Quaestiones Lucretianae [microform]

11쪽

versione deprehendimtur, vel memoriae lapsu vel festinatione Hieronymi, qua illud opus eriptum esse ipSe profitetur ΕuS. Chron. Ol. II. p. XXVIII. Ol. 2. d. Sehoene , saeile exeuSantur. In univerSum tamen aestimantes liaud iniquos nos praestare videbimur iudiees. Si Hier0nymum de temporibus vitisque Romanorum Scriptorum in Chronicis exponentem Suetonii libris potius aceurate et diligenter, quam

temere et neglegenter Sum Sse StatuemuS. Suetoniano autem Viros illustres Hieronymi de Scriptoribus Romani commemoranti principem graviSSimumque sontem suiSSe praeter Superiora argumenta etiam hoc confirmatur quod ille de ii Seriptoribu RomaniS, UOS, utpote Suo aequale necdum tempore quo libro de viii illuStr. conficiebat, mortu OS. Velut aeitum, Iuvenalem, Silenti praeterierat Suetonius, in Chronicorum Supplementis nihil meminerat. Si igitur certum exploratumque esset Omnia, quae ieronymuSChronicis Eusebiani admiscuisset ex Suetonii de viris illustribus libris fluxisse tota quaesti de fide et auetoritate notarum Hieronymi ad res Romana Spectantium et implex et acilis et perluuida esset et paene abSoluta Videretur: non enim amplius Opus esset quaeri de Hieronymo, Sed de Suetonio, num id dignus esset in eis quae deseriptoribus Romanis in libris de viris illustribus tradidisset. Hoc autem haud ita difficile esset ad solvendum constat enim, Suetonium in vitis illustrium virorum adumbrandis optimo et incorrupto thnte Seeutum omnino raro ne nisi inseium atque invitum salsa tradidisse. Sed dimicilior est de id Hieronymi quaestio et ollicitur imprimis eo quod ille in Chronici Supplendi praeter Suetonium, ut Supra OgnOVimVS alio quoque Romanorum SeriptoreS, UOS tamen mininatim laudare omiSerat, Se reSpeXiSSe profitetur. Oe praeter ipsi u verba . . laudata manifeSte etiam nonnullae Chroni eorum notae probant qua ad Suetonium auctorem reserre vetamur eo, quod

spectant ad homines, de quibus Suetonius in libris de viris illustribus nihil Ommemoravit. Quo tamen alio Seriptore praeter Suetonium reSpexerit HieronymuS, Certe definiri nequit. In eorum numero Eutropium suiSSe reete monuit Oth. Sueton. p. LXXI l. not. 63. Neres neertari neerti coniecturi investigemu S. Oe pro certo stirmari posSe arbitramur. Suetonii de viris illustribus libros Hieronymo u SQ-bi Chroni ea supplenti sontem fuisse primarium alio autem fonte Silium adii S Se SuSpleamur eum quae uetonii libris non continebantur,

Hue pertinere videntur omne re in Chronicis commemoratae, quae anno se Chr. nut. 06. Sunt posteriores, quo Suetonius de virIS

illustribus libros edidi SSe perhilietur.

3 Verbi causa de Plini Minore imperatore Traiano, quorum apud Hieronymum it mentio. Ii lectorem monitum velim, ieronymum nominis similitudine deceptum, nonnulla vitae Plinii Maioris rationes Plinio Minori vindicavis Serebusque utriuSque proprii Confundendis et contaminandis ess0cisse ut ex duobuSPliniis unum, nempe lininni Minorem, stageret. CL Oth, Suet. p. LXXVIII).

Quae cum ita sint, fieri non poteSt, qui Hieronymi laud. locum de ueretio poeta e alio sonte atque ex Suetonii de viris illustribus

libris luxisse credamu S. Hi pro certo OSiti neeeSSari Sequeretur, ut, cum uotonium veritati StudiOSiSSimum auetorem SSe monuissemus, Hieronymi laud. 10Stimonium de Heretio poeta summa fide dignum Sset. Oe tamen teStimonium, Si accurate a diligenter per- serutamur, quam maximi disiieultatibu Obstrictum et admodum suspectum reperimuS. Multa enim, quibu vehemente Olfendimur, in eo deprehendimu S. A primum quod ad ipsam teStimonii Ormam pertinet, neminem Sane fugere potest nimia rerum quae in illo testimonio de Lucretio poeta enarrantur uberta atque abundantia, quae mirum quantum abhorr0at ab Hieronymianae narrationi breVitate a pareitate, quam in plerisque Chronicorum n0ti vel ad Celeberrimo I. Omanorum Seriptores spectantibus videmuS. In plurimi enim noti praeter Seriptoris diem natalem et Supremum Hieronymia nihil amplius meminerat in nonnullis Seriptori vitae spatium certi annorum numeris adSeriptis delinivit et de morte, Si insolens vel violenta erat quaedam breviter comm0moravit vita ipSa rationeSque Seriptorum rarissime atque Summatim tantum et quam paueiSSimi perstrinxit lineamentis. Ad quae laud. testim externa, ut ita dicam. SuSpieioni indicia, accedunt interna Singulorum membrorum quibus Hieronymi testimonium efficitur Sententia dico, quae cum rebuS de Lucreti aliunde proditis aut coniectura reperti nullo modo QOnSOstiari OSSunt. Neque igitur mirabimur, quod tanta est inter Oetos viros diSSenSio, quam nam teStimonii laud. SententiRm VerRm. UR IN SUS l)eetam vel sulsam dicant et quid de univ0rso illo testimonio iudicent. Quae eum nondum ad ii l. iidum perdueta sint, diligenter perqi iremus a Lucreti anno natali inei pienteS. III. Hieronymus ueretium anno ab Abr. 1t 23 94 a. Cur natum

aetatis anns 44. mortem Sibi onSeiViSSe tradit. Quo numero Om ABSCOdiees X hibent praeter Od. . Saee T. et F. Sae 9 ineunti S, qui

Lucretii annum natalem ad 922 ab Abr. - ΗΛ. . Chr. Eserunt. 3Ε testimonio illo apparet, Hieronymum uereti annum natalem ad R. ante Chr. 5. Vel 94. Supremum ad R. a Chr. l. vel 50. rettuliSse. Quibus numeri repugnat Oe Donati,' qui Lucretium eo anno et die, δ qu Vergilius aetatis anno XV exae t toga in virilem Sum pSiSSet, decessisSe ait Vergilium autem Idibus Oetobribus anni 70. . Chr. Cn. Pompei Magno M. Licini, Crasso tonsulibus natum Ss ineor -

Vid nostra dissertationi p. 1. n. 3. i id nostrae dis S sertati ini pag. I. Ol. 1.

