Alberti Kyperi ... Anthropologia, corporis humani, contentorum, et animae naturam & virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans. Cui accedit ejusdem Responsio ad pseudoapologema V.F. Plempii

발행: 1660년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

7 UNIVERsAE MEDICINAE d XXI X. Est autem aspera arteria fistula quaedam oblonga ex earet, .laginibus circularibus & membranis invicem conjunctis offocinata semperque palcias, quae ex humiliore saucium sede ortum capiens,supra gulam in pulmones multiplici ramorum serie distribuitur, ut & aerem frigidum forinsecus hauriat pro cordis refrigerio, & calidum rursum exspiret, Minui quo efformationi vocis inserinat. Dividitur in duas partes, quarum altera quae superior est, & caput aspera arteria, ac Graecis & improprie vocatur: altera autem inferior absolute βρογχω.&sistula pul- dicta s. XXX. Larynx a λαι - , quod fruor signiscat, deducitur, quia ejus beneficio cor refrigerium adipiscitur, atque quidem situm habet in medio collo: figuramque rotundam sere possidet: parte anteriore magis exstat,

sed postica labii det, ne gulae , quae ipsi subiacci, in deglutitione officiat. Q que cartilagines sortita est, quarum quatuor quidem sibi subiectae

sunt, quinta autem reliquis superius imposita est. vocatur TΡroides seu Scutiformis a figura, qua veterum scuta imitatur. Cocteris est major, &anteriore parte jacet, ut non solum digitis tangi, sed & oculis notari post sit, praesertim in masculis calidioris naturae & macilentis , nam in sceminis& pueris non ita apparet ob majorem quantitatem glandulae asstar ae ualitarem facientis, quae ipsa in macilentis & calidioribus naturis saccescit de

attenuaur. Illa cartilago pomum Adanisi cum evidenter protuberat, appellatur ex nota sabula, quod vulgus sibi persuasum habeat, Adamum voce Dei perterritum salse illud pomum totum deglutire non potuisse, & ejus in memoriam ad pineros ejus propagatum esse istius malefacti signum

Foris eo xxa,iritus autem haec cartilago cava est. & non maIe quadratum

altera parte Iongius exprimit, nisi quod in medio anteriore & superiore parte suram hauet, pariter in vivis tactu notabilem, & in extremitatibus aliquos pro meliore cum aliis partibus unione & commodiore motu dilatationis & constrictionis. Supra processus bini sint, & longius culi, quibus ossis hyoidis inferioris lateribus mediante oblongo ligame

to ne tur, & inserius pariter bini, at breviores, quibus secundae cartilagini per arthrodiam jungitur. Secunda dicitur Cricoides seu armularis, quia a nulo Turcico non disimilis est, anterius gibba semicircularis & tenuis. existit, at posterius latior, plana & major, nisi quod linea quaedam aspera in medio cjus emineat. Rcliquis laryngis cartilaginibus basis ad instar immobilis substrata est, & laryngem semper apertum tenet. Haec nomine caret apud veteres,hoc ipso nomen sortita, cum iη minata appellatur. Tertia

112쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. 73&quarta reliquis minores intra cavitatem membranae Mncscio sibi arcte

connexae, ut pro ana habitae suerint, cryoidi cartilagini insistunt, & per ginglymum connexae sunt, ut sic & sccti & cxtendi recta & ad latera postanni pro aperienda di claudenda rimula. Vocantur a tenoida , siveguttales, quia sit perius obtinent processus molles , laxos & extra incurvatos, qui adhuc communi membrana tecti gutturnii formam non ineliganter repraesentant. Habent quoque procestus interiores, qui glottidem sive rimaumcisormant. Quinta cartilago est caeteris mollior, ac valde flexilis & intra thyroiden consistens, atque cum pediculo ex fissurae; in educta, Z supra caeteras posita rimae praetenditur, ne cibi aut potus ubertim in pulmone ς irruere possit, quod contingit aliquando quando ridentes aut loqui volentes simul deglutimus. Nam tum ab aere ex pulmonibus procedente haec mollis cartilago aperitur, ut cibus ad gulam post laryngem politam derivatus per apertam rimulam in asperam arteriam incidat, unde gravis tussis excitatur. Vocatur epiguttis, & hederae solio ab Hippocrate comparatur, semperque erecta existit beneficio ligamenti cavo ossis hy oidis inserti, vorum ab alimentis, quae supra cam propagantur, deprimitur, ut rimam

