장음표시 사용
301쪽
Corpore autem ipso non quidem ut parte aliqua animo adiuncta, sed ut instrumento utamur. Hunc Epictetus hominem instituen-
dum accepit. Neq; enim fel ille sapiens his praeceptis indigebat, qui te iampridem
in libertatem vindicauit, metiti omnis, ct in exorabile fatum. Subiecisse ibiM.frmitus herontis auari. Neque cum eo sibi esse negotium putat,qui a sua tantopere natura degenerauit, ut sic in brutorum numerureserendus. Omitino esse vult prestantiorum. J hic videntur isstelligendi dii: ut
sit sententia, τὸν diuinam vitam aemulari de totum pendere a numine. Malim hoc est, & animo & corpore.
ωAονους ' Lego O A. P m. J Sed quomodo nobilitas illa amissa sit, non explicat. Videtur dc Isocrates naturae humanae corrupti nem intellexisse: quum extrema par nes ribit: μυλις ἶς ἐπιμυλά-
εἰς Uin' νMυιziau. Fo lassis ώς. actione seu efficacia. Malimia γειας,ab euidentia: hoe est, iis rebus quae sub sensus cadiit. Sed iam omissis verbis ad rem ipsam veniamus, de quid virium habeant siue Platonicae siue Socraticae istae rationes de artifice de instrumento.videamus. Ac
Platoni quidem dc Socrati, Epicteto item dc simplici caeterisque philosephis sua,
per me quidem, constet, de conflabit, videber, auctoriatas. Nobis autem quasi quidam ingenii lusus,quamu sin re seria, concedatur: de is quidem exemplo Platonit, qui nisi lusisset toties, nunquam tot absurdas opinio nibus occasionem praebuis
302쪽
biide priore disputat platonis Socrates, quem sibi multa falso tribuisse, ipse aliquando lectis eius Dialogis exclamasse sertu Diuersa sunt, quorum diuersa munera sunt, atque eisectus, de diuersis appellanda nominibus. Nam quia ignis urit, aqua humectat, candor visum diffundit,nigredo convallit sanitas vires dc forma tuetur, morbus destruit eadem esse qui possuntZIam vero animi & corporis qua diuersa ossicia, & sere contraria reperiuntur3 Animus sentit, vivit, viget: corpus stupet,torpet, mortuum iacet. Animi imperium est, seruitium corporis . animusa'ifex est, corpus instrumetum: animus hospitem repraesentat, corpus domicilium: animus est qui homine sectat, ac pene dixerim Deum : corpus si non stirpem, at pecudem. Corpus per se immobile, animi arbitratu agitatur: Et haec non .c--
ab ipsa reru natura spectan da proponi, atque adeo palanda manibus,quis est qui
ominem viventem dc tuosum, contraq; defuncti cadauer intuens, negare audeat ' Quod aute arthritici,
loco non possunt, aduentistiam id habet causam: aut ab externa vi,aut a pravisci deficientibus humoribus, aut ob inopia natiui caloris
tuta. Nec id aliud est, quam si debilis saber praegrandent
malleum aut clauis assixum tollere nequeat, quem solu- tu alius,&viribus praeditus, facile tolleret.