. IIoc enim tempus significatur Onati verbis supra laudatisci quam a tali Suo cepit isdsem illis consulibus iterum duobus, quibus erat natus scit. Vergil.). μ

12쪽

rupti veterum teStimonii cor firmatur. Ex quibus verbi eum Donati et Hieronymi Oeo laud. coniunctis necessari Sequitur ut Lucretii morS OD ad annum qui apud Hieronymum traditur, b0. Vel l . Sed ad Idus Octobres anni 5. a. Chr. Sit reserenda quo anno morti S OSito porro fite itur, ut poetae te in pus natale non in annum 1. vel 95. in quem Hieronymi testimonium exhibet, Sed in a. 99. Xeuntem vel Otius in annum S ineuntem incidat. Hieron vinia enim in vilarum Spatii Computandi hane Seeu tu S Si rationem, ut vitae quemque annum initum, quamVi non es Set Xaetu S pro sinit poneret Oemulti Rrgumenti ex Chron. versione petitis demonstrari potest. Ut alia omittam, duo gravi S Sima alteram Xempla nempe ad numero Vitae Cieeronis SVeton. d. Oth, p. 289. et Horatii ib. 296 Spectantia, quoruni alterum aetatis anno 4, alterum T deeessisS Hieronymus tradit quamquam neuter numero ab illo allatos expleverat. Quae Si respieimus. Donati et Hieronymi de Lucretii vitae tem pore te Stimoni inter Se repugnare videmus. Viri doeti, qui de eorum fide disseruerunt, disiicili et obscurae quaestioni non multum lueis attulerunt. Cum enim alii numero ab Hieronylia tradito tueantur,eXStiterunt alii qui eorum fide in Suspieionem Oeata Solo Donati

pantiam ii illendulii, quae inter testimonium Onati et Hieronymi intercedit Hieronymi numerum 44. Lucretii vitae patium delinientem in

quo vitium latere u Spieentur, Corrigendum ESSe Proponant. Jt quid in utrius lue veteri Seriptori testimonio verum, quid sit u Speetum vel sulsum. Cogno SCRINUS, SSe Certiun titue DCorruptum nee QSSe S in diei iam . ilo tamqllani si indat nento et prinei pio nostrae inve Stigationis uti liueat. Atque a Curat ita rem Seruiuill S, tale in diei ut reperio uinerum A. luem Hieronymi exhibet eblim Onium. Nam illum numerum e uetonio hiXiSSe Suspie ir in Cuius viti Spraeter Serintorum anno natale et Supremo nominibu consul uni definito S, n noruni sillo siue numeri quo Vnu ulter V Setiptor X plevit, allati reperiuntur. Vid. Suetonii de liet et gram. de viti SCRe Sarvin. Eiu Sile in vita in Terentii a Donat Servatam, tuae in Horatii codicibus exstat et vulgo Suetonis vindi Cntur . Hi in me numeru S. st Uam tu B Certu eSt, Soliis non Susiae ita Ob Seuram quae Stionem X pedienda in ignorBmu enim. Utrum Lucretii annus natali ab Hi pronymo traditu S, I SupremUS. quem apud Donatum reperimuS, Certior sit aut probabilior et Simul haeremuS, Utrum numerunt eligal nu S. Iu proli eiSeentes ueret ii vitae

Spatium computando delinire possimus. Quod ut ad liquidum

perdueamuS, ad Onati teStimonium Supra a Ud transimu Beeuratius perquirendum. Atque primum non alienum videtur esse monere vitae Vergilianae qua te Stimonium a Ud Conlinsetur. Ruet 0rem OSS DODRtum praeceptorem mi eronymi Quam vitam non integram, Sed variis mediaei Cs Ribbeckium. Vergilii opera ed. in in , ubi p. VII testimonia veterum allata invenie S.

aetatis SeholaSticorum commentis inquinatam et Ontalia in alam ad OS perveni SSe iam multi Oeti viderunt. Quae tamen bonae frugis vita illa amplectitur, ea uncta e Suetonii de viris illustribus libris, quibus DonatUm SaepiUS SUI OSSe eon Stat, Sumpta videntur esse. Quod et ex Terentii vita. quam integram sere Donatu e uetoni in Ommentariu in Sulam ad Terentii comoedia transtulit perSpie poteSt. et ex Similitudine ' elueet, quae intereedit inter vitam sergilianam a Donato descriptum et inter nola Hieronymi ad Vergilii vitant speetant ES.

Inde uisem quod Donati testimonium laud. e Suetonio quem magna auctoritate Seriptore ni Supra diXimus fluXit, Donati verba lavd idedigna es Se in in recte One ludere OS Semia S. nisi Udi Cii do et virorum prohiberem tu' qui Donati laud. testimonium eontinenticiis interpolationibus ini sui nutum Suspieantur. Quibia adnumerant imi irimi Verba: quam Seil togam Viri leni XV anno natali Suo cepit se it Vergilius)isdem illi consulibu iterum duobus ilia ibus erat natu S. Venitque, it eo ipso die ueret tu de Cederet eaque de causa luod Vergiliu Stogam virilem XV anno, ilia annit Romanoruin mori rei iugnet. )SumpSis Se dientur illa Oil illa testimonium nud munis est inediae, line voeatur, Signa atque indiei exhibeat. Contendlint enim, re ., natali SUO . ..i Silem illi QOn Sulibus . . . decederet tempore. Illo Vergiliu Spro mago et miraeuior uin a uetore habilia divino luasi honore Oleretur, OmlnenlRA ESSE RI, homine tuo dum sui se restiti OSO et miruasseetante hoe Settieet Consilio, ut insignibus et in irae ut 'Si eventibuS,

quibus Vergilii natale e Xornavisset poetae celei litnte in et glorin msigni liearet. Vid. r. Polle, Philolog t. X I. litii, T. p. 56 Sq. Wolt jer, in Fleehei S unlial phil. t 29. a. Siri l. p. 36 q. - FP. BOehem litiser. Lueretii rapin , Om. I. p . q. s. et in m H. Sulli pe. Quaestiones ueret in in die scholari Univ. ἰOlting. ΝΝέθ. Sem. Re St. Si ero Oninia. suae Contra Donati idem dis lita lata sunt a Criter Peri Underi S litur Sane in ei Speciosa inesse qualia vera saeti tibi perSuadebis A primum illa Od ad annum ib., UO Verili lius togam virilem Cepi S Se traditur attinet. nihil Subes Se quo viri do et L illandantur

i id nostrae dissortationis p. 3. Ol. .. hi simili S utri u Silue Scriptoris locos collato reperie S. . Sic iudicant Olij rus i. c. et allici exemplis pnim ah pSO 'icerone eiusque 3 et Quinti fratris filio sumptis ilia togam virilem G. anno Xuet ceperunt, probare conantur aptatis Ciceronia Romanos Vita anno XaCto togas Virile cuper solitos esse. Teus plus in Encycl eat . . . tiro inium Ori' Marcum. Oratori filium anno aptati XV. xa et togam viriti in eopi S SP tradit et recte quidem nam Marcu S, qui auctore Cicerone in p. ad Att . . . L. Iulio Caesare C. Marci Figulo coss. do signatis 698 a. u. 55 a Chr. natu orat teSte eodem Ciceron in p. ad Att. IX. 6. I et IX. l l togam virilem Sumpsit R. u. 705 - 49. . Chr. mense Martio. Quam bissem Othori v rha supra allarentes Voci eius siue 3 appo Suimu S.

