Francisci Guillimanni De rebus Heluetiorum, siue antiquitatum libri 5. Ex varijs scriptis, tabulis, monimentis, lapidibus, optimis plurium linguarum auctoribus

발행: 1598년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

De rebus Helvetiorum. Lib. III. 337

Iobri,die V. Michone XI. regnu nos regis Vtudo uici, anno V. nam in loco ipso Lucernae. Hac in parte plures clido uici patiunt dubitationem de tempore,multosque in errores varios traxerunt. Sunt enim qui tradide

runt hunc Ludovicupi Pium Caroli M. filium lii Ludo

uicum Germaniae regem, Pio natum: aliorum alia sente-tia. Nim qui Clodoueum primum Francorum regem, qui Christianam pietatem, & mores amplexus, arbitrati sunt, ultra veritatis,& rationis limites exstitie te: cum multis post eius Imperium annis vixerit, mortem i, subicrit, de quo in instrumcnto mentio, S. Leodegarius. Et reliquorum quoq; opiniones, qui Ludovicum aut pium, aut Germaniae regem constituunt, hinc facile consutaueris,li

Lucernam iam quidem a P ino, qui primus Franciae re, num in familiam suam contulit, Morbacensibus consignatam perspexeris Id autem apertum ex priuilegio Lo thatij, Pipini pronepotis, quo eam donationem confirmauit, Imperij sui anno X I. Argentinae. Duo restant Cloidouei, vel Ludovici Clodoueus it. qui etiam primum Ludovicus dictus est, & Ludovicus iii . Non sub ii. tunc enim adhuc puer S. Leodegarbus. Ergo sub m. Ludo uico sundamenta huius Collegii posita, eius anno R&

vltimo ; Christi Domini Lo C. X C VII. Lotharo Imp.

priuilegium in haec verba. In nomine Domini nobi Dei aeterni. V Lotharius diuina ordinante prouidentia Imperator Aus tar. Si petitionibus soruarii Dri iustis es rationabiti Iis diuini cultin amore Haemus ,superna nos gratia muniri, O foueri non dubitamus. Ideo noueris indu ni omni nisi nun rorum i inpraestentium, quam e futurorum, qxia vir ex rubitas Sigimurtas Abbas ex mona eris, quod dicitur viva rium heregrinorum, quod tum si, Ducatu a Mensi sioper

352쪽

fluuium Murbach, or constiι esse constructum in honore M. Leodegaris o S. Petri Apostolorum principis, uris me Dei genitricis, semperi virginis Maria, demtii nobis sacrae memo

m Genitoris noctis Η Larium authoriratem, in qua er I --scrtum quas ter at autu n et 'pinio Pondam Rex, ct V postmodum in Fram eleemo jam concesii fer moua rium Luciaria, o monachis ibidem degent ibi homines quin ,hi nominibus Uualdonem, Vulfanu, Vu mam, Vulsuum, VMAbertum cum filiis,c VoHou eorum,commorantes in loco nuncupato vi a Emmau ,super murum Rufa, in pago A ta videlicet, vi i ud quod ad partem publica facere consura πι, adpraedictum mona ferium cereni. Vnde memorastad αἱ ba deprecatus est clementiam n eam, ut pro Ormitatis φῶς, er

353쪽

liginem eiaculari ; quae res monuerat adcolas ut sacellum ponerent,dicarentq; D. Nicolao, quem praecipue nautarum,antiqua traditione, & miraculis,tutelare acceperat. Ceterum Morbaco ad quod 'Lucerna deuoluta, has tradidere origines. Eresonalia fuit praefectus 'palai, regis Detoberii: Aimo ait suisse Clodouei II. post Egam quereliquerat tutore filiis Dagobertus, Habuit is num etiam palatispraefectum Leodisium idem Aimo vocat Leudestu, aitq; factum Theodorici L Maiorem, auctoritate S. Loodegarii, detruso in monasterium Luxoviense Ebroimo, Leurisio Iuli filius Disco, is habuit S. Leodegari, n ptem cast gem, reginasirorem, strvierquam ad iratem Ducatum Q satiae se rege accepit. Habitauit in reeia vilia Thoheim,

