S. Ioannes Cassianus illustratus. Siue Chronologia vitae S. Ioannis Cassiani abbatis et monasterii S. Victoris ab eodem Massiliae conditi, primariae inter occidentalia coenobia antiquitatis ab anno Christi 420. Opera & studio P. Ioannis Baptistae Gue

발행: 1652년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

siliae , Bemaidi Cardinalis supra laudati Germanus frater , cum ab Aleis xandro II. Presbyter Cardinalis factus asset, a Gregorio v I I. in locum Bernardi Abbas Massiliensis ordinatus Legationem Hispanicam obtulicuius dum vixit partes constanter sequutus eth; eius succelibrem Victorem III. cuius creationi interfuerat pro derelicto habuisse dieitur , Henricique Imperatoris precibus expugnatus Clementem Antipapam sectatus, a victore in Synodo Beneuentana damnatus ne, utrum in Clementis parte ἡ rebus humanis excellerit an restipuerit ZOb scriptorum distensionem pene incertum est. Plures ad eum in Registris Gregorii V II. Epistolae extant, sed & Leo ostiensis lib. s. cap.1 i. historiae Canna. in actis

Synodi Beneuentarue eum & Hugonem Cardet I alem commemorat.

8. Robertis de Calaeh siue de Gudὸ Britto Monachus & Abbas S.Victoris Massiliae anno 1 96. ut alias in Indice Abbatum commemorauimus , Episcopus Redonensis & paulo post Nannetensis Ludovici XII. Regis Gallorum apud Iulium II. orator, Resinae Annae precibus a Pontifice Iolio Senatorum munero tit. S. Anastaliae Presbyter Cardinalis adscriptus, ex humili dr inope fortuna, licet ipse stirpe ellet obscurus ad rincipem locum & magnas opes emeriit. Sed multo post Ludovico Regi uspectus quod Pontificio nomini magis quam Gallorum causae faueret, omnibus, quos in Gallia haberet, Ecclesiasticis reditibus priuatus summa rerum inopia, li veterem opulentiam respicia; , laborauit, qtiam Senatus Cardinalium aere collato duplici portionis parte cibicuandam decre- uir. Obiit Romae sub Leone X. anno Christi I si 3. die s. Idus Novena.&: in Ecclesia S. Iuonis Brittonum sepultus est, scripsi orationem ad In nocenxium VIII. habitam cum Francisci ultimi Britanniae Ducis eidcin' Pontifici obedientiam exhiberct. 9. Auruntinus Triuultim Mediolanensis salutiatust Abbas eiusdem Monasterii anno Isi . ad Cardinatatum euectus a Leone X. uniuersae huic S. Cainani familiae purpura sua splendorem adiunxit, Diaconus Cardiis natis dictus S. Adriani, Papae cubicularius & Prothonotarius Apostolicus de quo haec Ciaconius. Mutu' eo inerant decora , patriae nobilitas, splendor generis , oris venustas, iligenti acumen , iudicij praestantia, eloquentia , eruditio , prudentia, gratia principum, opes, autoritas. Leo X.

hominem laudibus, non solum purpura, Epistola ad Ioannem Iacobum Triuialium ornauit. Plures ipsi crediti Episcopatus & post Sacramiuiae Cardinalis obitum regnum Gallicum eius fidei tutelaeque R Rege traditum , a Clemente VII. Campaniae lesatio in bello contra Columnenses demandata, cui id muperis obeunti plures Epistolas Matthaeus Giberius Pontificis Datarius scripsit. Direpta a Caesarianis urbe, Cardinales hic Diuultius, Pisanus, Gadduique dati obsides Neapolique in castro nouo custoditi, quo in loco Cardinalitiae dignitatis grauitatem Augustinus, nunquam liuermisit, qui Gallicarum partium studiosus Cardinali Farnesio ut in Pontificem eligeretur egregie fauit , a quo deinde Paulo II Lad Regem Galliae Legatus decretus, ut de pace cum Rege transigerct., Bombum & Sadoletum amicos de laudatores habuit, ab utroqtie literas accipie

602쪽

Ie Mov. se. ab eo Massilia condisi. Lib. II.

