Reuerendissimorum et illustrissimorum S. Rom. Imperij Principum Apologiae pro D. N. Imp. Henrico 4. Franco, cesare Augusto ... Aduersus Gregorii 7. papae cognomento Hildebrandi, & aliorum Patriae hostium, impias ac malignas criminationes. Nunc recens

발행: 1611년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Ludovicus, ad quem scribit , fuit Comes Prouincialis it

ringiae,quem nos lingua vernacula Lanigravium nominam ει Historici tradunt imperatori fuste infensisunum hostem.&foedum Papae mancipium. Vndeaduersus eum HoterusC mes Mansfeldensis,decantatissimus ille nostrorum Poetarum carminibus heros, ab Imperatore cum exercitumissus alta a Thuringia ilium eius Hormannum &priuignumFridoricum captiuos aci imperatorem Henricum abduxit , qui eos porro Hamerstrinum in custodiam ablegatos carceri tradidit, ubi, Hermannus biennio post in vinculis mortuus est. Ex cuius morte Ludovicus pater maerore confectus; abdicato Princ patu, Monasterium ingressus&Monachusfactus obiit A. ii Σ3. ut scribit Erphestiirdensis Monachus in Addition. ad Lamberti Schisiaburgens. Chronic.

Apolo iam pro Henrico i v. li eratore,quam Hiittenus Princeps editor DeVnitate Eccles proscripsit, .alii ad alios auctores referunt. , Quadam Venericum Vocellentem esse putant. Atis mortem obiit A. D. i p. vivente etiamnum Hila. . debrando, ob quem deponendum' comitia iussu imperatoris Roncaliam indixerat, ut infra annotabimus: noster autem Apologetes octauo demum anno post exitiinti Hildebrandi, id est, A. D. I os s. ad scribendum amrcis est. Sic enim ipse i statur lib. r. hisce verbis: Nuncautem Bois titutamiliati, dualli, ML octavum qu me annum, definitam eis a I Hebrandus vitaris ν--D-- is defraudis onis econtra Sedem Apostolicam, secontra Imperat

. :ἄ- .iata partem q . Et c. i 7. Ego tempore se annus titus c. Nonnulli ConradumTraiectensem fuisse censent. Xerum η - - nusquam fuisse Monachus Hersialdensis commemoratur, cuius Collegii socium se noster Apologetesiacit, sci ibens lib. 2. Cap. 28 diuaraim expeditionum num magua visummiteusis, quam in quanisadocum Heros diates incoha: SpreMiser enimias: ita ait alpt praecareris Saxoni odio ha bat eundem si in Hern-fidia idus ciuitarem Mancta nostra quaerebat o ib His de mere. Ecce adtino a. Et in eo monasterio su vixisse manifeste testatiu

22쪽

Parricida Greiserias nescio quid de Sigiberto Monacho criticatur,nemine nisi omnium rerum imperito applaudente Niis non Hersialdensis in Hassia, sed Gemblacensis in FLindria Monachus fuit. Deindipse Sigibertus, & ex eo Tristemius' notata unum tantum librum, eamq; separatum, scripsisseaa Hildebrandi ripae epistolam. Haec autem Apologiaab auci re intres libros . partita fuit: quod Parricida, qui est: illius si

por, nequiuit animaduertere. Ego autem iaciam exignorante gnarusvi fiat, quamuis de me meritus non sit: &sequar ita kid Domini mei praeceptum, Boscire micis vesis. Lib. 2. cap. I s. ait Aiacitoriositam tripuo Dinocentisti Papa i rea ram

peratorem sub anar maris vineis a si Eum cesserit paruinis τε quam erum', ex his quae in Brittat ripsimus, vel de Arca dio, vel de Innocentio, quisque di m facile pervidebis.. Ea legum

tur lib. i. cap. & seqq. Sequitur ibidem in citato cap. I

fise nil, o, quaequem necRegi Menas, nec serias autharis in esis obatur Sc. c. Dixit autem lib. I. capia 2. Habes ergo duos ι --bros: iam age, & tertium eruamus. Huius vestigium odoratus sum ex lib. 2. cap. 21. in quo scriptum est: Ecce VVgbertus, quio

ClemensPapa,cuius doctrinacer aeut postitica, ct cuiusI 'ra veri sent Carasita scutae aer in exED,3 jam tructura cep, Alisola, quaestri origi peruenere Eminimem mutoneyul issima,s inproba bimus insequentiώbrotad praestitit laad ea ipsa verba respicit lib. 3. C p. 2. in prinC. Haechamanu. dicens ver cum a pr misimus, d scriptis Clementis papassiseremus probantes ea dei Cathosicae esse. Et Cap. r. infit; Sed qui Meant se ari vel Cathostri. vel Haeretici,poterit exsistasinorutrorumcos ,iuxtaquodis superiori ἁ-bro asiqua eorum gesta ct mares de ipsimus id iaci um toto libro,

secundo.

