Pub. Virgilii Maronis Opera. : Quibus Accessere Exercitationes Rhetoricae in praecipuas ejus Conciones

발행: 1721년

분량: 471페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

b Descriptio

rus is

Me. Fortunate a senex, ergo a tura manebunt,

Et tibi magna satis , quamvis lapis omnia nudus , Limosbque b palus obducar parma iunco Non insueta graves tentabulat pabula foetas, 1 Nec mala vicini pecoris contagia laedent. Fortunate senex, hie inter fiumina nota, Et sentes sacros frigus captabis opacum . Hinc tibi, quae semper vicino ab limite sepes Hyblaeis apibus florem depasta salicti Saepe levi semnum suadebit inire susurro.

Hinc alta sub rupe canet frondator ad auras tNec tamen interea raucκ, tua cura, palumbes, Nec remere aeria cessabit turtur ab ulmo .

zi. Ante e leves ergo pxscentur in aethere cervi, Et freta destituent nudos in littore pistes; Ante , pererratis amborum finibus , exul Aut Ararim a Parthus bibet, aut Germania Τigrim i Quam nostro illius labatur Pectore vultus . A-Iifiear AE tibaeus exilii fui deformitaram a Ioeia . in quν iturus , qu ruis rara . aolet possessonum fuse Wam futu s dominor r Myssi euram Meram, quaesbi ari

'Pars scythiam, εc rapidum Cretae veniemus Oaxem :Et penitus toto divisos orbe Britannos. En unquam patrios longo post tempore snes, Pauperis re tuguri congestum cespite culmen fPost aliquot , mea regna videns, mirabor aristas ya Impius haec tam culta novalia miles habebit Barbarus has segetes ἰ en, e quo discordia cives Serduxit miseros ἐν en , queis consevimus agros. Insere nunc, Meliboee, pyros, pone ordine vites. Ite meae, quondam felix pecus, ite capellae . Non ego vos posthac viridi projectus in antro Dumosa pendere procul de rupe .videbo :Carmina nulla canam: non, me pascente, capellae Florentem cytisum , re salices carpetis amaras. Ab untem vi lusum retinet Tit rus, abjuccndo, usi ii, nuessa ο . vi. Hic tamen hanc mecum poteras regulascere nocte s. Fronde super viridi: sunt nobis mitia poma, Cutinea males, ec pressi copia iactis: Disiligod by Cooste

12쪽

Et iam summa procul villarum culmina Emant, Majoresque cadunt aliis de montius umbrae. 8

mei auoleari argumentum huius Ecloga ab

nota C . Scaugeri, lib. 1. foetisae , cap. 4. cui ait, pasoratium carmἰnum olim multiplicam fuisse materiam . sed vetustissimam omnitum α- anatoriam. Tum quia amomis vis omnibus insita es a natura animantibus, tum quis moviales Drria que sexus promiscue pascentes eoeuntium peco Mum exemplo facile inflammarentur. Pastremo camius ipse pastorum mιre facit ad gaudia Veneris, secorum folitudo, ῬIra m-oris, metus, at que Odi ι expers : praeferris eum nudi, aus m ιe tecti ma na ex parte agerent. Inrer noras squibus IV Pan. in . olo . pastores signat, hanc .eperi. λου που es m ἐρωπικον ήσω μετὰ p Κισυβι uaamatorium. quiddam cum Cisybio cantillare. Ei Huna diserar, pastori tantum esse etiσα mi σκιη s nati quercus, umbram, fistulas. Nisis ii que yoeia hanc materiam intactam re , cnquere , Ied ilia banc Eclogam ρraecipuo quodam argumento . dedicavis , sequutus na- seniis natura inhia, est prima humani generis . ineunabula. Ergo cor donsiper quem intelligῶ volunt Hrgilium a fertur amise in Alexim, puertim Meea naris, vel Pollionis. Habes Eeuga partes septem . Primo Corydon cum Alexἐexpostulare secundo accus, et terriose mmmendat: quarto illum invitat: quinto offers munera: fexto se iterum reprehendix; septimo canis recellula

13쪽

a tempore.

e increpatis

xa concivit , ne in moenia corrent ad Thebas condanaeas .