aceipit Augustinus. Dignitate qua poterat, sapientia qua auctus erat ad aliorum commodum & Reipublicae bonum Utebatur, animo, studio, cura, diligentia pro Pontificis Romani dignitate & Apostolicae sedis authoritatu excubabat. Cudinalem Thomam de Vio prae caeteris dilexit. Subiicio hic quae praestans Ecclesiasticarum rerum historicus Panuinius ad 1.partem libri de Pontificibus de Cardinalibus lectorem monuit. Omnium qui in hac parte desiidarunt sine controuersia princeps fuit Augustinus Triuultlas Mediolanensis Diaconus Cardinalis S. Adriani, qui indefatigabili propemodum studio per uniuersas Italue, Galliarum, Hispaniae ,& Germaniae urbes diligentillime omnia quae ad historiam Romanam Pontificum & Cardinalium pertinent conquisiuit, & magnis propositis praemiis conquiri fecit, cuius in eam egregio & laudabili laborς perpetuus 8c praecipuus Comes extitit Antonius Laelius eius Secretarius, quorum lucubrationibus de vigiliis praecipue usus sum in ea Romanorum Pontificum & Cardinalium parte quae est ab Urbano VI. ad Paulum IV.

Fuit etiam Archipresbyter S. Petri. Aniit e vita Romae anno II 8. I 3.

Calend. Aprilis. Ditissima eius spolia ad Paulum III. peruenere , ex his pretiosis aulaeis nonnulla adhuc in Vaticanis Maximi Pontificis aedibus

aliquando conspiciuntur. .

i ci. Iutim de ia Rusere in Abbatiae iuribus titulisque successor Augustini, Francisci Mariae Ruueri, Urbini Ducis & Eteonorae Gonetasa: filius , anno Christi die,Aprilis Vrbini natus non una laude ea relluit. Is Diaconus Cardinalis S. Petri ad Vincula absens creatus Bisauri a Ranutio Farneso Cardinali S. Angeli Cardinalitium Galerum accepit. Vmbriae & Perusiae sub Paulo III. Iulio III. Pio I v. Legatus de Episcopus Vicentinus sub Pio V. Archiepiscopus Rauennas Diaco norum primus, Episcopus Cardinalis Sabinus & Praenestinus, Rauennae

urbis diuersarumque religionum Conventualium , Minorum , Obseruantium, Capucinorum, & Lauretanae domus protector fuit. Perus, Legatus Societatis I E s v Patres pedestri itinere ex more Societatis illuc profectos benevole vir perhumanus excepit. Vicentinam Ecclesiam omni prauitate detersit quin etiam Cardinali Morono referente dimisit, ad eam autem Matthaeus Oriolus euectus fuit. Rauennatem ex Concili, Tridentini instituto correxit. Obiit Forosempronis 3. Nonas Septemb. Is 78. cadauer eius Vrbinum transatum in templo S. Clarae condi

II. Laurentim Stroetiam eodem quo Iulius pacto atque conuento Abbatiae possessionem iniit anno 131s. Philippum Stroetium & Claricem

Mediccam Leonis X. neptim parentes habuit. Natus est Florentiae die 3. Decem. Is 23. Inhumanioribus literis praeceptorem habuit Benedictum varchium illius aeui viriim doctissimum. Paduae deinde adolescens iuris prudentiam didicit ac statim in Gallia martis disciplinam amplexus, miles strenuus ae dux inuictus euasit.In Narbonensi Pro incia Henrici Il. Francorum Regis nomine praefectus multa haereticorum Ioca munita, animi robore ac virtute maxima expugnauit Mad Catholicam religi

603쪽

σ68 S. casianis i Pustratus,seu chronis. vitae

nem reduxit. Ad Ecclesiasticam vitam Catharina Med ea Galliae regina. Eus consobrina hortante cum se dedisset, ab eodem Henrico Rege Prouinciae primum Regis procurator, S. Victoris Massiliensis & Statardae ditissimarum Abbatiarum Commendatarius f. chus , mox B, terrensis Episcopus, Regias Consilliarius , & Cardinalis eo petente a Paulo I v.

