Apophthegmatum ex optimis vtriusque linguae scriptoribus libri 8. Paulli Manutij studio, atque industria, doctissimorum theologorum consilio atque ope ab omnibus mendis vindicati, ..

발행: 1601년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

851쪽

catilinae socuculusci Teato senior Ass ues s. 36curius

cyrus maior

ehiomata Ortiagentis uxor.

folio 6ic Damatria Issehirosophus Dionysi adu- Damonidas 63 Iator

Darius

Demaratus

Demetrius

ue s

clearchus 79 cleombrotus Pausint . ibi. cleomenes Anaxandritae. folio 79 Cleomenes alter 8seleon 38oeli sophus Atheniens adul. folio I 3en. Pi so .. 731cn. Lentulus 733 commodus Aelius Verus. folio 4m constantinus Chlorus eo uatinus eorydus parasitus eornelia Gracchorum cornificius cotys Thraciae rex crantor Solensis chrates Thebanus Demetrius Cynicus. 7ψε Demetrius Pharius. Demetrius Phalerus. qas. 667. Demochares Democritus IliIesus. 68 Demonax Cyni. 713. ,3 6. 6o. Demonides a SDemosthenes orat. 368 73a Demosth . Mitylaeneus. 71s Dercillidas i 6sDiocletiapus ss 6 Diogenes. aro. 72I. Tr3.196 ν 729. 7 3.

852쪽

Prosperi si: quod oporteat talem honaine aut sibi igne, - pςx' tum esse ut qui nunqua sui periculum fecerit; Pς --' aut inuisum,ut quem praeterierint, Veluxit ignauum, nec idoneum ad fortunς conflictum. O Libtrtinus quidam praedives aiebat sibi f Adui - cilem fuisse viam ad diuitias, posteaquam pP' nituerat ipsum bonae mentis. Sed hanc illit,

ratem vocem Demetrius grauiter castigauit, apud Senecam , per ironiam ostendens como'. ' dissima ad parandam opes viam a si quam im

pudentissime quis aduletur. Ii Crispus Passienus dicebat adulationi no es. Aduia se claudendum ostium, sed aperienda, veru ut io νι solet amicae, quae si impulit, grata est, gratior . ' si effregit. Sensit non probandos eos, qui pro sus non serunt ullam adulatione, quam ut aia sectare turpe est, ita ingerentem se non oportet omnino repellere. Prodeste nim in hoc, ut homo perspiciat, qualis esse debeat. si Plancus aiebat, non esse occulto aut dissi. Adula. mulate blandiendum, quod periret procacia, recta. si L te ut Fortasse pro procacia,qa erat scri pium, legendum est, procatio , ut sit sensus.

H dulator ut piocus captat gratiam : Procu aut ein si ta ii tecte ambiat, ut puella non sentiat, perdit operam. a 3 Larro , orcius, cuius ing'nium supra mod

Salse mira ur Seneca, fuit enim tui condiscipulus, quum Maxillus rhetor exilitate orationis suae imputarct controuersiae, di cererque. Necesse

est me per spinosum locu ambulantem suspeqsos habere p. des et Non mehercule linquit, tui pedes spinas calcans, sed habent. Nam alter. ariditatem inaeni j amputauit materiar.

Asinius

853쪽

Asinius Pollio dicebat in causa verecunda I

nunqua tentari debere improbam quaestione: Coactae. Notauit rhetores , qui in declamando moue- sent quaestiones nihil ad causam facientes. Oscus rhetor erat non infacundus, sed illud isdictione illius vitiabat. quod nihil diceret abn Affect

uue schemate.c ui quum Pacates rhetor Mas . siliae mane, siue ad mare occurrisset: Potera, anquit, dicere aue Osce. Shematum assectatorem salutauit schemate, quum nusqua minus locus sit schemati, quam in quotidiana vulga- rique salutatione. Per ironiam itaq, usus est ccupatione, ut diceret, quod non decebat, quum sine tropo dicere posset aue Osce. beuerus Cassius, qui alienas sententias paucis immutatis vocibus usurparet pro sui , di' iduitaticeret solet eos esse similes suribus, qui poculis

