Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

발행: 1583년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ras, sed ad viuum expressas. Vno haud dubio superior Teret ius,admirabili rerum & consiliorum ita

agendo, ingressu, ordinetexitu; omnium membrorum incredibili conuenientia: quae in altero saepe interrupta, nonnumqua obscura.

interdum implicata & sibi dissen

tanea iacet. Et, quod in Graecis alij obseruansit, Plautus personas prO- duc it,ut sunt;Terentius, meliores quam sunt .in illo meretrices semper auidae, viro , infidae; adolescetes cupidi,impotentes; servuli, etiam cum fidei bonae , tamen in genij mali: in hoc etiam incretrix interdum bona; adolestens, constans; seruus, domini consiliarius. Itaque hic viris grauibus,&mores prolapsos ad honestate retinentiri

bus, Probatior ; ille multitudini

12쪽

proentis artii similitudine gavd ii gratior. alteri in bibliothecis 3

libris laudes veriores alteri in theatris de laenis plausus crebriorest. Plautus tamen ut arto &moribus vincitur ; ita varietate & sermonibus loge vincit. neque non tamen

Terentius purissimi oris est, de emendatissimc dictionis; sed Plauti nuda proprietas verboru latinissi-

Forum tanta , ut omnes superer. Neque haec nunc primu a me sententia dicitur: sed iudicium est co- sentientis antiquitatis; in primis togatoru omniu erudi tissimi Var ronis. Qui etia evanescentem suo iam tepore antiqui sermonis simplicitatem retrahere conatus est,& inPlauto delitescentem indicare, tamqua digito intento .neque enim facillimum est , aut cuiusvis hominis, iocis inuolutet de ca

13쪽

ptata ambiguitate eludentis. diactionis vim assequi: quo qui peruenerit,ille vero demum in penetralia latinitatis recto pede Κde tro, Vt aiunt, Mercurio ingressus est. Atque utinam diuini illius viri maestiones Plautinae no eandetemporis iniuriam,quam scriptores innumerabiles alij , sensissenti planiora , integriora , pleniora naud dubio plurima in praestantissimo poeta legeremus,quq nucobscura, tenebris, hiulca lacunis deformata maculis sine summo dolore adspicere non possumus. N aquae tot eruditissimi viri operis ad bene de Plauto mere tu collatis comportarunt, tamen magis desideriu nostrum incenderunt, quam dolorem lenierunt. qua in re &ipse nauaui studium, euentu

impari, voluntate pari; dum supe-

14쪽

riorum mensium caloribus plautum percurri, de in multa, quae fidei aut lucis ambiguae Occurr bant, inquisiui: brevi q. earum, aestionum corpus quodda co- feci, exemplo M. Varronis: auda ster tortaue, qui in tali viri vesti-gijs lato interuallo pedem ponere ausus fuerim; sed tamen mode

stius, quam ij; quibus nusquam

aqua hqret, aut vacillat sententia. caui enim, & indicaui timiditate meam ipso titulo, nec ta ipse si

tui certa asseveratione, qua virorum doctissimorum suffragia ex- ambiui. Unum audacius feςi,cum iuuenili huic operae praesidium quaesiui in tuo potissimum patrocinio, vir nobilissime: cuius omnis vita in rebus grauissimis trans

acta , & amplitumis honoribus perfuncta, longe maiora alia po-

15쪽

sulabat, noti has ludicras de vo cabulis & loquedigeneribus disi

ceptationes. Sed tame neque m

ximos viros, ut initio posui, inter curas suas puduit huc etiam se demittere, &tu secundum politica illa &historica studia, quibus ho-nbratissimum otium honestissime oblati as,ne hqc quidem ten

biora emblemata contemnis, sed inter remissiones maiorum cogi tationum libeter ponis. No committam hic, ut laudibus tuis perdicensendis tibi ipsi leuis & inanis

videar. mea potius adolescentia bona .existimatione tua indiget, quam summa virtus tua cuiusquapraeconio; nedum ineo, cui natura pxiguas doctrinae, nullas elo-Quetiae copias elargita est. Verbo pona, mς cu plurimu tibi debere prae me ferrem communi Germ c

16쪽

lijs tuis erexis i , legationibus M periculis retiada, stabiliuisti, tum nuper inopinata i illa ac singulari

humanitate tu R. φ . commotum

ximarum Virtutum, Ut praecipuo quodam obseruantiae genere te

mihi complectendum iudicarim,&istius animi hoc pignus iam tu tibi desponderim : quem &posse

illustri nomine atque praeclara eruditione rectissime tueri vid ba;& velle, pro eximia bonitate,no dubitabam. Quae spessime,ut confido, non fefellerit, huic libro satis firmum in auctoritate & a plitudine tua praesidium erit pa, ratum,aduersus Momi & inuidiae virulentas insidias; mihi vero alacritas maior iniicietur, ad perpo

17쪽

lienda alia maiorum vigiliarum opera, & tua ista grauitate digniora ; quae iamdiu animo concepta & instituta , maturitatem suam & persectionem exspectat. Lutetiae Parisiorum, Pridie Kal. Octobreis.

18쪽

AD BENIVOLUM

LECTOREM.

T nuper Verisim

lium libros deses'ia

babili; sis nunc hos ZYstionum instriabli, mi Lector, hoceri ad Plauti ambigua quaedam, aut non proba, distulationum magis mea in

rum quam certarum conclusonum:

opus praecox, oe' praematuri partus; conceptum certepaucissimis mensibus,

m magna sui parte sub praelo auctum

natumque. sed nec hortantibus amicis potui pernegare, nec bis misuti' δε-

mandis bonas horas male occupare.

incidit loci a secti aut implicati med fina aut explicatio . isa notaui , qua

19쪽

AD LECTOREM. notaueram, eodemsaepe articulo , aut

die certe , typog apbo dedi. Scripta femel eatimo torquere , S de verbis fingulis in consilium re,non placuit: praeter rem aut ante rem sit 'equm sebulis re detinere , multo minus. Odiosa res est , t ait iste, dissiciles habere nugas, et Et stultus labor est ineptiarum..Abs te,beniuole odior,haec peto.pri lapsa est inscientia nostra, bumano errori hominem te pra-bbem e nisi tamen non pluria cetera recte'oraine monita erunt, o:

20쪽

mefecisse, ct ab alienis abstinuisse aeeauisse 'edulo tenem scio istum sepra

nos Iu litia oculum,

Neque hic solum per me,sed etiam per

amicos aliquot meos, adolescentes δε- Elos, S in his stud s multae atque exemcitatae lectionis. Si quid fefellit memoriam aut diligentiam no tam , iamnunc rescribo illissuum,qui in dacuum priores venerint. si rorum cogitata dia uinare aut scire non potui, horum qu restas non extimesco ; mi ne i lius quiadem impudentiam, qui re tapetitione in me incurrit , cui mitro iniuria ἀ-cturus erat. 9 molebam tamen isti homini parcere sed insusurrabat Publius, V eterem ferendo, iniuriam in

uitas nouam.

Et quid acerem ' plagij me diserte in- , simulari ferrem es Ego vero ferrem, si

ingeni, amam elevaret, quam arroga-

SEARCH

MENU NAVIGATION