장음표시 사용
31쪽
smulant aliquid aliud agere. aut.Persa. Vbi illa alicra est furtifica iuuat Ouia
Conueniet timidae nataei ad furta sinistrata Idem Catullus,in Asinium: Inter coenam Asini manu sinista Non belle uteris in ioco atque uino. Tollis lintea negligentiorum, Inde apud eundem Sinisti a liberalitassen Epigraeci Caesarem, quae ex furtis concussionibus facta est: Quid est alid sinistra liberalitas ξ Sic enim legendum, non Aliud: cum epigramma illud
totum ex integris iambis constet. Veteres autem Nid, dicebant pro Aliud, ut est ubique apud Lucretium: sicut Alis, pro Alius. C tullus ad Hortalum:
Anne nouum oblita es facinus quo regium adepta es coniugium, quod non fortius ausit alistnec enim avis est legendum ut uulgo isti emendarunt. Sane & in eodem cpigrammate in Caesarem sunt plurima librariorum uitio corrupta, quae tamen rationς sys,
labarum depraeiadi dc agnosci possunt: ut illud , Habebat cuncta: imo Habebat ora Multima Britannia .Et illud, Vcista uestra:imo, Vela:
32쪽
Vela: nec enim in Caesarem adeo inuehitur sicut in Mamurram. Item illud, Paterna primum : imo, Prima. Et illud, Hunc Galliae timent: imo, Teruntur, hincq; Galliae & Britannia: : pro expilantur de diripiuntur post consumptas piaedas. Et rursus, Nisi cuneta: pro, Vncta, siue Vcta. Difficilius illud ulti inum , Eone nomine urbis opulentissimae: ubi tribrachias est in quarta sede,& spondeus in quinta: sorte legendum est, Urbis opplitissimae: sicut ueteres a deleo formabant supinum delitum, penultima correpta,ut autor est Diomedes ex Varrone: ita indetur ab Op- pleo opplitum penultima breui : ut enim Sc uius in lib. . Aeneidos ait, Vcrba secundae coniugationis habentia e , ante o, poterant tertiae quoq; apud antiquos esse. Vnde etiamnum Fcrucre, apud Vergilium legitur media correpta: Respondere, apud Manilium: Augere , apud Rhennium Palaemonem: Olere apud Plautum: qua ratione Catae, de Valequandoque ultimam corripiunt,qua tamen in re amplius deliberandum est. Caeterio Sinistra ctiam alio significatu accipi potest: ut cum in iure nostro dicimus, oriri sinistram suspicionem: ' dc apud Atheneum lib- 3, ter uiri
33쪽
εο ANDREAE A L cIATI .e ἰφίδα αν αρι ρα Η μαῖα μοι M. QUOs muta sinistras literas docuerunt.Et ex Ephippo, In laeuam partem linguam in ore gestas. Celebre est & illius professoris dictum,quo se philosophiae praecepta tradere dextra dicebat: ucrum auditores sinistra accipere: quod Mnobis non semel contigit.
Nepotes unde dicti , O quomodo iura suorum haeredwm habeant: edi quando posthumi alieni dieantur : desin us Liuius a morsbus Vallae, item, Pomponius in Libde orig. iuri CAP. v I I I.
