De iure emphyteutico repetitio ex cap. potuit emphyteuta de locat. et conduct. cum centum disceptationibus frequentissimis. ... Auctore r.d. Ouidio De Amicis a Pedemontio ... Indice quaestionum, rerum et verborum notabilium accedente

발행: 1622년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Ad eruditisiimum Virum OVIDIVM DE AMICI s I V RIS CONS ULT VM

de suis Iurisprudentiae Libris nuper in lucem editis. MAGNUM Iηοηte gerunt LV D OV I cI nomen, AMI cI

carmina qua scribis, Quid sisere intus haberi r Grandiloquis an forte moris exordia mundi Inclyta Ieis Ueterum concinis arma Diaciam to magnum ingenium e qua maxima Iura vetusum Et mundum renouanι, O fera mon Ira domant Exiguis inclusa vitis hie eernere miror Ergo non aliud pust sibi nomen erat.

AD EUNDEM.

MANτU A Virgilio, Colophon celebratur Homero, OVIDIO Sulmon , Urbs Cicerone suo. Extollet nomen Perimonitum AMICE suis auras Uno re, O scriptis nobilitate tuis O te faelicem factam Virtute peremnem utque frequens ibis docta per ora Virum a .

AD EUNDEM.

TU seger in tuta refers monumenta salubres Sustineι ruma qua LU DO V I CV S om Magnus es adiunctus magno eum Principe AMICI. Par Amile haud virit Mina superba virum Munere sa- vario flmul ambo flectilis Orbems Hie regit Imperio, tu regis ingenio.

ovi DIO DE AMICIS PEDE MONTANO

De Iure Emphyleutico Scribenti styacinthi Massa EPIGRAMMA.

ANTI UUM J.perat Peligni Vatis honoremma PEDE MONTANO gloria nata viro in;

Ingenio pariles e squat facundia nomen, Aluν merea devis, tu sed alteν amat. Ille tamen timem mutaιis funera formis, His Otiam ὸ fragili lege perennis habet.

Eiusdem Hyacinthi Disticon. Ouidio de Amicis suas lucubrationesILLUSTRES.CARD.LUDOVISIO uoueti

V A , bene eum Domino totum moderaberis Orbem Tu Iuris, i si legibus ille domat.

AUCTORIS EX MARTIALE.

CU M tua non edas, cavis mea carmina, Lalicarpere vel noli non , vel ede tua In te eonvenas oculos, qvii dispicis omnes , Eι te dum cunctis durabis, inspicias.

12쪽

V res embleutica scienter postit alienari,in tradi irae. qui'o Domino, si in contractu se erint apposita illa etur ba saluo iure Domini, tui cons φῶ, nee aliter,nec alio modo, mel simibias clau-lis ex si is Notariorum apponi suius ita via dicta clausulae excusent emphteula is alienantem d paena caducitatis sequuta traditione. II. aeritur an trauitio , quaesit per clau-

emyhyleuta sic alienas scieter priuetum ureseo,si non interuenit consensus Domini. III. Ponamus, quod ιnter Dominum dire

quod emphyleuta Posiit alienare cuicuos, moluerat,di quandocuus,, mel cu clausu.lis,ad habendum,s alienandum, Apro Pibns dederit, vel placuerιt,an emphyteu ta eo caseu possit alienare cuicunq, Doluerit requisito tamen prius Domino, mel non.

IV. Solet comedi res em 'reutica cum pacto expresse,quod embleuta in praedete minatum tempus possit nominare aliam personam ad dictam emphisteusim, quaeritur modo,an persona nominanda, seu nominata possit propria auctorιtate caperepsistionem dicta rei emphyteuticae,an hambeat ilia accipere de manu directi Domni.

Empistetita post alienastionem, v ιraditionem factam rei empisteutiea avjue consensu Damini,qab De sitis clausu.lis referuato asse . Domini,nec aliter,nec alio modo it in prima quaeritone diximus si statim recuperet rem ipsam e breui eam alienatam,nunquid euitabit par m

eaducitatis.

