장음표시 사용
151쪽
legantur. quao undo sumpserit difficit Iunii in ost iudicatu; quis enim omnes illas minimaS particulas in tum uastam farraginem undique congestas o fontibus cum abstrusis soroci perquam reconditis tum hodie maximam paa tem duporditia ad ueram ne propriam originem ualebit reuocare. notat non iacglegontiae rei dicamur, ipsa conseramus cum Notiiocii scripta quae pro sontibus ei esse potuerunt. qua in rohoc praemoneo silentio mo pra tormissurum osse quibuscum Non inunc copiae nullo modo conspirant ut M. Antonium Gniphonum qui do sermone lutino scripsisse fertur, Ateium
Philologum qui librum glossematorum odidisse dicitur, Iulium
Caesarem quom nomo nescit de analogia libros composuisso, tilio8. neque de cis rursum disserero uocessarium duxi do quibus supra Oxposui in Vergilianorum ordinum disquisiti Ono,
do Iulio Modesto, Aemilio Aspro, Vclio Ibongo, Helenio
Hune Constat interpretatum esse carmen Saliarc ot XII tabulas, scripsisse de proloquiis, indivom stabularum I 'lautinaruin composuisse. Terentii autem subulas commentario cum Persecutum esse librumque de etymologia edidisso nogauit Graosonhanius l. l. II p. 253). quod utut seso habet,
ad Nonium usquo scripta eius uix crediderim peruenisSo, immo ab aliis ille quao communia habui eum Stilono acco-pisse putandus ost. quae autem conspirant Noniana cum Stilono haec sunia
Non. p. 5 I. petauristae a ueteribus aicebantur qui sultibus tuet schemis leuioribus mouerontur: et haec proprietas a Uriae nominatione siescendit ἀπο του πετασθαι. Aulius Stilo apud Fostum s. u. potavristas: Aelius Stilo quoa in uere uolent cum ait: petaurista proprie oraece iueo quod is προς ἀέρα πέταται. Non. p. 18, 27. nebulones et tenebriones dicti sunt qui men ciis et astutiis sicis nebulam quiandam et icti bras obiciunt aut quibus rea fustum finitivis et furta haec crant accommodata et utilia. e. q. S.
152쪽
Aelius apud Festum p. 16 3: nebulo dictus est, ut mit Aeli Silio, qui non pluris est quum nebula aut quam non facile perspici possit qualis sit. - Τ)Non. p . l5l, 19. portisculus proprie est hortator remistum, idem qui eandem perlicam tenet quae portis ulus reicitur
qua ea ursum et exhortamenta moderatur.
Aelius Ap. Fest. p. 234: portisculus est, ut scribis Aelius Nilo. qui in portu modum stat classi. Do M. Torenti O Var rono. Iam in superioribus saepius oceasione data exposui intor Varronem et Nonium communem aliquam intercoduro rationem. sed ubicunque utrum tuo adhuc intelleximus uocabulorum proposuisse eandem oXplicationum, simul nobis persuasum est ipsum Varronem in partes a Nonio non esse
uocatum, si leuem illam suspicionem de tribus scriptis Varronianis de uita pop. Rom., do ro rustica, Cato uel do liboris educandis) cXeoporis. quam uero recto coniectura facta sit aliis Nonium Varronis doctrinam deboro hoc quidem OX ne- curata Varronianorum de lingua latina librorum ci Nonianiloxici collationo perspicitur. Varronem enim ipse si legiSSet, profecto etymologias non protulisset prorsus contrarias eis quas Varro Proposuerat. sie cupilium undo derivandum sit et Varro et Nonius tradit diuerso utorque modo. ille enim de
l. l. V g l31 quod inquit capit pectus , hic p. 542 capitis,
cupitum immina. Nonius p. 537 pallam ait osso tunicae pallium, Varro l. i. g 13l a palam uoco descendisse putauit. panis originem Nonius p. 63 n pascendo repetiit, Varro I. l. V k l05 a pano. Nonius p. 543 pelvis, Sinus requarius, in quo uaria perluuntur unde ei nomen est, Varro V φ 119
uocem illam ductam putauit a pedum lauatione. ProrsuS contraria ratione explieuero supparum: Nonius enim p. 540 Supparum est linteum femorale s. q. s. dictum quost subtus appareat, contra Varro V l31 alterum quod supra a quo 47 Lerschius l. l. III p. 148ὶ Nonium ipsi Stiloni haec debuisse
putauit uix recte. nnm supra eum Exposui por illium, fortasse Potn- poni iiiiiirum tabularum interprotona, liti lonis doEtriunm necopisso. es. P. 67.48ὶ Nonius stan o coinmon=ririo Plautino linia it minoro. cf. p. 25 et 36.
