Cornelii Tolli Ad Pierii Valeriani de literatorum infelicitate librum appendix

발행: 1647년

분량: 93페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

di fortunae, tantum Italiae decus in aetate media surripuit.

Mitis Neque sejungendusa Torquais

Latinus ro , amico veteri, & carissimo, Fabius Latinus, idem poeticae facultatis cultor non obscurus. Ille enim, uti familiarissimh utebatur eruditis omnibus , sic unichadamabat Hetrusci carminis prii cipem Tatium. Et non minus Fabio delectabatur Torquatus; cujus in gratiam poema illud ele- gantissimum composuit, quod Corinnae rogus inscribitur. Erat enim tum Fabius magho in animi dolore, cruciatuque, ex improviso formosissimae mulieris, cujus amore deperibat, obitu suscepto. Neque aberat suspicio, veneno fuisse λ marito sublatam, quod, propter apertum alterius

amorem,crebrius in ore esset vulgi, quam necesse est probae. Cae- . rerum Fabius paucos post annos, facto prius rei familiaris nausea gio, Mantuae a rustico, ac nullius pretii homine , interfectus est. Tragoedia etiam ejus, laudata in

epistolis Antonio Decio, incidit eundem in scopulum , ac simili-

32쪽

ad Pierium Appendis. ἰ2ς ter magno cum illius gloriae ; dc

bonarum artium detrimento, interiit.

Quantum lubrica sors Aldo Aldis illusit, Manutiae familiae postre- ---mo, tum de auctoribus aliis, tis. P. F. tum praesertim Cicerone, praemclarh meritot Is ubi Venetiis Romam veniret s adeo exiguis erat facultatibus ut aureorum aliquot centem ad inansvehendam bibliothecam foenori adsumere, centesima quidem usura, si coactus. Quo alieno aere, justissimam ob caussam conflato , vix

unquam liberare sese potuitι Ac primum , i quam . in matrimonio habebat mutierem, tanquam Gon tra leges ductam dimisit ; Aresperans, ut hac occasione pingui ) laliquo foveretur sacerdoti ,ο αὶ .. Hoegestatri durae mederi posset. . '. ii Ea Datamen I parte illi i grati- .

ficatum . . thos tium quotidianus citas; in aedibus vati vinis praeberetur. Tandem quo que humaniores literas in Gymnasio Romano publich doceri di provinciam , Thomae Corrimorte destitutam, ac vacuam,

33쪽

26 Cornelii Tollis .

summa omnium voluntate obtinuit. Sed admirari tum , vel deplorare potius licuit, abjectam, i depressamque humaniorum artium conditionem. Nam qua hora discipulorum multitudini Eloquentiae traderet praecepta, a Corona derelictus ante Gymnasii ostiumcumuno , alterove obambulabat et nullo Penbeir, quem sine sumtu, sine Itinerum imOI stia, habere poterant Graecae,Lastinaeque facundiae , doctorem extimium , praebere aures dignante.

Quae res tristitiam paupertati s Peraddens , graviter visit virum adflictissimum, mortisque gradum acceleravit vitae jam per

Paulus Mirandum omnino, inter infe-Gvidulus lices, summaque pretas inopia, Burghe- numerari etiam Paulum Guido spin. tum Burghesium, cum se qua εuordestim artibus praeditumgi Tiaretur, quarum Ex singulis pa--nem, aliάquead vitaeuium ne Diaria, posset expromere. Prae reliquis autem ingenti is animI magnitudine tria praeclavd fuerat, complexus et Picturam enim, re

34쪽

ad Pierium Appendis. Statuariam , iis adjunxerat studiis, quae ab humanitate nomen sibi adsciscunt. Rebus vero suis melius consuluisset , si opera justis pretiis scivisset vendere, ne ambitione plenus , inania militiae

insignia, aut trimestrem Consi latum mercede grandi comparas .set. Excelsum autem in poesi animum, adeoque aeternae famae cupidum significavit , ut. Tor

quati Tam poemati aliud a se

Compositum opponere non dubitarit. Nam quemadmodum ille Hierosolymam cecinit ex hostium servitute libertati Christi nae vindicaram : ita hic eandem funditus deletam expressit, totidem pland versibus , ac similirhythmo. Sed tot virtutum , &scientiarum, dives copia in summa rerum omnium angustia exspiravit. AEtate enim confectuS, necesse habuit, latibula quotidie mutando, creditorum sese manibus subducein donec tandem miseriis victus , fame propemo

dum enecaretur.

Si Ioannis Andreae Ruetti vii, D. Anis. tutibus par data fuisset Forrun , vel . B a nequa

35쪽

28 Ornelii Tollis

nequaquam hic inter infelices sortiretur locum .Magna quippe Geometricae facultatis , atque iuniversae Mathesios scientia, qua praeditus erat , secundiores illi res, vel saltem non ita foedas, pol- , lliceri videbatur. Et mirandum, Musas, quarum cultor observantissimus, ipsum 1 nefaria, ac sceleris, audaciaeque plena, servi domestici manu non defendisse.Tan ti enim faciebat poesin, ut maXimam partem studio illi vacaret 8c versus conscriberet plurimos; inter θuos odam eam elegantem, locupletissimis amici cujusdam commentariis illustratam .Poema. tum librum, Murmur Heliconis inscriptum , edidit ; cum aulam Candalii Ducis, & Veneri eXercitus imperatoris , Praesecti nomine administraret. Verum longius illi tempus augendi, atque ingenii declarandi contigisset, si quod studium colligendis Parnassi, Pindique, iuribus collocabat , adhibuisset in familiarium

