Memoriae Caesenates sacrae, et profanae per saecula distributae. Cum figuris Aeneis Malatestarum, aliorumque principum qui Caesenae dominati sunt, ac nonnuliorum civium illustrium. Auctore Joanne Baptista Braschio archiepiscopo Nisibeno. Opus Posthum

발행: 1738년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

x86 MEMORIAE

sdio remanserit soluta , incertum est: prosecth nullibi eam tam , nullibi fuisse legitur expugnatam 6s In hac obsidio

ne partem habuit praecipuam Otho III. Imperator, nedum auctoritate , verum etiam praesentia: qui & in eadem expeditione interiit, ut ostendetur in nostris Diatribis.1 Nunc de rebus Ecclesiasticis Caesenatibus, ad haec tempora pertinentibus , eloquamur. Anno 78o. Ecclesiae nostrae praeerat M. Episcopus XXV. . Cuius nominis non nisi litera initialis habetur. An vero Mathaeus, an a Michael, an Marcus, an Marcellus, aut alia simili denominatione vocaretur, jam post cursum tot saeculorum non potest scite divinari. Illius vero tempore oportet contigisse, quod in manu scripto Codice recensetur: nimirum Caesenae per tempus aliquod constitisse S. Leonem PP. III.

cum a Spoleto squo se receperat 6 ut insidias, &se vities Romanorum evaderet J iter arripuit ad Caroli Magni praesidium implorandum 68 : a quo apud Paderburnam in Saxonia honorificentissime susceptus est sy . Deindis Caesense sedit Ioannes L. Episcopus XXVI. patria Lucensis s7 . Postea recensetur Maneius episeopus XLVIL :Cujus intercidisset memoria, nisi Fratrum Minorum Caesenae in Archivio adhue extaret antiquisfimi sigilli impressio P. Severum Civitatis protectorem repreyentans, cumbiI Pem bis eireumfcripta: Sigillis Manesi Episcopi Gesenae Ii . I 8 Idipsum de Succetare contigisset, cui nomen fuit X anus Episcopus XXVIII. nisi Ferdinandus Ughellius

illius nomen albo nostrorum Antistitum conscripsisset zpraefuit vero anno S 26. E . Sequitur Petrus L Epis pus XXIX. quem interfuisse reperimus Concilio Ravennatensi , celebrato anno 877. & subscripsisse Diplomati Ioannis ripae VIII. 3 . Postmodum Ecclesiam Caesen tem rexit Furius II. episcopus XXX. patria Neapolitanus 74 . Hic adfuit Concilio Romano, quod Nicolaus Papa I. convocavit anno ejus 4. Ludovici Augusti Σ. die 18. Novembris L idest anno Sue I. J contra Ioannem Ravennae Archiepiscopum 7s Interfuit pariter Conci-

202쪽

Iio Ravennati celebrato per Ioannem PP. IX. praesente quoque Imperatore Lamberto : ubi 74. Episcopi convenerunt: Et de causa Formosi olim Papae , ac de rebus ad Ecclesiasticam disciplinam pertinentibus, tractatus habitus fuit: atque declarata irrita coronatio Imperialis, extorta a Berengario Forojuliense 6 . Coaluit hujusmodi Concilium anno 898. 77 : vel post aliquot sequentes an

Ist In elencho successive Antistitum Caesenatum exhibetur L Maurus II. Episcopus XXXI. De quo in Martyrologio Romano dicitur Caesenae S. Mauri episcopi , virtutibus, ct miraculis clari . Scripsit ejus vitam S. Petrus Damiani 8o : quam recenset quoque integram Laurentius Surius 8i : & similiterJoannes Bollandus 8a :Illamque Scipio Claramontius inseruit historiae Carsenati c83 . Est vero distinguendus hic S. Praesul Maurus II.

ab alio ejusdem nominis L Episcopo pariter nostro, quem nonnullos constat improvide confudisse . In eadem vita dicitur, sanctum hunc Pastorem fuisse Papae nepotem , a quo fuit sacris Infulis redimitus. At cujusnam Papae, ignoratur. Ferrarius putat fuisse nepotem Joannis Papae IV. 84). At Chronologia temporis non cohaeret: cum Joannes obierit anno 64 I. fere 3o I. annis ante S. Maurum . Unum est autem , quod is gloriosus Antistes tam sanctitate repulsit , quam stemmate gentilitio : praefuitque circa Christi annum 934. 8s .eto Vitae asceticae libens incubuit, quantum pastoralis cura compatiebatur: solitarie degens ut plurimum apud parvam Ecclesiam, ab eo aedificatam in colle , olim dicto , Spatiani, & ab eo deinde Mons Mauri nuncupato: ubi extat insignis B.Virginis Imago,in proxima.& decora AEde Monachorum S. Benedicti: quam signa, ct prodigia edere testantur innumerabiles tabellae pictae 86 : prout & ipse quoque Vir sanctus , tam vivens , quam defunctus, multis,& magnis miraculis coruscat 87 ) . Denique cum piae-suisset Episcopatui Caesenati duodecim annis, migravit in