EPOTES dictos Grammatici existimant, quasi natos postfL lium auo. Ego uero potius, quia
non erant potes, id est non poterant auo siccedere, sicut pater poterat. Et nim lege x II. tabularum licet ab intestato iura suorum haeredum haberent, quod non uno in loco Iustinianus tradidit: ' tamen condito testamento satis erat auo si filium instituisset, qui primum locum tenebat: nec ia poti deinde ullum erat remedium ut adire sis eas tabulas audiretur. Quod cum intiquum deinde uisiam csset, lata est lex Velleia ijs uerbis: Si quis ex suis haeredibus suus haeres esse desierit, liberi eius, lcri in eius
34쪽
PAR ERGON L I B π Llocum sui haeredes succedunto. ' Ante enim cam legem succcssorio edicto locus non erat.hRemanenti eius rei etiamnum aliquae reliquiae: unde iure nostro filius sub conditione castiali institui non poterat: δc tamen nepos, etiam mortuo patre, poterat,' quod & Castrensis fatetur: cum non possint commode eae leges ad eum casum restringi quo patercorum adhuc esset in humanis. Nam M alibi Iustinianus diserte tradit, nepotem loco patris ad rumpendum aut testamentum succedere ex lege Velleia : ' quod indicat, non eXXII. tabul. esse: ut merito huiusmodi nepos, ctiam si mortuo patre nasceretur , ipsi auo posthumus alienus dictus sit: ς quod scilicet iura suitatis non haberet, ut ego interpretor: tametsi alij ideo alienum dici credant, quia tempore testamenti primum locum non teneret.Hinc apud T.Liuium lib. primo, mortuo Demarato successit ex asse eius filius Lucumo , qui dc Tarquinius Priscus fuit, excluso Egerio nepote posthumo ex Arunte pra mortuo. Eademq; ratione factum, ut ipsi Prisco si accesserit filia, quam ex Tanaquile susceperat, dc eius gener Seruius Tullius in regnum , excluso Superbo, qui nepos fuerat,
ut 3Ia Igallus.*uiden. deliberi Cr
35쪽
εx ANDREAE A L ci Avaut Dionysius Alicarnasseus scribit, dc Laim rentius Valla longa declamatione disputat. Quod si cum Liuio magis censeamus fiuile filium, oportet non ex Tanaquile fuisse n a supra lib. tum, sed ex Latinae conditionis muliere,
paucis antequam pater occideretur annis:
ideoq; ei uxorem Scrub practatam, quae iure ciuitatis erat potior. Regnauit autem Seruius annos quatuor M triginta, ut est apud Eus bium, Sc Cassiodorum, Eutropiuml, item& Bedam: licet mendose in Liub Codicibus additum sit decennium, δί Superbo ablatum: diluunturi; illoc modo omnes Vallae rationes , quas apse aduersus T. Liuium ea deci matione, scia epistola ad Almonsum inducit. Vtinam tam facile defendi Pomponius nob Iij. de ster posset, M qui Papyrius, inquit, illis tem-re iur. poribus fuit, quibus Superbus Demarati Corinthi, filius ex principalibus uiris: atqui non ifilius Superbus Demarati, sed nepos aut pro- lnepos fuit.Budarus aut hallucinatum Pomponium est, aut librarium.Norica editio nomen' i
Superbi aboleuit: Zasius de Catullinus iubappellatione hoc loco nepotem contineri censuerunt: nec uideo quid responderi a ius
36쪽
PAR ERGON L I B. πῖ Liberi qui dicuntur, oe declaratus Catulli locis:
de Patrepatrum, items Prietoribus prouin- . . arrisi: quid apad eundem catustum significet, sine sacris domus. CAP. IX.
V R E nostro praecipua multa matrimonijs indulgentur: quia Reipub. interest dotatas esse mu lieres ad replendam liberis ciui talem. μ Dicuntur autem Liberi illi dumis axat, qui ex legitimis nuptijs sunt procreati cum Nothi, Naturales, Spurij, Latinae conditionis essent . ideoq; non plane liberi. Fab. Quintiuib. t ri sc hic finitionem mouet, an liberi sint etiam non legitimi. Catullus in Epithalamio: Nulla quit sine te domus
Stirpe dicier, at potest Te uolente . quis huic Deo Compararier ausit Z Subhcit deinde: Quae talis careat sacris Non queat dare praesides Terra finibus: &c. Quibus uerbis apparet , Praesides finium non fieri, nisi qui l gitimo matrimonio nati sunt. Quod si de patrepatrato , qui secialibus praeerat, interpre-
37쪽
t ANDREAE ALCI A Titemur , clarum habet sensum. Creari enim non poterat pater patratus niti qui dc patrem haberet, items filios , ut Plut rchus in Problematis traditi o tamen potius de Prγtoribus prouinciarum atque Proconsulibus intellexerim, quos ad sortitionem honorum non admitti constat nisi patres cssent. Extat apud Corn. Tacitum lib. x v. S. Cpnsulturn P. Mario L. Asinio Coss. quo cautum, ne, orbi fictis adoptionibus, ccii ueri patres Fro' uincias sortirentur, neu tales adoptiones ulla parte munerum publicorum iuuarent. Huc pertinet lex Iulia, de maritandis ordinibus, a diuo Augusto lata: δί lex Papia Popaea, de prαmhs patrum, quarum Tacitus, Tranquillus, Dion , meminere. Dicuntur autem filij- famil. esse in sacris patris, quod alibi declaraa L filiae. 8. ui: ' ut merito dixerit Catullus, sine sacris c. de cψs esse domui ii qua paterfamilias sit orbu . Quae e*ct Dictio dotu: cim quid Dictis ρbligari
or declaratus ciuendaturique Plauti locus: items Per j, ct cornesh Taciti. C A P. X.