Addam&hoc; ipses porro libros ire Capitula fuisse ab auctore subdistinctos. lcfex lib. 1. cap. s. didici,ubi de Hildebrando scribit; Nn mi Vamen Romana Ecclesillius Uafuit, quant oleotimidonatones massi dotisco a Danubeneficius stauit, pro sis acia iacit uxorua in cunishuius libri capi o Mum εα.

23쪽

i, quorum Eapitulorum diuisione secuti simus sectiones editionis Freheranar, licet nonnunquam parum commode inter-

eisias & ab integra sentcntia interruptas. Nec enim aliud quid certi, quod se aeremur, habuimus.; emendaturi , ubi melior nobiscudex astulierit. . . Flaccius ylyrieus, dc alii. luidam ' attramum munibus gensem huius Apologiae auctorem constituunxi quorum nos . opinionem ut probabiliorem recipere nondubitauimus. Primum, quia' Waltramus homo fuit Aulicus,vi in palatio Caesaris versatus hicauctor tamquam politicus S rerum publi carum peritus, delectus a Collegio suo Hersis dens legationes in Aula&castris apud Hermannum Anticaesarem i iii ci Sic enim de se scribit lib. 2. cap. I 6. Ecce sisquamdoeundem 6-- nurata incas is Saxmum, non Bersiae Principis Dram . . luare, quem ne adcia is quidem 'iscipum pers Emin venire: r. v Diser eum inopes remm pro immi mi pericuo nec laici Munniami minabaturnobis vastio ar econtritisE si nostrae rei

icitio, quam Anno Domini io36. Ecclesiae Hersialdensi a S xonibus illatam idem ipse Auctor nosterassetit lib. L. cap. 28 in princ. Deinde, quia mali rami ab Henrico Imperatore Glectus,&ab Hari x ico. Archiepiscopo Ma*daburg si di Ar chiabbate Hers fel deni consecratus,infensissimus fuit adue sarius Hartvvici Exarchiepistopi Magdaburgensis Hermam' no Regi adii tentis: & hic auctor Hartvvicuabbatem suum ut legitimum Archiepiscopum d. p. 28. defendens,illum alterum Hartoicum toti Scapp. 2J. 26. & acerrime odi

Dorum Patrum utamurrestimoniis, patriare videntiar cum illis lib. l. p. l. verbis; Tamen si pauca si Dissim, ut his ,

pia oporret, iligentia' sectis, tesator me des 'ssonu partiumst

colloquium aduersari s instat post,

24쪽

eis de tanta controuersia consereret, repulsamq; tulisset, coepit & ipse eminus, id est, scriptis publicis, aduersus eos pugna rei q aorum hi tres libri aleam iecerunt, in quibus Coim est

.anibus ri Parrum etsi impurisdiuersam partem confutauit.

Et primus quidem liber ex prose compositu est contra Hildebrandi Papae Epistolam ad Hermannii Metensem Epia scopum. Ea estepistola, quae legitur in ipsius Hildebrandi, id est, Greeotii viti P P. Regest. lib. 8.epis .et . & apud Bruncine& Mamaburgensin Hist. BelliSaxonici fol. i ex qua su pium est capitul q-Gratiani Decreto, capud Anselmum in Collech. canUnum lib. i. cap. 8 . Iuonem Decret. parta. cap.378. Auctorem Pannormiae libF. cap. 138. qui omnes ipsi Hildebrando suppares inerrant pariter ec scripserunt. Eanadem epistolam pcin Cattramum re luere agri

