장음표시 사용
121쪽
concitat . I a st a. Henricus M.
Ioca acciaedum, eamq; rem alijs omnibus praeuertendum videri. Qui cum literis aduenerant, mediss belli turbis implicitum testimonio esse poterant. Iese tamen, pr missis illis, res suas compositurum,&quam primum iter ingressurum signiscat. Itaque post captum Stubcnbergicum, sedatis utcunq; tumultibus, ad S. Viti fanum profectiis cum Stiri quotquot aderant,colloquium instituit. Ibi omnes iureiurando interposito fidem se eius haeredibus, si quod abst) humanitus quidpiam ei accideret, seruatur S pro mittunt, ille suis eos legibus vlucre permissurum sancte iurat, Idmsyngrapha co signatum ipsis relinquit. Discessurus Henrico Bru- schenckio,qui Haimburgi morabatur,mandat, uti Friderici Stu
benberoci bcne asseruadi cura ipse habeat, reliquos qui cum illo
capti crant, Hermano Landembersico committit. MOxpcralpes Noricas Ocni pontum venit circa festum resurremonis dominica quo temporc caciuitas,orto de nocte, fraude ne an casu nescitur, Incendio, prope tota dcssastauit. Alburtus ibi consilia cum
Meinardo socero confert, & si quid absente se mouerint Otto de Salisburgensis,uti videat, ne ulterius illi in Stiriam progrediantur, monet. In Bauariam inde profectus Monachij sororem Machiil-dim inuisit Palatino nuptam, atque Augultam Veniens,tanquam Caesar jam omnium votis destinatus ita enim maximς hominum parti perluasma eratὶ stimmis cum honorib' exceptus est, inde ad Rheni oram porrexit. Absente via diximus Alberto, Carint iiij aliquot proceres, Mei nardo rebelles, rebus nouis studere incipiunt, Ottonem ac Cunradu ad se vocant, interimLudovico Carinthio, quem pater S. Viti oppido praefecerat,insidias stria tant. Erat quida Fridericus ab Heinberg, quem Mei nardus aliquando immerito, ut ipse putabar, correxerat. Hunc Udatricus Haimburgicus qui Gristenam Baben bergensis praesulis arccm Friderico Vucisicnec-cio eius praesecto per eos dies ademerat j&Rudolphus Vansdorsus licet jamPrincipi conciliatum aggressi, tempus adesse exi Sen dae vindictar modo vir esse vellet) docent, utq; operam illis suam promittat, multis pollicitis inducunt, suisq; eum consill s instruunt. Ille ad Ludovicum reuersus breui, uti in primo apud iuuenem principem loco haberetur, effecit, 3c ab illis, quos superius dixi adiutus quos iam oppidanos donis ac promissis ii bi adiunxit. Haec consilia juvabat quoque quidam Comendator uti vocant militum
122쪽
LIBER SECUNDUS. x militum D. Ioanni cosecratorum, qui domum Pulsiij oppido vi- smisi oppi mcina habebat, cuit Ludovicus maxime fidebat. Rebus hoc mo- ρ ρ imcca do praeparatis, nocte quadam proditionis conscis, militibus aliquot Bauariae Ducis ad se' vocatis, oppidi moenia scalis admotis, Imperant,& a suis qui intus erat adiuta, portavi effracta, socios intromittui. Ludovicus ad primum tumultum excitatus, armis arreptis, in forum vnde clamor capti oppidi index auribus accidebat) procurrit, sed facile a pluribus ipsc cum paucis acerrimc pu Lud iras
