Bellum Peloponnesiacum

153쪽

Ηssent Afrosque superassent, et illinc praetervecti Neapolim petiissent, Carthaginiense Emporium, unde in Siciliam brevissimus est

trajems, duorum omnino dierum et uniusnestis navigatione, et illinc in Siciliam trajecissent, Selinuntem pervenerunt. Cum autem isti illae advenissent, Syracusani quidem confestim sese praeparare coeperunt ad Athenienses utrinque, et navalibus et pedestribus copiis, rursus invadendos theniensium vero duces, cum alium etiam exercitum ipsis 'racusanis accessisse viderent, et res suas non in melius progredi, sed quotidie ex omni parte pejus se habere, praecipue vero infirma hominum valetudine premi, poenitebat quod antea motis inde castris non abiimi et cum ne Nicias quidem amplius aeque ae ante ipsis adversar

tur, sed tantum peteret, ne saltem aperte proferitio decemeretur, omnibus uis madisibus abitionem ex castris edixerunt quam occultissime potuerunt, utque expediti forent, quum suis signum daret. Cum autem res omnes jam essent paratae, cumme jam

egent discessuri, luna desecit. Erat autem

154쪽

plenilunium Atheniensium vero euin assi plerique rem eam pro ominosa habentes, duces ad subsistendum hortabantur, tum vero Nicias erat enim alioqui rebus divinis, et hujusmodi himium deditus dixit sene permissurum quidem amplius, ut de castris movendis deliberaretur, prius quam ter novem dies ibi mansissent, quos vates Praecepissent. Hac igitur de causa Athenienses mora interposita illi permanserunt. 3P. Syracusini ero, cum hoc intelle issent, animis et ipsi multo magis erecti sunt ad Atheniensium fugani impediendam, quod vel ipsi Athenienses jam agnoscerent, se dique classe neque peditatu Syracusanis amplius superiores esse. Nec enim furtivam abitionem molituros fuisse eradebant. Simul etiam quod nolient eos in aliquam aliam Siciliae partem profectos, ibi considere, et

oppugnam dissicilibres esse; sed illic primo

quoque tempore, et in loco sibi commodo, ipsos ad proelium navale committendum adigere vellent. Naves igitur instruere cooPerunt, et aliquot dies, quot satis esse ipsis

157쪽

visi sunt, se exercuerunt. Postquam vero tempus opportunum advenit, priore quidem die ad Atheniensium munitiones accesserunt, easque oppugnare coeperunt eum que quaedam non magna manus, tam gravis armaturae militum quam equitum, per quas

dam portas eruptionem in eos secisset, Θ racusani nonnullos illorum gravis armaturae milites interceperunt, et caeteros in fugam versos persequuti sunt. Myoniam autemma, qua incussio fiebat, erat angusta, Athenienses amiserunt septuaginta equites, et

nonnullos gravis armaturae milites.

sa. Atque hoc quidem die Syracusanorum exercitus illine se recepit. Postero vem die, cum sex et septuaginta navibus prindierunt, et cum peditatu simul ad Athenia fiam munitiones perrexere. Athenienses vero cum sex et octoginta navibus obviam ipsis iverunt, et cum ad manus venissent proelium M ale commiserunt. Et Eurym dontem qui dextrum Atheniensium cornu

tenebat, et adversarionim naves circumcludere volebat, ac ideo navium agmen longa serie extenuatum produxerat propius ter-

158쪽

ram Syracusani sociique eum medimn Missimiensiunda agmen primum vicissent, ipsine quoque in concavo portus atque intimo usrecessu interceperant; et cum ipsum, tum etiam naves, quae ipsum sequebaritur, pr sigarunt. Deinde vero reliquam etiam , themensium classem jam persequi, et alter ram propellere coeperunt. 33. Gylippus vero cemen ho mclassem jam superari, et extra vallum et fracastra proserri, cupiens eos prostigare, minuerram egrederentur, et incere, ut SP racusani naves facilius retraherent, quod ab amicis terra teneretur,ad portuso idinem eum quadam comarum parte accurrit, ut

Ibis auxilium ferret intres vero isti mnim Atheniensium causa ilia excutabant

eum ipsos hac inccmposite contendentes ae nimadvertisient, in eos ereptionem secrerunt, ut suis opem ferrent, et impressione in primos facta, eos in fugam conjecemndet in paludem nomine Lysimeliam deturba runt. Postea vero, cum major Syracissimis