203쪽

caelum die et r. Novembris anno 946. Eius corpus in sarin cophago tumulatum fuit apud praefatam parvam Eccle-

C reabLE'. 88 . ses.su.16, mc manet AntUDI tumulatus marmore Sanstar Fulgidus , insignis, mirandus , nomine Maurus.11 A loco pretiato Cruciculae, sacrum ejus corpus, anno I 34o.moderante Caesenam Francisco de Ordelaphis, solemniter delatum fuit ad Ecclesiam S. Joannis Evangelisae in Murata, tunc Cathedralem: tam ut proximius esset devotioni, & cultui Caesenatum ; quam ut in loco illo solitario Cruciculae non pateret direptioni latronum. Deinde anno I II. vel biennio post, ad novam Cathedralem Sancti Joannis Baptistae translatum fuit a Gregorio Malesardo Episcopo, & ibi sub ara ipsi Sancto dicata depositum est. Quod successive Odoardus Gualandus Episcopus ab ipsa laterali ara, ad altare majus ejusdem Cathedralis traduxit :ibique integrum asservatur. Denique anno I 642. tam istud c sto Iiam sacrum corpus, quam aliud S.Severi per Civitatem fuerunt processionaliter circueuista,&in suis respective locis reposita Ecclesiam C senatem regente Petro Bonaventura 8; . laeti etiam 22 Ex post pastorale munus exercuit E in

B. . ' P XXXII, 6RMQm S, Mauri nepos, teste S. Petro Data. I. M. . Iniani , asserente, innotuisse sibi quemdam annosum senem, s. qui se vidisse Beati Mauri nepotem, Constantium videlicet Episcopum Caesenatis Ecclesiae, testabatur o .ch bibi. sis. Seditque anno Christi 9 6. I . Quo demum obeunte infulis circumdatus effulsit Gonfredus Episcopus XXXIILCaesenas, circa annum 9s4. 92 . Nam interfuit ps lib. io. Concilio Ravennatens, celebrato eodem anno per Petrum Ma nos, Ioc. Archiepiscopum: in quo restituta fuerunt Episcopo Fer-

, ,1.3;ὸ ,,. r rienti na quaedam ad ejus Ecclesiam pertinentia a s Comia. DL Gonfredi obeuntis locu implevit Ruori Episcopus XXXIV II 1 j. --Joannis PP. XII. an 1.s; -- ,. n. 967. interessente illi aliut etiam Othone magno Ima. Cooti .fori. Peratote .s. Postea Ggendam Ecclesiam nostram ad plus

204쪽

ptus est Dori Episcopus XXXV. qui adfuit Concilio Mar-Σaliens,habito Parmae anno ρ73. ab Honesto Archiepiscopo Ravennate cum Coepiscopis suffraganeis suis c ys 3. 23 Attendendum vero, quod hi duo postremi Episcopi in mox fatis Conciliis appellantur, unus Ruori Epia scopus Caesinatae Melesis : Dodo Episcopus cismaten.

quatenus Caesena interdum antiquitus denominata est quoque Osina , ut supra dictum fuit suo loco cui uterque is Antistes fuerit suffraganeus Archiepiscopi Ravennatis , indictoris Conciliorum , quibus hi Praesules interfuerunt , non potuerunt esse nisi Episcopi Caesenates :Nec enim est alia Ecclesia Caesinaten. vel Caesinata, suffraganeo jure subordinata Metropolitanae Ravennati, quam Ecclesia Caesenae . Postremo ex tunc Pontificale munus

apud eande Civitate exercuit Georgiur Episcopus XXXVI propter quamdam similitudinem nominis alicubi Sergius appellatus sy J. Et ita Ughellius citans Codicem Vatica num , inquit: Sergius Caesenatis Ecclesia Episeopus Contilio Ravennati interfuit Oc. auno: 997. 98 . At re vera in actis dicti Concilii: cui suam quoque praesentiam exhibuit Otho III.Imperator sy);idem Episcopu. Vocatur Georgius ico . CAω

205쪽

CAPUT XVII.

