장음표시 사용
191쪽
Ioannem Episcopum Fentiae, idest Faventiae a . Ub- Auctor Dissertatio itis eidem Concilio adiactae sic habet: Virumque esse missum ab Archiepiscopo Sergio Ravennae cujus erant f roganei testatur Codex : qui Sedium nomina pro barbara illa grate eorrumpit. At C nam pro C ena pidere es in epistola s4. Odicis Carolini :- finiam in Embolo episus 3I. Demum concludit, quod Antoninus praefatus fuit luccessor Claudii Episcopi Caesenatis 94
27 De nomine Osins , quo antiquis temporibus interdum solita fuit C sena nuncupari, abunde supra Iocuti sumus cap. 3. num. II. Ac infra quoque iterum Deo dante , dicemus cap. I 6. num. 23. Quoad reliqua , novum non reputetur, quod Elencho Antistitum Caesenatum facta sit accessio nominis Antonini mox memorati: quippe cum in dies publici 1uris fiant Concilia, Epistolae, Monumenta , & Acta Ecclesiastica pridem inedita, pluries contingit , in eis fieri menti nem Praesulum antecedenter minime cognitorum : admodumque utile est , α decorum , ut Ecclesiae recuperent postliminio suos Episcopos, quorum nomina derelituerant in latibulis antiquitatis. CA-
192쪽
De Civitate Caesenae, a tempore Caroli Magni, usque ad tres Othones Imperatores.
r Apa inpreat Carolo Magnum eontra Longoham ε ris : borumque regnum destruisur. a merbo Caroli Magni de infelici eventu regrem, qui per . feeuti sunt Ecclesiam. a Multi Caesenates pugnopertivi inprς destructivo Longobardor um. Nuram regnum Italiae fundatur . 4 Caruui Magnus confirmavit, ει auxit rinationem Π- pini ejus Atris: in qua continetur qucque Osena .s An Carolus Metnus,'Apinus junior, quandoque comtiterini Caesenae 6 Ludovicus Pius Imperator eonfirmavit donationes Caivli Magni ,-Pipini senioris . nominam C enam. et Exarchatus Ravennae quo que se protenderet, ac quis locus daresur in eo civitati Cesens ξε In diplomatibus Imperatorum, e . inter Suffraganeos Z venus , ncMisatur primo loco pol provincias, Caesens.ς Vido Imperator aliud simile diploma condidit favore E elesiae a creans, in quo Osena memoratur. r o Idem fecit L-bertus Imperator in Concilio 'pen convocato a Ioanne M. IX. II Berengarius II. Imperatis insesur Gelas icis, de .
32 Ea occupata , restauravit Muratam: ubi prius, inia apud S. Leonem , ab Othone Obsessus fuit. Is Eo in oppido captus, deportatus es in Germaniam, ubieito infrore decessit. 14 Otho I. Imperator MN eoronatus, in Comessio Ravennate confirmavis dicto: Donation I.
