장음표시 사용
1쪽
a part of the Foundations of ester Civiligatio Preservatio Project
Reproduction may not be made Without permission rom
2쪽
State Code concem them ing of photocopies orother reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbi Universit Librae reserves the right to refuse toaccepi a copy ordecis, in iis judgement fulsitiment of the orderwould involve violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIUERSI TY LIBRARIES PRESERVATION DE PARTMENT
UILIO CRAPIII MICRO FORA TARGET
Origina Materia as i itino x lixis lini Bibliogra pinc Record
5쪽
liis Isis lilii si silmilis filii fili
lliis illi filiis illis illis simil
6쪽
7쪽
tuainquam in fabulis Sophocleis et interpretandis et emendandis hoc saestui stompluriumvirorum doctorunt, qui primum in rebit eritici locum obtinent, sollertia multas corruptelas sustulit re iniit tamen non minore difficultates, quae etiamnune in diseeptatione versantur. Atque haud scio an una res ab iis, qui Sοphoclis interpretatiοni operam dederunt, parum observata sit saepius enim in eam Partem mihi peetatum SSe videtur, ut minus respietatur, qui sit totius fabulae cursus quamque rationem poeta in tragoediae PompoSitione et in singularum personarum descriptione sequatur. Unde fit, ut aliis in lοeis, qui nune sanitatis speciem prae, serunt, emendatio ne essnria sit, in aliis nutem n vulgaribus Ieetionibu sine causa decedatur. Quid quod alii ita explicantur, ut ad nostrum magis ingenium et mores quam ad poetae a commodentur Notissimus est locus Antigonae us D o sq.):
Qunm vulgarem lectionem ob eam Causam in dubium voeatam esse constat, quod non nPPareat, Cur principe Thebanorum . oleαuιδm Cοgnominentur. Sed perei per difficile non est, quid sibi poeta voluerit, quum senes illos una eum tyranno Civitatem gubernante ita appellaret, ac potius ex natura et indole Antigonae demonstranstum, reet Iegisse Emperium et
Antigonam ad vitae finem ab omnibus, qui in superis sint, derelictam sive sua sive aliorum eulpa omnes homines ibi adversantes et repugnantes habere quis non videt Iam Primum Sermo, qui inter ipsam et Creontem fit, ad eum exitum adducitur, ut, quia de summis inter se rebus dissident, alter alleritaedere neque possit neque velit. Itaque quum Antigona suo non odio persequatur sed more et Pietate amplestiatur, quumque id sibi negari nefa ducat, quum autem Creon, qui ipSi non obtemperet, eum leges
8쪽
publicas violare 3οntendat, fieri non potest, Ni: in vehementisSiniae inter virginem et tyrannum inimicitiae in omne tempus maneant et utrique in ne te id ei iuni animos Conciliandi brumit Iovi
IIujus Cenae diverbium quam qua in in moribus et Antigonae et Ismenne recte dijudicandis plurimum valet, parum mihi ab iis intelligi videtur, qui in explicatione versus sis, :αλλ duae et Meeητοι F dic divo i .g sic Schneidetvinum Sequuntur. Ismenam enim se ipNam it, ex Dusare Cen et ut ei renu,n gendi nοn tam ignavia quam legum obe lientia fuerit. Quod si ita esset, aliud facile quisquam perciperet, quo jure Ismen in sororem dicere potui frumet: καὶ si uti v ιστι η αααρτια. quum hi verbi non soliim in gratiam Antigοnae non rediisset, ei in ejus ossensionem magis incurrisset Qui deorum quum hominum juin pluris aestimare religio St. Antigonu vero quum reSpondent:
nequaquum Soror ira seitur. Non hii unia in ante oculos ei versntur, ut honore, quo a sit, Sepulturae fratrem in ieini. Ismenne Contra id dubitatione in inlesti se Convincit, PοSsitne perti Ci, quod ibi prοposuerit v. 3 IJ. Itaqtie postquam sinen initio lina Cum Sorore fi ntrem e COm-PoSituram SSe abnuit, Proptere quod rata nihil se pro Cturam esNe timuerat, ne in Creontis consilia et voluntatem agere disii Oilius esset, nullo post ubi Antigona nihilo minus Polynicis corpuS ad Sepulturam dedit, quaque se conditione oύ in pe/hoic recuSISSe negat, quin ei adjument Sit, Sed ejusdem Se eriminis ni guit Tird - , ' aiaxerta), quippe quae ipsa quoque reciniiSimperium nefarium et erudelissimum esse cum nimo Cogit nveiit. Neque quem philolοgorum Prin stipem huj iis netnii veneramur, Augusto Boeel hi assentiri POSSum vertenti versum ut, en teli deni Eu schwnch in las icti ab avon. Quae quidem reSponsio minus convenlt moribus et naturae Antigonae, quam nulla unquam in re desperantem sibi videmus. Praestat igitur haec lo ei interpretatio tum de inum orarum i quum jam nihil mihi virium in erit ob suis , agere desinam Antigonae vero vires in graviS- Simo hoc vitae opere ad institutum tenendum suppetere quis di dat Neque Ismenam hanc vim verborum fugiSSe apparet ex iiS, quae respondet:
Sororem enim quum ea, quae fieri non possunt, sequi nihil deceat, statim a Consillo desistere jubet Itaque his quoque versibus demοnstratur, quod modo expoSuimus, alteram nulla re deterreri, quin leges divinas Sanete veneretur, alteram timidiorem SSe, quam quae Creontis
voluntati repugnBre nudent. Quamquam Ismena, quod dein Cum oro te Beenveril, singilat, ut eodem modo Puniatur, taliten Antigona Sermone abrupto Sum mn eum nimi indignatione eam a Se repudiat poeta enim imitando virgine ni in effinxit et expressit, ut iitelligere non Posset, qua re Permota Soror adteni pus sibi pitulari neglexisset. Sed quo majore animi ferostitate imbuta summam in eos contemtionem Constipit, qui, quod Commisera fastinuS, non Comprobant, eo minus Sermone isto, qui Sorori eum Creonte est, delectatur et tenetur. Miror igitur quod nunc in plerisque editionibus Antigonne tribuuntur verba: sa cp;λταθ patavo, MTιμαθι παT e. Nnm praeterquam quod Creon Antigonae propter impietatem, Antigona Creonti laesis legibus civilibus tanto odio est ut mutui quaeque foete in diremia Sit, line CauSae ne edunt, PrOPter ian Cum Odi Cibus versus Ismen ne restituendus est Quae quum in cena illa iratum regem ad Sororis niuiem mollire student neque quidquam omittendum Putat, quo funeStum regi Consilium Diu inre QSsit, neque prius de redit, quam de morte Antigonae jam non Sse dubitandum Cognovit linque ubi res ad uirinium di Nertinen pervenit, Antigonam PonSIm ESSE Haemoni filii in regis mentem revocat. Quod quidem quamvis ipsam Antigonam acturam esse EXSPestinxeris, et re ratione Consilioque irngoediae antiquae abhorret, neque moribu virginis Cοnvenit, une, quod in intris honorem peragere animum induxerat, Sua utilitate moderari videatur Quod si sinen post versum hin:
in ipso incepto, itum Creontem de sententia cli j istere eonetur, praestidit, cur verba facere deSinat,nnte luctua ErSPEEtum habent, regem inniadalum perseeuturum esse. Falla igitur versus si
a plerisque editοribus libris repugnentibus choro veribuntur. At vero Ismenn quae Idhuc in Certa Orii sororis nondum omne ni spem nlutis remisit, Primum obstupesctet e rege quaerit sterieneriis die nis xvir lich filii Nilonsam interseeturus sit tum vero Sumina Cum deSyerni ione ita pergit nimirum sis totae t mori illa in convit tutum est. Sin autem Chorus neglecta ea, une Puer St, in irrigoedia parte regem iii terroga set, uin profecto virginem ad mortem uel vellet, quibus verbis displistere sibi, quod regi vivii in esset, dieere non dubitasset, Creonin OS, qui regi obnoxii sunt, mullo invius iiivehi debebat. Restitutis igitur lamienae duobus hi vermibus facere non potes, quin versum etiam 5 2 ei tribuas. Ad hoc accedit, quod Creoniis veri,n
in Antigonam eonversa nani mihi sensu carere videntur; rex enim tanta iracundia impletus est, ut omnino mihil dicat aegre fetens 1metric) quod sponsam esse Ilaemonis Antigοnae opprobrio facit Quam quum facinore commisso non solum molestissimam sibi sed etiam gravisSimo Sup-
9쪽
plicio dignam habent, isnaenam incusat, quod inviso illo matrimonio sollicitatus ab incepto retinentur.