Laicalibus rebus Caesenae, ac Caesena tum, ab initio Saeculi Undecimi, usque ad finem Duodecimi.

SUMMARIUM.1 QAnflus Henricussit Imperator. Confirmat Rupe eo eesonem Garchatus, memorans tu eo CVenam. 2 Conradus Imperator concessit Abbatissae Raven. diserianum Tisibani: sed invalira in de jurisdictionesit sermo.s Euid essent Mandiburdia, hi que smilia Diplomata :

quanamque occasione concederentur

fidices Caesenates eum aliis interfuerunt cuidam cor sessui Praefusi ,--gnatam ctc. s ortii di fidiis inter Aut ces, ta Henricum III. IN ratorem , Caesena fida extitit Sedi Apbfoiadae. 6 Idem Henricus Archiepiscopo Ravenuati donavit C itatum Caesenae ,sed irrito conatu .ν mi Arehiepiscopui factus Antipapa, Caesenam obsedit,ta magnis ascit detrimentis.l Henricus IV. Imperator bona quaedam agri Caesenatis naehis Ravennatibus concessi: eosque exmnit; Groe dissidium inter Caesenates ortum , eorum civitatem perturbavit. io Aliud simile inter casellanor, suburbanos Caesen tes emersit. at Orst unesarum factionum GaeIphae, G Ghibestinae, quae multum svuinem eouderunt. I 2 Claenates adhaeserunt Pupae contra Friderieum Imperator. is quo easrum Cesens eoncessum es Archiep.Rupeπ.13 Imperator Caesenam oeeupat , ta in esse confovet: in eaque residet permanens in Italia. 14 Contentio nata inter Caesenates ra Arimisenser propter.

206쪽

rum fecerunt ob castrum eouis Cesaris . 16 Henricus VL. Imperator constituit Ducem REvenna .rem Mareoaldum Ge. 17 concessio fuit irrira, tamqu m de re non conceden. tis, sed aliena. senates renuerunt se subiicere Mareoaldo: qui eo rum urbem obsedit. Loneari oppidum depastitis .i TAcans Regnum Italiae per mortem Othonis III.

pervenit anno Ioos. ad Henricum L Ducem Bavariae, ac Regem Germaniae ci , olim discipulum Sancti Uvolphangi Ratisponensis L 2 3 : promotum quoque , - θρ' non diu post ad Imperium, itidem vacans ; & Augustali

corona Romae a Benedicto PP. VIII. decoratum s ). Fuit ran. η.rooi hic Princeps tanta religione praeditus, ac morum probit te, totque virtutibus praestans, ut raro, quinimo di unico Hs m. i sis inter Caesares exemplo, meruerit post obitum, in Sancto- ro. o. IOII. rum Romano Martyrologio recenseri 4 . optimus au- .

tem hic Imperator qui tam egregie bellies virtutis laudem sanesitatis gloria eumulavit ) donata Rinnans Sediis Pi Iiι. pino,staliis Imperatoribus, rata esse justis . Nam pecu sa rissetis:

liari Diplomate confirmavit concessiones factas ab ipso Epit. histor.al

Pipino, & Carolo Magno, Ludovico Pio, atque ab Othonibus, Apostolicae Sedi, plurium Provinciarum Γ6J: Sinter has Exarchatus Ravennatis. Idest, inquit in Diplo- uia αἰ,.mate, civitatem Ravennam,st miliam : Bobium, Cese- so. nam, For- Populi, Forum Livii, Faventiam, molam, Bononiam, Ferrariam, Coinaclum Ge. ). Honore igitur tum denominationis , tum praecedentiae S. Henricus Caesar prosecutus est Caesenam, quo antecedentes Imperatores illam 7 affecerant, ut supra dictum est. g M is rea Delatum inde fuit Regnum Italiae , atque Imperium ρ Ee..I2Miri Conrado I. Duci Franconiae 8 : qui Romae coronatus S. adau. Oa . fuit a Joanne PP. XX. anno Ioa . magna solemnitate in die Palchae L 9 d. De isto autem Principe reperitura quQq as GDHr.Lq.