claudat. s. XXXI. Fistula pulmοηum Bronchiu vocatur, h. e. ab imrigando , quia Veteres censuerunt per eam viam potum ad pulmones deria vari. Haec laryngi connexa per collum recta inpra gulam in thoracem procedit, donec circa quartam circirer ilioracis vertebram in duos ramos

divellitur, qui in sui lateris pulmonem infressi rursus in duos divisi , postiri arios minores ramulos ad pulmonum superficiem distribuuntur. Cartilagines cjus, ubi a larynge incipiunt, paulatim qua magnitudinem minores evadunt, atque in pulmoniolis minimae sunt, tuide ibi bronchia h. c. parvi bronchi vocitantur. Omnes figura rotunda sunt, attamen quae supra pulmones sitae sunt, integrum circulum non absolvunt, sed quarta parte ab eo postica parte deficiunt, quae membrana completur, unde Siginoidae a figura antiqui Graeci sigmatis C denominantur: verum ubi pulmones occuparunt, integrum circulum absolvunt. Causa, quare extra pulmones deficiant a circulo, cst, ut gulae pro dilatatione cedere possent, ut melior

fieret deglutitio. s. XXXII. Has cartilagines solis intusque vestit membrana, atque cartilaginum quoque interstitia implet, quod tamen quidam ligamentis tribuunt. Interi membrana intus inaequalis aliquantum est, at pingui humore aequabilis de imis redditur, qui cum nimium repletur, voci mul- . N a tum

113쪽

tii in ossicit, utpote quam diminutam clangosamque sacit, de aliquando m. mnem abrumpit: contra ubi ab acribus humoribus absumitur, vox rauca cvadit. Oritur haec membrana a tunica palatum succingente, & multo crassior est cxterna, ne ab acribus destillationibus aliisque humoribus tam chola datur. Exterior qui biisdam a pleura derivatur, aliquibus a menti gibus, inani discrimine, cum ipsa pleura meningibus continuetur. g. XXXIII. Cum vero propter formandam vocem articulatam suis pcrior pars asperae arteriae, quae larynx dicitur, debita ratione moveri d

beat, musculi quoquc di vertit, quibus tum dilatatur & conitringitur, tum clauditur & apetitur, eidem dati sunt, de quibus in doctrina de musculis

asemus. Supersunt ergo nobis vasa asperae arteriae Vaga omnis generis sunt. Vcnai quidem accipit a venae jugularis externae ramo int Hore , qui os subit: arterias a carotidis majore ramo & prosundo . qui in fauces adit; nervos autem a sexto pari, qui recurrentes dicuntur. Glandia

rum duo paria Iaryngi assident. Vnum ad elatiorem ipsius sedem circa radicem linguae lacet ad latera gargareonis, quod communi membrana oris integitur, destinatumque est imbibendo cerebri humiditates, re in salivam

convertendo. Anatomici has vocant tonsillas, vulgus an gdalas, Graeci πα-

ει ια de tanάδις. par inferiori parii laryngis adjacet, & thyroidi 'cartilagini incumbit. Hae in viris faccescunt magis, in taminix autem magis exstant, uode in illis magis, quam in his protuberantia illius cartilaginis advertitur , unde in illis pomum Adami vulgo vocatur, ut suit supra

indicatum.