alienis mutarent ansas , nὶ possent ahnosci. Demonax dicebat nequaquam ho ibus irascendum esse , si delinquerent, sed corrigenda Clemen vitia, n mirum exemplo medicorum, qui non tia. indignantur aegrotis, sed n orbo medentur. am hominis est: peccare , dei vero aut ii minis Deo proximi, emendare peccata .i Ieem Phau prini dictionem ut nimia com- is positam, ac mulieri cog ruentiorem quam phi- orariolosopho , solet dicter ijs incessere . Id indigia E mollio serens l)havorinus a dijt Cynicum percunctans qu s esset ille, a quo derideretur: Homo in- .quit, cuius auribus dissicile est imponere Phi- , .losophum ut vestis neglectior,ita & oratio decet in et Selata. iogatus a Sophista quopiam , quod viati. m attulisset ad philosbpli iam , admodum Cyala ccc Cynice is

854쪽

Cynice respondit,o χήδε, id est, testes: signitae c*ns se nudum accessisse .

et o Alieri percimctanti, quam philosophiae D- Barba ctam potiissimum amplectaretur: Quis inquirno facit tibi indicauit me esse philosophum ρ Mox hue Phil0 χ' vehementer secum ridens abijt. Interrogatu k quid riderit ; An non magnopere ridiculum, inquit, si tu me ex barba iudicas philosophii, ipse barbam non haben λΣi Adolescenti Iasciuius culto, qui quaestio, salsh. nem sophisti eam proposuerat, nihil aliud respondit quam περαίνη cetrara . Vox anceps est

rad conficientem quod colligit, & ad obscoenusensum . Cumque adolescens indignatus re spondisset . At ego tibi virum ostendam. De - monax admiranti similis: quid, inquit , nunt etiam virum habes 'at Athleta quidam ab eo reprehensus lubd vi Toler n. Aor in Olympijs cultu molli floridoque uteretur, lapidem illi incussit in caput, ita ut sanguis ex vulnere proflueret: Id factum indignὶ

ferentes qui aderant, hortati sunt, ut adiret proconsulem. Nequaquam, inquit, in viri ad proconsulem , sed ad medicum potius . Prius esse debet hontini, ut malo accepto medeatur,

quam ut regerat in alterum.

Protheo cuidam obijcienti, qudd morderet omnes, nec tamen Cynicum viveret: Amice, inquit, non vivis hominem . . Physico iucdam multa de antipodibus dis FGM0' serente ossiensis in puteo umbris , rogauit, num illos antipodas diceret: ridens absurdam

quaestionem . Quanquam nunc compertum esse veros aut ipOdas . .

Herodem

855쪽

uerodem sophista immodice lugent ε Pol- et sucis. obitum praematurum', quum vellet illii currus & equos velut ascensuro iungere atque etiam coenam apparare, adisi Demonax : Eh: .

tibi inquit , a Polluce literas: exhilarato Ileis rodi &quid vellet Pollux scisci anti : Incu- sat, inquis, te, quod cuncteris ad ipsum veniret significans t ollucem ad ipsum non redi- turum , sed recth parari currunt, si vellet sequi defunctum. Alium quendam filii mortem inconsolabia 1 stiter lugentem , & in tenebris abditum adiit Luctuari certo promittens se fili j vnibram ab inseris

reuocaturum , si tres ex hominum numero sibi nominare posset, qui nullius luxissent ob istum. Quumque is cognitionem per omne is notos circumferens , ne unum quidem reperisset luctus expertem : Quid igitur, inquit, teipsum discrucias homo, quasi nouum aliquid acciderit Θ l .

Quum a quoda quaesisset aliquid, atq; ille

verbis obsoletis ae priscis responderet. Ego, obsoleae inquit amice te nunc percunctor, at tu perinde respondes, quasi regnaret Agamemnon. Ad Agathoclem Peripateticum arroganter et o

iactantem, sese&solum& primum esse diale- Axrogancticorum: Si tus, inquit,es, qui primus esse spores λ si primus, qui solus λQuum apud Athenienses audisset praelatio- asne solennia sacris submoueri barbaros, roga. Absulabat quamobrem id facerent, quum ea sacra . tradidissent ipsis Lumolpus, natione Thrax, nimirum barbarus.