207쪽

anno Io ρ. postremo vitae suae, atque Imperis , eoneesiit Hemae Abbatissae S. Andreae Ravennatis districtum loci Taibani, hodie Tipani in territorio Caesenate s Io J. Ast si de ditione iurisdictionali ejusdem distri ictus locutum est Diploma illud , qualecumque fuerit, irrita prorsus

extitit concessio : contulit enim quod Conradi non erat, sed Apostolicae Sedis . Eo modo , quo & inani gratificatione contulit Gebehardo Archiepiscopo Ravennati comitatum Faventinum,ab hoc Praesule nunquam vi ejusdem concessionis adeptum II . Nullus enim donare, nullus dare, nullus concedere valet, quod suum non est, sed

alienum . .

a Si vero Caesar sermonem habuit de praediis altodialibus, in districtu praefato sitis; diploma ejus, ac similia diplomata Imperialia, non nisi Mandiburdia vocabantur :idest privilegia tutelaria, paginae tuitionis, & chartae salva-guardiae, regiaeque proteitionis,ac defensionis cia :quae nec dominium rerum concessarum in dante probabant: nec suscipienti conserebant quod non habebat . Saepe namque contingebat per ea tempora , quod possessores praediorum , castrorum , districtuum , sibi ab hostium incursibus metuentes , S praecipue a militibus Imperatorum , venientium in Italiam; ne direptionibus, exactionibus, ct vastationibus anxiarentur; talia diplomata, ct mandi-burdia postulabant, ut eorum ope coercerent violentias hostiles, ac bellicis infestationes. Hujusmodique naturae vero similiter fuit membrana concernens bona Tipani temritorialia Caesenae , quam Conradus Imperator contulit mox memoratae Abbatis . . . i.

4 Ipsi met C sari succetar adsuit in Regnis Italiς , atque Germaniς , ac demum itidem in Imperio Henricus II. ejus filius L i4 3 Romae coronatus anno Io46. a Clement PP. II. i s . Hujus Imperatoris tempore Hugo minister, sive missus, legatusve sareus per Italiam Congressum habuit in meo de XJeda nuncuparo, cui adfuerunt

cus Archiepiscopus Repennas, Zolandus Terraris ,

208쪽

CAE SENATES cip. XVII

nedictus Hadris episcopi. Iudicer etiam Revennates, Q- senates, Forsisienses , Ferrarienses. Petrus naversaria,stalii multi Proceres. Audites ibi qugreἰς adversurArehiepiscopam e perturbatione possessionis cujusdam fundi , decreti Iudicea, qui pro Archiepiscopo pronunciarunt

Is . Memorat Conventum hunc etiam Rubeus in hi- Gyastoria Ravennate I : nec de illo nobis aliud innotescit. Honorificum vero est nostri Civitati, adfuisse hujusmodi DL ais. prsclaro consessui Antistitum, dc Magnatum: adfuisse , inquam, Iudices quoque C senates , ac quidem nominatos primo loco post Ravennates. δει. 286.s Moriens Imperator Henricum III. filium suum Ecclesis Romanae patrocinio commendavit I 8 . At vero iste ad Regnum promotus actus est pessimus retractarius: ib,2, di, ct eandem Ecclesiam , almainque Urbem, atque plures successive Pontifices, conviciis, dolis, persecutionibus, ac Schismatum fomentis indesinenter afflixit L iς J . Deni-i; Iquὰ adeo immania scelera perpetravit, ut sine horrore non τς ρ' valeant recenseri ΣΟ . Ardente autem ipso dissidio inter Ecclesiam , ct Regnum ; ac Imperatorem ipsum , & Ro- MI. Historiamanos Pontifices; 'senet civitas, una cum aliis urbibus , Exarchatus, excepta Ravenna, in obedientia Sedis ApD- Bb.Σ, .et stolicet, ac legitime sedentium in ea Pontificum, infracto nai. ab sano animo contra eundem nefarium Principem, & schismatice ab illo intrusos Antipontifices, perstitit a I . ria cis .is. 6 Interim autem Henricus , ut Gibertum Archiepi- Histor Caeleso scopum Ravennatem , suq sequacem factionis , nexu sibi strictiore faceret obsequentem, edito diplomate, Ravenn ti Ecclesiet concessit cimitatum Coenatem , carin custro Petrire, G novo : quod & fecit de Comitatu Hieoclens, nempe Cerviq : nec non de Sobiense , nsmirum Sarsine. Item de Foroliviense , ac Foropompiliense . Seduana fuit dona tio, G charis adbst χχὶ . Quomodo enim concedere, quomodo largiri, ac donationis titulo poterat impertiri, Dς cito 'quod nec suum, nec Imperii erat , sed Apostolicae Sedis Eo vel maxime , quod Henricus nec etiam legitimus exti.

