De Nonii Marcelli, auctoribus grammaticis

161쪽

Ad caput VII statuoramus Nonium commentariis uSum nonnusquam uideri adhibuisse libros uel Plinii uol apri uolProbi. nam licci nonnulla Probi doctrinam magnopere Sal inni, tamon frustula illa num ab ipso Probo ad Nonium portio- norint in dubio relinquitur. nimirum quae Diomedes sti. 304,9 388, 9 K. 400-401 Κ.) ot Priscianus quorum utrumque e Probo hausisse Koilii disputatione constat, de eadem re grammatica disseruerunt, ea etsi multis partibus cum Nonianis concinunt, multa tamen apud Nonium desunt, multa aliis exemplis demonstrantur, ordo deni pio ipso quo uerba proscriprorsus alienus est a Prisciani ordine et Diomedis. qua rumagis mihi huce arridet sententia ut por alios cum Probi copias recepisse dicamus. lemmata autem eisdem eXomplis illustrata et a Nonio et a Prisciano uel Diomodo duo sunt: p. 472 belluntur cf. Prisc. p. 393, HL p. 481 tu ruriabat cf. Diom. p. 378. In capite X nonnulla conueniunt cum Diomedis disputatione do dubia uerborum coniugationc et de diuersa uerborum positione.

Non. p. 503, 24 lauti cs. Diom. p. 38l, It qui idem Plautinum ad fort. alia exempla Nonius s. u. poloratur ac Diomodos p. 385, 16 protulit. Priscianus quoque compluriens similiter ac Nonius:

162쪽

Non. p. 503 fervii cs. Prisc. p. 478 sq. qui Lucilianum idem adfert. Non. p. 503, 24 uruli cs. Prisc. p. 47l tibi eadem exempla. Non. p. 506, 32 capiret cf. Prisc. p. 499 ubi idem Oxemplum. scd ualdo dubito num Oxemplomim hae communiono quidquam possit euinci; nam suspicio nobis inicitur Priscianum Oxompla illa ox ipso Nonio transtulisse, quoniam l3. 499 do

supiui et stipui sormis non solum idem ac Nonius oXomplum droseri sed ipso otiam sese ex eo hausi8so talotur. Iam igitur restat ut singula ceterorum capitum referam lemmata quae ad eundem referenda uideantur.

Non. p. li4, 23 sqq. strunnire et strvn Dis lemmata ses. Diom. p. 383, 20) Hertzius L L p. 78l Probo attribuit suo iure. cf. Non. p. 404, 33. Non. p. 132, 3 l. laetare lemma es. Prisc. p. 392, 15) num Probo recto uindicetur dubium ost. Non. p. i52, 13. pinser e lemma cs. Diom. li. 373, M in Varronianarum saturarum ordine cum inueniatur uix Probo crodiderim mutuatum Nonium, quare dubitaro licol

Sum. Cum uero Nonius P. 182 titubare Vergilianum commune habeat cum Prisciano XI p. 566, noscio num illud haud cunctanter possit ad Probum referri. deniquo hoc nostomnia admonet Probi p. 319, 26: huuiis' accipere uel audire. Verstilius . . . XII, 2R Uerstilius . . . lV, 359). nam Seruius ad Verg. Aon. IV, 359 haec: haurit enim p)'o percipit ponebunt ueteres et ideo potissimum parte sensus per cipiunt adiunstunt vl XII, 2 Probus enim ait 'nemo hurinit uocem .

Do Cnoso llio Vindice. Duo lemmula sp. 486, 30 pernici et p. 490, 5 provenit) Hei'κius L L p. 797 ab ipso Caesellio Nonium consuit

163쪽

Non. l . 486, 30. pertrici perniciei. M. Tullius pro Sexto

Roscio: quorum nihil pernici causa diuino consilio et ut ipsa munitudine rerum factum pulem. Sisenna hist. lib. IV: Romanos inferendae pernici causa uenisse.