193쪽
M CUena posita sit in libertate ab Othone 3 nou N. concessa fuerit Archiepiscopo Ravennati. 16 Silaser ra. II. Osenam armis obsedit : Otho III. Imperator ea in expeditione decessit. i M. Episcopus Ose . Ioannes LDecessor ejus. Delmis Maneius. Leo PP. III. Qsens consitit. I 8 'manus Episcopus prfuit Ecclesip . Psea
cujusnam Pups ignoratur. ao Viis aseries libenter operam dabat. Sanctitate , ccmbraculis plurimum claruit. a I Mus eorpus pluriΘs de uno ad alium Deum traπIutumi fuit , iuxta temporum opportunitates. za Consantius: deinis Gontredas: posea Ruodo . demum
Dodo fuerunt Episcopi Ceserater. 23 sena dicta interdum Cesina . Georgius, dictus ga
que Semius, fuit eius Antises. I π ratitudo, qua Desiderius Longobardorum Rex L contra Papam processit,adiutorem suum ad thronum regium ascendendum ICivitates , & Provincias Ditionis Pontificiae partim occupando, partiin detinendo, partim diripiendo, aut aliter affligendo : nec unquam stando promissis de restitutione facienda, & vexationibus comύpescendis ad , Hadrianum Papam I. vel invitum coegit ad invocandum, necessariae desensionis titulo , Carolumis Magnum Francorum Regem, ut suis viribus, & potestate Longobardum tyrannum, atque Dedifragum comprimo, ret, ac Romanam Ecclesiam a tam enormi redimeret oin pressione fa J. Venit Carolus valido bellatorum exercita constipatus, collatisque signis cum exercitu Longobardorum ad oppidum Mortariae in Insubria,hunc terribili clade diilipavit, ac Desiderium eorum Regem intra Ticinum urbem obsedit, captivumque fecit ), ac missum in Franciam cum uxore i atque liberis, illum intra Leodium de
194쪽
portavit f s J . dominandi eupidus, regnum augere moliens, ami t: nobilior apud posteros Longobarduo regno perdito , qurin Alboinus inchoato sinJ.1 Quo successu finis impositus fuit Regno Longobar- dico , anno Christi 774.: ab ejus initio, sub Alboino primo Rege, et os. ) . Sicque docuit experientia , quam Vera citer, & sapienter quandoque idem Carolus affirmavit: visus multa Reina, ges eorum , propterest cecia disse , quia Melesias expoliaverunt, resque earum vasaP runt, abstiterunt, alienaverunt, vel diripuerunt, Epis pisque, G Sacerdotibus , atque , quod magis es, ecclesiis eorum abstulerunt, pugnantibus dederunt. Gapropter nee fortes in bello, nee in fide subius fuerunt, nee pictores extiterunt: Sed terga multi vulnerati , G plures interfecti verterunt: G quod pejus es , regna eslesio perdiderunt, atque propriis hsreditatibus earuerunt 8 .s In ea Τicinensi obsidione multi Caesenates, mixti bellatoribus Gallis, pugnave iunt pro justitia contra Desideritim praefatum : sequentes etelum pariter, & exemplum aliarum Romandi olae civitatum, ex quibus sortes milites a
currerunt ad idem bellum ς . ipsoque Rege, ac Regno Longobardico prorsus everso ; super ejus ruinis novum excitatum est Regnum, quod Italiae dictum est: continens eam Italis partem, quam Longobardi tenuerant cro). Huicque regno praefuerunt, a Carolo Magno usque ad Othonem III ordine successivo , hi Principes, partim Regio, dc partim Imperiali quoque titulo decorati . Nimirum Carolus I.Magnus, Pipinus iunior, Bernardus, Ludovicus I. Pius, Lotharius I. Ludovicus II. Carolus II. Calvus, Ludovicus III. Balbus, Carolus III. Crassus , Berengarius I. Vido , Lambertus, Ludovicus IV. Rodulphus, Hugo, Lotharius II. Berengarius II. Adalbertus , Otho I. Magnus, Otho II.&Otho III. IIJ.4 Carolus Magnus autem in potestatem Ecclesiae Romanae posuit, sive redintegravit, Civitatem Caesenae . Nam regio Diplomate confirmavit, emologavit, ratam habuit,
195쪽
lmo & auxit concessionem , restitutionem, donationem , assignationem , seu quocumque alio titulo denominari velit, simile Diploma, decreti, pacti, constitutionis, & privilegii, conditi favore Sedis Apostolicae a Pipino seniore illius patre C J : Perpetuoque retinendas , & proprietate ineluctabili possidendas , idem Carolus Romano Pontifici comprobavit plures Italiae provincias ) : Corsica, Saa dinia, Sicilis, meatu Spoletano, Tresoque adjectis ci 4 .