gnans, capitur,&Toggenbrunum in custodiam mittitur. Haec ex rinthias tus. manu scriptis ita collegimus. Auentinus oppidum vi expugnatu&ex Mei nardi si ijs, Alberium c sum, Ottonem captum,ac Salis' burgico missum esse,memorat. Carinthiae Chronicon Ludovicuhabet, ec rem eo ordine,quo nos, refert. Mei nardus hoc tam acerbo nuncio perculsus, Otionem filium in Carinthiam mittit, eiq; , uti in proditores seuere animaduertat,impcrat. Otto Frei burgum ipsemas,de proditione inquirit, Fridericus Haimburgic',& Her- mannus Friburgicus fuga vitae consulunt. Cuno Friburgicus,Carollergicus quidam, & Comendator Pulsiij cum vno atq; altero ex oppidanis conuicti,ad equos codemnantur. Supplici j boc senus in proditores usurpari solet,foedum visu, manus pedesq; singulis equis illigatur, qui in diuersum adti,corpus inquatuor par- Supplici gemites dilacerat. Carolibergici fortunae Cunrado Ausenstainio con- θα ceduntur, reliquorum alijs. Praefectus Cunradi Episcopi timens, ne si Otto&reliquas arces caperet, ea res in heri sui fraudem fieret, Rabenstainium,Frisaco oppido vicinum, Silberbergum, MPullendorssum arces,incendio euastat, Otto gre id feres, in vindictam se parat. Sed Elisabetha Alberti uxor anxie solicita, ne si ille
atrocius aliquid consisseret, id omne in alterius fratris caput redundaret,omni studio adlaborat,vti pacis aliqua ratio iniretur. Dum haec in Stiriae & Carinthiae finibus Seruntur, interim C milia Dra Electores Francoserti de eligendo Caesare consulebant,dc quam- cosui. uis pleriq; ad Albertum Austriacum inclinare animis viderentur, inimicorum tamen eius machinationibus,alienores ab eo reddebantur. Egerat paulo ante cum Bocmorum rege Albertus ab Ho-henloe,uti suum Austriaco susiragium daret. Id ille non modo facere negauerat, sed ad reliquos Electores scripserat, liberum ipsis per se sere, uti quem vellent eligant, modo ne Albertus is sit, cui
123쪽
,s HISTORIAE AUSTRI AC F. Comes indignabundus respondit, etiamsi summo id studio impedire adniteris, tamen vel te etiam inuito Albertus rex erit. Sunt qui Adolphum Nassoviae Comitem, ab eo nominatum volunt, etsi ignotum, scripsisse& Ottonem Baliarum,& Salisburgicumferunt; Albertum se,si elisatur, non agnituros Caesarem, crimina etiam addita, auarum esse,ac leuem, saeuum suis, vicinis gravem. Nemo autem Alberto iniquior erat quam Mogutinus,qui Adol-MuontiniE9- thum Nassovium cognatum suum fouens, astu quodam, aliorum a rum suffragiaad suum nutum circumagebat,cuique seorsum aliquem ipsi inimicum obiiciens,quem a reliquis, nisi Adolphus eligatur, nominatum iti diceret.Coloniensis iam cum eo sentiebat,Treuirensem Alberto ςquiorem,sola Geldri Principis mentione deterrebat. Brandem burgenses duo Albertus cum telo,& Otto cognomine longus,inter se de electoratus dignitate contendebant, quorum otio potius, quam aSnaeo cederet, suum Moguntino instragium dedit. Saxoni Brunsvicesis,Palatino rex Boemiae obiiciebatur. Cum uteri vel quemvis alium quam hunc se malle di-AS M N f ceret, Adolpho nominato, intercessit nemo. Adolpho Aquis gra- oia' num ad coronam accipiendam profecto, Albertus, qui Uvinshe-mij comitiorum exitum expectauerat, domum ire parabat, sed a
quibusdam persuasus, reditum cius morabatur, & suartam ab eo prouinciarum iura de more susccpit. Inde domum pergens,ex i tinere Ratstadium aggrest us, ubi per angustas calles commeatum aegre subvehi vidit,post duos menses,relicta obsidione,Viennam
contendit. Dicebatur vero & Otto cum exercitu aduentare. Domum reuersum, uxor assiduis precibus fatigat, pacem faciat cum externis hostibus,&domi omnia ex dissidijs prioribus collapsa,in tranquillum restituat. Tandem Uvelsij conuentus indicitur, eo Albertus ipse venit. Cum vero Bauarus&Cunradus nullas pacis
