장음표시 사용
121쪽
vero ' ut quisque usurparet quod vellet credi jus cse, ' nisi ar quatenus pacta certi aliquid praescriberent. Atque eandem ob causim i nec servi. nec res bello captae pace redduntur, nisi pactis expressium id sit : ' quia victor credi vult jus sibi suisse illa quaerendi : ' cui contradicere, id vero fuerat bella ex hellis serere : ' ex quibus apparet, ingeniose, non ex vero. allatum illud apud Quintilianum pro Thebanis : ideo captivos si in patriam suam redierunt, libcros esse, ' quia bello parta non nisi eadem vi possideantur. ' Diximus de pace 4. In bello redeunt postliminio homines, qui antequam caperentur liberi fuerant : ' recipiuntur servi. & alia quaedam. V. ' Liber homo ita demum postliminio redit, ' si 3 hoc animo ad suos venerit, ut eorum res sequeretur , ut a = Tryphonino proditum est :nimirum , quia ut quis servus liber fiat, ' se debet, ut ita dicam , ac quirere, quod non est nisi volentis. Caeterum, Π si an vi bellica rece plus sit ab hostibus , ' an dolo profugerit , n hil refert, ut a ς Florentino notatum est. ' Tantundem erit si ab - hostibus sponte sit traditus. Quido ' si ab hoste venditus commercio , ut fit, ad suos perVenerit Z Tractatur haec controversia P apud Senecam ' in Olynthio , quem Parrhasius emerat. Quaerit enim , cum decretum factum esset ab Atheniensibus, ' quo Olynthii juberentur liberi esse. hoc dd contineretur liberi ut fierent. an ut liberi judicarentur; ' quorum hoc est verius. H. I. Liber autem homo, postquam ad suos rediit, ' non se tantum sibi acquirit, ' sed & res omnes , quas habuerat apud populos pacatos , ' sive corporales, sive incorporales. ' inia populi pacati, sicut factnmG R O T I T. I Me fremi J Totilas Pelagio Diamno a Romanis ad se misso edieit, ne de reddendis Sie lorum servis verba faciat, dicens . iniquum fore in Romani imino Gothi ) eommilites suos ve teribus dominis dedant. Meus est Proesii Go, thieorum III. Cap. Iε. )m Iis Milo redetias politaminio homines . qui
o Si a. hoste vendistis commercio . in M. ad Itios premeneris 3 ut eodem Procopii libro iuvenis
liberiam ea jure iri poseram fore. cap. a. )At apud Tureas nullum olim fuisse eaptivis postliminium . notat Levi lavius. p apud Seneram J Lihro v. controversia 34. GRONOUII. at c lentis pacta 3 Quae sanciuntur redeunte
aa tandem O. e sam J Immo quia Κ haee pro derelictis habentur. dia Noe animo J Ideo Μ. Atilius Regulua hello Pun. primo non rediit postliminio, nuta missus erat eum legatis Poenorum paeis tua.dendae causa. sit. ε , Pun. 4s a. l. s. g. D. de eam. & postha 4 Se aquirere 4 sui iuris ipse quodammodo auctor esse. as Volensis J i. a. 3. 6. I , s. a.dis An mi J Utrum vi. ar Ghrei vi βρομι J Μanumitterentur , an haberentur tanquam qui non serviissent.
ag S. IN aequiris 4 Fit ipse sua opera sul
122쪽
3. VI. - m. De postliminio. iisay fictum pro jure secuti erant in capto, ' ita & in liberato , ' ut se te quos praebeant utrique parti. ' Ergo dominium , quod habuerat in res ejus is, qui belli jure eum posssidebat, non erat sine omni conditione : ' ces fare enim poterat ipso invito , si captus qui fuerae ad suos pervenisset.' Has ergo res ' sic ille perdit, quomodo hominem is, cujus eranu accessio.
a. ' Quid si tamen alienasset 3 30 an qui titulum habet ab eo, qui belli jure eo tempore erat dominus, 3 tutus erit gentium jure , ' an& haec recuperabuntur ρ de his loquor, quae apud populum belli medium' exstabant. Distinguendum videtur inter res, quae ejus sunt generis ' ut postliminio redeant, ' & quae extra id genus sunt ; quod discrimen jam mox explicabimus, ' ut illa videantur alienata 3 cum sua causa, & sub conditione : ' ista vero ' simpliciter. Alienata autem intelligo ' etiam quae donatii, ' aut 33 acceptilata sunt. VH. ' Ac sicut ad postliminio redeuntem jura redeunt, ' ita & 3ε jura in ipsum restituuntur , ac pro eo habentur, ut Tryphoninus loquia o L. ra. . iur, ' ac si nunquam ille 3s hostium potitus fuisset. 4. 4, VIII. Huic regulae deliberis hominibus exceptionem hanc recte adscri- , t bit Paulus : - ' miniminis carent qui armis victi hostibus se dederunt, ni- d. tu. mirum, ' quia pacuones cum hostibus sectae valent jure gentium, ut ali- ghi ς dicemus, ' nec adversus eas est postliminium. Ideo Romani illi a ago. vii Poenis capti apud 4 Gellium : ' post mium juston nou esse sibi, quoniam ς. duurio vincti forent. ' Unde & ' induciarum tempore non esse postliminium , recte a Ρaulo notatum est. At hos, ' qui hostibus deduntur' tane ulla scilicet pactione, postliminio reverti, respondit f Modestinus. eam.