gressus est Sigibertus Gem blacensis, quemadmodum ipse in Catalogo de Scriptorib. Ecclesiastic ,tur, quum et ab 'urrana Prancniis res mi seri in ludis a Ua, qua scripsis adHer mum cruetensem Episco am: Libri secundus & tertius de instituto refellunt Monachi cuiusdam Hiraugiens , Haeretici Hildebrandini, Epistola contra Imperatorem Henricum& Clementem Papam, eorum fideles, quos ipse calumnioso Schismaticos vocat, in vulgus sparsam. Eum ego conieci esseBernardu Corbeiensem, quem ex Hirsaugiensii schola, ut&Stephanum Horandum Episco pum Halberstadensem , aliosve eius temporis Hildebrandinos scriptores, prodiisse Bertholdus Presbyter, qui& Bernotidas, ipse etia Hirs augiensis creatura, in Chronic. anno M xC I. N Trithemius in Chronio. Hirsaudiens. auctores sunt. Ad eam me coniecturamBertholdus perduxit, qui super Bernardo socio suo memorans ait; oc apro Cathosic corrasti risu

Hiemporis e oris λυ ipsit: o primum quidem a quos da 2os micos, derataicio Glegoriinpae VII. supers hismaticos, o des onnexiis

extra ecclessam v urpatis. Nonne talis est epiliola ista, q iam

litamus confutandam suscepit, culus aucton biles

25쪽

a. cap. s. Et ad utrum in posteriorem librum an non referri d heiat ea, quae semet Bertholdus aduersiis ei indem necnardudicto loco scribit inquit, aes venerabilim Hanuigo

Nimisis r quὸ ut Euangelia venerando, repugnat, quo Clericos ex Muatianis conuersos, cum ordis recipi, nouiterumordinari, ac L. Idem m Patres, de Clericis Donatisarum conuersis, aruisse .. nrur. Item curarim ripa Primuι Maximum Salomian inpra 'rem , mro municatum, cor ab excommimisatis ordinatum, cum rerum recepit, non

Mi Miserum ordinauit. Hoc sane EB n Me facerent,si Eum eo Orinasionis sacramentum extra ecclesiam accepisse putarent. Item P. i is asius Papascribensa notiosum Imperatorem asserit, quod μια nato ab Achaia siceranathemiser MEVorriolosonisattinger ,quam. immadisuPutarems amentorum. Item R. Aura semus innini is suis

s herniciose, tam dantiqua maccipienti Hacaψε- ἀ-marim tui :-mus, ut in anctisscriptis lectorem ca/uum facerem u. mpraepropereas ιλο muniat tria tur, quam iam authenticis sanctorum Patrum sen- lenita aduersu deprehendat. Haec sunt, quae & mattiamus ubi libro tertio conielienda suscepi quamuis ea libri parsqnterciderit, vi phine de auctore illius Epistolae tarn minime dubitandum es e videatur. Adiicit Berthol lux : CHerumsi quis haec pleni -κι sed sideratis, tum cri-- adeundem Bernhurdum, e eade

26쪽

B. opria inrebaptisationissinuntia non percinariter contra Ec e Meraint, ut que, nimium contra rara malicos Zetimus, abluan- m regulam ecco incam excesserunt. Piout verba istet, quuiar,st

lus Becnhardus in illa haereti de resacramentandis vi ita dica 'schismaticis exorbitauit. Quem ergo alium quaeremus haereticae huius epistolae auctorem, quam duobus istis libris mattramus expugnati Porro quod Bertholdus nos relegat ad Irripisi .- - . undem Bamhi dum; scias id esse ipsius Berthoi si liue vernis Bertioid onstantiensis Presbyteri, publicatum nuper Parricida Greisero in Apologia Gregorii VII. , Hirs augienses Monacni,de quibus lib. 2.cap.37.& a non ab habitatione ita dicuntur,ut fuso existimauit Parricida, sed ab ordine siue instituto&nouo vitae genere per Gnilhelmum Abbatem Hirsa igiensem in Germania dilatato, quemadmodum etiam Cluniaceris es, Cistertienses, S alii quidam ordines dici co runt. Contra litas Monachos etiam Laurisha- mensiuinibellus supplex est conscriptus; & eorundem epistola ad Papam & imperatorem mista, plena querelarum aduersus Hir augienses exstat in Chron. Laurishamensi Gl. 87. Videtur autem Guilhelmus A bbos hoc priuile unia Papa impetrasse, ut Monasteria reformaret, εc Plantiu duc phnis is siluere ut scribunt Berinold. in Chronic. A. D.iosi.&Irithe inius in Chronic. Hirs augiens. quum tamen,si ipsam originem spectarevelimus, potius Fruetitariensis ordo Me dicedus fuerat,quam Hiclaugientis: primum ab Hannone Coloniensi Archiepiscopo in Germaniam ex Italia traductus. Auctor est

