De Strabonis geographi vita [microform]

발행: 1863년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

stat. Is enim, qui inter duces Eupatoris commemoratur

Appian Mithr. 17 Dorylaus, uix potest dubitari quin idem

sit atque Strabonis propinquus - Sacerdotium saltem Madeae eum a rebus bellicis non retinuit namque comperimus Archelaum quoque Comanorum sacerdotem militia occupatum fuisse Strab. p. 558): omnia potius suadent in Doryla duce, cui κτco μυριαδας militum Plut Sulla 20 1 credidit Mithridates, sacerdotem agnoscere regi coniunctissimum. Eundem Chium insulam expugnasse Chiosque in Ponti oras deduxisse memorat Memnon cap. 32 d. relli Mommsen. R. G. II. p. 298 300 ed. III). Haec omnia ad primum bellum Mithridaticum spectant; quae causSae Ostea eum compulerint ad regni proditionem, utrum sola ambitio an simul regis timor suspiciosissimi, qui ne intimis quidem amicis parcere solebat, nos nunc ignoramus. Otanda autem est Strabonis uero stoica animi aequabilitas qui ne uno quidem uerbo indicauit, num Dorylao quod familiae suae imminutae auctor v. 1 fuerit, crimen duxerit necne.

Clinton l. c. recte dixit Moaphernem, Strabonis, terni aut fratrem, circa a. 65 a Chr. n. floruisse, Strabone ipso indicante hoc tempus: ξδη προς καταλυσε της βασιλείας v. 39); e enim anno Mithridates a Pompeio ex Ponto depulsus est. Colchidis prouincia procurationem habuisso Moaphernem, quo munere Mithridates Eupator amicos tantum honorare solebat, docemur l. XL p. 499 ). De quibus adhuc nobis sermo erat, Dorylaus uterque, Lagetas, Moaphernes, omnes ex matris parte Straboni erant cognati restat nunc ut de paterno genere agamus. Cuius Strabonem ullam mentionem fecisse, primus quod sciam diserte negauit Isaacus Casaubonus in disseri Mirandus quam maxime est Frandseni error, qui l. c. p. 29Μoaphernem quindecim castella Romanis tradidisse narrat, non Do

rylaum.

latiuncula de Strabone et eius scriptis editioni Casaub. inSerta: - paternum genus reticet. Nullus est enim in his quidem libris locus, ubi eius tacta reperiatur mentio μ.

Quam sententiam omnes post eum editores amplexos esse aut ipsa eorum uerba docent aut colligas oportet ex ratione quam Scr. hune locum tractarunt: bo Tarc7To ηιιαν ὁ προς πατρος υτνὶς μ in quibus unica, Si qua est, habetur patris eiusque generis commemoratio Casau bonus ylandri horum uerborum uersionem adoptauerat aVUS OSter maternus' talia potius interpretatus , grammo η1ιων ὁ προς μητρος', minime autem quae in textu habet: ὁ gr. η ὁ προς πατρος αυτῆς i. e. haVus a patre eius quae uerba SenSU Omnino carere nemo non uidet Medicinam eis adhibere studuit Corae facillimam quidem, uix tamen efficacem. Idem scillicet, quod Xylando Casaubonusque uoluere, ponens Strabonem dixisse avus a parte matris ,πατρος, cum in hanc sententiam non quadraret, Od Simpliciter dissecato eiecit ,utpote manifesto ortum ex προςμ Κram. , eiusque probauerunt rationem ramerus, nouissime einekius Parisini Recte autem iam Groshurdius hanc sententiam resutauit ), sed quam ipse proposuit emendationem orantπος ὴμ 9 o προ ιιητρος αυτ ος uel pro pter corrigendi audaciam nemini comprobet uirum est, neminem editorum Tyrwhitti ' scitum commentum Sci-uisse, qui in υτῆς nomen aui paterni latere suspicatus est. Nam qui nulla captus praeiudicata opinione hanc rem tractat, concedat Opus est in uoce πατρος nullam offensionem haberi, haberi autem, utut uertimus, in αυτ ης, cum quo reserri debeat , τῆς sta reoς u. 38 ea nimis distent alia sententia interposita. IIarρος autem maius uocabulum ex πρὰς ortum esse minore nec per se ueri speciem ha- ,

12쪽

bet, mireris porro oportet Fortunam ludibundam talem locutionem, quae ex usu esset ad genus derivandum cons.

quaeque in sententiam apte conueniret, Olos Supposuisse. Caussa uerum cur offenderent in πατρος, coniectura est

probata non iam, sed ex huius loci explicatione probanda. Namque sic Groshurdius: Strabon vaterlicho Familio schein unbedeuten gemesen und et Leine holien ur- de gelangi u sein, mi den Strabo ilirer auctante or-wahnt Uebers. II, p. 493 adn.). De patre ipso nihil sane tradit; neque uero quidquam de matre minime enim id agit Strabo, ut propinquos singulos enumeret, Sed eos modo quorum res gestas lectoribus cognitione dignas duxit. Quod uero ad g ema era paternam, tria iam quaestione iuste soluta nacti sumus nomina: AYTH πιβιος ΘεοφHος; quod ad dignitates, auum paternum munere functum esse sat amplo exinde colligas, quod potestatem habuit quindecim castella Lucullo tradendi. Ceterum cum omnes quos memorat reliquos masculos cognatos nomini appellet scriptor, nomine etiam παππον illum appellatum esse iure exspectabis, praesertim cum grandi munere sungeretur.