creatus, ad urbem eodem anno quo de Caidinalis renuntiatus venit, ac

die L. Septembris pro collatae tibi dignitatis Cardinatatus insignibus titulum S. Balbinae accepit. Aliquo tempore in curia moratus in Galliam reuersus haereticorum vires contilio & prudentia sua non parum debella- uit. Auenione tandem anno is i. Christiano orbi eripitur. Ibidem in Ecclesia S.Agricolae absque ulla inscriptione iacet. Vir quidem nobilitatis aevirtutis rerum gestarum gloria celebris, de quo praeter haec quae ex Victo- ε relici dc Ciaconio recitauimus aliqua concessit eruditus vir Carolus Stro-gius Patritius Florentinus. i a. Ludoviem De Nogareta Tabalus Pernoni j Ducis ac Paris Franciae filius, ex nobilissima &peruetusta familia ortus iam tum a puero sacris infulis destinatus, varias fortunae vices expertus est. Prima literarum stipendia fecit in Collegio Flexiensi Societatis i Esu , inter reliquam pubem pene totius Galliae nobilitatis florem. Cum enim Societatis I E s vante aliquot annos Lutetia aliisque ciuitatibus Senatus consilio iusta cedere, pristinas in sedes Regis edicto reuocatur exeunte anno I 6 3. quod edictum Senatus Parisiensis q. Nonas Iamiari, siequentis anni ratum libbuit , ideoque a plerisque regni ciuitatibus eadem Societas adaperiendas scholas expetita est, quarum optandarum populis exemplum ipse Rex dedit, qui sti opte sinaptu, Fixae Andegatioriura itidem scholas Societati constituit, at signato ad eas Vindonicensium Ducum palatio, in quo primum satus ferebatur, decretoque ut post mortem cor ibi suum conderetur. Hic igitur studiorum posito tirocinio Ludovicus deinde mi-irauit Parisios, ubi Academica: hi ureae in lacultatibus superioribus grana suscepto, Eccletiasticis centibus ac dignitatibus augeri cepit. tiade Tolosanae sedis infula decoratus , praeclaruin in eo ingenij specimen &virtutis indoles , qua prudentia, qua pietate inromqtie ciuiliuin agnitione ' comparata ita sese magis prodebat in dies ut in Cardinalium etiam coetum ab Vrbano VIII. fuerit aggregatus. Hic non inodo Pontificem gessit sed fortissimum etiam militem & Imperatorem, Galliae hostibus ipsius

auspiciis atque consilio prostratis Rigatisque. In Italica expeditione mo- .ritur, cinis in patriam delatus in maiorem suorum sepulchro funeratus est anno It 39.

I 3. Alphonsu Ludonlam Cardinalis Duples s de se, Gallus, Archiepiscopus Lugdunensis , Galliarum primas Victorinae huius Abbatiae princturam ad annum I 6 o. excepit quem a bbatem ctiam olim suum insigni hoc elogio posteritati commendant Reomaensis Monaste- . iij annales, autore Petro Rouerio e Societate IESU. Solem primum vidix

Patisiis Alphonsus, Armando Cardinali de Richelieu fratri Gcrmano natu prior, parente Francisco Du Plenis, Domino do Richelieu, quem non

. - tantum

604쪽

M Monuae. ab eo Massidia eandi L Lib. I I. cc

rentdm paternum Plessaeorum stemma longa nobilium auorrum ac proa uorum setie propagatum, sed etiam maternum Franciscae de Rupe Ca uardi Principibus Drocensis familiae insertum illustrabat. Mater fuit Susanna de la Porte Veetius Cordatissima ac grauissima foemina. Sed lyarens eius clim a prima adolescentia Regis Caroli I X. honorarius fui s. et ephebus , tum Henrici III. & IV. maximis deinceps in rebus obsequio semper praesto fuit. Nam priorem ad suseipienda Poloniae sceptra pergentem atque ad Francica subinde remeantem fidissime allectatus,per- mouit imprimis ut in sanciendo foedere cum Germanis equitibus, quὶ duce Casi miro irruperant in Galliam sua opera honorificε uteretur, tum

ut se habere vellet magnum rerum capitalium in Praetorem , nec multo postea utriusqtie ordinis Franci ci equitem Torquatum. Posteriorem varias rebellantibus urbibus obsidiones molientem numquam deseruiisset, nisi morte immatura anno 1 syo. in obsidione Lutetiae interceptus ellet. Defuncto patente Alphonsus impubes matris sollicitudine egregia literarum ac pietatis imprimis rudimenta Posuit. Quae cum aetatis accessu non mediocres acciperent accessiones, visus est tandem Henrico IV. idoneus,

qui Romano Pontifici nominatetur succeilbr Iacobi Plesi ei propatrui qui in Lucionensibus infulis paulo ante erat demortuus. Sed cum illi a puero tranquillitas animi atque erga Deum pietas impense cordi ellent, pertaesum est breui illius vitae. Quare infusi de coelo spiritus flatu impulsus, mutata velificatione ad tranquillum Cariusianae vitae portum mentem appulit. Quae illi statio & tutissima tandiu fuit & gratissima, donec Armandi fratris humeris regni uniuersi negotia incubuere , quo factum est ut Alphon si fraternis, vel Alatiis sustentari, vel honoribus augeri oporteret. Itaque Alphonsas Aquensem primo Metropolim insecunda Narbonensi Prouincia regere iussus, paucis inde post annis ad principem Galliarum sedem Lugdunum traductus omnes eius muneris partes accuratissime est perfunctus. Gradus illi hinc factus ad Romanam purpuram quam anno I 61'. exeunte ab Urbano VIII. est promeritus, posteaquam & honorificis Regis literis id fuisset flagitatum , & legi quae fratres duos in Cardinalium numero simul censeri vetabat ab Vrbano esset cum hoc elogio derogatum. Fecisse Armandi Cardinalis in Ecclesiam

merita ut isti ei est caeterorum I ibiu non teneri.

i . Alios eadem purpura perillustres & religiosissimos praesules in hunc ordinem ac numerum inserimus quia in aliis passim diuersis licet a Massiliensi Monasteriis tamen eiusdem familiae ac disciplinae Cassiani

alumnos eodeinque tanquam municipio abductos alid colonos agnoscimus. In his.