in arce Hosenserg, latine Amtona, postia mons S. Otitiae dis . diuadripartito is sua diuisit, primam parum ad D. Ste-

am, Argentina attribuit, quem condiderat: fecundam mo- Herio Ebersheιm, ria Sostadiam: Ie ruam monasterio, cui O ibam situmpraefecerat qui nuc mons S. Otilia nuncupatur r

aria cousanguinea ego nepotera put xAdelberto filio, cu Latetio, Eberaris er Masini Eberardus habuirseedein a ce Egeurim, nu as ρrole suscepta, condidii prope mutum Ma=bach carnobium inhonorem D. Mauruis, quodpostea S. ρι- mus , S. Leodegario dedicauis, Duartum eregrinorua peliauir, primo anno Theodorici II. ut eius confirmationis ostendunt literae, Maso ratam Mas Merale dictummo sterium in magna valgeaedificauit, in eoq; sepeliri vo uit, in honorem etiam S. Leodegarij. Erant enim illi tuo omnes hi principes viti, uti Vighardus etia,&Rus erius, sanguine, aut per adfinitate coniuncti: quomagis colere, memoriamq; eius perpetuis monimentis conse- rare, modis omnib- studuerunt. Eu Ebroinus quonda

ne si vi maiis alibi, uti

ιι mi . iv. A. D. N. lace xxiv.

354쪽

34o Brancisci Cui ranni

M. Equitum, monachatu relicto, cum ingentem scelera - - - storum manu secitat, inimicos, magna celeri tate opprei

u sistat, eudestu M. Equitum Theodotici, inter ςolloquiu ib. Μ. perfidiose interfecisset, ipsum Theodoricum, Ibbstituto

l,e lxxxv. alio, in regni discrimen adduxisset, post Anga carceris, , ι- ,- A., vjRς lorum t*djMerutis oculis,corpor q, taede dilaniat0

quia S. Leodegarij recens & nupera recor ano, ideo l l

templa quidem,& monasteria, in honorem Dei para: mata itris, aut alicuius Apostoli, martyrisue, praecipue Mauri ii lc' ius tota H ueti &vicin cultus celeberrimus edet consecrarunt, i a vero S. Leodegafra,cuius innocetiam, di ianctitudinem praeclara miracula probassent,mernoria addiderunt. Sed Lucernensiuam prima, ut volunt, a Mar tello Carolo Franciae Equitum M. priuilegia,&increme- ta,bello Saracenico: Reserunt enim scriptores, Saracenos ea tempestate ex Hispania prosect0s Galliam,ingen- ' Itibus equin virumq; copiis inundasse, Narbonam, Massili, iliam, Arelatum occupasse, vastasse, cum iis Martellum prope Salonam, quae inter Manliana, & Arelatum est, praelium fecisse, magnam stragem edidisse. Eo in bello praelioq; Lu rnenses agmen extremum duxisse, &protri rus, exercitus robur cum suis vicinis Entlibuochanis& aliis Vrbigeni pagi, constitisse, inde gloriam & decus reportasse. Carolus M. Martelli nepos, cum pariter cueadem gente varia fortuna pugnailet : Desiderium postea Longabardorum regem in potestatem redegisset, Italia subiugasht,Helvetioru in inae milite & opera, ut Italiae vicinioribus, & per quorum fines expcditione iecerat, cualiis