Deinde si Creon exclamationem illam Antigonae tanquam non nuditam nihil respexisSet, Statim Post versum si I dicere perrexISset, moleste se ferre et Ismenam et quod de matrimonio loqueretur. Sed verborum continuatio inter utrumque versum si I et g est nulla: Ismena igitur quum mentione nemoni saeta ne mininium quidem apud Creontem valent, exclamatione illa Se regis ConScientiani excitaturum,SSe Sperat, rursuSque quasi ille in Sententia perSeverure non POSSEt, quiserit, Sponsamne illi iliterii Cere velit. Antigon finito et eum Creonte et eum Ismena vermone quum nemonis ne mentionem quidem uolat chori, qui unus inter mortales restat, cum quo Polloqui cisSit, miseri Cordiam implorare Conatur. Atque cena illa auditorum animi ideo vehementissime Commoventur, quod Antigona, quae per totam tabulam nullius opem deSideravPrnt, uno, quum neque SVPerorum neque inferorum Sortis partieeps funestissimam pernielem invadit ex horo miseriae solatia petit. Quod quidem neque prospere evenisse et ah hae quoque spe eam esSe destitutam ex iis verSibus, quibus finem disserendi eum Chor facit, Antis Apparet:
Inm igitur quum re eo pervenerit, ut euneti mortalibu S ICCEI Sent. Priu quam dmortem duCitur, eo temporis momento, quo et morte eam Poncidi,Se Suspisteris et sui dissimilem Submis, Ne gerere, Virgo eum animo suo reputat, utrum et innariun neiuni Suum praestare
PDSsit, uri quia hominurn existin intione reprehendatur, inconSuhe egerit. Neque cuiquam in dubium venturum Sse Credo, quin enus Antigonae it insolit et ingulari fuerit, ut fratrem Sepelire neeeSSitnte eoaeta esset. Nam fratre itidi romposito Dia Solum Supremo honoreS mortuo perSolvit, Sed etiam quum genti, totius una reli et Sit pnrentum omniumque iunctorum
Itaque in priore rationis illius parte apud se faeinu diluit in alterii, pium dolοredistineatur et divellatur, et sita religione ossi Dii nusquam deri innSse ibi videtur, iami suam in diis Pollocat Spe perdita caerimonias sepulcrorum, si Proi et violat ne Sint inexpin bili religi me sancit. Quid igitur desperata ope divina num quid auxilii ex mori lilius Pontingere sibi, pinetur
An Creontem exspeet et Supplicium de Se sumere eunetaturum Ut exhaurienduin ibi esse mortis Poculum On ignoravit, ita n omnem eventum Parata per totam orationem potius inter mortu sqvinin inter vivoS ESSE videatur. Aristoteles in arte poeticarie XV. eam de moribus gentium Pervonarum legem eonstituit, ut sibi con tentri loco vire, os); quam legem Sophoclem rue Ceteri ConSertatum ARecenSeo. Atque etiam illae apud eum nihil praetermittunt, unntum a Cere nitique os uni quin munera Sua Praestent et ni Propositum finem perveniant. Itaque quum animis obstinent aut
Vincere aut mori, et cupiditatum incendiis inflammati et conscientia bene saetorum erpeti debita officia cumulate reddunt neque unquam sui dissimiles sunt. Unde fit, ut, etiamsi omnia facta et consilia ad dignitatem et virtutem referre eo admiramur, Saeptu nobis humanitatem exnnimi exStirpare nimiamque in se asperitatem expromere videantur. Et ectra fratrem adhortari non veretur, ut amorem matriS penitus insitum ex animo ejiciat atque Clytaemnestram, quum
PereuSSnni se esse intus ex Clamet, ilerunt iterumque ferint. Antigona autem praeteps fertur fraterno In ore quern neque liberoraim neque mariti amor aequare OSSit Propterea quae vitam inopem et vagam perSecuta est, Si Creonte praefiente sensu Suo aperte praetulluset et per timorem animo defecisset. n natura sua restessisset Quae quum ita sint, verSu Das Sq.
