Bellum Peloponnesiacum

141쪽

vis copias itane adduceret quod spem concepisset, fore ut et munitiones Athoiensium X gharet, quandoquidem apud Epi potas res ita contigisset. 47. Interea vero Atheniensium duees,

eum Promer cladem, quam acceperant, tum

etiam ob atarum omnibus in rebus fortunam, in qua totus exercitus tunc erat conostitutus, consul are coeperunt. Videbant enim se is conatibus rem feliciter non gerere, et milites mansione gravari. Nam duabus de causis morbo premebantur tum quod id esset anni tempus, quo potissimum homines aegrotant; tum etiam quod locus, in quo castra habebant, palustris ac moleutas esset. Praeterea quod de caeteris hosti um rebus insu potestatem redigendis nulla spes amplius ipsis ostenderetur. Demosthenes igitur non diutius illic manendum esse censebat. sed eum spes illa, qua adduinis belli fortunam apud Epipolas tentaverat, eum fefellisset, pertransire constituit nee morari, dum mare foret adhuc idoneum ad trajiciendum, ac ipsi saltem classis accessione

142쪽

ucae magis conducere diectat, bellus cum ill gerere, qui in suo agro minicione a versus 'fam exstruerent, e in cras fi r cusanis quos expugnare nequaquam ampli-- facile esset. Diae mora in ma*me orientaneum esse, mag- pecvniae vim

in obsidisae frustra consumere. Atque D mosthenis quidem haec erat ent .R Nicias vero se l. - quidem et ipse res suas infinis ege, sed tamen i mi infirmi eri verbis deelarare --- --iebat eum de ree o decrerm a se emuntis pallam fieri, ne a uno ad hostes em naret. Nam sit eiseisiem, seni.hominus, intime iraque voluissimi, clam dis deremia Praeterea hostis ' ne te. quod

145쪽

quinetis. nam et Syracusis erant hon nulli, qui res urbemque Atheniensibus de dere volebant nuntios ad ipsum mittebant, nec discedere sinebant Quae cum ille sci

reat, requidem ipsa in utramque partem ad . huc nutabat, et ancipitem cogitationem habens haerebat verbis vero, quibus time palam utebatur, se copias abducturum ne

gabat. Se enim probe scire dicebat haec ab Atheniensibus minime prisbatum iri se sine ipsorum decreto discedere Noti enim qui rerum statum sicut et ipsi vidissent, non autem ex aliorum duees insectantium verbis intellexissent, eosdem de se ipsis judicaturos atque decreturos; sed ipsos Athehienses criminationibus alicujus, qui verbis ad persu dendum aptis usus fuerit, fidem habituros.

Quinetiam multos atque ades plerosque praesentium militum, qui tunc sciferaremtur, se in gravibus malis versari, illue versos contraria vociferaturos, duces pecunia corruptos prodidisse, atque discessisse. Quamobrem se saltem, qui nosset Atheniensium ingenia, nolle dicebat ob turpem causam et inique ab Atheniensibus potius

146쪽

morte mulctari, quam ab hostibus, si vos esset, hoc ipsum privato periculo pati Quam vis autem res fias in mas et a sim s. sciret, tamen dicebat res Syracusanomun longe deteriore convitione eta, quam suas. Illos enim Mod sua pecunia mercenarios milites alerent, simul etiam quod alios sumens facerent in alenda praesidia in castellis circum urbem sitis disposita, praeterea quod magnam etiam classem jam per annum alerent, partiri quidem rei pecuruariae inopia jam premi, partim vero in aliis etiam angustiis fore Duo enim talentorum millia jam consumsisse, praeterea multa etiam debere. Et, si vel minimum de praesenti apparatu detraherent, stipendiumque militibus dare cessarent, res eorum per ituras; quippe quod copiis auxiliaribus niterentur potius qua necessariis, quales essent suae copiae. Quamobrem dicebat oportere usi in obsidione perseverare neque pecunia superatos, qua lom ge superseres essent, abire.

49. Atque Nicias quidem hae diem,

assimabat, quia rerum Syracusanὰrum sta tum plane compertum habebat, et pecuniarum inopiam: et quosda illic esse, qui res

149쪽

vias in Atheniensium potestatem venire cu- Perant, i qui nuntios ad se mitterent, ne viscederet simul etiam illud certosciebat, se classe saltem, majorem fidentiam habitu--m, quam ante, quum ab hoste victas fuisset. Demostheries vero nullo modo proba-hat ejus consilium de diutius in urbis obsi-ctione perseverando. Quod si sine Atheniensium decreto exercitus non esset abducem

clus, at in Sirilia perstandum dicebat hoc ipsis esse faciendum, ita ut castris Memotis aut Thapsum, aut Catanam peterent, unde cum peditatu in varias hostiis agri partes sese converterent, et incursiones facerent, et res hostium diriperent, ac illis nocerent; et caemsuis navibus in alto, nec in angustiis quae pro hostibus magis facerent proelia committerent, sed in aperto mari, ubi ex sua peritia fructum perciperent, et se recipiendi et hostem invadendi liberam facultatem haberent, non ex brevi praescriptoquesie pati in Minm impressionem facientes, et ad suas flationes a portum appellentes. In summa, nullo modo sibi placere dicebat, in eodem loco diutius manere; sed quam celerrimebam, et sine ulla cunctatione castris

150쪽

motis illinc abire Eury nedon aut- ipsius oratio comprobabat. Sedcontradicente Nicia, segnities quaedam et cunctatio inna-stebatur, sisnul etiam suspicio, ne Nicias quod aliquid amplius ---n et quam meteri, -e a naret. Hunc in modum Athenienses videm negligentiores facti sunt, et in ea dosolemanserunt. so. Interea vero Gylippus et flammisyracusas rediemini. Sicanus quidem his festo Agrigenti negotio; nam eum adhuε Gelae esset, illa seditio propter Syracusae nos orta in amicitiam est conversa Gylippus vero rediit secum aidducens cum alium magnum exercitum ex Sicilia eoructum, tum etiam illos gravis armaturae milites vere in onerariis navibus ex Peloponneso misis, αβfrica Selinuntem profectos. Cum enim in Africam delati fuissent, et duas triremes et navigationis duces a Cyrenaeis datos accepissent, et in ipsa praetervectione Mesperitis qui ab Afris obsidebantur, opem tu