' IX. I. Quod de singulis personis dirimns, ' idem & in populis , L
locum habere arbitror, ' ut qui liberi fuerunt. suam recipiant libertatem, ' ' si sorte eos vis sociorum eximat hostili imperio. ' At si ipsa multitudo , quae civitatem constituerat, dissoluta sit, ' verius puto, non eundem populum censeri, ' nec postliminio res restitui ipso gentium jure , quia populus, ut navis, ' partium dissolutione plane interit, ' eo, quod tota ejus natura in illa perpetua conjunctione consistit. 36 ' Non ergo quae
fuerati, N o v I risast Factum pro fine J Quod factum erat, pro inste facto habuerunt, atque adeo & ipsum , Ω res eius pro homine, ae rebus iuris alieni. o An qui titulum I Utrum qui titulum. et Tutus erit gentium jure I Res retinebit. a cum Ar eausa I sie alienata. ut alienari poterant per naturam suam eum suis commodis.& ineommodis, & sub mulitione , nisi postliaminio rediissent. 33 Meettilata J Relicta tenenti data apocha . vel acceptilatione , qua quis fatetur se acceripisse , quod non accepit.
34 Iura in usum J Qiae alii adversus eum
de eaρι. ου poli. Plaut captiv. I , I. a 4.36 Min ergo Sagunti civitas δ Probare noti possum. Immo , quia veteribus eultoribus superstiti hus post hreve tempus Saguntus octavo . Thebae XX. anno, salva lingua, legibus, moribus, institutis, religioni hns, ct sacris, or dinibus. R eorporibu eivitatis restituta sunt, fuerunt eallem. Et ita indieant ipsi Saguntini apud Liv. ag, 39. Si verum noster de Sagunto, R Thebis tradit, nee qui ex captivitate BabFl nio post zo. annos in Iudaeam sunt reversit . populus fuerunt Hebraeus. vel Israelitarum. Atqui scriptura sacra omnis pro eodem Populo eos agnoscit. Aptius Capuae, & Carthaginis fuisset usus exemplis , quarum illa eum Is . haec IO .
123쪽
suerat Sagunti civitas eadem exstitit, cum veteribus cultoribus ea sedes o st vo post anno restituta est; ' neque Thebae, cum iam Thebani in servitutem ab Alexandro venii fient. Hinc apparet, quod Thessali Thebanis debuerant, ' non esse Thebanis postliminio restitutum ; idque duplici de camia r ' tum quod novus erat populus, ' tum quod Alexander, quo tempore dominus erat, hoc jus alienare potuerat, A alienaverat , ' & quia 37 creditum non in eorum est numero , quae postliminio redeunt.
2, Ei, ' quod de civitate diximus , haud multum dissimile est quod veteri illo Romano jure, ' quo dissolubilia erant conjugia, q ' matrimonium non censebatur 33 postliminio restitui , ' sed novo consensu redintegrari. X. I. Et ex his quidem intelligi potest, ' quale sit iure gentium pota liminium in liberis hominibus. ' Caeterum, jure civili ' id ipsum ius .' quod ca attinet, quae δ' intra civitatem aguntur, & ' adstringi additis exceptionibus, ' aut eonditionibus, ' & projuci ad alia commoda potest. Sic εο ' jure civili Romano de numero eorum, qui postliminio redeunt.b exemti sunt transfugae ' etiam filii amilias, ' in quos patri videtur salva esse debuisse potestis illa patria. ' quae propria erat Quiritium. Sed hoc ideo placuisse, ait Ρaulus φ, quia ' disciplina castroruin antiquior fuit parentibus Romanis , quam charitas liberorum: cui congruit quod ' de Manlio ait si Cicero. suo dolore sancivisse eum militaris imperii diciplinam,
annos in ruderihus laeuissent, a Iulio Caesare
iura urbium . Romanis colonis attributis . re euperarunt. At vero quamvis Saguntini , Re Thebani eadem essent gens , non tamen idem erant Populus, secundum tradita in Aue ore
nostro supra, Lib. II. cap. s. s. F. S. I. B. 37 creditum non es a Si quir captus fuisset dehitores habens, a quibus qui creditorem in potestate habet , aes illud exigere . aut quibus remittere possit c puta. in civitate media , R nenistrat partes fovente domicilium habentes isque id exegerit, vel remiserit. ius debiti exigendi non recipit raptus , si postliminio redierit. inter intera iura, quae recuperat , atque adeo id Tursus exigere non potest. Ratio est , quod supra doeuit, partim. una eum rapto, jure belli etiam jura ejus incorporalia acquiri. 3 , 7. sartiin in controversiis de re capta apud popu-um hello non permixtum respiciendum ius ejus populi. a cuius partibus res Capta est. 3, 6. 2.38 Postumimo rositus J Dispar est exemplum, quia in divortio justo eonsensus dilaedentium intercedit. At Sagunti, ct Thebarum dissipatio similis est dissidio sortuito . vel frigusculo, non
divortio. I. 32. f. I 2. de donat inter vir. ara .
