Pub. Virgilii Maronis Opera. : Quibus Accessere Exercitationes Rhetoricae in praecipuas ejus Conciones

발행: 1721년

분량: 471페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

e in .parentam. d oec alio .e Anaphora, s Propositio per

exaggerat .

Ipse Iacte domum reserent distenta capellae

Ubera: nec magnos metuent armenta leones.

Ipsa tibi blandos fundentis cunabula flores: . Occidet b re serpens, & fallax herba veneni 'occiὸet: Assyrium vulgo nascetur amomum. asAdolscretia cum intremento e u εm vitin asreor. At simul heroum laudes, re facta o parentis Iam legere, di, quae sit, poteris cunoscere virtus Molli paulatim flavescet campus arista, Incultisque rubens pendebit sentibus uva. Et durae quercus sudabunt roscida mella. 3a Pauca tamen fhberunt priscae vestigia fraudis, Quae tentare e Thetin ratibus, quae cingere muris oppida , quae iubeant telluri infindere inlcos. Alter erit tum fTiphys, dc alteta quae vehat Argo. Delectos heroas: erunt etiam g altera bella: Atque iterum ad Trojam nugnus mittetur Achilles . Terfecta, c γε virilis aetas perfectissma vita aurea . Hine ubi iam h firmata virum te secorit aetas, Cedet re ipse inari vector, nec nautica pinus , Mutabit merces: i omnis seret onmia tellus. Non rastros patietur humus, non vinea fueeme URobustus quod iam tauri juga solvet aratori Nec varios discet mentiri lana colores rIple sed in pratis aries iam suave rubenti Murice , iam crocco mutabit vellera luto : Sponte sua sandyx pascentes vestiet agnos. Talia seela suis dixerunt K currite susticoncordes ι stabilitato a numinς Parcae. Iuvitat virum ad honores gerendos , quo omnia in po Berzm mesiara An θεοῦ optat rea ejur canere, virAE, pa-witu suppetente: opponit se canentem res saιο nini Lino . Orpheo , Pan. .

Aggredere o magnos caderit iam tempus t honores. Cara m deum ibboles, magnum Iovis incrementum . 'Aspice convexo nutantcm pondere mundum, sciΤerrasque , n tractusque maris , coelum': profundum Aspice, vemuro laetentur ut omnia iacio . Ο ο mihi tam p longae maneat pars ultima Vitα , Spiritus ,..8c quantum sat erit tua dicere iacta . Noli me carminibus vincet nec ρ Thracius Orpheus, Nec Linus: huic mater quamvis, atq; huic pater adsit, Orphei Calliopea . Lino formosus Apollo, Pant etiam Arcadia mecum si iudice certet,

22쪽

Incipe, parve puer , risu cognoscere matrem . εο Matri longa decem tulerunt fastidia menses. Incipe, parve puer : . cui non risere parentes. a Loeas notas Nee deus hunc mensa, dea nςc dιμ ta cubui est . Vaditorum eoam; tennianuas 4

Ecloga V. Daphnis

ARGUMENTUM

S perisν E.ctoga uniuν natatem celebra,rit, alterius obitum deflet . PMcedunt quaepiam inter pastores ante eantilenam et hae ab unoquo- que absisitur versibus qμ inque supra viginti oιaudant se invἰcem, Oran icem dant munexa. Nosterior oratio 'Dr. ρpponitur , hae tota luctuum , O funeris ε illa loriarum Apon eosis plena. Sed est magna di cultas inter diteor es, quis hic lateat Iub nomine pastoris Daphnidis ς ηι qui vere Daphnim intelliganν , pastoreisSιculum , quem mater compressa a Mercurio , enixa abjecit , ae pastores mox snter tauros

