Reuerendissimorum et illustrissimorum S. Rom. Imperij Principum Apologiae pro D. N. Imp. Henrico 4. Franco, cesare Augusto ... Aduersus Gregorii 7. papae cognomento Hildebrandi, & aliorum Patriae hostium, impias ac malignas criminationes. Nunc recens

발행: 1611년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Reruntamen, ait, moneo imperam iuuenotis abo riparamentia,

Romam o insiuerioribus annu: ubi issmomacum o baculum annutam deponens, inuis entia Gmentis sedis iterum reciperemermuraris Eumari inusJord ni re os GEccsessa omnii Emptu si potius maspiisse mi, quam 7--HI Legum v, militent. Haec est ilia Helena,quam Papa de Cardinales ambiu runt. Praetereo infinita prouerbia lippis&tonsoribus nota, de sermones vulgia notionibu petitos, super exsecrabili Romanae Curiae simonia & foedisuma nundinationis labe sparsonquae malim ab illis cognoscas, qui vobis talia ceu murices Pervias obiectant. Illud non volonec debeo reticere: plurimorum tum inai perio querelas subortas,qui Clero ingrati animi notam inusserunt, quod ita temere in iuris alieni tyrannica usurpationem Papis consenserint, ut attramus in trin. de Inuestituris a cet, α Theodoricus a Nyem Episcopus Verdensis intrach. de Priuileg. .viribAmperii circa inuestita Episcopatuum. Otto Frisingensis Episcopus in praefatione lib. 74 Chronici: Nod semitaMen, Scant,euma hoc Regnamismi volui , ut GA Do macraret. Regni quive viribus ac benescentia Regum exaltaru se aeratam nemo an H -:jc sarque eam non prius in tantum aegnum humiliare tuisse, quami ob amorem Sacra oris miserato armisH- exhauso, non e tantum, ides stiris si se proprio mar

s mi , minas viros. V dentiniamen culpandyncerdotes romina, puR vos taliari quemqseexRegum naberagrari ferire conantur. Nicolaus quoq; Cusanus Cardinalis Romanus de Concord. Ga tholica lib. 3. cap. 29. audacter adserit, non lumsuras inue stitiiras fuliue attractas ab Imperatore per Romanum Pontificem: sed etiamtantum pecuniae corrogatum, Ut per Germaniam omnes se grauatos & desstructos conquereretur.adiicit,r bidum appetitum ambitiosis Episcopis ita inesse,ut de tempo- ridibus omnis curast, de spiritualibus nulla. 2Unsis, inquit,

32쪽

DE A CTO RIBVS. heri. Audin' Parricida, quid iste Cardinalis dicat Verum de re tota inuestituraru videndae omnino eiusdem Iureti elegantissimae obseruation. ad A epist. 6o. epist. I II. epist.iso. epist. a 36. Quod adhancnostram Epistolam attinet, inquatuo ait; Nec ista dico loquum velim aduersu A Poticam S

dat, antidotum hoc Aoctoreappositumsessi, quia in deteriorem parte periora de inuestituris accepta vias poterunt virm habere. Sed Iureius Baronio & doctior N. cordatior, obseruat, aeqvis rerum aestimator bi a Zoris tentiam reprehenavis posse. Numes alissimcis ita si ad erere Romam Pontificis decreto Utetur, odosilua Ee,pa Christin cri cor isne iurae alam restitae tinuos Ammirum triduum Mulum per umesoportet; SALvs Popv-

Anselmus Abbas apud Monaestu Nussiensem Collectorem Magni Chronici B e lyci, fol.i . Su, retinvenerabitu Monachin

Gemblucensis Carno , viris omnisilenti literarum, incomparabilis imgenii, &c. Trishemius Abbas in lib. de Scriptori Ecclesiast. SLreber si Nonachu Gemblacensis Ordinisx Benia, H uune G H. mis in druinis ripturisaiuuetutes a studio immo lium erud tu atqueinsicularibu buris nussis tempore in Leodensium serritoris- eundus, carmine exercuraus es osa. Reprehenaetur arietem in eo, quod Henrico I eruetori Romanae Eoosae secusori sere Liad eno contra Hild radum Vorzum VII Pupam B AENO Opostulas est, γαμ-propositum non decebant. itane Trithemi, dedecebatMon chum Episcopi sui praecepto noniniquo obtemperare Quid- ouid enim Sigibertus secit, id iussu ac mandato Oibelli Le d ien sis Praesitis, quicum degebat, fecisse memoratur,a quo dc ad Gemblacensium suorum Abbatiam destinatus fui e perhi, betur. Inter opuscula eius leguntur; Cmura ripam Gregorii Ga b esu contra Gregorii Papae epistolam ad Hermannum

