Fundamenta stili cultioris in vsum auditorii adornauit, et syllogen exemplorum adiecit Io. Gottl. Heineccius jc. et antecessor

발행: 1743년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

- 36o . vllino Exempurum . eis nec Latine satis scriptis , et ab omni elegantia ac suauitate destitutis , interpello ; quoniam tamen post tam diuturnam sterilitatem proximis his mensibus libellum hune enixum est ingenium meum , existimaui , me contra officium Iacturum , nisi eumdem ad te mitterem, tuumque ei ninmen praAcriberem b . Etenim quum codex, ex quo auctorem hunc maxime restitui , antiquus pariter atque emendatissimus ex bibliotheca tua mecum sit communicatus , sine eo autem nihil ego, quod operae sit pretium, fuissem, profligaturus : - mini potius hoc, quidquid est, muneri mit- . ti deSuerat, quam TIBI, cuius iam antea -κτη ει fuit e . Accipe ergo hune libellum ea fronte, qua soles omnia, quae ab amicis proficiscuntur, et quum iam dudum humanitate emines non modo tuae sortis , sed omnium omnino ordinum lio. mines longo post te reliqueris interuallo, fac quaeso, ut me nune etiam spe de te concepta minus excidisse iure possim laeta

ri s d ., inod si a te fuero consequutus , VIR b Prasser,bενεαθ Tota haee amplissima. pe is

odus paucissimas continet ideas: etsi litterisse tale, pallore subdubitem; libellum tamen hune aias dedἰcandum putaui.κ isti fias ) Haec quoque copiosa peri dus his paucis verbis , exprimi potest e eommuniaasti enim meeum eodicem MSc. d) Possim laetari in Tot verba has ideas comvlectunt: benevola ergo pro humanitate ma. hune libellum accipe.

402쪽

Dilua Exemplorum.

ys DOCTISSIME, facile omnium non modo

iniqua, verum etiam peruersa iudicia con- remnam, omnibusque illis oloriam illam an-eponam, quod 'I, tanto viro, tamque adcurato ingeniorum censori, industria mea litteraria merendi

studiuin haud displicuerit ce). VALE.

parti t. eap. a. s. r. ca ETsi saxis audacter facere videor, UIR DOCTISSIME, ouum te litteris Parum Latinis interpellio : quoniam tamen proximis mensibus libellum hune edidi, pu' taui, pro amicitia nostra me illum TIBI nui mpare debere. Quum enim codex MSta quo

tum , e bibliotheca tua mecum sit communicatus . existimaui id munus potiore iure

leberi nemini, quam TIBI, eui iam an id fuit. Accipe ergo hunc libellum ea, quamea excidisse existimare possim. Quod si

403쪽

yos Syruga Exemplarum . fuero eonsequutus e non modo aliorum Imdicia facile comenin ira , mrum etiam sin

mam laudem gloriamque mihi adsequutus videbor. VALE. v II.

ad para. L eaph s. . a SI id nobis contigisset, auditores, ut lu- , in quem incidinatis. , ptilium ι, sonis saltem quibusdam n is ostenderetur; a no quidem moerore animi ad dicendum adgrederemur , sed nobis tamen paullei mi nus videremur infelices. Verum eheu t pra ter inionem nobis accidit haec calamitas, Priusque nos oppressit, quam id metuere posse videremur. Tadio erio nos existim, mus infelicioresu quanto nunus doloris no stri caussam atho, originςm perspicimus . Amisimus Geul RLGm, optimum non m', do nostrae aetatis, verum omnium Re eri.-rum saeculorum principem , idque e tem rore , quo nihil subesse periculi credeb mus . Euhe Deus , quanta, erax ciuium omnium pex tot prouin ara laetiti*, qdum m. Iiuscule habere REGEM increbesceret i Asto vanas hominum spes t o incerta gaudiat In publiea illa laetitia ingens nos dolor ac lut a Η -uemmis exemplum ubbus dieendi et aracteribus expuimemus. Est vero. exordium orarionia par*aealis inlaudet

Hiderisi, regis Borustae.

404쪽

Ous incredibilis oppressit, inter to rege, quem saluum atque incolumem esse , laeta hund. acceperamus. Etiamsi itaque in hoc acerbissimo funere ipsi veluti exanimati ad . stare videamur: continebimus tam ,. qu ad fieri poterit, lacrumas, et vel in laudi hus priueipis nostri m n dicam praedica dis, sed recensendis, ibIasium quaeremus . Interest sane reipublieae, interest posterit iis, ne tanta principis nostri meriin vel ingrati dissimulare, vel iusto verecundioresnteruio praeterinisisse dicamur . Quare vos auditores, ut di sturum de laudi L attenta beneuoloque animo audiatis, non quod de voluntate vestra addubitem , sed quia mos . est ita rogandi i rog9. v II.

