Musei Kircheriani inscriptiones ethnicae et christianae in sacras, historicas, honorarias et funebres distributae, commentariis subiectis Giuseppe Brunati

11쪽

loquuntur Vitruvius si , Ovidius sa , Plinius sal, et S. Augustinus s4 .

III Circa paraum tintinniaultim '

IIanc inscriptionem, quam pessime edidit Bonannius s53, et exinde Montlaucon 63, circa eamdem ambo ariolantcs, legendam, ut protuli, atquc sic vertendam, aestimo: Minersea, Fortuna, Diana,

Vulcanus.

IV In lapide Iraeto

IVLIVS . . ET OPERIS PACI DI IBIQUE VACCAM NONORAR AM AD FOCV . . TRASTYLO CONSEDERINT ET SACRIFICII EPULATI SUNT SUMPTIS . . . . . VITTATIS LUCUM DEAE SVBΜOTO MCENDERUNT ET PERITI IVI IU . et . . M PROFLAΜ AGNAM OPIMAM IMMOLARUNT PER PECTOQUE SACRIFICIO . . . DE CORONIS IN LATIS SIGNISQUE UNCTIs C CATELIVΜΜODEsTINUM EXSAT . . CVNI k Μ AG ANXVVΜ FECERUNT ET CL ΜODESTINUM FLAM NOMlXAV . . . . CVMBENTES APUT EGNATIUM CAPITONEII IIAG EP kTI SVNT POS EPVL . . . SVIRA CARCAREA ASCFNDIT ET SIGNUM QUADRIGIS BIGIS DESULTORIB . . . . ESTINI VICTORES PALMIS ET CORONis An G. HONORAVIT ADFUERUNT INC .

Masseius 7ὶ, Donatus 8ὶ, et Marinius suin hoc actuum Fratrum

Arvalium fragmentum typis tradiderunt. Marinius vero etiam Sup picuit et in maximo illo suo commentario elucidavit, ipsumque

adeat, cui lubet. Quaedam ego tantum delibans, adnotabo primum, quod sacra in Deae Diae honorem in luco a Fratribus Arvalibus , Statuta die xix vel xxix Maii, celebrata, hic enarrantur. Si autem senatius Capito , qui inibi dicitur Arvalium Magister, idem est, ut Videtur, ac ille, qui ab Imperatore Commodo juxta an . I 83 inter sectus est io , inscriptio fragmenti nostri lcmpora epochac illi anteriora spectabit. - Iudicatur praeterea in ipsa novi annualis Collegii Arvalliam Magistri creatio, nempe Q. Caleli Modestini, CXsamilia scilicet Catelia seu Catellia. Nominatus refertur et G. Ita dustus in Flaminem. Ex eadem inscriptione patet. suisse Arvalibus

12쪽

ETHNICAE SACRAE I

el Prosam . uti erat et Promagister, quem Marinius putat illis in saeris suisse Ti. lulium. Caeterunt Deam Diam , notam tantum ex Fratrum Arvalium monumentis, Cererem fuisse, aestimat vel

conjicit Marinius si . - Agit ipse Arcti aeologorum princeps de Ma- stro et de Promagistro, de Flamine et Proflamine Arvalium set , de Lueo Dirae Diae 3ὶ, de tetrastylo sive quatuor columnarum aedificio s4 , de carcanssus seu carceribus 5ὶ, de spiccis pittatis, ei de coronis inlatis s*, de signis vel deorum statuis unctis 73, de heis, de quadripis, et de desultoribus 83 etc. Quae omnia in hoc nostro stagmento indicantur, et de quibus disserere mihi nimis

lungum esset ac supervacaneum.

Huius tabulae votivae inscriptio, tam nota ex Lupi ο 9 , ex Muratorio si Oὶ, atque cx Marinio iij, ad annum spectat 188, aut ID, uti arguitur ex consule Silano, qui inihi nominatur. - Εt in alia inscriptione apud Mura rurium si aὶ occurrit C . C SIES . ROMNUS . Μ .ε - . Pn . - Equitis signiferi s Eustodivi i et Centuriae exercitatoris 'i ' ExEnc in munera hic iudicata, et in aliis pluribus inscriptionibus Obviam veniunt. Ex Vcgetio item constat, quod Exercitatores equitum ipsos in decursionibus exerccbant.