Ex quibus Italicis provinciis una fuit Exarchatus Ravennatensis , cum universis civitatibus in eo contentis, atque compleciens proculdubio urbem quoque nostram Caesenae is . Cujus quidem Carolini diplomatis certa memoria est apud Historicos Is) & antiquos Chronistas i .s Reminiscimur hic, quod Maurus Uerdonius eruditus , & solers antiquarius, ac rerum Caesenatum diligentis. simus indagator, atque Archipresbyter S. Victoris in Valle , asserebat, Carolum Magnum quandoque per aliquot menses constitisse apud Caesenam aestivo tempore. Quod equidem nos hucusque nullibi legimus. Ueruntamen id nedum censemus veritati congruere ; sed etiam cum C, roto tunc adfuisse Pipinum juniorem ejus filium, quem secum consorte ni fecerat Italici regni, sed ei praemortuus est 18 : & utrumque simul Civitatem nostram sua permanentia temporanea decorasse . Bim siquidem hi Principes , dum simul in Italia consisterent, plerumque Versabantu r,& morabantur Ravennae s I9 3 . Admodum igitur verisimile est, quod & quandoque ob intercurrentia reipublicet negotia, Caesenam accederent: & aestivo praesertim tempore,ad evitanda incommoda densioris aeris Ravennatis,cLvitatem nostram , dc adiacentes ei colles amaenisii inos inhabitandos advenirent , purioris aurae captandae gratia: quemadmodum & Honorium Imperatorem novimus facere consuevissc ΣΟ .s Defuncti Caroli successor in Regnis Italiae, ac Franciae, nec non in Imp erio fuit Lodovicus I. ejus filius,cogno
mento Piua et i novo diplomate, pacto, ct consti.
196쪽
tutione , confirmavit, & comprobavit restitutiones, tia. ditiones , atque concessiones fa stas a patre suo Carolo , atque ab avo Pipino seniore , favore Sedis Apostolicae 11 . Idemque Diploma nedum ipse sua subscriptione munivit , sed etiam filiorum suorum , ac decem Episcoporum , octo Abbatum, quindecim Comitum, ali ruinque ossicialium , secit manu, charactere, ac substri tionibus roborari 23 . Plura de hac te alibi diximus Σή). Eo autem in Diplomate Imperator expresse memoravit Caesenam, inquiens, se confirmare Paschali Papae Ι. post alia, Exarchatum I avennatensem Ge. quem pis recordationis D.
Epinus Rex , ae bons memoris enitor noster, P. Petro, pri decessoribus vestris, jam dudὐm per donationis paginam restituerunt: hoc est civitatem Moennam , G AEmiliam, Sobium, Cesenam, Forum Ampilii, Forum Livii, Faventiam , molam , Bononiam , Ferrariam , Omaclum , Adriam ,-Gabellum as) .7 Nota vero locum datum Carsenae in praefato Diplomate: nempe primum inter Civitates Exarchatus post Metropolim ejus Ravennam . Hac etenim nominata, ponit
miliam, qua non Civitatem significat,sed Provinciam ita vocatam: & in eo distinctam ab Exarchatu,quod hic extendebatur ad alias quoque Civitates, & loca extra 2Emiliain constituta et s) . Subdit inde Sobimis, quo pariter significat Provinciolam hujusmet nominis, complexivam DiaecesisSarsinatensis, cujus Episcopus dicitur Comes Bobii : Eumque rexionis trastum, unis cum civitate Sars nae nune pul-go Nobit voeant, tamquam Bois seu Bojorum agrum, inquit Paulus Merula Σ ) . Et idem Episcopus quandoque antiquitus vocatus reperitur Discopus Nobiensis 28 : antequam erigeretur Episcopatus Bobii in Lombardia. 8 Statim ergo post memoratas Metropolim Ravennae, ac Provincias aemiliae, atque Bobii; Diploma Imperiale praefatum Civitates relaturum , primum locum dat Civitati Caesenae . Quod di fecisse deinde consimilia Diplomata
Vidonis, Lamberti, Othonis, Henrici, Rodulphi , alio
197쪽
rumque Imperatorum , citrὲ dubium est: & Iegentibus nonnulla illorum inferius reserenda ; innotescet 1ς . Sed & in jam dudum antiquiori Diplomate Valentiniani III. Imperatoris, hic superius memorato 3 ob : quo designati fuerunt 34. Episcopi AEmiliae, suffraganea subordinatione subjosti Metropolitae Ravennati; post Sarsinatem Episcopum , Provinciolae Bobii praesidentem ; primus locus datur Episcopo Caesenati. Nam pagina illa Imperialis exprimit has civitates: Sarsiens, sesens, Forum populi, Fo .