Per calorem missu repudio, si brevi reversa uxor est . non divortisse videtur l. a. de disert. V repud. Sio illis quali frigusculum fortunae
39 Intra est itatem J Populum singularem. o iure rivisi Romano I uasi apud alias gentes impune transfugerint, & Mdeuntes in civitatem pristina iura reeeperim At Indibilis iapud Liv. a , II, ex gentium iure scire se, transsuisu nomen execrabile veteribus sociis, novis suisa':ctum esse.
4i Etiam mimaminias I Translagae, sine duis bio . sive patres. sive filiisamilias potuiminia
iure. id est, reditu in patriam secuto , Se r euperatione status . ae rerum suarum, omnium gentium legibus . aut moribus earent. Quod autem filius quoque familias Roma non recide hat in potestatem patriam . non est magis si gulare, quam quod nec filius familiam latro . aut desertor. aut qui quodcumque capital admiserat. specie . ae praetextu potestatis patriae iudici poterat eripi. Erant enim servi poenae, in quibus maxima capitis deminutio Ioeum habereti F. I. Instit. de cap. dem. GROTI matrimonium non rensebatur postliminis stitui J Aliter inter Christianos. Leo Papa alΝieetam Aquilejensem episeopum e ut scut in mancinu, vel urris , aut etiam in domistu , aeptisi iovi bin. in captivi, Mem tactis, postiaminium νωσσι se raptioitnte servitur , ita etiam eou-Heia , f Hiis juncti fuerint, refrementum vide BDiem reum in opustulo de divortio Lotharii. M Telbergae, ad interrogationem X II. & re sponsum Stephrasi Papae cap. I9. in tomo V. conciliorum Galliae. cx
124쪽
3. X. De Postliminis. II ut saluti prospiceret civium, qua intelligebat contineri suam e ipsique naturae , & patrio amori ' praelatum ab eo jus majestatis. . a. Detrahit & hoc aliquid de jure postliminii, quod legibus Atticis
primum , ' deinde Romanis constitutum est, ut quis redemtus est ab hosti--, x. bus, redemtori V serviat, donee pretium reddiderit. Sed hoc ipsum ' i Vore libertatis introductum apparet, ne ademta spe recuperandae Pecuniae
multi in hostium manu relinquerentur. ' Et illa ε3 ipsa servitus iisdem Romanis legibus multis modis mitigatur, & postrema lege . Justiniani ' fini- Q
tur operis quinquennii r ' morte quoque ς redemti jus repetendae Pecuniae . L s --
exstinguitur : sicut & ' contracto inter redimentem, & redemtum matri- t e, s. D. monio rentissum censetur : Ω ' redemtae mulieris εἴ prostitutione ' amittitur , ' multaque alia jure Romano in favorem redimentium, & poenam pro- d L. Furimorum , qui suos non redinittrit, constituta sunt P e, is 3. ' Rursum auctum est postliminii jus lege civili, eo ' quod non ea L. D tantum, quae in postliminio sunt jure gentium , ' sed res omnes, jura Om-nia perinde habentur, ac si is, qui rediit, nunquam hostium potitus esset: quod & jure Attico obtinuit. Nam, ut apud Dionem Prusaeensem oratione fXV. legimus, quidams Calliae se filium dicens captum in clade ad Acan- a yy. B. C. thum, & serviisse in Thracia, cum Athenas postliminio rediisset, hereditatem Calliae a possessoribus petiit, ' nec aliud quaesitum est in judicio, quam an is revera Calliae esset filius. Idem g narrat, εο ' Μessenios, cum longo I fg tempore serviissent , tandem & libertatem, & regionem recepisse. Immo & h L. M- quae W ' per usucapionem , aut liberationem ex bonis subtracta , vel ' non utendo finita esse videbantur, N ' actione rescisseria restituuntur ἔ ἰοὶ -
G T 1 1. ellia oeensaveriint, & Μessanam appellaverunt: utrorumque posteri post Im. annos OlFmp. 77.r Serviat donee pretium νeddiderit J Idem eas. paullo post expeditionem Xerxis in Graeciam , ν edicto carasi Calvi Pistis. cum terra motus omnem sere Spartam everti Diat, ac zo o. hominum exanimasset, tertium helis G O N O v I L lum exeitarunt, quo post decennium inferiores in Fie illam , Asrieam , Naupactum Acarnaniae, -
a intelligebat J Sine qua nee se silvum tiasque regiones sparsi vacuam , & vastam Μά-
utabat sore. sanen reliquerunt, donec post annos serre IO . 43 Ipsa femino J Quae praestatur redemtori. Olymp. ro3. proximo post Leuctricam cladem 64 contracto inter I Si mulier quem sua pe- anno Epaminondas urbem instauravit. convoca-eunia redemit ab hostibus captum, & pro servo tis undique veterum cultorum posteris. PH .