s. XXXIV. Postquam ita singulas pili monum partes expedivimus, nunc de adjunctis quoque, & ossicio pulmonum quaedam adjicienda sunt. Magnitudo pulmonum in vivis tanta est, ut sere thoracem impleat, in demortuis autem magis contracta apparet. ad Muram externam ab Hippocrate testudini animali comparati sunt, ab aliis communiter Anatomicis cum lingula bubula conseruntur, cum exterius promineant, intus aut cavi sint. Pulmones duo sunt, aut unus pulmo in dextram sinistramue pamtem divisus, & unaquaeque pars circa qtiariam thoracis vertebram linea

transversim oblique ducta in alias duas partes superiorcin& interiorem dirimitur, quarum inferior rursus in tres aliquando lobos divellitur. Connectitursuperius collo de posterius dorso mediante aspora arteria: anterius, sterno, & rursus posterius vertebris ope inaediastini: inferius autem diaphraginati interventu fibrillarum, quod tamen non semper accidit: interius autem cordi copula ur per asa, e3 corde in pulmones derivata. Temperamen raruDisitigod by COOste

114쪽

ONTRACTAE LIBER PRIMus. 77tumpsi monum respectu propriae substantiae calidum censetur, sunt tamen qui trigidum esse putent, sed male: Secundis qualitatibus pulmones rari,inolles, Iaxique sunt:proprias seu occultas etiam ha boni, sed nobis non ita notas. s. XXXV. Finis pulmonum vel primarius vel secundarius est. Primarius est duplex. Primus est inservire cordι pro ventilatione, propter quam causam accidit, ut pulmonibus non praetantibus suum officium cor nimio calore exaestuet, , non solum sebrilcm paroxysmum, verum etiam alia mala inde pendentia inserat. Secundus est ιfervise voci articulata, quod maxime prae 1lat larynx pro diverso sui motu de contractione sitae rimae , ita tamen , ut

conspirare debeant lingua, & aliae diversae partes, prout infra in doctrina de fiunctionibus declaritatur.Secundarius biis est attrahere frigidum aerem, deferrentem exprilere, quod prae stant pulmones suo motu,nempe dilatatione de contractione. Dicitur illa actio per pulmones colebrata Restiratio, quae con stat Inspiratione & exspiratione. I piratio est attractio aeris frigidi in thoracem & pulmones pro refrigerio enervescentis sanguirus& cordis saeta thoracis & pulmonum dilatatione. Exspisario contra est expulsio aeris calefacti ex thorace & pulmonibus, pro sanguinis serventis & cordis refiugerio , saeta thoracis de pulmonum contractione.

s. XXXVI. Notandum id initio est, quod respiratio non solitaHe a

pulmonibus celebretur, verum quod concurrant di aliae thoracis partes, nempe maxime di aphragma, & dclainc musculi intercoitales, quibus universus thorax constringitur. Dehinc tenendum est gravem esse quaesti nem, unde pondeat ille pulmonum motin ' Principio occurrit ea opinio, quae statuit in solidum eum motum voluntarium esse, & a thoracis motu, qui a contractione di aphragmatis & musculorum intercostalium pendet, pr cedors. Sed hi aegre excusare possunt, quomodo tum pro diversa habitudine cordis diversimode mutetur respiratio, & quod cliam dormientibus procedat. Alii putant eum motum provcnire an insita pulmonum natura, quatenus constringendi & dilatandi vi praediti sint. Sed hi premuntur ea difficultate, quod nesciant causam dare, qui eveniat, quod ita ordia nate comitetur ille motus thoracis motum, & quod pro lubitu respirati nena breviorem & prolixiorem reddere de aliis modis variare possunus. Alii pariter arbitrantiu a thorace cum motum pendere, Verum quatenus is

dilatatus aerem per os in thoracem propellit. A si hi longe aegrius se expedire queunt. Et quid, annonia pius respiramus in aere libero, ubi ob