I s. Rernardi de Garuo de S. Liberata Dioecesis Burdigalensis Vasco Gallus, Montis Maioris Abbas in Dioecesi Arelatensi electus est anno I 29 . quo tempore Abbatia censebatur inter praecipua sub Abbate Masisiliensi Generali ordinis S. Cassiani familiarum Capita. Huic munericum annis 16. summa cum prudentia & pietate praefuisset a Clemente V. cuius erat consobrinae filius renuntiatur Diaconus Cardinalis S. Eustachii C C c c

605쪽

eadem non aetate modo , sed dc creatione qua Amaldus Felquerius siue de Falteriis aut Falgeriis Vasco similiter de Gallus ex Archiepiscopo Melatensi Episcopus Cardinalis Sabinus & S. R. E. Camerarius Clementis V.

factus est anno 13 Io. Pontificatus VI. & Sabbatho quatuor temporum Aduentus Domini, Auenione. Demum adscriptus a Ioanne X XII. Ber- nudus numero Cardinalium Presbyterorum & S.Clementis moritur Auenione sub eodem Pontifice sepultusque est ad Minores. 16. Petrau de B istato siue Bagnaco lectus Abbas Montis Maiorix

anno I 343. rexit usque ad annum I 368. Vrbano V. Romano Pontifice hquo dicitur Petrus in tabulis eiusdem Monasteri, creatus Cardinalis eadem tum aetate tum creatione qua Arnaldus Bernard. Verum mendose ut arbitror cognominatur in iisdem tabulis , de Banislato seu Bagnam nam in Indice Cardinalium Vrbani V. duos, praeterea neminem , reperies qui Petri nomine appellentur. Primus Petrus de Chinaco non de Bagnaeo cognominatur natione Gallus, Comes Petragoricensis, Presbyter Cardinalis tit. S. Laurent ij in Damasci qui obiit Auenione anno i 3 o Alter Petrus De Stasno item Gallus Archiepiscopus Bituricensis S. R. E. C merarius Presbyter Cardinalis S. Mariae trans Tiberim-tit. S. Calixti. Postea Episcopus Ostiensis 3c Veliternus , Gregorio XI. Papa cieatus. Ab Vrbano V. in GalIias redeunte Italiae Legatus fictus de a Gregorio XI. confirmatus, qui Nicolao oc Alberto Estensibus Fertariam beneficiario iure concessit, cum annua pensione decem millium aureorum. Apud Democharem, Beliarestium, Claudium Robertum , De Estanno D'Estam dieittu S: ex Monacho Ordinis S. Benedicti Se Episcopo S Florentij Bit ricensis Archiepiscopus. Romae mortuum & in tuo titulo LMariae trans- Tiberim humatum refert Vulon lib. 2. Ligni vitae.1 . Faldisus de A istiis Lemovicensis Gallus Episcopus Aueni nensis , Clemente VII. Schismatico creatus Presbyter Cardinalis tit. S. Sylvestri anno salutis I, 89. Auenione io. Calend. Ianuarij, Abbatiae

Montis Maioris praefectura clarere cepit anno I 381. rexitque s. annos diem enim clausit extremum Auenione 6. Nonas Oiab. anno I 3s I. sepiit russibidem in Ecclesia Cathedrali. r8. Galeotus Tamiat. de Petra mala Aretinus Tuscus legitimε quidem titulo Be insulis donatur Abbatis Montis Maioris anno I 393. inam tamen adiunxit purpuram adulterina fuit ex parte, cum enim Romae ab Vrbano VL Cardinatatum susceptisset, postea saeuitiam 'austeri Pontificis cum Ludovico S. Mariae nouae Diacono similiter Cardinali detestatus defugiens ad Clementem VII. Auenionem se contulit anno I 387. quo intersui ordinis Cardinales cooptatus, mutata Diaconia S. Agathae ab Vrbano VI. in titulum prius data, S. Georgi, in Velabro Diaconiam .iuscepit. Ambos Vrbanus VI. dignitatibus exuit. Fuit dum vixit Gale tus in Clementis VII. parte quo mortuo Comitiis Benedicti XIII. in. teriait nec longe post rebus humanis excedens apud Alverniam in Ammis Apennini iugis ad Ecclesiam fratrum Minorum delatus dicitur, s