VI. An emphisteuta alienans partem rei emphteutiea irrequisito Domino, es tradens abfj;illis clauμlis,nec aliter, nec abo mo do, dat a tota e breusi, an tantum is

parte alιenata.

VII. aritur aliquis merbi gratia huet

rem emphteuticam magnι maloris , puta

valentem mille, constituta pensione, sem senone, et redditu imus nummi, si de nivato tempore non silviit dictum nummῶ an cadat ἁ tota e iste . VIII. n haeres ignorans rem esse emphteu-ticam si eam alienet irrequisso Domino cadat iure Ais . IX. An haeres ignorans rem esse emphtentia eam mortuo principali emphγteuta non ΡLuens Canonem debito tempore , in dete minato perdat ius suum.

Emphyleuta habet plures haeredes, εὐ-s i orum Aruit partem Canonis, alius

non, quaritur modo nunquid tota res eminphyleutica cadaι in commissa an tantum pro parte non fluentis .

Si quis accepit emphi sim prom suis Liberis harassibus,y desiendentibus, m do inus ex filist fanonem non siluit,nunquid praeiudicaι aliis de=endetibus, ita

res Disilired by US

13쪽

ὶ eis res cadat in commissum ob non Ρω-

tum Canonem.

XII.

e breuia Ecclesia possit ius suu

aueri legare, seu donare irrequisita Ecclesi XIII. An res embleutica tam priuati, qua Ecclesii permutari irrequisito Domino. IIV. An res emphteutica tam Ecclesiae, qua priuati psiit hypothecari, seu pignorari, meis.per ea imponiservitus iasque consensu Domini.

XV. An emphγteuta possis rem emphyleuticam irrequisito Domino locare ad longum tempus. a XVI. n res e breuitea possit dari in do rem irrequisito domino . -x VII. n si maritus deficiat in solutione Castonis rei e bbi euticae dotalis siue Uima.

tae, siue ιnaetiimata itὰ quod amplius non possit purgare moram, ita mi res incidas in commissium,an hoe noceat mxori.

XVIII.

- Habeo tantum domum emphteutica, recipiendo dotem A mxoire mea obligo omnia bona mea,-in specie die tam do, mum pro restituti e dotis, deinde si non solutionem eanonis, mel si aliam istitimaeausiam domus illa emphyleutita reuertι- tur ad directum Dominum. Gaero an

mulier possit habere recursum contra dicta domumsie deuolutam pro dote tamen sibi

in jecie obligatam , m an bpotheca iam

eonstituta duret, mel sit extincta, XIX. Gaeritur an extraneus psit dare in dotem fundum embleuticum alicui mulieri sine consensu directi Domini.

XX. An super re embleutica pomi confii- tui, sim impani censeo cum hypotheea irrequisito Domino. XXI. Euaeritur an simi sint prohibiti halererem emisteuticam, tres quomodo intelligatur ad mentem et ae nostra in hoc cap. in mer prohibentur. XXII. An Ecclesia repellatur ab emptione rei emphyleuticae ,'quomodo hoc intelliga

tur ad mentem plose nostra.

XXIII. An dos pro fundando iurepatronatus possit ranstitui de bonis em meuticis . XXIV.

An tu patronatus pinsit eancedi ad -- ph Pleusim perpetuam, mel ad tempus . x XV. uaritur an Capitanei, Milites,

riales , ν his similes sint prohibiti habere

rem in emphyleusim. XXVI. Si emphimia etiam promisit Auere parnam propter cessationem solutionis fanonis, an non obstante tali Upositione parna, ob non solutum eanonem postsit expelli eυι- tra solutionempaenis,ad quam renour,maxime sante illa claustula, rara manente pacto it in globa nostra. X X VII. aritur quamdo e breuia iuramento confirmauit sie soluturum quotannis pensionem determinato tempore, heu die, mi quotidie H in his contractibus, an incidat in commisium eo ira, quod et tempore debito non Euat, mel ansit expectanaum triennium in priuato,s biennium ιn G-clesia , an detur purgatio mora. Ex D siligoo by Corale

