruditionis er parentis linguae Laturae, dcnique non conficientia mediocritatis suae, reprimi se refecti ne patiantur, quo minus tanqua de coelo modo delapsi perbifimani censuram agunt in ea, quae Et qualia is ent inrelli re utq; προ sticere modo possent,omncm o ram illor dare aequum βω

in v mma etiamscientia, Latinum linguam qua si per ncta- Iam aleximus utque cognouimus, alitor a Cr priscipum filius scriptu emendare undemus. Non possum uerbis consequi neque exprimere quam hoc ab urdum velaidicidiam potius esse uideatur.Nam sit maxime vere in hoc genore reprehendatur aliquid, quo tractin id pacto planum mere aut leuisime restaganti probare poterimus s colliecturus aliquis Hert fuas mirificas scilicet has se oportet ex egregius , quippe quibus confirmata σstabilia, cum sua re titudine, tum confimbutot oculoriam labefacientur. Multi putant i ponerioribus, in quibusdam Holucrumsuperat insenio ex doctrinu:,disse tumen prae omnibus sani

stigmnae excellentiae retinuit utque conseruauit. N o enim sustinuit detres ere ac deminuere surivum iudicio suo, de eo cuius eximia virtus maximam gloriam artium bonarum obtinui,ct. Malutis unusquisque Abis pulchrius

duxit fieri se non astequi altitudinem quandam coci filam doctrinae atque sapientiae , quam uel tenui si significationem dure reprehen imi suae, paucis Diacm excrpus, qui σ 4 D s G ab hominibus exugitati poenas dedere

27쪽

1s IN CICERONEM impiae temeritatis suae. Idem possum de Cicerone dicere: Nun nem qui sapiat, praesertim quod ad linguae Latinae

usum proprietamns attineat, non libentius in huias scriptis ignorationem confiteri, quam contra illam etferre atque onentare intelligentiam, Cr immodicam atque huius perstruonem supergrellam eruditionem uam. Ecce autem

alius de Graecis docere uult Latinam linguam Ciceronem, Audeamus iam δεγλω ον. non περὶ κα&κorro Grinci inquit, dicerent f faten Mur. Cr Cicero ipse se memora lidem er-τέλυ. Ita plane. Cur ergo cicero numerum mutauit s cur igitur s Quid ciuit ese rectum, Cr ita fieri oportere. Rationem requirit aliquis r Eandem attulero quam mutati numeri in librorum de Rep. insicriptione quae certe est Plutonica πολιτAῶν. Doceant icti Cr Delphinos natare Cr uolare aquilas: puero propemodum credere nos

par erat seculi illius, qui de matris fermone loqui aeditasset, si hoc uel istud silc aliter ue recte dici affirmaret,Er nos autori atque principi linguae diffidimus. Sed quanta in hoe

etiam incogitantia peculiariter reperitur Quare enim obsecro, cum Latine loqui ucstet Cicero, deme Graeca in terpretaretur s cis mos dici sciret extrema quaedam Crultima in qua desinerent loca aliqua, Cr vltra quae non a irent neque protenderentur, ut in agris Cr prouincip. Ipse autem certe fines ictos ita interpretatur, ut extremum Crultimum esse dicat. Sed Cr mem interdum uocat hoc extremum atque ultimum,quid enim probiberere Ut aruor: tamen, β controuersia inter uicinos natast, non finem sed fries uocarepossumus, ita neque philosiopiarum dissensione confiituta, ultima quaedam aliter quamsinium nomine sum, runt appellanda. Quin ipse Graece ait Cis. τελι

onstolle libros quinque in epistola ad Aui. quadam, Crommino

28쪽

A N N N o T A T I O N E s. ' Σ omnino ita, necesse uit. Issos uero cum idini duri sint cx in iudiciando immites, miror praeteris e dia duersonem in adiunctum illud, madoram. Sed fortasse fugit hoc intectigentiam illanam. Non quidem certe Graeci mulorum etiam fianem fecerunt. Et Plato manime definit ἀπασωρ προτἱεωραγαθον, in Gorgia. Hoc si scissent , iue illis in mentem --nisset, quantas turbellas darent f Sed frtassee ad ictud ipsum quoque defensis nobis non de uisbet. Nunc vero hac cura liberati ad incia pergatis. Sic igitur illi credidisse uidelm tur, vicium oportuisse dici, ut liberalitatem aut tu litium. Moc enim aliter fieri non debeat. Sed nunquid similiter etiam uirtutem potius Cy vitiam, quam uirtutes Cr uitius Si de multitudine quadam uerba fiunt, non puto. Quare igitur oscium rectius uideatur quam vicia, in hac copia, uarietate, diainctione osciorum s Dicit incium cicero aliud esse perfictum, aliud mediam: dicit nullam uitae partem uacare oscio posse. Dicit omnem di Mettionem illam suam de vicio futurum. Omnia praeclare. Sed haec omnia qua ulla insicriptione uel debuit uel plane potuit de gnarent se illa de inckss Verum in his nimis diu immor mur, praesertim hoc indubitato Cr certo. Nobis a ueteriabus distende ut illorim lingua non perperam utamur, non quid loqui debuerint esse stituendum. Teneamus igitur hoc, uel diem honoris caussa credamus, ea quae Cic

