Arn. Clapmarii De arcanis rerumpublicarum libri sex, illustrati a Ioan. Corvino ic. Accessit Chr. Besoldi de eadem materia discursus. Nec non Arnoldi Clapmarii et aliorum conclusiones de iure publico

발행: 1644년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

De Iure Publies. 33

. CII. In exercitu Romano ex clamore militum facile potuisse decerni, quonam loco starent res bellicae, passim Livius & Tacitus. Quem morem qui hodie in Turcis improbant, tanquam barbarum , nae illi hujus rei usum , qui maximus fuit apud Romanos, Ignorant.

C I II. Propugnacula in Romana militia hodie Propia

plerique deprimunt iAbsurde. Certe mul-Inaculatum spei & roboris in iis posuerunt ipsi Romana Romani: De Cremona Tacitus; fuisse pro--meria pugnaculum adversus Gallos trans Padum to depri agentes, & si qua alia vis per alpes rueret. mantur. Omnium absurdissime .qui negant hoc tempore ullo in usu esse. Aliter & recte Fri-'dericus Dux Alemanniae plurima castella ad Rhenum posuit: unde in proverbium ivite Fridericum in cauda equi sui semper trahere castellum. CIV.

Quare qoud de Augusto putat Admir

tus eum accepto nuncio de clade Vari tantum propter inopiam propugnaculorum tam foede exterritum fuisse. Idem metus 'fuit Solim anni de Tartaris , quos sciebat sine ullo impedimento Constantinopolin usque excurrere posse. Idem etiam nobis timendum, si Turca Viennam Occupet, quod Deus avertat: Quam in sententiam Sinan Bassae sortiter respondit magnus illegamoscius Polonicae gentis decus dc praesidium. . Roma- . . C V. norum

Imprudenter Sacrovirum Ducem Gal- acies. v lorum

572쪽

Disputatio I.

Iorum ac em instruxisse , dum In fronte . statuit Crupellarios , in medio cohortes, a tergo semermos: longe aliter Romani. bellorum supra omnes gentes peritissimi. Itaque quod in comparatione Alexandri cum Ducibus Romanis apud Livium libr. s. pe tieulum fuit, ne solertius quam quivis ex Romanis castris locum caperet, nota hic capita scientiae militaris commeatus expediret, ab insidiis praecaveret , tempus pugnae eligeret, aciem instrueret, subsidiis. firmaret. Nego: Quin potius in hisce omnibus Romanos omnium expeditissimos

fuisse mihi ex historiis liquet.

Duo destinabantur sub Tiberio imperio,

Germanicus, & Drusus. Tiberius incolumi Germanico integrum inter utrosque iudicium tenuit; ne scilicet aut alterum fit mando , sutam abjiceret; aut illum praeferendo studia popularium adversus se concitaret. Itaque mortuo demum Germani eo Drusum summae rei admovit. In quo turpiter erravit Galba. Sapienter Agrippina destinato Nerone Britannicum omni ho- .nore dc potentia exuit. Sed ut in aliis negotiis publicis, ita etiam hic locum habet illudTaciti:Non perinde dijudieareptipe quidvrmnum factu fuerit , quam pes imumfuisse quo actum est. C VI . Recte Dolabella hostem fugacem &vagum non gravi nec uno incursu confe-fuo ctandum esset Recte Caesar moderatius Ce- H dentem insequi hostem jubet. Prupter hu- βηση ' jus rei ignorantiam sepe Germani milites ingente

573쪽

De Iure Publico. 3IIntentem cladem acceperunt a Turca , utam ultis exemplis ottendit Bonfinius. C VIII. Delatores sive emissarios in bona Re- Delato publica non esse serendos. Et e si vox illa res an tu Tyranni, non Principis:subverterent pol ux bona jura quam custodes eorum amoverent: In- Rep. δε- digni sunt commercio hominum illi, qui rendi palam laudant, absentem flagitant , & ut loquitur Tacitus excusando exprobrant Pessimum, inquit idem , inimicorum geHM

C IX. Tiberius mandabat honores, nobilitatem majorum, claritudinem militiae, illustres domi artes spectando i laudabiliter. Et hunc modum hodie servant Τurca .