EXEMPLUM STILI MEDIOCRIS

SI vel in eo nobis peliscisset sortuna ,

inducaees, ut tristem illam , quae nosimhil taJe. cogitantes oppressit, tempestatem . vel significatio quaedam antecederet: in ximo quidem dolore hoc parentandi ossicio. . defungeremur, sed videremur tamen n bis, in summa qualibet infelicitate ,. paux . Io feliciores. Sed iam eheu l inexspectitain nos procella desaeuit, omnesque fortunas nostras , ac propemodum spes ipsas,

tristissimo ita turoauit . Quid ergo nobis potest esse infelicius, , quorum dolari hic ueluti accessit cumulus , ut ipse etiam &laritate haec calamitas to reo erur int

405쪽

364 31mga Exemplarum tolarabilior 3 Vixit enim o triste ae lalfi tabile verbum l vixit eheu, laeeuli nostri

delicium, ciuium amor, quo nemo vel pletate religiosior , vel iustitia sanctior , vel Prudentia consultior, virtutibusque omnibus ornatior admirabiliorque fuit: et quod maxime mens attonita luδet, eo ipso tempore vivere desiit, quo iam conualuisse illum iucundo initio at postea tristissimo errore

credebamus t Bone deus , quanta tunc erat omnium laetitia , quanta congratulatio , quantus votorum per templa, curias, palatia ac priuatorum concentus , quando reuixisse credebamus optimum principem . Quocumque nuncius tam laetus penetrahat , omnes laetitia summa, optimaque spe implebantur, seque saluo, ipsos quoque saluos existimabant. Ast o vanas hominum spes t o incerta gaudia i Eamne infelicit

'tem experiri nos oportuit , ut laetantes exultantesque tantus luctus opprimeret ΘEamne ob caussam nos fortuna breui hae perfrui voluptate voluit , ut ea intercepta tanto acerbius adfligeremur λ Ita est profecto , auditores: immo ita esse, nemo nisi rerum omnium ignarus dubitauit. Enimu ipsos amisisse videamur e

talam tamen , quoad fieri poterit ,

moerbrem, et vel in meritorum eius virtu- tumque contemplatione quaeremus solatium. Hoc unum enim exigere nobis videtur di- una anima, postquam ad coelestes illas sempiternae felicitatis sedes euolauit, ut ne morita illa, quae in nos exstant, innumera veli

dissimulemus, quod ingratorum 3 vel tacita

406쪽

Duosa Exemplorum. praetermittamus , quod iusto verecundiorum foret . Quum vero eius virtuti nulla umquam par inueniri possit oratio: ego quidem infantiae, quam animi parum grati suspici nem subire malui, statuique , id quod stra pace facere lieeat, breui oratione tot maximi principis merita complecti, geographorum imitaturus sollertiam, qui maximas prouincias tabulis satis angustis solent delineare . Quod dum facto , quamuis ipsa , . quae in nimis vestris adhuc calet, pietas satis magnam mihi audientiam tabura vi-' deatur: tamen magis consuetudine , quana quod id necessarium iudicem , a vobis etiam atque etiam peto ac contendo, Vt orationi meae in eminentissimas maximi principis laudes excurrent , exigui temporis attentionem ne denegetio.

ad L. cap. a. s. θεα

SI vel hoc malo nostro nobiscum transis. egisset fortuna , ut tristissima , quae nos oppressit, procella saltem signis quibusdam .

ac significationibus nobis ostendiretur: m ximo quidem cum dolore illaetabili hule. Parentandi ossicio accingeremur, as videremur tamen nobis, in summa quamlibet in- fedic)tate, paullo feliciores . Verum iam eheul inexspe stata in nos tempestas desaeuiit, ceciditque fulmen , non ante praeui- .sum, quam omnia quaqua versum uno ictu

407쪽

terreret, eoneuteret, prostemeret.

proinde nobis potest esse infelicius , quo rum infelicitati nie veluti eum ulus aeceuit, ut velocitate fatalis nuntii attoniti vix seni. fui nostro ac dolori credamus p Amisimus

enim, heu triste ae illaetabile verbum lyamisimus , inquam , REGEM , aeui nos

Traianum, omnibus saeculis lugendum pri cipem, qui nitul in vita, nis1 Iaudandum , aut fecit, aut dixit , aut cogitauit, ae eo ' iidem tempore grande hoc eoeli deposi- rem amisimus , quo iam laetitiae publicae .

sensum ex renunciata eius salute nobis a cipere videbamur. Bone deus , quanta erat omniim congratulatio I quam essula eun

rum laetitia, quum prouincias peruagaretur rumor, defunctum esse incomparabilem prim ipem fatali periculo, remisim morbi. aciam, et melius habere eum, cuius sal te omnium salus continebatur. Quocumque riuncius tam faustus penetrabat, tantos ubi- excitabat plausis , ve non tam Rhat , 'uam populus e diuturno morboe conualiuisis videretur. Verum o vanas hominum spes to tristes ' rerum humanarum vieissitudinis tLaetantes atque ovantes tantus subit. nos oppressit dolor, ut etiamnum, quid nobis acciderit, mn sine stupore miremur H dirum ni moriae est, fama mendace de Ge maniel mitate Romam perlata , auditas ubique esse gratulantium ae inter se concinemium voees: SALVAM ROMAM,