Hunc igitur in modum familiae Strabonianae stemmagentile constituendum esse censeo h: ex parte paterna:

Strabonis pater Theophilus Strabo.

1 Prorsus salsum est C. uelleri stemma edit Didot. p. 914.

ox parte materna: Dorylaus o τακτέκος.

uixit c. a. 120 a Chr. n.)habuit ex Steropa uxore hosco liberos: Philetaerus

Lagetas Stratarchai filia

rediit in

Pontum c. a. 100. Dorylaus Mithridatis συντροφος

Strabonis au mat. luxor stare. Moaphernis. J 0 phernes silor. c. a. 65)Strabonis mater Strabo Iam uero si quae generalia colligi possunt ex relationibus adhuc singillatim magis tractatis, ea conseramus, hoc primum constat, Strabonem ex parte quidem etiam natione Graecam fuisse, qui totus esset lingua et eru-d i ii me Linguam enim Graecam suam dicit XIV, p. 662, atque tantopere natiuam, ut se in barbaris linguis profiteatur υκ ἰσχέειν αρτιστο/ιεῖν do eruditione id gra. Graecam autem gentis Strabonesanae Originem cum primi, quem nos nouimus ex Strabonis maioribus, Dorylai Tactici nomen edocet nec non fratris eius Philetaeri filiorumque Lagetae et Stratarchae), tum quod in Graeciam missus erat a Mithridate επὶ ξενολογιg. Videtur quidem ea gens originem duxisse a Graecis cultoribus, quorum coloniae inde a priscis temporibus in Ponti oris dispersae crant, Dequentiores post Alexandri Magni expeditionem. Solebant coloni conubium facere cum indigenis, id quod etiam in

13쪽

Strabonis amilia factum esse iure conicias, cum Moaphernis nomen manifesto prodat Asiaticam originem cons. Μοα--λης, ' υτα-φέρνης al.). Etiam aut paterni appellationem quae in αυτ ς' latet non Graecam esse, Paphlagonicum demonstrat fratris filii ανεφιου nomen dyιος cons. Strab. p. 304). In cuius forma ATTH cum codices

omnes consentiant, nihil prorsus cogit, ut eam corruptam habeamus. Quod originem et uim appellationis explicare nequimus, ea in re non est haerendum haec enim si corruptelae statuendae caussa esset, innumerabilia liceret eodem iure nomina propria nobis non intellecta mutare ut deser-mata. Nihil si quid uido obstat, qui siue Ψυτης uel

Gτης, ut accentum in codicibus adscriptum tueamur siue ' υτης nomen inditum fuisse Strabonis auo paterno ducamus ). Alterum quoque liquot Strabonis familiam non solum nobilem fuisse, cuique ad grandia munera aditus pateret, sed etiam copiosam et locupletem. Fontem diuitiarum saltem unum sibi inuenisse uisus est Groshurdius in mercatura, στιιβολαια quae dicuntur suisse cum Cnossiis v. 3)de commercio intellegens Eini. p. XI). Quod tamen uocabulum cum generali sensu Omnem consuetudinem coniunctionemque indicet ), satius erit de familiari tantum conexu cogitare ex Dorylai actici Cretico domicilio conubioque cum Cnossiis orto: omnia enim quae innotuerunt

a Video Creueterum in satis confusa de h. I. disputation Wien. Jahrb. 111, p. 130 Τyrwhitti commentum probauisse atque Pro να τῆς quod ipsi ut Tymhitto corruptum uidebatur, proposuisse χρωσηςe Iure resutauit Creugerus p. 12 Malte-Brunii Francogalli Bio . uniV. XLIV, p. 1 sqq. coniecturam re uera ridiculam de Strabone filio coqui Pompei Magni l).2 Ex gr. Eur Ion. u. 411 α τε se συμβολαια προσθεν ην ἔς παιδα τον σόν cum Apolline); Plut comp. hes. 6 φιδεκον μὲν ουδὲ κοινωνικον - συμβολαιον. Eodem modo commercium de qualibet consuetudine dicitur.

nobilem amiliam produnt, mercatoriam nihil ). - roparentum autem rei familiaris prospera conditione fieri potuit, ut et Straboni puero educando summa adhiberetur cura, accurata deinde institutione munito opes praesto essent ad longa itinera conficienda geographiae studiis utilissima. Publico munere, quantum quidem ex eius Silentio colligi licet, - nunquam uidetur functus esse, Soli Semper cum res paterentur, litterarum studio et otio deditus.

2. quo anno irabo sit natus, quo mortuu8.

