장음표시 사용
601쪽
De Iure Publico. σ3 ssa persequitur , quae philosophIs sunt L επουπωλ. Vere Tacitus. Non sine is fuerit introspicere ilia primo aspectu levia ex
'ueu magnarum saepe rerum motin oriuntur.
Et paulo poli. Nor Iaυd iussa , continu Maciarusationes inallaces amicitiau,per niciem inno iacentium Oeasdem exitu causas coniungimus,
obvia rerum similitudine ct satietate. CXC IX. Suibus tamen neque dum Senator in Repuis Senator blica contentus esse debet: fedpra er hae nosse d siet verba sunt Taciti) opes publicas, quantum nusqeiυium sociorumque in armis, qBot classes, R Nμ provincia, tributa, veritigalia, nec iratos, ae 4iiςum. largitiones. Est, inquit Marcus Tullius 3. de legibu/, Senatori necessarium , noste Rempublicam, idque late patet , quid haheat militum, quid valeat aerario, quos socios Respublica habeat, quos amico S,
quos stipendiarios , qua quisque sit lege,
conditione, faedere, tenere consuetudinem decernendi, nosse exempla majorum, Scc. CC. Verum tamen haec neque ex politica, neque ex iure publico , neque omnia ex historiis, sed ex Rerum publicarum registris petenda sunt. Quaecum ignorarent duo consules apud Ligures, merito eos, reste Livio lib. 4o. senatus Romanus perstrin
602쪽
Suut Iurisconsulio necessaria est hiu
riarum lectio, ita etiam Historico necessaria es scientia juris civiris.
ssio incommorie tractari, non contra.
603쪽
Defensio, suscepta pro consequendis do-ι ctoralibus in utroque jure privilegiis ex decreto Ordinis Iuri- diei Basiliensis.
P o s I x I o I. Vs publicum quod a legibus Ia. Ius psia tabb. manat in penetralibus Pon. blictimii ficum abditum olim erat, hoc quate est, ut inquit Pomponius, illius uvidi interpretandi scientia & actiones apud eatur pontificum collegium erant. Quod non olim ita aeeipio, ac ii exercitio, jurisque il- fuisse Iius publici dictio penes eos esset; sed ma- abdi-gis de cognitione ejus & interpretatione tum suIC puto loqui. Et cum dicit constitiuum P s- aliquem sutile, qui quoque anno praeesset cumpe- privatis ; de auctoritate juris populo eno- netrali dandi id interpretor. Praeesse enim multis biv. modis quis dicitur , docendo, explicando, jure dicendo, vel alios in judicio in strii endo. Cic. I. de Orat. Multisque, inquit, praees
sem, qui aut interdicto tecum contederent. aut M ex iure manu consertum vocarent. Eadem
604쪽
ιε Disputat ἰο II. forma antecessores pro pio sessoribus dicti
1 I. cur de Miramur autem multi, imo accusanteo Dige- nonnulli inter quos Prat ejus omission. torum c. 2. architectos Digestorum , quod de ju-arrhis e- re p tibi ico brevissime egerint: Verum par- parce cius haec Triboniano objicienda putarim. . Verrari. Credibile enim est , pauca admodum Iusti- niani aeuo de illo jure scripta veterum extiri tille, cum jam elegantiori multo&vetuis niori seculo, quo maxime juris publici studium propter temporum summam domi forisque di me ultatem excitari debebat, vix ulla ejus habita ratio fuerit, teste Cicerone libr. I. de legib. ubi jus publicum incognitum este a Urmat, quod minus in usu necessarium sit. III. . Viden 'rationem hujus incuriae 3 Moisnent scilicet Iurisconsulti, cottidiana plenius esse tractanda l. legavi. D. de lib. leg.
ut libri Tuberonis de jure publico interiis
Tent: quos tamen incorruptos vita diutius sustinuisset, si eos recente usitati sermonis sale, quam. veteri fermento condire maluis.set. At enim Pomponius, exoleta verba auiactoris minus grata fu i ste.
Accedit ad causam a Cicerone prolatam , quod jus publicum in militibus juris civilis Romani non remaneat, sed Reipublicae dc ci Uitati illi magnae squam dicit Seneca & Lactantius) mundi commune fiat. Voluit enim natura hominem esie
605쪽
De Iure Puόlcio. sociale animal. de societatem humanam jure quodam gelitico gubernari. Vnde viis demus jura ecialia Romanis fere cum allis populis quoad suam substantiam communia fu i ste: si quidem nec bellum gereredi Versis gentibus invicem datum est, nec variarum sectarum Philosophis disceptare,
absque legibus & principiis utrique partiae commodatis 5c receptis. Vniversalia ita- 'que jura communi rationi, cumque ipsa mundi machina superfutura conscribere
supervacaneae si conjicere licet 2 operae plerisque I Ctis visum est.