commune Nonio utrumque testimonium est cum Gelli' IX, 14, 9. 13) sed ab hoc eum non mutuatum esse uix est quod infitier. recto enim Κrctgschinorus l. l. p. 97): tum reliqua

quae non minu8 ei arridoro oportubat addidisset.' iam cumido in Krctgschinorus Gollium in eo capite Caesellio usum csso auctore euidenter declarauerit prosccto ueri speciem prae so fert lineo ratio ut et ipsum . Nonium Cuefollio usum putemuS. quam quo minus Statim umplecterer aliqui serupuli obstitere. primum enim a Charisio Caesollium discimus ex littorarum ordine librum suum composuisso cuius rei apud Nonium nec uola noe uestigium in capito VIII. doindo si ipsum Caesollium in auxiliuies uocasset Nonius, ne tum qui-dom desisteros mirari cur non plura habeat cum Gellio communia; quae enim Nonius do sesnati p. 484, mιcti p. 488, domuis p. 49l tradidit, ea quamuis in memoriam nos rodigant Gellianao N. A. IV, 16) cxpositionis, quam itoni o Caesellii libro fluxisso Κroinscii meruA p. 97 sat probabilitor demonstrauit, tamen similitudo inter utrumque ita comparata est ut intor omnes sero intercedere debet quicunquo in sormis illis uersantur. quibus caussis ndducor ut Nonium alii cuidam Caesoliti doctrinam debuisse statuam. neque deest quo hoc nobis persuadetur testimonium. Charisius onim p. 69, 40. 547, 26 do oadem forma pernici disserens idem exemplum Ciceronianum nil pernicies formam comprobandam adsciseit. qui cum in hoc quoquo capite plurimis locis singulariter cum

Nonio eiusque tostimoniis consentiat, non orrnro mihi uideor si Nonium cum Charisio arbitror lantem habuisso communem. nugotiar nutem Opinor coniecturne probabili ins ea re quod

Jharisium ibi Palaemonis et Iulii Romani libros Oxscripsisso Soliotim uollorus do Plinii libris grammaticis p. 20 sq.) ostendit, quos liuidem libros aut nrchetypos eorum Nonio inter

manus suis so nssiduo supra multis uicibus oX ploratum est. iam Spero mecum Sonsurum qui haec contulerit:

Non. p. 483. quaesti cum Char. p. 22, ubi idem Toron

ti unum.

164쪽

- 153 tumulii cum Char. p. 22 ubi idom Torontianum. senati cum Char. p. 130. 143. insunt haec tria in Plautino ordino ut commentator illo usus uidoatur Plinio uot Capro Romani auctoribus. Non. p. 485. exerciti es. Char. p. 128. Non. p. 487. spelu cf. Chah. p. 35. antis itum es. Cham p. 100. Non. p. 486. herem cf. Char. p. 132. 10. Non. p. 588. fructi es. Char. p. 143, 12. poematis es. Char. p. M. Non. p. 489, 24. Bacchanaliorum pro Bacchanalium

ut vectist aliorum et compitalim et novaliorum et Volcanaliorum. Sallustius: 'eaea /dirique sonus Bacchan at torum.' idem hist. lib. IV: Curio Vtile an aliorum die ibidem moratus. cf. Char. p. 62. 146:stenetivus quoque pluralis cum ratione uectio alium faciat auctores tamen uectis aliorum dixerunt ut Asinius e. q. s. Horatius e. q. s. ut Bacchanaliorum Sallustius et Volcanaliorum.

Non. P. 491, 21. domi ιs cf. Chur. p. 22. 54. 130. 143. Non. p. 492. senectam os. Char. p. 57, 8. poemalorum es. Char. p. 42. Non. p. 494. unuis es. Char. p. 54. Denique Priscianus quoquo nonnullis locis cum Nonii eapito VIII conson sit Probo potissimum nixus: Non. p. 483. quaesti cs. Prisc. p. 257. ubi idona Terentianum. Non. p. 484. senati cs. Prisc. p. 258 ubi idem Sallustianum. Non. p. 487. stemili es. Prisc. p. 258. ubi idem Plautinum. Do C. Ρlinio Secundo et Flauio Capro. Vna ambos nominaui quia quao ad altorum rettuleris cand. Riterum quoquo resorre poteris. ex cis enun quae adhuc disputauimus int0llegitur Iulium Romanum Charisii auctorem ab utroque sua sumpsisso ita ut ubicunquo Charisius Romanum secutus eum Nonio concinit, non appareat quae ad Plinium, quao ad Caprum redeant. iam uoro in superioribus

165쪽

identidem singula Noniana ad duos illos scriptorcs reuocatii aut ad Oonim auctores Varronem, Veridum, Probum. restat igitur ut on indicemus lemma in extra exemplorum ordines posita quae et ii sa a Plinio Caproue uel Probo repetita sint. Non. p. 194, 7. balneae cf. Char. P. 99. balteiιs cf. Char. p. 59. ubi idem orgilianum. Non. p. lis I, 3 l. cf. Char. ii. 10 l. ubi idem Horatia

num.