conditiones, nisi sub quibus & Udatricus Haimburgicus, & Stubenbergici fratres, compraehenderentur, addmitterent; nihil transigi potuit, &ad arma reditum est. Otto ex suorum consillio N α-recen quedam Glancccerum Falchenmarchae oppido praefecit,cui cum Haimburgico vicino quotidianae velitationes erant. Is aliquando prope Griffenam arcem inconsideratius obequitans, hasta per tergum adacta,ex equo dilapsus,& exigua in spe animam trahens, rogantibus qui accuirerant,non ab hoste:sed a domestico vulne
124쪽
ratum dixit, cum s eo auidius auctorem caedis nosse cuperent, ibi Gla neccerus:absit, inquit, uti jam jam ex hac vita migraturus cui- Pimiis inmit,
quam nocere velim, ingnosco illi culpam propter Deu,uti & meis peccatis ignoscat Deus. Hoc dicho animam Deo commendatam emisit. Exemplum illud, quia rarum in homine militari, ilic adscribere visum fuit.Morte Glanecceri audita,Mei nardus cum ipse in Prouinciam ire vellet, ab Henrico filio uti domi mancrct rogatus,ipsum mittit, qui statim prosectus cum fratre Ottone se coniungit. InterimComes Haimburgicus viribus se imparem videns, misto in Uvindorum Marcham Eberhardo Sanpctriano Uvilhelmum quendam Scharsitan bergium, veterem Mainhardi citcnte, Visit ista fmultisq; ei beneficiis deuiitistum, pecunia corrumpit. Cumq; in sensermus p
itinere iam essent,Principes ea de re admonitiConradum Austen-ltalnium, Cum quinquaginta equitibus, ad explorandum corum iter mittunt. Is assumpto secum Henrico Mariscalco prosectus, minariumu
in quodam nemore obuiam habet hostem, fit conflictus, in quo
capitur Uveis enccccrus: occiduntur Sarapctrianus 5c Schainen-
bergicus. Henricus princeps, quid a suis ageretur scire desiderans, oppido egreditur, mox in quosdam incindens, qui timore correpti,ante conflictum fugerant, quid actum sit rogat. Illi certum senescire rcspondent, vereri tamen ne reliqui perierint; Henricus paululum progressus suos cum captiuis obuios habet, hi eum dereliquorum fuga & trepidatione accurate edoccnt. Haimburgi cus Uveisse necceri tanquam optimi amici mortem,graui dolore
lugebat. Albertus debellare cum Stiris volens Landelabergicum Mariscalcum, & Dapiferum Emerber cum in Carinthiae fines mittit. Hi ditionem Haimburgici prope DieZium montem foede vastant. Inde ad ulteriora eius praedia progressi obuiam habcnt
Frideri cum Orteburgicum. Is Mariscalcum exorat, tantisper po nidori binputationes & damna abstineat, donec ipse Principem conueni-gita .ret. Id cum facile impetrasset, ad Albertum P semis pacem & vcniam Haimburgico supplex orat. Ille precibus &auctoritate viri motus, uxoris se arbitrio rem committere respondet. Quae essecit uti certa pecuniae summa singulis annis numerata Neapoli habitaret. Eo profectus uxorem breui amisiit, cuius funus magnifice curari Elisabctha iussit. Uxoris obitu tantum non exanimatus ille principem orat, uti reliquum vitae tempus in patria agere
125쪽