Quapropter Tullius in reprehensionem incurrere potest , dum libr. i. in te scribi et Belli quidem aequitas sanctissime foeciali po Iraeli Romani jure perstripta est.
Potuit tamen ad solennes quoidam ritus Quiritum respexisse. Cujusmodi fuit Clarigatio, quam inde dictam literatores existimant, quod clara voce repetitum res pater patratus ibat . Iuris hoc suit Romani talios enim alibi cernere est mores et ut & ascripto de nunciatio belli fiat, testatur Ludovicus Avita de bello Gerna anicos Ducem Saxoniae Sc Landgravi uin ad Imperatorem m is sie, cum tibicine puerum quen dam nobilem, qui literas dissidationis Dd. nostri sic loquuntur in in summitate baculi
gestaret ,& hunc morem Germaniae in bello indicendo esse ait. Sic etiam sagmina , quibus legati Romanorum lancti nebant , juris Romani erant. Nam alia graecos legaros insignia tuebantur, teste Marciano .
606쪽
lib. s. de rerum diυή. Barbaris quoque pro caduceo coronas & folia fuisse , auctor est Suidas . Sic praeterea non eadem apud omnes gentes feriendi foederis forma fuit, prout edocuit Alexand. ab Alexand. in suis geniat. Sic denique Quiritium peculiare fuit, in legatione gentium squam alias aequitas naturalis temperat ut eum , qui legatum pulsasset hostibus dederet libr. ult. D. delegat. Alia multa hujusmodi in patrocinium summi illius causarum patroni adferri possent, quae . memor instituti mei ,
VII. Vt porro laxior cura nostris auctoribus fuit in conscribendo illo jure, cujus imperium terminat Orbis, ita publicarum legum quas Romani fines continc bant studiosiores fuisse deprehenduntur. Nonne de magistratibus fuser explicarunt vetere S 3 De eo-xum jurisdictio ac de impcrio in criminibus persequendis i Cui vero ignotum est Maiacrum Arriumque Menandrum de re militari & alios passim de captivis, omnibus tamen ad castra & militem populi Romani reflexis tradidi ne 3 Quem Rubrica illa, delegationibus , non quidem genticis, & ad teros pertinentibus, sed provincialibus dc retrorsum ad Rempublicam Romanam versis latere potest Zum. Pabliel Nunc ad rem propius accedamus. PubII-j uru ho- ci juris non una est significatio. Quandotamon in que enim pro jure communi accipitur lib. mia. λihil consensu. g. I. D. de reguur. quod mani
607쪽
De Iure Publieo. min. ct Linter eos, g .pen. D. e iugo. Ratio appellationis est, quia non uni sed omnibus Meeipia dc universo populo a quo publicum di- tur pro . 'ctum quasi populi cum in jura constitu utitur. iure Nonnunquam etiam ius publicum est, commuis quod a populi vel Principis, populiam rein ni. praesentantis, auctoritate pendet. Sic factio a. testamenti juris publici eile dicitur l. 3. D. Pro eo qui testam. Dc. pos. nec za jure denegata a quod de- privato concedi potest, L 6. eod. l. Paulus. I. a. perrdet ἀD. ae hon. libert. Hinc frustra fui ite puto populi Pardulphum Prate jum libr. inverso n. c. I. μυequi existimavit materia testamentorum ad Prine tractatum de jure publico pertiners : nec pu au- quicquam eam juvat d. l. 3. Imo etiam mi- thoritarilitum testamentum partem juris publici te. quod nunc inquirimus) fuisse negatam.
Ius publicum proprie & restricte est, quod Auid
ad statum rei Romanae spectat: quod de propriὸ fine principali accipio. Alias enim quod talesia publicer utile est, utile etiam est privatim,
Bd vice versa l. 2. D. Iur. dot Nov.8. I. I. l. 2.