delectu, quibus ruto vitam suam Committeret. Nam in aedibus

Marii Frangipani, cui consiliis: erat

36쪽

ad Pierium Appendis. 29

erat intimus, nocte quadam ab adolestentulo servo est interfectus, atque omni a uro , argen-roque spoliatus. Sic miserun, octavo ab interitu die cdm non appareret, ac teter ex cubiculi Timulis odor permearet, effracto Senatas jussu ostio, multis confossum vulneribus invenere.. Quemadmodum olim Catullo, Polyearpinaliisque illustribus animis , mul- Pater u. tum debuit Verona: sic e junioribus summo iure plurimi fecit Polycareum Patermum. Cujus viri merita eo quidem gratiori

mente agnovit, quod is maximum naturae miraculum Plinium suae tandem patriae, verisque ciuibus - assertore calamo, vindi-Carit. Frustra laborantibus Comensibus - qui non solita per totam Italiam editis libellis Plinium sibi adserebant, verum et-jam Germaniam ς ac praesertim excusa Francolarii , una cum

Plinii libris de Naturali historia,

Pauli Cigalini, Comensis medici, . Oratione, qua veram autoris illius patriam Comum fuisse adstruunt. Caeterum Patermus,hvaloniano. B t ' suo

37쪽

go Cornelii Tota suo Veronam properans sub A roram a rusticis quibusdam tur piter caesus est. Cui si longiorem fata vitam dedissent, praeclarhfuisset meritus de universa Rep. literaria. Nunc, quamvis illi denegatum diu vivere , reliquit tamen , quo vixisse se luculento

tiames Ioanni Baptistae Marino sing Baptista lare ingenium, atque incredIDi- Marinin. lis ad faciendos versus indoles .majorem gloriam, quam felicitatem, peperit. Carmina ejus omnium florum varietate conspersa, ac sententiis dulcibus, Concinnis, acutisque referta, miris trulecebris capiunt legentium gnimos. Eorum, quae publico dediti laudatur imprimis Lyra, trIbus Continens partibus amores past rum , piscatoriimque Cantilenas, funebres amicorum . dc virorum illustrium laudationeS , cumque sacri argumenti odis, lusus pios. Sed laurum, hederam, atque alia. insignium poetarum. Praemia . Adonide siuo promeruit: in quod

Doema omnes numeri, leporeS,

38쪽

ad Pierium Appendis. 3 I. confluxisse videntur. Missis aliorum Principum aulis, in quibus magnifich summa cum ingenii

lauae versatus est, maximhliberaliter habitus fuit 1 Carolo Emanuele, Sabaudiae Duce. Sed leves plurimu principum animi, 3 quibus vel minima noxa bilem commovet , abol&que .Omne, quidquid antea gratiae fuerat repositum. Nam Marinus , cum libris editis, aliisque in rebris, OG fendisse Carolym videretur, diuturni Carceris molestia adfectus est. Qua tandem liberatus, parum abluit, quin 1 Caspare Murtula, Ducis aulico, glande fuerit trajectus,ac, nisi postea effusi

set, Crematus una cum nobili Ga

lo, nomine Aprile. Inde subduxit se in Galliam, ubi ingenii fama opes sibi, ac divitias, comparavit : dicato scilicet Adonide suo Ser. Reginae Catharinae de Me dicis: a qua, nobilissimi in operis

mercedem, centum accepit Nore-

norum millia. Veram ex Crcnso repenth Irus faetias, erepta. per fraudem pecunia, mam, in .

1 umoristarum Academiam , se

39쪽

32 Cornelii Tollito vecepit. Et cum rogaretur quan- , doque, nunquid animus euet redeundi in Sabaudiam respondebat arpulli, alludens ad combustum Aprilem: nihil sibi negotii esse ea in regione, in qua amus jucundissimo mense careret.Tandem Neapoli stranguria afflictus, post varia vitae,atque itinerum pericula, em remum.1piritum edissit. D anus Dignus etiam annotatu visae Boccalia i nfelix exitus Trajani Boccalles: nus. cui viro elegans erat a natura inis geniuum, eaque praesertim arte excellens , quae in Rebuspubl. 8c gubernandis ciuitatibus, vers tur. Novam invenisse se Philos phiae viam stloriabatur, non str Polam aut vepribus obsitam,

qualis illa, cui vulgo insisti solet:

sed suavem, amoenam, atque intrantes qualibet. voluptate assicientem. Eandem aliquanto a te aperire coeperant Nicolaus

Francus, & Caporalis , poetae faceti: sed hanc unam prae reliquis excoluit Boccalinus. Ma-- gnam praeterea finxit in Parnassi. Vertice civitatem ; ubi praeside,

ac judice, poetarum Deo Apoli line,

40쪽

ad Pimum Appendis. 33

line, tum literati omnes , tum

etiam principes , de suo inter 1bjure contenderent. Qua occasione singulorum dici a factaque, vel laudibus extollebat, vel infamia notabat. Haec scribendi ratio a famosis libellis non adecilongh disjungitur , clim omnia, quae finxisset in Parnasso dijudicata , scriptis vulgaret. Seci nimia in viros principes , qui propter imperium metui eXpetunt, Inque privatos etiam invehendi licentia, plerumque in nervum erumpit. Tandem igitur sensit

Boccalinus, sapientiam suam cum existimationis, vitaeque periculo conjunctam. Duro enim mortis genere, sacculis nempe arenaceis

occisus, Venetiis periit. Omnes autem rati acerbitates, ratinuquidquid usquam truculensiae Campa- est, pertulisse mihi videtur Thomas Campanella egregium familiae Dominicanae lumen. Stylo Calabriae oppido, oriundus, maturE se intra Dominicanorum claustra dedit, neque minus celerifer eximii , ac humanae conditionis vires exsuperantis , ingenii. -ύgna

SEARCH

MENU NAVIGATION