355쪽

aliis alia priuilegia's virtutis insignia largiretur,Lucern

sbis, a ca

Duas prae a

tonas arres

A. D. N.

sibus quidem primo corum cornuum aereorum usum. itiς etiamnum itide bello insonant semperq; eius nupQ Ruiandus Francoriam sortissimus usus fuerat, indulsit tu ' ' , vero cum Italia rediret, & Lucernae ageret, duas illas turres,sime arces fuerimi, quae utramq; Vrsae ripam tenebanti altera quidem, ubi nunc Societatis IE S V Collesium; altera dextro fluminis latere e conspectit,ubi ossicina aromatica, exscidit, sola ea turre retula in medio flumini , quae lucernae usum praebebat, ea maximξ de caus is, quod qui in iis essent ad recipienda velitigalia,&portoria, inso lentiores agerent, qfrani liberi homines, aut mercatores, exteriq: transeuntes ferre, & pati possent, praedones sup plicio adfecit, ciu in suam&Imperii protectionern su σlcepit. Fuere ita, uri diximus, quanatum ad militiam,res que phblicam ferit e libori, ceterea quae regibus principibus linirn erat Ectaq; debuerunt, Motbacensibus, Pipi - ni donatione, tenebantur,ipsis libentibus. Cauerat quoque Morbaeenses pluriens De ab eorum dominatione' viii qu2m auelli avicuiqua praeterea obligari possentire-stuerunt , ad Albertu usq; I. Imp. Habi purgi Austriacia. Is chm sorte bello, Ioviano consectoArgentinae versaretur,& Berchioldus a Falckenstein Morbaci abbas rege sectaretur, ab eo, uti a ceteris qui aderant, magnas pecuniarum summas inbelli sumtus,& ad regalium confirmationem efflagitare institit, quas praestare non posscte haut ignorabat. Petierat iam ante annos scptem Rodolphus rex, Alberti sollicitatu, ut illud opidum sibi idem abbas venderet, tunc quidem frustra, nisi quod promissum si alienanda urbs, in eius primum,aut liberorsi,ante omnes, potestate fore. Sed tunc quot Morbacensem magnum V - aes

356쪽

A. D. N

iii.

aes alienum premebat, quae res facilius perpulit, pcrima de ire praesertim Alberto, quod opidum, & ea loca , Ut remotiora, parum commoda: quod maiorum impensa' rum: quod hac exigua parte relicta, sem, monasteritamque obligationibus, & multis oneribus exibluciet, es veluti in libellatem restitueret, ut omnia in manus Alberti eius dem traderet, quae in pago Vrbigeno ad monasteriuna Morbacum pertinere videbantur . Fuere Lucerna, Her-genschuuyl, Grientet , Hauu , Maltera , Litiau, Mentita Meggen, Habsburg arx ad lacum, pars Cussenaci, S Arti

Summa in ro oo. marc. arg. consecta. Excepcrunt

Morbacenses solum Collegium Canonicorum, Itumq; omnia cius Ecclesiae seuda. Acta hac Argentra . ense -- g A. Venditiones has Lucernenses aegerrime serre, laco'tra obniti. Nec licere tot Abbatum praecedentium pri uilegia,& promissa, quae alienationes omnes prohiberet, quaeq; ipse Berchioldus pollicitus esset, & confirmasset, uno momento abrumpi. Multa huicloco omnes prope Abbates priuilegia & immunitates ineluserant, ea maxime ex ratione, ut frequentia & hominum conuentibus Opidum excresceret,augeretq; ,& inde celebraretur,quo pacto non pauci ex vicinia nobiles adducti. quorum adhuc supersunt aliquot praestabiles familia eo concesserat, sedemq; fixerant: Sed Alberti tantum promissa,isc lega tio subito eo destinata valuEre, ut acquieuerint. Osten debat melius, ut vicinior, & qui pleraq; circumiecta te neret, quM Morbaenses, qui in 1llatia, & ad Vogesi io litudinem eos tueri.& contra quamcumque vim defende re posse,iciis praecipue tum Romani Imperii opibus. Pri uilegia eorum omnia in eadem authoritate apud se sole

Egere Lucernenses sub Austriacis annos XX VI.

credat f

357쪽

De rebus H luetiorum. Lib. IIί. 343 l

mavitatem

credat:ferme totide in armi s. Viginti tres anni contra tres vicinas Ciuitates Suitiam,Siluaniam, Vrania bello limati,&coniurnti,ductit,auspicioq; Principum,nec pax interea ulla nisi sine pace,cum primi semper hostibus obiecti, primi excurliones hostiles, praedationesq; exciperent, nemi ne satis defendente,agri vastarentur,commercia perirent,& mercimonia. His deniq; caussis adducti, an coacti, cum uicin R-- eisdem tribus Ciuitatibus primo inducias quidem, mox, lsuapte auctoritate,pacem,dc postremo foedus perpetuum ' es, ei e secere,proximoSabbatho post sestumMartini. Et inde pro x nituenda libertate, & foedere bellum.

