장음표시 사용
4쪽
Asseniones Theologicae de Baptismo dc
confirmatione Propositae Romae cum multis alijs Theologicis consi
clusionibus in publicam disputatione anno Domini I 3 sq. Mense Octobris.. In Collegio Societatis
6쪽
De hi niueiuo napumii 1 ne UIUgicae assertiones.
BAptismum non tam prςcepto, u)pacto sirmissimo, quod paruulos
aeque ac adultos coplecteretur,institutum a Chrilio domino luille, ut necessiirium ad animae salutem remedium.
Eius primam institutionem in Iordane per columbam fuisse facta, quς bis supra Christi eaput apparuit, semel cum,ut baptizaretur,accederet,iterum veror postsi eaput ex aq uis iam baptizatus extulit. Ab eadem columba declaratu fuisse,longe excellentiori potestate Christum in baptismo uti,a ecclesiae ministros: & baptismum,quo Ioanes
utebatur,in alium prςstantiorem esse mutandum.
Baptismi Ioannis scopum fuisse, Christum 5e eius baptismum mudo pateticere, ae homines eorpor ali ablutione ad quq rendam renouatiosnem animorum,quam Christus erat praestaturus,excitare.
Assentiendu non esse D. Basilio, qui 13 baptismum Ioannis remissionem peccatorum collatam fuisse putauit. Illos veror nulla ratione serendos,qui baptismil , quo nunc utimur,η, in aqua administretur,a baptismo Ioannis,qui etiam in aqua baptizabat, non discernunt,quim hane ob rem omne spiritualem vim baptismonro detrahut, no animaduertentes,aqua nuc nos uti, quae Christi inostitutione instrumetum lacta est spiritalis ablutionis, cuiusmodi aqua Ioanni habere non contigit. Hoc non obstare,quin fateamur,baptismi nomine cofirmationem nonnunqua in scriptura intelligi, pr sertim eum excelletia Christi supra Ioannem ex magnitudine donorum, quae Christus contulit,demos stratur. Ab effectu. n. copiosoris sanctificationis,quae per visibile spis ritus saneti donatione tune in confirmatione fiebat optimo iure suila
se baptismi nomen illi attributum. Statim ut baptismus a Christo institutus est, pari obligatione hominea ad illum suscipiendum fuisse obstrictos,ae nunc, ut verbis illis domianus declarauit: Nist quis renatus fuerit ex aqua etc. Discipulos igitur Christi ante ipsus mortem baptizatos hoc baptismo filisse ut D. Augustino visum est. No maiore sanctificadi vim baptismum ex effusone reali sanguinis in
, cruce facta accepisse,il ex promptissima voluntate, qua eam Patri vis uens obtulerat, nee hoc obstare,quin aditus in gloria interclusiis esset, donee Dominus silo ingressu eu patefaceret.
B aptismi institutione non liberasse Unm Iudaeos a circsicisonis obliga
7쪽
minibus declarasse non in circuncisione,sed in baptismo medicinam' peccati ipsorum stam esse. De abrogatione ver6 circucistonis fit e remoniarum veteris Iegis ita cesemus eas quidem in Christi morte consumatas fuisse, ac vim obliga 'a'toriam amisisse, apud eos quidem certe qui vim mortis eius persectet agnoscebant, hoc tamen mysterita non statim hominibus innotuisse' ' sed diuo Petro primu fuisse reuelatum.
Iudaeis huius mysterii eonsciis licuisse aliquandiu legem seruare eu tuod ora tum gentilium caula,modd in fidei prosessione libertate euangelicam pr ae se serrent. ALicuisse et illis ad certum ips eius seria obseruatione fingere, quasi abroagata apud iud os no esset, modo pfiterent ipsam ad salute no simpliesse necessaria, sed posse Gentiles abs p ea per Christi fide saluari. Nullo tamen modo licuisse simulatione uri,qua gentiles ad iudaismu ina' ducerentur,proinde iure D. Petru a Paulo fuisse reprehensum. Abstinentia a sanguine & suffocato recte: gentilibus ab Apostolis suis, se ad lepus impositam, quod hanc legem non ad cςremonias, sed ad
decore morum iudaei referrent.
Diuum Paulu magnu discrimen constituere inter leuiores csremonias, quales erant delectus ciboru ,& grauiores, qualis erat circuciso . Nam haerentes in illis sustinendos esse eu iubere, quod eas obseruare vide/ 'rentur tanqua praecepta ad externa politiam pertinentia. Has vero
mordicus retinentibus nihil Christu prodesse clamare, quod videlicet non retinerentur,nisi salus in illis constitueretur. Vt ad baptismsi autem redeamus, eius tanta fuisse necessitate asserimus' post prima eius institutione, ut ne per martyriu quidem abscp eo revel voto suscepto quisqua saluari posset, non quod martyriu sua un 'qu1 eorona frustretur, sed quia indigna hoc nomine mors est, quaei sine fide&desiderio salte baptismi suscipitur. Morte i ocentiu quos Herodes interfecit singulari Dei praerogatiuua & exceptione in martyria fuisse acceptata, idi nobis ex vetusta
' traditione & magna totius ecclestae consensione constare.