14쪽

XXVIII. Extis in merb.eeleri in Me eap. di--a in duas partes rvaritur quomodo em- 'tota tam Eee inquam priuati exeu fatur offerendo Canonem celeriter pin biennium, seu triennium. XXIX. auaritur ad mentem Hos nostra in t . parte infra psorum tempus tam e busta Ecclesia , quam priuati possit 'et re moram ,-μ quomodo intelligitur beeuri satis time. XXX. Garitur, quid siem uina nonpurgauit moram Areastiationem canonis,mel quia adima ait aM consense. Domini rem e buutieam tanquam propriam , vel quia abusus ect re emisteutiea, ita quod incidis in eommissum,tamen isto interim mortuus est Dominus Ariatas, gy non δε- curauit motantatem suam, Diautatur , an haeres, vel Auressor postsitiae facere stare quod Dominus Me no est flua mita du

rante, nee litem m-it.

XXXI. Inosa in merb. expelli, proponuntur plures Euastiones , es in prima quaerit, nunquid auctoritate propria risit Damnnus directus expellere emphneutam si ea nonem non fiuvit debito tempore, mel atri otimis eausis a iure suo ereidis. XXXII.

Garitur si inuruenit pactum inter Dominum, o empistolam, quod si em

qua legitima eausa eadat a iura μ' licear iurecta Domino ingredi possessionem dia

gis si adsit ela uia coriituti,, praecarri,

ἀiseu capere possesionem Astarum bonorum auctoritate propria οἷ' nulla Dd eis etiam si emblevia re at finis ,

merbis.

XXXIII. Gid si empistola re uis pre bienni

aut tantum ambus, quod non possit' gare moram , si directus Dominus reeipit eanonem ,seu Pensionem ab eo, nunqu/d

'sea ruris expellere ρXXXIV. id si disia Dominus directus, reci pio pensionem saluo iure meo , mi per hoc non fiat mihi praeiuditium, quominus' 'sim te expellere,an malem dicta διenati XXXV., Si Pralatus sine eo ense capituli are μι 'Uonem ab emplmeum post eaducitatem incursam, an deinde riseis expelli em-ρbleura,st an idem direndum fit de δε- Gore particu H alicuius Ecclesia. XX XVI. ratrum si negociorum Isor, siue Oee nomus sapituli, siue Episeopi, si ctorfimum, siue fruitiorum .e sessilis exigit,in readis direm Domino dictas radiutus , Uctus, qui restit, re di nit ad libitum, an rensia t. remissa eaΛ- citas fiante tali exactione pust ine a

XXXVII. suid si res emphteusica clade, amare perieris,lia quod notota res per hantemamrfluere e breuia totu canonem

XXXVIII. Utrum emphtora proptersterilitatem fiat dimininio pensionis indirimm , Uo sit magna, μ mossica. XXXIX.

Fundus e breuιicus propter bellum non potuit tali, nee e Bustapoisit etiano parte rei, mel temporis habere patientiamsDissiliam by Cooste

15쪽

nam hystes omnia occuparunt. Garitur An em breuia durante e breus δε- num emphγteuta pro illo tempore res mum a se constructam pr rus impensi , I ir ab Hostibus occupata, teneatur a , mel aliud simile super re embleurica,ῶ-lutionem eanonis. moliri possit propria auctoritate, itὰ νοήX L . non sit priuandus iuresuo. Si damus di breuitea rasis fortuito X LVI II. fuerit combusta, ramen area remansit, maritur nunquid eo Fatis bonis emmel minea, mel oliueto embleutieis, e- p teuta propter delictum embleusis transructis plantis, area tamen remansit, an statis Fiscum. ' L. ' - contractus emphteuticus sis finitus. X L I x. X L I. Si e breuia ingreditur monasterium Marro an de essentia,'forma em- capax bonorum , ees profiteatur in eo, ara

tractus emphleatici sit ipsa'iptura. dicta e buusis transivi in monasterium

Anyolutis cengus, seu canonis debeat Garitur an reflaturo,proutin Urbe, probari perfripturam , mri an se rius lota fere Italia, suod extantibus ma-