esse corpus, aliud animum, est statuendum, de animo debeti hominis appellationem, tanta prestatia ornat
, ut alio loco ait Plato. Nec enim ipse homo: sed hominis siue domicilium, . siue sepulcrum,sive vestis de quasi concha incurrit in culos. Plausibiliter haec rem agnifice, nec sine probabili specie dici videnturiis, qui quisulcat potius, quam quid dicatur, ει quam vere,
considerant..Mens fabro, eo us malleo, alteriue in-istrumento comparatur. Sed
propi' intueare, nec in uno, quod consentire videtur haereas: sed complura quae dissentiunt, ob oculos ponas3 Nam malleus quidem a labro sine dolore oc mutis
303쪽
Iatione abiici vel in ardentem fornacem potest: manus pars instrumenti humani, nec sine mutilatione corporis, nec absque animi
dolore secari di uri potest. Est enim longe arditor &interior corporis cum animo coniunctio & necessitudo quam fabri & mallet. Sed haec est sortassis plebeii hominis ratio r illa veronum philosophi est, eadem immortalitatis dignitate
lae motum ae vitam suis corporibus asserant:& nonnullae hominis impetium veritae, suos reprimant impetus & cupiditiitest An vero menti & rationi tantum dominatus iste est ascribesidus 3 Deinde si corpus ab homine separaris, nomo ne erit soluta di li- , bera mens: an genius quidam,& numenZ Num mens ea quae agit, extra corpus agit, ec une sensu & ad -- mento corporis 3 Nullaene sunt in ratiocinado cerebri partes 3 Nullae cordis de sanguinis in affectibus functiones 8 Non ea corporis de animi copulatio est, ut ancipiti saepe victoria de imperio decertent, ut utrumque assiciat alterum, modo
vincat,modo vincatur3 Iani quo quisque melior est artifex, an non eo diligentius instrumenta sua cuiat 3 Secare cultri usus est, sectio artificis utilitas. Qui ut
acutiorem habeat cultrum,& cote opus est, & theca ubi recondatur. Sic, ut animus valeat, valere corpus est opus: ut corpus valeat,
victu & cultu salubri, ad quem parandum ... In omnino pluribus rebus fiagilitati humanae vel ad mediocrem felicia talis umbram est opus. Qua de re olim, quumrin Ariastotelis Ethicis disputatio nem de felicitat . primum legerem, paucos versiculos luit, quos ascribere visum est:
μήπι λειε τελες, τὸν γ rami. ἀλομους Cui vatit inter opes cum coniuge dulci.
304쪽
ιο,ον amicitiassi ramo a pacis, Et
His,ni az r. eritfelix, modicera, beatm:. Suod probat eximius d ctor A soletis. Num igitur multitudo malefacit, quod tandos &reditus suos curati q uod va letudini dat operam Z quod suis consulit vel ad posteritatem y Non opinor. Sed in eo peccat, quod nimis magnum studium multamquς
operam in hoc confert, nec a malis inxerim artibus a horret, neglecta sere mente, quae ut non QIa hominem
absoluat Iabascunt enim profecto istae siue γοω,sive hyperbolae at hominis praecipua pars est , &quidem talis, in qua selicitas & summum in terris bonum magna Farte collocetur. Verum esse hoc vel absque subtilibus rationi , quotidiana exempla docere possunt. Quis enim non videt, suauius de beatius viuere non doctos modo homines. re tenui & otio literato fruentes : sed etiam
opifices & agricolas plerosque, sua sorte contentos, naturamque sequentes ducem: quam eos qui insama potentia, copiis rerum omnium, & deliciis ac voluptatibus circumfluentes, nisi coelum dc terra illorum amoribus ει cupiditatibus inseruierint, coelum terrae
si possent miscerent, infinita & inexplebili auiditatis
siti aestuantest quam virestinguant,vi, dolo, serro, Veneno,omni scelere grassari, dc ut poeta ait Fuctoresinequeunt sipet os,r
non dubitant. Quid talianimo miseri' &sceleratius Quid ea mente melius beatius, quae Deo & naturae
patere studetὶ Ad quod studium , si a nimia ccuporis& rei familiaris cura homiranes reuocare philosephi conantur, &in iis extenuan- .dis, quae plerique supra veri
fidem exaggeramus, mo- . dum excelunt, animique viribus nimium tribuunt: probanda est eorum voluntas, de boni consulenda orationis insolentia, rum utilitati seruiens. αα
Θειαν illi postulant: ab iniquis philosophiae licitatoribus aegre
impetraturi: rerum exte narum contemtum exigat,
vix id consequuturi, ut i tra naturae limites iis appotendis resistamus. Illud
305쪽
certe constat, suo quemque malo praecepta haee condiem turum : maximo suo commodo, quoad potuerit di licuerit, sequut iiii. Constat de illud ,in eo vehementer a irasse a scopo phil
sophos, quod solidam selicitate in terris & hac caduca vita quaesiverutri qui omnis e coelo petenda est, x t unicudiuinae liberalitatis munus:
nec ulla hominis industria, in hac animorum caligine di infirmitate, parabilis.Sed haec hactenus.