13쪽

contendo. Ileete itidem moneni,' primo a Chr. Saecul Iloman O-rum aduleSeente togam Virilem anno G. Xaeto timere Solito ESSe, quem morem Cistem)nem et Quinti ratris filium Seeutos esse

ComperimuS. Errare tamen videntur eum tu ne morem Omnni S Ree. I. u. Cli P. tum triete Servatum en Sent, ut nemo umquam ab eodem

deSet vj SSet. Immo vero ex ipsi exempli S. UB Suetonita S, TaeitUS, Tertullianus alii vetere Scriptores exhibent, maXima cum probabilitate Olli ei poteSt. nonnullos Romanorum adulescentes lirim ante Chr. SaeCul toga virile ante i vitae annum exae tum SumpSiSSe,' quem morem imperatorum Romanorum temporibus iam pervulgatum videmus Ita iliae admodum veri Sintile St. tempus t gae Sumendae quod nulli certi legibus praeseriplum esset, a prini ante Chr. RECUlo mobile luisse et nonnumquam varii de ala Si vel ante G. Innum vitae e Xaelum vel post incidisse. Vid. Te ullati neyel reat. S. V. tiro inium iri. Quae Si res pie inius non ab semus eur Vergilium vnno G ineunte Og m purum Cepi SSO negemus OleSt sellam Sse ut poeta ad tognm nte te milia Sumendam adductu Sit Voluntate , arentum, qui filium in gue peregrinationi Cau Sa Ande patrio Sque penate relinquentem Sui iuris esse vellent Cui sententiae esset numeru XVII. anni rum in ei: diei bus vitae Vergilianae a Dim ut enarratae allatus.s quem viri Oeli SubSequentibus illum numerum ne ibus Ollen Si Reillers et iei dira duee in XV. Correxerunt. ne sive verba Hieronymi, repta Enant quibuS Ollheru illa in Sententiam in liraturi en Set eum numerum fici ab lieronymo traditu in lanlunim nil tem DuS. quo Vergilita togam virilem Cepit, reserat. Fugit autem virum segregium et de Lusi reti illustrando optime mi meritum Ianum . Chr. 53. potita ad tempus illa nomam eontendiSSet VergiliuS relersendum S SQ. quod iter Oela biennio OSi Ogam Sumptam ingri SSUS videtur. Quaestione ita explieata 1 siciliar, ut numerus A al Ilieronymo traditus cum tempore allat D in Donati testimonio Optim se Congruat. Quod autem ad Supra laud. numerum XVil attinet quem

gam virilem cepit Vergilius, deliniri Olligit non illis. piae hune

Sueton in vita Octaviani cap . tradit, ni p. Octavialium aetatis anno 16. ine Unte togam Vital in cippis Se - Taeil au tor annal. III, 2 et annal. XIV, g 1 pro togant virilem aetatis anno 4 accepit. Polla virilis Sum Enda tempuSm Ohile suis sp idque inter aetatis annum 14. Et l . intercidi Ss videtur. Ita te Ste Suetonio Calig. 0. Caligula togam virilem 19. aetatis anno sumpsit. Adde Ciceronis filium, Persium Oetam, imp pratores Galbam, M. Aurelium, qui item ante I 6. vitae annum exactum toga virile Ceperunt.

Ε quidem eum Onati verba quam XV anno natali Suo, Cepit isd0m illis consulibus iterum, quibu erat natu S. Venitque, Ut eo ipso die Lucretiu deeederet, ' attente et diligenter perpendo nihil Sane quod SH Speetum et Donat indignum Sit in eis de prsehendo.

Ea enim illi comi nemor. ntur reS. quae per Se Credibile Sint, tuaeque et e Xempli deprompti e viti Clarorum euiusque aestuli virorum' et more Romanorum qui Superstili One minit si eum insignioribus eventibus et eaSibus Suae vitae re notabiliore eodem tempore geSta conoetere Solebant. Susi ieientor Omlarobsentur. Cuius rei leStes sunt Taei tu et uel Oniu S in quorum libri simile loe sunt frequente S. Tne it Innui . . . - Sueton. Calig. ii . et libi. Ad quod accedit, ut Donati urbis laud non labellae. Sed diversa ex litterarunt et reruni annalibus saeta deprompta enarrent Ur. Quae

igitur in Donati testimonio c0nam semorata. Uno Onn Ulli interpolatori S. equidem Ionati ipsius eSSae eontendo ex eodem ut ' Ve' prior IRPS Donali uestimonii sonte. nempe se Suptonii de viri illuSimbUS Opere, fluXiSSe videntur. Unde equitur ut Verbi laum etiam Si qui ea non Donati Sem incerti interpolatoris AESA CODeedat, tanta quantu pSlUS Donali sententiis tribuenda Sit uel Orita S. Sed antequam mea longius prostedat di Sputatio. Oe mones re velim me iudicium de verbis: .. quam XV . . . . . dee ederet Upr prolerentem Oeuli me verba liud ex Suetonii libris luxisse videntur μUSUm SSe. Quam quidem OnSUu USUrpatam e SSin enuntio, eaqUe de

14쪽

CRUS3, Ilia non omne illitis testimonii Sententia pari loe et auctoritat habenda . Sed inter ea discrimen UOddani esse faciendum Contendo. Cum enim alia e Suetonio luxis Se stirmari te eat alias ab eodem auctore mutuata eSse Onieetura quidem colligere nee tamen dum integris Suetonii de viri illustribus libri ea remus, probare POSSumus. Priori generi adnumeramus Sententia in qua de ueret ii morte et de OnSulibu a. b. a. lir agitur. artim rerum Certam notitiam Donatus ex Lucretii vita a Suset Onio enarrata in libro de poeti S. qui una in Operi S. quod de viri illuStribu in Seribitur partem est ieiebat habere potuit. Namque non dubium St, quin Sueto iuS, cum in libro laud. de ueret ii vita aget et illius Oetae annum natalem et Supremum num diem fluoque latuerit, coniectura augurari dubito non tinibus consulum adnotati delini verit. Talem quidem Suetonius Se praestitit in Caesarum terentii Horatii fluae aetatem tulerunt, vitis, m quibu Simile nota reperimu S. in posterita autem genus iam Onuli testimonii 40ntentiam re