C A P. V. VNdeviginti intercesserunt anni cum Tigurum I V.Ciuitatib. quinta addita. Mitto quae de origine huius nobilissimae vi bis traduntur fabulae, Thuricum Ar

latensem regem,qui minorern urbe condiderit, tempore Abrahami:aut Sueuum etiam regem, qui maiorem,& inde nomen Duregulia,quasi duorum regia opus. Nam eius antiquitas aliunde clara,amoenitas,commoditas, ubertas

testantur, & iam a Tauriscis cultam diximus, dictam que Tauricum,aut Turicum,& inde Turich. Hinc antiquissi nia monetae adscriptio.Jsmeta Lacumquoq; vicinum,eadem forma, Valasredus Thuricinuua, alij que Scriptores adpellant,Tigurini pagi, dc Tigurinom caput, a quibus deinceps Tigurum,dc ipsum dictum usitato,ill;s temporibus,Romanis praesertim scriptoribus,transferendi populoria in eorum urbes,nomina. ita in Gallia Lutetia primo Parisiorum Parisius, Samarobriga Ambianorum Ambianum Caesaro magus Bellovacorum, Bello uacum

358쪽

piaui

Noviodunii Soissonum , Solstio, Augusta Rauracorum, Raurica a getibus opida & Cusitates nominarae. Nec hoc in loco eorum res itavero Opinione, qui Tigurinos, quos rumin historiis, II mentio,suisse Vranios voluere, de quibus primo capite egimus. Nam si unam gentcna fuisse ex Tauriscis duciam, ortamq; credant,haut repugnabo: Si, quae a Tigurinis gesta sunt,in Vranios solos traducat,merito inficiabor.Nam cur argumentis agam,re aperta ' Ni hil me nominis mouet clymum , quod vigeant, quasi Vriplus ad Tigurum, quana Thuricum ad Euricli faciat. laenim D. 5 T. in Z.frequenter, bc plerumque mutari cie manis , antea ostendimus exemplis. Vt nempe Tugium Zug, ita Thuricum Turich. Quod di ucrsis modis scripturcperiaturTigurum, Tugurum, Tauregum, Thuregum, Thuricum, Thuricinum scriptorum, non doci culpa, an inscitia,ut exterorum. Strabo cane tradit Cimbros ad Tigurinos veni fle,& inde adTug os. Tigurini,qui nuncTigurini, primo ex Germania proficiscenti is,&Bauaria, unde Cimbri,obuiam,&ipsis vicini Tugini. Vranios quis in Galliam habiturus iter,& prouinciam,illis in montium secretis,aut latebris requirat Si in Italiam sane,alia ratio, Ad cos enim summae Alpes pertinent. Aut unde conlulari Romanorum exercitui domando,subiugandoq; vires, Opes b,Vrahiis Z Pugna quae apud More gari Suitioru pro aris,dc focis,summa vi pugnata est, cum,tota regione, qui arm3 scrre possent, sacramentum Vranij ad eg s ent, non vltra quadringentos cogere potuerunt, ct tamen , nulla dubitatione,frequentior Vrania habebatur,qua vel bello cimbrico,&Cassiano. Nec mihi quis obiiciat amoenam, delectabilemq; Tiguri nouitate,nulla a , aut pauca Vercris culturae vestigia,quasi ea de causa ipsa noua Nam ii in hoc