de natilib. Ius publicum seu jus civitatis Ro-1Danae sub jure civili comprehedo, Cujacio haud credulus , qui haec male discindere seu discerpere videtur, in recit. ad i. I. cuum O iure. De origine juris publiei haud leve Elis dubium est , utrum ex iisdem fontibus origio eam jure priva o rivulos suos derivet. Nos qua Zneque artem neque naturam vetare putamus quin aeque u privatum , publicum jus ex naturalibus , genticis & civilibus praeceptis sit collectum, quamvis secus magnis quibusdam magi liris videatur. Quos eris xoris accusavit Gulielm. Ranchin. l b. var.-
608쪽
- o Disputatis Ι I, .lea. eap. 6. Qui tamen nec ipse extra ἐ-mnem est reprehensionem , dum jus publicum ex civili quoque jure manasse infi- . ciatur
Iis sa- Dissieultas alia non m Inor oritur ex Inde, erum an quod Ausonius, sacrum jus a publico sepa-ὰ publico ret his versibus: νὸctὸ δε- Iur triplex , rabul a quod ter sanxere quain
Sacrum . privatum , ct populi commune' quod usquam est. Et Horatius - fuit hae sapientia quondam . Publiea privatis secernere, sacra pro vis. Quibus addi potest Quintilianus tib . a. c. q. qui jus in sacruar, publicum & privatum deducit. Cum tamen Vlpianus sacrum sub publico comprehendat, quod fieri verius Prat ejus putat, in Dieaologia c. g. At mihi. ex animi sententia loqui liceat, aliud videtur, nec assirmare dubito , paganismi fuin e cujus nos vestigia imitari non decet
sub jure publico , &lic sub jure civili jus
sacrum collocare: Id vero factum fuisse a Romanis, illud satis apud Tullium testatur.' Separatim nemo habesiit Deos, neve novos sue adυenas, ni publice adscitos,privarim colunto. Dignu hoc nempe Roma is fuit, qui religionem Reipublicae commodis, non Rempublicam religioni accommodabant& subiiciebant, ut non inepte Machia vel ius annotat: Nobis autem indignum est , qui non peculiares hujus, vel illius nationis Deos agnoscimus, sed universalem Ecclesia, unum pastorem.& unum ovile credimus.
609쪽
Divinum itaque jus separamus ab hu- Divinam ano , idque qua civile est, in publieum jur ab& privatum tribuimus. Et divinum quod humano de fide , de doctrina dc cultu Dei, de insti- separa istutione ministrorum verbi, eorumque OR ttar Oficio ac munere praecipit, lassicienter in quaeia sacris literis traditum ei te putamus, qui- vile esbus nec sanctionem Itistiniani in D libr.cid. in pu is praejudicare poste censemus , nedum tradi- blicumtiones illas recentium Romanorum , quas O primore juris prisci civilis sacri, inventas & vatum ad firmandum regnum Pontificium exco- tribui gitatas esse , vere dixeris. Gratianus certe tur. in Decreto sub publico jus sacrum comprehendit. XII.
Accusatur Vlpianns quod sacris & ma- Vlpia-gistratibus jus publicum circumscribat, & nus auut illud superfluum nobis visu est, ita hoc j- puis
nimis angustum nonnullis videtur. Hoblicum sane: IC. non plane excuso e sed ii depu- ramblicis rebus membrum addas, non mulis circumatum fuerit, quod amplius desideres. Main Leribat gistratus enim jurisdictionem, administra- saeristionem, munusque comprehendit: Et ex magia hoc trunco multi essiorescunt ramulculi. stratiis XIII. Magistratus aut est summus, aut Innis Magia. rior. Summus nobis est Princeps Romanus,' stratus quem merito VI p. legibus solutum esse q tuis ait, cum populus qui nec legibus suis te-plex.
nebatur, si in eo universo majestatem , non
si singulorum obedientiam consideres ei. N in eum omne suum imperium &POte Latem contulerit.
610쪽
- τα Dissutatio IXIV. Quaestionis est, qua lege & quando haee
majestas transsata fuerit in Augustos Religio mihi est ab auctoritate Pandectarum recedere. Itaque S lege pace consultist . D. Vult. id factitatum esse, eaque Regia nomine; dc una squamvis plures fingat Mar. Salom. pro futuris. Principibus omnibus statuendum puto. Sub Uespasiano autem latam suisse eam legem probat fatis aenea illa tabula, quae Romae in aede Capitolina conservatorum dicta in ipsa legis verba, paucis truncatis, hodieque astervat. Non igitur video, quomodo eam multi probabiliter ad Augustaeum aevum referant. Quid enim opus fuisset retro a Uespasiano acta, gesta , decreta imperata, sunt verba legis justa rataque ea lege haberi , si jam lex extabat , quae omni exceptione majorem imperatoris potestatem constitueret.
XV. Porro de naturalibui Zc gentium legibus si quaeratur, dico constanter Principem iis solutum non esse: eosque in tyrannos sieca indignos morte degenerare , qui quodlibet licere sibi putant, qui dum hona sine justa ratione, sine emptione, sine per- . mutatione, sine praescriptione, sine succenso ne subditis eripiunt , sua se majestate defungi putant. Hine consequens est, Prιnciisse sine causa nemini j insuum ex plenitudine potestatis auferre posse. XVI. Hae conclusio, utpote jure naturali funis data, nullam recipit distinctionem : nec P -