probetur per testes. ' seulis filia semina rapuereiat an filias

XLIII. minae dotata censeantvrsemper exclusa mi

Delgenerationem finitam, vel sit citi a- liberis,et defendentibias in infinitῶ. - csm pacto de renouando de istiati no- . LI. Mem annos in alios miginti nouem sie SUllia femina dotata de paragis re sit finita, tamen directus Dominus pati. nunciet hareditatipaterna,maternae,a emtur e breuiam stare in re emph=teutri na, in fraternae, ly iuri emphteutico in , an inultigatur taetrefacta renouatio fauorem eomprehensorum in inuem iura,

abfluestriptura. gi insperie omni iuri, quod habet,ν -

i XLIV. ' sere sperat, prout latius per Notarios sSi siriptura eontractus en neutiei es etiam per e squilianam stipulationem,a deperaria easu aliquo, mi puta naufragio, deficientibus omnibus compraehensis in d incendis, mel aliquo casesertuito, quomoa cta inusitura etiam ex iure ac sendi , donobabitur dictus eantractus. redeat dicta e isteusis ad Ecclesiam, an X LV. ad ipsam pliam sic renunciantem. Si extraneus in re emphteutiea ιὰm LI I. seculara, quam Ecclesiastica, reperiat iti- Si embleuta Ecclesiasticus ressauit a Durum , cuius erit dictus theseu us f flutione canonis per quadraginta annos, X LVI. nunquam fuit interpellatus , nunquid o tur, medietas thesauri, quis pe- Ecclesia poterit agere ad canones praeteritimi ad Dominum fundi, an bpectet ad temporis, , idem quaeritur depriuato em --γte tam , mei ad directum Domi- pluteuta, qui per triginta annos non 8 num . . . soluit, nunquid prascribat.

16쪽

LIG. Si Ecclesia, mel maior ex eaphenobabilis ignoratia ignarassent bona esse empl=teutica, quaposidenνur per extraneum,qui ea emit mri tibera, ancaeossedits,per spatium triginta, Dei quadraginta annorum, mae in inducta praescriptio, daturne restitutio in integrum in hoc casu adue

se s actam prscriptionem fLIV. An e breuia, qui accepis stluam in empho te impossit inficio directo Domino illam extirpare, e, ad culturamredigere,

vel in ea plantare mineam, mel otiis

rum , mel quidsimile . LV. Si tenditioseu alienatio rei e luteu-itea sit facta cu pacto de retrouendendo etiaintra determinatu tempus, mel cum pacto quod no censeatur translatu dominia, nisi integro soluto natis,an pendente mel dura. te dicto tempore M luendii, re tradita cumsectu debeatur laudemtu directo Domino, L VI. n directus Dominus psit agere pro

recuperando cano praeterito contra tertia

ρας rem rei emphγteutica. LVII. Quaeritur an pro laudemio eo elat ta-esta hypotheca,-an agi postio ινσιλω-ria actione contra quemcunque pinsorem pro iure laudemj. LVII I. Ecclesia rancurrentibus debitis solemnitatibus cocedit alicui rem in emphyteum mst; ad tertia generatiotum , quaeritur anilia dictio mi isul lae, mel exclusive hoe

est primus acquirens computatur in prima gemeratione ita, mel ne. LIX.

Si emphyleusii Ecclesiasicasi nita cursu temporis, et propter linea, Dei tenerationem finitam sine culpa embleuta, trum eius deflendetes cocurrat extranei postum petere,it Ecclesia renovet dicta emiste sim potius desiendentibus,quam extraneis. LX.

aritur an illad idem, quod dictum est δε desiandentibus inseperio se quaestione, habeat etiam locum in transiersalibuspro ximioribus ipsi emphisteuta.

LXI. Baritur sinito tZpore, et generatioris aliquis extraneus fuerit inuestitus de em -

dentes,se transiersales proximiores, sin-tat renouation , sint audiendi, O admire. LXII. Si res si sita remedi in emphte m .s,ad tertia generatio ψ , ae eoncedatur ad quarta,nunquid e bino tertia gene

ratione tam,ain in tota irritetur cotracius.