cum Lehrsi Phoro tribuendos Arbitror verum hoc es Se ii, qui Antecedunt, versus stοnfirmant Creontem enim redeuntem alloquitur chorus ita:
Quae verba Si ad enimum Antigonae obstinatum pertineant, non intelligitur, cur Creοn in perficiendo per erudelissinio magis in ei ietur Dei nil quod ex versu si ne minima quidem societas inter horum et Antigonarii interpedit, pervieneiam ei antequam orationem habuerat, ille exprobrare debebat, siquidem tanta de virgine severitate judicare potuit Paulo liter
u ut isolutus Sit aut tempori Isdem intiuit, venti tenent eam animi motus idem. Atqui non dieit, quo vento respiciat. Quid quod absonum est hoc modo ventorum mentionem fieri itaque quum Ioeo nostro vitium inesse verisimillimum sit, in eoia ieeturam gere pro ura; ineidi;
glo Satοri autem verba pux t sindi debentur. Qui hia in textum restePii αυται ψαυeαι Orrexerunt. Senientia igitur verborum erum haec adhue eorundem ventorum inhrhenm
tenent h. e. - ut ex glorumsasuxpc inre apparet, adhuc iisdem animi Perturbationibu regitur Chorus enim Antigonam quod mini&tri regis nemdum imperio obsecuti Sunt vid. Saxe animi, et agitari perhibet, quo quem priusquam viam supremum inCedit Velinium PSSe non mireriS. Sic Spem vanum lavet quippse quod Ar,tigona adhue in vivis sit, fore ut tyrannus in extremo rerum discrimine fortasse a stipplicio exigendo deterrentur. Tum demum ubi Creon SeveriSSi me respondens in eos, qui Antigimum abdueero jussi sunt, invehitur, omni Spe Saluti erepta quasi attonitus regi crudelitate exclamat obo etc. Tyrannus autem nihil Suadet,
10쪽
ut aliter hoc constitutiani esse existum et Ceterum Cum vεμisv Zede Confern cu fac et oe eu ex Traeli. DA2 Sehol nsete xini dive .coo Denique vor ibus ita eorreolis optime Congrueni in systentatianapaestico restituitur Ei enim aeta no tria loeo et Paulo postris. A q. a Sq. tetrametro napae ii eo dimeter Su Cedit . . ConNentaneum erum Antigonam pedetentim tristem Conditionem Subire neque nil ipsum
vitae inem liquo homine sumi inriter uti omne i itur mortales Contemnu eorumque opem et mi ericordiam pro nil illi, uini linque priu quam de been de stellii, Antigoni eo, Ppeluit, pro quibus mortem obit suosque soliis sibi Consulere Considit in nobiles nutem Thebanos, quod sui non mirumeriti essent in tali in indignati inem Coii verteriit, ut ini Pliiralis urbe patria diisque a viii rntionem eorum, quo in mi Corum numerum non te fert, hallere non POSSCt. ne Sunt eausae, qui bii permotu Emperii ieetionem recipiendii in nrbitror
Eis muti ni earnien eritum Antigonne eniendi ni una Perum Suum Coni uti runt, tamen disti culinies illiu stasim tot inni neque uni ui virorum do gloriam Senteni in in plerisque bicis et interpretandi et cinandi vatile inter Ne dis repent. Quatuor inprimis vostes, quas omnes libri tuentur g θιμένων , ADA, Ac via , in , nocueto eis V iitrii. παμπολα S i, D in i cepi alionem voeantur. Sed novi, imo tendiore ut annulli, EditoribUN. une in mentem venerunt, lectiones novae primum restetit ne, tum altern in editione vetere restitui ne denique in tertia rursu nil ne quaedam nimio Cent in iuventae sunt ita vereor, ne loei, illis, quod odice aurentiano traditum P, i ii lori ques Parum res Pic intur. Quod quidem verum erum, optime demonstratur ex versibus sir qq. qui in nur ii fere leguntur:
hanc loci translatiοnem osseri: Nun rasti Selbs dies nocti inive de Untergoeiter luti Grabde Rathes Unsi in und de Seel Erinys.Di acile est loeum Si Cοnstituere ut nemini non Satisfacias Emendatio quidem Mon cre diligenter pensitata minu apta Sue videtur. Nam primum quamquam nti Bpparet quo jures Iades ferro E ip oo instruetus apud Euripidem Ur. a d esse. Ie describatur falx vel culier, qu heroa demetuntur, diis inferis attribui non potest. Quid quod loco singularis, quin plures Sunt dii deaeve, pluralem oπίδε exspectaveris id enim plane abhorret ab igenio et moribus Sοphοeli veterumque poetarum qui omnia oculis Subjiciunt, siquidem ex nostra
nctivum similiter usurpat Antip. id. p. XLEX:
esse sae Anth. I. 2, P. Ilesych. S. v. ,ασθαι. Etym M. άμη τειρα Quod si emendati Monuferri non PoteSt, revoenia duri etiam preto eoque magis quod lumen Super ultimam radicem tentum es, ossensioni nihil habet. Neque tamen, ermnianum et Trietinium verum vidisse censeo; narrat quidem custos tenui pulvere Polynicis eadaver sparsum fuisse esse 2g2 et 2AG). sed ne his erorum quidem est Pulvis, nedum o pulvere Antigona interimatur. Interimitur, quod Creontis imperio non , ob See ut atque vetus I Abdacidarum Culpn in Singulis generationibu punitur, velut Oetae PSiu verbis utar propter animi imprudentiam Ag ou voire et mentis insaniam cp i, b eivuu in igitur Construatur, ut subjectum non sit nisi getou uoi et ieerum v eive Nam copulare equont α; neque En, quae anteCedunt, respicit, neque Si primum membrum ratiοnis sine copula duobus sequentibu missiungitur. seeundum et tertium Copuli τι-κα; Connecti POSSunt; quite quum tanquam in unum Conte Scerent, duo item hi a Sine ulla eοpula SupereSsent. Itaque lineienti nulli in nominativo gui probabilim atque verisimilis est Conjeeturn potv xv- κόνιν appellatur autem pulvi deorum inferorum eodem jure funestus, quo pestilenti re potu ou σάλo x initio Oedipi regis Atque nominativir in libros irrepsisse videtur, quod quum o μα Cum dativo,
veteri injecit Consili ver lex illa hoc lοc laesa est, quia in ipsum Cadaver Antigonae quae adhuc in vivis est pulvis nondum colligi potest igni fient igitur aevo vi per eam . . per ultimam radicem csse. Matili Gram. s. In )h nune enim, inquit in Oedipi domo Super An die em ultimam lumen MXPan Sum erni rursus quod est in radice illa extremas h. in Antigona), animi ve Sania et furor menti funestum inferorum seorum fulverem solligunt. Num ea in m bruant. Restituendum autem
Tirxeto AtrOPhae enim re,pondet, ubi Cum ol O receperis ei rσαι .Quantum referat genuinam verborum vim explorari et ho loco demonstratur et sexcentis
aliis. Sic initi sus 2 Oedipi regis, quamquam Ersurditus et Ilermannus odit a. a voce booc derivandum esse multis exempli confirmaverunt Iesse. Curt GH Etym meta esych. - ει