Commemoratur. Mane lententiam lem uelonis isti lana i)SSe, a stirmare non ausim. Gam in vili Suetoniani Supra laud. Ogae Sumptae tempta vel ramino non legitur, v l Sola generali Sumpta togae vi illi locutione ad umbratur. Cui iaSSim Vilne nnum peruCtum. US illi imeon SUlum molnin se peries ad Seripta. Ouod Si respicitur, vix credibile

videtur SS uetonium rim vita Vergilii diligentiorem quam iii aliis

i Non videtur mihi pristi nite. Donati se consuli hus et de Lucretii ni Orte mentionem ex Vergilii vita a Suetonio narrata petitani S Se cur ita iudicemuS,

mortuus attinet, eum in Onati testimoni l. recte proditu in esse contendo. Ne siue enim conieetura inveStigatus. Sed ex antiquiore quodam fonte incorrupto, quem ueret ii vitam a Suetonio ad ima bratam SSe suspieor, videtur mihi tran Statu ab auetore testimonii laud. quod Donato adscribitur. Cui tempori Optime conveniunt res tuo lue armine Lue retiano

enarrtilae. Uurum nulla annum a Chr. b. X cedit. Oe imprimis X carmini de rerum natura apparet prono nilo fluod poeta non riuSeon SeripSiSSe Videt UI', luam Summa in Carminis ad linem perduXit animumque iam Singuli eius partibus ordinandis et vorSibus excolendis perpoli 0ndi adv0rtit. Verunt in hae ultima quam armini navavit. Opera poetam morte Subita inpeditu in sui S Se e deSI erato carmini Stati QOgno Se itur, in quo et nunci est et post mortem l Oeta suis Se videtur eque enim eredi pote St, inni R. une Irin sen deformant viti luibu ne irimus quidem liber vaeat libraliorumni ediae aetatis ignoratione se ineraria in earinini contextum Sse illata velut hianteS, interrupta vel parum in mulata forma OpetitaSSententia S, VerSus alienis Simo loe posito vel inepte iterat OS. quorunda in Oeorum rationem horridum ut siue ineo inpiam lieduin numerOS duro et parum volubiles. Quae vitia adeo Sunt multa et anilesta, ut etiamSi Cureremu Stestimoni Hi in nymi qui poeta in manu Sibi intuli SSe. Irin Unque Cicerone editu in tradit. X pSi carininis vitii eo ne ludere toget Emur. Lueretium, priuSquam urinen ab Solutuli edidi Sset in Orte libitu abreptui suis Se in lirimi libri prooemio v. 26 sq. lino in Venere in V Deatu Supple licti it l, en ut ii Olnanos qui series terra marique liellis perturbentur latae id liae frui in it quia ne sue pSe iniquo latriae tempore ne quo nimo gere, ne lue uel ninius. item senu OmnibuS rebus Ornatum ex ellere volu ril. Ommuni saluti deeSSe possit. Memmiu Rutes in euius in versibus Silpra laud. litam sentio vid se tur eSSe

C. Memmius, uel lilius, quem Cie. Brut. ii 2IT prseolum litteris Sed gi ae eis fastidio Sum sane latinarum argutum Oratorem Verbi Squeduleem. Sed fugientem non inodo diuendi veruin etiam erigitandi laborem tradit. dein teste vidi Trist. II, 4.33 armini lius amatoriis Seribendi operam navavit Rationis lite ureae Studio Su Seetator Patroni S philo Sophi pleurpi aliquamdiu Roma ommoranti Cnnsuetudine utebatur Cie. p. ad Att. V. l. i, et imprimis ad Fami XIII, L . Sit . . . Atque Verisimile inihi videtur ab eodem lihiloSOpho

Lucretium quoque E pleureae Oetrinae Studio init intum ESSe Communem que praeeeptori S Suin ellaeis se ut ii Oela Memmin. euius mi eiciam et gratiam ibi conciliare cuperet. Aliu in de re ruin B turn Bransen dedicaret Idem Memmius etiam in rebus iubli Cis PerSabntur. R In I. u.

thiniam administravit. ubi in sua c0hortes Helvium in nain et Catul-

Num Hieronymi verba tueretium sibi is anui iniecisse tradentis idedigna sint infra docebimus

15쪽

lillum poetaS habuit A. 53. On Sulatum peten S. eum ε pulsam tulisset ambitusque SSet ceu SatuS in voluntarium ex Silium In laee iam pro laetus est. UBFR. 49. . Chr. diem Supremum obiit verbi Luer. 26 sq.: . Quo ego de rerum natur pangere et nor Memmiadae OStro, quem tu dea tempore in omni omnibu Ornatum 'Olut Sli XCellere uelita S, ' quae e XI POSS Signifieant. IIemmium tum tempori praetorem suiSSe, nequedum, eum de eo n-

Sulatu depul SuS SSet m X Silium promesumis Se iure colli ri potest cie rerum natura libro Spatio quod a uni 58 et 55 a Cli terminatur a poeta ad finem perdueto SeSSe Admodum inim verisimile est. liri L pro Oe-mlum Summa armini Seonsecta Scriptum esse id quod aliorum quoque poetarum X empti evidenter Comprobari potest. Et iam artioribu sinibus templa S, quo armen On Seriptum Steon Strulgendum ESSE Censeo. Cum reputo, si eri potui SSe ut ueretius Latulli et mnae amitiaritale qua cum Memmio Onluneti seriint impulSUS SSet ut Memmii Capturet grati fian, in quam e lae illime arminibus ei dedicatis in Sinuaturum Sperabat. COn Silium autem carminis scribendi se Mummio se dicandi in animo Poetae ortum S Se Suspicor non ante rinum AT . . quo Helvius Cinna et Catullia Memmii pro praetore in illivnia sungenii erant contubernale eiusque Singulari iniuitia et gratia utebantur Nam non StVePISimile lutur uni sui S Se ut poeta. Si tu idem eo tempore Me nimio cognitu eSSet arminibusque Seribendis operam dedis Set, ex illius

noete Serena vigilare' et ad calcem operis tendentem sestinare pro litetur Lueretium ni annum a Chr. 54. deceSisse recte Olligi poteStetiam e verbi Cie ad Quintum fratrem epistulae ineunte men Sehebruari R. 4. . Chr. Seriptae iueret ii poemata, ut Seribi S, Ita Sunt multis 'ummibus cingenii. multae etiam artis. 40 eum ea

3 De quo ut euis. Real. Enc. IV. p. 755 . . et eiusdem Liter, Roman ci edit sib90. 202 2 et 203. I sub sin . . ubi locos et scripta ad

Memnitum Spectantia invenie colleeta. - . Ribbeckius. Iist. Oes Rom. 1887. t. i. y ιο negat, Irm IS argumenti probari posse Catulli amicum eundem Mem -mlum fulSSe, lul R. 7. . Chr. pro pra tore Bythiniam administravisset. I Oetam. Cum Carmen Componeret nondum ili sem mi ami Corum numero sui S SP, recte colligi pote S e Lucr. I. 14 S :ἡSed tua scit Memmii)me virtus tamen et sperata voluptaS

Suavis amicitia quemvis Sufferre laborem, vadet et inducit Octes vigilare Serenas δ Lucr. . . 45. quem in Superi sire nota lauda Vimu S.

Lucr. I s L Iu mihi supremae praeseripta ad candida calcis

Current Spatium praemon Stra, callida mu Sa

Calliope

legeris, virum te putabo. Si Sallustii ' Empedoclea legeris, hominem

Quo loco Cicero orator iri suum de poesi ueretiana iudiei talia, quod a Quinto fratre uereti poemata legere incipiente rogatus videtur SS in Superiore aliqua epistula ad ipsum Seripta, in qua Quin- tu Inter alia ut opinor, etiam, ni id de Lucretiani carminis indole

Sentiret, rettulit.