rtim Lipii; Faventis, Forum Cornelii , Bononis, Muting, Aegii, Rumis, Bacentis, Brixelii, incohabentis idest Ferrariae Hadrip at . Qui praecedentiae honor datus
nostrae civitati a tot Imperatoribus, non eidem Parvam aD seri notam decoris juxta vetera illa tempora . Extincta deinde linea Caroli Magni, per obitu Caroli III. cognomine Crassi, anno 888. factus est locus executioni decreti praeventive conditi ab I adriano PP. III.
Ut moriente Rege Crassulae filiis, Regnum Italicis Princi
pibus , anis cum titulo Imperii traderetur 3a . Tunc It licum Regnum suscepit Berengarius I. Dux Forojuliensis 33 . nutanter: praevaluit enim et Uido, sive Guido Dux Spoletanus: qui nedum Regnum ipsum , sed etiam Imperialem titulum assecutus est a Formoso Papa Imperiali diademate coronatus anno 8 2 34 . itatiquum Italis Imperium Italici post tam mulias , aetam diras gentium externarum impressones, recuperarunt 3s . Is ergo Vido novum Diploma procudit faVore Roman Ecclesiae, confirmativum, ratilabitivum, di comprobativum eorum, quae Pipinus senior, Carolus Magirus, ceLodovicus Pius decreverant , statuerant , α pacti fuerant 36 . I o Decedenti Uidoni, subrogatus fuit Lambertus ei filius,a Ioanne PP. IX. Augustali corona insignitus: cum de iam vivente patre in consortium Regni ab eo assumptus fuisset a b . Hic Princeps interfuit Concilio 74. EpitcOporum, ab eodem Ioanne Papa convocato: anno 9O4.
198쪽
ubi varia decreta, & sanctiones editae sunt, ad disciplinani Ecclesiasticam pertinentes 38 . Et ibi etiam Lamberius Imperator donationes Melesse ab inibus predecessoribussuis factas, ει ὰ VMone patre Imperatore instauratas, eonfirmavit 3ς . Iste quoque igitur Imperator de perpetua pertinentia civitatis Carsenae ad Sedem Apostolicam , calculum suae approbationis , confirmationis , concessionis , pacti, rati habitio iis adiecit. II Lamberto morte sublato, Berengariui I. superius nominatus, Regnum demum, & Imperium, ac utriusque administrationem adeptus est o ). Post quem deinde Berengarius II. ejusdem ex filia nepos , Regnum Italicum invasit i . Quod cum teneret, avaritia simuI,& ambitione dilatandae ditionis, effraenate incitatus, anno 933. Gercitum Sc.Revennam,atque in Garebatum adduxit. N
pitum Pontificem, Oiscopori Abbates, C itesque Italiae in
ordinem cogere, vexare, atque omni demum injuriaram gen re incessere insitis: ita ut neque fortunis, neque dignitati uialius parceret, veram apud omnes insignia avaritiae, atque superbis exempla relinqueret 42 ). Inter caeteras autem immanitates, devastavit Caesenam, gravique incendio ex parte illam consumpsit Causa hu)usmodi sceIeris fuit, quod nostra
civitas munitioni sus , atque propugnaculis, G situ fident, serius, θε diutius resilit ejus conatibus, & hominem suapte natura ferum vehementer irritavit 43 . Principis hujus, iniquitate sua memorabilis apud Caesenates, ista est
199쪽