Quam uariis diuersisque sundamentis adhuc Strabonis anni natalis computatio innisa sit, luculentum exstat documentum summarum a singulis computatoribus prolatarum discrepantia. Cum quidem Xylander' maxime omnium regrederetur statuendo usque ad annum 677 a. u. c. 76 Corae uero et Groshurdius , suis quisque propriis calculis usi, ambo uno eodemque anno 687 66 geographum in lucem editum esse constituerent, quamuis nonnullis annis errari posse concedentes, alte-Brunius Francogallus uel sedecim annis post natalicium tempus posuit circa 7031 Odosredi Muollor fictionem Minervae Poliad sacra cet. p. 11ὶν Strabo ex hierarchica gente prognatus satis resutauit Groshurdius Εini. p. XI. 2 Xylander in praefat. Cons. tom. VII. edit. Siebenkees-ΤZschuck., quo Friedemannus omnes editorum praelationes adnotationesque ad priores tres Geographico libros collegit p. 20.3 Groshurdius ini p. XIII. um secuti sunt Graesenhanius Gesch. d. lass. Phil. III, p. 386 et ut solet orbigerus Handb. d. est Geogr. I, p. 302. - Corae Προλεγ γ' - Siebelisit disputationem de Strabonis patria genere, aetate cet nancisci nequii uidetur autem in uniuersum cum Grostardio consentire, quantum ex Grosli dii praelat colligi licet.

14쪽

50 Clinto cautius agens id solum uoluit definire, post

700 54 recedere non licere, eumque secutus est Carolus Muellerus ). Neque defuerunt alii, qui aut ab omni computo abstinere satius ducerent, ut Casaubonus et Sieben-keesius, aut tantummodo exsistere differentiam notare, ut Fr Creugerus β). In tanta sententiarum diuersitate operae pretium uisum est ea, e quibus anni natalis definitio pendet, examinare quantumque ad eam probabiliter instituendam ualeant inuestigare. Exordiri nos par est a Xylandro, qui in Strabonis uerbis certiorem ansam inuentum iri desperans in

ιεμνη ιεθα συγγενOsώνου Σκιπίωνι τε τὴν Καρχηδονα ελοντι κτλ. Sic inde ratiocinatur: XX annorum ponamus suisse

Posidonium, quo tempore cecidit Carthago 608 a. u. c.J: mors eius in annum urbis condita DCXCII incidet, quo

tempore Strabonem ponas annos suisse natum XV vix enim pauciores admittit res et ratio μ, ut quidem secundum hanc computationem Strabo uitam ingressus sit 677 a. u. c. ).

1 Biogr. univers. Tome XLIV. p. 1. yenviron cinquante an RVant J. C. c. s. P. 3.

2 Clinton F. Heli. III, p. 553. - Mueller fragm. hist. Gr. III, p. 245. 3 Casaubonus ap. Friedem. VII p. 34. - iobenk in Fabricii bibl. Gr. IV, p. 559 sed Hamb. 1795 . - re er in ien. Jahrb. 111, p. 128.4 Nescio undo Groshurdius suam hanc notitiam hauserit: Nochbemerke ich, das schon Xylander in der Vorrede u seiner Ausgabedurchinullaehmun des osidonius, dessen od o in's Jahr 702 3ὶ seleti, da e Strabo 15 Jahro ei lassi Helchsalla aut da Geburis-jah 687 hominc in una ea qua exsistit, quod sciam Xylindri editione Basileae ex officina enriopetrinae 1571 typis impressa

supra scr. leguntur.

In qua disputatione prorsus omnia utilia sunt. Primum enim aut equidem alucinor aut grauiter deliquit Xylander calculos subducendo uiginti annis osidonii mortem posteriorem statuens, quam licuit ex sua ipsius ratione ipse enim Luciani in longaevis testimonium affert c. 20J vixisse Posidonium annos XXCIVμ, ut eum 608 uiginti annos natum, anno potius 672 a. u. c. notare deberet obiisse, qua ratione ad Strabonis annum natalem 657 a. u. c. perueniremus Vtrumque deinde, ζue 692 siue 7 eum e uita discessisse sumis, salsum esse Suidae uerba monstrant s. u. Loσειδώνιος κγλθε - ἐς 'Hόιιην ἐπὶ Μαρκου Μαρκέλλου i. o. 703 a. u. c. 51 hin). Vt iam quod uitare studuit nander, ne, absurdi aliquid de Posidonii et Strabonis aetate fingeret,

eum tamen commisisse autumandum sit, quamuis non nimis in hoc obiurgem uirum de Strabone satis meritum, quae sui eius tempore auxiliorum inopia ). Multo simplicius hanc rem diiudicandam esse putauit Groshurdius totum ex deipnosophistis testimonium quasi inane abiciendo. Quod enim Schweighaeuserus in adn. ad h. l. posuerat ueluti quod ut alia ,possis etiam suspicari g, id auid ille arripuit, esse perperam ista ab Athenaeo ex Strabonis in l. XVI his uerbis desumpta p. 753:, ἐντευθεν sci Apamea δ' ἐστι IDσειδωνιος ὁ Στωικός, ανὴρ τῶν καθ' sua φιλοσοφων πολυμαθέσTατος neque e septimo libro descripta, nam in diesem Bucho findet sic nichis ergleichen, n gemis fand es sic auchnich im Vertorenen grossen Thelle desselben Eini. p. XIV . Ad talem negandi confidentiam, qua memoriam in Strabonis uita enarranda utilissimam, ut uidebimus, le-1 Cons Bahe Posid reli p. 4 meller fragm. hist. r. III, p. 245.2 Argumentis supra allatis accedit aliud grauissimum Athenaeus salsus est osidonium stoicum confundens cum eius magistro Panaetio, qui Scipionem Africanum in legatione comitatus est. Muesser.