Formosam pastor corydon ardebat AlexIn ,

Delicias domini, nec quid Beraret , habebat Tacitnm inter densas, umbrosa ea clunina, fagos Assidue veniebat: ibi hae incondita sellis

Non tibus, dc silvis studio iactabat inani. IAmplificat. Corydon eνudeIitat m Al/xis ius εssi, breviter, assumptis aliarum reram comparationibus ιongias . o erudelis Alexi, a nihil mea carmina curas . Nil nostri miserere, mori me denique cogis. Nunc etiam , pecudes umbras, Ecfrigora captant rNunc virides etiam occultant spineta lacertos: Thestyllis 6c rapido fessis messoribus aestu do Allia, serpyllumque . herbas contundit orentes. At mecum raucis . tua dum vestigia lustro, sole sub ardenti resonant arbusta cicadis . Nonne e suit satius tristes Amaryllidis iras, Atque superba pati lastidia λ nonne Menalcam Is Quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses. Admoneo illum ne aetati fdat, ab exemtu βον- , qui seques sunt di Ginde, quo puero alticiat, iactae olei fuat , musicam, formam. o sermose puer nimium ne erede eoIors: Alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguntur. Despectus tibi sum , nec, iquis sim , quaeris, AlexirQuam dives pecoris nivei, quam lactis abunὸans. a Mille meae a Siculis erant in montibus agnae rLac mihi non aestate movum, non frigore desit. Canto. quae solitus, s quando armenta vocabat, Amphion e Dircaeus in Actaeo Aracyntho. Nec sum adeo informis: nuper me in littore vidi, asCum placidum ventis staret mara . non ego Daphnio Iudice .se metuam. s nunquam fallit imago .

o tantem tibi libeat mecum tibi sordida rura, Atque humiles habitare casas, Ec fgere cer os, Hoedorumque gregem viridi compellere hibisco . 3o Mecum una in sylvis f imitabere Pana canendo.

Pan primus calamos cera coniungere plures Institnit: Pan curat oves. oviumque magistros. Nec te poeniteat calamo trivisse labellum rHaec eadem aet sciret, quid non iaciebat Amyntas 833 AGDisit eoo by Corale

14쪽

zommendat .

. vst mihi disparibus septem cicutis

Pistula, Damoetas dono mihi quam . dedit olim rEt dixit moriens, Te nunc habet ista secundum. Dixit Damoetas ι invidit stultius Amyntas: Praeterea duo, nec tuta mihi valle repertii 4o Capreoli , spatiis etiam nunc pellibus albo, Bina die siccant ovis ubera . quos tibi servo i Jamprulem a me illbs is abducere Τhestylis orat γEt ticiet, quoniam sordent tibi munera nostra .

=terum invitae; cuius fui, donis nihil videat profecisse, vita a Pomphis inert: cum quibus ipse certat . Duc ades o formose puer: b tibi lilia plenis 4

Ecce ferunt nymphe calathis r tibi candida Nais Pallentes violas, dc summa papavera carpstns , Narcissum . & florem iungit bene olentis anethi . Tum casia, atque al1is intexens suavibus herbis, lo Mollia luteola pingit vaccinia cal rha . Ipse ego cana legam teneta lanusine mala, Castaneasque nuces, mea quas Amaiyllis amabat. Addam cerea pruna , & honos erit huic quoque Pomo α'. Et vos o lauri carpam, te proxima myrte :Sic positae quoniam suaves miscetis odores . 1s Ad se reait, σνεhendit, eo iἁerata tueri arroganaia: sed non finit amor quiescere postrem mi serum ι deo iterum ad rus invitat, exemplo Deorum, F ria . . . Rusticus 'es Corygon, nec munera curat Alexis: Nec, si muneribus certes, concedat c IOlas. AEheu, quid volui misero mihi λ foribus austrum erditus, re liquidis immisi fontibus apros. Quem fugis ah demens λ habitarunt dii quoq; silvas , , o Dardaniusque Paris . Pallas, quas condidit at cea, Ipsa colat: nobis placeant ante omnia fluae .

axemplo ferarum, laibas sua cuique est voluptar, o t

inticias ait esse Alexim. ranaem aBeunte jam sole, cessan tibus bobus ialore , receptus quoque. pinor canit : cuip timentiam suam , tempus male infumptum , disceditiue cum contemptu Alexidis .