M tempus habuit, ei mipseriti di i. Ω rcf. Lio. 3a , aa. Quod si postli- s Hostitutisne J Si euiusquam, aut plurium minium liis eoue edit . quanto minus id Sagum permissa est libidini, quam quis redemit. tinis, R Thebanis negari debuit 3 6 Mesenios cum longo J 3 , 9. 1 o. Messi Pre usu pionem J Si audentis eliis bonΦ-nios postliminio vult patriam, & libertatem reia rum' aliquid possessor honae fidei tempore longoeepisse. Ili post primum eum Spartanis bel- acquisvit. Ium Ithome destructa Olymp. I . Candaule a g Liberationem J Si quod ei obligatum erat, Ptid Lydos Salmanassare in Chaldaeis regnante, quoeumque modo tollendae obligationis , dum dissipati per Areadiam . Argos, Sicyona , Elem captivus detinetur , liberatum est. sina . quum capti. st remanentes omnia servi - 49 Non utendo J Ut usus ructus non utendo tutis mala ut musis- , annos 84. ut Par sanias intra tempus X. aut XX. annorim amittitur.39. perpessi essent , ductore Aristomene se libe- S. 3. Inst. de Uufri rarunt : Secundo bello expugnata Ira Olymp. so Actione rescissoria I eua usucapio . aut quids9. Ardye Gygis F. in Lydi . Tullo Host. aliud lactum in praeindietum velut absentis rei- Romae regnante. rursus qui effugere nequierant, nublieae emisa releinditiir. S. s. Instia de in. in notas redacti, qui evasernes. Zanclen in Sti I. 3s. N. de oblig. V in.
125쪽
nam in edicto de majoribus in integrum restituendis ' is comprehenditur , qui in hostium est potestate. Et hoc quidem ' venit ex jure Romano
4. At s ' lex Comelia etiam heredibus consuluit eorum, qui capti apud hostes decessissent: ' bona eorum conservans perinde , quasi qui non redit jam eo tempore, quo captus est, s 3 decessisset. ' Quae jura civilia si tollas, haud dubie statim ut quis ab hostibus captus esset, ' bona ejus sutura fuissant occupantium, 'quia qui apud hostes est, s 3 pro nullo h betur. Quod si qui captus fuerat rediret , ' nihil reciperet praeter ea , quae jure gentium postliminium habent. ' Quod vero eaptivorum bona fise cedunt si heres nullus sit. - ex jure speciali est Romano. Vidimus ' de his , qui redeunt: videamus ' de his, quae recipiuntur. XI. I. Inter haec sinit primum ' servi, & ancillae, etiam Depe alienati, u ' etiam ab hoste manumisii r ' quia hostium jure manumissio esse civi nostro servi domino non potuit, ut bene notat Tryphoninus. Sed ut servus recipiatur, necesse est ' ut aut revera habeatur a vetere domino , ' aut haberi facile possit. Quare cum in rebus aliis ' sufficiat , eas intra fines cile perductas, ' ad postliminii jus in servo id non erit satis , ' nisi & cognoscatur ι nam qui in urbe Roma est ita ut lateat .s ' nondum receptus Paulo . videtur. Ac sicut ' hac in parte a rebus inanimis distat servus, ' ita vicissini a libero homine in eo distat, quod ut postliminio recipiatur, hon requiritur 38 ut animo res nostras sequendi venerit. Id enim ' in eo requiritur , qui se recepturus est, non in eo , qui ab altero sit recipiendus , & ut Sabinus scripsit , de sua qua civitate euique constitneua factur, lisera est, nou de dominia jure. 2. Non excepit ' ab hoc gentium jure ' servos transfugas lex Romana. Nam S in his ' dominus pristinum jus recipit, ut Paulus f nos docet:
sunt arae ab altero rendentibiti hostibus an comis
mercio eomparati. cap. 148. Vide ef cuus dorum III. 43. At lexe IV gotthim maneipium hello receptum domino redditur , is , qui rece .pit . tertiam partem aeeipit justi pretia. Si ab hostibus venditum receptum fuerit , redit ad dominum pretio reddito, st melioramentis. lib.