15쪽

uiter exstinguere studuit, inde minimo Groshurdio potuit ius

nasci, quod memorabilium Rhodiorum enumerationi suae cum Posidonio consuetudinis mentionem non inseruit; AOlet enim Strabo quasi fortuito tantum quae ad ipsum respiciunt commemorare. Vt exemplum asseram, Athenodorum notabilem stoicum non quo loco eius inter celebres

Tarsenses XIV, p. 674 locupletem mentionem tacit, tanquam amicum inducit, sed in transcursu modo, cum rem

naeum Straboni usitatissimam ' locutionem τευν καθ' γημας salso intellexisse, praeterea librarium uel nescio quem pro ,εν τῆ καιδεκατγ Γεωγρ. scripsisse , ἐν τῆ Udo/ιχὶ Γεωγρ. - credat Iudaeus Apella; non ego. Possum C o dia i , quem altero loco nominauimus, computandi rationem praetermittere, qua nihil lucrifactum esse Groshurdius Eini. p. XII satis demonstrauit, ilicoque ad Gros hur dianam huius quaestionis tractationem transire. Is suum computum in ipsius Strabonis X, p. 48b uerbis undatum esse uoluit, ubi narrat, naui ad Gyarum, quae est inter Cyclades insulas, appulsa uicum tantum apiscatoribus habitatum se inuenisse arealeni τε δ' ἐδεξα

κτὶ Vnde, cum Corinthi Octavianus post pugnam ctiacam 724 a. u. c. 29 commoratus sit, concludendum esse inquit, hoc ipso anno cographum suam in Europam peregrinationem incepisse atque Corinthum, inde Romam uecturum inueniri. Rem reputemus. Mirandum est statim, unde sciuerit uir doctus, nunc primo Strabonem in Europam

1 Nubem exemplorum collegit Clinto demonstraturus aequales tantum his uerbis a Strabone induci. F. H. III, p. 553.

esse prosectum, atque Romam hoc ipso itinere uenisse, cum ex illis verbis id tantum liceat concludi tempore supra dicto sorte Corinthum uersus in mari egae eum nauigasSe multo autem magis mirandum, qui ex hac de itinere Corinthiaco memoria, nulla alia re praeterea Ognita, ad natalem annum 6 a Chr. n. peruenerit. Quod sic instituit suisse hoc in Europam iter medium sere omnium geographi itinerum, eique praecessisse Asiaticas expeditioneS, Secutas esse Libycas, et gemis a dicit, durson,ir furdas Mittehahr enig stens ei ach und reis sig-stes Lebens j ah annelimen μ; ergo Strabo qui 2 u. 28. . Chr. n. uitae trigesimum et octauum annum egit, natus est circiter 664 Chr. n. Haud vereor hanc temeritatem ne quis multis a nobis resutari flagitet. Id solum addamus, iudicandam esse illam in mari Aegaeo nauigationem unam ex multis itineribus, quae longe lateque se fecisse gloriatur II, p. 117 sed de quibus paucissima tantum refert, plurima nobis indaganda rellinquens, ut ipse GrOSkurdius ex o demonstrat p. XXII-XXVI ). Malte-Brunt definitio anni natalis mera coniectura uidetur inniti, nequit saltem, cum quibus adminiculis fulciatur non additum sit, accuratius refelli si ad alium finem perueniri ratiocinando demonstratum erit, per Se concidet. Venio ad Clintonem. Eius computatio tali modo instituta est, qui suapte natura ad generalem tantum incertamque descriptionem ualeat, in quo tamen si omni

alia anSa careremus, acquiescendum esset ex uniuerSascilicet pendet maiorum aequaliumque temporum ratione. Strabo nempe quod narrat uidisse se Stratarcham auae maternae auunculum ἐσχατογηρων uix dicit sumi posse

1 Αnto annum 44 a Chr. n. praeterlapsum Strabonem Romam peruenisse uidebimus. Sed est fortasse uerbis s. s. prima Corinthum nauigatio indicata, cum Nysa Cariae prosectus in Italiam recta uia maritima uehi posset, Corinthum non petens Corinthum

16쪽

id actum esse plus 75 uel M annis postquam Do laus

in Creta consedit i. e. circa 45 u. 50 a Chr. n. μ unde concludit non post 5 a Chr. n. esse Strabonem natum; ueri tamen similius ducit aliquot annis prius circa M. a. Chr. n. ' Deinde ex collatis de aequalibus, quos nominat Strabo, memoriis probat, ante hunc annum ut recedamus nil cogere. Quam anceps lubricumque hoc ait computandi genus nemini non liquet.