HIs TORIAE AUSTRIA CAE,/ permittat. Id ex doloris commiseratione cocessum,sic bona cum venia discessit. Stubenbergicus cum primum Ortemburgici preces apud Principem pro Haimburgico valuisse audiuisset, nuncios ad illum mittit,& per omnia sacra obtestatur, auunculus pronepote supplex hoc saltem exoret, uti data cautione ex custodia liberatus Ottonem Bauaru&Salisburgensem couenire,foedus'; ipsis &societatem renunciare queat, de reliquo non desperare se veniam a clcmentissimo Principe impetrari posse. Id illi a Principe concessum,ut qui diceret hunc Stubenbergico honorem abs se non inuideri Post haec in Stiria res Alberto quietiores fuere. Interea Palatinus ad pacem inter Albertum & Regem Boc- Pax cum Suris. miae caeterosq; Principes conciliandam animum adiecit,hac praecipue de causa. Cum Adolphus jam in Caesarem electus secundo Rheno descenderet,accidit,uti qui Furstenbergi cssent sea Palatini ad Rhenum arx est Caesarem adesse ignari portortu solito clamore a praetereuntibus exigerent, ac in praeteruehentes sagittas coiiij cerent. Eam rem Moguntinus Ludovici iussu, uti Caesarem, cuius electionem improbauerat, c medio tolleret, factam esse, &armis vindicandam contendebat. Iamq; Caelarab illo-reliquis ad Relinum Electoribus adiutus pleram Palatini loca bello inua- ρ bi in serat.Ιs verb missis primum deprecatoribus Burggravio Norim bergensi,&Oetingensi,Comite ad Caesarem ipse profectus inno-- centiam suam iureiurando probat, sem, uti pacem inter Principes conficiat, omnem diligentiam adhibiturum promittit. Vt igitur pollicitis satisfaceret, sequente anno ipso adnitente, Conuentus r a st 3. quorudam principum vicinorum Lincij ad Danubium habetur. ConuentMDAE' Adfuere praeter ipsum Albertus Austriacus, Otto Bauariae, Mei- ν' nardus Carinthiae Duces, Cunradus Salisburgi, Henricus Ratis- bonae,&Bernardus Pataui j praesules. Regem Bocmiae adsuisse Aventinus adfirmat, reliqui de eo nihil habent. Ibi Ludovicus,vti principes cognatos & assines in concordiam redigeret, singulos Pax ister L adire,orare,obtestari,nihil non attentare. Frustra vero omnia ellese m 'i' vi&ns , cum abiturus videretur, ab Elisabetha Alberti uxore, per
Omnia Cosanguinitatis Iura rogatus, ne, antequam pacem conte
cisset,abiret,nouam iterum actionem instituit,&acerrimis verbis in eorum pervicaciam inuectus,tandem eo rem deduxit,uti ipsius&Ratisponensis arbitrio caeteri suas quisque cotrouersias dii ceptandas
126쪽
LIBER SECUNDUS. 6 itandas committerent, se i , eorum decretis staturos fidem darent. Ita pax fit, & captiui suis restituuntur, inter quos erat de Ludovicus Mei nardi filius. Interim Canar Adolphus Columbariam ob - do has ssidione cinxit. Cum enim pleris; in eius verba iuraret, Columba- rienses, Alberto studentes, id facere nolebant, eorum oppidum proditione captum &Adolphus noctu, aperta per conscios porta intromissus,ciues in fidem recepit. Captus inter alios Anselmus Rapolistainius, cui ne plecteretur capite, fraterHenricus,qui Cς- sari militabar, saluti fuit. Adolphus vero, quod multorum studia aversa, sem a nonnullis etiam colemni vide Dat, cum Alberto Austriaco, qui caeteros potentia facile anteibat, pacem habere studens, Lud ovico Palatino negocium huius rei persciendae com mittit. IS Vcro re nodum perfecta in morbum incidit, quo postea ad Cal. Febr. extinctus est Hcidet bergae. Austriacum interim,rebus domi quietis,excepi t bellum Hungaricum, quod in eius fines