V , tit. IV , a . v Dium ab hoste manumissi I Ut a 'ithrid te . qui retracti in servitutem avianis Mi. thridati , c pag. a II. M. H. Stob.
sa Dre si sca J Ut medio tempore minui ne
63 Pro nulla habetin J Immo lais est pro peregrinante. & qui exspectetur post tempus
34 Saepe alienati J Ab eo , qni oepit, alii d mino . Ω ab hoe rursus alii, fit deineeps traditi. 3s Revera habeat. J Iam fit in ejus potestate. aut in eam venturus sit, ubi domino im
domino intra fines versetur. 7 Nondum receptus Postliminio rediisse, re Iet Panis fg Ut --ο 3 Quia servus eosilium non habere videtur , ted omne coniuium de eo esse dominio
126쪽
g. XI, XII, XIII. De miniminis. x Iscet : ' ne sy contrarium ius non tam ipsi injuriosum sit, qui servus sem
per permanet, quam domino damnosuin. Generaliter ' de servis, qui vi tute militum recuperantur, dictuin est ab Imperatoribus ' illud, ' quod ad res omnes male a nonnullis trahitur, εο receptos eos, non capim jud care debemus, eg militem Murum defensorem eorum decet esse, non δε-
3. ' Qui ab hostibus redemti sunt servi protἰnus Romano jure fiunt redimentis , sed ' oblato demum pretio postliminio reeipi intelliguntur. ' V rum , haec subtilius explicare, juris civilis interpretum est. Nam & ' post rioribus legibus mutata sunt nonnulla: & quo servi capti ' ad reditum ii Vitarentur , propolita libertas his, quibus membrum ruptum esset statim scaeteris post quinquennium: ut videre est in legibus militaribus 43 a Ruso collectis. XIL ' Illa quaestio magis ad nos pertinet, ' an & populi, qui subj cti alieno imperio fuerunt. 63 in veterem causam recidant: ' quod tractari potest si non is, cujus imperium fuerat, 'sed sociorum aliquis , eos hosti seripuisset : ' puto hic idem dicendum, quot in servis, ' nisi sociali sed -ς
re aliter convenerit. rum s. r.
XIJ I. Inter res primum occurrunt ' agri, qui in postliminio sunt. Veruus es, ait Φ Pomponius, expulsis hostibus ex agris, quos ceperint, dominia lib. VIII. ectrum ad priores domiuos reiure. Expulsi autem holles intelligi debent. Pyli quo aperte eo accedere amplius non possunt, ut ' alibi explica imus. xxxvi. Sic Eginani insulam e Atheniensibus ereptam veteribus domissis Laceda monii reddiderunt. Agros ex Gothis, & Uandalis recuperatos Veterum irin Aipossessorum heredibus reddiderunt . Justinianus , aliique ' Imperatores . Noe. r. F ' non admissis adversus dominos ερ praescriptionibus illis, quas Romanae leges induxerant. obf NIa.
a. Quod de agris ius est, idem esse , arbitror, ' de omni jure, quod solo adhaereti Nam & loca capta ab hostibus, quae religiosa, vel sacra su
eedaemoniarum fueraui. Confer quae supra cap.
y I u a Imi s adoresu dominos praeferiptioniis .in istu J Idque ex lege Honorii. qui qilanquRMrelicta vanitalis Hispania, tamen clum eam rein nerent vandali, praetcriptionem tricenariam do minis nocere noluerat. Μeminit μαι opim vanis daticorum I. Cop. q. Valentinianus in novel la lege de episeopali iudicio: tricennali te, rum d finitione eoncitidi ea praecepimsu, qu per petun , aut in uis sectilis sertabant. : exceptu rorum negotiis, qui se probaverint nec talem Madai eam pertulissi di is de illorum eati s ista tempora praefixo trirennia subtrahantur , quin claruerit sub hostilitate eon ista. In eonestio MLIalens relato in eausam XVI, qti aestione III. c. y. Aut per legem mundialem his , quos barba rica severitis eaptisa nece uale transvex1ι, post, minis revertentibus redditur anti a me, . eonvenit c. ex transmissa. de praesciriptionibus. vide& GTarium ad titulum C. de praescriptione XXX.