eam thoracis expansionem non necessario in os promovetur' Itaque ego

clim quibusdam. salvo aliorum judicio, censeo, primo himc motum a com

115쪽

78 VNI v Ens AE MEDICINAE de pendere, & conferre tamen ad eum etiam motum thoracis. Quod a coriade pendeat inde patet, quia pro diversa constitutione cordis diversmodecvariat, & quia propter cordis restigerationem celebratur. Verum quod ctiam a thoracis motu aliquid capiat, liquet ex illa conspiratione mutua triusque, & quia dum sani sumus, pro voluntatis imperio varie respirati nem afficere possiimus. Caeterum modum, quo id nat, licet difficilis ed-plicatu sit, ita concipio. Cor ubi serventem sanguinem in pulmones emittit, illi calore & vasorum dilatatione incalescunt, & dilatantur, conspirantibus sorte intercostalibus etiam musculis , & sic in causa fruit, quod universus thorax distenditur. Hoc mihi exinde probabile evadit, quia o structis pulmonibus ad ejus & cordis necessitatem universus thorax m vetur. Verum ubi impletus est, & diaphragma partim dilatatione thora cis, partim cordis, quod mediante priuardio diaphragmati annectitur, partim mediastini di pulmonum irritatione constringitur, exspirationein primario praestatis s. XXXVII. Si haec sententia, quae aut fuit Aristotelis,aut ad eam pro xime accedit, accipiatur, expediri facile difficiles nodi possunt. Vt: An restiratio sit actis iraturalis, an voluntaria λ Et quibat, quod circiter tertio pulsu restiratio at ' Nempe ad primum dici potest: esse respirationem absolute

dicendo actionem naturalem, sed non sine conspiratione virtutis movet tis voluntariae, unde accidit, ut procjus directione mutetur varia ratione. Sed ecquid est actio animalis an vegetabitu i Seu vegetabilem exaltatam, seu

prout in animali est, seu absolute animalem dixeris, non errabis. Nam sola animalia respirant. Imo respirationem, prout in homine fit, nil impedit, quo minus humanam actionem dicas, est enim haec lanctio in homine certo modo, qui ipsi speciatim convenit, contradi a.

s. XXXVIII. Ad alterum dici potest: quod id fiat partim quia cor nondum citius ventilationem postulat: partim quia non citius pulmo sic ab insuente calido sanguine ei Gescit, & dilatatur. Sed cur diaphragma non

citius contrahitur ' Dico, quia non citius ita irritatur. Sunt tamcn qui id alia ratione declarare volunt, quod tertio quoque pulsu certa ratione afficiatur cerebrum, ut sic ad voluntariam hanc contractionem conspiret. Verum non ita planam hujus asserti cxplanationem invenio.

g. XXXIX.. Et si autem ista ita cum respiratione sese habent, longe

tamen alia res cum loquela est, quam aperte constat esse actionem mere volun

rariam. Quippe & voces pro voluntatis arbitrio significationem nactae

sent, de quaecunq; libitum est,edisserere possumus, modo instrumenta sese debite

116쪽

' CONTRAc TAE LIBE: RPRIMus. 79 debite habeant. Si quia urgeat, animalem potius dici debere, eum animalia multa vi vocem edendi praedita sint, non ita obstipe repusnavero, si a monem animalem exaltatam nominare voluerit, h. e. ita tarciatim restrictam, prout soli animali omnium excellentissimo , nempe nomini propria facta est. Sed sic revera & humana de voluntaria appellanda est. X L. Omnes partes contentas thoracis persecuti sumus, exceptis thymo, vasis degula. scd de gula agemus, ubi de ventriculo tractabimus: de vasis persecte agere non possumus, nisi & comprehendentium partium historiam expediverimus. De solo ergo thymo pauca ad)icienda sunt. Est autem thymiuglandula in suprema parte thoracis mediastino connexa , vaso umagnorum ascendentium, vena nempe cava ct arteria aorta diraricationes in bracchia ct scapulas descendens. Subit itaque ossicium quarumcunque glaurdularum atque in vitulis in desiliis habetur thymus. g. X L s. Inter partes ambientes ab intra mox se prodit pleurg&m

dique investiens. Nam non solum costas tegit, sed sternum quoque, atque diaphragma. Vnde oriatur pleura dubitatum est. Alii enim ab interiore parte deducunt, nempe asternor alii a postica, nervosis nemee quibus dam mortibus a vertebris, beneficio quorum meningibus cerebri uniantur. Inter has sententias posterior probabilior est, sed an vera videbimus circa primam partium structuram. Non enim absonum est, pleuram ex membraneis partibus cordis derivare. Sic etiam dubitatur, an peritonaeum an pleura crassior membrana sit ' Ludit ucro hic natura saepe, & maxime in morbis pleura valde incrassatur. Quantum tamen se usu deprehendere