153쪽
s parum. tum trua uocem Nonius p. 19 a terendo appollatam osso uoluit, Varro V g ll8 quod travolat ea aqua. Porro vitulantes uocabuluin apud Nonium p. 14 a uiuendo, apud Varronom VII, 107 n uitula deducitur. iam uero si quae sunt uoces ni, utroque eadem ratione Oxplicatae, ne ea8 quidem ab ipso Varrone mutuatum osse Nonium conaenian umost siue quod uteri lue diuersuin in uoenbulis explicandis consilium socutus ost sitio quod aliis de causis iam statuimus Nonium Varronis etymologias aliis et plerumque commoniatoribus accoptaA rottulisso. sic igitur satis multa ab utroquo quidem traciniatur, uario tanton modo ueluti Nonius p. 194h lineae uocabali uni iuua gonus, Varro do l. l. VIII, 48 significationsem otyi nologiamue spoctituit. similitor Nonius p. 8Odo buru agit ut quid sit doceat, Varro do l. l. V k l35 ut
origi nona uoculao explicet. it in Nonius p. Ilo; silum es. Varr. ile l. l. V k li 3. Non. p. lbi corbes cs. arr. V k 139. Non. p. 202 compendium cs. Tarr. V g 183. Non. p. 202 cunae-mbrum os. Vnrr. V k iis . Non. p. 3ω pretium es. Varr. V k l07. Non. p. 54l laena cf. Vurr. V k 133. Non. p. Io alie es. Varr. V k l27. Non. p. 546 calamistrum cs. I arr. V k l29. ea donique quase ab omni parto conuoniunt eum Vni rono, omnia in ordinibus cum legantur, ueri admodumost simile manasse ex eisdem libris e quibus ordines totos singulis locis domonstrauimus ndsumptos osse. sic igitur Gollium ' describoris Varronis doctrinam aliquotions protulit
Plautino commentatori haec debuit: p. 152 ymulo es. Varr. l. l. VII, 103 uido supra p. 45). in Lucrotianorum Oxomplorum ordinibus hoc inuenies Vnrronianum: p. 13 creseeracs. Varr. f. l. VII TT uido supra P. 5 I). in Λttianis ordinibus haec: p. 20 clepere os. Varr. l. l. VII g 94 suido supra p. 61). in Lucilianis: p. 35 discerniculum os. Vnrr. l. l. V g. 129. p. 24 averruncare cf. Varr. l. l. VII st 102 uido supra p. 79). in Ciceronianorum ordinibus: p. 66 mtinc es. Varr. l. l. VI g 4 ot p. 60 meridies es. Varr. l. l. VI k 4 uid. supha p. 93 sq ). in Varronianarum saturarum ordinibus: p. 47 strvnorm cs. Varr. l. l. V I l05 suido sui rap. l 30 . in Sisonnianorum ordinibus: p. 58 traludis 's es. Duiligod by Cooste
154쪽
Vare. l. l. V η 16l et p. 556 munipetuus cf. Varr. l. l. V
Vol a priori, ut aiunt: ueri dissimile est Nonium ipsum Nigidii copias oxcussisso, obscuri illius scriptoris et iam Gollii tomporibus paene ignoti . : ) uerum auctoros Nonii quod usi uiduntur Nigidio, in Nonianam farraginem nonnulla irropsero Nigidiana. namquc saepius a Gollio hi axit Nigidii
XXI, 6); p. 379, 3. remoto cf. 'HortZ do A. Gellio et Nonio Marcollo in annal. Philol. I 862 p. 788 et Krotetsclinior do A. Gellii auctoribus gram m. p. 3l 3b); p. 44l, tb mentiri cs. Goll. XI, 11 . coieri loci ubi Nigidium Nonius laudat