LXIII. Si extraneus insta annῶ Qera dicto Domino meliorem ereditionem, quam i δε- flendentes,seu transeursatis,an is extraneus praeseratur. LXIV. An si Melesia melis pro se retinere rem deuolutam oblineam, mel generationem sinitam, e vae mense incorporare, ην non amplius concedere,ntia quid risiit eos renouare defendentibus, mel tranque fatibus. LXV. si ritur,si emphyleusis in eoeesse initantum irinde eo mortuo transit is plures. destendentes primi inusiti, an inter istas defendentes competat ius accresendi. ,

Si concessio rei emphisteuti fiat duobusfiatribus, mel etiam extraneis,dinoeota liberis cῆ inis merbist,quod post mortε

eorum

17쪽

c a renotatur, an n-tuo aisero ex his ias adfratrem ,stusocium portio ipsius mortui accrescat, an ad Ecel.deuoluvium

LX VII. Si fiat concessio rei embleutica Titio, is Sempronio pro dimidia, stes no eorum liberis ,-dsendentibus, Seio, in Caio pro alia dimidia,Wpro eorum flijs, rumclausula, quod pars seu portispraemora entis,seu praemorientium ad alios superstites deueniat, , acersat, an tunc ista substitutio referatur aqualiter ad omnes, mel holum ad eos consortes primos vocatos, qui sunt eoniuncti re ,- erbis .

LXVIII.

Res embleutica conceditur metro, spatri ipsius absenti pro quo de rato pro ste , in earum liberas cum ela utis pregnantibus insolidum, modo fater Petri absens

LX IX. Retentis terminis Fuperioris quastionis, quaeritur quomodo probetur ratificatio statris absintis, mel morisero quibus abstentibus Notarius Hipularus Est ad finem, υράιctis sonis absentibus dicatur ius, in dominium persecte quaesitum. LXX. critur sie Θιeura priuatur ob nosolutionem eamnis, Del fura rem deterior it in substati mel quia intiait in eo. missum ex alijs legitimis cassis, an amiserat omnia melioramista ἀρ facta in di

cta re emphte utica . .

LXXI. Si em uina adisseauit domum, mel motindinῆ velpalatia, mel quid similem re embleutica eiu magna impens,, sit.

ptu,an dicatur etiam amittere dicta me-boramenta magni maloris emphimsi siniιa exsua culpa. LXXII. AEritur, quando e istenta amittit rem eum omn/bus melioramentis,sive stuctibus culpa hua, an tali casio emphyleuta amittat fluctus, siue melioramenta ἀ die, quo rassauit a solutione canonis, an a die quo Dominus directus iudicialiter, siue extra declarauit e breuiam i,cidisse in commissum . LXXIII. Euaritur quado emphγteusis ta Ecelesiastica,quam secularis finitur linea extincta, me nito tem re ab si custa e br.

an e meum amittat omnia melioram E a.

LXX IV. Garitvrsi Dominus directus inhibere breuia iudicialiter nefariat meliorationes in re emphyteutica,et casu quo faciat protestaturse non soluturum dictas meliorationes,an Proprietarius finita emphim si sine culpa teneatur friere dictas meliorationes dicto embleuta, siue eius haered. LXXV. Si conuentum eri inter partes, mi finita emphyleusi res eum omnibus meliora mentis tibere ad directum Dominum re uertatur . Euaritur modo an propter talia mei basis siluenda aftimatio melioramenatorum emphimiae , siue eius haeredibus=nita e breusi.

LX XVI.

Dato casi , quod melioramenta debentur emphytratae, et eius haeredibus, quaeritur an empsyleuta , meleius haeredes quo

ad et que sibi sit satisfactam de pratis di

ctorum melioramentrem possint retinererem emphγtesticam.

Alia Ciuili od by Coosl

18쪽

εAliquis presententiam ea condemnatus ad restituendum rem e breuite olutis melioramentis, et nulla facta men

tione melioramentorum,quaeritur an em

phyleutapsis retinere dictam rem empluteuitia, donee melioramenta sint liauida-- per Iudicem,an cogatur Hatim ilictam rem restituere praemia per γroprietarium utione de restituendis, siue holuendis melioramentis liquidandis, me acto deposito. LXXV LII.