Itaque recensione singulorum conaminum eo peruenimus, ut concedendum sit, pleraque prorsus inania sutiliaque esse, unum Clintonis uia et ratione inceptum, at nimis latis laxisque eo circumcludi cancellis spatium annorum, inter quos natalis statuendus sit. Angustioribus autem aliquanto finibus ex ipsius Strabonis relatis hoc spatium coerceri P0SSe censeo, ita quidem, ut terminum ante quem Strabo natus sit, fere certum liceat statuere, deinde ad probabilitatis normam censionem instituentes etiam terminum quem leunt , a UOμ.

Principium faciendum esse iudico a Geographiconuerbis l. XII, p. 568, quae Xylander non attendisse uidetur, Groshurdius repudiauit, Clinton notauit modo, ubi Isauria eiusque praedonum latibulis descriptis sic pergit:

, παρωχρον δἐ καὶ Hos Hot gi ραγματα καὶ 'Iσαυρικεῖ reo πορε εθεντι Iovμ P Σερβιλὼ 9, ον η/ιεῖς εἴδο/ιεν, ς καὶ τ-τα Myrisci 'Pc0s citot κcλ. . hunc Seruilium Vatiam Isauricum cum constet anno 10 44 Romae nonaginta annos natum Suid. s. u. Ii isto Μαρκος diem Supremum obiisse, terminum habemus ante quem Strabo necesse est Romam se contulerit, ante dico hunc annum circumactum Contrarium enim ne statuamus, P. scilicet

enim post a. 44 se uidisse dicit: αυτοὶ - εἴδομεν τῆς πολεως νεωστὶ ναλτρθείσης υπο τῶν Ῥωμαίων VIII, p. 379 in Caesar urbem restituendam curauit eodem quo Carthaginem tempore spp. 38. 33.

G.), Proxime antequam necatus est.

Seruilium aliquot annis post Cilices deuictos in Asiam prosectum ibi sorte fortuna a Strabone esse uisum, eo prae monemur, quod omnis quae habetur de . Seruilio memoria usque ad annum 700 a. u. c. 54 in Italia eum praesentem exhibet ); inter decem deinde postremos uitae annos in Asiam transiisse senem grεργηρc0ν Cass. Di0 4b, 16 omni prorsus probabilitate caret. Ianc igitur relationem de Seruilio Isaurico a Strabone uiso cum in suas

rationes accommodare nequirent Falconer Groseurdiusque, in suspicionem uocare laborarunt, errasse docentes Strabonem neque patrem eum uidisse Ciliciae uictorem, sed filium cognominem. Successu tamen nullo neque enim ulla exstat iusta caussa, cur sumamus Strabonem uirum

aetate iuniorem atque gloria non nimis praeditum cum Sene graudaeuo confudisse, cuius tanquam triumphatoris celebrati adspectum quaesitasse Romae homines credaS. Omnino quamnam putas aliam caussam suisse Straboni commemorandi, se uidisse Seruilium Isauricum, nisi quod uiuum adhuc uidit uirum pergrandem natu, cuius res bene gestae suae aetati praecederent ' γQuot autem Strabo annos natus, ut meos calculos ducere pergam, Romam uenerit, aequa Fortuna Xperiri nos passa est ex eis, quae de puerili sua institutione commemorauit. Liceat hic, ne iteranda sit de hac re disputatio,

summatim praesumere quae insequente paragrapho accuratius Xponentur. Postquam primum Aristodemi Nysaei cura usus est, dii dii iis circiter annos natus in Xenarchi Seleucensis discipllinam transiit, quem Romae eo tempore pueris educandis uacasse demonstrabimus. Minorem quam duodecim annorum eo tempore Strabonem fuisse aegre statues, cum quae de Acharacis prope Nysam l1 Cons. aut Realencycl. s. u. Servilius. 2 Eadem do caussa uidimus Strabonem quod fratrem proaui conspexerat commemorasse X, p. 477.

17쪽

sitis narrat, ut iure conicias tamquam testis αυτοπτης, huius Saltem aetatis spectatorem postulant. Collatis igitur inter se hisce rebus, quod duodecim minime annos natus fuit Strabo cum Romam ueniret, quodque Romam uenit anto a. 44 a Chr. n. circumactum, id iam licet affirmare , o Piannum 56 a Chr. n. Strabonis natalem nequire statui Circumspiciamus nunc de hiermino a quo'. Eius rei si meminimus, circa 120 a Chr. n. Dorylaum Tacticum Strabonis abavum nossi domicilium collocasse atque uxorem duxisse Steropam Lagetae, eius filii, natalicia certe non ante a. 119 statuemus. Α Lageta autem tribus generationibus post ortus est Strabo. Quarum si quam minimum ponimus temporis spatium, quantum aeque et ueri cum specie fieri potest, ter octodecim annOS, apparet antem a Chr. n. Strabonem uix posse genitum esse, multo probabilius nonnullis annis post.