Apud nos in usu est illud de Vitellio : satis est ter consulis filium esse. Quo in loco

interpolando nimis est curiosus acerrimus alioquin librorum cenior. CX. Argumenta contra legem Cine Iam ab

Istis crum enim uigis & tintinabulis allata esse φαινο ρα , 5c nullius ponderis.

CXI. AEduia Romanis petierunt jus senato rium. Plerique contradicunt in Senatu Romano. Claudius Imperator AEduis induli. get. Quaeritur utru magis in Rempublicam Nos Claudium recte&ad magnitudinem, Victi' an Romanam fecisse arbitramur. Sed an recte ad ciυiquod promiscue victos ad civitatis iura ad- raris jκ- miserit Z Ita certe, si Rempublicam crescere ra a Voles: Vere Claudius: taui d aliud exitio Lά- mitteno ed4 montu ars Gentesibus fuit, quanquom ac V 2 armis

574쪽

Disputatio Larmis pollebantinisi quod victospro alienigeni.

arcebant'C X II. Militarem disciplinam non posse satis

severam pro immanitate militum institui. - Recte de Corbulone noster; Intentum Omagnis delictis inexorabilem scivi, cui tantum asperitatu etiam adversuι levia credebatur. Carzerum errant, qui negant eam restitui

posse. Vtinam modo adsint plures Manlii, Papirii; plures Avidit, Casili. . CXIII. Varic Varietatem poenarum pro persona in etai pa Republica Romana usum habui ste multimarN existimant i sed falso. Exempla sunt in

in Horatio, Manliis, Marco & Tito, aliisque. Tom. Romani, ut est apud Livium , pulchre appellarunt jus gratiar non dare; Hinc Taeitus a ut odium O gratia desere , j in valuit. Contrarium est in Vrgulania apud Taci ia. tiarn, n tra morem & seve Iitatem Tiberii. . Nimirum Iustinianus non solus muli obri.

Potentiae indulsit. CXIV. Stultε Galba, S nonas exemplo Auis gusti, Tiberii, Claudii de Neronis donativum negavit militibus eo tempore , quo haeredem imperii de lignavit. Constabat enim potuisse conciliari animos quantula cunque parci senis libero litate. Multo stul- .llus, efferato iam mili te, de congjario cogitavit. Sera remedia tunc, cum vulnus sau, cium perduxit ad extremos halitus.. Serae destinae. cum ruit con vitio parietum do is

575쪽

De Iure Publico. 3 CXV. Adeoque hie Galba, sicut dc Cato', POm . . Peius, Pertinax., aliique intempestiste seve qμε xi fuerunt: Bono id quidem consilio quis 'i' negat sed dum honestatis nimis retinen- p r i tes fuerunt, se & Rempublicam multum 'n' .afflixerunt. De Galba seriptor noster: Ae ps P cessit Galbae vox pro Repub. honesta , ipsi s V et

anceps legi a se militem non emi quae ' vox illum enecavit; sicuti Pertinacem ilia Iud; militemus. Itaque Tacitus. Vec enim ad hanc formam catera erant .lbid. Vocuit anria quin rigor o nimia severitas, cui jam parermn sumus: Sic Cicero imprudenter Antoniisum turbido tempore ςm agitavit, non secus atque ille, apud Theophrastum in Characteribus illii ad nuptias vocatus, inter mulieres in muliebrem sexum deis bacchabatur. Vno ore omnes Politici:

CXVI. Neronis Parricidium omnes non imme Neronstito detestantur. Nos videbimus, si Tacito parricia credendum est, num aliqua ex parte eXcuis dium am

si possit Nero. Quippe quod Agrippina excusari

Principi Romano insidias struxerat,& cri' possit. men laesae majestatis incurrerat. simile su 'periori aetate exemplum fere accidit in regno Galliae. Idem sentio de Timoleonte . qui. fratrem, sed tyrannum curavit incer si iaciendum. Plutarchus. C VII. Solus Princeps insignia imperii habuit: solus etiam intercessione Tribunitia con-