606쪽

Antipapa defecisse & ad urbanum VI. rediisse eoque iterum honore purpura nobilitatum scripsit Garimbertus pari. i. de Pontificibus & Cardinalibus lib. s. Clementi adhaerentem ab urbatio anathemate ictum scriptit S. Antoninus pari. 3. histo. tir. 22. cap. 2.r'. Iana in Episcopis princeps locus est Maurento Abbati primdms. Victoris tum Episcopo Massiliensi de quo aliis scripsi nuis in indice

Abbatum nostroruni anno 38o. Vir fuit certe lingularis v rtutis praei antisque animi, quique dignitatem Ecclesiasticam dum vixit mirifice tutatus est, qui liuinanioribus literis instructus , cum postea rerum diuinarum studio strenue Operam nauallet, religionis feruore stim i latus cum esset adolescens bonis moribus & vitae integritate conspicuus religionem S. Cassiani Massiliae prosellus, ita in ea dum vixit excelluit, & morum san-- ctitate in caeterorum exemplum refullit , ut per omnes gradus suae religionis Ic dignitates ascendens Massiliensi Ecclesiae, Clero & populo postulante digne praeficeretur , qua dignitate cohonestatus, non iam ut plerique efficere solent suae religionis aut habitum perosus, fratrum suorum consortia aut familiaritates exhorruit, nec quicquam de prioris vitae, austeritate remi lit, nec humilitati & mansuetudini resignauit, sed eadem

homini in conuersatione facilitas, eadem vitae professio & si fieri potuit peramplior atque illustrior fuit. Nihil enim quod ad religionis quam et set proselliis dignitatem , quod ad mansuetudinem quodque ad rerum

humanarum contemptum attinere videretur omisit. .in potius eo magis se ut virtutum omnium exemplar & formam exhibuit , quo iam non

fui ipsius modo sed uniueis gregis sibi commissi rationem se nouerat Domino redditurum. Quare populum moribus optimis instruxit, tranquillitati & paci studens, amplissimisque eleemosynis sua gratia & virtute fouit, quam ob rem .mnibus charns Jc grati ssimus fuit. Vnde Carolus Magnus Imperator audita tanti viri fama & sanistitate, ipsum in conscietitiae legibus saliciendis Imperiique grauioribus tractandis negotiis magistrum & arbitrum taph adhibebat. Censetur eius dies festus & Sannorum ritu celebratur eius memoria, in fastis Ecclesiasticis Massiliensibus, die 11. Octob. 'χo. plurimis certe animi & corporis bonis ornatus Bosenis Pro iaciae Comitis nepos Patre Pontio Vicecomite Massiliensi fratrem habuit Guillelmum eius nominis pri-im in Vicecomitatu Massiliensi, Patris haeredein ac iiecessbrem , cui cum administrationis portionem in Vicecomitatu sibi iure ingenuitatis adscriptam testamento reliqui Ilet, ipse Coenobium S. Victoris quod erat in eadem eius ditione petiit, in quo ita virtutibus profecit ut etiam deinde Abbas factus si, vitaeque religiose rigorem perpetuo retinuit, Episcopales postmodum curas Eccle-sae Massiliensis Monasticis officiis cumulans. Vidimus enim in Indice Abbatum num.62. de ipso, pro recuperatione bonorum quae variis Drae-

domina expilationibus & direptionibus Abbatiae detracta fuerant, Chronici Victorini tabulas praedicasse. Atque his tabulis annumerandus est Pontii Archiepiscopus Arela- C C c c i

607쪽

tensis quia licet ex Monacho in Episcopum non fuerit assumptus tamen de mundi vanitate tanto gloriosius triumphauit qi tanto illusuioribus infulis quas possidebat pro Dei amore abdicatis Zc Monasticae tunicae vilissimae posthabitis , Episcopatu se exuens vitam religiosam sub S. Isamo Abbate de magistro spiritus magno animi feruore aggrestus est anno circiter 1o11. Auto t est Antonius Ruth lib.8. histo.Massiliemcap.2. num. I 3.