ix Istius desolationis , Sc incendii mentionem lacri S. Petrus Damiani, scribens in vita S. Mauri Caesenatis , non posse a se quaedam distincte notari,quia eum Civitas an-ιὸ hse tempora flammis fuisset adusa , monimenta quoque per hibent ut fulse consumpta 44 .Berengarius II., inquam, vastavit, S adussit Caesenam . Sed nihilominus occupatam oportet restaurasse, in ea parte saltem , quae ad Mu- pertinet, fortalicii officio defungentem . Nam cum decennio post Otho magnus ab Italis accersitus venisset, ut eos armis a tam dira tyrannide liberaret s , Berengλ- rius Caesenam se recepit, & ibi per aliquod tempus Othonis obsidionem sustinuit 46 . Verum nec de propriis Viribus , nec de Civium assistentia confidens , clam elapsus , ad S. Leonis oppidum se recepit 4 : ubi Otho praefatus illum itidem obsedit, ac denique eaptum in Germaniam transmisit 48 ., inquit Luit prandus Τicinensis, consevdit,ae per eridani alisum Ravennam usque perdenit. Indeque progrediens Montem Feretranum, qued oppidum S. Leonis dicitur , in quo Berengarius, ct mula, ejus uxor erant, obsedit 49 . Ad biennium ea obsidio pmtracta est, Dit malo teste so . Qua perdurante , Otho Diploma edidit favore Lucani Episcopi , anno ς σ3. Datum in M. Feretri ad P tram S Leonis si . Ipso item obsidionis tempore Vido , Adelbertus , ct Conon Berengarii filii; huc illuc abeuntes dispersi sunt: illum vero eum flii obur, Gconjuge captum Otho devexit in Suevi , ubi non multo postu Omaritudine animae diem elausit extremum Subj gatus fuit Berengarius anno 964.: & Bambergae detentus , ibi anno 966. consumptus maerore animi, ac aerumnis de cessit Ps3J. a 4 Debellato Berengario, ipsemet Otho Romam pro fectus, a Joanne Papa XII. Imperiali diademate coronatus fuit f ses: S est hujus nominis I. ex Romano-Germanicis Imperatoribus: propter illustria facti, Magnus communiter appellatus sues J . Urbe postmodum digressus cum Pontifice Dissiligod by Cooste
200쪽
ce Ravennam se contulit: ubi Paschate celebrato ah no Concilium habitum fuit: & Imperator Antisci Ravennam, Revennatemque ditionem , aliaque eo lura, a P rengario in 'rimis adempta , resiluit, ae veterem Apini , Caroli, ae Luripiet donationem novo Diplomate eon'mapit. Hoc diploma in parte habetur apud Gratianum s J . Illiusque tenor expresse addicit Papae Exarchatum Ge. Mvennam, fit iniuiliam, Bobia , taesenam , Aruin populi, ForumlipH, Faventiam, Imolam, Bononiam Terrariam , Omaelum , Hadriam , atque Gabelum . Quod sane Diploma etiam Otho III. post annos 26. confim
libertate posuit so ; attamen libertas ab hoc Principe indulta pluribus Itali et civitatibus, pon nisi regimen Oecono micum , & municipale perspexit, ut leges, consuetudineo, furisdictionem , magistratus, sectigalia sui ferme jurii, si siue arbitrii haberent; ita tamen ut sacramentum Regibur dicerent s6 i J, ac respestive Papae subessent. Quamvis pariter asseratur, Gregorium PP. U. sive scientem , sive deceptum: sive ad tempus, sive in perpetuum: sive in proprietatem , sive in administrationem : sive per subreptionem , sive per obreptionem dedisse Caesenam Gerberto Archiepiscopo Ravennati ; attamen hic Praesul nostrae Civitatis dominium numquam valuit adipisci: resistentibus Caesenatibus tantae tum novitati , tum concessioni, usque ad incurrendam ejusmet Antistitis indignationem .is Et haec forte fuit potissima causa , sive una ex causis , propter quas Gerbertus, factus paulo post P pa, sub nomine Silvestri II. Urbe elum profectus, rempublicam ejus civitatis salutaribus legibus vivxit, Φ -- fenam ad OIo exercitu cirem erit 66L . Hujus obsidionis, qualiscumque fuerit ratio, vel praetextus, memoriam facit quoque S. Petrus Damiani σ3J. Et consentiunt Historici, tum nostri, tum alieni ἴσω. An autem civitas fuerit expuguata, vel ob constantem illius resistentiam, ob-