ys Contraritim fm J Quod transfugam punit. fio Receptos eos J Tamiliam qui iam dominum habeant, & ad eum redeant. non tanquam qui nunc demum dominum nanciscantur eum . qui hosti eripuit. ει Defensorem J Nimirum, ut rei alienae: se in Dig. coniunguntur procuratores, Se defenso es.sa a Rufo eoliectu J Lihellus inscribitur r
63 In .eterem e sam 3 Redeant sub prioria principis imperium. 64 Praeferisionibus J Privilegiis longinquae possessionis. G a o m
127쪽
rant, si ab hac calamitate fuerint liberata, quasi quodam postliminio reversae . r. h. ' pristino statui restitui, scripsit ' Ρomponius et quicum convenit illud Cic Dra. 36. ronis in . Verrina de signis, de Diaua Segestanar P. Africani virtute' re- si ovem smul cum loco recuperavit 1, & Marcianus ς cum postliminii jure ' com . IV, 3 s. parat jus illud, quo solum aedificio occupatum eo collapso ' littori red ditur. ' Quare & usum Hlistum agri recepti restitui, dicendum erit, ' ad
deditas exemplum ejus, quod de agro inundato Pomponius d respondit. Sic FILV. 1 . si)ilia is lege cautum est, ut comitatus, & aliae jurisdustiones hereditariae , h. dic. ' postliminio redeant, majores ' Omnino ; minores, ' si intra quadriennium D. qti Mi a receptione vindicentur ; nisi quod arcem bello amissiun, ' & quomodo, cimque recuperatam ' retinendi jus rex habet. mit. XIV. I. 'De mobilibus generalis in contrarium regula est, ' ut pota liminio non redeant, ' sed in praeda sint : ' ut haec opponit Labeo. Quare X ri . , ,. & sic commercio parata, ' ubicunque rePeriuntur, manent ejus, qui emit rp. a. ' nec apud pacatos reperta , ' aut intra fines perducta vindicandi jus est veteri domino. Sed ab hac regula videmus olim ' cxcepta quae in bello usum habenti ' quod ideo placuisse gentibus videtur , ' ut v recuperandi
spes ad ea comparanda alacriores homines redderet. Ρlurimarum enim citavitatum instituta eo tempore ' ad rem bellicam referebantur ; ' quare facile in hoc consensum est. ' Usum autem in bello haec habere censentur, t sista quae modo ex Gallo Tlio f attulimus, sed quae distinctius exposita exstant F. 3. tum apud Ciceroncm in Γ Topicis , tum apud h ' Modestinum. Naves stili . 1 7 se licet os longae, atque onerariae, non item lusoriae, aut actuariae , voluptatis . f. d. causa paratae r ' muli' sed is clitellari : equi, ' & equae . sed freni pati σύ - . . entes. ' Et hae res sunt, 70 quas & legari recte voluerunt Romani I ' R- iba d=tia 7 in praestationes familiae herciscundae a venire. n. 3. 2. ' Arma, &vcstis, usum quidem in bello habent, sed postliminio nono ---, ' quia minime favorabiles erant, qui in bello arma, aut veste in L. DEm amitterent i ' immo id flagitii laco habebatur, ut passim in historiis appa-- . ret Atque in hoc notantur ' arma ab equo distare, quod equus sine cul-D. Dis. pa equitis proripere se potuit. Et ' hoc quidem rerum mobilium diserimen: herci videtur usum habuisse in occidente etiam sub Gothis, ad Boethii usque
εs gitiori reddi in J Εκ privato fit nullint.
66 commercis paratu J Εmta . st permutata. 67 Re restandi Des 3 Ut animosius emerent , an quibus seirent valere ius postliminii.
8 Longae. onerariae naves I Quia illi milites , his belli apparatus vehebatur. Luseria, Ω actuaria duorum erant generum. Aliae mim Insoriae in ripis fluminum terminantium imperium c ut erant Danubius, Rhenus, Euphrates
fine dubio tua postliminii. At voeahantur α soria privatorum , quibus illi voluptatis causa hue illuc vectabantur , ut loquitur Atreuiursu. 6I. de quibus Sentea I. de Benei. go. α -- minit alimr 3 , r. s. amiariae, omnes, quae remis agebantur , quarum etiam quaedam helli usibus adhibitae. Get'. po, M. Cafar . de Gali. r. & in his postliminium ; non in eis, qua voluptatis ergo, aut alios std uius erant paratae. Salmas ad ius Att. R Ro. c. 26. p. 7 o.
cy clitellarii J Qui elitellis onera portant.
non qui carpento junguntur. Sunt autem eli rellae stratum, quod imponitur asinis, & mulis ad onera commodius portanda. Eundem usum habent equi sagmarii.
o G- ο Deari J Etiamsi quo tempore te
stamentum seribebatur, apud hostes essent. In praestat es familia J Attribui, Ω imputari pro parte sertis suae alleui heredum , sedimu cautione, si recipiantur. GE H
128쪽
3. m. XUm. De PHUmhuo. Ia Itempora. ' Is enim Ciceronis topica explicans ita videtur de hoc jure lo qui , quasi quod ad eum diem vim suam obtineret. XU. ' At posterioribus temporibus , si non ante, sublatae videtur haec
differentia. ' PasIim enim tradunt 7- morum periti , res mobiles postliminio non redire, & id de navibus constitutum multis in locis videmus. XVI. Eae vero res , quae 73 intra praesidia perduelae nondum sunt, quanquam ab hostibus occupatae , ' ideo postliminii non egent, qui a d minum nondum mutarunt ex gentium jure. Et quae piratae, aut latrones nobis cripuerunt , non opus habent postliminio, ut Φ Ulpianus, & Jav lenus responderunt : ' quia jus gentium illis non concessit, ut τε jus domini mutare possint e quo innixi Athenienses Halonesum , quam ipsis prae dones, praedonibus Philippus eripuerat , ' ut redditam a Philippo, non ut donatam, volebant accipere. Itaque res ab illis captae, ' ubicunque re periuntur, vindicari possunt nisi quod ex naturiali jure 7s alibi d censui mus , ei, qui suo sum tu possessonem rei adeptus est, ' tantum esse red dendum , ' quantum dominus ipse ad rem recuperandam libenter impensurus fuerat.