359쪽

De rebus fueueriorum. L:b. III. cardine versatur quaestio,cedo apud Uranios aliqua Nuspiam,nili rupes,& montes eos de velis,qui,ut ante annorualiquot millia,ita nunc quo b minatur coelo, & toto Vertice supra sunt.Sed,ut ante ostendanus, Tauriscoru Vr nij pars,& postea in codem.quo Tigurini omnes,Ducatu Allemanniae,pago Targaugeli, ut vetera instru menta doscent. Tigurum vero siue Thuricii inter prima Helvetioruopida,cu bello illo,quod sibi potius, suisq; opidis, & toti patriae,quam Galliae Helvetij intulerunt, ut cetera Omnia aedificia,conflagrast et ab iis,qui Caesaris victoris mandato reparare iussi sunt, aliquid pristinae dignitatis accepit. Postea Iaximiani,& Diocletiani imperio Alle manni euerte re Constantius Caesar,ut Vindonis ana,& Vitodurum restituisse creditur.Hinc illud quod inter Tiguri conditores Diocletianus,quod eius iusti, & Maximiani restauratum. Sed iam non Vrbs,aut opidum,sed Castrii. In Castro enim Thuncino martyri' adsectos Felicem,&Regulam,&Exsu perantiu sub Diocletiano, quamuis potius sub Maximiano,ut qui Occidenti praeesset,Thebaeae legionis,quod ibidem Christi nomen profiterentur, praedicarent, Decio P, aesecto Castri, memoriae tradidit in eorum vita Florenircus. Cuius quidem Cast i raesecti sedis adhuc aulae siue pallatu retinet ina Host nomen. . Castra antiquitus dicta, quibus nulla extra Moenia iurisdictio. Quod accidit Tiguro diuisa in duces militum,Comites,nobiles, & quorsi

opera praecipua imperatores usi fuerant,regione, cum in terea saepius Castra urbibus,& Ciuitatibus amplitudine elegantia,opibus anteirent, quod Almo conqueritur de Diuione,quibus omnibus rebus cum abundarct,castrumtamen esset. Ob earum de martyrum memoriam , succedente mox inoccidete patricostantio, Constantino l&

A. D. N.

Tit in Castrum qu asis. Lib. II. cap.

xxiv.

360쪽

restimonium

A D. N

A D. N. et cccxx

346 Francisci Luillimanni

Christiana pietate longe lateque, eius iussu,& auctoritare dissipata, cultaq;.Tiguro non minima freque tia: maxime Frai cis,qui demum, abolito R Imperio, Gallia in ualeriar insita quadam resigione, loca B. martyra, quiq; sanct italcantecelluissent, stingulari pietate, colentibus, & magnificantibus. Primus tamen qui Tiguri in honorem martyrii aliquid maiestatis addidit te putatur, fuit Clodoueus III Francorum rex , ex opibus scilicet Ruperti Allem annicae Helvetiae ducis,ut ex instrumento sundationisLucernesiis, supra posito, patet. Nam qui post eum ex altero licci st cmmate, regnauit Carolus, . agnus, fatetur, eo in loco,quem Se retrum S S. Man)rum. Vocat multos se pietate, &int gritate viros reperisse,qui facris incum rent, diuinaque ostiata facerent quorum rc dirus de beneficia a maioribus suis adsignata confirmarit. ampliaritq; & inde quod Eolosita Prae sturae S S. Ouis es R. guti,ut babet vetera scripta ipse auctor, & fundator habitus. Sed Tiguri iam eodem temporc nomen haut ignotum gentibus,& pro Camera Imperiali celebrabatur. Notum cx rescriptoLudovici Pij, Magni s su rani edito , XV. Marsq. VIII. anno Imperis datoq; Gotet berto abbati S. Galli, quo mentionem faciti controuersitae. & litis quae inter eumdem Abbatem,SEpi scopum Constantiensem intercesserat, quam deciderit. multamq; edictum trai euntibus statuit Ab , inquit, nes a Imperiab Turegi persoluendam. Maxime vero S S. Mart rum, simul Tiguri vencrationem di dignitat cm cumulauit Ludovicus Germaniae Rex, Pio genitus, licet adhuc

vicus effet,aut .vt,alia vocant instrumenta,Villa regia, nec moenibus,praeterquam castri essenr, clauderetur, cu non solum, in loco .monasterium aedis cauit, cuius ampli

tudinem intelligas quod Hildegardina filiam, addito nobilium

SEARCH

MENU NAVIGATION