Torva d leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam et Florentem cytisum sequitur lasciva capella :Te Corydon , o Alexi . trahit sua quemq; voluptas. 6 Aspice , aratra iugo reserunt suspensa iuvenci,

At sol cresccates iacedens dupucat umbras:

b coacervatio a .

e Alexis , Augustus , Io-

mi, a

15쪽

c Ategumentum ab

Me tamen nrit amori ams enim modus adsit amori PAh Corydon, Corydon, b quae te dementia cepit Semiputata tibi frondosa vitis in ulmo est. γοQuin tu aiiquid saltem potius, ς quorum indiget u- , Viminibus, mollique paras detexere iunco Invenies alium, si te hic fastidit Alexis .

Ecloga III. Palaemon

Haec AE cloga continet amoebeam

nem inter Damaeram , ct Menalcam . us carmi,us lex est, ut qui di It loco posterio .re , Nel majora , Nel ρaria saltem asserat cum priore : secus Nictus es . Ergo pastores primum contumeliis roscinciAnt , Damoetas Menalca H-ίιdιnem objicis , supra , luxuriem'. Menalcas. Dama tae furta . Deinde provocant se ad certαmen planoribus positis.Tertio interuenit Palaemonsco;qὶι suitur iudex. Quarto certant amoebeo carmine , ubi ri ast tres , mille acumina , qui initi, quisque, ad π toriam conrendis . Quinta

ARGUMENTUM.

Da. Non perum 2Egonis: nuper mihi tradidit ναδέρ. infelix o temper ovis pecus: ipse Neaeram

e ais furti. Dum fovet, ac , ne me sibi pra serat illa, veretur ιHice alienus ovea custos bis mulget in hora; sEt succus pecori, &Iac subducitur agnis. Troscindunt se eontameliis , prolem in omnem verborum A R G. petulantium M oris procacitatιm . omnia ferme reducun- ear ad libidinem , Um furtum .s v. His ἴδε ω tamen obiicienda memento ... 3 c. eris nis. NOVimas f ec qui re, tram, erra tuenti bos hircis.

16쪽

αε. Tum credo . eum me arbustum videre Myconis. I. Atque mala vites incidere falce novellas. v . Aut hic ad veteres fagos , cum Daphnidis arcum. Fregisti, dc calamos: quae tu , perverse Menalca , Et, cum vidisti puero donata, dolebas Et, si non aliqua nocuisses . mortuus esses . 1 3

e. Quid a domini facient, audent cum ratiλ siue a tia is Non ego te vidi Damonis , pessime, C Frum pr-erbiatia . E cei pete inlidiis, b multum latrante Lysis 3 i h Epiplexi, . Et, cum clamarem, quo nune se proripit ille Tityre, coge pecus; tu post carecta latebas. ao Excusat nam tar D tam eapri, inde iterum occasio esnenalcae lacerandi Damoetae. va. An e mihi cantando victus non redderet ille, Quem mea carminibus meruisset fistula caprum tSi nescis , meus ille caper fuit. 8c mihi DamouIpse fatebatur, sed reddere posse negabat . . Cantando in illum λ d aut unquam tibi fistula cera a Iuncta fuit non tu in triviis, indocte , solebas Stridenti miserum stipula disperdere carmen

'Proυocat Damoetas MenaIeam ad ere amen cantur, ' mit Nitulam, excusat se Menatias non a certamine , sed σ

stem Damstast uterque illa elegantissime commenda t.