pluriquo in uducrbiorum illis uerborumque ordinibus, duo in Lucilianorum inueniuntur. nominatur enim Nigidius in Lucilianis p. 21, 21 qti stare ot p. 437, 25 vetustiscere. in uor inim ordinibus tostis idem citatur p. l27, l0 intcorure, p. 144, 19 nisurire, Ρ 40, 15 Illi inire. in adverbiorum doni- quo ordinibus, p. 40, 24 canalis, p. l04, 30 expulsim, p. l47, 25 obsecundanter. itaque si liis omnibus locis Nigidii notitiam apparot aliunde esse adscitum, tribus etiam relicuis locis
p. I 00, 6. 2ll, 30. 379, 3.) non ipsum Nigidium Nonius
secutus esse exiStimabitur. itemque pauca praetorea a Nigidio repetita uidentur quamquam nomen eius non additur. Nonius otiim p. sit maluxare lumina transcripsit o Gollio
X, Il) qui Nigidio se uti ipse testatur. p. 416, 25 vanum lemmatis maiorem partem Gellio tribuendam esse sus. Goll. XVIII, 4) Horizius l. l. p. 789. Gelliana autem Nigidio Κretschmerus l. l. p. 56 probauit. denique auarum lemma p. 442, li num Nigidio recto adsignetur collatis Gollio X, 5)et Seruio ad Verg. Georg. I, 47) ualde dubium est, mira
enim inter utrosque et similitudo et dissimilitudo Do Sinnio Caepitone. Is, quem Horigius '') aequalem Vareonis suisse culcit, epistulas scripsit in quibus ros grammaticas tractasso uid Otur
49) ei. M. Horta do Nigidii Figuli studiis niquo operibus p. 18.
155쪽
exempla adserens e ueteribus poetis ut Naevio, Plauto, Ennio, Pacuuio, Turpilio, quorum apud Nonium quoque permulta extunt fragmenta. unde ad hunc quoque licet colligero
Sinniana nonnulla peruenisse, cuius rei uestigia quamuis Oh- Scura non desunt. Non. p. 540: supparum est linteum femoralerasque ad latos pendens, dicium quod subtus appareat. Plautus Epidico e. q. s. Naeuius Indio Q. q. S. Afranius Epistula e. q. s. atqui probasso nobis videmur Nonium hoc lemma a commontatore Plautino accepisse, commentatorem autem saepe Verrii Flacci horrea compilasse. neo absurda uidetur opinio hanc quoque ad
Plaut. Epid. II, 2, 48 adnotationcm doductam osse a Verrio, qui apud Festum, p. 310 ct similiter de eadem uoco explicuit ot idem attulit Afranii exemplum. iam si porro interrogaueris undenam ipse hauserit Vorrius, respondobitur uideri hausisso o Sinnio Capitono quem ipso auctorem nominati torum do supparo disserens apud Festum p. 340. noquominus tomnia, illud Nonii supplicium re uera originem duXisso arbitror a Sinnio cuius apud Festum p. 309 quod extat Dagmentum, eo uocabulum illud etiam supplicationem posse significare docemur si modo uiri docti mutiluta recte supplerunt) luod idem Nonius p. 398 oxomplis illustrauit. deinde Nonius