Cur te locum Controversum et gravi Ssimi obstrictum disti cultatibus ita reStituendum censeam, certis adducor auSiS, quae et in carmina Lucretiani argumento at ni indole et in Ciceronis dicendi genere et denique in veterum seriptorum iudiciis de Lucretii ingenio eiu Sque Carmini natura pronuntiati sunt positae Nain ueretii poematibus Sublimis ingenii lumina inesse multi eorum loci videnter probant atque imprimi Singulorum librorum exordia e quibu tamquam e uberrimi sontibus verae Oeseos rivuli ebulliunt. Neque artem in ii deSiderari eorum argumentum docet, quod, ut ipsa sert earminis didascalici indoles, poeta non libera contemplationi naturae et rerum humanarum Sed diligenti rationis Epicureae studio debuit.

Adde quod, si ueretiani carmini numero eum fmtiquiorum poetarum verSibu SeomparaveriS, in eis multo maiorem artem atque volubilitatem quam apud hinnium Senenteosque poeta reperie tibique perSuadebiS. Lucretium VerSuum numeri et rei metrieae legibu Observandis aequale I OelIS, Velut ieeronem, plane adaequaViSSe. QuibuS de causis non ausus iam in conteXtum te e laUd reeipere parti UUlam . non quam n Oim ulli vel ante vocabulum multi S velante Oea .. multae ' SubSequenti enuntiationi in SerenteSproli Onebam cum restitu saeturia viderer. Si Oeem eo die umἡ tamen quam neque antecedens Sententia, multis lumillibu ingenu nee eoti SequenS., Sed Cum Bule geri S serre poteStet paene X cludere videtur,-Orellium sinen inmenlario priori editioni Cie epist laud. , et WeSenberghim ad Uieer. TuSeul diSpul. IV, 7. Seeutu in etiam, ' quod voeabulum Optime Oei sententiae eonvenit, Commutnrem Verba loe laud. quae Sequuntur Sed eum ea legeri S

Sei L poemata uer.), virum te putabo, si Sallu Sti Empedoetea legeriS, hominem non putabo liune sensum exhibere videntur Iniere lii Oemata admodum disti ilia sunt ad legendum et intellegendum. Sallu Stii autem Empedoetea admodum Sunt ae ilia. Universum illud Ciceronis de haereti iudieium ita, ut supra

propOSUimu S, Onsor malum etiam veterum Seriptorum te Stinionii comprobatur. Cum enim in oeum ἰellii Oet. Ait L l. qui ueretium

3 Docti viri do Sallustio laudato hoc loco non conseiitiunt. Cum alii hunc Sallustium undem atque clarum historicum esse suspicentur Α. Schoene, Flei chei S. ann. 93, 25 lj existimant alii Sallustium hoc loco Liudatum, es Se praenomen Dei gerentem, cuius in Ciceronis epistulis sesequens it mentio. Vid. Tetisset Lit. BOm. a. d. 92 I. ' Sic corruptum locum legendum censeo codicemhabent: Lucretii poemata ut scribis ita sunt multis luminibus ingenii multae tamen artis Sed cum veneris Virum te putabo si Sallusti Empedoclea legeris hominem non putatio. 'De variis doctorum virorum coniecturis ad hunc locum Spectantibus vid Teulset Lit. Om. ed. b. 203, 2. ubi etiam auctorum Scripta allata reperie S.

16쪽

. ingenio et fae milia praecellentem esse ait, altius penetro Seriptor isse priorem Cleer in lani diei partem quodam modo respieere et Calculo Suo approbare mihi Idetur. OSteriorem autem partem approbant Ovidius quintillan US. taimS. quorum primus ueretium Sui, limem esSes Amor' l, D. 2 s). alter di tellem In St. Orat. X. l.), tertius denique docti poetae urorem arduum SSe Sylv. II T. 6 dixit. Quae Si perpendo, cleere non OSSum quin Sententiam improbem Bhlent enuntiationem, quae Oeabulum artis Sequitur non dLuere tu earnam pertinere conte elantis Inde Leet. Univ. Herol. 1881 2 p. 3 . Sed ut unde hue digreSSa St, eodem redeat disputatio OStra Lucretium unte R. I. deeeSSiSSeeXilio Cieeroni ep. OeOreete colligi poSse contendo. Em enim Sensu manis Si hoc declaratur Lucretii poemata ann 54. quo te eliiStula erat Seripla, a Mare Cieerone iam perleeta, a Quinto fratre tum prinium legi coepta SSe. Unde apparet . 54. Ineunte uerelli carmina iam odita fuisse a quodum poetae

Stimonim Donati congruit, tui poetae mortem ad Idus Oetobr. a 55.

rettulit.

Quae autem OStra Sententine opponuntur nempe in Ciceronis loco Supra laudato nullum inesSe indicium unde ueretium tempore epiStulae a Cicerone ad Quint. si a tr. Scriptae mortuum SSe Colligatur e admodum infirmi nituntur argumentis. Nam quae Oehemii l-leru sua lyrites edit. Luer . 53. Othorus si l. p. 3Ν Suhangius Lit. ἰOm. i. Ai,. M. Oblieiuni Suspiculi etiam vivo poeta Singulas CBrmmi parteS. velut I - 43. IV. 1 25. t alias Saltem eiu amiciS, ut Mare et uuit Tulliis, nota suisse, eaSque Oee .poemata' apud Cic. l. ' igni istari, ea Ciceronis l. l. verbis ἡSed eum ea legeris. Virum te putabo. quibu Luoretii poeulata esse admodum dillicitia intellectu Signi si Catur plane elevantur, niSi sorte dulce veni istos lue armini versiculosa 1 43 II l 25, et multos alios qui Summa obieet itione a Voluptate leguntur, distielle HSSe OntendeS non vero ea Carni ini parteS, quibUS abstrusa aut humilia Epicurea disciplinae praecepta a ueretio. Se-

B Oehemillieri suam sententiam praef. edit. Uer. P. 5 , quam de Sigui fleatione et vi Oei poemata' in Cie. l. l. tulit SVS ti-

Epicureae diSulli imae interpretibus boni, Amafiniis ot aliis Pan Raet

conlectura USeuer j qui Hieronymi errorem similitudine mominum

tu haec: Cadu InSuber, qui nuper Si mortuuS. μ' i. e. tales Viri, quali PunSa erat. y MUS. Illi e n. nov. Ser. t. XXII. lS67 p. 4 Sil. - aliam viror ii do h -

17쪽

Se uni in seStinatione raeripsisse ipse enuntiat i similitudine illorum nominum deceptu S invii US PI Rret. l V. Qua sestione de Lucretii vitae tempore expedita ad reli tuas testimonii Hieronymiani Sententia tranSimus perquirendaS. Ati pie testimonii laUd maxime Ossendimur verbi S. euni lii luot libros per intervalla in Saniae eonSeripSiSSet Sed Lueret iuSi. quo po Stea Cieer emendavit', quibu reri neertae et incredibile enarrantur. Aeprimuli non Sine magna Ollan Sione legitur voeabulum ., uti luot', luod hoe loco inepte StuSurpatum Speetat ni in ad incertum libriirum numerum quo poeta inter in Santae intervalla OnSeripSiSSe perhibetur delinion- dum librorum Carmini dieo quod totum libris ii continetur. Aeeedit quod non Sol utri in dubio relinquis nur utrum libri pedestri an ligata ratione Seripti illi voeabuli Signitieentur, Sed etiani luod Statuere non OSSumuS, qtior Cieero emendaverit librOS, OSne, luOS inter in t Ervalla insaniae OmpOSutSSet poeta, an eunetos. X uel de gramma l. i. Pueri sed . Loth loco ubi Suetoniu ad Omnia, quae Aurelius Opilius OnSeripSit volumina reSpieiens Oeat, ut O uti luot' Sus est, Olligi lieet elial lioe Oe voeabui .. aliquot' euneto carinini Slibro Signi lieari. Quae Oniectura probatur Etiam Oe oluod ieeronem Oe laud. Omlnemorulum. Si fluidem euin libra rum Emendatrare in fuiSS CODeederet nuS. non aliquam parte in Sed totum Carmen emendu-ViSSe OnSentu neum St. Adde, quod lineremuS, utrum ieeronem

euius nomini hoe Oeo lit mentio, - Marcumne an Quintum fratrem. - intellega inus armini Lue retiani emendatorem atque, quia mendatio editionem praeeedere Solebat. editorem.