ro in lingua Latina iudicio suo usurparit,elasimodi esse, ut nihil melius neque praeclariusfieri potuerit, nedum ita

corrigenda a nostra infantia aut emendunda uideantur.

Hoc nobis cr ad con hintium studioram plurimum est profuturum, nec palyarum vi uri imprudentes uel uperbi esse

uideamur.

29쪽

quare mutari non debet. HOC autem commune o mcium uocant. Ita plerique libri.Diciis cicero hoc medium M paulo ante vocarat. Μaturantius affirmat se in qu dam stemfodei libro reperilbe interpositum, καθήκον, ut lectio talis esset, Hoc autem commune olficium καθκκυuocant. Mod quis non uidet quanto expositionem planiorem reddat s Ids nos annotauimus cum in Veneto quos exempla Graecam uocem non reperissemus. καθῆκον autem primum nominasse Zeno traditur. CONDI τIONE, sorte. Veneti, condictione. sed non esse puto cur peculiare iuris ciuilis verbum pro usitato Crcommuni reponamus. v T non reddere dep. sane

sunt uerba confusiora hoc loco , ex in Veneto exemplo paulo aliter diiuncta, ubi Cr Migrare pro negare legitur. Sed hoc Victorius annotauit. Mac promissa

igitur servanda sunt, bis quibus promiseris inutilia si

sint. Satis commoda lectio uidetur , fita aequabilior Crplanior Veneta: Nec pronusta igitur seruanda sunt, ea quae sint ijs quibus pronaberis in L i N quibus, pro clare agitur , si sunt Cr caetera. Alijs in libris Hine deprauatus est hic locus. Vera autem lactis haec eademq; in Venetis libris reperitur. σ fmies in epistola ad planctum , Agitur que praeclare ii no metipsos regerem 'imus. Hoc enim dicit. cum ijs degi hominibus uitari communem: in quibus si modo simulacra uirtutis insent, praeclare Muruin, id est , res optime se habeat. Erubitio placuit, Qnibu cum praeclare agitur, β in uni erc. Quod nec ipsum abhorret uel a linguae Latinae proni

late , vel Uurpatione hi ius autoris. INFINITA

. T EJ Vracti, Ionita , ut intelligenda sit societas. sed

30쪽

ANNOTATIO N Eglafinitatem cur rendimus non video, cum loco positum Midentur uocabulum, ex hoc fine dubio usus fit Cicero, in Acad. . Is enim infinitatem naturae dixit esse, e qua omnia gignerentur , id est, τὸ π -αππον, ut upra annotauimus. E X quo ortum Aptum. ut alibi, Totus aptus exsist. Et Virgit Axem humero torquet sic uariantibM aptum. π D. N. D. id est, er omites virer sieuptae colligataeq, videantur. E T ita assiciendum. πι-ncti, Effricndum: vel anipulantibus codicibuε ueteribus,

quodi' qui edictare, corpus afri Artasse minus recte

dici uideretur. Quod ut nondumpo 'imconcedere tantque mendationem improbare ausim. HAΜc primam ha bet hiam. Uen. Vim: idq, non possum rei ere, Cr inde hoc acile potuisse traduci neminem fugit. N E C non Ne-1nocratem quidem si cris. philos horum, ob eures rem ipsam ex magnum Cr claram uise. Veneti ita, Nec προ cratem quidem severi init ob eam rem ipsam magnumer claram fuisbe. Sed uerum lectionem se apparet hanc, Ne taenocratem quidem ficu isi Plato sep ob eam rem ipsam CV. N.an Cr ea, supra commmor it de quia busdam qui comitate hoc essent confocuti, populares ut v derentur, Cr particula mino, Cr Xenocratis hin id, hunc confiituunt. Hoc eum dicit, Ne si risi quidem 'Ls oplorum taenocratem, comitatem fermonis habuisse, ex in grauitare maxima praefistise dignitate: uit enim tauta huius aut stra ut, quod nulli unquam fuit et trium

tum, tes onium acciperetur ipsius quod iniuratus diax bct. Sed Cr potentip.reges atque duces Graeciis hunc co

quidem plana sunt Cr euidentia. Ait enim Xenopion insccundo dictorunt m arasiliam Socratis, hoc exposuisse Prodi