possum, Pleura quidem simplici membrana peritonati crassior, at duplici tenuior cit. Etiam diversum sentiunt, an pleura sit simplex an duplex membrana ' Mihi videtur simplex esse, at subjectam membranam ambientem costas, & alteram quae musculos tegit, censeo in causa fuisse, quod gemina quibusdam visa suerit. s. X LII. Mediastinum es producta ct duplicata pisura ab anteriore parte, sterna nempe, ad posteriorem procedens , Osic in duaι partes thoracem dirimens. Haec in sui medio cor comprehendit, & superne suspendit. Docent communiter Anatomici anteriore sui parte, ubi nemo annectitur, quasis vram aut cavitatem obtinere,quod pleurae latera non arcte conjungantur, di mira de ea fabulantur: sed Expertissimus Academiae Leydensis Mat micus, D. Adrianus Falcoburgius evidenter monstrare solet, nullam istius

duplicationis circa stemum talantiam esse, sed generari illam cavit tem,

quando Di ita sci by Co

117쪽

8o VNr vllas AE MEDICINAE Quando vi ab ea sternuin avellitur, quod facere conaminuter Anatomici solent, quando eam nobis monstrare volunt. X L III. Vsus illarum membranarum cindens est , nempe integere

illas partes, & munire: & quoniam sub pleura vasa divcrsa propagantur,ca ob eam causam etiam tutius procedunt. Mediastinum dextram & sinistram partem thoracis sejungit, & cor in medio sui suspensum habet, sorte etiam inal dit, ne pulmones cor aliqua ratione premerent. Nam quod quidam asserunt, ideo fibrillis quibusdam pleurae pulmones annecti, id

rarum & praetcr naturam est, unde etiam respirationis vitia tali con; ctioni plerumque solent esse connexa.

XLIV. Porro sequuntur olla, quae quidem apostica parte sunt τertebra, de scapula: a lateribus costa: Se ab antica parte flernum de clavicula.

De quibus porro tractandum. Verum quir vertebrae thoracis cum ccrvicis & abdominis vertebris spinam dorti constituunt, & omnus Vertebrae multa communia lia Pent, cle uiuutici spina hic simul agemus. Notandum vero id est, ossa conjuncta nostri corporis seu sceleton non male a Medicis navi comparari, cujus quidem carina spina dorsi sit, utpote tanquam sulcrum ac uistentaculum universi corporis: cui ante ius capitis os a imposita sint, repraesentantia proram ipsius itavis r costae a lateribus connexae,trabium incurvatarum figuram extubeant, quae anterius iterno. q sit tegumento operiantur: ab inferna parte ossa ilium & os coccygis puppim di remum non male exprimant: at artuum ossa instar remigiorum resi quis

ossibus adjuncta sint: atque scapulae pro majori munimento superius i jecta. s. XLV. Vtergo a lina capiamus initium, observandum est, quod

ex quo tuor verteisis constet, quarum septem sin ervicu: duodecim thoracis: δc quinque lumborum seu infimi ventris. Quod cx pluribus vertebris spina fabricata est, sect um est propter motum, ut nempe corpus distendi& secti posset. Omnibus his vertebris commviria quaedam sunt. I. quod cossentiam non ita=rmam, solidum, duram ct gravem obtineant, sed levem, spongiosam ct plurimis cavernulis constantem. Idque factum csse putandum est, ne mole tua & gravitato corpus premorent. 2. quod figuram antrorsum comvexam, posterim concavam, superne se inferne planam obtineant: quod tum ob firmitatem, tum ob meliorem connexionem iis tributum esse probabile est. 3. quod triplici genere processuum donataset, transversoram nempe, o liquorum ct acutorum. Transversi processus a lateribus vertebris assident, fleduo sunt , utrinque nempe unus. Obliqui singulis quatuor dati sunt, duo ascendentes,

118쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. Stoendentes, & duo descendentes, pro vertebrarum commodiore articulatione. Acuti a postica parte ex medio cavitatis proveniimi , & singulis vertebris singuli competunt. 4. quod singula vertebra in medio foramen aliquod possideant, quod ideo efformatum cst, ut medulla spinalis per eam secundum longitudinem corporis descendat. Solet id foramen vertebrarum proprium dici, quia unicuique vertebrae suum competit. 3. quos ad latera in gulis vertebru quasi dimidium Dramen ' . quod conjuncta vertebra dimidio fere soramini conjunctum integrum foramen eforment. Hoc ideoforamen commune appestatur , quia nulli sigillatim totum est, sed duabus simul sociatis tantumum totum, atque inscruit diltributioni nervorum in diversas partes.