33쪽

3 DIssERTATIO Metensem Episcopum. Iterm , Apologiam aut peratorem l Non ergo hanc Apologiam, quam auctori suo attramo liberali manu vindicauimus; quippe quae non ad ipsum Imperat rem directa sit,sed pro imperatore & eius fidelibus contra io.. nachum quendam Husaugiensis Ordinis,quemadmodum si p a demonstrauimus.. Denique, Contra Epistolim P Lus, rapahb. I. Quam hanc ipsam essenomine Leodiensis Ecclesiae scruptam ecquis ambigetl Aut putabitur Ecclesia pressa&anria fialutis alium quaesiuisse, a quo in iustitia sita deserideretur, quam eum, qui, nulli eo tempore t in territorti cuiuZDiue in priuilegiis Ecclisae fuitversatillim , iuris diuini & humani peritus,& ui rebus publicis qua Ecclesiet qua imperii exercitatissimus ξ Haec primum edita fuit Coloni in Tomis Conciliorum; sed a posterioribus editoribus, Neronis S: Simonis Masi saccestares in Babylonico Romanorum Imperio,in quod auctor istius Epistolae inuehitur,adulantibus, resecta de in Binianis Tomis, ut aliaid genus plura, praetermissi estia

O T B E R T V s L E O IT I E N S I LMonachus Augustinianus Nussienss in Magno Chronici,

Belgico opera Ioh. Pistorii edito: Defuncto Mn.e memoriae Henrico Leodiensi sopo, Obertus ex Gero ei lem Ecclesia canoni ia electus 26. cessit. Obertumuerat 'Vo 'HS. Crucisin Leodio, per pum Henricu-eiectus erudiat Adeserer Imperatori Henrico in parte Lberii Rauennaris: O ira donatus sei vis patus sub illius tempor- . .

no huius nominis III. Archi sopo Coloniensi XX XVL Praestitus em dem Im. Sed, quaeret ex me quispiam, unde coniecisti, hunceste auctorem Parentationis in funere Henrici Imperatoris ρMultis terum argumentis, quae voloetibi breuiter commem rare. Primum quia scriptor fitetur se Imperatori funiliarem 5 ata

34쪽

ti ab arcanis fuisse consitis: Cuiusmodi dignitate functus in Palotio fuit Olbertus. Deinde quia scriptor Imperatori &

ementi Papae adhaesit contra Antica lares & Gregorium. Urbanum, Paschalem Pontifices Romanos: similiter terit Ot-bertus. Tum quia scriptor testatur omnia ea, quae praesensi umori byndo Caesare, eiusque exsequiis atque iustis .contingi viderit: at Vibertus non solum morienti Caesari affuit, sed resicris ritu Christianorum sollemni impertitus, Corpusq; defuncti Imperiali pompa extulit, & in loco sacro contra Papale interdictum condidit. Denique quia scriptor in praeliminari epistol i de Imperatore, quis tamea i nq u it omnicumstiris ιι it. Et iterum: murimede eo scribere,iuuat indulgere dolori, er mona transere, Di dum viveretpia tam meum fuit. & similia alia verba, non sunt plebeii alicuius aut priuatili ominis, non tenuis&despecti Aulici; sed Pi incipis, eiusdemque in imperio ec P alatioCaesareo potentis,cui ve Imperator non dedignatus sese Limiliarem & amicum reddere coniunctissimum. Talis Henrico fuit Leodientis ille Uibertus, qui quam imperat rem mutuiter redama ac iit, quamve in extremis periculis ei fidus amicus exstiterit, vel ex pag. 222. cognos*ere licebit,ubi scriptum est; Cumismissore Pascha Imperator recta re Leodio 'velget, istumor Henricus Dux Limi, urgens s quieri ab is . fuerat muit tin, eum recederetrohibebunt: nu' ' pati ruiniania se uisa reὸ ieritis hominumfluas peteret Iarebras erutrum:iliam pu- masquecausas iturum Imperio, non A M i c o R v M obluio:&c. Et pag. 223. Imperatorem confinis precibuου τr Mnt,o perissim dignitatem, &c. resumerer sibi nec armis d re nec animis. ecc. Quin extotofilo&duchinorationis manifeste arearet, parentatorem hunc unum aliquem ex optimatibus inisse, qui fidem in arcanisTalatinis ac Imperialibus C auctoritatem obtinuerit. Is autem, ad quem scribit, aut vehementer animi fallor, aut suit Gualcherusca racensis Episcopus, quo Ot-bertus familiarissime semper usus est,&propter fidem Imperactori seruatam exsulanti magnumpraebuit solatium. abbas Surat et liensis inchronic. AnnoDomini IIo6.Zeod