13쪽

Emisit hanc epigraphen Muratorius si . In alia Musei Κireheriani inscriptione, quam inserius saὶ dabimus, occurret Μ ' PLAET RIus . M . L ., atque in alia apud Marini uin 3ὶ PLAETORIA REsTiTHA

MATER FLAVIAE ATTICILLAE TITI FILIAE.

VIII In aerea tabella suspendenda Protulit hanc tabellam Lupius 4 , quatuor signa ibidem incisa

negligenter repracsentans, pejus vero in iisdem quatuor elcmcnta indicata existimans. Porro tria Zodiaci signa, quartum nempe Seu cancrum , Oetavum seu Scorpionem , et duodecimum seu pisces graphio in ea incisa quisque conspicere valet. Exunde argumentari licet, quod qui tabellam istam collo suspensam serebat, vel ad Esculapi aram Suspenderat, ab Esculapio se pcr totum annum incolumem servatum iri cxorabat. t , N. Ther. p. ai, n. a. LI Iscris. Am. p. 85. γ Ad n. xxiv. έ, Epitaph. Seoenae M. P. 1 a

14쪽

In aerea lamina IX. In Sabino agro aptui Licentiam , Ursinorum VPidum, seu Prope Tibur ossa

:t Matini uni i5ὶ jani haec inscriptio innotuiti Plautitis inibi inscriptus, praenomen fert Tiberii Caesaris et cognomen mori vel Drusi ejus filii, nisi cognomeu Drosi a Drausio derivarit. Τiberii Plautii Drosi pater forsitan suit ille P. Plautius Pudcher, de quo loquitur Tiburtina inscriptio apud Gruterum 63, illum nobis ostendens pluribus dignitatibus a Tiberio cohonestatum et comitem Drusi ejus filii. Magister secundrian dicitur in nostra tabella Τi. Plautius Drosus, Collegii nempe ArValium, e vj iis magisterium annuale erat, uti constat et ex inscriptione superius s73 allata , ac secundo et tertio etiam alicui tradebatur 8 . Florae, quam segeti Tiburtinae propitiam aliquo voto exoraVerat, quamque Fratres Arvales colebant is , votum suum persolvit Tiberius Plautius, uti indicat Florae adposita lamina aerea. Massejus si o) nullam extare asserit Florae numini. quae commentitia non Sit, Moti m tahialam. Μarinius autem si ij hanc Massei sentcntiam exprobrat. Quod tabellam tamen nostram attinet, nonnullam gignere videbitur suspicionem alia similis, quam, uti in Campania adinventam, venditabat Pratillus si et . Ast, quin habeamus ex hisce tabellis salsam alterutram, die relicebit, Ti. Plautio Droso et in Campania , uti in Sabinis, agros sorsan suisse , ejusdemque voti etiam pro Campanis segetibus cliciendi occasionem lacillime obvenisse. Porro alicujus in Campania dclitiosi praedii possessio Romanis divitibus communis suit.

15쪽

X In duobus . aereis ponderibus, quorum unum alio majus

is, quae et Terra et Rhea et Cybeles erat, templa, ubi etiani aerarium aliquando fuit 7ὶ, pondera fuisse ad commercium sinc fraude habendum, inscriptio ex duobus ponderibus desumpta satis declarat. Haec pondera vero, ait Morcellius, in Opis ne templo quod in Capitolio erat an in Vici Iugarii acde, an alibi usquam fuerint, incertum cst. Nam ne illud quidem scimus, quo ex opis templo pecuniam Caesaris Antonius 8ὶ sustulerit. Et auget difficultatem appellatio Opis -- sitae, quae Templi conditorem Augustum significare videtur. Utrique illi aereo ponderi litterae suut argenteae insertae. Numcri vero v et II quinque et duas libras indicant. Adnotavit autem D

natus, pondus unum quisquc librarum eSSc, quae tamen Sacomanostrum unciis duabus excedant, ut alicrum quum librarum duarum notam habeat uncia sere binas nostri ponderis libras excedat. Ast Fabrottus ex suo examine asserit minus pondus esse librarum duarum, unciae uniuS, ct drachmarum trium sive Scrupolorum novom: majus esse librarum quinque, unciarum duarum, et senais. Alius' demum nescio quis, ut compertum fit ex chartula horum ponderum minori supposita, ipsum libris nostris duabus, unci e uni, denariis decem, Manis Seu scrt dis duobus respondere desiniebat.