Na. vis ergo, internos, e quid possit uterque, vicissim Et periamur ego fhanc vitulam ne sorte recuses, Bis venit ad mulctram, binos alit ubere scelus 3o De Pono: tu dic , mecum g quo pignore certes .ine. De grege non a m quicquam deponere tecum. Est mihi namque domi pater, est injusta noverca: Disque die numerant ambo pecus, alter & haedos. Verum id, quod multo tute ipse fatebere majus, lasanire libet quoniam tibist pocula ponam Fagin , caelatum divini opus Alcimedontis : . Lenta quibus torno h facili superaddita vitis, Dissalos hedera vestit pallente corymbos, In medio duo signa , Conon , di , quis fuit i altest UDescripsit radio totum qui gentibus orbem, . Tempora quae messor, quη curvus arator haberet. Nec dum illis labra admovi, sed condιta seIVo. iNa. Et nobis idem Alcimedon duo pocala secit, . Et molli circum est ansas ample us L acantho : Orpheaque in medio posuit, silvasque sequentes. Nec dum illis labra admovi. sed condita servo . .

arentes .

f A fortuitate,

M aetate .

frondens .

17쪽

intentio.

mrem vocat.

no. Nunquam hodie essugies. Veniam quocumq; vocarIs a Audiat hae tantum vel qui venit , ecce, Palaemon. IOEssiciam, posthac ne quemquam voce lacessas . Nai Quin age , si quid habes, in me mora non erit alia , Nec quemquam sudo . tantum vicine Palaemonseusibus haec imis s res est non parva a reponas. Insita as eantum ex Dei, in quo eran , amaenitam .er describitur. Pa. Dicite di quandoquidem in molli eonsedimns herba: s sEt nunc c omnis ager, nunc omnis parturit arbos: Nunc frondetit silvς, nune formosissimus annus: Incipe, Damoeta: Da deinde sequere Menalca. Alternis dicetis: amant alterna camoenae. Gloriantur pasores s Damatas Iovisse earam esse; - Maleas Fh bo.

va. Ab Iove principium mus, , Jovis Olania plenaico

Ille colle terras, illi mea carmina curae . Ase. Et me e Phoebus amat: Phoebo sua semper apud me Munera sent. lauri, & suave rubens hyacinthus . ' eommensat Damoetat Iasciviam Gaiateis erga se, Menatitas verum, bilem amorem Amynt .va. Malo me Galatea petit, lasciva puella, Et fugit ad salices , 8c se cupit ante videri. ine. At a mihi sese offert ultio, meus ignis, Amyntast Notior ut jam sit canibus non Delia nostris . Ait Damaetas , missaνum se munera fuin Veneri , in xaleas jam misitio, in missura deinde suo cupidini va. Parta meae e veneri sunt munerat namque notavi Ipse locum, aeriae quo congessere palumbes . AEG. Quod potui, puero sivestri ex arbore lecta, 7o Aurea mala decem misi , cras altera mittam. Dent exaltabanaas Da stas, qauo sibi Gaiatea diaer DGot Menalcas acrebus- aversum a se Amatam . Da. o quoties, &quae nobis Galatea loenta est Partem aliquam venti divum reseratis ad aures. ine. Quid f prodest, quod me ipse animo non spernis Amynta, si, dum tu sectaris apros, ego teria sermo i γν eat Damae as PDIIida, qsa se obisset: es volvtaee

18쪽

FALAMO R, ΗcLO A' III. HEID. Pyllida a mitte mihi; meus in natalis, Iola et . a Teutis. Cum faciam vitula pro frugibus, ipse venito. ' - .me. Phyllida amo ante alias: nam me discedere flevit, Duialeatistit, longum sermose vale, b Vale, inquit, Iola . F., astora .rras sus Damoeta/ wregie comparas, egregie MenaIcas A R G. dirim Dum . et A. Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, go . . Arboribus venti, nobis Λmaryllidis irae . se. Dulce satis humor, depulsis arbutus haedis, . Lenta salix foem pecori, mihi solus Amyntas.