Ita saltem adepti sumus nouem annorum circulum, quem Supergredi non concessum est. Verum ut OnSentaneum

esse diximus aliquot annis post 5 esse progrediendum, non minorem ueri habet similitudinem a b aliquot annis esse regrediendum, ne proxime ante Seruilii Isaurici mortem Romam peruenisse Strabonem ponere cogamur. Ut uix

multum a uero aberremus, si hane nunc summam nostrae

disputationis ponimus: Strabonem circiter 8 a. Chr. n. lucem adspexisse, masiae in urbis Pontica ). Optime uno quadrant Athenaei de consuetudine cum Posidonio, ipsius Strabonis de Seruilio Isaurico uiso relationes Romam iam uenit circiter 46, ubi intra biennium anto Seruilii mortem tacito uidendi occasio offerebatur; litterarum deinde elementis a Xenarcho plene imbutus inde ab M. u. 43 Posidonii scholis interesse potuit ).1 Parum accurate Strabonem Cappadocem uocitant Casa onus alii Iosephum antiqv. Iud scriptorem secuti. Cons. Cre erum l. c. P. 128. 2 Posidonii mortis annum Baius constituerat eundem, quo RO-

De mortis tempore in uniuersum constat iudicium. Iam Casa onus monuerat ante 778 a. u. c. 2bi Chr. n.)eum desiisse scribere ac ut iure credas paullo post obiisse cum Cyzicum urbem, quae isto libertatem amisit anno teste Tacito Hist. IV, c. 36 ελευθέραν μεχρι νυν dicat.

XII, p. 576ὶ Post autem 774 a. u. c. 21 p. Chr. uixit,

cum Iubae Mauri hoc anno mortui mentionem faciat XVII, p. 828 sqq. tanquam νεωστὶ τελευτι σαντος eiusque in regno successorem nouerit filium Ptolemaeum XVII, p. 840. ccuratius mortis annum definiendi deest facultas. Ultimis autem uitae annis opus geographicum eum conscripsisse non ita pauca eius dicta docent ).

3. se Strabonis magistris atque lamiliaribus.

De magistris quoque Strabonis aliquantillum agendum esse, utpote cum scriptor ipse de eis non nihil memorasset, consentaneum habebant uitae enarratores, malebant tamen omnes referre solum quae Strabo retulit uel potius quae ab eo quisque duxit relata, quam accurate circumspicere, num quid ceteroquin innotuerit de uiris illis, quos praeceptores suos Strabo nominauit. Sic factum est, ut neque satis tradita perspicerent et exhaurirent, quin etiam

temporum rationem uehementer turbarent. mam eum uenisse Suidas tradit ἐπὶ Μαρκου Μαρκέλλου h. e. 703 a. u. c. 51ὶ certis caussis non allatis. C. uellerus post Caesaris mortem Posidonium scribendo adhuc Occupatum suisse suspicatur ex Plutarchi in Bruto . 1 uerbis, quae tamen demonstrandi uim non habent Strabonem autem cum probabile sit per aliquantum temporis Posidonii doctrina usum esse cf. 3), uix multum ante 4 a. Chr. n. Posidonium Obiisse statuendum est.

1 Ap. Friodemann. VII p. 34 sq. 2 CD Grostard. Eini. p. XI. gra. p. XVII. Clinton F. H. III, p. 275.

18쪽

Τrium exhibetur in geographicis memoria uirorum, quorum Scholis usum esse Ilanis merbis profitetur

Strabo. Tyrannionis aristodemi Xenarchi. Ecce ipsius

scriptoris uerba, quae paginarum seriem secuti descripsimus:

os ενος Ἱιικρον ὁ προ τῆς τελευτῆς πηρωθεις Υνoφιν -ζέστρεφε νοσφ τον βίον. Quorum uirorum cuius memoriam tertio loco exhibuimus, Xenarchum Seleucensem, re uera tertium exstitisse

Straboni magistrum, omnes quot noui biographi Strabonis consentiunt: dissentiunt autem de ceteris Tyrannionis alii prioris disciplina fructum esse Strabonem, alii Aristodem opinantes, cum uero cuncti pro certo ponerent, Tyrannionem Amisi ortum etiam scholas Amisi habuisse.