3nvenere, unde , usi nomen . Hunc Pan scam docuiς , amaviς eum, Ilampis,' astrim' xIique gravi iuramento , ne cum alia jungeresur. Sed dum boves persequι3- , . ad Regiam pςr nix , ubi appetitus ob pulchritudinem cum Regis filia consuetudinem habuis. Resseu 2 m ba , orbaxit oculis o ille patrem Mercurium ιn auxi. tum vocavit , qui stilum in coelum rapui3, 1 remque in eo loco elicuit, qui Daphnis Tocatur , ubi quotannis Derscant Fιcusi. Sic ferme Servius Per. Dan. Addit Diodorus tib. 4. hunc priamum invenisse in Sicilia earmen bucolicum P piorem hunc ua celebrat Sil us lib. I . Daphnin amarant

Sicelides Musae , dexter donavit avena Phaebus Castalia, & jussit proiectus in herba

Si quando caneret, laetos per Prata, Per arva

Ad Daphnin properare Meses , ri ossi

23쪽

sis. Altera ait, latere sub hoc nomine 'ulptilis . caesarem, pro quo facit , nonnulla ι'ujus Telosis posse illi commode attribμi . Tertia. Noeat ad reum hune Salomnum Miam Pollionis , nam

Τristia fata tui dum fles in Daphnide Flacci,

Doctri Marci - fratrem Diis 'inisortalibus

aequas:

Exiνιma denique Quintilium Varum accipis', eae min Germania cum τribua legionibus. Mappofecto nihil incitetat, με bre potius pνα illo eredam , ideo sibi senrenrias omnes retuli. Lege etiam Lursinum ιib. I. Parer . cap. 24. qui ex ' Tollisee ptitar dseri Borimum , Mam , Optaxegis Alsum , jμΥe em in venariope medis temis ore exstinctum,

Hic corylis missas inter consedimus ulmos pino. Tu maior i tibi me est aequum parere , Menalca isive sub incertas zephyris motantibus umbras, 1 Sive antro potius succedimus. aspice ut antrum silvestris raru sparsit labrusca racemis. Λ a α τη ce ne quaepiam ante cantum, in qwnas major δυ- ' eraIeas matretam canendam proponit s j nior inop i , eaotesa , pro arbi tratu eιigit, quam vult ipse : est memo. sparsa -οιesentis arrogantia in omnibus , quin ipse dicit:

24쪽

ν AF π NI s ECLOIA V. - 27 M/. Montibila in nostri, solus tibi certet Amyntas. Mo. Quid, a si idem certet Phaebum superare canendo in . Incipe,Mopse, prior, si quos b aut Phyllidis ignes, io Aut Alconis habes laudes , aut iurgia Codri.

Inciper pascentes servabit Tityrus hirdos .ino. Iuuno haec , in viridi nuper quae cortice sagi. Carmina descriyli, dc modulans alternA DOzλvi, Experiar ι tu deinde iubeto certet Amyntas. Is se. Lenta e salix quantum pallenti cedit olivae, Puniceis humilis qaantum saliunca rosetis , νJudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas . Sed tu desine plura puer : successimus antro. iIn hac oratione MOU, primo Daphnin denent Nomphis

γ' parens; besiae mites, atque immites . Ueιuae narrantur u pr clara rasa erga aera . ornamenta erga suos . Tertio erietur calamitas , quin secuta ebus obuom . Mario fune

e comparatiabaeotica .

3Oino. Extin tum d Nymphae crudeli funere e Daphnin Flebant: vos coryli testes , Ec flumina Nymphis, Cum complexa sui corpus miserabile nati Atque deos, atque astra vocat crudeΙα mater.