35쪽

ensis Epimpio, cater I Coepi pantes, inter caetera recipiuntur m communionem paritentia, -coniationis cadustri in excommuniWati Iimperatoris, s siem monasterio mutilum, e orirent: ous- tisi sturae vel exequiarum communionem loco Vecrauod ponerent, comprobantibin his, uia rani incla impis or Episcuis:&c. Hanc vim& immane facinus abs se amoliri & depcllera Olbertus.hac ratione molitur; quia cuneti socii mortuastes animis viribus de sciebant, se quod, Horreum artiodosamen , Im a ratiam Regis deritione, pecunia, quopis modo quisquepoterat recure M. Obiit autem Olbertus anno Domini MCXIX. Vescribit Dodechinus Abbas in Appenae, ad Mariani Scotti Chron

Horum Libellius supplex ad Imperatorem exstat in Clus nico Laurishamensi, l. 8 ubi & alia eorundem reserturquerela ad Faschalem Papam & Henricum Imperatorem eo n μ' mine Quintum instituta, Hildebranginam Hirsaugiensium Monachorum tragoediam explicans, I 8 M. E B E AN A R'D V S S A L T Z. B V M

Huius orationemrecitat Iohannes Auentinus lib. . Annas Boior. i multa fides arbitranda ideo censetur,quod a saliore pariter armae odio Micrius nullique addit hiis parti, ad scribem dum accesserit; S pilaraque omnia Baliaricarum Noricarim queBibliothecarum scrinia peruolutarit,narrationesquemo menti maioris diligenter ex iptas in Annalibus suis compselauerit; quarum autogapha aut bellis postea di seditionibus sabortis assumpta fuerunt,aut inimicis Hildebrandianorum & Papanorum manibus quod. lendum est a perluerunt. - rix

36쪽

eom. M Lemon. memorabila & recondit. Centen. I s. anno

I sy2. Particula autem,quam inde libauimus, legitur sol. 37 s. cseq. item fol. 338.&seq. Sacrae denique Imperatorum litterae, ne quis inscriptionesia nostram in dubium reuocet,ab ipso miseelio editae, in limine viae Regiae ponuntur

De Auctoribus,quorum scripta aut

Διτ Vco' BLANeVs, qui& CANDiinvs , interim etianae. - - ALBVsi dicitur, Romanae Ecclesiae PREsaYTER CARDINAL ri tituloso Clementii, libellum δ' mari' ω-- perscripsit, eum, e Iinperatori & Ecclesiasticisiuiperii ordinibus moi mariae in Comitias exhibuit circiter annum Domini MLxxvi. De quo Lambertus Hersseldensis Monachus, sed superstitione simul & auctoritate euas, cui ex Monast erio Hersfeldensi abductus parebat. Imperatori eius fidelibus iniquior, in Chronic ad illum annum scribit; G-modoctam emtari re inter emi dumeae Cain ab Roma -, Hugo cognomento rancus, quem ame u saerapropter in t m o mores incomί-P ad uisne ira a ureai, omnisecum G