XVII. ' Ρotest tamen lege eivili aliud constitui : sicuti h lege e Hi
spanica naves a piratis captae eorum fiunt, qui eas eripiunt piratis : neque enim iniquum est, ut privata res publicae utilitati cedat, praesertim in tanta recuperandi difficultate. ' Sed lex talis 7si non obstabit exteris, quo minus res suas vindicent. XVIII. I. Illud magis mirandum , quod testantur ' Ronaanae leges ,
postliminii jus locum habuisse ' non tantum inter hostes, ' sed & inter Romanos , & populos externos. Sed ' alibi diximus , f' reliquias has esse saeculi 77 Nomadum, ' quo sensum naturalis societatis, quae est inter limmines , mores eΣsurdaverant. Itaque apud gentes ' etiam, quae bellum publicum non gererent, ' erat quaedam 73 belli inter privatos quasi ipsis moribus indicti licentia: ac ' ne ea licentia ad interficiendos homines prosiliret, placuit, py captivitatis jura inter eos introduci, ' cui consequens suit,
a Stipatis. II, MX. I. s. o Lib. XXXI ere.
dsinus J Decisio Genue is tentesima prima. a Pradonibus Philipptii eripuerat J vide ipsam Philippi epistolam inter opera Demosthenu, pag.
a Morum p eriti J Iuris per eonsuetudinem introducti. 3 Intra praesidia I 3, s. t. 4 LO Du domini mutare I Ut eorum . quae rapuissent , ins aequirerent , & prior dominus
's alibi et urmu/ J I, IO. 9. 6 Non obstabit extreis J Sed tantum Hispanis, aut qui sub regis Hispaniae vivunt imperio.
Nomadi i=ι J Populorum vagorum adhuc ,& incertae sedis, atque inconditorum , quum in omnes peregrinos aliquid lieebat , quoci nune intelligunt homines . meliora docti non Ileere nisi in hostes. 8 Belli inter privatos J Puta naufragio ejectum aliquem, aut quocumque casu in terris peregrinis oberrantem , ubi sine notore , ae defentore esset , arreptum a privato , ct in ergastulum fuisse conjecium t quod frequenter olim contigisse , ostendit Aetoli. Aug. 32. Tit. s. cie. pro cluent. 7. Et hodie nihil frequentius aecidit christianis inter Turca .
79 Captivitatis bra J Et liceret tam prehensos peregrinos pro servis habere , quasi eaptos ex hostibus.
129쪽
ut & postliminio locus esset, ' aliter , quam cum latronibus, ac piratis . ' quia illa vis rem producebat 30 ad aequas pactiones , quae a latronibus . R piratis contemni solent. a. Juris olim controversi videtur fuisse, ' an qui apud nos serviunt ex populo sederato, si domum revenissent , postliminio redeant. Ita enim hanc quaestionem proponit Cicero primo de oratore. Et Gallus quidem Elius sic ait : ' ciis populis liberis, V cum federatis , U cum regibus' postlimisium nobis es ita, uti cuin hoobiis. Contra ε Ρroculus : ta non dubito quin federati, liberi nobis externi sint : ' vota inter nos, atque eos
3. ' Ego arbitror , distinguendum intcr sedera , ut si qua essent quae belli duntaxat publici componendi, aut cavendi causa essent in ita , ' ea nec captivitati in pol heruin, nec postliminio obstarent : at ' si qua id contine rent ut tuti essent publico nomine , qui ab his ad illos venissent, ut tune captivitate sublata cessaret & postliminium. ' Et hoc mihi indicare videtur ς Pomponius , cum ait : si cu in gente aliqua neque amicitiam, neque ho pia
sitivi, neque fedus amicitiae causa faetum habemus , hi hostes quidem nou Aut ;quod autem ex nostro ad eos pervenit, illorum fi , Se liber homo noster ab eis captis servis si V eorum : idemque es si ab illis ad vos aliquid perυeuiat ;hoc quoque igitur caseu postliminiuiu ritum es. ' Cum dixit sedus amicitiae causia , ostendit & alia esse posse sedera, quibus nec hospitii, nec amicitiae jus insit. ' Proculus quoque cos a se populos sederatos intelligi, qui amicitiam , aut hospitium tutum promisissent, satis significat cum subjicit: et vim quid tuter nos, atque eos possimi sit opus es, cum illi apud uos V liabertatem suam, V dominium rerum furerim aeque, atque apud se retiueant , V eadem nobis apud eos contingant ' quare quod apud Gallum 2Elium sequitur , ' quae nationes in ditione uostra sunt, cum his postliminium nou es , ut recte legit Cujacius, ' hoc additamento supplendum erit, nec cum his , quibuscum Dilus amicitiae causia habemus. XIX. I. At nostris temporibus ' non inter Christianos tantum, sed& apud plerosque Mahumet istas , ' jus ut captivitatis extra bellum, ' ita& politi minii evanuit, ' sublata utriusque necessitate ob restitutam vim ejus cognationis, quam inter homines natura esse voluit. a. Habere tamen locum poterit ' vetus illud jus gentium , ' si res sit cum gente tam barbara, ut sine indictione, aut causa, Omnes externos, Ares eorum hostiliter tractare pro jure habeat. Atque eam in partem , dum haec