Non ulli pastos f illis egere diebus

Frigida Daphni boves ad flumina nulla neq; amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam . Dλphni g tuum Poenos etiam ingemuisse leones Interitum, montesque seri, silvaeque loquuntur. Daphnis re Armenias h curru subjungere tigres instituit: Daphnis thyasos inducere Baccho , folijs lentas intexere mollibus hastλs, Viris i ut arboribus decori est, ut vitibus uVae: Ur gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis , Tu decus omne tuis: postquam te fatλ tulerunt tIpsa Pales agros, atque ipse reliquit APQUo . Grandia tape quibus mandavimus hordea idicis, Insolix lolium, & steriles dominantui Ruenc . Pro molli viola , pro purpureo narcissis , Carduus, ic spinis surgit paliurus achiis. Spargite humum foliis, inducite i sontibus umbras . Pastores: mandat fieti si bi talia Daphnis. Et tumulum iacite , 8c tumulo stiperaddite carmen e Daphnis ego is in silvis, hinc usque ad sidera n notus . Formosi pecoris castos, o formosior ipso .d vroo ptis .e rivo posit .s Ab ου ηρα Heu consequontibus. g Anaphora.

I udat Menalcas Mopse ea να ina adda uis comtarationiabar. p rem facit magi ro sua qualiae unque promittit dicrarum'. hoc extremam gratum sibi fore ait Horsus , cu .r reira tro duplex .

n Ηπεν bole . o comparatio rasita .

25쪽

Dulcis aquce saliente sitim restinguere rivo . Nec calamis solum aequiparas, sed voce magistriam Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo . Nos tamen haec quocunque modo tibi nostra vicissim sos . Dicemus, Daphninque a tuin tollemus , ad astra

Et με σν Diphnin ad astra feremus: amavit nos quoque D RPhni b c φη v qtii equam nobis tali sit munere maju ' Et puer ipse lait cantari dignus: dc ista

Iampridem Stimicon laudavit carmina nobis . 33A ra canitur Daphnis, ut Dem : ejus 'Vomen omnia' eiuntur voluptate, re lute , setitia . Deinde erantur illi, quin deorum funi, arm , Iac , vinum , oleam 1 illique attribuuntur ocra compitalitia , ut Deo Lari . Tertio , perpetua hise foro promittuntuν . vario datur illi nomen non in p-

e Neperitis evin

s Rhiphonema ,

precatio .

cus ae

hosiam intelliis

ine. candidus insuetum miratur e limen Olympi rsub pedibusque videt nubes, re sidera Daphnis . Ergo d alacris silvas , & caetera rura voluptas , Panaque , pastoresque tenet, Dryadasque puellas, Nec lupus insidias pecori, nec retia cervis . 6 Ulla dolum meditantur amat honus otia Daphnis. Ipsi e laetitia voces ad sidera jactant Intonsi monime ipsit iam carmina rupes, Ipsa sonant arbusta, deus, deus ille, Menalca. Sis bonus f o selixque tuis: en quatuor aras ἀν cs Ecce duas g tibi, Daphni , duoque altaria Phoebo . Pocula hina novo spumantia lacte quotannis, Craterasque duos statuam tibi pinguis olivit Et multo in primis hilarans convivia baccho , Ante secum si frigus erit; si messis, in umbra , 7o Vina novum fundam calathis Ariusa nectar. Cantabunt mihi Damoetas, re Lyctius AEgon: Saltantes satyros imitabitur Alphesiboeus . Haec tibi semper erunt, & cum h solemnia vota Reddemus nymphis , & cum lustrabimus agros . 7 sDum i iuga montis aper, fluvios dum piscis amabiti Dumque thymo pascentur apes, dum rore cicadae , Semper honos nomenque tuum laudesque m1nebunt. Ut Baccho Cererique , tibi sc vota quotannis Agricolae facient: damnabis tu quoque votis. soricem reddis Metos Menalain, nam ejus quoqse Iaudis carmina, adductis etiam comparationibus : deluaeAbi mulso dant, O commendant dona isino. Quae tibi, quae tali reddam pro earmine dona Nam neque me tantum venientis sibilus austri , Nec percuc iuvant fluctu tam littora, nec MAEDi0jtiros by Cooste