Et uidebatur quidem hoc posito duplex patere uia alteram utram singuli ingressi sunt. Qui haud longe abesse reputarent misum urbem Ponticam Strab. XII, p. 54 sqq.)Amasia, Strabonis patria, puerum istuc primo in yrannionis ludum delatum esse statuerunt, deinde in Aristodem Nysaei quam opinionem qui profitentur sunt GrOs-kurdius Orbigerus Baehrius ). Alii contra Strabonem memores νέον παντελ υς u. 8 Aristodemum audisse Nysae, eum poStea demum ab Aristodemo instructum Amisi apud

Tyrannionem studia continuasse sententiam tulerunt: Sie-benheosius Schoellius alte-Brunius Creugerus ). At perperam sumptum esse pro certo Tyrannionem Amisenum uitam quoque egisse misi, Suidae de hoc grammatico caput eos docuisset, si quidem inquisiuissent; summaeque est Schoellio socordiae testimonium, quod sciebat quidem Suidae verba gr. Litt. G. II, p. 55b), et tamen de Tyrannione dicit et Amisus, o e eine Schulostinete, murde e de Lehre Strabo'sq. Sic enim Suidas: ,Tυραννίcυν - - ισηνος - ος ηχθη εἰς ρυφιην ληφθεὶς

1 Grostard. Eies. p. XVIII. - Forbiger. andb. d. it. G. I, p. 303. Baehr in aut Realenc. . . Strabo. 2 Siebenkees apud Fabric. l. c. IV, p. 558. - Schoeli. Gessi. d. gr. L. II p. 724. - alte-Brun in Biogr. HV XLIV, p. 2. Creuger in ion. Jahrb. XI, p. 132.3 sDo Tyrannione grammatico scripsit accuratam dissertationem Herm. Planerus progr. Berol. 1852. Videtur eum fugisse esychii Milesii de Tyrannione maiore locus p. 54 d. reli , quocum paene uerbolenus ut solet Suidas concinit. In quo emendandum est χ

19쪽

a. u. c. 60 natum misi scholas frequentasse putantes somniarunt Tyrannionis iam 7 a. u. c. 70 a Lucullo

Romam delati Plut Luc. 19 ibique mortui. Vt uerum

inueterata quaevis opinio suos caecos, ut aiunt, Sectatores

habet, qui quolibet pignore eam tenent, exstitit Graesen-hanius, qui Romae commoratum esse inde ab a. 70 a Chr. n. Tyrannionem misenum bene sciret, attamen misi fructum esse Strabonem Tyrannionis disciplina defenderet, sed alterius Tyrannionis natu minoris, cuius item memoriam Suidas seruauit: de jungere Tyrannion, . . . auehΤyrannion Phoenix genannt . . . . Spaterhin Lehrte er

Amasiamque nomina in unum uocabulum consudit in Pomtos in Schule, o e Lehre des Strabo ard Gesch.

d. lass. Phil. I, p. 404 sqq.). Cui opinioni non solum Strabonis uerba, qui sat clare misenum v. 1 indicat

suum magistrum non Phoenicem, manifesto repugnant, sed temporis quoque uitaeque Phoenicis rationes. Strabone enim iam adulto circiter annum 304. Chr. n. bello captus Romam uenit Suid. s. u. δ). Primum ex eis, quorum nos notitiam habemus, suisse Aristo domum Strabonis magistrum nulli iam scrupulo obnoxium esse opinor. Quod plane demonstrant uel sola Strabonis uerba ου διηκουσα/ιεν sαῖς νέοι παντελέχ u. 7); namque qui ante id tempus, ubi παντελtii νέος suit, ab Tyrannione institutum putarunt puerum, Groshurdius alii, nescio de qua re cogitarint nisi de paedagogi munere quod a Tyrannione utique abiudicandum

μισηνὸς pro Ἐμισηνος, non cum Meursio sed Oroll. p. 230 ex Hesychio Suidas interpolandus.1 Cons. Planerum l. c. p. 5. - Neglegentiam Graesenhanii arguit maximam, quod suam opinionem probaturus cita Leopoldum ad Plut Sull. c. 26, p. 235 sqq. rectissime de Tyrannione Amiseno

disserentem.

est Qua caussa commotus Strabonem pater tutorue aetato paruum Nysam ad Maeandrum flumen sitam detulerit Aristodemique curae demandarit, nescimus uerum testimonio nobis est haec res, sumptibus non esse parcitum ad ingenium pueri excolendum, cum praeceptori committeretur

magnae famae, qui Pompeii Magni filios educasset u 14 ).

De eius eruditione et studiorum genere praeter id quod Strabo narrat, nihil certi comperimus, cum quae Seruata sunt et fragmentum Ἱστοριων et de studiis Homericis mentiones, dubium sit num ad nostrum pertineant an ad alterum aristodemum nostro consanguineum, et ipsum

Nysa oriundum v. . Mueller fragm. h. r. III, p. 307 sqq.).

Neque tamen magnam hac re iacturam facimus quod ad corum, quae ad Strabonis mentem consormandam ualuerunt, cognitionem, quoniam prima tantum pueritia institutione illius formaretur ubi discipulorum animi nondum

solent in certam studiorum rationem et regionem perduci. Etenim priorem tantum τῆς νεοτζτος partem audisse se

Aristodemum, ipse Strabo indicauit adiecto ad νέον παντελεὼς adverbio atque eo, quod extrema fuisse senecta suum magistrum dicit εσχατογηρων non Simpliciter γηραιον), de paucis tantum ultimis aetatis annis cogitans, non de plena χῆς Divino παιδείας annorum decade, qua instrui solebant Graecorum pueri ab septimo sere ad sextum