D- DInscriptionem hanc jam protulerat Muratorius 93. Lucina, Seu Diana aut Luna, hic Lucifera nominatur, ipsaque Bona Dea dicitur, uti et Ucuus in inscriptionc apud Reinesium si o).

16쪽

ETHNICAE SACRAE

ntistis Euin. Antistii Veteris liberta, exunde Antistiac praenomen illi derivavit, tabulam hanc votivam De Dicaoit. C. Antistium A. U. C. I74, Vcterem. Consulem et L. vel C. ὶ Antistium Veterem A. U. C. 78o Consulem suffectum, novimus eXConsularibus lastis, atquc ex inscriptionibus apud Gruterum si , Muratorium sa), et Sanclementium 3 . Unde et tabulae nostraeopocha subindicatur. In aerea lamella XII sex forsitan digitis Oblonga et uno lata, atque in ima extremitate perforata, litteris Ethruscis.

Hac Ethrusca inscriptionc s sAvcras . svais , quam Lanatus jam edidit, et illustravit, quidam deus tutor sive averruncator ae minalis , ut idem Langius coniiciebat, invocabatur. Ex voce enim graeca Ostoc tcrminus , quasi ex sal Latini, Ethruscos Suris derivasse autumat doctus vir. Ita et Vermitiolius, clarus Langit discipulus, in alia celebri inscriptione Ethrusca Tuvara quasi τύ νοοhabebat 5ὶ. Vocem aliam Saucnes Oedippus interpretabitur.

In hasi lapidea XIII

SIGNUM SILVANI . SANCTISSIMI CVM - BASIPOSVIT CFLAMINIUS

Signum vel statuam Siloani super basim olim a C. Flaminio Telesphoro positam innuit inscriptio, quam jam ediderant Vigno-

17쪽

XIV XV XVI

DEO SILVANOD DA AEMILIUS FELIX Prodiit jam haec inscriptio per Masseium si , et per Zaccariam tu .

In saxo

Fisci Curator posuit Motum, legerem in ultima linea. Fisci autem Curatoris munus militare fuisse, sive militibus traditum sungendum , indicant plures inscriptiones apud Gruterum 3ὶ, Gudium Fabretium f5ὶ, Gortum Q, et Marinium 73. In ara inpialea extra portam Pincianam fossa

Jam noverant Archaelogi hanc inscriptionem ex Ficoronio 83, ex Galeottio s9ὶ, ex Muratorio si o), et ex Orellio sit . Stata mater Au-ςuata , cui ara dedicata est, quaeque et ex aliis inscriptionibus ita

18쪽

innotescit . eadem cst ac Vesta, uti ex ritu, quo colebatur, conjicit Muratorius si . Festus enim ait: M Statae matris simulacrum in foro colebatur; postquam id melius strapit, ne lapides igne corrumperentur, qui plurimus illi fiebat nocturno tempore, magna pars populi in suos quisque vicos retulerunt ejus Deae cultum Alia argumenta in hanc sententiam confert Marinius et . Statam autem cultam a Magistris cujusdam vici Urbis sere semper legimus in inscriptionibus superius indicatis. In hac nostra Magistri sunt quatuor Vici urbis quinquagesimi, Mineroiani nempe, Reginis Septis mae. Ut autem de hujusmodi magistris aliquid innuam, adnotabo primum vicorum magistros in Urbe ante Augustum ipsum fuisse, uti ostendit Morcellius 33; Augustum vero, regionibus et vicis Urbis descriptis, illas annuis magistratibus, praetoribus nempe, aedilibus, tribunis plebis, bos vero magistris s Borm mastri, qui a maioribus