11. Raiambaldis seu Raimbaudus Monachus S.Victoris de S. Isami Abbatis discipulus magnarumque virtutum eius imitator & quasi hara es, Massiliae florebat honoribus & gratia , cum in Arelatensem Antistitem assumptus fuit. Puer elegantis ingeni, oc ad bonas artes , natura formati, Patre Raiambaldo Comite &Patritio Arelatensi. Literis imbuendus traditus, magno 3e continuis studiis in omni fere doctrinae genere clarus . emicuit. Raynaldum, Guillelmum , de La redum fratres habuit, auum Lambertum, qui potentissimi Iudicis nomen tulerat , quod nos docet Thesaurus Montis Maioris. Adolescens vitae sanctioris ab Isamo Abbate cui addictissimus erat petiturus exemplum, Monachorum Cas ianitarum ordinem Massiliae suscepit de inter tirones breui in virum scelicis ingenii, eruditione, &consilio, insimem, virtutum Omnium amatorem omniumque vitiorum oscirem euasit. His nominibus charus omnibus esse

cepit, magna praestitit authoritate , honoratissimisque apud viros primarios semper muneribus est functus. Primum enim Arelatensis Areni piscopus delectus , nihil in tanta dignitatis luce de pristina austeritate mutauit, eadem in eo semper integritas, continentia, benignitas, modestia , mansuetudo , temperantia, in opibus paupertatem, in imperio humilitatem , in honoris fastigio eamdem retinuit humanitatem. Neque sibi tantum vitae Monasticae disciplinam singularem & operam, sed etiam clericorum ubique suorum ordini communem esse voluit. Quamobrem nihil intentatum praetermittebat sapientissimus Pontifex vi officiis 3emuneribus Canonicorum animos demereretur , illo enim approbante Guillelmus Massiliensium Vicecomes S Martinum de Palude Maiori, Ecclesiam Virginias, & S. Petri Galliculani & S. Mariae aedem de Capellatum ampliuimis latifundiis in Craudicampo Carionicis concessit , modo communiter viverent regularemque vitam quam iam Raiambaldus instituerat profiterentur. Ad haec Isarnus Abbas templo S. Victoris olim a Saracenis diruto tunc recens maFis sumptibus εc arte refecto, Benedictum IX. qui Romanis perosus saeuissimeque ab iis exagitatus is Massiliam confugerat, ad illius consecrationem inuitallet , ad incrum illud spectaculum innumeri fere homines ex non vicinis etiam urbibus confluentes dedicationem celebriorem laetiorόmque reddidere, cui praeter Cardinales, Archiepiscopos, &Episcopos in eiusdem Pontificis diplomare recensitos, interfuisse dicitur Se cum elogio singulari laudatur Pontifice Resambaldus. Eeo, inquit, Benedictis sincta sedis Romama E Hesiae Apostolicus er Raiambaiam Arelatensis Trophimi mearim eateriquapi .es Galliarum Pontivi vide icti Massilino, cuiuis misi e orpruramynis

608쪽

ae Monam. ab eo Masilia conditi. Lib. I I. c s

pradicta constatis mel a cπ Leodegat in Archiepiscopin memensis , ice. Actum public. apud Massiliam in eodem nti aeterio Idιbus Octobris dis

eiu em Dei consecrauionis anno Io o. Dominicae Inciamationis Indict. 8.Praefuit item Raiambaldus Concilio Toloiano Papae Victoris Legatos cum Pontio Aquensi Episcopo atque a Prouinciae totius Episcopis fidei iuramentum & obsequi, ut Primas admisit. Vide ab uno quibus verbis legitimis & solemnibus praestitum. Eeo Pontim S. Mariae Aquensis sedis mine ordinandus Episcopsu debitam subiectionem 2 reuerentiam ct obediemriam Manctis Patribus constitutam , secundum praecepta Canonum , focta di Arelatensis Ecclesia rectoribu e eius in prasentia Domini Archiepi pi iambaldi perpetuo exhibiturum promitto, o super Sanctum altare propria manufirmo. Hic ille Pontius est qui , Victore Papa Antistiti Ra- iambaldo datus est secius , ut Concilio Tolosano praeesset. Paulo amte migrationem, ultimam suam voluntatem , Aycardo successbre declarato, tabulis publicis consignauit Raiambaldus in Ecclesiae suae utilitatem , Collegiumque Canonicorum Barioli, oppidum est Prouinciae Dioecesis Foroiuliensis, dotauit & sub censu denarij aurei Alexandro. Papae II. subiecit. Extat ea de re in Autographo Episcopali Rubro fol. 19'. pernobilis memoria Raiambaldi videlicet ad Alexandrum & Αlexandri ad Raiambaldum Se Bertrandum Foroiuliensem Epistolae quae Eelum & animum Raiambaldi testantur. Lege sis quas verbo Miambist .

profert Pontificium Arelatense. Demum aetate maturus ,riorum suauitate,do strinae varietate, Vitae integritate omnique virtutum cultu ornatus