37쪽

si Dial ERTATIO et irastin iurisne Papascenicis mentis consimiam traga stam. Fin ret unde orto , quislerabis teconue satin, quam erarerso Mine Sedem Aristidicam occupauerit,pM ante fusco uum 3 posaiccepta m iscopatum, Memoratu quoque incredibilia agitia commi erit. Huius Luthoritatem tanquam diuinitus 1ibi destinarao vatissime a Maii, sci imperato' Episcopi α Abbates Inri perii impii oremu enuntia romulgaruntquo Papa enonpossit, occ. Huius scripti&auctoris meminit consimiliter vitiatae farinae seriptor Damnieto Presbyter in Vita Mathil iis Comitissae, cuius verba refert Baronius in Annalibus. Quid autem Parricida nostet ad angenium conuersus,id est,solle nnem contumeliae turpitud nem, quippς qui alium gladium, quo sese& caussae suae falsitatem tueatur, non habeat; ignotus inquit Hugo Gncurse a Z&quae sequuntur Parricidalia dicta. Sςiiicet ignotus esse potuit Romanae Ecclesiae Archipresbyter Cardinalis, Squidem is, qui sub tribus Papis in summa dignatione & anct ritate fi ,ruit. Num cuiquam Pari icidalersuadere poterita ignotu esse eum, qui ab Alexandro Papa,ex Concilio Mantuano Legatus missus in Hispaniam, sua auctoritate Concilium Barcinone celebrauit, S: Leges thicas, quibus Catalauni utebantur, ' novis substitutis,abrogauit, ut scribit Baronius hi

Annal. to m. I s. anno ios . n. 2 omnium Vardinalium

nomine populum Romanum allocutus, Hildebrandu papam elect .im iblice commendauit, si quidem vera sunt, quae in Actis Vaticanis de rebus gestis Hildebrandi commemorantur literii Legatus ab Hildebrando Papa in Hispanias missu , ab eode n de optima nota Cluniacensium Abbati commendo tur, ut videre est in Registro Gregorii vii. pp. lib. i. epist. 6 Qui Comitiis Imperii Ecclesiasticis interfuit, & inter princi pei primario loco assidererermissus est, ut ex Lamberto, Au ctore vitae Anselmi Lucentis,& aliis colligitur QuiDux schi malicorum a Baron o appellatur d. tona. I t. Annal. 8 Qui tamquam vir summae atque primae existimationis, quater a papae con Inhnicatus fuit, ut idem Baron auctor est Z Qui pr'motor exstitit Guiberti papae, cui post electionem Clia enti III, nothen

38쪽

nomen inditum, ut in Vita Anselmi Lucensis legitur ξ Hic est obscurus ille de ignotus Cardinalis: qui si pro Papa contra imperatorem scribere instituisset, nemo illo celebrior, nemo Lotior, nemo praeclarior huic Parricidae & eius sociis fres uent

Rom. Imperii per arm . . niam chic retati GPlic tractatum scripsis. gerhibetur contra Hildebrandi P pae iniustum anathema in Imperatorem Henricum I V. Aug.

cui titullam fecerit; iud culans spoliatus re suisnon post ab

tacta in colu evo rhiu an econde arL. At Henricus erat Iaimio suo & regalibus spoliatus, quum ab Hildebrando & synodo Romanae excommunicaretur. Quam excom-ir unu arionem ' recito docuitnisse iniquam niustam, inualidam atque irritam orti an. Trithemtu Abbas Spanhaimensis in Chronic. Hirsaugiens anno MLxxxv. Syno magna E- scoporum seu barum Moguntiaismo eris S. LMartyris lbam, L ssu Henrici Regis traS. Papam Gregotium VII ceubratur, culi cum Legatu i Antipapa Clementi os Eurinterfuit, Ur omno contra origori in oberientiami o Cheme tis ruine potentialiser compu-

Huu Syno opse era in rchiepso' guntinus, qui Gregorium Pu Ad ossum pronuntiabat. Erat autem se V et vir δε-ctus, tam in Lini cripturis quam in hieri coluribus, Equis dustis o facunissimi , totv s morbi Dei praetacalor o temporeoabitu es, ut ilem habuerit neminem. Ab hoc auctore mecilini dicebantur,ad cum illo super iniusta Hildebrandi excommunicatione sentientes, quorum iustissimum dogma contra omnes diuinas humanas leges damnatum est ab Hildebrandinis in pseudosse nodo Quedetnburgensi eodem anno per Hermannum Antia Caesarem conuocata ; de qua Berthoidus in Chroni c. anno ML xx xv. Item ecta' ecigonis, eisque ocirem o anathemate da