6. quod eadem ratione inter se conne tantur Igamento duplici. Illorum unum commune & membraneum est, crassum firmumque maxime anteriore parte .

vertebras undique ambiens, & pingui mucosoque humore oblitum: alte-yum cartilagineum est, inter vertebras sibi impositas interpositum, figura omnino vertebrarum illi parti simile. . XLVI. Ista quoque adhuc in communi tenenda sunt. I quod re rebra non directe o citra flexionem sibi impositasint, verum quod collι vertebrae introrsum magus eatent: contra thoracis vertebra foras protuberent: ct rursus lumborum vertebra introrsum exstent. Hoc partim ob situm partium, partim ob firmitudinem sectum esse a natura crea bile est. 2 quod vertebra a superioribus deorsum procedendo paulatim majores evadant , sed mulcroongissioresct rariores ac leviores. Hoc etiam summa ratione factum est. Nam quia stabilimentum maius & firmius esse debuit. inseriores vertebrae maiores sa- sunt: & quia metuendum erat, ne pondere nimio corpori noxam aut moleltiam incommoditatem adserrent. spongioliores cic rariores constitutae sunt. Maxime tamen id intelligi debet. initium capiendo a thoracis vertebris: nam colli vertebrae mediam sere magnitudinem habent, &in tantum pene maiores sunt thoracis vertebris, in quantum minores sunt vertebris lumborum. g. X L VI l. in specie thoracis vertebra communiter duodecim sunt, raro tredecim, S adhuc rarius undecim, cum mpe colli vertebrae octo sunt,

quod ipsum periculum tabis portendit. Quandoquidem enim ob breviatatem thoracis pulmones non debite dilatari queunt, ob sufficientis restia gerii delacgationcm cor nimium exaestuat, & universi corporis consumetionem paulatim inducit. Omnes hacon mili prope ratione formata sunt. iere ira, ut in genere suerunt declaratae. Peculiaria vero possident, initio

illud, quod prima ejus peribra superure sui superficie inaqualior cst , ac ad

119쪽

81 VNIvRRsAE MEDICINAE figuram vertebrarum colli eadem accedat: dehinc quod utrinque intulans Ortilagine obductos exsculptos exhibeant. Hi in superioribus novem communes sunt, eo sensu quo soramina communia superius diximus, at in tribus reliquis quaelibet integrum sinum & proprium nactae sunt. Illis inseruntur capita costarii m. Porro alii etiam sinin lares cartilagine obducti in transversis processibus superiorκm novem costarum notantur. His induntur & firmiter innituntur, unde illae vertebri longiores tribus reliquis sunt, & proces iis in illis proceriores. Hoc etiam observationem meretur, quod reliquae ciuidem vertebrae per gynglimum,at undecima vel duodecima per artia rodiam vicinis vertebris uniatur, atque quod inde motus totius spinae pondeat: sexto nempe cxtensio, & obliquatio. g. X L V III. Vertebris thoracis colli vertebra in positae sunt , septem plerumque numero, rarius octo, in iis, quibus collum longius cst . N in thorace solum undecim. Hac multa ab aliis diversa obtinent. Nam compus,quod dicitur vertebrarum,in thoracis quidem & lumborum vertebris fere est circulare, at in his neutiquam sed potius quadrilaterum & oblongum. Deinde consistentia duriores&solidiores sunt, attamen non ita I tae, ut aliae, quod ipsis ob motum, quo semper exercentur, latum est. lllud quoque in iis peculiare est , quod in transversis processibus utrinque