p. .P0 monstrum uocem indicat habero significationcm monstrationis. paritor Sinnius apud B est. p. 138: uelut monestrum, quod nonstret futivmm et 1 noneat uoluntatem aco; um. forta8So- otiam in nimi mo lemmate Noniano sp. 350) Sinnii aliqua subost doctrina, uide enim quam similia Sint exempla ab utroquo adlata. cf. Sinn. apud Fest. p. 120. Do Antistio Labeone. Cum ipsa natura rorum ita ferret ut iuro consulti multum in olymis notionibusue uocabulorum indagandis operam collocarent, tum apud Nonium pauca talis doctrinae uestigia superesse mirari non licet. sed Antistii Labeonis laus lutum habes in fu= es lemmato p. 50, l2, quod o Gellio haustum est. nempe eandem Iu uocis explicationem Labeo odidit in Dig. 47, 2, t. - Aelii Galli expositionem de stirpe paullo posthac tangam. Do Vorrio Flae O. Ab hoc quidona Nonii auctores saepissime copias SURA
deprompsisse supra mullisariam demonstrnuimus. GErlachius
156쪽
quidem propter consilii divorsitatem Noniani et Vorriani operum omnino nogauit hoc usui fuisse Nonio. igitur' inquit omnia sero diuersa sunt; et si quid simile habui breuis
oXplicatio, hoc non auctorum consilio Eud casui tribuendum. uelwmenter autem suspicor parum accurate utrumque Scriptorum ab illo esse collatum. totiens enim tamque multis locis egregie expositiones utriusquo conspirant, nonnusquam etiam ipsa exempla scriptorum a Nonio alias paene nuSquam commemorctiorum, ut Omnis inter eos communio negari nullo pacto possit. concedo quidem Gerlachio quod concedendum si ipsius Vorrii copias Nonium non excussisse: hoe tamen ualde certum habeo auctoribus eum usum e8se qui quasi Verrii suco uictitarint. cuius rei cum antea testimonia adtulerim locupletissima persecutus ordines, tum his quae sub- Scribam serupulos Spero me Plane DXempturum.
Non. p. 3. uelisatio dicitur leuis contentio eae constressione velitum. Plautus Asinaria e. q. R. iclem Menaech mis nescio quid uos uelitati estis inter uos duo e. q. s. Cf. ΡRul. p. 369. in litatio dicta est ultro citroque probrorum obiectatio ab exemplo uelitaris pusinae. Platuus: nescio quid uelitati estis in-
Non. p. 87, i5. compluriens, frequenter. Cato e. q. S. CLPaul. p. 59. compluriens a compluribus soniscat saepe.
Non. p. 119, 18. stramiae, pituitae oc ulorum. cf. Placid. gloss. p. 467: stramiis, stremis quae sunt pituitae oculorum. i)Non. p. 149, 22. punus, trumae inuolucrum quam stiminuti u e panu clam vocamus. es. Fest. P. 220: panus furit deminutiuum panucula. Non. p. 158, 14. puellos, pueros. Varro Trasumento O. q. S. Lucilius Sat. lib. IV: cumque hic tam formosus ibi ac te dist nus puellus.' cf. Fest. p. 249. puelli per diminutionem a pueris dicti sunt. itaque et Ennius ait: Iseni soliti suos sacridere1 e puellos. et Lucilius:
51) Placidiis Paulunt et Fostlim compilauit cf. o. Mueller praes. ad Festum p. XXXIII sq.
157쪽
cumque hic tum formosus homo ac te dionus
Non. p. 170. sublimare, caetollere. Ennius o. q. S. CL FOst. p. 306. sublimem est in altitudinem elutum. Ennius
Non. p. 177, 1 l. sublestum est leue, frivolum. Plautus: 'nam ubi ad paupertatem accessit infamia paupertus strauior fit, fides sublestior.' Fost. p. 294. subleste antiqui dicebans infirma et fenum. Plautus in Persa: ad paupertatem si immistrant infamiae, strauior paupertas fit, fides sublestior.