576쪽

demnatum ρ Senatu morti eximere potuit : solus jura ordinis reddere. Quo tamereferti non potest condemnatio Antistii: Quippe qui neque a senatu condemnatus cit , neque intercessione Neronis morti

C XV In I. Populo Populo tumultuanti & feroci satius estrum Hl- ultio concedere, vel ea quae contra bonos ruanti mores postulant, quam Rempublicam in quomodo perieulum vocare. Nam postea sedato po- occκr- puloret actari possunt. Tacitus, Mis ata, in-rendum. quia, quae per seditionem expresserant. Et alibi, proxima Ieditionu male eonsulta abolita in posterum. Qua in re errant saepe in Re publica viii, caeteroquin prudentes.

C XI X. Boni publici tanta est religio, ut ei vel

Princeps ipse cedere debeat. Quemadmodum otio mortem elegit potius , quam ut pateretur tantum Romanae pubis, tot egregios exercitus sterni rursus Zc reipubl. eripi. Plane lecundum illud Caiphae Expodit unum hominem mori pro populo.

Elθἰ Galba ad Pisonem : sub Tiberio ct Caio OPrincipe Claudio unius familia quas haereditas fuia

quomodo mm: loco libertatis erit, quod elegi coepimus:

loco li- Recte loco libertatis inquit. Nam eandem heriatu. libertatem mansisse Romanis neque ex ' hoc , neque ex aliis locis ostendi poterit , quod purat summus I Ctus.. C X X I. Non minu&bene idem Galba r Generais ' Vi ct nasci is Prine ipibus fortuitum , nec ultra astimatur o adoptandi judietum inte-

577쪽

De Iure Publico. 3sgrum , eis velis eligere tonsensu monstratur. Praeclara haec tum pro eo tempore, rum pro natura populi: qui, eodem teste, nec . totam servitutem pati potuit, nec totam Iibertatem . . 'CXXII. Aureum illud e statuna est Taciti : mbet

iniquid ex iniquo omne magnum exemplum is

quod contra sngulos utilitare publica rependitur: Quo dicto freti, &-aecimationem militum probamus, & sexcentos servos ob unius Domini mortem , se eundum jus Romanum , a magistratu supplicio affectos cite existimamus. i

Regu primus, traditum a Principibus moia dit capr- rem de omnibus Senatum consulendi sol ra in L vir, domesticis eonsiliis Rempublicam adia Tarqω ministravit, bellum, pacem, foedera, societates per se ipse cum quibus voluit, in jussu populi ae senatus fecit diremit quae o Haec magnam partem non tam sunt imperii . quam Tyrannidis capita. Plane alia &diversa de Neronis initio Tacit. Nihil iupanaribus suu venale,aut ambitioni pervius discretam domum O Rempublicam teneret

antiqua munia, Senatuε, dc C.

. CXXI U. - Non una de causa Corbulo proprἰum ducem. tuendae Armeniae poposcit. In nostra Republ. ossicia miscentur ac duplicanis tur eum summo Reipublicae detrimento. Quo magis hodie convenit illud de Metioinco apud Plutarchum. Metiocus exercet Panarium, Metioeus farinam tractat, &c. - .

578쪽

Disputatis I. CXX V.

Osra- Ostrael smus quo non tantum Graeci, ve- eismus rum etiam Romani usi fuerunt, immerito an recte a nonnullis Theologis atque Philosophis vapulet. vapulat . Certer hoc pacto viri quantumvis

magni, sed nimiae potentiae, suspecti sibi Seturbis consulebant , seque subtrahebant prave diffamantibus , ut ad Plautum scripsit Nero. Idem fecit Scipio Ase Icanus, MIubens civitate cessit. Illud praecIarum quod specie legationis, aut alterius hono sis emissi sunt. . CXXV Ι. Corbuis Corbulo Artaxatam urbem in Armen Ialonis Ar delevit, atque solo aequavit: inquit

taxara Taeitus, nec teneris ne validopraesidio ob ma- urbe in gnitudinem moenium, nec id nobis viriῶ erat, Arme - quod confirmando prodio, ct capessendo beluxia. d. - dividereis r. Idem fecerunt in propugnacu- .