1 Hac ipsa re ansa praebetur ad tempus Aristodem aliquanto accuratius desiniendum, qua si uti uoluisset Clinton, aliter tempus constituisset ac secit: taught a Rome cir B. C. 60-50 F. H. III, p. bbg). Nam ex Cn. Pompeii Magni quattuor liberis duos tantum Gnaeum Et Sextum filios a Mucia uxore intra 80-75 annos genitos statuamus licet Aristodem institutione usos esse. Cf. rumam. Gesch. Roma IV, p. 558 sqq. 560 sqq. Habuit praeterea filiam ex Mucia uxore Pompeiam nomine Drumann IV, p. 591 quam ui credas a docto grammatico eruditam, et tertium filium ex Iulia, quarta uXOre, paruulum natu mortuum Drumann III, p. 763 sqq. . Intra septimam igitur ante Chr. n. decade. 70-60 iure coniciatur Ari-

20쪽

2627

septimumve et decimum anniam ). Accedit aliud Xenarchum Seleucensem, quem totum se pueris educandis dedisse memorat τον παιδευτικον βίον ελosιενος), cum praeceptorem suum inducat, satis diserte significauit, se ipsum puerum ante puerilem institutionem consummatam eum docentem audiuisse. Discessimus Xenarchum alterum Strabonis magistrum fuisse statuentes a uulgari opinione, qua Tyrannioni hunc locum attribuere solebant, argumento sane nullo addito 'eque est profecto tonsentaneum. Tyrannionem celeberrimum grammaticum Plut Luc. 19), quem πλούσιον ἐν Ῥώ/ιχ γενό/ιενον IIesych. Mil. Suid. comperimus atque maximae bibliothecae possessorem, pueris educandis tempus triuisse. Quod unum eius generis audimus, docuisse eum Ciceronis filios Marcum et Quintum, probat potius nostram sententiam quam reprobat Planeriis enim progr. s. s. y demonstrauit, hoc munere eum functum eSae, quo tempore Ciceronis bibliothecae digerenda, deditus forte in eius domo uixit, paullum temporis, gratificatum Ciceroni. Quae tamen utcunque se habent, id ueri est simillimum Strabonem auscultasse Xenarchum ante disciplinam puerilem absolutam, fortasse obitu Aristodemi grandaevi institutione eius priuatum aliud addere possumus: Strabonem auscultasse eum Romae in sede litterarum iam tum celeberrima. Ex ratione enim describendorum eorum locorum,

in quibus egisse dicit enarchum pueris educandis u cantem, constat Seleuciam quidem, Ciliciae urbem ad Castodemum Romae docuisse: - nihil certe suadet longiorem eius post 6 a Chr. n. Romanam mansionem ponere Roma relicta Rhodum se contulit, inde Nysam, ubi intra 2-46 Strabo eum audiuit.1 CL Becker Charicles ed. C. F. Hermann II, p. 39. - C. G. Hermann. r. Privatalterth g35. adn. 13. - rause Gesch. d. Ergiehg. p. 153.

lycadnum sitam, nunquam uidisse Strabonem; descripsit regionem, ut uidetur, Artemidorum Ephesium secutus

XIV, p. 70, ). Alexandriam postea demum profectus

est Strabo circa annum 730 a. u. c. IHos aio' ἐροντc0 urbem

II, p. 101in.), quo tempore Aelius Gallus eius familiaris

Aegyptum prouinciam administrabat ). Athenas uisitasse geographum certum est; sed peregrinatorem modo pectandi caussa haud diu commoratum prodit breuitas enarrationis, non habitatorem ). Restat Roma Etiamsi certis argumentis probari nequiret Seleuciae Alexandriae thenis Strabonis non uersatum esse Studiorum cauSSa, probabilissimum tamen erat eum Xenarchi scholis hac in urbe interfuisse; namque cum de ceteris locis nil eiusmodi

Sciamus, constat pro certo, Romam Strabonem uenisse studiorum continuandorum caussa hic enim frequentauit

Tyrannionis κροασεις, hic nouit Posidonium doctissimum

stoicum.

Iam ultimis liberae reipublicae temporibus Roma ince-pora paullatim sedes fieri Graecorum studiorum, Pergamum mox superans Attalica gente studiorum fautrice morte e stincta, Alexandriae saltem aemula ), in quam docentes undique uenirent discentesque. Quorum uirorum in numero qualem locum tenuerit Xenarchus Seleucensis, Sententiam serre non licet, cum omni notitia careamus, Tyrannionem autem eximium locum obtinuisse satis constat.1 Ηeeren de sontib. Strab. p. 150. Perperam Groshurdius Elia.

p. XVIII. Strabonem refert ut Tyrannionem Amisenum misi, sic Xenarchum Seleucensem Seleuciae auscultasse. Idem CreuZerus i. o. p. 13 et alte-Brunius i. e. P. 2.2 Groshurd. ini. p. XXV. 3 Strab. IX, c. 1. Non nimis diu Strabonem in Graecia uersatum esse consentiunt Groshurdius, Orbigerus al.

SEARCH

MENU NAVIGATION