Non. p. 214, 9. metus masculini. Naevius: e. q. R. Ennius: ni metus ulla tenet.' e. q. S. CL Ρ. .123. metuS feminino dicebant. Ennius: 'muam an moriar, nulla in
Non. p. 222, 29. specus stenere masculino. e. q. s. feminino Ennius Annal. lib. XVII: concava sub montis latet specus intus patebat.' e. q. s. cf. Fost. P. 343. specus feminins Oenere pronuntiabant antiqui ut mems of nepos: tam hercules quam musculino stirpis et nons ut Ennius: tum causa Doncauab sub monte altello te ιυ specus intus patebar e. q. S. Non. p. 226, 27. stirpem steneris feminini. Veruilius Aeneidis libro VII: heu stirpem inuisam et fulis conmoria nostris fata Phramum. masculino Ennius Annal. lib. V: homines Pyrrhus, uιi memor ant a stirps supremo. Pacuvius Atalarim: dubito quam insistum viam aut quod primordium cupissam usurpem exqvArentem.' Verstilius Aen. lib. XII: namque disι luctan lentoque in stirpe moratus.' cs. Fest. p. 313. stirpem innuisculino stenere antiqui usurparunt yro eo quore est femina molaphorico uocabuli usu, quae nunc in femineis profretur semere. e. q. s. Ennius Annal. : nomine Pyrrhus uti memorant a stirpe supremo. quam Gallus Aelius sic definit: 'stirps est uentis propustatis inquis quoque est prπnatuS' e. q. S. .
Do Aolio Gallo Nonii auctore uix quisquain cogitauerit. dignus autem ost qui ascribatur Soruit locus cf. ad Verg.
158쪽
qui ι ι iarboribus loquitur. nam cle hominibus stenero femininofficitur' ut: 'heu stirpem inuisam . duit tamen, sea usurpative. Horatius etiam de arboribus ut c. q. s. idem ad Aon. I, 126: sane stirps cum ste Orsine cicimus steneris feminini est ul:
VII, 99. Georg. I, 171. iam si eum Seruio contideris Charisium p. 109: stirps in sinimatione sobolis feminino stenere
uicitur ut ait Veronius: 'heu stirpem inuisam , sed cum materiam sioni at masculino: imo de stirpe recisum . item sed stirpem Teucri nullo discriminc Sacrum sustulerunt. dixerunt tamen etiam in stonicatione sobolis venere masculino ut Pacuuius: qui stirpem occidit meum.' ot Charisii ot Soruit explanationem ad communem nitetOrom reserendam osse ultro Concedes. quo nutom auctore usus est Charisius 2 tostem
quidem in eadem pagina in eadem quaestione grammaticadat ipsum Verrium. sed rocto Sehottinuollorus do Plinii Secundi libris grammaticis p. 32 adn. et p. 20 sq.) ro uora cum Iulio Romano usum esse auctore dixit. Romanum Plinio, Capro, Aspro, aliis, hos denique praetor alias adhibuisse ipsum Verrium admodum uerisimilo ost. sic igitur principum grammaticorum doetrina per Plinium, Cuprum, similos ad Iulium Romanum peruenisso uidetur, a Romano ad Charisium
et Sentium. Nonius uero cuius expositionem ab eadem Origine repetere par est propter singularem cum Verrio otSeruio concordiam, sonte usus est qui ot ipse ad Iulium Romanum et ii suo auctores referenduS uideatur. Non. p. 229. mycte seneris neutri, Purpilius et Caecilius o labrum tapete. masculini Verstilius: 'pulcrosque tapetas. Cf. Fost. p. 3b1. tapete eae Graeco sumpsit strum tapete Ennius cum au. Iapeto stla brum' dixit Turpilius in Demetrio. e. q. s. Cf. ChariS. p. 61. hoc tapete dicimus ut hoc facile o. q. S. Vcr-yilius: 'qui forte tapotibus uuis ' Verstilius Inctisque vetis.' sed et masculino signore: pictosque layetas.