26쪽

Saxosas inter decurrant flumina valles. Me. Hac te nos fragili donabimus ante cicuta . 8sHaec nos, Formosum Corydon ardebat Alexin rmc eadem docuit , Cujum pecus p an Meliboei ino. At tu sume pedum i quod, me eum saepe Iogaret, Non tulit Antigenes, Ac erat tum dignus amari Formosum paribus nodis, atque aere, Menalca. N

Ecloga VI. Silenus ἰARGUMENTUM.AZii hane Toluam Metamorphosin nomianant, alii Theologiam , alii Varum ,

mustus Silenum . Nam in ea multarum reνum metamorphoses numerantur , o quaedam gensium Theologia , quantum illarum eaptus'. scripta que est in gratiam Vari , re eantata a Sileno . Utcunque sit , certe Virgilius operam dedit sub Silone magisero Sectae Epicureorum eondisipulo, intilio Haro. Ideo hic de rerum origine ean sur iuxta Sectam Epicureorum , O Silonem repraesentat Silenus. Post eantatam originem primam nascentis Orbis, eiusdemque renovationem , oransit ad fabulas. Dicitur Eelua haee fuisse a Metilio ingenti favore recitata cum eam pomea Catheris eantasset in theatro , audissetque ,

O supuisset Cicero , quomisse , cuius eser, c

cum . cuctorem tandem vidistea, novisset, adii

fors dixime ad suam o Metilii laudem Magnae spes altera Romae: quod hemi hium pinea Uales fuis versibus inferendo , nobilita i3 . Hoc , an verum , aliorum esto iudicium.

ΛRGUMENTUM. r. hoe pro Emio dicis Foeta, opνimum omnium donusa Latino poemate Bucolica Theocriti , deinde e My. e heroica canere , sed a Threbo admonitum abstiti e . Tertio , ex jubf- ιος Thaebi exeusar se, ruod Vari res non attingat .vorto promittit, f. in hii roicis Uari laudes tiae rat

27쪽

c Moserophe.d Ee tenuatio .e Aunplificatio .

Narratio.

dor a

ΡRima a Syracusio dignata est Iudere versu

Nostra, nee erubuit silvas habitare, Thalia. Cum b canerem reges, Zc praelia, Cyntius aurem V euit , 8c admon ait: Pastorem , c Tityre , pingum Pascere oportet oves, deductum dicere carmen . sNunc ego uamque seper lihi erunt, qui dicere laudes. Vare . δύ s cupiant Be tristia condere bella γΑρ testem d tenui meditabor arundine musam . Non iniussa cano i si quis tamen haec quoque , si quis Captus amore leget, te nostrae , VMe, myricae , Io Te nemus omne canet: e nec Phoebo gratior ulla est , Quam sibi , quae Vari praescripsi pagina nomen . F. Sit ait opus, in quo Sat ri duo ligant silenam fom. κο , G εὸν ietate timurn 1 fit illis coinea Nomyha MIe, faciem Deo interpingi a colora rub o . Ibit silenus dolos,pe rit solvant, accingit se AEd canιum . .

Pergite Pierides: fChromis Sc Mnasylus in antro Silenum pueri somno videre I iacentem , Insatum hesterno venas, ut semper, Iaccho. xi Serta procul tantum capiti delapsa iacebant, Et gravis attrita pendebat cantharus ansa . Aggressi s nam Lepe senex spe carminis ambos Luserat in iniiciunt ipss ex vincula sertis . Addit se sociam , timidiique supervenit fgle , . MAEgle h Najadum pulcherrima: iamque videnti Sanguineis frontem moris, Zc tempora pingit. Iue , dolum ridens, Quo vincula nectitis inquiei Solvite me pueri: satis est potuisse videri. Carmina, quae vultis, cognoscite : carmina vobis, αν Huic alia mercedis erit: smul incipit ipse .