Quum legatus nauigaturus in Asiam, na-

856쪽

uem conscendisset, ct a quodam interroga raeea. tur, num metueret , ne naufragio eiectus a piscibus deuoraretur: Quid, inquit, metuam apiscibus qui tot pisces deuorarim λQuenda in liciter declamante admonuit, Nemo ut sese diligenter exerceret: quumque is responsui iu- disset, Nunquam apud me non declamo: Nil igitur mirum , inquit, si dicis inepte, qui hactenus semper stulto auditore solitus ris uti Quum Athenis quida Romanus senators. Ambi. lium ad Demonactem adduxisset,eleganti sor-2Rφ . ma, vestitu delicato, ac delicijs esseminatum,' diceret i, , Salutat te o Demonax illius meus: Pulcher est, inquit, & te dignus, ct matri noqabsimilis. Visumque poterat dici in laudem. Nunc patrem notauit ex fili; imoribus, & matri similem dixit mollem, eviratur a delicib.

Senex quida Pomanus bene robusto corpo-νugna re, qui armatus sese ad palum exercueaar, ro-Iudtica. gauit Demonactem num magna vehementia videretur depugnasse: Nimirum, inquit, ad-2 2 uersus hostem ligneum : innuens illum in vera pugna fore meticolosum .

cuidam qui purpura indutus sese insolen- vesti, in aurem dixit, Heus tu, hoc ante te gestabat ouis , de ovis erat: signis ansilium nihilo minus stupidum esse, etiam si ge ' flaret purpuram . Quum aliqua do in balneis refugeret ingre- Totitia di aquam feruentiosem, & alius illucra appel-4. . laret meticulosum et Quid inquit, an hoc piqpatria passurus essem: bentiens temeritatis ense non fortitudinis, subire pericula ni ob cau- .-ῖrauem & honestam sar.υ - Admeto

857쪽

Admeto poetae insulso epigramma monosticlaon, quod testamento mandasset suae . i addendu statuae Carmen erat : Corpus humo itegitur, Admetus ad astra volavit Respondit

adeo sibi placere carmen, ut magno empta cuperet, si iam nunc esset adscriptum et Tecto o prans illi mortem, qui vita erat indignus. Demonacti seni crura intumuerunt, id vi- 37 ' .dens quidam, Quid isthue , inquit, mali est β ς 'Demonax et Tum ille, Charon,inquit,me momordit. Pro cane dixit Charontem, innuens senectutem vicinam .

Ad Lacaedemon tu sagris saeuientem in ser- 3ῖ '

uum: Desine, inquit, te seruo tuo similem o- . . ffendere. Seruus enim est, qui suis cupidit

tibus imperare non potest - Cynico cuidam arroganter iactanti pallis, 3

o peram & baculum,ac subinde vociferanti, se Arrogi. Antistheniri rateris, ac Diogenis sectatore u esse : Impudenter, inquit, mentiris, quum sis Hyperidae discipulus. Allusit ad voce ρ δῆν, quod est per arrogantiam despicere . Est au-xem rhetoris nomen Hyperides . . fProconsul Cynicum quendam,a quo publi- lsuerat proscissus ob ungueta ac molliciem, molim ad supplicis abripi iussit. Hie deprecator ad- me . erat Demonax dicens ignoscendum Cynico, si quid dixisset mordacius , id esse vitium, non hois, At quu proconsul no negaret venia, sed si quid simile denuo committeret ,rogaret, quas poenas esset daturus: lirosecto, inquit De- monax, tum homine toturii inungi, ac forcipe velli iubebis: plus quam Cynice momordit i qui Cynice mordacitatis agebar patronum.

858쪽

moratur hominu laudes. Eas qui praedicant, plus debent ijs, quos laudant , quam ipsis de- bent, qui laudantur.