Sed praeter incerte et ambigue dicta etiam inuredibiles . L n-Venimu SententiaS. Hie enim tale re enarrantur, quae per Se nunUS probabile Sint quaeque argumenti aliunde Onieetura reperti plane repugnent. Illi poetae inSaniam et Violentam SSigno mortem, quibuSexpoliendi infra aptiorem locum nanei Seemur hi ea Hieronymi Verba adnumero, quibu Ciceronem poetae armen emendavi S se traditur duae verba ambigua SSe Supra Signi sienvimu S, cum Hieronymum delinire miSis Se monuimuS, uter idero, Mareus ne a Quintus rater Lueretii armen emendaviSSel. Inde, luod L . Ciceroni nomen Sine praenomine OSi tum St, pariter atque alii Chronteorum locis, ubi Ciceronis oratori lit mentio , quodque Quintus frater nuSiluam in Chroni et Commemoratur, aeete Olligi potest. Hieronymum, cum l. l.

3 Zoechter . . p. 384. γ Augusti Boeckhii Encyclop. et Methodol discip. philolog edid Brutu- Schec 2 edit. 1886 p. n. - Hieronymus in Chronicis vocab emendare ederou SurpaVit etiam alio loco nempe S. a. ab Abrah. 2007. ubi tradidit haec: Vett-rius et Tucca Vergilii et Horatii contubernales poetae habentur inlustri S. Qui Aeneidos postea libros emendarunt sub ea lege, ut nihil adderent. - Emendationem editioni praecessi Sse testantur verba Cic. epist ad Att. II. 6. 4: QuintuS

frater me rogat, ut annale Suo emendem et edam. μ

solo Ciceroni nomine uteretur ad Clarum Oratorem reSpeXiSSO. Verumne Ieronymo Marcum Ciceronem carminis ueret iani mΘndatorem ΘSSe Commemoranti redamus multis et gravibuS Oginali argumentis a primum eo, quod Cicero, qui vel de minimis Suis in i in publieam et privatos meriti gloriari atque urbi et Orbi praedicare Solet de earmini Luereti an emendatione prorsus taee tu illa Rin Si SuSCepi SSet, VeriSimile S. suturum suiSSe, ut de ea alie ubi commemorRret.

Deinde ipsa ratione philosopha quam Cicero Sectabatur, illud

credere Vetunt UP.

ConStat enim Cicerone in rationi pleureae adeo insensum suis-Se, Ut eam non Solum palam Ont mneret Sed Etiam, ubie umiliae Sibi liceret aetatissimi totis peteret. Cuius rei plure uiserri OSSunt eauSae, quarum gravi SSimae in rationis philosophae, Qui pSe addie tu erat,d I verSltate et in sine, quam verae philosophiae Studium perSequi debere ibi perSuRSerat positae videntur SSe. Omnium philOSOphiaedl Selpimarum Ciceroni maxime Iaeuit Academicorum ratio qualis post Arcesilam a Carneade et Philone eonstituta erat. Finem autem philosophiae Cicero non, ut Epicurei in voluptate. h. e. in quieto anim Statu neque Cupiditate neque dolore agitati, Sed in virtute O- Suit. Quem finem ipse persecutus sest in Suis libris philosopliis in quibu cum Optima philosophiae praeeepta exponeret, Oe potiSSimum egit, ut Suorum civium animos desideri virtutum quibus maiores eXeessebant, quaeque sua aetate aestineta paene a deletae videbantur, impleret et ad imitanda maiorum en et clare saeta Xeitaret

curl ullo pro Sta erat aliena. Nam Aeetatores eius Summo bono in

animi tranquillitale posito non solum a rebus publiei et a maiorum virtutibu avoeabantur sed etiam variis flagitiis turpibuSilue volup tatibu Se ingurgitabant. Exemplo potest esse is si ille apud Ciceronem 3 aliique Romanorum iuvenes imperiti, qui voluptatis notione ab Epicuro Commendatae male intellecta, cum flagitiis et voluptatibu indulgerent, Se nihil aliud quam summum bonum ab pleuro praedieatum X petere laetabant. δ)ltaque Cicero cum perspiceret, quanta flagitia Re OrUm depravati Romanis ex Epicuri disciplina redundarent maxime enitet utUr, ut OS a cognitione eius et studio deterreret. Quod propositum ita Ol-Vὶt, ut rubicumque posset. Epicurum sectatoreSqUe eiUS PRviter re-

' te in Pison. 29 7 l: philosophia ut sertur, virtutis continet et Of-ueι et aene Iveud disciplinam, quam qui profitetur gravissimam mihi Sustinere

0rat in Pison. 18 42: voluptari Graeci s-Epicurei), quos utinam ita RuaIres, ut erant audiendi, numquam te in tot flagitia ingurgitaSSeS.', id in Pison. 28 68: Audivistis prosecto dici philosophos Epicureos omne res quae Sunt homini expetendae voluptate metiri recte an Secus, nihil ad nos aut SI ad nos, nihil ad hoc tempus; sed tamen lubricum genus Orationi adule-cent non aeriter intellegenti saepe praeceps. Cic. Tuscul disp. IV. 3. : SiVequo invitabantur illecebris blandis voluptatis scit ad Epic rationem .

18쪽

l8 prehenderet et doctrinam eorum vehementer exagitaret atque cavillaretur. Ne perbreve quoddam tempus Cicero Epieuri pluet torum censuram agit, Sed per longam almorum SeriemuSque ad vitae Suae exitum.

Prinia iniqui de Epicureorum praeeeptis iudieii veStigia exstant in Cie Orationibu pro P. SeSti et in L. Calpurnium Pisonem, quarum

altera men Se Murti R. 56. alter a. Oct . . Chr. Bbita St.