Forma huiuς sacramenti unicam esse,& eam, qua dominus praescripsit, nee stne illa collatu unqua baptismu fuisse, grauissimis ecclesiae docto, libus placuisse,' defendi facile posse. Q. . ti l lDiuo quide Ambrosio aliud visum esse,nepe sussicere unicam tantsi ex personis nbminati, siue Patris,sive Filii,siue Spiritussancti.Hoc tameψ illi visum esse,dum in hoc argum nto nimio studio incensus versaretur,ut confirmaret, una persona in scripturis nominat reliquas tu
8쪽
Putrui oporte Atiliinsanissi quem inriti alloqui libentissim et
.soleridum eande materiam tractaret, aperte scripssse nomenclatura triti personaru necessario, in baptismate esse obseruanda, a'. liac ditione immobile manere oportere. .
Quod in actis Apostoloru legimus apostolos in Christi nomine Daptii zalle, non esse plani ad forma referendu ,non magis q idiquod scribitur, Ioanne baptizasse in nomine venturi,sed vel eo sensu accipiedia
quo scripta ab Augustino legimus, ministros Ecclessae in Christi nomine nue baptizare, quia Christi instrm sunt,de quo scriptu est. Hieest qui baptizat in spiritu: vel assirmandu, ideo dictos esse Apostolos in Christi nolebaptizaremdd baptismu docerent ex Christi meri silvim habere, ipsum proinde fide&eharitate esse inplectenda. Legitimu baptismi ministru per ordinis sacramera constitui,cu divo Hie s onymo, Augustino, 5e aliis doctoribus rect/ defendi. Munus hoe,quod Philippu diaconu gessisse constat, non apparere su pra offerire dignitate diaconora esse. Na qd multi Pontifices otiiqeJuerunt,ne diaconi baptizare auderent,nia in necessitate. id quide vita neerdotu,s qui forte adessenta quibus ea facultas periposset,id videri fuisse prseepes propter eonsuetudine porrigendi Eucharistia, quae Hieronymi de Augustini teporibus adhuc seruabatur. Porro etsi legitima baptismi ministeriu per ordinatione conserat,ipsam in baptizandi potestate simpliciter a deo oibus hominibus cuiusuisisus. 6: eondisionis, etia non baptizatis de quibus D. Augustinus
magnopere dubitauit factam esse. Hanc potestate a ministris non legitimis ita demu licite di abis peceato exerceri, si vitae exitus impendere baptizandis videatur, nec minister alius magis idoneus praesto adsit. Potestate ministris baptismi a Christo dno tradita tantam fuisse, quanta maxima ea est, quae eu puris hominibus potuit comunicari. Non.n. assentiendu esse diuo Augustino potestate Christu visam retinuisse.
quam potuisset hominibus impartire. 7 i ii, it nPotestatem excellentiς, de qua scriptores quida Augustini sententia insterpretantur de vera esse contendunt,edditiones habere cuiuis purapereaturae penitus incomunicabiles.
Effectus baptismi, squi opera operata dici apte solenndum esse Aharia sterem,oc regenerationritam dissimiles illos quide inter se& ta vari a dispones in adultis suscipietibus exigetes,ut miru no debeat accideretin vetoesis differetes hos effectus spectates, cu de codo ne baptizandoru scribunt,diuersas & paru coli rei ues videant protulisse solis.
9쪽
nem quae res saeramenti appellaedala charactere posse lassiste.
Paruulis contra nec sacra metum sine re nec retii absi sacramento posa
se contingere abso sngulari Dei priuilegio. Hoc priuilegio donatos aliquos fuisse et cu in uteris matru inclust exister ni, ut sacratissimam virginem, di D Ioanne Baptista,etsi D. Augusstinuς soli Christo contigisse assirmet,spiritum sanctu inhabitantem
in utero habere. lAduersus veterum sententiam neotericos quocia ausos esse assirmare,' paruulos fidelium abis charactere baptismi salutonue posse assequi, rationibus,nostro iudicio, non admodu validis innixos. Eos etia sententia nouam, Λ a veteribus explosam afferre,qui applicati baptismu ad eos posse aiunt,qui nondu caput extra uters matrum in luce protulerunt,regeneratione illis, antea nascantur, attribuentes. Nec in paruulis , nee in adultis posteriore baptismi effectu ex opere operamis.i. ex pietate aut impietate baptizantis pendere. fi lAdultos hunc posteriore effectum, idest rem baptismi, nec extra ecclesa catholica nee absq: motu fidei & charitatis in deum lori sequi posse.