ALPHON. AR AGONUM REM

Eques quidam ingens patrimonium per lu- iatum ac libidinem absorbuerat,atque insupermagnam aeris alieni vim contraxerat. Pro hoc. intercedentibus quibusdam apud Alphon sum Arragoniae regem , ne saltem quae debebat, corpore luere cogeretur , Alphon ius respondit: Si tantam pecuniam vel in sui regis obsequium, vel patriae commodis,vel subleuandis propinquis impendisset, audirem : Nune quoniam tantas opes impedit corpori, Par est , ut luat corpore. commemorantibus quendam ex Hispaniae , regibus dixisse,no decere principes viros sci- Eiuditiore literas, exclamauit eam vocem bovis esse, non hominis. Non omnes literae conueniunt principi, sed eaequet politicen tradui aut ethi Cen, quaeq, reeie ac secus geliorum exempla commonstrant, id quod facit historia. Hunc quum adissent legati Matriciennes,in 3 quorum agris tum agebat Alphonsus, consu- Caute . lentes viri iuberet ipsos gratificari , Nicolao ne Picinino, an Francisco b fortiar, respondit Ambos pro amicis habendos, sed nihilo secius 'ab ambobus tali iam ab inimicis cauendum . Id temporis inter Nicolaum & Franciscum simultas intercedebat, ac Rex nondum statuerat utrum vellet in societatem recipere, cum utrumque ob dissidium non posset. ' Idem dicere solet, ita demum matrimo .

859쪽

nium tranquille citraque querimonias exigi posse, si maritus surdus stat, uxor caeca; innues opinor, foemineum genus obnoxium esse rei typiae, atq; hinc oriri rixas ct querimonias: rursum maritis permolestam esse uxorum garruuitatem : qua molestia cariturus sit, si fiet

surdus: nec illa vexabitur adultem j suspitio.

ne , si careat oculis.s Aiebat si sibi eontigillet nasci temporibus

Integre. quibus Romana Respub florebat, se costructurum fuisse contra curiam templum Ioui Positorio, in quo prius quam venirent in senatum patres conscripti,odium,et morem ac priuatos aste etcs omnes deponerent. Allusit ad priscorum morem, qui louem multis cognominibus insigniebant, nune Statore, nunc Gamelion, nunc Genethlion, nianc Philium, nunc Xenion appellantes. At si tam multa possit Iupiter,ili lud in primis praestandum erat, ut in synodis, in iudieijs, in senatibus in quibus de Re pubi

consultarur, nihil haberent momenti aste sprinati. Nam hi sunt qui frequenter & ei uitates & regna bellis committunt, ac pessim, dant denique. 6 Quum forte mulierem quandam impuden a .li tio tius saltantem aspexisset , expediate , inquit, . Mox Siby la edet oraculii: Sentiens saltationem insaniae genus esse. Sibylla autem vates, non edebat oracula,nisi furore correpta . Mihi quoq, faepenumero qui saltationem tumul tuosam agitant, nisi sunt amati furore quo, dam, praesertim foeminae. 7 Admonitus nimia lenitas exiret in con Lςnita .. temptu,& ex conleptu nasceretur Pernicies

860쪽

Magis, inquit, cauendu, ne seueritas conciliet inuidiam, unde maius exiiij periculum. Quum eques quidam ab hostibus captus,& 8ab ijsdem emissus carcere, reg m adisset, in in Postulta latium calamitatisn ulta postulauit ab eo tor in impetrauit. Quo digresso rex dixit ad familiares Dispeream inquit, ni metui, ne uxo-

rem etiam meam deposceret eques meus.

Familiares illi rusticum quenda velut ignauiae xemplum ostenderunt, qui pore 3 hu- ορiadami vescebatur 'uis. Hic rex, utinam mihi sic iper ocium comm edere datum esset a superis. Simile quiddam narratur de Ptolemaeo rege , quum antea se iactaret reperisse immortaliatatem , tandem podagra discruciatus, conspiciebat Aegyptios aliquot plebeios sic temerε apud flumen discumbentes rvtinam, inquit, saltem ex istis unus essem.

Equiti subinde aliquid ὀ rete flagitanti,sed Iomox quod acceperat profundenti: Si pergam. Prostis. inquit, tibi dare quae petis, o tius me pauperion iψ ' este cero, quum te divite: nam qui tibi donat, nihil aliud, quam aquam inseri pertu se dolio.

Interrogatus quos e ciuibus haberet charissi in 'simos, Q si magis inquit, pro me metuunt qua Ciuium isse. Sentit illos esse ex animo amicos , qui coit principem magis amant, quam timent. Aiebat olim inter Iouem , Neptunsi 1a ronem omnium rerum partitionem trifariam Ambui esse factam, εἰ horum unum quemque sua sor Pxiη te contentum esse, nec occupare aliena : at in ter homines, neminem sua portione contenta

esse, nec ullam portionem esses abilem , sed s

SEARCH

MENU NAVIGATION