Duamquam Cicero in Oratione pro Sesti 10 23 ubi P. Clodium, hominet turbulentum et Seelerati SSimum, picuri philosophiam summis laudibus celebrantem inducit, de pie uri laetii modeste a moderate iudieat tam se iam aperte Signi lieat, qui philo Sopiti ibi laeeant. quidque de univerSarapi euri Oetrina censeat. IIulto niaiore impetu reprehendit pie ureo eorum lue Oetrinam in Oratione in P. Pisonem. In ScriptiS illa a Cieero OS alinum 55. OlnpOSuit iniqua de picuri disciplina iudicia multo Sunt frequenti Ora Cons. de Orat . , Tuscul disput et imprimis de Finibus librum I. et L, quibus tota

Epicureorum doctrina X ponitur et reeenSetur). Quae re evidenter Oeent, Ciceronem Epicureae disciplinae apertum adverSarium sui S Se Talem non Solum tempore quo ueretii earmen editum SSe videtur Sei I. a. b. exeunte vel 54. ineunte Sed etiam OSterioribu anni Se praebuit Sque ad vitae finem R. A. a. Chr. Quam Sententiam Si probamuS. fieri non potest ut ieeronem emendavis S et edidiSSe Credamus armen. Iuod Lucreti ius Se Oeconsilio, ut plurimo Sectatores ad pie uri diseiplinam allisteret conscripsi SSe prolit Etur. Unde apparet Ciceronem nisi vero illii in ad disciplinam pie uri propagandam conserre voluisse Concedimu S, Carmini SLucretiani editorsem S Se non potui SSO.

Quae Si respicio recte mihi iudieare videor, cum e Ciceronis aversissimo ab Epicuri disciplina animo hoc quoque repeto, quod ille nusquam ni Si in epi St. ad Quint. L . . . Lucretii meminerat neque eius verSus attulit, ad quos laudandos eum in aliis, tum imprimis in suis libris philosophis, luibus passim picuri piae ita recen Sebat, aptam

occasionem reperiebat. Oe Silentium, quod consultum, non fortuitum est aperte Signifieat. Virum patria amanti Ssimum avi SSe. Θversibus poetae alserendis fluo ex hominum memoria plane Sublatos esse vellet, invitus ad eius nomini celebritatem conserret et ad doctrinam Epicuri propagandam ).

Sic quidsm do hac re iudico: alii aliter Ciceronis silentium de Lucretio

poeta explicare conantur. Ita Consi Martha, Singularis ingenii et admirabilis doctrinae vir ne non se Lucreti illustrando Optim meritus, Ciceronis silentium repetit ex rationibus ad civium mores et rem Ublicam pertinentibus. Vid eius opus, quod inscribitur: Le οἶ me de uerst Ce morale, religion scienee. 3. d. p. 23 hil embleque certaines bienseances morale Ompolitique se solent Oppossies M' eloge bien ranc 'un poete, qui celebrait ne doctrino ardi et qui passai ct On droit Our u ennem de die ux. id etiam . . annendicem p. 350 et 5L Alii ut old erus in libro, qui inscribitur, Lucretii philosophia cum On-libus comparata, p. 8. O L. Ciceronis silentium inde repetunt, quod illum Lu-

Iam vero de Quinto Cicerone Marci fratra quem nonnulli )incertis Hieronymi verbis innixi carminis Lucretiani editorem osse

Quam quaestionem ut expediamus, a Cie. p. ad Quint. r. l. l. proficiscimur. E cui VS epiSt. loco apparet uintum is quidem ostea minis iueretiani inditor earinen non ante meli Sem Februari vino. 54. quo ep. ad Quint. r. I. Scripta St, idere potuiSSe Supra enim monuimuS, l. l. Sequi, ut Mare ut Lucretii io0mala menS Februario a b d perlegi S Set, Quin tu tum primum legere coepisset. Cum tamen Quinti vitae ratione et Oeeupatione S. quibu pro X imis post aeceptam Mare epi Stulam laud. menSibus diStentu erat reputamus illam opinionem, QuintumeSSe carmini SI Uer editorem pr0PSu elevari nobis p ErSuademus. X Mare enim epi Slulis Il. 9 13 ad Quintum ibat retia seripti S, quarum prima, ut Supra monuimuS ineunte mense Februario allera Idibus Febr tertia a. d. XVI. Cui MartiaS. luarta nienS Maio si uini et ultima mense Iunio v. 54 data St. Ompi'rim US. se uinium ieeronem, priuSquam te satu Caesari in provinciam i alliam in ense Maio a. 4 Roma profectu SSet Sua praediu': iii Italia Sileti lustravisse. Si igitur Quintum Carmen Lucretianum emendavi SSe ut quo didiSSe u Spi-

morantem in laeere non potui S Se ante Suum disees sunt in malliam. ubi Sque ad . 52. . Clir permanSil Quae Conieetura it per Se probabilim esset et te ep. at Quint. . . Comprobriri videretur, Si Quintus per 'antum tempori Spalium. quantum mur Iut ParminiS Lucretiani studiis OeeupItUS ES Set. Ei autem vi te in pu sui SSe ad earnien vel Oei ut dieitur. Cul Opereurlendum e epi St. ad Quint. L l. 4. R. d XVI. Cal. Mart. data quae aliquot diebus 90St epist. II S . Lu'ipla , t Colligi poteSt. X illius enim epist verbi Sequitur, ut uintus consilio historias scribendi apto tune tempori S Otu lii Stori eorum graestorum peribus legendi et volutandi deditus suerit .

cretii Carmen non uecurate cognitum habui S Se Suspicuntur. Eoruni utem Coni Oe- tura refutatur et uuis locis qui iii Ciceronis libris i ii veniuntur quique ex Lucretii carmino Sunt niuiuati, nonnulla e Xempla attulit Martha . . p bl si ipsius M. Ciesronis se Lucretio iudicio epist ad uilit II. . . . quod Lucresti versibus nisi accurate cogniti et Ondo ratis non prolatum Nido tur SSe. C. Lachmani ius in Comment ad uer L 22. p. Jo: in re nota nili ilopu suit, ut Ciceroni praenomen poneri t Scit HieronymuSt, Cum nemo ignoraret, Quuatum intellegendum esse eum ipsum, cuius frater o Lucreti iudicium prohat. hominem in Studiis Optii:is versatum nequo a ,hilosophia alienum sed nulli cortae disciplinae addictum. - rnhard Liti. On4. . Odit. p. 478. Ol. 591. WOtherias . . . . not. Quintus Cicero possedit praedia Arcanum, Bovillanum, Fulidianum, LR-

torium.

Stum redeo, In quibus te vide volutatum ... sed utros ius scit Philisti habueris libro - duo enim Sunt corpora, an utrosquct ne Scio... Sed quod ad Scribi S scit Quintus), aggrediarisne ad hi Storium me auctore potes. μ

19쪽

Qui loci manifeste docent Quintum Cie Carmen Lueretianum Spatio temporis. quod Februario et Maio quo men Se in ἰalliam pro feetus est terminatur . non edidiSSe. Atque veri Simile Idetur SSe, Illum, verbi. epist. Quint. I. . . Ognitis, quibus Mareu Luere tu carmina admodum dissi uilia esse Significavit. consilio arm mi Luer edendi, setiamsi tale consilium cepit. deterritum fuisse. Ad illa argumenta necedunt etiam inlia. quae ex Quinti cingenio a natura repetuntur. Onstat enim in Quinto elevatum et Sublime quidem geni Um, Idem tamen

et ulnere et mobile et minus patiens suis se Qui cum talis genti vir esset magii poetarum studiis tensebatur quam Thil OS Ophiae, cuius subtilibui abstrusisque ii μquisitionibus ait horrebat. Quod ipsis

Quinti studiis it scripti comprobatur quorum IXlmam partem Cur-mma pie et tragiea: explent quae Se ultima se Stinatione , Composuisses dicit. EX M. Cic. epist ad itie. II, 1 i. 4. Seripta R. 39. R. Chro serbis' hoc quoque comperimus. Quintum ne ut IpSm' quidem carminibus emendandi et edendi operam in Vare OluISSe, Olliciosumque Mareum dratrem, ut editoris munere ungi Velle ). Ogavisses Si igitur Muintus in suis arminibu edendi operOSum molestumques emendatoris it editori mimus detrectat at quanto magis eum ingenitae commoditati atque oli indulgentem ab aliorum earminibus edendis et quidem philosophis filior PUISSe putemu .