foramen exsculptum in , per quod vcnae & arteriae in caput derivantur. A. N LIX. Valde disserentes inter se ipsas sunt.Nam prima quidem ne corpus quidem habet, sed e us loco anterius tuberculum in quod musculus cervicem flectens inseritur: intus autem habet sinum quadratum cartilagine obductum, in quo recipitur dentiformis processus secundae vertebrae. Deinde processus ejus trem ocendentes, tu descendentes sinus in se obtinent, ut illi quidem occipitis, hi secundae vertebrae thoracis tubercula reciperent, atque sc super illis sexto & extensio capitis, seu ejus motus in anteriorati posteriora;super his autem motus capitis circularis seu ad latera perageretur. Frocessus porro transversi snguli utrinque, attamen mMores reliquis sunt, ob musculos quosdam caput moventes. In foramine proprio nihil notabilis est, in communi id singulare, quod snus ejus rimam repraesentat. Secunda cervicis vertebra corpus habet, sed minus quam aliae: pariter trans. versos processus minores, & foramina in iis minora, ac deorsum spectantia: at posterior processia bifidus est, scut & in aliis thoracis vertebris. rursus parvas eminentias acceperunt: & inferiores parvos sinus. Id circa hanc notabile in , 'uia huic proprium est, quod ex medio corpore inter duos ascendentes processus ex superiore parte alius quidam erumpit acu-

120쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. tus, firmus & elatus, cartilagine munitus, qui in sinum primae vertebrae interiorem inseritur pro circulari capitis motu. Hunc Hippocratis dentem magnam appellant, quia dentem exprimit, & Hippocrates censetur appellasse, ut ut ipse potius totam hanc vertebram hoc nomine notabi. Conia ctitur anteriore proprii foraminis parte ossi occipitis ope ligamenti, quod ut ipsi firmius coniungeretur,superiore sui parte asper redditus est. sequentes cervicis vertebra sibi magis sinules sunt. Laterales ipsari processu

niuiores ac bifidi sunt, sicut & bifida stina: obliqui ascendentes capite valde

exiguo donantur, ut dubium esse possit an caput sit: descendentes contra sinum exsculptum habent. νιιιma denique seu septima cervicis vertebra ut i co. ita & fisura thoracis vertebris cognata est, & neque bifidam spinam, neque bindos processus obliquos sortita est. S. L. Inserius thoracis vertebris lumborum quinque vertebra subjiciuntur, minus inter se & a thoracis vertebris differentes. id speclatim circa

procesin superiores & inferiares occurrit, quod illi quidem sinus, hi capita

exhibeant, contrario prorsus modo, quam fit in thoracis vertebris. Transversi deinde procesius masores etiam, quam in thoracis vertebris, at reliquis minores primae ac quartae. maximi autem tertiae, & firmissili u quitae. Circa Ioramina communia id quoque notandum est, quod in superiore sere maxima eorum pars sit. Contra eli in cervicis vertebris,nam in iis in inferiore maxima eorum portio advertitur. In thoracis autem vertebris media sere

ab utrisque pars praestatur.

g. L l. Verum cervicis e. lumborum vertebris dimissis ad thoracis vertebras revertimur, quoniam iis costae inseruntur. Sunt vero costi ossa quadam ιn cartilagines desinentιa, arcuata, lateralem thoracis siguram firmantia oessormantia. Sunt costa numero duodecim in utroque latere, di id tum in m ribus, tum in sceminis, ut merito pro fabula habendum sit, in maribus esse unam pauciorem . quam in viris. Et hoc ordinarium est, quando autem tredecim aut undecim tantum inveniuntur in iis, quibus totidem thoracis

vertebrae sunt monitrosum& insolitum est. Dividuntur cottae in legitimaι& sturias. Superiores septem , quia utrinque circuli libricam explent, &ad i ternum pertingunt vocantur: at inferiores quinque, puria, quia illis minores sunt, S: ad sternum non deducuntur. Ex gemina substantia constantiosa de cartilaginea. Et quidem ossea substantia non adco dura est,

sed singota & spongiosa molliorque, idque magis in spuriis quam in ic -

s. in quibus ipsa quoque cartilago ita dura est. ut in senescenti bus facile degeneret in osseam substantiam, quod in mulieribus frequenter notatur L et pro

SEARCH

MENU NAVIGATION