Davia tar mollionem eommendae M in suin iamrem, inenaleas fasorem carminum o aterque assignat pr miom. va. PoIIio amat nos im, ouamvis se rustica, mutam: Pierides vitulam te ori pascire vestro . 8 EPollio ς dc ipse incit nova carmin Pascite taurum . Iam cornu Poeans N possibus . spargat arenam. op at Damoetas multam flieitatem iij, qai FoIlion an 'amoerint: Menalcas snsana quinque, es astraria iis, qui Taυram non ederint.

Da. dui te Poluto amat, veniat, te quoque gauget. Mella suant illi, ferat Zc rubus asper amomum .ine. Quid Bavium non odit, ame a carmina Maevi, yo 'Marccm Ea Atque idem iungat vulpes, Ec muIgeat hircos. ωium, qui OHistin cappadocia . nee Damissas pueras, fugian a floribus pina ora , Α R G. ubi Larent serpentes : Menalcas oves , at a ripιι βουπiorum, ubi es periculam. et A. Qui legitis flores, & humi nasceiuia fraga, Frigidus, o pueri fugite hine, latet anguis in herba..ine. Parcite oves nimium procedere r non bene ripae Creditur: ipse aries etiam nunc vellera siccat. 9 Iteνam Damaetas morum, ut capellis confulat: - A R G. nalcas pueros, ut omisar.

D. Tityre pascentes a flumine reiice capellM ς ε Mostjole ad Ipse, e ubi tempus erit, omnes In fonte IaVGO . . Hic Cogite oves pueri: s lac praeepetit aestus, 'P 'Ut nuper , frustra pressabimus ubera palmis . a ritur prior do macis tauri, eri sese exirium attulit e 'Ioserior de macie agnorum, quibus oculus fasinanε. Ehςu Fam pingui macer est acti taurus in alvo aoo the . idem Disiligod by Cooste

19쪽

u i B v c ct v I c s Ru M Idem amor exitium' est pecori, pecorisque maristin His certe neque amor causa est, vix ossibus haerent hNescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. ruo quaesiones propo-nt, uerae D uat. va. Die quibus In terris s& eris mihi magnus Λpollo Tres pateat eoeli spatium non amplius ulnas. indo coἰω In η quibus in terris inscripti nomina remm ... s. ' ' Nascantur fores, re Phyllida silus habeto .

Iiam pares μι ιν . O .c- DPa. . Non nostram inter vos tantas componere IIem . Et vitula tu dignus , re hic. & quisquis mores

. Aut metuet dulces, aut experietur amaros.

Ecloga I V. Pollio.

ARGUMENTUM.

fularum gessisses , eodem anno *ium suscepit ,

quae legemat feripta a Sibrita de aurei fecisti fe-ιic3tate , ad quam rem faeit , quod se vidisse in Romano Codιce Plarius Picit, nimirum pro Iem. male huius Eclogae feriptum esse , seculi novi interpretatio , O in Longobard co , de interprentatione seculi novi . Sed omnia hujus Eeletae

20쪽

tam heura, sed arat ramen, res negari nequeant, Seuntur de Salonino , vel eo Ner .

que adeo decus hoc aevi, te consule ini bit Pollio.

Sicelides a Musae, paulo majora canamus. Non omnes arbusta iuvant, humilesque. myricae . Si caninius silvas, silvae sint consule dignae, xyltima Cumaei venit iam carminis aetas: Magnus ab integro seclorum nascitur ordo. Jam redit & virgo, redeunt Saturnia regnariam nova progenies coelo demittitur alto. u e modo nascenti puero, a quo ferrea primum Desinet, ac toto surget gens aurea mundo, Casta fave Lucina: tuus iam regnat Apouo. Io Praecedane quindam iIIo adhuc Iatente in utero rumpVis Auro AEd D ra: a ferar sermo de patre ποιlione. ARO.

Pollio , Et incipient magni procedere menses. Te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri, Inita perpetua Blvent sermidine terras . , alle deum vitam accipiet. divisque videbit Permistos heroas, Ec ipse videbimr illis ;Pacaminque reget patriis virtutibus orbem. a rn Oeam illae propositione.

SEARCH

MENU NAVIGATION