mouit Andreas rex,qui co temporc Hungariam acceperat. Deco iams RGp uca quaedam hoc loco altius repetenda. HuramqAndreas Secundus Belae Terti j filius, Quarti pater, cum ex re gione Palaestina, magnis rebus gestis,Veneta clas te redijsset, ad Estensem Principem veterem hospite diuertit, ubi Bcatricem eius filiam ob formae& morum elegantiam secundis nurtiis uxorem duxit. Ea,mortuo rege,grauidam se ex illo manifestis indici js probans,ad patrem redi j & exactis mensibus filium peperit, cui Stephano nomen datum. Is jam ex ephoebi segre si iis, praematura dominadi libidine regno per vim arrepto, eiectus, ad Iacobum Aragonium regem, sororis maritum fugit, unde Venetias profectus, ex Tomasina lauro cena filium sustulit, Andream Tertium co- - μυμ gnomento Venetuna,quo de nunc agimus. Cumq; Ladis aus Rex obvitae incontinentiam S adulteria Hungaris inuisus,&a Pontifice Rom. sacris prohibitus esset, Andreas inspc regni venit. Cum
in itinere esset, ab Arnoldo quodam Silesio Trigauiensi Comite
captus ad Albcrtum ducitur, & Viennae ad aliquot dies in libera custodia habitus, cum iureiurando pacem se culturum, dc Agne tem Alberti filiam ducturum adfirmas let, in regnum mittitur, dc biennio post, Ladillao a Cumanis intersccto, in Regem cligitur. m. . Iamma Gunsensibus&alijs nonnullis incitatus, dissimulataeΟ- rex s. rum memoria,in que de ipse, & cum eo proceros aliquot Hungaris iura-
127쪽
iurauerant, assinitati renuncia bellu mouet, oppida quaeda de arces Austriae regno vicinas occupat, agrosq; Neapolim usq; populabudus pervasatur. Albertus igitur comparato exercitu in eum mouet. Cumq; Andreas maiores & ipse vires sibi parat, seditione domi exortam intelligens, uti eam extingueret, pacem cum Alberto facit, munimenta quaedam Boteburgum, Cheriburgum,&alia demolitur. Matrimoni j pacta renouata, & anno demum nonagesimosexto celebratae sunt nuptiae. Circa hcc tempora cum Viennae in Palatio suo pranderet ΑΙ-bertus, venenatum ci serculu fraude nescio cuius apponitur, quo degustato maximo dolore corripitur. Occluduntur statim ostia& obseruantur, ne exire quispiam posset. Aderant prς ter alios non multos, Fridericus &Albertus Buchaim ij fratres ministerio men
destinati, qui subito Principis periculo consternati, simul uti
omnem abs se suspicionem amolirentur, ambabus manibus in patinas inuolant, cibos in ora ingerunt. Albertus, hoc ne facere permittantur, nutu & quanto potest clamore prohibet,pe specta sibi iuuenum fidem, i innocentiam testatur. Interim tota urbe
Albertum subita morbi vi sublatum esse rumor spargit, quem pro suo quisque in Principem studio alij aliter accipiebant. Medici vero aci violenta propc remedia tam prςlenti vitς periculo confugientes: omnem veneni vim, statu corporis inuerso, per os, Mnares oculosq;, & aures expulcre, neque aliquid incommodi sen-st imposterum princeps , quam quod alterius oculi usu caruerit,&facie subpallicla fuerit. Uxorijsdem dic bus Grςcic Stirlς filiolam pepererat, cui Catharinae nomen fuit. Ea, audito viri periculo, nondum exacto puerperi j tempore, Viennam profecta est. Sunt qui Salisburgensem, nunciata Alberti morte, nouas in Austria salinas demolitum esse adfirmant, alii vero post factam Lincis pacem Alberti amicitiam obnixc semper coluisse reserunt. Venenum a quo aut cuius iussit datum, etsi valiae erant se Otiones, in incerto fuit.