LXXIX. liquis habet rem in emphyreusim as

Ecclesia prosi, ense liberis, es destendentia

ιus in infinitum,isti talis in vltimιs eo ni tutus fecit tectamentu, estionibus instituit haeredes duos suos fluos , duos nepotes ex fatre in omnibus bonis suis , quaeritur an bona emphyleutica meis niant communicanda cum ipsis nepotibus

exstatre,cum sint instituti aequaliter eum Flijs te natoris in omnibus bonis, st ' δε-bitatur,an bona e breutica mentant in infiitutione haeredis. LXXX. maritur an emphyleuta Ecclesiae teneatur ad collectas impositas a superiori lateo extra cases publicae mulitatis,it puta bellite Iis,resessionis pontium, di ilium.

LXXXI.

Garitur an directo Domino iure directi dominiνsiue iure proprio liceaι Vponeres a insigniasu arma, et i ides denotate um dominium super domibus , seu adserist embleuticis. LXXXII.

maritur mirum flante Statuto, quod micinus consanguineus proximior praseratur pro aequali pratio in alienatione rei ip

sius micini, modo emphyteuta muti mendere rem emphyleuticam, et melioramenta , atque eoncurrit Dominus directus, , ipse evanguineus micinus proximior, fusero quis praeferatur.

LXXXIII.

Si emphteuta tam priuati, quam Eeelsa alijsbem leuticat,id est,conredit

mel aberat rem cum consiensi. Proprieta-

U , secundus mero e lyteuta muli alienare ius fluum , mel melioramenta , cuius consenses erit requirendus,es cui debeatur laudemium. An directo Domino priori,an

aritur si augumentum alluuiomis latens,stu apparens accrestate Θιμιa, an directo Domino.

LXXXV. Emphyleuta Capuanuspromist Fbιν-

re admodum ' capitulo Capuam quo tannis in Ciuitate Capua die determinato Canonem, modo iste embleuta tranfM-lis domisilia in sevitas Neapolim, mirisine emphyιeuta teneatur ire Capuam seis

expensis,ae dictum redditum Aldfluere. LXXXVI.

Baritur in solutione canonis, se red- ditus in peeunt an attendi debeat tempus celebrati emtractus, an tempus se tutionis faetenda quoad maiorem montias augeatur , mel diminuatur. LXXXVII. .

aritu ν, dato quod elare confitet de dominio rei emistentisa o an e breuia

tali eo teneatur oriendere Fr rietario instrumentum embreusis,atq;co ei, ae

prietarium.

19쪽

LX XXVIII.

Si ι-buuta Ecclesia, si uepriuatι re. aut laus, et/t silueret eanonem tempore δε- isto negauerit rem esse emistolicam, retulpe esse embleutam ,-deinde eonuine tur de mendacio, an eadat a iureseo.

LXXXIX. liquis dedit abeui in emphim

aliquod moledinum,etulfumum eum haceonditione,quod omnibus descendentibus,'ue haereditas ex illo e breuia teneatur moleresine molirura,et myuere flanν iam,

mercede nodo sunt tot haeredes ἐν de μ- milia dicti concedentis,quod molendinum, mel furnus non poteri aliud facere, qua molere,di panem eoquere dictis haeredibus, sdsendentibus, unde e breuia vult r nuntiare molendino , furno , quaritur

quid iuris. XC. Alter est Daminvis directus fudi, et, υ mus,a meras V. UMarius , breuia alienat fundum, mel domum, qua-ritur mi debeatur laudemium.

XCI. En 'tota non seruit eanonem , mel alienat rem sine eo su Domini, mel ex alijs legitimis causis incidit in commissum durante seu λ, υι-ra, eonsmissum a plicatur πιυμ mario, proprietaris XCII.