No in quarto quidem capite desunt Verrii uestigia quam
159쪽
Non. p. 354, m. nota dicistir probrum. O. q. S. notu, Sisenum O. q. S. Cf. Fufit. P. 174. notu alius sionisicut si 'ium ut in pecoribus, tubulis. libris, liuo uc sinutiliae aut bina . nomulius ist nominiam. Non. p. 36I, 5. Oppido, valde. Plaut. .d h. e. q. S. cf. Paul. p. 184. Oppisto, ualde, multum e. q. s. Non. P. 361. Orare, asscro, Tullius Q. q. s. CL Uost. P. 19ου. orars antiquos duisse pro Gyere aestimonis sunt et Ora
Non. p. 400. quas significationus subistere uocis proposuit mollire, superare, coste re) las ot ipsas protulit
Festus p. 309: subucti molli L alias compulsi et coacti ut cum uicimus pecus sub urb9re subactum. alias uicti. Non. p. 405, 30. tandem' stynificat viae. νι' apud Ciceronem e lundem alisi undo Ouirues.' o. q. S. Cf. F St. p. 360. tandem ' cum sonuiciat aliquando interclum tumen eae superuacus ponitur ut apua Terentium Q. q. S. . 1ι Cireris etiam duplicui temporalem sinisicutionem cum ait an dem aliquando. Non. p. 407, 27. tempestas, wmpus c. q. s. cf. Paul. p. 362. t y 'Statem pro tempore frequenter diaerunt antiqui.
Non. p. 4l5, 2. Manum est munum. O. q. S. Cf. μου t. p. 372. vastum pro munum c. q. S. Non. p. 445. receratum ucro GI lulum cum pol eis mi in sum. s. Paul. P. 20. acerutum, cum pol eis mixtum. Non. p. 505. muniat pro manet. Caecilius C. q. S. CL Fest. p. 133. num tal pro manet. CaeciliuS o. l. S.
Do M. Val.orio Probo. Supra a Icretκsuli mero paullo nudacius concluSum cSSostatuimus Nonium ab ipso Probo multa mutuatum OSSe. quamquam enim Per so credibile est cum in silvis Valerianis probe osso lignatum, tamen Prisciani illo loco quo maximo stabiliro I rotκschmurus studuit suam conio turam haud minus offici potest et Plinium ot Capriim usui suis so Nonio. hoc tamen certe constat Probi doctrinam in oppro illius multiA locis latero. maxime uutem uostigia pressisse Probi Nο-nius uidotur silio Nonii nuptores capitibus III, VII, X. quaro de his quidem singillatim disputandum est . atquc in tertio quidem capito quo do indiscrotis gonoribus Nonius oti multos
160쪽
liotuit ' iII usum uocare auctores. notum est enim o Scruio
ad Verg. Aon. X, 377) Flauium Caprum praeter opus illud do latinitatu cf. Charis. p. 175. l86.) libros 'dubii gonoris
scripsisse, nisi forte hos illius partom fuisso credendum sit, deindo Verrium Flaccum scimus multa de eadem ro disputaSSe. id quod ot Fosti ot Prisciani locis confirmatur, neque Plinium do dubio genero disputationem neglexisse fragmenta documento sunt, Probum donique ipsum de dubiis genoribus exposuisso ueriSimile est. quoniani igitur Nonium libros habuisse intolluximus eX Vorrio, Plinio, Capro pendentes, Probus autem Verrii copias minimo putandus est respuisSe, facito quomodo factum sit patet ut multa ad Nonium quacotiam Probus exposuerat dofluerenti in primis uero ad Probum auctorem quae reuocare licet, conscribam quamquam non minus o Plinio Oa uel Capro fluere potuisso liquet.
Non. p. 190,l. unuiportus cs. Prisc. VI p. 7l4 qui Probo usus Torontianum idem adseri.
Non. p. 19 l. artus es. Prisc. p. 262 qui idem Plautinum adfert. Non. p. 193. alitus cf. Prisc. p. l63. 268 ubi cadom exempla
Non. p. 207. stenu cf. Prisc. p. 211. strues cs. Prisc. p. 265 qui idem Vergilianum adfert. ouilur es. Prisc. p. 155 qui idem Plautinum adfert.
52ὶ ea lemmata de quibus ubi do ordinibus exposui dictum est, omitto.