His ipsis temporibus Adolphus Caesar ingens apud plerosq; Germaniae principes odium incurrit, his precipue de causis.Bella in Flandria Eduardus Angliae rex cum Pnilippo Pulchro Gallorum rege gerebat, qui Guidonem Comitem eius prouinciae, Obaffinitatem cumAnglis initam,dolo ad colloquia pertractum,ceperasi
128쪽
LIBER SECUNDUS. 63perat,captum in Galliam miserat. In eius belli societatem Anglus
centum aureum nummum milibus numeratis, Caelarem adsciuerat. Eam pecuniam Caesar,cum in Principes partiri debuisset, intarios usus conuerit, & Thuringiam emit, Dellums, quod inam se moturum receperat, in eam regionem transtulit. Al- -σω Thubertus enim Thuringiae princeps post susceptos ex Margaretha g Friderici Secundi Imperatoris filia, Frideri cum S Dietin annum filios,cum in pellicem quandam adeo exarsistet,vii lcgitimae uxoris vitς insidias strueret,& ex ea natos hqreditate priuarct,omnem Adolpho ditionem pretio addixerat. Ea res sua indignitate Principes mouerat, & militum praefecti quidam, qui Flandris meruerant , domum reuersi animos corum inccndunt, probro Germa
nis apud exteros dari testati, quod Caesarem eiusnodi haberent. Non desunt scriptorcs, qui Iacobum Castellionem per id tempus Ide. Maria Pulchro submissum serunt,qui, pecuniς magna vi oblata, Adolpho,uti in co bello quiesceret, persuaserit. Alii Albertum abs rege donis cultum memorant, uti bello Caesarem agSrederetur, eiq; domi negocium facesseret. Id sane constat, dix ille aliquando Albertum ; non dandu sibi ignomiae, si Gallorum regi mercat, cum Caesar Anglo se stipendiarium fecillet. Adolphus vero,uti inuidia
Omnem, quantum potest, abs se amoliretur, regnum Arelatense, de alia per Gallos Imperio ablata, misso caduceatore, repetit, no
lenti reddere, bcllum indicit, quod tamen postea non gessi. Da- Crimina Arisbatur illi vitio, quod cum ad tuendam Imperij dignitatem opes p μ' 'V non satis magnas domo adferre pollet, pecunia ab Anglo accepta mercenarium se illi fecisset, fidem postea, tanto regi datam, fregi Lset, Vtroq; facto Caesareum nomen contumeliolum reddidister, Flandris, quos vel absque pecunia defendere debuerat, relictis, bellum domesticum in Thuringia aleret. Accedebant &aliae criminationes, de inusitatis vectigalium exactionibus, impunitis quorundam flagiti js, &Ecclesiasticorum opprestione. Obij ciebantur & virginu stupra, & alia non ulla, incertum an vera omnia, jamq; de Imperio illi adimendo frequens erat sermo, neque dec rant ex Principibus, qui Austriacum, uti sibi eam dignitatem armis assereret, instigabant. Imprimis vero Alberto studebat Cun , is
129쪽
c. HISTORIAE AUSTRIA CAE, rottaeggium Alisiae pr ficit, ut ipsus hostibus magna adserentes incommoda, conceptu prius odium ita in illum accenderunt, uti in bellum haud dubie exarsuru videretur. Interim Pragae conuentus Principum quorundam fuit, ubi Veiacessaum solito ritu a Moguntino inauguratum nonnulli memorant. Aderant, praeter Austriacum, Saxoniae& Brandenburgi Principes, Episcopi item nonnulli,quos inter loguntino auctore concilium est habitum,
de Adolpho ab imperatoria dignitate deturbando,& Alberto rebus imponedo. Moguntinu Pecunia ab Alberto corruptum fuisse scribit Auentinus. Itaq; Caesar bellum in illum mouet, cui filium Rupertum praeficit, ipse cum parte copiarum in Alsatiam pergit. Haigerlochium,& caeteros Alberti propinquos, magnis damnis