ER B IS hodie contrahitur obligatio pcr stipulationem: olim ue- raro etiam alia crat spccies, quae Dii loticiicebatur, qua citra ullam solenni
38쪽
pAR ERGON Lrv. π . statem tres personae obligari poterant : ipsa mulier, eius pater, items mulieris debito, quod Caius lib. ii. Institutionum tradidit: unde Dictis obligari, puto ueteribus fuisse, cx dictione dotis reum se constituere. Apud
Dictis damnosos maritos sub basilica
Indicauit arbitror poeta, stib basilica solitos
ambulare eos, qui uxorem ducturi erant minima dote, qui scilicet damnum dictis essent facturi: siue decepti a proxenetis , sue nimia facilitate sua fidem habentes mulieri, aut ijs personis, quae pro ea dotem dicere possunt. Nam qua: interpretes ibi comminiscuntur, non satis probabilia sunt. Sed δί arbitror r petitum ibi carmen Dictis damnosos maritos apud Leucadiam Oppiam Plautinum
non esse, non enim constat omnino legiti mis numeris: uerisimile est immutatum ab aliquo comoedo in odium proxenetriae, cui nomen esset Oppia Leucadia. Dactum,inquit Vlpianus, ' accipimus quod uerbo tenus pronuntiatum est, nudoq; sermone finitum.
Promissum autem potest referri & ad nudam promissionem, siue pollicitationem, uel ad c 2 spontariendae
39쪽
ALCIATI sponsionem.Ea autem sola dicta siue promissa admittenda sunt, quaecunque sic dicuntur, ut praestentur, non ut iactentur. Persius: -Fuge quaerere quid mihi quondam Legarit Tadius, neu dicta repone paterna. Sic cnim legendum, non Stadius. Est autem Tadius antiquum nomen Romanum: extat etiamnum Cliiiij, oppido agri Mediolanensis uetus monumentum ijs uerbis. T. Tadius T. F. O v F. Catianus. V i. Uinurbo . COLlegh centonariorum anni quo curia dedicata est , sibi dc Tadijs Cassiano, δί Sechindo Fil. Viuir. urb. de Terentiae Valerianae mori.
L. D. D. C. dc in tutet ded. ΗS. CO.
Corn.Tacitus lib. i. Qui Tadij 5c Vedij POLlionis luxus. Quamuis co in loco forte m lius legendum sit, Atedij: sic enim appellat
Seneca lib. de Ira. II i. cap. x I. ubi cius immanitatem describit,qui seruulum fracto crystallino muraenis obiecerat: quamuis idem Seneca lib. de Clementia id Vcdio tribuat, quod 3c Dion Coccaeus lib.L IIII. facit. cur Iustinianus Digcsta in septon partes Luserit: O de potestate septe iurij numeri : quotomen e parim muturm edatur: γ de distinctione ex Solonis sententia. CAP. X I.
40쪽
PAR ERGON L I B. π L UvAE SITVM sint, cur Iustia manus,quiq; illi in consilio erant, quinquaginta Digestorum it
bros in septem potissimum par- , , tes diuiserant: ' cum enim appareat tracti a iij. c.detus diuersissimos in sextum Tomum ab eis viri collatos: cur potius eum non separarunt, Mocto articulis rem omnem finiueriint i Et ceria
te non satis habeo hac in re quid dicam, nisi ita illis placuisse, ut septem potius partes cs.sent: idq; propter eius numeri potestatem,a que etiam periectionem, de qua non Philosophi solum, de Theologi plurima dissieru
runt, sed Jc Poetae, ut cum Homerus dixit, τρὶς μάκαροι Hαναοὶ i5-: Vergilius, O' teri quater l, beati: Ouidius, Terquater Idmonis frontem percussit Arachnes.Sic Macrobius lib. s. Hominem, siue ad corporis intima, siue extrinsecus spectes, septenarij numeri ratione constare disputat. Sic Corn. Tacitus lib. ultimo pleraque coelestium ui sua dc cursu per septimos numeros commeare duce Saturno tradidit. Sic Paulus noster sententiarum lib. ii II. Septimo inquit mensenatus matri prodest: ratio enim Pythagoraei numeri hoc uidetur admittere, ut aut septimoc . pleno,