Dissicillima ad eostituenda halai: esse quistione,an*d haraetere baptis, mi primendulussiciat forma a Christo traditara quoui; baptizans
te, quocum tepore,& qubliber intentione ac voluntatem aquae imin .ction ronunciari. in adulto obicem voluntatis apertὰ reclamantis non inueniri. Ae D.quide Augustinum dubiu sententiae plurinia optasse cocilio generali controuersiam hanc explicati,de qua ille vas rias diuersis in locis secutus est opiniones.
Sententia in sae ambiguitate in primis probandam 5elqus proxime ad' summoru Pontificu decreta accedat,hanc esse, Charactere baptismi imprimi non posse,nis in baptizante adst intentio conserendi qd mecclesia Christiana confert, nec reserre quo tande fine ille baptizet, nec ullam in eo fide esse necessaria. In eo vero qui baptizatur s ratiosne utitur aut aliquado usus sit, fidem aliquari voluntate salte mixta,
recipi di baptismum vel piatem adesse,ves praecessisse oportere, nepactum. vllum contrariu postea secutu esse. Vanas esse,' nullius prorius momenti rationes,quas quidam neoterici ad euertendam huius intentionis necessitate comenti sunt. Inter ceremonias,quq in baptismo adhibemur immersione non esse uti lam quide simpliciter necessaria ut baptismus conferaturi at esse tant momenti ut discite iniri tatio possit ad excusandos eos, qui illa absimvlla vel concilii vel Pontificis authoritate in quibusda ecclesiis intersmiseruti etenim prςtera qd expressissima cotinet imagine rei, quae geritur u signifieatione valde salutare,de qua nos
10쪽
tum ea usos aposto tis esse eonstat, simo eo numero apud maiores e noli ros habitra,vi de ea ferme. oes veteres scriptores rana de re neces saria loqui videant. Nec facile erit inuenire qui ante qngentos annos . de alia baptizandi rone mentione ficiat. Acante D. quidem Gregos; riu,qui vel primus,vel inter primoς trinam mersone no esse necessas viam,sed una sufficere admonuit,veteres serme semp de trina immer ne lqcuti sunt, ita ut ea D. Hieronymus inter traditiones numero. quq in catholica ecclesia absis testimonio scripturae seruantur. Hanc unam vera esse cam,cur paruuli eorum infidelium, qui serui Chrii strinoru non sunt,baptizari inuitis parentibus no debeant, nimira proiicienda non sitam p*ciosa margarita porcis, nem iis quos cerii tudine morali porcos futuros esse credamus, qui eam oppressuri de conculcaturi sint,tum ppter indolem quam a parentibus inter quos educabuntur accipient,tum propter licentia qua extra ecclesta viventes habebui. Hanc vero cam ita demum locum habere, si vitae exitus paruulis ipsis impendere non videatur. i ' Porr3 impendente pnti mortis periculo, nihil causae dies pota,eur non liceat Ne hqreticorum,& infideliu infantibus inuitis etia paretibus,baaptiumum conferre,s graue aliquod reipub.danum noti timeretur.ut Imagna verbi gratia pacis conturbatio. Culpa procul dubio non carere catholicos viros, qui spondere pro suo fidelisi,1 haereticorum pueris in baptismo,vet patrini,audent,niussipes
Tent eos a parentu gubernatione subducendos fle alibi catholiee edu candos. Ad hane enim re prqstandam obligati illi manebunt,st eos fl
In uniuersum aut patrinoru curam eo tepore prssertim inuigilare de.' bere cum vacua iuuenu baptizatorsi pectora vera aut sella religione imbui & possunt Ae debent, nee hanc quide curam citra peccatu ab iis posse deponi, nisi confidant illos, apummos filiastri educant, hoe V 'officium recte praestaturos. N Perniciosam esse eoru doctrina ac baptismi paruuloru vini totam ener ''uare,qui consuluntvt iis,qui in infantia baptizati sunt,etim ad annos' sducretionis peruenerint, optio publicδ in ecclesia fiat eonfirmandι '
aut rescindendi promissione in baptistes o factam iuuast inulta fuissent antea illi per baptismi saeram erita aliorsi eonsensus .esulitatessiste et ' iptum obligatione apud deum diapudeeellassam citius m ebrae sti 'tuerint obstricti. imi dit omIllom verbdogma non perniciosum mod3 esse sed etiam insanum: qui cum nee baptismi vim nee morbi,& lanitatis animi naturam percipe ',uinari homnem eum baptizaretur, contenderunt Korbo ve- Si