nobis illa esse dicit, quorum domini sumus,&quorum potestatem habemus. Haec enim in unoquoq; esse dicimus, quae non ab alio habet, quaeque ab alio impediri nequeunt. Sic verba Simplicii se habent, quae noannumeranda censui, quod Graecum loquendi modum tantum declarant, quid τὸ ἐφ' ἡμι, significet. Dicunt dcxatips, Quatum in me erit: pro, quantum potero. No- Iim tamen dιcere, haec res in me est: pro . in potestate mea, vel ,arbitrii mei est. Cicero dicit aliquid situm esse
testate alicuius, potestatem alicuius rei in aliquo esse sitam, in alicuius potestate situm esse aliquid, dce. Aristoteles προώρεαν definit-
λδακία, - αν ἡμῖν, voluntarium aliquid antegressa deliberatione, de reb. . agendis, qus in nostra potestate sitae sunt,dc appetitio nem reri, quae in nobis sitae sunt cum a liberatione. -- e ix' 4 Lego,
satis assequor quid sibi volit. Nam si dicit voluntatem
extra corpus non promin re ita, ut cochlea 4xtra testam prominet : quis nescit 3
nam alioqui cerneretur. Propendere tamen volu
tatem,oc quasi colungi cum re extra se posita, animad
tur prius membrum omissum, cuiusmodi faerit: δύ ἀφ' ii τι, - ρήσω τεs: Siue id ipsis in menter Venerit,sive ab aliis acceptum silerit.
306쪽
emphasis est in verbo significat, . hominem non clare
sine mente sonum, sed quid loquatur intelligere. Consultor hic locus es' & mendi suspicione non vacat. Quare lector interpreti veniam
clinatio aut desiderium, comitatur appetitio. Cicero τοπιζετον rem expetendam di- appetitum seu appetitionem,interdum desiderium. Tria igitur hec, ρμη, uni Cice. roniani appetitioni respondent. Sicut idem
Vno modestiae nomine interpretatur. Sum igitur animi d bius, οριζις ne an ορμη a Pp titio sit vertendum. Utraque certe vox animi commotio
nem significat. Sed credam' Simplicio, propen sonem siue inductionem
impetum, impulsionem animi, seu appetitionem Ver
ingenue fateor,me nec Stoicorum neque Simplicii rationem satis intelligete . tam paruo discrimine lethi, ut Poetae verbis utar. Qiiodsi εκκλιας τἰω Oehela antecedit: qui
mi esse animorum motu spmλύ O . τεροκινητον. II ite contrarium est τοSignificat iram & cupiditatem cieri a corporis humoribus. Qua de re praeclare disputat Aristoteles in
& Galenus cum alibi, tum in eo libello quo probare instituit, animi affectiones corporii temperiem sequi. Αἐργειαν ονεργει . JLegoc, tγf - ν
, quae Platonica est compositio, frequentissima in Parmenide. quanquamno tantum sed
ibi legitur. αἰάγκη n δνώοιρον.JScilicet m/bρχάν. nccesse est ipsum principium esse potentissimum.
307쪽
rmora li. J Lego, o cis autem in ratione loquendIρνοὶ . communi, unum&solum. πρ ἐὼν η μια.J Lego om nonnih:l differunt: tamen Ad rem ipsam quod no habeo quo pacto attinet, qui Porphyrii quin- vertam, nisi unitatem. Nisique voces didicerit, ex indiuiduorum, specierum, generum de disserentiarum ratione, ea quae hic diculur, non ignorabit.
quis sorte solitarium numerum dicere malit,aut si litatem comminisci. vel Ee
e τα υηρια--ομssio paulo post. c, ian. σάγSimilia producere Θs: &ante disti milia mos sis, sci- dc omnia licet ἱιωτd: Deus sibi simi. lia procreat prius, quam εφιμνειν.Jεφιμνειν, sti. dissimilia. De ordine creati- nere sese,&conseruare. Nisionis, &rerum conditarum forte υφιμνειν, essentiam dignitate loqui videtur. Be- sibi ipsi tribuere. ati illi spiritus sunt Deo si-- 'miliores, quana homo, aliae I psam animam dicit enii res corporeae. αυτηκίνητην, quae utiq; seipsa ἀφωροσμένον.JLege per ω, inferior esse nequit. Legen-
in secunda syllaba. dum igitur Tu eius
utar αυτῆς ου quod non mouetur, dc in
2κῶς,ουδε πολι2κώς ό Nullu eodem statu permanet. noui politicum motum in a Physicis. Fortasse legendum, - - Mouetur ab eo principio, non ratione interualli aut ioci. &c.