VAM PATRIAM, SALOM GERMANU

CVΝ : eodem vero paullo post morte intercepto , , eum continim minit n

408쪽

hri blicum , qui nee solitiis vllis ,

nec edictis, potuerit inhiberie lapidata tum templa , subuersas deorim aras, Lares fa miliares in publicum abierun , quin et pa tus expositos, tamquam infeliees finuros , si tanto seneri superstites viverent. Enimis uera desiderium illiud , cum furore mWiis

quam ratione coniunctum , non tam inusitatus quidam, qui in defuncto Germanteo

enituerat, virtutum splendor, non tam meis

horum aut praestitorum humano generi beneficiorum magnitudo excitauerat; quam atrocitas temporum , et Tiberii , pessimi principis, saeuitia, quam Germanici reum rentia ae metu adhuc aliquantulum represilam esse Romani existiinabant. Nobis aliae sum, ac longe aequiores desiderii rationes. Interceptus nobis est princeps, quo ne v to quiaem aut cogitatione meliorem finge. re quisquam potuisset, quo nemo erat in

tale religiosior, iustitia sanctior, prudentiae sultior, belli pacisque artibus maior a que illustrior . iem unum in primis suspiciebat Europa , quem unum seruabat, principes, timebant hostes mihi vero

non minus ac ciues incitatissima pietate eolebant. Talis fuit Augustus noster , a ditores tali fuit publicae salutis ac felicia inis custos, cuius sepulcium , nulli mori sum indefletum , piis atque adsiduis lacrumis adspergimus, cutiasque nominis non fine dolore quodam umquam possiimus recordari . ,t paucis dicam , quae sentio , eum lugemus principem , qui erat immortalitate ,

consentientibus onmium Νdiciis , digni

409쪽

mus, si aliud patuisset iter ad beatam a

lam, ad quam omnia referebat , aeternit tem . Tametsi igitur in hoc acerbissimo f sere non tam REGEM, quam nos ipsos eo. ferrer non tam PRINCIPI, quam n-is e uias ire iustaque facere videamur et Comtinebimus tamen, quoad eius fieri poterit, lacrumas, et vel in meritorum EIVS viruitumque eminentissimarum contemplatione dolori nostro adleuamentum quaeremus, mularum istud quidem, ac luctuosum , sed tamen adleuamentum iuturum. Id unum enim exigere a nobis videtur sanctissima anima , postquam relicta hac rerum humanarum ca- Iigine ad coelestes sedes, unde terris data erat, reuratit, ut divina , quae culpare nefas , decreta religiose veneremur, eique non muliebribus lamentis, sed pia excelsarum virtutum ipsius memoria parentemus . Vtinam vero supremus selicitati eius cumulus nunc accederet, disertus laudator. Vtinam,

ut Achilli Homerus, Traianci Plinius , sic

Regi nostro magnum superstes esset ingenium, quod eius imaginem ac simulacrum, tamquam Phidiae aliquod signum , aeternutati consecraret. Verum illud praestare eximie , atque ita laudare REGEM, ut simuI praeclaram ingenii laudem reseras, excellem iiiiimi ingenii ac consummatissimae facundiae esset, hoc est, nostrarum minime virium labor. At me, quem eloquentia nonicommemdabit, excusabit pietas, cui quomodocumque dicere, quam tanti principis virtutem ac suasema in genus humanum merita tacere, aequius ex satiusque visum est. Vos vero, a diIo-

410쪽

. 33luge Exemplarum, res , ut incomparabilem regem omni piet, te estis prosequuti, ita mini de gloria patriae deque saeculi nostri miraculo verba facienti non lingua modo, sed et animia auribusque, favete. '

LOCUS COMMUNIS

Esτ ea praeelara ac laudanda principis

feminae moderatio , ut non magis principem se esse, quam subesse principi, ire tantoque fastigio posita , parum a priuatis abesse, existimet. Hoc animo praemunita non erit castrorum socia, non irrumpet incuriam, neo fisendi resigendiue leges sibi vindicabit licentiam, a quibus omnibus eam ipsa gynaecei penetralia, ipse sexus pudor segregat co . Equidem Theodorum, Iustuniano non tori modo, sed et imperii consi-ιiorumque sociam fuisse accepimus. Nec Liviam an Augusti latere umquam se diuelli

passam esse, veteres canunt annales. Verum

quam parum sbi laudis utraque ea sollertia Peperit, vel inde intelligas, quod facti infa- lilia in ipsos maritos redundarit. Et sane quis in mulieribus illis non dicam laude , sed excusatione dignam iudicaret impotem

SEARCH

MENU NAVIGATION