Lambertus Schamaburgens. in Chron. A. D. io 7 .vbiderian none Romam ab imperatore in caussa Imperiali legato misi i mona ferium quo uam, cis Fructuaria nomenem tauta orationis δ- uertit. Ibi admiratin onachorum arctissimam, undum regula instituta conuersationem, nonusios eorum in opere, Dei probiti si

massicum re Hens abduxit , se eos ata tradendum ii et Iem fiapo formiam in Sigeia,et constituis: prioribus sonacius, quos ea

27쪽

aemu uis, disparaca intra Gialia monasteria videa is suae non iam ν-- hiam iniquus unis iugum darita receperunt. Ipsi vero Monacho i , in ta quo in Fructa tria compererat, cernens arcti simis vivere

nis, es conuerstionis eorum opinione longe titeque lata, rus aumunae contemptam insti mari,cteoru ma erisse o via Dei enu Hendos tradere; magnaN Deo gratias referebar, quod non confudit, i eum ahe 'ectationes ar&c. Idem Lambertus A. D. iops Hoc in sin enses A=chiepisco'. pulsis de . est Coonicis itum E fita is monasticam, mi sis deSue S o de&PantacioneMonachi 'itempore' o Huc veni conferre cum eis de or e sed , na ---- sterialis visae, eoquo magnaquaeuam praei tira desitis vulgi visione iacti rentur. Denique se ut vulgo assiduitate vi fiunt omnia, G popia rium animi nouarum rerum auidi magis perstupent quos usu nouerans, nihil=oi Manet, o ris,quia noet , in μυηmque Liuia praeferre videbantur, non homines V Angelus, non cur rem siritum Arrabantur. Et baec opinio Principum M prauatorum memii iustius pressi. Qinsidera L. Aqvibvia popinium ετ tinrum' tantum te ruporisque n hac re one Monasteriis trierit,ma ingressem Agorum anas x x x asias X L. alias L. Monachia erioris vitaem - fod rini de monasterius ederent otia que ducerent desitate an mae insiculo periclisari quam pra virium suarum mensuram vi acere

ecos deseritionem essu ere videbarur. Nam quorun am PFuimon chorum primia ignominia nomen Monachorum vehementer infamis

ras, qui omis studia luinarum rerum totam opera pecuniis se aesti bininsumebant. Hipro Abbati s oro sic optari aures Principum impiniune obtundebant, or ad honores Eccle asticos non via virtv - vi mioresnoserico ueuerant 2 si peram unis praeruptum, se separita rumpecuniarumprofusion g banturiemque in coemptunem exbrui honoris aureos montes quot e promittebanI ,sculingue empto rei

28쪽

Haros homin/s congesiam Acte potissimum homines, apis

andati e paupertatis titia diraeferret Apraeter plice OEtam me tum nihilms, ilia feminere mentirentur. I la Dominicipem Zizania remis Dei arida armenta stipyla Hemisignibu Jari tu otum scri giscor' quastitasep adam infecerant, or undum Apostolkmmoicumfermentum totam corruperrimassem,ira Gomnes . similes limaremur, necessis nosnsputaretur, qui ceret boniι , non es et rue adminis ' Propter hoc Principes Regni ad in tuendum in Galliis Huinis uiri Aholam Trans in Monachos euocabant, strates autem- quicunque in Hora mi tuta et stro concedere non sint, a Monasterse . tumi nominia Histebant. Ego tamen fut aedisi ad eos veniens, prexi v. Ad marisa de partim in Moseu partimin Sin incomm rim, animad retino in quia .H--α ranae HKe S sen d mmiatisconstruere M temices opsti, tamqueri id paremarum rarii mimo inrem in la res vel emus ex re et paullo fusius adscripsimus, viciam iis, qua a Palainmodicuntur, comparata dictis meis fidem concilient. An tande etiam haec Monacho rum natio sese in ipsum Hersialdense Collegium imsin auit Z Namque in Histor. Archiepiscopor.B mensiunt,in Lelmaro legitur Anno Domim Nic. instituta es eo regatio Mon