e; μυγαὶ vi qui mus,quando ut volu- idem esse videntur. Nam mus non licet. ἀρ- via de quod unum, solum: dc postremo ordiar in electionEquod solum, unum est. Sei- hoc loco vix ausim dicere, pio cum solus erat: sui ipsi- licet apud Ciceronem sit rus respectu erat etiam unus Quorum ex electione virtus
in eo loco, in quo erat. Etsi possit exsulere. Ne optio quide n
308쪽
igem placet, nec voluntas satis. est id quod amplectimur, & in agendo sequimur. De eius vocabuluvidetur serri posse. Apud
Isbcratem WΠ--πειν, decreui praetermittere: praetermittam. , potius volo, malo, pixopto. δωρεὰς
εον, Alterutrum faciendum est, optio datur e duobus alteriusiritius. ἔζεσυ verti solicitudinem. Si quis mauult, cupiditatem reponat. caetera,Vt ante. Qui aliquid habet melius. - Vtatur. Cognata vocabula sunt, de quibus mouendam controuersiam Galenus non censet. I
mae. Ordo hic est. i. Deus unus, i auctor omnis boni: α ψαυ per se bonitates im'
mutabiles. Sic fortasse dicit genios, Dei ministros. qui Platoni sunt ,.ὶ νεώτερ . dii iuniores,quibus mundi & hominis creati nem assignauit et quod a principe tuo Deo nihil mutabile , nihil interiturum procreari fas esse videatur.
. primi, vel principe, animi. Hi qui sint, nec Simplicius de larat, nec ego conlectura dia uinare possum: nisi sorte heroas aut inferioris ordinis senios intelligat. 4.αν po et i , h um a ni animi facile ii, utabiles Plato enim non hoc tantum dicit,
sub aspectum oculorum: sed illud etiam, Sce
mine esse animal suapte natura immutabile.
Haeremus di hic. Nam ncque praeelectio, neque praelatio probatur Sententia est: quum e duobus alterum, aut e
multis aliquid praeferre significet: non pone haec debeatis illis geniis dici, qui
non multa, sed unum summum bonum Deum propositum habeant, ad quem unicum eorum desidelium
309쪽
ἡ α ρεας αλυτος f. J Cum expedita fuerit: hoc est,non assixa brutis & corporeis cupiditatibus. αρος -- λαιρεαν ἡμῖν ου- . J Ad diuisionem quae in nobis est.Malim ,των ἐφ' ἡρον οντων, diuisionem eorum quae in nostra potestate sunt. μνα .l Lego,
ημῖν. J Lego ρη, ντα Verba sic ordinanda fiunt:
dam. & pro ει, legendum ει-: dc pro πιλώτη, , ut ratio Grammatica postulat. nisi sorte recentio res scriptores veteru Grai malicorum inflexion m
emos ceno T men non appetunt. Apud poetas tamen Tellus κἄχὶ ---ί- orat Iouem , ut exoneretur improbis homunibus: dc sitiunt herbae. A
310쪽
audiendum in verbis κινει, G2 et ει νον ρ, μει κ. Res ap- , excirda, inquit, prouocatilla cui demappetitum, eX- tum conuenientia sui tim appetitu nam potus
siti, fami cibus conuenit sed appetitus nihilominus per
sese mouetur. τησυ ς oe κτεινε s, scilicet ρουργιαν ρ eam animi
partem, cuius ea natura est, ut ad rem appetendam extendatur: hoc est, ιωτην7ἰ, edit . Res appetenda excitat suis illecebris appetitum.
dat. nisi ibrte legendum. του .r i τῆν vita τε os ορε ι ἔαm,m . 4 ob copiam in simulacro aps etendae rei. Lego . ob perplexitatem. Res, inquit, adeo a mi igua, perplexa Sanc sest, ut bona ne an mala sit. statui non possit. ειδε λον μῖνον Lego ,εκτοῦ, simulacrum appetendae rei. Verba sic ordinabis :tia λιν ορεκτου,an fuca tum sit simulacro tantum appetendae rei.
scilicet ἡμῖν eo: Atque illud magis etia in nostra potestate est. Nisi sorte legas, Iopollebat potius. ς δε τους λεγνω,τύτει -- -