Anflν teritimari subsequens matri

monium mentant in mina emps tensi Seclesiastica,qua concipitur prope , , luit mis tiberis,am,destendentibus in infinitu XCIII. Si in emersione e histosis Ecclesiastea adsit clausula pro quibus dederit, aut norinibu nq, haeredibus,tiμcresseribu, an mirore dicta clausula emptinosis pasH transfrri titulo institutionis mel donationis in Spurium legitimarumper repriptum Principis semiaris. XCIV. arisor an de re embleutha positfri cum omissem sine copensu directi Domini,nec distinguitur si compromittatur in aliquem tanqua arbitru, seu arbitratorem. X CRs uaritur an emphteuta postit transegere de re emphneutica ab ue eonsense directi Domini. XCVI. aeritur an ex datione in solum, quas ex necessitaue mediante deerato Iuditis debeatur laudemium.

XCVII. An emistrata qui mediante iuramen rast obligauit Domino directo adseruenia monem, si est ereditor directi Domini in eadem , mel maiori quantitare psis ipsῆ

iure eopensare, a pes biennium, sim E elesia, et triennium ,si estpriuatus,inciadas in eommisium.

aritur an tertius exuaneus,qui non sit nee Procurator, nec negociorum gestorenseo eurae possit siluere eamnem pro ipse

-itur si Mel a domina directa

Δοbus eodem tempore , mel diues eande et rem emisteuticauit, quis eris praferendus ille, cui primo loco accedente etiam iuramento concestis,an mero fecundus , eui postea res emistolica cum sesectu tradita fuit.

20쪽

OVIDIUS DE AMICIS

IN PRAEFATIONES GENERALES

Quae praemittuntur pro faciliori Intes ligentia Dicendorum septi dicto Cap. Potuit, atque dictarum centum R,stionum.

I N Iure nos, balemus plures contra tax, fluitas, en asem, locationem ery π ωήuctionem,praecarium O praecariam, libelltim, se dum, i, contractume 'tetitieum,qui in multis conueniunt O in mollis inire se asserunν.

itinguedo,deinde diffiniua leuis enim d censendo, aliquando patrimonium imsum aliquando capitur pro tributo, at quando pro ipse libro in quo annuamis bonaeensualia. 3. te Iure canonico census latius sumitin pro eo, quod annuatim praenatur alietii etiam inferiori a Principe rationes. bi ctionis, ves alterius caus. q. census quatenus ea canon, qui impon tu rebus fructistris, en dulex pecuniarius fractuarius cerius er incertus reseruatiuus o corinatiuus te perutifer se oratis, redimi vilis,et inredimibilis. s. Consigatiuus es , qui consimitur in reis bus eius, qui eum concedis manente δε- minis tam utili, quam directo in semis

needente.

6. mi census inberi procedat disti habere

plures conditioner.

r. Census reseruatiuus en, quando aliquid conceditur alicui pre omni eo, quod habet concedens, ct transfertur iam mile, quam directum dominium . . 8. βω hodie soler appellari vitalitius, in o attenditur consuetudo loci, er iis Regno Neapolitano pre Regiam magmaticam taxat ad quatuordecim pro enenario . 9. Locatio ereondiatio latins dioinitum. Io. Loeatis en riplex, ad modicum, Olom

gum tempus. II. Loeatis addecerinitim dicitur ad Iongum tempω, -- istis iis loquens δε ali

natione vendieat i locum in dicta lo-

eatione .

II. Praecarium in neutro describisti , ct alia quid diei μ de elausulis praecars, quies modus fictus transferendi dominium. 23. Praecaria seminini generis en quidam contractus, qui celebratis de rebus Ee- etesiae. I Libellarius pre B.descriptus declaratur ad mentem ciuili Iarum, canoni Iarum. IS. Hudum dicitur a Melitate,quae quom do debeat pratiariae V alis, annotaturi I 6. Traditis vera dis ilio studi . II. Enumerantur, O adducuntur qua lares Principales, O praecipuae disserentia inter sudum, e emph te m. I 8. Adducuntur quamptares conuenientiae imire sudum , ct emphteusim, O praeciarime quomodo de uno ad aliud valear

Argumentum. I9. Breuiter describitur contractus e buuticus.

ao. Ponitar brevis athimologia e suum. 2I. en multiplex, ct declaratur.

SEARCH

MENU NAVIGATION