Gao NOvII. go Ad aequas pam ei I Ut utrimque aliquid remitterent de tavis motibus , & paullatim ius viseerent. st Cicero prima de oratore J Cap. V. sed delibertis, non de servis agere ciccronem , -- iret Salma*M P. s . 2 δμη dubito quin J Lege , quum faederati , ef liberi nobis externi Itaι , inter nos et ita co sentiunt Gallus , Ω Proeulus. Salma in p. 6 .c At emendatio illa repugnat verbis se liuentihus . vide omnino cuJACruM . loei O, δε Mimiam in margine Paullo post indicata.
eis sunt eum Christianis . quibus privati Μaho- metanorum non impediuntur quo minus in capti-Vitatem redigant quoscumque milunt de Chrisstianis.
130쪽
3. XIX. De Pollii Vo. I 2 3haae scribo, iudicatum est in summo auditorio Parisiens, coetus principe
Nicolao Vcr junio , bona, . quae Francorum civium suerant , ab Algeriensibus , populo praedationibus maritimis in omnes alios grassari solito , ' cuia pia belli jure mutatse dominum t ' ac proinde , cum recepta ab aliis es. lent, facta eorum, qui recepissent. In eadem cognitione & hoc judicatum est, quod modo diximus , ' naves hodie inter ea non esse, quae postliminio recipiuntur.
LIB. III. CAP. IX. Η Aeaea Nus de processu belli . seu
quid in bello justum sit . egimus :lequitur jam ius aliquod , quod aeque in
pace , ac in bello obtineis nimirum , dus o I MINO. Auctor fatetur , nihillani hac de re, nisi apud Joos Romanos, proditum esse ἰ quos tamen ipsos inculpat, quod ea , quae juris gentium sunt, cum j re Romano Lepius confundant : quod umtum non esse , in ipso tractatu videbimus. Cum vero intricata admodum sit haec materia , nostra principia ex dissertatiore GPostin tuto in pace , N amnesia desumta hic praemittere , necessarium duxi. PROPOSITIO I. Bellam es iudicium rei controverse, quo quinque pars Ibi ius asserit, alteri negat.
Bellum inter summa potestates , cum alium illae judicem non habeant . idem et t. quod judicium inter privatos. Utrumque estile negocio aliquo dυUb , seu controverso inter partes , cadeoque semper legitimum certamen partium fgnificat de quo illae disceptant armis . hae apud iudicem. Hinc uti in omnibus iudiciis. S disce rationibus , ita in bello qoaeque pars sibi
ius asserit, adversario negat: & uterqMe se jure , adversurium injuria agore ; uterque
sua arma justa , holitum injul. a I uterque denique , quoties ipse bello quid agit, e pit laedit, id jure , quoties hostis, injutia fieri. & sibi soli , non hosti, ius ex actibus bellicis nasci. contendit. Atque haeci est natura i mnis discepta Monis, seu contentionis , quippe quae in contradictione consistiti Uii cum Sallustius in hali. Catu. in princ. inquit : D ti maenum inter mortales certaineu scisse, vim corporis , an virtute animi magis procederet. Certamen id in contradictione partium constitit. Via. dist. Dosra de Post imo. Uc. Seci. I. f. z. H.. PRO Post Tro II.
Cujusque partis judicium sequuntin ejus rives , V socii.
Hoc autem iudicium cujusque partis, quo ab invicem dissident , ac disceptant de iustitia belli, & actuum hellicorum , valet intra partis ejus , quae id statuit, fines, &civitatis illius, seu imperii limites : ita ut si intra hostis . eiusve amicorum fines treperagenda dis niendaque si . hostilis; si in
tra nostros . amicorumve nostrorum limites,
nostri judicii valitura si auctoritas , cum neutra alium judicem haheat, cujusque umro partis amisi. & socii eandem cum ipsa causam , idemque judicium sequantur. Atque hanc contentionem partium , quae alium judicem non habent, sed jus armorum . nos Q. a iudicιum