Lusan ν ad illum Fauni, eo ferar atii r fleErantur amborer . gaudent rupes . canit silenus primam urhis consit tionem ex atomu : enumeratisque partibus mandi tuai νι- as omnia apte di νιminat. Tum vero in numerum i paunosque, serasque videres Ludere, tum rigidas motare cacumina quercus . Nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes: Nec tantum Rhodope miratur. 6c ismarus orphea ; 3οNamque canebat, uti magnum per linaile coaea a Semina terrarumque, animaeque , mari 'ust fuissent , Et liquidi simul ignis, ut his exordia primis omnia , dc ipse tener mundi concreverit orbis rTum durare solum , & discludere Nerea ponto 31 Coeperit, dc rerum paulatim sumere sermas. Di0jtirco by oosla

28쪽

Iamque novum terrae stupeant lucescere solem i rius atque cadant summotis a nubibns imbres: a AIii ismi M. Incipiant siIvae cum primum siugere , cumque '

tiara per ignotos errent animalia montes . . Post orbem conditum canit orbem renovatum a FIrrho, A R Gsaturno, Prometheo. Adjungit atraς fabulas , primam ΠΙ- ἐὰν apti a P omphis in fonte , - mciamis ab Hercuti: alis teram Fas phaes taurum perdite amantis ; hanc mi/e exornat Pasiphaes infelicitate, dementia, turpitarine, erroribuι ,eayri incaria O neglectu a

Nine Iapides Pyrrhae-jactos, saturnia regna,

Caucaseasque refert volucres, furtumque Promethel. His adjungit, b Hylana, nautae quo fonte relictum Clamassent: ut littus, Hyla, Hyla, omne sonaret. Et e fortunatam, si nunquam armenta fuissent, Pasiphaen nivei lolatur amore iuvenci. virgo in selic, quae te dementia cepit rProetides implerunt falsis mustribus agros . At non tam turpes pecuduni tamen ulla secuta est Concubitus. quamvis collo timuisset aratrum , soni saepe in levi quasisset eornua fronte. Ah a virgo infelix, tu nune in montibus erras: d Exe Iam is . Ille, e latus niveum molli fultus hyacintho, e M polypos . Ilice sub lygra pallentes ruminat herbas, FAut aliqua in magno sequi rur grege, se laudite nymphR f Aversis , Dictaeae, nymphae nemorum jam claudite saltus Si qua forte serant oculis sese obvia nostris Errabunda bovis vestigia i forsitan illima Aut herba captum viridi, aut armenta secutum Perducant aliquae stabula ad Gortynia vaccae. εο

Iudos in hono rem Herculis .c Amplificatio

ab examplo . τρν iam Atalant' dee' in aeri r auestis. gartam sororum Phaetontis, quae matatis in arbores. ae,n tam narrationem,

qua- Uo ςonfingit, de GaIIo , qui uueFus es ad cxtum ossarum, O DErus Foeta, ut olim Meso us . Tum t canit Hesperidum miratam mala puellam :Tum Pliaetontiadas musco circumdat amarae Corticis, atque solo proceras erieit alnos. Tum cot errantem Permessi ad fluatina h Gallum Aonasi in montes ut duxerit una sororum , c Utque viro Phoebi chorus assurrexerit omnis: Ut Linus hac illi, divino carmine pastor, Floribus, atque apio crines omarus amaro, Dixerit. Hos tibi dant calamos en accipe mois , Ascraeo quos ante seni, quibus ille solebat 7o Cantando rigidas deducere montibin ornos. His tibi Grynaei memoris dicatur origo :

Poetino

29쪽

tante a

Quid loquar aut SQ Ilam Nisi, quam funa secuta ess.. - Candida succinctam latrantibus inguina monstris' τ prvos Dulichias vexasse rates . a dc gurgite in alto PsΑh timidos nautas canibus lacerrae marinis . Aut ut mutatos Τerei narraverit artus Quas illi Philomela dapes, quae dona pararit pauo cursu deserta petiverit re quibus ante go Infelix sua tecta fiapervolitaverit alis omnia, quae, Ph o quondam meditante , beatus Audiit Eurotas . iussitque ediscere lauros, Ille canit: pulsae reserunt ad sidera valles: Cogere donec oves stabulis . numerumque referre a IIussit, & invito processit vesper Olympo .