lentis D lo Montelices Germani, teste Guicci ardictum an no. Neque hoc crudelitatem refert. Aliter erudeliis tamen Fulvius, qui Capuam praevalidam . rarem , propinquam, inimicam , adeoque quibus- referati dam delendam censentibus tamen servatavit et alii alio pacto sibi te victis consulueorunt, dc fortasse laudabilius . . CXXVII. Falsum est quod viri prudentes agris

Anais mant, freti tum Livii tum Taciti loco. . pud Rο- apud Romanos in mandandis honoribus

manos in nullam fuisse rationem aetatis. Hinc quae- . mandan runt viri magni, an expediat juvenem crea- dis hono- re Ducem belli: veluti de Alexandro, Sci-ribus .e- pione, Corvino , Pompeio, Octaviano, de ratis ha- aliis legirur. Equidem multo rectans, quam bita ra- olim Caidinales, qui Pa pam crearunt nario. tam

579쪽

. De Iure Publia . Trum I o. annos , qui mulae impositus ex ista insolenti equitatione de molesto omiscii genere, triduo post exspiravit. CXXXVI II. Nimis sero Pisonem designavit Gali a. Suece Prudentius hac in re Augustus, Tiberius sor au& alii. Adeoque Henricus III. filio suo maturar Henrieo adhuc Catechumeno Principibus des- regni iuramentum & fidem imperavit. Si guandi inquit Tacitus de Tiberio, cohiberi pravas

aliorum spes rebantur. . CXXIX. . An perduelles sunt qui pro libertate at in via sumunt Extat contra hanc sententiam Saxonum gravissima oratio ad Henricum III. apud Sca eburgensem. Uerum tammen non puto Chi istianis licere. UereTacitus: Liberias speciosa nomina praetexu-tur, nec quicquam alienum O dominationem sibi concupivir,ur non eadem uia vocabula missurparet.

CX X X. An vero Principi liceat subditos ad reII- 'gἰonem cogere armis, aut bello 3 Promi sciae non existimo , utique cum pleriquerelligionis specie in ambitionem delabantur , ut Taciti verbis utar. Multo minus

hie capio illud Papiniani: summa ratio esqua pro relligione facit. CXX XI. Recte Asinius Gallus apud Tac Itum equamvis non eX animi sententia , unum debere esse Reipublicae corpus Sc unius animo re- esse Re R. gendum. In eandem sententiam Constania corpis . tius apud Marcellinum: Rempublicam nec

posse dividi aer debere, sta pro viribus

580쪽

Lex Porisci a de capite ei υu Romani

ferenda et D Uputatis r. quemque ei ferre suppetias fluctuant . Im dierna imperiorum varieras in Europaea usae ih tot sed Hionum atque bellorum e Vaticinium illud fuit Cerialis apud Tacitum. Pulsi, quod Di prohibeant, e manu, qti id aliud quam bella omnium inter se genistium exissent. t XXXII. Lex Porcia de capite civis Romant, non tam ad simulacra libertatis referenda est , quam ad ipsum jus imperii, contra quam vid tititur sentire alii nixi Aristotele . s. Polit. 9.

sabinus Vespasiani imperatoris frater nCapitolio oblenus, ad Uit ilium Imperatorem mittit cum mandatis & queliu , quod pacta turbarentur , 8e fortasse frustra ex illius lana mi Dominationis Magistri Fides sententia Aliter Nurnia , qui in incunabu- Principi lis imperii sanxit ut fides ac juram nium, serυan- propulso paenarum metu, civitatem Roma-Πam regerent. Itaque nos eum perfide fe-e iste dicimus. CXXXIV. Sic contra jus gintium, sive , ut Tacitus appellat, jus humanum , Antonius Regem Armericorum specie amicitiae illectum ,&Tiberius pe r dolum arcessitum Regem Cappadocum ad mortem impulit: Quod tamen in Caesare qui Commium per simulationcm colloquii in t rficere voluit, admitte te nequeo: Alias Caesar jura colloquii sanctissime coluit.

SEARCH

MENU NAVIGATION