Benedicto IX. Victori I I. Alexandro II. aliisque Principibus & omnibus cuiusuis ordinis hominibus charus ac dilectus ex hac mortali vita ad coelestem patriam vir eximius euolauit Arelatis anno IO62. Theodeberius ordinis Monachorum Cassianitarum, ab ineunte aetate in Goenobio Massiliensi S. Victoris religiosam vitam amplexus, ob d ctrinae & vitae Sanctitatem per omnes honorum gradus ad Abbatis Generalis dignitatem ascendit in locum Maurenti praesentis mortui, an. 8o'. Cum verό vir doctissimus esset & ingeniosis ac in sacris literis versatus, creatus Episcopus Massiliensis Ordini atque Conventui praefuit , Ludovico Pio Imperatori in gratioss & singularis amore charus, ut sipra meminimus in Indice Episcoporum cap. 23. num O. χχ. A ardum Gautredi Massiliensis Vicecomitis filium & Raiam-- baldi Arelatensis Archiepiscopi nepotem in Coenobio Massiliensi cumfrati ibus Petro & Fulcone vitam Monasticam professum esse testantur Annales Massilienses, autore Antonio de Rufiylu .9. histo.cap. num.I3- quod& ipsi nos attigimus supra in Indice Abbatum num.83. Archiepiscopatum Arelatensem ab avunculo Raiambaldo gratuita sacerdotij transcriptione suscepit. Ab anno sicrae inunctionis Io63. sedit ad annum usque ioyo. De quo ista fere ad verbum in Pontificio Arelatensi. Αycardus ab Alexandro II. excommunicatione percussus est, quod a partibus Henrici Imperatoris staret, sinumque contra ipsum fulmen renoua

609쪽

Hugonis Diensis Episcopi & Apostolicae sedis Legati, aut Leodegarii

Vapincensis Episcopi cligant Archipraestilem, ad quem ipse pallium mitia rat. Verum inanes reddidit literas Pontificis , Arelatensium amot insitum Antistitem Aycardum, qui omnibus diuinis interdictus licet, ciui lique congressu nequicquam tamen Episcopale officium intermisit. mam Pontici De Fos horrendas deuotiones minatos est, si pontem S. Genesi caeteraque iura quae in agro Marticensi Arelatensis Ecclesia habebit iS. Caesarii saeculo, non redderet. Bertrannus Prouinciae Comes inter eos quasi arbiter pervicit tandem ut cuncta restitue ei: exinde querelas ni iiit aduersus Rarmundum S. AEgidi, Comitem , qui Arelatensem Ecclesiam municipio Furcarum aliisque urbibus quae in Argenteo solo sitae sunt spoliauerat, qui quidem non repetita solum possidenda dedit imo etiam promisit se alias concelsurum castrum Albaronis in ripa Rhodani potatum, caeteraque iura quae ad Arelatensem Ecclesiam ωctabant, si ea aBeruanno Comite recuperaret. Item Auenione Concilium celes,rauit Αycardus, cuius acta rion extant, excepto quod ibi S. Hugo reperit erratus Episcopus Gratisnopolitanus. Meminit Binius altera parte To.3. anno ro8o. Id ubi restiuit Pontifex Αycardum non silum acerrimum se Henrici Regis de Imperatoris defensorem gerere, imo imperterritum aduersus omnes persistere, Concilium Romae indixit in quo ipse Gregorius sententiam depositionis Archiepiscoporum Arelatensis & Nub nensis atque excommunicationis per Legatos Apostolicae sedis proinuru si , gatam, his qui aderant collaudantibus nrmauit. Quis autem hoc tempore quo Christianus orbis tanto schismaticoriun incendio sagrabat, aut mentis suae sensus aut vitae status fuerit ipsi Bertranno Principi ac Comiti Prouinciae, docet Baronius anno Iz8 a. num. 3 3. qui ut pietatem, inquiti& erga Apostolicam sedem studium M obseruantiam testaretur,& se ab Aycardi consiliis alienum profiteretur Sacramentiam clientelare Gregorio sic praestitit. Ego Bertra-m Dei varia Comes Provincia ab hacer deinreps tibi Domino meo Papa Greroris cuinctis successoribi ι tuu , epara per metirees Cardinales S. R. Melecti fuerint, fidelis ero, , quidquid eredideritis in dammm vestrum non manifectabo. Sic me Dem adi-π- haesancta Dei Euamelia. Et statim se fiduciarium Pontificis Regulum professus est. Ego Berm -- Dei gratia Comes Prouincia pro remsone

peccatorum meorum or Parentum meorum offero, cenredo , dono omnem h mrem meum , quantum ad me inrestarentum stertinet, omnipotenti Deo es