209쪽

tit Imperator ,&Augustalem coronam nonnisi subsequenter a Pseudo-Pontifice nixus est qualitercumque illicitera I CONFa suffurari s 23 -κ- . i. 7 Ad h c quoniam civitas C senet lanissime restitit Giberto Archiepiscopo pr fato , ne illius temporalem posset assequi possessionem; hinc evenit, ut ipse Archiepiscopus, factus deinde Antipapa sub nomine Clementis III.

Henrico Imperium occupante, dire urbem i. sui. go. nostram VexaVerit as ) . Circumdatam namque obsidi sa,ac ... . ne militari; hostilibus incursibus , ct calamitatibus fatiga-βα. M. S.δει. vit quibus nihilominus civitas restitit imperterrita. nec certo certius innotescit,num fuerit expugnata id amrmantibus aliquibus, aliis negantibus a s . Unum est autem, quod heb Ahi, L oppugnata graVes angustias passa est, dc detriai a. 111. menta subivit: reparata postmodum a S.Gregorio PP.VII. li 3 Chr.κοI. et . Historicus Cetsenas innuit , non captam civitatem , sc . M S, Iedsuburbia . Muratam autem , G infidentem Garampe' civitatem restitisse, munitione auctam is Anti e ipso, inter-eedente prsesertim episcopo Gebi2one: idque civitatis fide

sa8J SHp. t. promerente 18 .ram. De. tit. 8 Imperium deinde capessivit Henricus IV. filius teras L 3 Α tii nec minus in Principatu, quam in impietate successor - QEare pluries excommunicatione percussus fuit, e ..isistitit. nedum a Papis, Verum etiam ab eorum Legatis, adnitentibus quoque Praelatorum Conciliis, per Italiam, Galliam,r oJ Smadaa. & alibi celebratis go . Ipse vero Imperator anno G Iση - G suo Diplomate eonfirmavit Caenobio Ravennati S. Vitalis

ridi . bona, quae in territorio Caelenate , aliarumque civitatum

sata custoω. similibus iii territoriis possidebant L 3I J. De quo sane Di- μθ svr .a 3 plomate idem judicium serendum est , quod alio de consi-Diantifori mili Conradi ejus abavi fuit superius pronunciatum 32J. in hoc cop. no. Praeter vitium nullitatis, qua Monachos ,& bona praefata, omni ab Ecclesiastica jurisdictione voluit exemptos esse, ac Imperiali soli subesse: spheram proculdubio suae laicae potestatis transcendens.

9 Nunc loqui oportet de aeri contentione orta hoc

210쪽

cAE SENATES. Cap. XVII. rsy

duodecimo saeculo inter Caesenates Ordinis patricii, &popularis. Quae invaluit eo usque, ut anno II 42. Optimates, ad periculum evitandum , se tutos facere coacti sint in arce civitatis: ubi a popularibus obsessi sunt, auctis auxilio Ravennatum, aliorumque comprovincialium, tum fomentum jurgiis, tum arma obsidentibus , qua clam , qua publice ministrantium . E' converso vero subsidia militaria obsessis Faventini validissime contulerunt 33 . Re que Caesenate hinc inde in ancipiti permanente, demum locus datus est sanioribus consiliis, paxque inter dissidentes mutua satisfactione coaluit: ac tumultuaria illa concertatio, domino favente, conquievit 34 . io Aliud subsequenter dissidium erupit anno inter Castellanos, & suburbanos Caesenates 3O : nimirum inter incolas ejus partis civitatis, quae admodum castri, seu amplioris sortalitii, munita erat muris, & propugnaculis constipata, dicta vulgari voce, Ia norata:& habitantes aliam partem suburbanam, seu suburbia,

tunc nondum communibus maeniis totaliter circumcin-

Iurgium hoc alibi dicitur emersisse inter habitatores castrorum in parte montana territorii Caesenatis extantium: & incolas ejusdem agri ad planitiem pertinentis, quam discordiam denique subsecuta fuerit pax , Opera Episcopi Mantuani Imperialis Vicarii conciliata 37 . Utriusque discordiae atque tumultus causam , progressum , & exitum tandem pacificum, fusius recenset Historicus Caesenas: quem lector poterit pro suo albitratu consu

Ii Majoris enim concertationis servor ad se calamum vocat et nempe illud grave dissidium , quod per diutu num tempus inter Fridericvni I. aenobardum Imperatorem, & Hadrianum IV. ac Alexandrum III. Pontifices aestuavit: ansamque dedit fatalibus illis nominibus, & f ictionibus Gue horum , atque Ghibetinorum , quae diu Italiam lacerarunt Γ39J . Q Iamvis alii originem ipsa eum fa- Onum praecedenter invaluisse serant, regnante Conrado

SEARCH

MENU NAVIGATION