assicit. Sciebat enim Albertu, inter alios potenti stimu, suis maxime rebus ossa cere, facta sita acerrime repraehendere, & ad Imperiumagno ambitu adspirare. Itaque illum maxime oderat, & ditione omni, imprimis vero Austria, si qua daretur occasio, excludere in animo habere dicebatur, sed a principibus desertus, cum praeter Ottone, &Rudolphum Palatinum,generum suu , Bauariς duces, cui fidere tuto posset, haberet neminem, contra Alberti potentia nihil valuit. Albere vero multis suoru literis rei bene gerendς Occasione dari admonitus, res suas domi costi tuit, Hermanno Lan- debergico,uticum aliquata Sueuoru manu S prouinciae presidio fines ab H ungaris tu tetur, negocium dat, & itincri se parat. Iam PElectores oppen hemiu conuenerant, ex quibus nonnulli per literas Alberto significant, uti Mogunciam se conserat. Igitur haud
diutiuS morandum ratus,exercitu contrahit. Adveniunt Bocmi,
Saxonis,&Brandemburgici auxilia, Carni item& Hungari non pauci, cum quibus iter ingresso seiungit Henricus Athesinorum prςsectus a fratribus Mei nardi si ijs, cum exercitu missus,Mernardus superiore ano diem obierat. Ex Sueuia Rudolph'Habsburgi cus, Constantiensis Episcopus,c teri lcius cognati aderant. Eundum Alberto erat per Bauaricam Ottonis &Rudolphi ditionem, quorum ille transitum aegre concessit, hic vero matris Machiil dis precibus dedit, ne auunculo repugnaret. Augustani aute, qui obuios se ipsi venturos promiserant, mutata sententia, legatos ad eumittunt,& ne perfidiae in Caesarem incurrrant notam, transitum
peragru situ deprecantur. Albertus igitur Machii lde sorore Rudoipsi matre, quae obuia illi ossici j causa venerat,& Ludovico altero filio
130쪽
LIBER SECUNDUS.tero filio apud sse retentis, per fines nepotis iter facit, Caesar Lyci inberti exerci- campos insederat, sed Albertus, ab itinere paululum deflectes, ne- mine prohibente, in suas ditiones peruenit. Ad Friburgum Brit-go uici Argentoratcsis Episcopus, cum octingentis equitibus prς-1ho fuit,quibus ciues quater nulle pedites adiunxcrant. Adolphus
cum sequutus, ultimum carpere agmen,& inpugnam illicere conatur, sunt leues ρος iam velitationes, sed in prςlij discrimen non descenditur, quod cum videret Caesar, in Alberii ditionem, Rheno c5 terminam, ferro & igni saeuit,In Allatia quoq; per px 'scctos
Rubeacum, Argentoratensis Episcopi oppidu,obsideri iubet.Tcnebatur id praesidio satis valido, dc multis quotidie eruptionibus Ruses Ob- oppugnantium vires attenuabantur, agri vicini de uastabantur, fiessum ab Ado nec cuiquam per eam regionem tuto commeare licebat. In rim holio Bauarus cum suis ad Caesarem qui jam in castra ad Rubea- cum veneratὶ proficiscitur. Ei Albertus Haigcrlochius, per suam ditione ituro, insidias struit,quibus exploratis, Otto facinus praeoccupat, Haigerlochium interficit, & per equos celeres fuga cla Drios V, bitur: Per hos dies in Austria male a Laiadem bergico pugnatum ore, cum Hungaris,quorum morem in bello ignoras, prouincialium itur. admonitiones spreuerat. Dum enim Sueui, statariς pugnς assueti, gladijs rem gerunt, Hungari nunc refugientes, nunc equis, quos habet ea gens velocisti mos, in li0Item redeuntes, cininus sagittas spargunt, Sueui novo,&ipsis inusitato pugnae genere, depraehenti, multos ex suis amiserunt. Ad Rubeacum vero Caesar, cum Albertu iter illa facere nunciatum esset, soluta obsidione in elim pergit. Conueniunt prope Κen Zingam duo exercitus,quos Elga amnis dirimebat. Adolphus pugnae auidus copiam sui faciebat, Albertus se ad tutanda suave nille aiebat,& Argentoratum in erediebatur. FG cum auxilijs aduenere Ochicialia in ij, Bipontini, Lin ingenses, Holient oi ci,Vvir-tembergensis, S alij quidam, de Albertus declinato a Caesare itinere, per agrum Argentoratensem cum omnibus copijs Mogunciam venit. Adolphus vel o Spiram Nemetum ingressus est. Iamq; Electores Mogunciae de summis Imperi j rebus cosultabant. Palatinus Caesaris gener, cum Dictero fratre eius de Treviroru praesule non aderant, a Bocmo legati venerant. Itaq; Saxoniae principem caeteri tribunali imponunt, Adolphu de multis magnisq; crimi--,bra nibus accusant, a rerum fastigio deponunt, ne Imperi u rectore tuum impensi