39쪽

manicuosa quereconciliatisne reci posi contendis. Abbas Suris in hensis in Chron. quod Vrspergeritis continuauit, an.

condim tam abinimicu,quamamicis Imperatoris GEMMA in Thurim loco, quiBerchach dicitur, conueniebant ex utraque parte, quicu Mapientissimi de Optimatibusistrabaxtur, Oxonum au orizate proba e rei, culpartitustiti averet, terator eramenabsente: semicose. Et Iis igitur satis Meraris, ct eloquentibus visu, hinc u e sne Moguntino, sitim Gebnardo Luzῆburgensi x rchie bivis. dis Mariis

carptas. rmas sebardus,proponentela rius vectione, Imperatorem non iniusto iudicio, tam Regno quam conra nune, x postilici sententia priuatum: econtra V GEDominum auuer uicium non-nus a Papa,quam a Principi vas n contendiraeum ipse apud nisum insatu a Loneposito, imo iam an incommunionem recepto, a remo supersee Regem elevarent. Adiscis etiam idem Moguntinu , quod pera-ur Hu iam a Saxonia depulsus,oregnandicula etiam abilla tiam ne, quae ante Ruo DoLPHvrus sim aescribitur, pol tu , nec voca nec iussicari, nec damnaricanonis de D Hoc Gebehardus improbare . , nitensa sterii, n-inem per hoc dii nis absiluium leg forte M P - tibet ref-iliari uertistonat m,quanto min-Rex,qui Saxonia, quam

re Nabuchodonoser tes,cuicuntue molaerit risi Eud: cum etiamante a missam Saxomam pri mare lixa rota inca Histebrando vocatin' tisfacere conte si sit. Sic iraque utrinque 'te, fauense Myre auia mante discessum f. Miumtamen ere,quiaeandemsententiam adue saris Imperatorutanto instruebaturetes ut habito Emodum in

den iis Caitramus Apolog. lib. 2. cap. i'. ipic Hild brandinus haereticus BerihoIdus, quamuis rectioni aduersarius exstiterit,eruditionis tamen laudem ei adimere no est ausus. Adscribam verba,licet peracerba, quippe ab hoste pros ista: Anno MLxxxviii iriqiairi V eulas Moguntinensis, Megem his

40쪽

equi ab r: ecclesia Ara communionem abibe. ENGILBERTUS TREVIRENSIS ARCHIEPIsCO pus,o S. Romam risper Galli miArchis cessirius'. Huius exstant aliquot Epistolae ad Henricum IV.Imperato renia, &alios , contra Hildebrandum Papam, quas me bona spes fouet fore.ut breui impetratas alicunde auferam. Earunde etia meminit avetor Gestorii Treuirensiti, Monachus S. Matthiae Treuirensis,que nos Golschei si essaeno putamus,sed pem suasilinii sumus,& nuper Frehero nostro edendum commistrimus. Porro huius Engelberti Archiepiscopi est Epistola illa mi μικad Conciliu ormati ense, in quoHildebrandus est depositus,a nobis relata tona. I. Costitui. Imperiat. l. 6. in En.

Germo Prima

Harbauicus iste ex Archiabbate Her, feldensi ab Imperato e Henrico V. electus ad Archiepiscopatum, pacis se prae- 'buit studiosissimum&assiduum mediatore inter Saxohes Hildebrandinos& Imperatorem eiusq; fideles. Feruntur alicubi exstare eius propositioncsdepaceinterutramq; parte acienda; quas tamen frustra usque fui, dum sollicito. Sane suadae medullam esse oportuit, qui arctisti nisi illud Saxonicae foederationis vinculum potuitlaxare, oc multos Saxonum ad Imperatoris par-- tes retrahere,aliorum etiam plerorumst: serociam emollire, ut Historici tradiit,& ipsius suffraganeus mattramus si ribitilissi. r. Apolog C. 28. ubi inter caetera legitur; Abbas eius m loci, Hamqui ; siHurtu μου, fucres alis anato cta rosio Hartialia co iis Discoparum Magi rgen is c su, peraro, e A terss Principi-

ti inu quam acrocristum n hoc seplacueraseu. ia id ruia Imperator non potuitu e totis viribus Regni, ci perfecit ex indu atriasapientisin nii; scicicetvt Huiderer in unitasi exuer um, tuum

SEARCH

MENU NAVIGATION