Quae cuneta Si respicimuS saeere non OSSum IIS, lian Sententiam eorun qui Quin tu in ieeronem carminis ueret lani editorem agno Selant improbemus')Iam vero quoniam IiorOnymi verba, qUOS OStea Ister emendavit μ fide indigma osse demonstravimus trala Simus ad e tera S quae patris ecclesiasti ei testimoni l. eonti non tu . Sententiam per JUirendaS.

manu interseeis Se traditur. Vae l. l. de poeta enarrant Ur.e non Unt meredibilia multis enim Scriptorum locis comprobatum habemUS, X tremi relpublieae et imperator utri tempori liu amatoria poeula apud Romano Infrequentem usum veniSSe . IX eorum loci lioe UO IUM OlnperimUS, eadem pocula. luae amoris excitandi ausa lesionabant Ur, 'OlnmeS

i Cic. de in . . .: tum Quintus . . Sophocle ... quem SeiS, quam Utini

lum epici Verum etiam tragici Carmini Scriptor.'

. Cic. I ad Quint. rat III 5 a 4 a Chr. Q quattuor tragoedia XVI. diebus absolvisse cum Scribas, tu quidquam ab alio mutuari γε Cic. p. ad Attic. II. 6. I: - frater. .. rogat, annale Su0S

gens 1878 qui p. 46. Marcum aut Quintum Ciceronem marmini lucreti an e SSe

et in furorem vertisse' et morte assedisse id quod L. Licinio Lucullo' et Caligulae,' imperatori Romano, aceid1SSe traditur Philtrorum nocentium USUS Uam requens apud Romano fuerit, Olligi potest ex senatus OnSUlto temporibus mortem UgUSti UbSecuti laeto, auo praeseriptum erat, Ut qui noeentia medicamenta amatoria mi See runt pari Oeo eum venefiei haberentur gravibuSque poenis velut supplicio, relegatione in inSulam dimidia parti bonorum ademptione, condemnatione ad metalla Ultarentur.')Non igitur mirum neque insolens SSet, Si Uereti US UO JU Ita, ut Hieron vinii tradit deeeSSiSSet praesertim eum eo inpertum habeamUS alios suo III recentiori aetatis poetas velut aSSOnem. Hoelderimum' ,

Verum ne Hieronymo alia commemoranti delueretio credamus, variis causis dilue imur quae partim ex nonnullis de Uereti testimoniis, partim e Seriptorum Silenti de Oetae Insania et tri Si vitae

Ac primum Si veterum Seriptorum de Uereti et carmine IUS iudicia respieimuS, eis poetam Summis laudibus celebrari reperImUS. Ouod epithutis prol)atur ad ueretium poetantibuS, Velut cloetu arduus hi Sublimis ' magnus ), elegans, ' multi luminibu Ingenu genio et saeundia praeuellens suae euneta iudiei iustulenter demon- Sirant uuant honore et veneratione ueretii armen aptii posterioreSSeriptores habitum Sit Summus poetae cultu et elebratio meidit potissimum in tempora imperatorum Romanorum quibu teSte aet-to nonnullis ipsi Vergilio anteponetiatur.

20쪽

U illis iudieiis atque laudibus fides elevatur Hieronymi uianor is N'qVl Pr et mittendum eZ laetantii ' χε furorae et violonis poetae mori Silentium. eoque minus, quod taeondo consito

pugnabat. Idem cum aliorum selserum philosophorum tum m nrimis pleuri Uella, quorum summam ex carmin Lucretano tan amhabui 1, acutissimis telis inseetabatur Graves in V ruin et Teretium invectivae reperiuntur imprimis in Lactantii libris ii Ophici dei de divina institutione. ira velut se opis ij illius isti ni

narrationem illi Seriptori prorsus ignotam suisse.

noous uitempesti noctes deiecit, ut tum repente non apparui SSet,

: ita Stoida vanitatis imitator. In unior illorum pluiOSophorum ueretius afferri non potuit propterea. quia animo imm0rta S SSeaseoavit. obebat autem neeessario commemorari in se luenti ubi philosophi contrariam opinionem isseeuti recenSentur, qu tamen sibi mori in pariter atque illi consciverunt. ἡ Νam De inocritus in alia sui persuasione . . Sod tam0m sponto sues luto caput optulit ipse Lucri III. 041), quo nihil uel oratius fieri potest. Ind quod . l. Lucretius non est allatus, evidentiSSime apparet Laetandum de violenta poetae uiorte nullain notitiam habuiSSe. Via iam rodi polost, Laetantium si quidem violenta 3 iueretii nor

cogi avisso sex vorsu Lucr. III. 101 allato diu inst. III, 18 6 cognOSeitur. Aostodit uuod Laetantius Epicuri doetrinam carmine Luci etiano illusi iam ' eri piis suis saepius Cpugnabat . eamque licitis inhiel 20

argumontis rosollobat. Quod o consilio meisse videtur, ut ab illa doctrina, quam ora religioni christianae omniuin maxime infestam et noxiam perspeXit, hominum monte abalienaret. Eum vero ituam inortiset in plagam rationi picureae inferrenotuisse , uisimus si in se suturi is pleuri laeti is quorum Lucretius

tis usus esset ad homines a doctrinae Epicureae studio deterrendoS

fisso si illam de ueret insania et violonta morte narrationem

α' sui udo ordo piggot. Inde oro quod scriptor ille de is ebus i ii commo morat, sequitur ut ille eas plane ignoraverit uas

si ignoravit Laetantius, ab illis ceri oli000m PR.

nobium Laetantii praeceptorem qui post Chra faecul ter k0

quarto inseunt in spica oppido Sicca artem 1 hotoneam docui et perinil ut luo uolantius multum in Lucretiano carmine orat Iersatus. )Sed illorum virorum de uel otii sur0re et violenta m0r en tium ortasse in aliquo diversas suspieiones m0Vebit, elui nem laud. Ηiseronymi pro se tam osse in seriptore quodam christiano, qui post Irn0bium et Laetantium. sed antes Hieronymum ViXlt, et illam narrationem ab ipso vi ieronymo cominentam esse. et uentque 'δ' 'd' petuntur, quod Lactantius otium silicii risii Λόλ. i. T0statur hoc Hieronymus de Viri illu)ir ' β'