Verumenimueris obiicere nobis fortὰ parricida volet; altromum mutasse, &in sententiam Hildebrandinorum ' φφ'I in concessisse. Id me argumento e stata Anselmi Gantuarien-ss Archiepiscopi, quae sic hiabet: Dummo dra ico maluamo v n rabili Epistopo Ulmusrus , Ecclesiae Cantuariensis Archiepisco- resalutem, ratisim, reuioris,diactionua Ium Gaurio rixari, ago Deo, quia, si usiribitis, stori Meum in visu Cauolua Ecia arquoniam in frammatione cinae voluntatisag MParia,ODomm Papa Paschalis amicitiam habetisds-Haritatem, Miam mitiores τυbam amicabiti reflutares ditatem dce. Ergo, inquiet, ad Oommunionem Ecclesiae reditit Paschalem Pa in teco

29쪽

is D I s R T in v n ognouit..De Paschale Papa nescio: incommunionemEcclesiscnr non .consentire debuerit ille, qui unitatis Ecclesiastic unicus fuit praedicator, fugit Anselmum ratio, quam eX hac Apologia discere debebat. Nec me praetereunt mores illius saeculi, quo ululandum cum lupis fuit, & dissimulandum in quibusd/m propter metum Iudaeorum, & loquendum cum multis propter pacem publicam seruandam: an vero ita te serit, ut Anselmus opinatur, anue ab Imperatoris partibus ad Papam defecerit, sine ulla ambagu circuitione docebit te tractati s eius det inuestituris ex industria aduersus illum ipsum Paschalem Papam comp., situs,a Schardio primum, deincla cio atque molso publieatus, & dignissimus luxeto, aliisva. doctisumis viris aestimatus, qui ab eis comprobaretur. Quomerastatum minime quidem inelegantem, tamen calumniosus Parricida vocare non erubescit cmmmentarinum is Sed audi Parricida;

-Facile est replehendere, sed dicta factis exaeqia te difficile. V non esset, pergit Parricida, -- oremur. in Rhodus, o Parricida, en saltus. Vnam tantum profer falsitatem ι plus no peto. Interim audi sis vocem pra Conis ;Obiit autem maluamus sue mairabonus Naumburge sis Episcopus anno Dominicae incarnationis MCxia indicti ne i II i. eique Theodoricus in episcopatu suscessit, ut scribit Paulus Langius Boetaugiensis in ron.Citiae .

gatum Aristes in culpa fuisse inurem exteret nimisaudacter is . portune magno cum imperis; is adit, mininum improuidum coierisse Garcanae Ecclesia in magna Hscrimis ac Demum liber Ibera G

30쪽

commotus e dc

cum demuolituris metitu onimium abierinloquam . immodest musta ingerat, quae nisi corrigerenturas alpetu aem auctoris e stias, in maximumae men aiauxissetfama am cyglorios nomen, quia exdefensisnec in tuae veritaris didum iis comparaueras. Vide quam aegre feratTyrannica potestas, iusinoai filii Papam in rapiendis inuestituris, sibi contradici,& quaeri, Cur hociacis Quam autem camabo te caussam,ad siuendum manifestis tyrannidi Lucii ii honestum aliquod velamentum , praetexebat Papae,cur iura sua Imperatori,R egibus,ad summa cunctis LM- eis adempta vellcnt Simoniacam, inquit Parricida, bene cireum nundinasionem,quae pretio & pecuniis sini non debeant.Eia bomne viri Quid vero Paga & Carpinales vestriὶ nonne pretium illius pagatum & carptum Z nonne media pecuniarum oblatione negotiationes tactae Ecclesiasticae ξ Non longius abibimus : ab nac ipsa aetate exemplum dabimus , ut quid Papae MCardinales quaesierint in extorquendis inuestitutis, & an Si moni Mago magis quam Petro Apostolo sacrificare voluerint, ex ipsis vrimis auctorib. addiscamus. Matthaeus Paris Monachus Alnanensis in Anglia, anno Domini MCiri. Tu e. eis Romana 3 Hementissima, e nulli deesse cons emet, dum Maliquid assim rubri inierceri prae pios Ponti resis Abbates aάρ Lirinasdignit, reuocauit, circumguiadis adpromas es remisit. Et Igillieunus Malmesburiensis in Vita millielmi l I. Regis, ti quens de derberio, qui magnus sin oniae' in Anglia

SEARCH

MENU NAVIGATION