Non. p. 197. caelum cs. Char. p. 72. ub; oadem Enniana. Non. p. 198. cinis cs. Char. p. 101 qui item Caluum testificatur

capillus es. Char. p. I 04. curriculum cs. Char. ii ubi idem Ciceronianum. Non. p. 199. c Iastis es. Char. 7 I. ubi idem Sallustianum idoniquo Vergilianum. Non. p. 206. frenos cf. Char. p. 98. ubi idem Vergilianum. forum os. Char. p. 7 l. ubi idem Lucilianum. Non. p. 208, 32. inliba cf. Char. p. 1 M. ubi idem Lucilianum.

Non. p. 213, 24. mu Paruum cs. Char. p. 108. uterquo Varronem testem adfert. mensium cs. Char. 72. Non. p. 215,7. nepos es. Char. p. 9 . ubi Ennianum. Non. puluis es. Char. l . 89.

Non. l . 2ls. palumbi cs. 'har. p. 106. ubi idona Vergilianum idem quo Lucilianum. penus Us. Char. P. 74. ubi idem Lucilianum. Non. Ρ. 220. pupauer cs. Char. p. 83. ubi idem Varronianum idemque Plautinum. Non. li. 222,20. - cs. Char. p. 80. ubi idem Sallustianum. Non. p. 223. Mialus es. 'har. p. 8l, 1 l. ubi idem Vergilianum. Non. P. 224. sunssuis cf. Char. p. 90. ubi idem Vergilianum. Non. p. 224. suum CL Char. p. 81. Non. p. 229. torpor cf. Char. p. 87. ubi idom Sallustianum. a ele cf. Char. p. 6 l. ubi eadem Usergiliana.

53ὶ otiam hac Horatii mentione quem poetam rarissime Nonius coinmemorauit ualde confirmatur quod Nonium et Charisium e communibus sontibus hausisso indie uinius. idem ualebit in Calui mentione

s. U. Cinis.

166쪽

Ilis igitur Ioeis mirum in modum conspirantibus si eos addidoris qui antea iam tractati sunt facile spero te concessurum Nonio communem fuisse cum Cliarisio sontem. sodauctor eius quis laserit propterea uix indagaveris piod illi Atemporibus eruditio antiqua paene iam tota euanu rat sic ut hominos littorati, qui in libris edendis operam collocares solebant, non tam sincero ueritatis studio pormoti quam infausta gloriolao af etntione inlecti, nil foro antiquius haberent quum ut aliquid scripturi niter alterum compilarent, noui soronihil adderent. quemadmodum supra iam uidimus a Varrone nrtis grammaticae apud ueteres quasi columino Vorrium multa mutuatum esse, Verrii uestigra. Probum pressisse, Probi Plinium, Plinii Caprum, Capriserinia Iulium Romanum comi ilasse, a Romano denique magnam partem Charisium accepisse. quare facile intellegitur quomodo Charisius Romanum eXScribens tamen et Varronom ipsum et Verrium et Probum ot Plinium ot Caprum testos dare potuerit et qua rationo Priscianus k 26 dixerit sere et eorum et omnium stiperiorvm usus D m apud Caprum quam apua Plinium et Probum inuenies. quae cum ita sint qua istiaeso demonstratione pro certo affirmaueris ex uno hoc uel illo sua dolibasso Nonium Donnunquam cum Ρrisciano, Diomede, Charisio consentientem 2 immo enim aequiescendum est in hac re quam offecisso nobis videmur Nonii copias ex eisdem grammaticis esse ropetendas ad quos Charisii auctores et Prisciani rediisse uerisimilo est . atque grauius duxi lemmata Noniana quoad eius fiori 1,osset ad antiquos illos ot ueros reuocare fontes quam ad nouollos libros qnos Nonius ipse manibus uersasse