Arnolis Perro or Paulo ct Domi meo Gre orto Papa V M. or omnibuι successoribus suis, is quidquid placuerit deinceps Domino Papa GregWιο da meis de isto hoκore meo sime ullo eontradicto fietat. Ecclesias autem omnes qua is mea potestate sint, prae 'to Domino meo Papa omnino dimitto omniabus successoribuν Gis ct aa ordinandin eas iuRe ct secundum Devin yra posse meo Meliter adiuvabo. Caeterum Aycardus Archiepiscopus D Bertrannus Comes communim talium fato vitam amiserunt, ille Gibesino sue cellare, iste Gilberto Bertrandi, aliis Udonis filio anno royo.

3. quoque Arelatensem Archiepiscopum ω Areardi si , cesserem

610쪽

Mois . ab eo Masellia conditi. Lib. I I. 6 s

eetarem proximum ex Monastico S. Cassianii ordine ac Coenobio S. victoris Massiliensi assumptum fuisse ad sacras infulas colligitur ex monumentis tabulisque pluribus M M. SS. eiusdem Coenobis, aliique autores consentiunt, cuius eam ferunt fuisse sanctitatem vitae, ut religiosae omnes ipsius virtutes in tanto honoris apice semper effulserint, mansuetudo praesertim ac lenitas , diuitiarum autem contemptus huiusmodivi vel in pauperes & calamitoses vel in Mo chorum suo sidium o amne conferret. Quod ad nimiam morum facilitatem ac profusiorem . liberalitatem perneram reiicit autor Pontificis Arelatensis , quasi Ecclesiain suam lacerat de ac dissipatie videretur, distractis Prioratibus omnino duodecim siue Ecclesiis quibus auxisse dicitur Psalmodiense praesertim fratrum suorum Cassianitarum in Occitania Motusterium, sed ea lege vi qui praeesset non pro Abbate se gereret, sed tantum Prioris titulo uteretur id forsitan in ruscipienda capituli sui causa temere i uisum adoles centia dixisse existimo. Sub Urbano II. ad varia Pontificatus obeunda negotia ab eo ob animi candorem in rebus gerendis peritiam & singu- Iarem doctrinam adamatus & charus habitus est. Reversurus Romam Vrbanus ex Galliis, ubi apud Regem dc principes expeditionem lxania marinam contra Ecclesiae hostes perinouerat, Arelatem diuertit ex itinere ad suum Gibelinum, Bertoldus enim tradit ipsum Natalem Christi diem celebrasse Arelate. Domin- Papa, inquit, Arelatu diem Domini natiuistis eum diuersarum Prouinciarum Disi is gloriosissime celebraviit. Post haec vocatus in Orientem Gi Iinus iussu eiusdem Vrbani Papae, ae Legatus tum ipsius tum deinde Pascalis II. renuntiatus de causa Ebr niari in Patriarchatum Hierosolymitanum intrusi 'eognouit, deposuit, deposito successit: postmodum vero inquit, Tyrius cum de substituendo Eeclesiae Hierosolymitanae Patriareta clerus & populus dasceptaret constituta ad hoc specialiter die, ut super eo negotio de more tractaretur post multas hinc inde deliberationum partes , in Dominum Gibelinum Apostolicae sedis Legatum unanimiter conueniunt, & eum in sedem Iocant Patriarchalem. Gibelinus verδ ad suos Arelatenses rede didestitutus literas dedit, lachrymis potius quis atramento exaratas, Prusrecitat Pontificium Arelatense simul atque alias Pascalis Papae ad Arelatenses, monentis ut Gibelino succetarem darent. Contigere haec anno Christi lio . de initio sequentis Ariperius ex Episcopo Auenionensi ad Clauum Arelatensis Ecclesiae venit, ut patet ex literis tum Gi lini tum Pascalis 2. quas Baroruus edidit in Annabus. a . Berengarim ex Abbate S. Victoris Massiliensi creatus Episcopus Massiliensis, anno Christi 88o. Ioannis Papae VIII. ann.8. Vt ruse copio seque demonstrabimus in Massilia nostra Christiana ann.88 o. V. Bere Hriis. Sedille vero ibidem Berengarium non Carolo Magno sed Lud uico III. & Carlomanno regibus Francorum , ac filiis Ludovici I L eost nomento Balbi & An udis Reginae , supra memini cap.21. num. 4. 1. Pere 1 cognomento Ga redi aetate suppar Gibelino , ex penit

stri Vicecomitum Masiniensium genere ortus, patre scilicet Gaustedo,

SEARCH

MENU NAVIGATION