instituti fuerant, adsignasse, ut suam quisque partem tuerentur. Hadriani aetate singulis vicis magistros praesuisse quaternos Gruteriana amplissima inscriptio demonstrat: exunde illis temporibus forsitan crit accensonda et inscriptio nostra, in qua Minerviani vici quatuor magistri nominantur. Lustratio in fine inscriptionis indicata, non est segetum luStra tio, quae extra Urbem et mense majo fiebat, sicuti ostendit M

rinius 5ὶ, sed lustrum mittere, iuxta eumdem archaeologum 63,

Vel facere et condere, hoc est in s ne census saeristium lustrationis peragere, populumque lustratum dimittere. Lustrum enim erat tu Stratio aut expiatio publica populi, quae censu peracto SuoVe tau rilibus sebat ab altero Censorum, ipso victimas seriente praetexta induto et coronato. Quia vero censura et lustrum quinto quoque anno seri solebat, saepe lustrum quinquenne spatium Signiscat, ut Festus docet. Aliud vero erat Lustr in Capitolinum, a Solemni certamine, quod in honorem Iovis Capitolini desinente quarto qu que anno fiebat, ita dierum: lustrumque Capitolinum exinde annorum

quatuor erat, ut Graecorum Olympiades; quod probat Morcellius 73. Liceat mihi huic de Mineroiani Pici Romani magistris commentario, inscriptionem hanc aliam, quae ex municipii Brixiani Vim

19쪽

seu pago Minereiani sive Mineri ae nomine olim distincto, nunc Manerbio dicto, in Brixianum muscum transata est, addere:

Plures ex archaeologis, Vignotius nempe si , Bonannius sa),

scriptionem ediderunt et commentario illustrarunt. Ex eorum doctrinis pauca quaedam nos mutuantes adnotabimus , quod plurimi, qui sub Romano imperio militabant, Peregrini dicebantur. Horum autem, cum Romam veniebant, habitationi, castra ea statuta erant, quae in Notitiis Romae, in Ammian q, et in epigraphc nostra, G-stra Per rina vel Peregrinorum dicebantur, erantque ad montem Coelium prope aedem S. Mariae in Domniea , vulgo delia Nase cella, prope quem locum adinventus cst lapis iste. - Protectioni et tutelae ipsorum Castrorum genium invigilare quoddam putabant, illique et cippum hunc votivum et statuam, quae Super ipsum probabiliter collocata fuit, dedicavit Aurelius Alexander Cainalia clarius, aedilis eorumdem castrorum factus, Motum soloens, quod Mosecrat peregre constitutus. Aedilis Castrorum munus erat aedium militum peregrinorum, sive eorum Castrorum curam gerere. Aedilis enim vocabatur magistratus, cui aedium sacrarum aut privatarum cura erat imposita, uti ait Varo in.

20쪽

Pro voce . . analiciarius , quam ex Saxo descripsi, Muratorius Analectaritis forsitan substituendum putat. Ast Orellius, quem sequutuS Suin , mimadversa inscriptione Graeca Londini asservata, in qua ΑΥ P ' ΔοΜNEINOΥ ΚΑΝ ΑΛΙΚ ΛAPIOT , legendum aestimat

In Saxo

draconum peculiarem fuisse divinationcm tradit. Non eumdem au tem hunc Cas um P antianum fuisse virum cum Pallante celebri siberii Claudii liberto censeo. - Muratorius in nostram inscriptionem suo Thesauro inseruerat, uti et plerasque alias Κirciterianas, quas vel ex Bouannii Museo Rircheriano desumpserat, vel ex P. Contucii liberalitate excriptas habuerat.

Hanc inscriptionem, quam Bonannius 5ὶ illustrare conatus est, et Muratorius ex ipso edidit 6ὶ, ita legendam et explicandam censerem: Sindiis , sive diis omnibus, Atiaes spositis lineis II pro Ε, uti in inscriptionibus ad N. cv et cxv in Munus Dat Synhiat incitator vel Pocilator , seu servus cujus hujusmodi erat ossicium ad mensam mulieris, vel familiae, Atiaes. Alii servi, Synhistoris

nomine, et in aliis inscriptionibus occurrunt. Muratorius enim inscriptionem exhibet, in qua S histor Salidiae CV Filiae dispensatori et Marinius aliam profert ), in qua P. Statilius Tatiri libertus

S istor sum cubicium.

XVIII XIX