Ecloga VII. Meliboeus

Ontendiine In hae Teleta Corydon , ct Tis sis amoebaeo carmine , ubi quisque ingenii D; opes , o gloriam Uentat. Initium Eeletae δε-

sivum es . Ex eo apparet Corydonem , ct Thyrsin contulisse in diem eertum litem suam eoram Daphnide , eui tamen liti ex oecasione fortuita Melibaruae non tam interfuit, quam praefuit: nam in sine sententiam pronuntiat pro Coν done contra Thyrsin, eumprius tamen pares dimfuissene in pangendis earmini s. Volunt Interpretes per Corydonem intelligi metἰltam; per Thyrsi, poe-ras alios , qui eum illo earminis gloria contende- hant . Sed ego Thyrsin libentius retulerim ad Theocritum , Graeos alios , quos Metilius longe superavit , id quod hoe Bueolieo testatum esse

volunt. Nam quid rex Foetarum cura rex Ba tum,

Maevium poetas fordidissimos quid dignaretua cum illis contendere ρ Hoc per plenum erat; ct , Mi luce elarius , ita hee tite, nee iudicis opus.

30쪽

in cauendo .cOT 'DON , UTI IS , ME BOEvs . Forte a sub arguta consederat ilice Daphnis, Compulerantque greges Corydon & Thyrsis in unum, Thyrsis oves, b CorydAn distentas Iacte capellas ;Ambo florentes aetatibus , Arcades ambo , Et cantare pares, dc respondere parati. Fa Exordium, q

mini . b viseruatio . Jacitcr omen adsequentem disputationem. Errantem e viam Meliboeum Daphnis videt , vocat, invitat etiam blandimento lati r ille, etsi invitus , cedit, comparant se ascertamin pasores , Huc mihi, e dum teneras defendo a frigore myrtos, Vir gregis ipse caper deerraverat et atque ego Daphnin Aspicio : ille ubi me contra videt, ocius, inquit, Huc ades o Moeliboee r caper tibi salum . & hcedi: Ee, si qnid cessare potes , requiesce sub umbra . Io Huc d ipsi potum venient per prata iuVenci. Hic virides tenera praetexit arundine ripas Mincius, eque sacra resonant examina quercu .Qvid e faceren Req; ego Alcippem, Dec Phyllida habeba, Depulsos a lacte domi quae clauderet agnos: ' II Et certamen erat, fCorydon cum Thyrside , magnum. Posthabui tamen illornni mea seria ludo . Alternis igitur contendere versibus ambo Coepere : alternos musae meminisse volebant.

Hos g Corydon , illos reserebat in ordine Thyrsis'. aoe AmpIifieatio

isIt coodon aut in fas coaeri sectari poetae marni , o ut A R G. cedere arti poeseos : τhyrsis poetam aIium Codro prinponit, obiciens huις crimen invidiAE , ω fasini .co. Nymphae, a noster amor, Libethrides,aut mihi carmen, Quale meo Codro , concedi te proxima i Phoebi Versibus ille facit in aut si non possumus omnes, Hic arguta sacra pendebit fistula pinu .

Th. Pastores hedera crescentem ornate poetam a Arcades, invidia rumpamur ut ilia Codro: Aut si ultra placitum laudarit, baccare frontem Cingite, ne vati noceat mala lingua suturo .h Invocatio .

a maiori . ert coodon venatrici Dion in caput apri, cervi ccrnus; promιttit Iur eidem venatorios cothurnos. Tharsis t uter suo

SEARCH

MENU NAVIGATION